Tworzenie stron internetowych

	Głuchołazy
	Głuchołazy
	; Rynek
Herb Głuchołaz	Flaga Głuchołaz
Państwo	Polska
Województwo	opolskie
Powiat	nyski
Gmina	Głuchołazy; gmina miejsko-wiejska
Burmistrz	Edward Szupryczyński
Powierzchnia	6,83 km²
Populacja (30.06.2016); • liczba ludności; • gęstość	; 13 849; 2 027,7 os./km²
Strefa numeracyjna;	77
Kod pocztowy	48-340
Tablice rejestracyjne	ONY
	Położenie na mapie powiatu nyskiego Głuchołazy
	Położenie na mapie województwa opolskiego Głuchołazy
	Położenie na mapie Polski Głuchołazy
	50°18′47″N 17°22′27″E/50,313056 17,374167
TERC; (TERYT)	1607014
SIMC	0965341
	Urząd miejski Rynek 15; 48-340 Głuchołazy
	Multimedia w Wikimedia Commons
	Hasło w Wikisłowniku
	Strona internetowa

Ten artykuł dotyczy miasta. Zobacz też: Głuchołazy (ujednoznacznienie).

Głuchołazy (dawniej Kozia Szyja^[2], Cygenhals^[3], czes. Hlucholazy, niem. Ziegenhals^[4], także Bad Ziegenhals^[5], łac. Capri Collum) – miasto w Polsce (na Śląsku), w województwie opolskim, w powiecie nyskim, siedziba gminy miejsko-wiejskiej Głuchołazy. W latach 1975–1998 miasto administracyjnie należało do ówczesnego woj. opolskiego.

Położone na styku Gór Opawskich (Sudety), Przedgórza Paczkowskiego (Przedgórze Sudeckie) i Płaskowyżu Głubczyckiego, nad rzeką Białą Głuchołaską i nad potokiem Starynka (też Starynia lub Kletnica), prawym dopływem Białej Głuchołaskiej.

Według danych z 30 czerwca 2008 miasto liczyło 14 835 mieszkańców^[6].

W Głuchołazach do 21 grudnia 2007 roku funkcjonowały przejścia graniczne: Głuchołazy - Mikulovice (drogowe), Głuchołazy - Mikulovice (kolejowe), Głuchołazy - Jindřichov ve Slezsku (kolejowe) oraz w bezpośredniej bliskości miasta Konradów - Zlaté Hory (drogowe)

Historia[edytuj]

Polską nazwę miejscowości w formie Koziascyja w książce „Krótki rys jeografii Szląska dla nauki początkowej” wydanej w Głogówku w 1847 wymienił śląski pisarz Józef Lompa^[7].

W 1945 przesiedlono tutaj mieszkańców, m.in. Kozowej, powiat Brzeżany, województwo tarnopolskie.^{[potrzebny przypis]}

W 1946 roku wprowadzono urzędowo nazwę Głuchołazy, zastępując poprzednią niemiecką nazwę Ziegenhals^[8].

Projekt Orderu Uśmiechu stworzyła w 1967 dziewięciolatka z Głuchołaz – Ewa Chrobak, obecnie Kawaler Orderu Uśmiechu i Sekretarz Międzynarodowej Kapituły Orderu Uśmiechu.

Transport[edytuj]

1 lipca 2016 roku do końca roku, w mieście uruchomiono bezpłatną komunikacje miejską. W dni powszednie funkcjonuje ona na terenie miasta i przyległych miejscowości Konradów i Bodzanów, natomiast w letnie weekendy wykonuje ona 4 kursy do Jarnołtówka i Pokrzywnej^[9]^[10]. Na takich samych zasadach komunikacja funkcjonuje w 2017 roku. Głuchołaska Bezpłatna Komunikacja Miejska funkcjonuje w oparciu o 28 przystanków autobusowych. W dni robocze kursy wykonywane są od godz. 5.00 do 21.00, czyli przez 16 godzin, natomiast w dni wolne od pracy przez 8 godzin dziennie. Łączna liczba zaplanowanych do przejechania kilometrów to ponad 59 tys. wozokilometrów^[11].

Demografia[edytuj]

Piramida wieku mieszkańców Głuchołaz w 2014 roku ^[1].

Zabytki[edytuj]

Galeria: kościoły

Głuchołazy. Kościół św. Wawrzyńca

Kościół św. Wawrzyńca z XIII wieku

Kościół św. Rocha (1350 r., 1626 r., XIX w.)

Głuchołazy. Kościół św. Franciszka

Według rejestru Narodowego Instytutu Dziedzictwa na listę zabytków wpisane są^[12]:

układ urbanistyczny, z XIII w.,
kościół par. pw. św. Wawrzyńca, z 1250 r. - XIII w. do XX w.
kościół cmentarny pw. św. Rocha, z 1350 r., 1626 r., XIX w.
pomnik więźniów oświęcimskich, na cmentarzu komunalnym, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego^[13] (d. Warszawska), z 1953 r., 1985 r.
mury obronne, baszta - wieża Bramy Górnej z XIV w., 1418 r. - XV w. XVII w.
dom, ul. Andersa 48, z 1900 r.
dawny dom zdrojowy, ul. Andersa nr 74, z 1882 r.,
pensjonat „Ogrodowy”, ul. Andersa nr 76, z 1899 r.
domy, Aleja Jana Pawła II 2, 12 (d. ul. 15 Grudnia), z k. XIX w.
domy, ul. Kościuszki 1, 48, z XVIII w., XIX w.
domy, Rynek 4, 8, 11, 19, 20, 24, 25, 26 (pl. Wolności), z XVI w., XVII w., XVIII w., XIX w.
domy, ul. Wita Stwosza 5, 7, 17, 19, 21, z XVIII w./XIX w.

inne zabytki:

kościół pw. św. Anny na Górze Chrobrego
kościół ewangelicki z 1865 r., obecnie katolicki kościół młodzieżowy pw. św. Franciszka

inne obiekty rekreacyjno-turystyczne:

trasy turystyczne
trasy rowerowe
Parkowa Góra.

Galeria[edytuj]

Wieża Bramy Górnej
Domy przy ul. Wita Stwosza (XVIII w./XIX w.)
Stacja kolejowa w Głuchołazach
Park Zdrojowy

Kultura[edytuj]

Przy Liceum Ogólnokształcącym im. Bolesława Chrobrego działa chór Capricolium.

Od 20 lat odbywają się w Głuchołazach Międzynarodowe Kursy Muzyczne^[14].

Od 2007 odbywa się w Głuchołazach Międzynarodowy Festiwal Piosenki Turystycznej Kropka

Wspólnoty wyznaniowe[edytuj]

Kościół rzymskokatolicki
- Parafia św. Wawrzyńca w Głuchołazach
Chrześcijański Zbór Świadków Jehowy
- Sala Królestwa ul. Powstańców Śląskich 11/1^[15]

Miasta partnerskie[edytuj]

Ludzie związani z Głuchołazami[edytuj]

Michał Bajor – aktor, piosenkarz, urodzony w Głuchołazach

Michał Bajor – aktor, piosenkarz, urodzony w Głuchołazach
Jakub Ćwiek – polski autor fantastyki (ur. 1982, wiceprezes Śląskiego Klubu Fantastyki)
Roman Dąbrowski – piłkarz
Jacek Morajko – kolarz szosowy, mistrz Polski w wyścigu szosowym ze startu wspólnego (2010)
Judyta Paradzińska – aktorka Teatru im. Jana Kochanowskiego w Opolu
Ludwik Skowronek – ksiądz katolicki, działacz społeczny
Andrzej Sośnierz – lekarz i polityk, poseł na Sejm V kadencji w latach 2005–2006 oraz od 2007 VI kadencji; od 2006 do 2007 prezes Narodowego Funduszu Zdrowia

Zobacz też[edytuj]

Przypisy

↑ ^a^b http://www.polskawliczbach.pl/Glucholazy, w oparciu o dane GUS.
↑ Dlaczego Kozia Szyja ?.
↑ Dokument pruski z 1750 roku.
↑ Landkreis Neisse.
↑ Nazwa taka pojawia się m.in. na pocztówkach: [1].
↑ Lucyna Nowak, Joanna Stańczyk, Agnieszka Znajewska: Ludność. Stan i struktura w przekroju terytorialnym (Stan w dniu 30 VI 2008 r.). Warszawa: Główny Urząd Statystyczny, 2008. ISSN 1734-6118. (pol.)
↑ Józef Lompa, „Krótki rys jeografii Śląska dla nauki początkowej”, Głogówek 1847, str.28.
↑ Rozporządzenie Ministrów: Administracji Publicznej i Ziem Odzyskanych z dnia 15 marca 1947 r. (M.P. z 1947 r. Nr 37, poz. 297, s. 14).
↑ W Głuchołazach też za darmo!
↑ Rozkład jazdy na lipiec-sierpień 2016
↑ Bezpłatna Komunikacja Miejska w 2017 roku
↑ Rejestr zabytków nieruchomych woj. opolskiego. Narodowy Instytut Dziedzictwa. [dostęp 20.12.2012]. s. 60,61.
↑ Wykaz obiektów zabytkowych nieruchomych ujętych w ewidencji zabytków zlokalizowanych na terenie gminy Głuchołazy. http://gmina.glucholazy.sisco.info/.+[dostęp 2016-04].
↑ Międzynarodowy Kurs Muzyczny. [dostęp 2015-12-10]. [zarchiwizowane z Międzynarodowe Kursy Muzyczne tego adresu].
↑ Dane według raportów wyszukiwarki zborów (www.jw.org) z 15 stycznia 2017.

Bibliografia[edytuj]

Góry Opawskie. Słownik Geografii Turystycznej Sudetów, pod red. M. Staffy, Wydawnictwo I-BIS, Wrocław 2008, ss. 88-115.
Paul Kutzer, Historia Głuchołaz, wydanie niemieckie 1897.
Erinnerungen aus meinem Leben, 1958/59 wyd. niem. Jana Melzera tłumaczenie Mariusz Studzienny
Vladimír Pohorecký: Tipy na výlet po rozhlednàch a starých hradech. Praga: Wydawnictwo Radioservis, 2001. ISBN 80-86212-10-6. (cz.)
Horst Prignitz: Wasserkur und Badelust. Eine Badereise in die Vergangenheit / Kuracja wodna i ochota do kąpieli – podróż kąpielowa do przeszłości. Koehler und Amelang, Leipzig 1986, ISBN 3-7338-0011-7.
Skrypt historyczny Stowarzyszenia Historycznego Legionów Polskich i Legii Polsko-Włoskiej w Nysie, Nysa 2010, pod red. Marek Szczerski, kpt. Tomek.

Linki zewnętrzne[edytuj]

Historia Żydów w Głuchołazach na portalu Wirtualny Sztetl
Ziegenhals w Słowniku geograficznym Królestwa Polskiego. T. XIV: Worowo – Żyżyn. Warszawa, 1895.

[populacja2016-1] ttp://www.polskawliczbach.pl/Glucholazy, w oparciu o dane GUS.

[2] Dlaczego Kozia Szyja ?.

[3] Dokument pruski z 1750 roku.

[4] Landkreis Neisse.

[5] Nazwa taka pojawia się m.in. na pocztówkach: [1].

[pl-gus5-6] Lucyna Nowak, Joanna Stańczyk, Agnieszka Znajewska: Ludność. Stan i struktura w przekroju terytorialnym (Stan w dniu 30 VI 2008 r.). Warszawa: Główny Urząd Statystyczny, 2008. ISSN 1734-6118. (pol.)

[7] Józef Lompa, „Krótki rys jeografii Śląska dla nauki początkowej”, Głogówek 1847, str.28.

[8] Rozporządzenie Ministrów: Administracji Publicznej i Ziem Odzyskanych z dnia 15 marca 1947 r. (M.P. z 1947 r. Nr 37, poz. 297, s. 14).

[9] W Głuchołazach też za darmo!

[10] Rozkład jazdy na lipiec-sierpień 2016

[11] Bezpłatna Komunikacja Miejska w 2017 roku

[12] Rejestr zabytków nieruchomych woj. opolskiego. Narodowy Instytut Dziedzictwa. [dostęp 20.12.2012]. s. 60,61.

[13] Wykaz obiektów zabytkowych nieruchomych ujętych w ewidencji zabytków zlokalizowanych na terenie gminy Głuchołazy. http://gmina.glucholazy.sisco.info/.+[dostęp 2016-04].

[14] Międzynarodowy Kurs Muzyczny. [dostęp 2015-12-10]. [zarchiwizowane z Międzynarodowe Kursy Muzyczne tego adresu].

[15] Dane według raportów wyszukiwarki zborów (www.jw.org) z 15 stycznia 2017.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]

[14]

[15]