Tworzenie stron internetowych

Działoszyce

Zobacz naszą ofertę w zakresie tworzenia stron www oraz sklepów internetowych. Nasza firma oferuje sklepy online które przyciągną klientów w mieście Działoszyce. Zapewniemy szczególne podejście do Twojego biznesu. Konkurencyjne ceny i fachowe wykonanie zapewni Ci sukces. Strona internetowa jest jedną z metod na pozyskanie klientów dla Twojego biznesu, ładnie wykonana strona jest jednym z elementów który zachęcają klienta do skorzystania z Twojej oferty. Rozwiązania z wysokiej półki jakie wykorzystujemy zapewniają skuteczne wykonanie naszej usługi.

Strony internetowe

Jeżeli chesz mieć własną stronę internetową, a Twoja firma znajduje się w miejscowości Działoszyce - dobrze trafiłeś. Projektujemy, wdrażamy i tworzymy strony internetowe dla każdego. Napewno chesz aby klient wpisując w wyszukiwarkę nazwę "Twojej firmy + Działoszyce" uzyskał informację o Twojej stronie oraz ofercie Twojej firmy. Dlatego jeżeli chcesz aby Twoja firma była dobrze widoczna kiedy wyszuka się informacje o mieście Działoszyce warto stworzyć stronę korzystająć z naszych usług.
Pamietaj! jeśli "Strony Internetowe Działoszyce" to tylko My.

Sklepy internetowe

Chcesz aby twój sklep był popularny i aby ludzie mogli go łatwo znaleźć, aby wpisując w wyszukiwarkę "sklep Działoszyce" mogli trafić do twojej witryny i szybko oraz wygodnie zrobić zakupy? Potrzebujesz wydajnego i profesjonalnie wykonanego sklepu internetowego? Napisz teraz do nas. Projektujemy profesjonalne sklepy internetowe, dzięki naszym usługom możesz sprzedawać szybko i wygodnie w Internecie, na terenie miasta Działoszyce i w całej Polsce!

Portfolio

Poniżej mozesz zobaczyć kilka nszych prac. Pamiętaj każdy sklep projektujemy indywidualnie pod konkretne potrzeby..

O mieście: Działoszyce

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Skocz do: nawigacja, szukaj
Działoszyce
Kościół św. Trójcy
Kościół św. Trójcy
Herb
Herb Działoszyc
Państwo  Polska
Województwo  świętokrzyskie
Powiat pińczowski
Gmina Działoszyce
gmina miejsko-wiejska
Prawa miejskie 1409
Burmistrz Zdzisław Józef Leks
Powierzchnia 1,92[1] km²
Populacja (30.06.2016)
• liczba ludności
• gęstość

933[2]
485,9 os./km²
Strefa numeracyjna
+48 41
Kod pocztowy 28-440
Tablice rejestracyjne TPI
Położenie na mapie województwa świętokrzyskiego
Mapa lokalizacyjna województwa świętokrzyskiego
Działoszyce
Działoszyce
Położenie na mapie Polski
Mapa lokalizacyjna Polski
Działoszyce
Działoszyce
Ziemia50°21′54″N 20°21′09″E/50,365000 20,352500
TERC
(TERYT)
2608014
SIMC 0946987
Urząd miejski
ul. Skalbmierska 5
28-440 Działoszyce
Strona internetowa

Działoszycemiasto położone w południowej Polsce, w woj. świętokrzyskim, w powiecie pińczowskim. Siedziba miejsko-wiejskiej gminy Działoszyce. Położone nad rzeką Nidzicą (lewy dopływ Wisły), przy DW768.

Według danych z 31 grudnia 2010 miasto miało 991 mieszkańców.

Historia[edytuj]

Pierwsza wzmianka o Działoszycach pochodzi z 1220.[3] Osada położona była na szlaku handlowym prowadzącym z Krakowa przez Skalbmierz i Wiślicę. Działoszyce rozwijały się dzięki protekcji biskupa Iwona Odrowąża. W czasach Kazimierza Wielkiego miały ok. 430 mieszkańców. W 1409 król Władysław Jagiełło nadał osadzie prawa miejskie. Ród Ostrogskich do których należało miasto, otrzymał przywilej na pobieranie opłat mostowych od kupców wielkopolskich. Działoszyce były ośrodkiem rzemieślniczym i handlowym. Rozwijały się tu garbarstwo i olejarstwo, a w późniejszym okresie sukiennictwo. W 1629 w mieście było 13 rzemieślników. Znajdowały się tu młyn i stępa napędzane przez dwa koła wodne. W 1662 Działoszyce miały 468 mieszkańców. W 1788 – 159 domów i 720 mieszkańców. Miasto posiadało przywilej na odbywanie 12 jarmarków w ciągu roku.

W 1795, w następstwie III rozbioru, Działoszyce znalazły się na dwanaście lat w zaborze austriackim. W okresie 1807-1815 należały do Księstwa Warszawskiego, by w 1815, na ponad sto lat przejść pod zabór rosyjski. Pozostawanie blisko granicy z Austrią i Rzeczpospolitą Krakowską, w dogodnym dla handlu obszarze, sprawiło, iż w „lwim grodzie” znacznie nasiliło się osadnictwo żydowskie. Lokalizacja sprzyjała nie tylko handlowi, ale również i o wiele bardziej opłacalnemu przemytowi, miasto bogaciło się coraz bardziej[4].

W 1820 liczba ludności miasta wynosiła już 1692 osoby. Wśród nich było 436 chrześcijan i 1256 Żydów (74%). Pierwsi trudnili się głównie rzemiosłem i rolnictwem, drudzy zajmowali się przede wszystkim handlem[4]. W 1827 Działoszyce miały 1735 mieszkańców, w 1857 – 3000, a w 1879 już 5170 osób[4]. W 1894 wybuchła epidemia cholery, w wyniku której zmarło 126 osób, w większości Żydzi[5].

W 1899, spośród ogólnej liczby 5170 mieszkańców, 4673 (90%) było Żydami[6]. Zajmowali się przeważnie przemysłem i handlem. W mieście działało w tym czasie 6 garbarni, 3 cegielnie, 2 olejarnie, 2 fabryki świec, kopalnia gipsu oraz kaflarnia.

W okresie dwudziestolecia międzywojennego w Działoszycach handlowano zbożem, drobiem oraz trzodą chlewną. Funkcjonowało tu także kilka małych zakładów przemysłowych. M.in. olejarnia, kaflarnia, garbarnia oraz 3 młyny. Liczba mieszkańców malała z powodu konkurencji większych zakładów przemysłowych położonych w sąsiednich ośrodkach, a także problemów komunikacyjnych. W 1921 miasto miało 6755 mieszkańców. Do 1939 liczba ta zmalała do 5872. W czasie okupacji hitlerowskiej zagładzie uległa cała ludność żydowska miasteczka. W 1946 Działoszyce miały już zaledwie 2506 mieszkańców.

W latach 1975–1998 miasto administracyjnie należało do woj. kieleckiego.

Demografia[edytuj]

  • Piramida wieku mieszkańców Działoszyc w 2014 roku[2].


Piramida wieku Dzialoszyce.png

Zabytki[edytuj]

Wpisany do rejestru zabytków nieruchomych (nr rej.: A/629 z 11.02.1967)[7].
  • Zrujnowana synagoga, z 1852 przy ul. Krasickiego (nr rej.: A/630 z 4.01.1988)[7].
  • Cmentarz z XIX wieku, z kaplicą grobową rodziny Michalskich.

Zobacz też[edytuj]

Przypisy

  1. Dane Głównego Urzędu Statystycznego: Ludność. Stan i struktura w przekroju terytorialnym (Stan w dniu 31 XII 2008 r.). [dostęp 1.10.2009].
  2. ab http://www.polskawliczbach.pl/Dzialoszyce, w oparciu o dane GUS.
  3. A. Sznajderski: Pomniki pamięci. Tuchów: 2003, s. 220.
  4. abc Historia społeczności żydowskiej, dzialoszyce.info.
  5. „Gazeta Kielecka”. 66, 1894. 
  6. A. Sabor, Sztetł: Śladami żydowskich miasteczek. Kraków: 2005, s. 12-13.
  7. ab Narodowy Instytut Dziedzictwa: Rejestr zabytków nieruchomych – województwo świętokrzyskie. 31 marca 2017; 7 miesięcy temu. [dostęp 2015-12-22]. s. 48.

Bibliografia[edytuj]

  1. Miasta polskie w Tysiącleciu, przewodn. kom. red. Stanisław Pazyra, Zakład Narodowy imienia Ossolińskich, Wrocław – Warszawa – Kraków, 1965-1967.
  2. Krzysztof Urbański: Gminy żydowskie małe w województwie kieleckim w okresie międzywojennym. Kielce: Muzeum Narodowe w Kielcach; F.P.H.U. „XYZ”, 2006, s. 76-84. ISBN 83-89995-06-9.

Linki zewnętrzne[edytuj]

'