Strony internetowe
Jeżeli chesz mieć własną stronę internetową, a Twoja firma znajduje się w miejscowości Jasło - dobrze trafiłeś. Projektujemy, wdrażamy i tworzymy strony internetowe dla każdego. Napewno chesz aby klient wpisując w wyszukiwarkę nazwę "Twojej firmy + Jasło" uzyskał informację o Twojej stronie oraz ofercie Twojej firmy. Dlatego jeżeli chcesz aby Twoja firma była dobrze widoczna kiedy wyszuka się informacje o mieście Jasło warto stworzyć stronę korzystająć z naszych usług.
Pamietaj! jeśli "Strony Internetowe Jasło" to tylko My.
Sklepy internetowe
Chcesz aby twój sklep był popularny i aby ludzie mogli go łatwo znaleźć, aby wpisując w wyszukiwarkę "sklep Jasło" mogli trafić do twojej witryny i szybko oraz wygodnie zrobić zakupy? Potrzebujesz wydajnego i profesjonalnie wykonanego sklepu internetowego? Napisz teraz do nas. Projektujemy profesjonalne sklepy internetowe, dzięki naszym usługom możesz sprzedawać szybko i wygodnie w Internecie, na terenie miasta Jasło i w całej Polsce!
Portfolio
Poniżej mozesz zobaczyć kilka nszych prac. Pamiętaj każdy sklep projektujemy indywidualnie pod konkretne potrzeby..
O mieście: Jasło
|
|||||
 |
|||||
|
|||||
| Państwo |  Polska |
||||
| Województwo |  podkarpackie |
||||
| Powiat | jasielski | ||||
| Gmina | gmina miejska | ||||
| Prawa miejskie | 1365 | ||||
| Burmistrz | Ryszard Pabian | ||||
| Powierzchnia | 36,52 km² | ||||
| Wysokość | 225 do 380 m n.p.m. | ||||
| Populacja (30.06.2016) • liczba ludności • gęstość |
35 866[1] 982,1 os./km² |
||||
| Strefa numeracyjna |
(+48) 13 | ||||
| Kod pocztowy | 38-200, 38-201, 38-211 | ||||
| Tablice rejestracyjne | RJS | ||||
|
Położenie na mapie województwa podkarpackiego
  Jasło
|
|||||
|
Położenie na mapie Polski
 Jasło
|
|||||
 49°44′52″N 21°28′17″E/49,747778 21,471389 |
|||||
| TERC (TERYT) |
1805011 | ||||
| SIMC | 0953059 | ||||
|
Urząd miejski
Rynek 1238-200 Jasło |
|||||
| Strona internetowa | |||||
| BIP | |||||
Jasło (wymowa) – miasto w południowo-wschodniej Polsce, w województwie podkarpackim, siedziba powiatu jasielskiego, położone w obrębie Dołów Jasielsko-Sanockich. Znajduje się ono na wysokości od 225 do 380 m n.p.m.[2] na przecięciu rzek Wisłoki, Ropy oraz Jasiołki.
Według danych GUS z 30 czerwca 2014 r. miasto zamieszkiwało 36 286 mieszkańców.
Patronem miasta jest św. Antoni z Padwy[3].
Spis treści
Położenie[edytuj]
Według danych z 24 lipca 2014 roku powierzchnia miasta wynosi 36,52 km²[4]. Miasto stanowi 4,41% powierzchni powiatu. W granicach administracyjnych miasta funkcjonuje szesnaście osiedli: Bryły, Brzyszczki, Gamrat, Gądki, Górka Klasztorna, Hankówka, Kaczorowy, Kopernika, Krajowice, Mickiewicza, Niegłowice, Rafineria, Sobniów, Śródmieście, Ulaszowice i Żółków. W latach 1975–1998 miasto administracyjnie należało do województwa krośnieńskiego.
Struktura powierzchni[edytuj]
Według danych z roku 2014[4] Jasło ma obszar 36,65 km², w tym:
- użytki rolne: 68%
- użytki leśne: 5%
Toponimia[edytuj]
W pierwszych źródłach nazwa pojawia się w 1262 w postaci Jasieł[5]. W XIV-wiecznym dokumencie lokacyjnym występuje nazwa w jęz. niemieckim Jessel, Ieschil (1325)[6]. Nazwa jest pochodzenia słowiańskiego i pochodzi od nazwy rzeki przepływającej przez miasto; przypuszczalnie powstała od wyrazu jasny (błyszczący)[5], a konkretnie od prasłowiańskiego (J)ě(d)s z przyrostkiem ъlъ, co odpowiada polskim elementom: Jeś- || Jaś- i przyrostkowi -eł; jasieł „jasny, czysty”[7].
Wyraz „jesło” w okresie przedpolskim oraz staropolski wyraz „jasło” oznaczał „żłób” i pochodzi od czasownika „jeść” (utworzony na tej samej zasadzie jak słowo „mydło” od czasownika „myć”). Wyraz nie występuje w języku polskim, jedynie jej rzadko używane zdrobnienie „jasełka”.
Historia[edytuj]
Po raz pierwszy nazwę Jasła zapisano w zabytku średniowiecznym, opiewającym Miracula Sancti Stanislai, wymieniając w nim również imiona jaślan, a wśród nich Gotszalka, noszącego tytuł archiprezbitera jasielskiego. Istotnym szczegółem w okresie rozwoju posiadłości klasztornych w powiecie jasielskim jest to, że wśród nich znalazło się również Jasło. Pierwszą wzmiankę o tym znajdujemy w roku 1262, w przywileju Bolesława Wstydliwego dla klasztoru cysterskiego w Koprzywnicy. Nadaje on osadzie Jasiel przywilej skarbowy i sądowy. Z innych dokumentów wynika, że cystersi otrzymać musieli tę osadę już w tzw. Fundatio primaeva, czyli w roku 1185. W każdym razie w połowie XIII wieku Jasło – zwane wtedy Jasiel lub Jasioł było osadą o niemałym znaczeniu gospodarczym. Tu mianowicie znajdowało się jedno z ważnych małopolskich targowisk.
Organizacja miejska Jasła, której skąpe ślady spotykamy w źródłach u schyłku XIV wieku i później, zawdzięczała swój początek dokumentowi Kazimierza Wielkiego wystawionemu w Sanoku 26 kwietnia 1365 roku. Tym dokumentem nadał król miasteczku Jasłu prawo niemieckie. W 1367 zwolnił je od ceł, zaś w 1368 dokonał formalnej zamiany miasta z cystersami. Zamiana ta została ostatecznie załatwiona w roku 1374 przez Elżbietę, królową regentkę, która dała cystersom odszkodowanie w postaci miasteczka Frysztak i wsi sąsiednich: Glinik i Kobyle. Połączenie części królewskiej i zakonnej miasta zostało w ten sposób zalegalizowane i stworzyło nowe podstawy organizacyjne miasteczka.
Parafia powstała w Jaśle przed 1325 rokiem, wcześniej Jasło należało do parafii w Zręcinie. Parafię jasielską niewątpliwie uposażyli biskup krakowski i król Władysław Łokietek. Pleban jasielski posiadał jako uposażenie nadany mu – być może w roku 1366 – folwark, przynajmniej jednołanowy z rolami i trzema sadzawkami, a ponadto pobierał dziesięcinę i meszne.
W latach 1648–1772 Jasło przeżywało okres upadku. Kilkukrotne okupacje Jasła: najpierw w roku 1655 przez wojska szwedzkie, potem w 1657 r. przez oddziały siedmiogrodzkie Jerzego II Rakoczego, a na początku XVIII w. ponownie przez wojska szwedzkie Karola XII, zrujnowały miasto doszczętnie. W dobie konfederacji barskiej w latach 1768–1772, miasto znowu było narażone na zniszczenia ze strony swoich i Rosjan.
II połowa XIX wieku to czas autonomii, zarazem okres rozwoju miasta – powstają obiekty użyteczności publicznej, Kasa Oszczędności, Sąd Rejonowy, w 1896-1897 zostaje założony Park Miejski.
Ważnym wydarzeniem w historii miasta było założenie w roku 1868 gimnazjum (obecnie I Liceum Ogólnokształcące). We wrześniu 1900 roku Jasło wizytował cesarz austro-węgierski Franciszek Józef. W roku 1910 został założony klub piłkarski Czarni Jasło.
II wojna światowa[edytuj]
Po wybuchu II wojny światowej władze opuściły miasto, mieszkańcy wybrali na burmistrza radnego miejskiego i zasłużonego dla Jasła architekta Stanisława Leszczyc-Macudzińskiego. Sprawował on swój urząd przez 73 dni, przez władze hitlerowskie był uznawany za burmistrza komisarycznego do czasu aresztowania pod pretekstem ukrywania wyposażenia placówek pedagogicznych w synagodze jasielskiej, która została podpalona przez SS[8].
W ramach tzw. „dzikiej” akcji wysiedleńczej Polaków z obszaru „Kraju Warty” w grudniu 1939 r. na teren województwa podkarpackiego trafiła bliżej nieokreślona ilość osób. Na pewno jeden transport z Łodzi. Ogólnie, przez Kraków, został skierowany do Krosna, ale część ludzi wysadzono w Jaśle. W następnych miesiącach część z nich powróciła do miejsca zamieszkania lub w pobliże. Prawdopodobnie drugi transport miał miejsce w lutym 1940 roku. Tych ludzi ulokowano w jasielskim klasztorze. Również i część z nich powróciła do miejsca zamieszkania. Ilu pozostało do końca wojny lub na stałe w Jaśle, nie wiadomo. Zachowały się na ten temat tylko szczątkowe informacje, przede wszystkim wspomnienia wysiedlonych[9].
W nocy z 5 na 6 sierpnia 1943 roku oddział Armii Krajowej pod dowództwem por. Zenona Soboty „Korczaka” dokonał napadu na więzienie w Jaśle. Akcja nosiła kryptonim „Pensjonat”. Członkowie AK przebrani w mundury niemieckie oraz mówiący po niemiecku dostali się do wnętrza budynku wprowadzając w błąd strażników więziennych, po czym rozbroili ich. Uwolnili 120 więźniów[10]. Akcja zakończyła się sukcesem i więźniowie znaleźli schronienie w okolicznych lasach.
Wrzesień i październik 1944 roku to w Jaśle czas nasilenia się niemieckiego terroru i początek akcji wysiedleńczej w rejonie. Wysiedlono najpierw mieszkańców okolicznych wiosek znajdujących się w strefie przyfrontowej, a 13 września zaczęto wysiedlać ludność z Jasła. Po wysiedleniu mieszkańców Niemcy rozpoczęli rabunek i niszczenie opustoszałego miasta. Podpalali i wysadzali w powietrze budynki publiczne i domy prywatne – było to działanie systematyczne i zaplanowane. Jasło zostało zniszczone w 97%. W 24 rocznicę zburzenia Jasła przez hitlerowców Rada Państwa PRL odznaczyła miasto Krzyżem Grunwaldu III klasy "za walkę o wolność i sprawiedliwość społeczną[11].
Po walkach 15 - 16 stycznia 1945 roku miasto zostało wyzwolone spod okupacji hitlerowskiej przez oddziały 38 armii 4 Frontu Ukraińskiego (po wojnie ku ich czci wzniesiono Pomnik Wdzięczności w parku miejskim). W walkach wzięły też aktywny udział 2, 4 i 5 pułk artylerii Armii Czechosłowackiej (fakt ten upamiętnia podarowany przez Czechosłowacką Armię Ludową pomnik na pl. Żwirki i Wigury; dzień 15 stycznia w okresie PRL był obchodzony w Jaśle jako "Dzień Artylerii Czechosłowackiej")[12]. Po wojnie miasto zostało odbudowane.
Współcześnie[edytuj]
W roku 2009, około 12 km na zachód od Jasła, w Trzcinicy, otwarto skansen archeologiczny „Karpacka Troja”, oddz. Muzeum Podkarpackiego w Krośnie. Jedna z największych atrakcji turystycznych w rejonie miasta. Jest to jedno z najważniejszych stanowisk archeologicznych w Polsce o wyjątkowym znaczeniu dla poznania pradziejów całej Europy środkowo-wschodniej.
4 czerwca 2010 roku Jasło nawiedziła powódź, która swoim zasięgiem objęła 1/3 miasta (głównie osiedla: Gądki, Rafineryjne i Mickiewicza). Ewakuowano ponad 1300 osób.
W roku 2013 w Jaśle został zbudowany park linowy oraz został przeprowadzony remont basenu otwartego.
Ludność[edytuj]
Dane z 24 lipca 2014[4]:
| Opis | Ogółem | Kobiety | Mężczyźni | |||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Jednostka | osób | % | osób | % | osób | % |
| Populacja | 36 286 | 100 | 18 869 | – | 17 417 | – |
| Gęstość zaludnienia [mieszk./km²] |
955 | 526 | 429 | |||
Według danych GUS z 30.06 2014 r., miasto liczyło 36 286 mieszkańców.
- Piramida wieku mieszkańców Jasła w 2014 roku[1].
Architektura[edytuj]
|
Rynek w Jaśle
|
Zabytki chronione prawnie w Jaśle:
- kolegiata pw. Wniebowzięcia NMP – kościół farny najstarszy zabytkowy kościół w mieście z XV, XVIII, XIX wieku, a także dzwonnica kościelna z połowy XIV, XV wieku. Budynek z kamienia w stylu gotyckim, był wielokrotnie niszczony; numer rejestru: 109/ZN/56 z 19.12.1956,
- kościół pw. św. Stanisława Biskupa wybudowany w latach 1892–1893. Wcześniej stanowił kaplicę gimnazjalną. Inicjatorami budowy byli: ówczesny dyrektor szkoły Klemens Sienkiewicz, jego żona Hermina oraz grono nauczycielskie[15]. W latach 70. w Jaśle wprowadzono nowy podział na parafie. Przekształcono kaplicę w nowy kościół (skrzyżowanie ulic Czackiego i Mickiewicza), stopniowo restaurowany od 2012 roku; numer rejestru: A-371/98 z 6.07.1998,
- cmentarz przy ul. Zielonej, założony w 1784 roku; numer rejestru: A-101 z 23.09.1986,
- dom przy ul. Kazimierza Wielkiego 1 z XIX w.; numer rejestru: A-380 z 3.09.1968,
- dom przy ul. 3 maja 23 z początku XX w.; numer rejestru: A-165 z 14.06.2006,
- Szkoła Wydziałowa Męska wraz z internatem z 1906 r. (ul. Marchlewskiego 20), od roku 1906 do 1939 mieściła się tam Szkoła Wydziałowa Męska, 1945-1962 najpierw gimnazjum, a potem przekształcone z niego I Liceum Ogólnokształcące im. Króla Stanisława Leszczyńskiego, od 1962-Liceum Ekonomiczne, Szkoła Handlowa, obecnie dodatkowo Filia Akademii Ekonomicznej w Krakowie, IV Liceum Ogólnokształcące i inne instytucje; numer rejestru: A-113 z 6.10.1987,
- dom z oficyną przy Rynku 14 z 2. połowy XVIII; numer rejestru: A-35 z 26.06.2001,
- dom przy ul. Staszica 8 z końca XIX w.; numer rejestru: A-260 z 14.02.1992,
- dom przy ul. Staszica 12 z XIX w.; numer rejestru: A-126 z 1.11.1988,
- zespół pałacowy z 2. połowy XIX, obejmujący neogotycki pałac Sroczyńskich z 1858 oraz zabytkowy park; mieści się w dzielnicy Jasło-Gorajowice i jest siedzibą Zespołu Szkół Medycznych; numer rejestru: A-348 z 3.09.1968,
- zespół dworski obejmujący dwór wybudowany w latach 1730–1732 następnie przebudowany w 2. połowie XIX w. oraz park z przełomu XVIII/XIX, mieści się w dzielnicy Jasło-Niegłowice, przy ul. Gajowej; numer rejestru: A-120 z 10.08.1988.
Obiekty historyczne:
- figura św. Jana Nepomucena z 1770 na środku rynku;
- kaplica cmentarna z lat 1859–1872 w stylu romańskim;
- fragmenty murów miejskich znajdujące się przy placu Bartłomieja z Jasła obok ZUS-u;
- współczesny kościół wizytek na miejscu kościoła zburzonego przez hitlerowców na wzgórzu zwanym Górką Klasztorną (nazwa ta początkowo potoczna pojawiła się po przybyciu do Jasła sióstr wizytek w 1903 roku, obecnie jest używana również w materiałach urzędu miejskiego[16]), lub też Miejską Górą;
- obelisk wzniesiony w 500. rocznicę zwycięstwa grunwaldzkiego na tymże wzgórzu;
- park miejski założony przez nauczyciela Teodora Bernardzikiewicza; znajduje się tam pomnik Tadeusza Kościuszki z 1879, grób nieznanego żołnierza z 1894, oraz altanka z maszkaronem zbudowana z okazji odwiedzin miasta przez cesarza Franciszka Józefa w 1900 roku;
- kamienice w rynku, najstarsza pod nr 14 z piwnicami na wino z XVIII w.;
- Muzeum Regionalne w Jaśle przy ul. Kadyiego 11 w domu darowanym przez lekarza okulistę dr-a Stanisława Kadyiego;
- budynek poklasztorny oo. Franciszkanów przy ul. Mickiewicza 4, do roku 1965 pełniący tymczasowo funkcję kościoła, obecnie mieści poradnię rejonową. Podczas remontu w 2006 roku odkryto i odrestaurowano zabytkowe malowidło przedstawiające Matkę Boską;
- kościół oo. Franciszkanów pw. św. Antoniego Padewskiego – w okresie międzywojennym świątynia pod tym wezwaniem znajdowała się przy ul. Mickiewicza. Po jej zniszczeniu w czasie II wojny światowej, zakonnicy zrezygnowali z odbudowy ruin i rozpoczęli przygotowania do budowy w nowym miejscu na rogu ulic 3 maja i Chopina. Do roku 1965 tymczasowo funkcje kościoła spełniał budynek klasztorny przy ul. Mickiewicza 4, obecnie znajduje się w nim Poradnia Rejonowa. W roku 1965 oddano do użytku największy w Jaśle kościół. Na froncie wykonano płaskorzeźby świętych zasłużonych dla Kościoła. Jeszcze przed beatyfikacją znalazła się tam figura oo. Maksymiliana Kolbego. Mieści się w nim sanktuarium patrona Jasła, św. Antoniego Padewskiego.
Transport[edytuj]
Przez Jasło przebiegają dwie drogi krajowe: 28 oraz 73.
- 28 Zator – Wadowice – Nowy Sącz – Gorlice – Biecz – Jasło (obwodnica miasta) – Krosno – Sanok – Medyka.
- 73 Jasło – Pilzno – Tarnów – Dąbrowa Tarnowska – Kielce – Wiśniówka
Stacja kolejowa w Jaśle jest głównym węzłem kolejowym na południu województwa podkarpackiego. Ze stacji wychodzą linie: nr 106 w stronę Rzeszowa i nr 108 do Stróż i Zagórza. W mieście działa Przedsiębiorstwo Komunikacji Samochodowej oraz Zakład Miejskiej Komunikacji Samochodowej.
W 2013 powstało w mieście wielofunkcyjne lądowisko Ikar Jasło.
Edukacja[edytuj]
W Jaśle znajduje się kilkanaście placówek edukacyjnych oferujących naukę osobom o różnym poziomie wykształcenia: cztery szkoły podstawowe, gimnazjum oraz pięć zespołów szkół miejskich (szkoła podstawowa oraz gimnazjum w jednym budynku)[17]. Oprócz tego na terenie Jasła znajdują się także: trzy licea ogólnokształcące oraz pięć zespołów szkół ponadgimnazjalnych. W mieście znajdują się także trzy placówki szkół wyższych.
Administracja[edytuj]
Władze miasta tworzą: przewodniczący Rady Miasta: od 1 grudnia 2014 Henryk Rak (Prawo i Sprawiedliwość), wiceprzewodnicząca: Urszula Czyżowicz (Prawo i Sprawiedliwość) oraz Andrzej Dybaś (Forum Jasielskie). Burmistrzem jest Ryszard Pabian (Prawo i Sprawiedliwość), a stanowiska wiceburmistrzów piastują: Antoni Pikul i Elwira Musiałowicz-Czech (bezpartyjna). Koalicję tworzą Prawo i Sprawiedliwość oraz Porozumienie Samorządowe Ponad Podziałami. Opozycję tworzą Samorządowe Jasło oraz Jaślanie.
Opieka zdrowotna[edytuj]
Lecznictwo szpitalne
- Szpital Specjalistyczny w Jaśle
W 2016 r. został przygotowany przetarg na rozbudowę Szpitala Specjalistycznego w Jaśle. Pierwszy etap rozbudowy będzie zakładał budowę nowego skrzydła budynku, w którym znajdzie się nowy trakt operacyjny, centralna sterylizatornia oraz dwa nowe oddziały szpitalne. W maju 2017 r. ze względu na brak środków poinformowano opinie publiczną o rezygnacji z inwestycji. Miała to być najdroższa inwestycja w historii powiatu jasielskiego[18].
Religia[edytuj]
Jasło należy do diecezji rzeszowskiej. Na terenie miasta jest 9 parafii, które należą do dwóch dekanatów: Jasło – Zachód oraz Wschód. Taki podział funkcjonuje od lat 70. XX wieku. W parafii Wniebowzięcia NMP przy ulicy Floriańskiej znajduje się dom zakonny sióstr michalitek, którego wspólnota liczy 6 sióstr. W parafii Najświętszego Serca Pana Jezusa i Niepokalanego Serca NMP przy ul. Klasztornej znajduje się klasztor sióstr wizytek, której wspólnota liczy 15 sióstr.
Parafie rzymskokatolickie:
- Parafia Dobrego Pasterza w Jaśle,
- Parafia Matki Bożej Częstochowskiej w Jaśle,
- Parafia Matki Bożej Królowej Świata w Jaśle,
- Parafia Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Jaśle,
- Parafia Świętego Antoniego Padewskiego w Jaśle,
- Parafia św. Stanisława w Jaśle,
- Parafia Miłosierdzia Bożego w Jaśle,
- Parafia Chrystusa Króla w Jaśle,
- Parafia Najświętszego Serca Pana Jezusa i Niepokalanego Serca Najświętszej Maryi Panny w Jaśle,
W Jaśle działa zbór „Arka” Kościoła Zielonoświątkowego, który prowadzi swe nabożeństwa w auli Państwowej Szkoły Muzycznej I st. przy ul. Hugona Kołłątaja.
W mieście znajduje się także zbór Świeckiego Ruchu Misyjnego „Epifania” (ul. Krasińskiego) oraz Chrześcijański Zbór Świadków Jehowy (Sala Królestwa: Korczyna)[19][20].
Znani jaślanie[edytuj]
Urodzeni w Jaśle[edytuj]
- Bartłomiej z Jasła – filozof, teolog, reformator Akademii Krakowskiej;
- Antoni Barwiński – sportowiec, piłkarz, reprezentant Polski;
- Rafał Bernacki – sportowiec, piłkarz ręczny, reprezentant Polski;
- Seweryn Bieszczad – malarz początku XX wieku;
- Henryk Dobrzański – major WP, olimpijczyk, dowódca partyzancki II wojny światowej;
- Ryszard Drozd – szachista;
- Zbyszko Cyganiewicz – zapaśnik;
- Karol Józef Fischer – biskup przemyski, autor prac z zakresu liturgii;
- Jacek Grün – politolog, muzyk, pierwszy perkusista Budki Suflera[21];
- Józef Gryglewicz – major, lotnik dywizjonu 300 i 301 w Anglii;
- Lech Haydukiewicz – polityk, pedagog, członek Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji;
- Stanisław Kadyi – lekarz okulista, kolekcjoner dzieł sztuki;
- Janusz Kołodziej – polityk, poseł;
- Robert Król – poeta;
- Adam Loret – pierwszy dyrektor Lasów Państwowych;
- Elżbieta Łukacijewska – polityk, europarlamentarzysta;
- Jerzy Matuszkiewicz – muzyk jazzowy, saksofonista, kompozytor;
- Edward Miszczak – dziennikarz telewizyjny i radiowy, dyrektor programowy TVN;
- Karol Myśliwiec – archeolog, egiptolog, członek PAN;
- Józef Oberc – profesor geologii;
- Stanisław Pawłowski – geograf i kartograf, rektor Uniwersytetu Poznańskiego;
- Sławomir Peszko – piłkarz, reprezentant Polski;
- Dorota Pykosz – siatkarka;
- Gabriel Samolej – hokeista, olimpijczyk;
- Stefan Schwarz – lekarz, wykładowca, nestor polskiej ginekologii;
- Zbigniew Skrudlik – szermierz florecista, dwukrotny mistrz olimpijski;
- Józef Słotwiński – reżyser, pedagog, tłumacz;
- Hugo Steinhaus – matematyk, aforysta;
- Michał Szpak – wokalista, finalista programu X-Factor 2011 oraz laureat Festiwalu Piosenki Rosyjskiej 2013; reprezentat Polski w Konkursie Piosenki Eurowizji w 2016 roku (zajął 8 miejsce).
- Michał du Vall – profesor zwyczajny prawa, prorektor Uniwersytetu Jagiellońskiego;
- Mieczysław Wieliczko – profesor historii, znawca ziemi jasielskiej, Honorowy Obywatel Miasta Jasła;
- Jan Ignacy Wodyński – malarz;
- Paweł Zagumny – siatkarz, reprezentant Polski.
Związani z Jasłem[edytuj]
- Stanisław Barabasz – architekt, malarz, nestor narciarstwa polskiego;
- Jan Bienias – działacz społeczny i samorządowy, członek Galicyjskiej Rady Powiatowej w Jaśle;
- Karol Brej – rzeźbiarz, gawędziarz, twórca ludowy;
- Marian Cichoń – profesor zwyczajny, kierownik jednej z katedr UE w Krakowie,
- Aleksandra Dranka – polska superstulatka;
- Jarosław Gowin – publicysta, polityk, wicepremier, minister Nauk i Szkolnictwa Wyższego
- Stefan Jaracz – aktor, pisarz i publicysta;
- Piotr Jaroszewicz – premier PRL w latach 1970–1980, generał dywizji WP;
- Tadeusz Kokesz – polski działacz narodowy, ofiara zbrodni hitlerowskich;
- Tadeusz Klimecki – generał brygady WP;
- Stanisław Kołodziej – ksiądz, męczennik, sługa Boży kościoła katolickiego;
- Ignacy Kruszewski – polski i belgijski generał brygady, bohater narodowy;
- Ignacy Łukasiewicz – wynalazca lampy naftowej, farmaceuta;
- Zyndram z Maszkowic – rycerz spod Grunwaldu, starosta jasielski;
- Stanisław Pigoń – historyk literatury polskiej, wykładowca uniwersytecki;
- Aram Shakhbazyan – rzeźbiarz i metaloplastyk ormiańskiego pochodzenia
- Rudolf Weigl – wynalazca pierwszej w świecie skutecznej szczepionki przeciw tyfusowi plamistemu;
- Stanisław Zając – polityk, poseł i senator, wicemarszałek sejmu III kadencji, zginął pod Smoleńskiem;
- Alicja Zając – działaczka samorządowa, senator;
- Florian Zając – ksiądz, działacz polskiego państwa podziemnego, kapelan AK, wikariusz jasielski w latach 1937–1939.
Honorowi obywatele Jasła[edytuj]
Współpraca zagraniczna[25][edytuj]
|
|
Zobacz też[edytuj]
Bibliografia[edytuj]
- Sarna W., Opis powiatu jasielskiego, 1908, s.232-233.
- Kotula F., Po rzeszowskim pogórzu błądząc, 1974, s. 280-289.
- Stanisław Kołodziejski, Średniowieczne Rezydencje Obronne Możnowładztwa na terenie województwa krakowskiego; Kraków 1994
- Bosak A. „Koci Zamek”- nieznany dwór obronny w Jaśle, Rzeszowska teka konserwatorska 2002, s.99-128.
- Laskowski A., Jasło w dobie autonomii galicyjskiej. Miasto i jego przestrzeń, 2007.
- Bosak A., Gródek i osada targowa w Jaśle w świetle przekazów kartograficznych, Późne średniowiecze w Karpatach Polskich, 2007, s.463-492.
- Bosak A., „Koci Zamek”- nieznany dwór obronny w Jaśle, Archeologia Okresu Nowożytnego w Karpatach Polskich, 2008, s.271-293
Przypisy
- ↑ ab http://www.polskawliczbach.pl/Jaslo, w oparciu o dane GUS.
- ↑ Por. Kondracki J., Geografia regionalna Polski, Warszawa, PWN, 2002. ISBN 83-01-13897-1.
- ↑ Jasło – Św. Antoni patronem miasta Jasła.
- ↑ abc Powierzchnia i ludność w przekroju terytorialnym w 2014 roku (pol.). [dostęp 2014-07-27].
- ↑ ab Kazimierz Rymut: Nazwy Miast Polski. Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1987, s. 92. ISBN 83-04-02436-5.
- ↑ Maria Malec. Słownik nazw geograficznych Polski. 2003. WN PWN. ISBN 83-01-13857-2.
- ↑ Wojciech Krukar, Przyczynek nazewniczy do historii osadnictwa dorzecza górnego Sanu.
- ↑ http://www.jaslo.pl/Miasto_Jaslo/Burmistrzowie/Stanislaw_Macudzinski UM Jasło, biogram Stanisława Macudzińskiego.
- ↑ Wysiedlenia i poniewierka, 1939-1945. Wspomnienia Polaków wysiedlonych przez okupanta hitlerowskiego z ziem polskich „wcielonych’ do Rzeszy. Wybór i oprac. relacji Zespół. Wyd. Poznańskie. Poznań 1974, s. 559; relacja Marian Wdówki.
- ↑ Bolesław Dolata, Tadeusz Jurga, Walki zbrojne na ziemiach polskich 1939-1945, MON, Warszawa 1967.
- ↑ Rada Ochrony Pomników Walki i Męczeństwa ”Przewodnik po upamiętnionych miejscach walk i męczeństwa lata wojny 1939- 1945” , Sport i Turystyka 1988, ISBN 83-217-2709-3, str. 388
- ↑ Rada Ochrony Pomników Walki i Męczeństwa ”Przewodnik po upamiętnionych miejscach walk i męczeństwa lata wojny 1939- 1945”, Sport i Turystyka 1988, ISBN 83-217-2709-3, str. 388
- ↑ Mieczysław wieliczko, Topografia i rozwój przestrzenny Jasła, Rocznik Jasielski 1970,1971 Tom II, s. 29–50.
- ↑ Raport demograficzny Jasła – na stronie jaslo4u.p. [dostęp 2015-11-30].
- ↑ Historia Parafii :: Kościółek Jasło – Parafia Rzymsko-Katolicka pod wezwaniem św. Stanisława B.M. w Jaśle.
- ↑ Plik PDF – Mapa jasła z użytą nazwą Górka Klasztorna(po pobraniu pliku należy dopisać rozszerzenie.pdf).
- ↑ Szkoły Podstawowe, Zespoły Szkół, Gimnazja (pol.). Urząd Miasta w Jaśle, 2008-09-10. [dostęp 2009-03-11].
- ↑ Jasielski szpital będzie rozbudowany, 22 października 2016.
- ↑ Dane według raportów wyszukiwarki zborów na oficjalnej stronie Świadków Jehowy (www.jw.org) z 6 kwietnia 2015.
- ↑ Środowisko wyznaniowe woj. krośnieńskiego, Krosno, 1998.
- ↑ Budka Suflera. Historia (pol.). budkasuflera.pl. [dostęp 2017-09-27].
- ↑ Kronika. Hr. Michałowski obywatelem honorowym miasta Jasła. „Nowa Reforma”, s. 2, nr 265 z 17 listopada 1901.
- ↑ Kronika. Obywatelstwo honorowe. „Nowa Reforma”, s. 2, nr 97 z 29 kwietnia 1907.
- ↑ Szematyzm na rok 1895. Lwów: 1895, s. 3.
- ↑ Strona Jasła, miasta partnerskie.
Linki zewnętrzne[edytuj]
- Historia Żydów w Jaśle na portalu Wirtualny Sztetl
- Jasło, miasto powiatowe w Słowniku geograficznym Królestwa Polskiego. T. III: Haag – Kępy. Warszawa, 1882.
|
|||||||||||||
|
|||||||||||
|
||||||||||||||||
|
||||||||||||||||||||||||||