Tworzenie stron internetowych

Bielawa

Oceń naszą ofertę w zakresie tworzenia stron www oraz sklepów internetowych. Nasza firma oferuje sklepy www które przyciągną klientów w mieście Bielawa. Zapewniemy profesjonalne podejście do Twojego biznesu. Konkurencyjne ceny i z dbałością o detale wykonanie zapewni Ci sukces. Adres w internecie jest jedną z metod na pozyskanie klientów dla Twojego biznesu, profesjonalnie wykonana strona jest jednym z elementów który zachęcają klienta do skorzystania z Twojej oferty. Rozwiązania na czasie jakie wykorzystujemy zapewniają skuteczne wykonanie naszej usługi.

Strony internetowe

Jeżeli chesz mieć własną stronę internetową, a Twoja firma znajduje się w miejscowości Bielawa - dobrze trafiłeś. Projektujemy, wdrażamy i tworzymy strony internetowe dla każdego. Napewno chesz aby klient wpisując w wyszukiwarkę nazwę "Twojej firmy + Bielawa" uzyskał informację o Twojej stronie oraz ofercie Twojej firmy. Dlatego jeżeli chcesz aby Twoja firma była dobrze widoczna kiedy wyszuka się informacje o mieście Bielawa warto stworzyć stronę korzystająć z naszych usług.
Pamietaj! jeśli "Strony Internetowe Bielawa" to tylko My.

Sklepy internetowe

Chcesz aby twój sklep był popularny i aby ludzie mogli go łatwo znaleźć, aby wpisując w wyszukiwarkę "sklep Bielawa" mogli trafić do twojej witryny i szybko oraz wygodnie zrobić zakupy? Potrzebujesz wydajnego i profesjonalnie wykonanego sklepu internetowego? Napisz teraz do nas. Projektujemy profesjonalne sklepy internetowe, dzięki naszym usługom możesz sprzedawać szybko i wygodnie w Internecie, na terenie miasta Bielawa i w całej Polsce!

Portfolio

Poniżej mozesz zobaczyć kilka nszych prac. Pamiętaj każdy sklep projektujemy indywidualnie pod konkretne potrzeby..

O mieście: Bielawa

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Skocz do: nawigacja, szukaj
Ten artykuł dotyczy miasta. Zobacz też: inne znaczenia.
Bielawa
Poewangelicki kościół parafialny Bożego Ciała w Bielawie
Poewangelicki kościół parafialny Bożego Ciała w Bielawie
Herb Flaga
Herb Bielawy Flaga Bielawy
Państwo  Polska
Województwo  dolnośląskie
Powiat dzierżoniowski
Gmina gmina miejska
Data założenia XIII w.
Prawa miejskie 1924 r.
Burmistrz Piotr Łyżwa
Powierzchnia 36,21 km²
Wysokość 280–345 m n.p.m.
Populacja (30.06.2016)
• liczba ludności
• gęstość

30 492[1]
842,1 os./km²
Strefa numeracyjna
(+48) 74
Kod pocztowy 58-260, 58-263
Tablice rejestracyjne DDZ
Położenie na mapie powiatu dzierżoniowskiego
Mapa lokalizacyjna powiatu dzierżoniowskiego
Bielawa
Bielawa
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego
Mapa lokalizacyjna województwa dolnośląskiego
Bielawa
Bielawa
Położenie na mapie Polski
Mapa lokalizacyjna Polski
Bielawa
Bielawa
Ziemia50°40′59″N 16°36′40″E/50,683056 16,611111
TERC
(TERYT)
0202011
SIMC 0983818
Urząd miejski
pl. Wolności 1
58-260 Bielawa
Strona internetowa

Bielawa (niem. Langenbielau) – miasto w Polsce, w województwie dolnośląskim, w powiecie dzierżoniowskim. Bielawa położona jest na Przedgórzu Sudeckim, u podnóża Gór Sowich. Rozciąga się na długości 8,5 km wzdłuż potoku Bielawica (niem. Biele), na wysokości 272-443 m n.p.m. Historycznie leży na Dolnym Śląsku.

Według danych z 31 grudnia 2015[2] miasto liczyło 30 652 mieszkańców.

Nazwa miasta[edytuj]

Nazwa miejscowości pochodzi od polskiej nazwy koloru białego[3]. Heinrich Adamy w swoim dziele o nazwach miejscowości na Śląsku wydanym w 1888 roku we Wrocławiu jako najstarszą formę nazwy wymienia Bielawy podając jej znaczenie "Weissbach" czyli po polsku "Biały potok, strumień"[3]. Pierwotna nazwa została później przez Niemców fonetycznie zgermanizowana na Bielau, a później na Langenbielau tracąc swoje pierwotne znaczenie[3].

Wzmiankowana jest po raz pierwszy w łacińskim dokumencie z 1250 roku wydanym przez papieża Innocentego IV w Lyonie gdzie zanotowana została w zlatynizowanej, staropolskiej formie „Bela”[4]. Następna udokumentowana forma nazwy miejscowości (Bela) pochodzi z 1288 r. Kolejny zapis z 1379 r. także podaje tę nazwę (zur Bele). Od XV w. występuje już przystosowana do wymowy niemieckiej forma "Belau" czy "Bielau" (Berlaw 1472, Bylaw 1511). Ostatecznie w XVI w. utrwala się przedrostek "lang" (niem. "długi"), nawiązujący do charakterystycznej rozciągłości geograficznej wsi (8 km) - Langenbilav 1665 r., Langenbielau 1758 r. Jednocześnie lokalnie funkcjonowała dialektowa forma Biele.

W 1945 r. władze polskie dokonały repolonizacji nazwy na Bielawa, administracyjnie zatwierdzono ją 7 maja 1946[5].

Geografia[edytuj]

Góry[edytuj]

 Osobny artykuł: Wzgórza Bielawskie.

Bielawa położona jest u podnóża Gór Sowich. Najwyższym szczytem Bielawy jest Kalenica (964 m n.p.m.). Na południe od centrum miasta położona jest Góra Parkowa (455 m n.p.m.), a na niej znajduje się wieża widokowa i wyciąg narciarski. W granicach miasta znajduje się też Łysa Góra (364 m n.p.m.), funkcjonująca w starszej nomenklaturze topograficznej także jako Strażnik[6] - roztacza się stąd panorama miasta z widokiem na Góry Sowie. Miejsce to jest również wykorzystywane do uprawiania sportów lotniarskich.

Ochrona przyrody[edytuj]

 Osobny artykuł: Przyroda w Bielawie.

Na obszarze gminy znajduje się rezerwat przyrody Bukowa Kalenica chroniący fragment pierwotnego lasu bukowego typu kwaśnej buczyny sudeckiej z licznymi gatunkami prawnie chronionymi[7].

Struktura powierzchni[edytuj]

Według danych z roku 2005[8] Bielawa ma obszar 36,2 km², w tym:

  • użytki rolne: 48,18%
  • użytki leśne: 35,47%
  • tereny mieszkaniowe: 4,67%
  • drogi: 4,2%
  • tereny przemysłowe: 1,87%
  • tereny wypoczynkowe: 1,19%
  • wody: 1,19%
  • inne: 3,23%

Miasto stanowi 7,56% powierzchni powiatu.

Demografia[edytuj]

 Osobny artykuł: Ludność Bielawy.

Dane z 31 grudnia 2005[9]:

Opis Ogółem Kobiety Mężczyźni
jednostka osób  % osób  % osób  %
populacja 32 652 100 17 444 53 15 280 47
gęstość zaludnienia
(mieszk./km²)
871 466,3 404,7

Największą populację Bielawa odnotowała w 2010 r. – według danych GUS 34 851 mieszkańców[10].

Piramida wieku mieszkańców Bielawy w 2014 roku[1].
Piramida wieku Bielawa.png

Historia[edytuj]

Szpital Powiatowy w Bielawie
  • XIII w. - założenie wsi łańcuchowej dla kolonistów z Frankonii, Turyngii i Szwabii, zapewne na miejscu wcześniejszego osadnictwa słowiańskiego
  • 1288 – Pierwsza udokumentowana wzmianka o Bielawie
  • 1428Husyci w Bielawie
  • 1530 – Wskutek rozpowszechnienia się we wsi reformacji przejęcie kościoła katolickiego przez protestantów
  • 1598 – Budowa zamku
  • 1654 – (9 III) Nakaz zwrotu kościoła katolikom
  • 1713-1714 – Zaraza
  • 1720 – Pierwszy murowany dom mieszkalny w Bielawie
  • 1741 – Zajęcie wsi przez wojska pruskie w czasie wojen śląskich i przyznanie ewangelikom swobód wyznaniowych
  • 1742Pokój wrocławski - Bielawa wraz z całym Dolnym Śląskiem, ziemią kłodzką i większą częścią Górnego stała się częścią Prus; założenie gminy ewangelickiej i pierwszej szkoły (ewangelickiej)
  • 1743 – Otwarcie zboru ewangelickiego
  • 1762 – Bitwa pod Fischerbergiem (Pilawą)
  • 1801 – Urbarz bielawski
  • 1804 – Wielka powódź i głód
  • 1805Christian Dierig zakłada przedsiębiorstwo tkackie, które później rozwinie się w największą fabrykę włókienniczą na Śląsku (Christian Dierig AG)
  • 1806-1808 – Okupacja francuska
  • 1826 – Pierwsza apteka
  • 1840 – Pierwsza placówka pocztowa
  • 1842-1843 – Budowa szosy
  • 1844 – (5 VI) Powstanie tkaczy
  • 1847 – Wprowadzenie targów tygodniowych
  • 1864 – Wprowadzenie oświetlenia gazowego
  • 1872 – Otwarcie szpitala ewangelickiego
  • 1874 – Pierwsze zabiegi o uzyskanie praw miejskich
  • 1876 – (15 XI) Otwarcie nowego kościoła katolickiego
  • 1877 – Powstanie pierwszej gazety Langenbielauer Anzeiger
  • 1883 – Pierwsze światło elektryczne
  • 1891 – (1 VI) Otwarcie linii kolejowej Dzierżoniów – Bielawa
  • 1899 – (7 X) Pierwszy samochód w Bielawie
  • 1900
  • 1901 – (30 IX) Otwarcie Szpitala św. Elżbiety
  • 1902 – Uruchomienie rzeźni
  • 1907 – (7 VIII) Otwarcie szkoły średniej (gimnazjum)
  • 1921 – Utworzenie Centralnej Gazowni
  • 1924 – (1 V) Nadanie Bielawie praw miejskich
  • 1925
    • Otwarcie wieży widokowej na Górze Parkowej
    • Miasto zamieszkuje 12 129 protestantów i 5 596 katolików
  • 1931 – (XII) Wydanie "Kroniki Bielawy" Fritza Hoenowa
  • 1933 – Wytyczenie rynku (dziś Pl. Wolności)
  • 1945
    • (8 V) Zajęcie Bielawy przez wojska radzieckie
    • (10 V) Nacjonalizacja przez administrację polską i ponowne uruchomienie zakładów włókienniczych Christian Dierig AG pod nazwą Państwowa Fabryka Wyrobów Bawełnianych Nr 1 w Bielawie (tzw. Bielawska Jedynka), od 1950 jako Bielawskie Zakłady Przemysłu Bawełnianego im. II Armii Wojska Polskiego
    • (23 VI) Powołanie pierwszego polskiego burmistrza
  • 1946 – (12 IV) Rozpoczęcie akcji przesiedlenia dotychczasowych mieszkańców Bielawy do Niemiec Zachodnich
  • 1947 – Zaczęła ukazywać się gazeta "Krosno"
  • 1975 – Bielawa wchodzi w skład nowo utworzonego województwa wałbrzyskiego
  • 1977 – Likwidacja połączenia kolejowego ze Srebrną Górą, następnie fizyczna rozbiórka linii; zawieszenie połączenia osobowego z Dzierżoniowem
  • 1995 – (I) Podpisanie umowy partnerskiej z niemieckim miastem Lingen (Ems)
  • 1996 – Podpisanie umowy o Współpracy i Przyjaźni z czeskim miastem Hronov
  • 1999 – Bielawa w granicach województwa dolnośląskiego
  • 1999 – (IX) Otwarcie pływalni miejskiej "Aquarius"
  • 2000 – zawieszenie towarowego połączenia kolejowego z Dzierżoniowem; ostatnie połączenie kolejowe Bielawy ze światem przestaje istnieć
  • 2006 – (14 IV) Otwarcie obwodnicy

Filia Groß-Rosen[edytuj]

W miejscowości znajdowała się filia obozu koncentracyjnego Groß-Rosen[11].

Zabytki[edytuj]

Pensjonat "Leśny Dworek", dawna willa Dieriga Waldhaus
Willa przy ul. Korczaka 4 z 1904 r., obecnie Hotel Dębowy
Zespół dawnych Zakładów Bawełnianych „Bielbaw”, dawna fabryka Dieriga z 1805 r.
 Osobny artykuł: Zabytki Bielawy.

Według rejestru Narodowego Instytutu Dziedzictwa na listę zabytków wpisane są[12]:

  • ośrodek historyczny miasta, z XIII-XX w.
  • kościół par. pw. Wniebowzięcia NMP, ul. Wolności 130, z l. 1877-80
  • kościół par. pw. Świętego Ducha, z l. 1877-1880, pl. Kościelny,
  • cmentarz komunalny, pl. Wolności, powstały po 1880 r.
  • cmentarz, ul. Żeromskiego, z drugiej poł. XIX-XX w.:
    • ogrodzenie mur. z bramą
    • kaplica rodziny Postpischil
    • kaplica rodziny Froehlich
    • kaplica rodziny Franz
  • park sanatoryjny, z pocz. XX w.
  • willa, ul. Cmentarna 2, z drugiej poł. XIX w.
  • dom sierot, ob. kaplica, ul. Kopernika 21 a, z l. 1900-1901
  • willa, ul. Korczaka 4, 1904 r.
  • dom, ul. Nowobielawska 16, z XIX/XX w.
  • pensjonat „Leśny Domek”, (d. willa Dieriga Waldhaus) ul. Nowobielawska 89, z XIX/XX w.
  • pałac, ul. Piastowska 23, z XIX/XX w.
    • pawilon ogrodowy, drewniany
  • pałac, ul. Piastowska 24, z XIX/XX w.
  • dom, ul. Piastowska 46, z 1799 r.
  • zespół willowy, ul. Spółdzielcza 1-2, z 1928 r.:
    • willa, nr 1
    • willa, nr 2
    • park
  • willa Dyrekcji Fabryki Włókienniczej, ul. Wolności 22, z 1889 r.
  • willa, ul. Wolności 57, z 1890 r.
  • willa, ob. dom kultury, ul. Wolności 80, z 1915 r.
  • Dwór w Bielawie, ul. Wolności 92 (dec. ul. Mickiewicza 1)
  • dom, ob. przychodnia, ul. Wolności 148, wyb. po 1880 r.
  • dom z apteką, ul. Wolności 158, z pocz. XX w.
  • przepompownia wody nr 1 (z urządzeniami z pocz. XX), z 1898 r., ul. Hempla
  • przepompownia wody nr 2 (zespół połączonych budynków), z 1909 r., ul. Ostatnia
  • zespół Zakładów Bawełnianych „Bielbaw” (dawna fabryka Dieriga), obecnie Muzeum w Bielawie ul. Piastowska 19:
    • tkalnia XI, z 1880 r., 1914 r.
    • tkalnia X, z 1914 r.
    • tkalnia IX, z 1891 r.
    • przędzalnia I, z l. 1912-20
    • budynek zarządu, z 1875 r., XX w.
    • przędzalnia II, z 1900 r.
    • stolarnia, z 1900 r.
    • siłownia elektryczna, z 1906 r.
    • remiza, z 1925 r.
    • wykańczalnia, z 1890 r.
    • budynek klejarni w ZPB „Bieltex” Zakład nr 2, ul. Tkacka 17, z 1880 r.
  • zespół Zakładów Bawełnianych „Bieltex”, Zakład nr 4, ul. Ostroszowicka 11:
    • budynek administracyjny, z 1920 r.
    • wieża ciśnień, z 1913 r.
    • budynek drukarni, z 1923 r.
  • zespół Zakładów Bawełnianych „Bieltex”, Zakład nr 5, ul. Waryńskiego 25:
    • przędzalnia (I), z k. XIX w.
    • budynek trzepalni i mieszalni bawełny, z 1890 r.
    • przędzalnia z wieżą ciśnień, z 1920 r.

Komunikacja[edytuj]

Samochodowa - dawniej przejazd przez Bielawę był trudniejszy, jednak stał się łatwiejszy gdy w 2006 otwarto obwodnicę zajmującą ulicę Jana Pawła II i Władysława Sikorskiego w ciągu DW384.

Autobusowa - komunikacją autobusową na terenie powiatu dzierżoniowskiego zajmuje się ZKM Bielawa (Zarząd Komunikacji Miejskiej w Bielawie). Autobusy dojeżdżają do wszystkich osiedli Bielawy oraz wiosek położonych pod nim. W Bielawie nie ma wyodrębnionego dworca PKS.

Kolejowa - dawniej miasto posiadało dwa czynne dworce kolejowe (Bielawa Wschodnia i Bielawa Zachodnia). Linia kolejowa z Dzierżoniowa kończyła się na tym drugim końcu. Stacje zostały zamknięte razem z linią gdy głównym przewoźnikiem do Dzierżoniowa stały się autobusy. Warto też zaznaczyć że Bielawa leżała na trasie kolei sowiogórskiej, a w samym mieście istniały dwa dworce tej właśnie kolei (Bielawa Zachodnia Dworzec Mały - w budynku Bielawy Zachodniej i Nowa Bielawa).

Bielawa posiada dwie, nieczynne od 1977, stacje kolejowe:

Lotnicza - komunikacja lotnicza w tej okolicy jest słabo rozwinięta. Najbliższym czynnym lotniskiem jest port lotniczy Wrocław-Strachowice im. Mikołaja Kopernika.

Gospodarka[edytuj]

Położenie geograficzne Bielawy w południowo-zachodniej części Polski sprawia, że bliżej jest np. do Pragi - ok. 250 km, Wiednia ok. 360 km, niż do Warszawy ok. 420 km. Odległość do Wrocławia (najbliższe lotnisko) wynosi ok. 67 km. Przejścia graniczne z Czechami w Tłumaczowie oddalone jest o ok. 30 km, w Kudowie Słonem o 85 km., a z Niemcami w Zgorzelcu - 160 km. Przez miasto przebiega obwodnica miejska należąca do drogi wojewódzkiej nr DW384 Wrocław - Nowa Ruda - Tłumaczów. W regionie działa Komunikacja Miejska (autobusowa) obsługująca 13 okolicznych miejscowości, w których żyje ok. 100 tys. mieszkańców.

U podnóża Łysej Góry w ciągu drogi wojewódzkiej nr DW384 przebiega obwodnica miejska, wokół której zlokalizowano tereny inwestycyjne dla małych i średnich przedsiębiorstw.

Rozwojowi miasta sprzyja specyficzne położenie w trójkącie miast, w skład którego wchodzą również Dzierżoniów i Pieszyce. Usytuowanie to stwarza możliwość łączenia ponadlokalnych funkcji komunikacji, oświaty, kultury. Połączenie to zwiększa potencjał gospodarczy regionu, a także sprzyja rozwojowi sektora usług w gminie.

Największe firmy w Bielawie to:Lincoln Electric Bester – producent spawarek oraz Ace Rico - producent półproduktów m.in. dla LG, Samsunga oraz firmy Dell. Do niedawna w Bielawie istniały firmy włókiennicze - Bielbaw oraz Bieltex które ogłosiły upadłość. W okresie swojej świetności zatrudniały 10 tys pracowników. W Bielawie istnieje również kilkanaście średnich przedsiębiorstw specjalizujących się w budownictwie, kamieniarstwie, elektronice, produkcji okien, mebli, tarcicy, oprawek okularowych, pędzli i szczotek.

Znane obiekty współczesne[edytuj]

Urząd Miasta w Bielawie

Najbardziej znanymi obiektami są:

  • Pływalnia Miejska "AQUARIUS"
  • Ośrodek Wczasowo Wypoczynkowy "Sudety"
  • Szkoła Leśna w Bielawie

Sport[edytuj]

W okresie powojennym powstał Klub Sportowy "Bielawianka", który już w zmienionej formie, działa do obecnych czasów z sekcjami: piłkarską, lekkoatletyczną, zapaśniczą i siatkarską. Od 2003 roku działa również ULKS Muflon zrzeszający młodzież z Bielawy i Dzierżoniowa, szkoląc ją w lekkiej atletyce, a także od roku 2006 w narciarstwie biegowym.

Od 1991 r. w Bielawie działa również koszykarski Klub Sportowy Ziemi Dzierżoniowskiej "LUZ". Drużyny młodzieżowe tego klubu rywalizują w rozgrywkach organizowanych przez Dolnośląski Związek Koszykówki. Od 1998 r. organizowane są amatorskie rozgrywki koszykarskie pod nazwą Bielawska Liga Koszykówki. W rywalizacji bierze udział zarówno młodzież, jak dorośli, którzy chcą aktywnie spędzić wolny czas.

W mieście znajduje się boisko treningowe i stadion z trybunami, hala sportowa z nawierzchnią tartanową, sala treningowa oraz pływalnia "Aquarius" z basenem przygotowanym do rozgrywania zawodów pływackich. W roku 2001 powstało Miejskie Centrum Kultury Fizycznej, które ma za zadanie koordynować i wspomagać działalność rekreacyjno-sportową w mieście. Organizuje również imprezy sportowe oraz współpracuje z innymi organizatorami. Jedną z imprez są Mistrzostwa Dolnego Śląska w Toczeniu Opony Wielkogabarytowej.

15 października 2005 powstała sekcja pływania synchronicznego LUKS Aquarius Bielawa Pływanie Synchroniczne.

W styczniu 2007 powstała drużyna futbolu amerykańskiego Bielawa Owls.

17 lipca 2011 na stadionie lokalnego klubu sportowego KS Bielawianka odbył się VI finał pierwszej ligi futbolu amerykańskiego.

Turystyka[edytuj]

Góra Parkowa - pomnik sowy na kolumnie, symbolu miasta, położonego na placu Wolności

W Bielawie można znaleźć dogodne warunki do odpoczynku oraz uprawiania turystyki. Z Bielawy prowadzą szlaki turystyczne piesze i rowerowe w Góry Sowie w kierunku przełęczy Jugowskiej i dalej na Wielką Sowę. Latem turyści mogą wędrować szlakami turystycznymi, zimą zaś mogą korzystać z terenów narciarskich oraz cieszyć się urokami śnieżnych krajobrazów[potrzebny przypis]. Do najważniejszych atrakcji architektonicznych Bielawy można zaliczyć: neogotycki kościół pw. Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny, kościół katolicki pw. Bożego Ciała, Pałac Sandreckich, barokowe domy oraz krzyże pokutne.

Szlaki turystyczne[edytuj]

szlak turystyczny zielony Bielawa - Koci Grzbiet (taras widokowy) - Leśny Dworek - Bielawska Polana

szlak turystyczny żółty droga Szklary-Samborowice - Jagielno - Przeworno - Gromnik - Biały KościółNieszkowiceŻelowiceOstra GóraNiemcza - Tatarski Okop - Gilów - Marianówek - Piława Dolna - Owiesno - Myśliszów - Góra Parkowa - Bielawa - Zimna Polana - Kalenica - Bielawska Polana - Zdrojowisko - Nowa Ruda - Tłumaczów - Radków - Pasterka - Karłów - Skalne Grzyby - Batorów - Duszniki-Zdrój - Szczytna - Zamek Leśna - Polanica-Zdrój - Bystrzyca Kłodzka - Igliczna - Międzygórze - Przełęcz Puchacza[13]

Wydarzenia kulturalne[edytuj]

  • "eFHa Festiwal" – Festiwal Amatorskich Filmów Fantastycznych i Horrorów - kwiecień
  • Gra Terenowa - "Poszukiwacze Złotego Pazura" - maj
  • StreetFighter Festival (SFF) – impreza motocyklowa w Bielawie – maj/czerwiec
  • Dni Bielawy – czerwiec
  • TOLK FOLK – festiwal Tolkiena w Bielawie – lipiec
  • Sudeckie Lato – festyn sportowo-rekreacyjny w Bielawie – lipiec
  • Lines Of Bielawa - skateboarding festival - sierpień
  • Regałowisko – koncert muzyki reggae w Bielawie – sierpień
  • Sudety Sound-Event z muzyką Trance
  • Powiatowy Konkurs Krasomówczy "Sowiogórski Bajarz" - listopad - styczeń

Osiedla[edytuj]

Panorama Bielawy widziana z Gór Sowich

Edukacja[edytuj]

Obecnie gmina Bielawa jest organem prowadzącym dla: 6 przedszkoli, 5 szkół podstawowych, 5 gimnazjów i Świetlicy Socjoterapeutycznej. Wszystkie gimnazja i szkoły podstawowe mają pracownie komputerowe z dostępem do internetu.

Ciekawe miejsce stanowi ekologiczny plac zabaw przy Przedszkolu Publicznym nr l „Parkowe Skrzaty” przy ul. Parkowej 5, który powstał dzięki realizacji międzynarodowego polsko-niemieckiego projektu ekologiczno-edukacyjnego.

W starannie wyremontowanym budynku z końca XIX wieku przy ul. Wolności 57 mieści się Powiatowe Centrum Kształcenia Praktycznego, z nowocześnie wyposażonymi pracowniami komputerowymi przeznaczonymi do szkoleń zawodowo-technicznych oraz z zakresu maszyn sterowanych CNC. Zajęcia w tych kierunkach organizuje Lokalna Akademia Informatyczna.

Na terenie Bielawy funkcjonują 2 szkoły średnie tj.: Zespół Szkół Ogólnokształcących i Zespół Szkół w Bielawie. Absolwenci tych szkół mogą kontynuować naukę w kilku policealnych szkołach znajdujących się również w Bielawie.

23 marca 2001 r. w Bielawie została otwarta dziesiąta w Europie, a pierwsza w kraju i Europie Wschodniej „Szkoła Słoneczna”. Było to wydarzenie na miarę XXI wieku. Szkoła kształci instalatorów solarnych urządzeń instalacji grzewczych: centralnego ogrzewania oraz ciepłej wody użytkowej, a także systemów fotowoltaicznych – współpracujących z siecią elektryczną i akumulatorami. W roku 2002 rozszerzono działalność „Szkoły Słonecznej” tworząc Centrum Energii Odnawialnej.

Od 1990 r. w mieście działa również Zespół Szkół Społecznych, który oprócz szkoły podstawowej i gimnazjum, prowadzi Szkołę Muzyczną I stopnia.

Inne placówki oświatowe w mieście to: Specjalny Ośrodek Szkolno-Wychowawczy, Zespół Szkół Specjalnych, Poradnia Psychologiczno – Pedagogiczna

Kościoły i związki wyznaniowe[edytuj]

Wieża kościelna, jedna z najwyższych w Polsce (101 m.) kościoła parafialnego Wniebowzięcia NMP

Na terenie miasta działalność duszpasterską prowadzą następujące kościoły i związki wyznaniowe:

Bielawianie[edytuj]

Miasta partnerskie[edytuj]

Sąsiednie gminy[edytuj]

Dzierżoniów, Nowa Ruda, Pieszyce, Ząbkowice Śląskie.

Zobacz też[edytuj]

Przypisy

  1. ab http://www.polskawliczbach.pl/Bielawa, w oparciu o dane GUS.
  2. Powierzchnia i ludność w przekroju terytorialnym w 2016 r. Stan w dniu 31.12.2015 r. (pol.). Główny Urząd statystyczny. [dostęp 2016-10-12]. s. 58.
  3. abc Heinrich Adamy: Die Schlesischen Ortsnamen ihre entstechung und bedeutung. Breslau: Verlag von Priebotsch`s Buchhandlung, 1888, s. 66.
  4. Colmar Grünhagen 1866 ↓, s. 280.
  5. Zarządzenie Ministrów: Administracji Publicznej i Ziem Odzyskanych z dnia 7 maja 1946 r. (M.P. z 1946 r. Nr 44, poz. 85).
  6. Góry Sowie - mapa turystyczna w skali 1:50 000, Państwowe Przedsiębiorstwo Wydawnictw Kartograficznych im. Eugeniusza Romera S.A., wydanie drugie, Warszawa-Wrocław 1999.
  7. Rejestr rezerwatów przyrody województwa dolnośląskiego, RDOŚ stan na 18 czerwca 2013. [dostęp 27-01-2014].
  8. Portal Regionalny i Samorządowy REGIOset (pol.). regioset.pl. [dostęp 2010-09-14].
  9. Baza Demograficzna – Tablice predefiniowane – Wyniki badań bieżących; Stan i struktura ludności; Ludność według płci i miast (pol.). GUS. [dostęp 2010-09-14].
  10. GUS Bank Danych Regionalnych, faktyczne miejsce zamieszkania, stan na 29 XII 2010
  11. Abraham Kajzer: Za drutami śmierci. Wałbrzych, Muzeum Gross-Rosen: 2013.
  12. Rejestr zabytków nieruchomych woj. dolnośląskiego. Narodowy Instytut Dziedzictwa. [dostęp 3 września 2012]. s. 8,9.
  13. Informacje zawarte na stronie PTTK Strzelin; dostęp: 3.08.2015
  14. Dane według raportów wyszukiwarki zborów (www.jw.org) z 4 czerwca 2014.
  15. Zbór Chrześcijański w Bielawie. strona oficjalna [dostęp 2017-02-09]
  16. UM Bielawa
  17. UM Bielawa
  18. UM Bielawa
  19. UM Bielawa

Bibliografia[edytuj]

  • Colmar Grünhagen: Regesten zur Schleisischen Geschichte. Breslau: Josef Max & COMP., 1866.

Linki zewnętrzne[edytuj]

'