Tworzenie stron internetowych

Dubienka

Sprawdź naszą ofertę w zakresie tworzenia stron www oraz sklepów internetowych. Nasza firma oferuje strony internetowe które przyciągną klientów w mieście Dubienka. Zapewniemy dokładne podejście do Twojego biznesu. Konkurencyjne ceny i fachowe wykonanie zapewni Ci sukces. Miejsce w internecie jest jedną z metod na pozyskanie klientów dla Twojego biznesu, dobrze wykonana strona jest jednym z elementów który zachęcają kupującego do skorzystania z Twojej oferty. Nowoczesne technologie jakie wykorzystujemy zapewniają skuteczne wykonanie naszej usługi.

Strony internetowe

Jeżeli chesz mieć własną stronę internetową, a Twoja firma znajduje się w miejscowości Dubienka - dobrze trafiłeś. Projektujemy, wdrażamy i tworzymy strony internetowe dla każdego. Napewno chesz aby klient wpisując w wyszukiwarkę nazwę "Twojej firmy + Dubienka" uzyskał informację o Twojej stronie oraz ofercie Twojej firmy. Dlatego jeżeli chcesz aby Twoja firma była dobrze widoczna kiedy wyszuka się informacje o mieście Dubienka warto stworzyć stronę korzystająć z naszych usług.
Pamietaj! jeśli "Strony Internetowe Dubienka" to tylko My.

Sklepy internetowe

Chcesz aby twój sklep był popularny i aby ludzie mogli go łatwo znaleźć, aby wpisując w wyszukiwarkę "sklep Dubienka" mogli trafić do twojej witryny i szybko oraz wygodnie zrobić zakupy? Potrzebujesz wydajnego i profesjonalnie wykonanego sklepu internetowego? Napisz teraz do nas. Projektujemy profesjonalne sklepy internetowe, dzięki naszym usługom możesz sprzedawać szybko i wygodnie w Internecie, na terenie miasta Dubienka i w całej Polsce!

Portfolio

Poniżej mozesz zobaczyć kilka nszych prac. Pamiętaj każdy sklep projektujemy indywidualnie pod konkretne potrzeby..

O mieście: Dubienka

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Skocz do: nawigacja, szukaj
Ten artykuł dotyczy wsi. Zobacz też: inne znaczenia.
Dubienka
Herb
Herb Dubienki
Kościół pw. Trójcy Przenajświętszej
Kościół pw. Trójcy Przenajświętszej
Państwo  Polska
Województwo lubelskie
Powiat chełmski
Gmina Dubienka
Liczba ludności (2008) 1042
Strefa numeracyjna (+48) 82
Kod pocztowy 22-145
Tablice rejestracyjne LCH
SIMC 0103131
Położenie na mapie gminy Dubienka
Mapa lokalizacyjna gminy Dubienka
Dubienka
Dubienka
Położenie na mapie powiatu chełmskiego
Mapa lokalizacyjna powiatu chełmskiego
Dubienka
Dubienka
Położenie na mapie województwa lubelskiego
Mapa lokalizacyjna województwa lubelskiego
Dubienka
Dubienka
Położenie na mapie Polski
Mapa lokalizacyjna Polski
Dubienka
Dubienka
Ziemia51°02′54″N 23°53′41″E/51,048333 23,894722
Strona internetowa miejscowości
Pomnik-czołg w Dubience
Drewniane domy przy ul. 3 Maja w Dubience

Dubienkawieś (do 1939 miasto[1]) w Polsce położona w województwie lubelskim, w powiecie chełmskim, w gminie Dubienka. Leży w Obniżeniu Dubieńskim (Polesie Wołyńskie), nad Wełnianką (lewy dopływ Bugu), w pobliżu granicy Strzeleckiego Parku Krajobrazowego. 1150 mieszkańców (2003); liceum ogólnokształcące.

W latach 1975–1998 miejscowość położona była w województwie chełmskim. Była miastem królewskim Korony Królestwa Polskiego[2]. Miasto królewskie Dubno lokowane w 1588 roku położone było w XVI wieku w województwie bełskim[3].

Miejscowość jest siedzibą gminy Dubienka.

Historia[edytuj]

Pierwsza źródłowa informacja o istnieniu miejscowości pochodzi z roku 1472.

Miasto 1588–1945 na dawnym szlaku handlowym z Wielkopolski i Mazowsza przez Chełm do Kijowa, zw. Drogą Królewską; w XVI i XVII w. ośrodek handlu (spław drewna oraz zboża Bugiem) i szkutnictwa; port rzeczny. Dubienka zwana niegdyś Dębnem lub Dubnem była miastem królewskim i ma bogatą przeszłość historyczną. Korzystne położenie przy szlaku wodnym sprawiło, że w 10 lutego 1588 otrzymała ona przywilej lokacyjny od króla Zygmunta III Wazy. Miasto otrzymało szereg przywilejów, oraz w użytkowanie okoliczne łąki, lasy i wody. Szybko się rozwijało, słynęło z handlu i szkutnictwa. W 1592 starosta horodelski, wojewoda podolski Jan Sienieński uposażył kościół parafialny w Dubnej pw. św. Trójcy, a w 1599 – cerkiew, prawdopodobnie prawosławną[4]. Świątynia ta przyjęła następnie unię. W XVIII w. w Dubience znajdowała się parafia unicka z drewnianą cerkwią[5]

W 1648 dotarli do Dubna Tatarzy, którzy spalili miasto, w tym także ratusz ze wszystkimi księgami miejskimi.

Pomimo, że miasto było silnie obwarowane, w połowie XVIII wieku zrujnowały je wojny kozackie i dopiero pod koniec wieku nastąpił jego kolejny rozkwit. W tym też czasie utrwaliła się nowa nazwa – Dubienka.

W mieście czterokrotnie bawił król Stanisław August Poniatowski. Podczas podróży z Warszawy na Podole w 1781 król zatrzymał się 13 października i 3 grudnia w drodze powrotnej. Kolejna podróż z Warszawy do Kaniowa odbywała się w 1787. W czasie tej podróży król zatrzymał się w Dubience dnia 5 marca i 3 czerwca w drodze powrotnej.

W 1789 r. Dubienka została stolicą województwa bełskiego i powiatu dubienieckiego.

W okolicy znajduje się pole bitwy stoczonej 18 lipca 1792 przez Tadeusza Kościuszkę. Została ona upamiętniona w 1861 usypaniem kopca ziemnego na południowym skraju wsi Uchańka. W 1964 został on odnowiony i częściowo zrekonstruowany, obecnie ma wys. 10 m, a na szczycie trzy maszty.

Od 1795 w zaborze austriackim, od 1806 w Księstwie Warszawskim, od 1815 w Królestwie Polskim. W XIX wieku nastąpiło zahamowanie rozwoju miasta, co spowodowane było m.in. budową linii kolejowej, która ominęła Dubienkę.

W 1875, wskutek likwidacji unickiej diecezji chełmskiej, parafia unicka w Dubience przeszła do Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego. Od 1878 przy prawosławnej cerkwi działała szkoła[6]. W końcu XIX w. świątynia prawosławna spłonęła, toteż w 1908 na jej miejscu wystawiony został nowy sakralny budynek murowany[7].

W czasie okupacji hitlerowskiej osada była silnym ośrodkiem ruchu oporu. W 1942 Niemcy utworzyli getto (ok. 3 tys. osób, większość zginęła w Sobiborze). 21 lipca 1944 wojska radzieckie po sforsowaniu Bugu zdobyły Dubienkę. 23 lipca do Dubienki weszły oddziały 2 dywizji piechoty WP im. J. H. Dąbrowskiego (w 30. rocznicę tego wydarzenia ustawiony został pomnik - czołg)[8].

Do 1951 w okolicy aktywnie działały oddziały UPA, WiN i NSZ.

Zabytki[edytuj]

Z obiektów zabytkowych zachował się neobarokowy kościół i cerkiew.

Dubienka dzisiaj[edytuj]

Wędkarze łowią na rzece Bug, jeziorach Deusze i Łukowo oraz licznych starorzeczach. W wodach rzek i jezior występują m.in. szczupaki, sandacze, karpie, liny, leszcze, płocie, okonie, bolenie, tołpygi i wiele innych gatunków ryb. Na Bugu łowione są rekordowe okazy suma.

W zasobach łowisk leśnych występuje zwierzyna gruba, głównie jeleń, sarna, dzik i łoś. Wśród zwierzyny drobnej poluje się na lisy, zające, bażanty i kuny. Nad jeziorem Łukowo czynne jest kąpielisko i plaża. Zlokalizowanych jest tu kilka ośrodków wypoczynkowych.

Szlaki turystyczne[edytuj]

szlak turystyczny niebieski Szlak Tadeusza Kościuszki

szlak turystyczny czerwony Nadbużański szlak rowerowy

Przypisy

  1. Podział administracyjny Rzeczypospolitej Polskiej: Praca zespołowa pod redakcją prof. Stanisława Srokowskiego. Warszawa: Biblioteka Samorządowca Nr 77, 1948, s. 84
  2. Magazin für die neue Historie und Geographie Angelegt, t. XVI, Halle, 1782, s. 12.
  3. Zenon Guldon, Jacek Wijaczka, Skupiska i gminy żydowskie w Polsce do końca XVI wieku, w: Czasy Nowożytne, 21, 2008, s. 173.
  4. A. Gil, Chełmska diecezja unicka 1596-1810. Dzieje i organizacja, Towarzystwo Instytutu Europy Środkowo-Wschodniej, Lublin 2005, ​ISBN 83-85854-85-1​, s. 54.
  5. K. Wróbel-Lipowa: Kultura materialna miast królewskich województwa bełskiego w XVIII w. Dubienka, Grabowiec, Horodło, Tyszowce. Lublin: Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej, 1986, s. 77-78. ​ISBN 83-227-0045-8​.
  6. A. Krochmal, Działalność prawosławnego duchowieństwa w diecezji chełmsko-warszawskiej w latach 1875–1905, "Roczniki Humanistyczne", Towarzystwo Naukowe Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, t. XLI, z.2, 1993, s.171
  7. G. Rąkowski: Polska egzotyczna. Cz. II. Przewodnik. Pruszków: Rewasz, 2003, s. 203-204. ​ISBN 978-83-62460-26-7​.
  8. ”Przewodnik po upamiętnionych miejscach walk i męczeństwa lata wojny 1939–1945” Sport i Turystyka 1988, ​ISBN 83-217-2709-3​, str. 140

Linki zewnętrzne[edytuj]

'