Tworzenie stron internetowych

Jenin

Oceń naszą ofertę w zakresie tworzenia stron www oraz sklepów internetowych. Nasza firma oferuje sklepy www które przyciągną klientów w mieście Jenin. Zapewniemy profesjonalne podejście do Twojego biznesu. Niskie ceny i z dbałością o detale wykonanie zapewni Ci sukces. Strona internetowa jest jedną z metod na pozyskanie klientów dla Twojego biznesu, dobrze wykonana strona jest jednym z elementów który zachęcają klienta do skorzystania z Twojej oferty. Aktualne rozwiązania jakie wykorzystujemy zapewniają skuteczne wykonanie naszej usługi.

Strony internetowe

Jeżeli chesz mieć własną stronę internetową, a Twoja firma znajduje się w miejscowości Jenin - dobrze trafiłeś. Projektujemy, wdrażamy i tworzymy strony internetowe dla każdego. Napewno chesz aby klient wpisując w wyszukiwarkę nazwę "Twojej firmy + Jenin" uzyskał informację o Twojej stronie oraz ofercie Twojej firmy. Dlatego jeżeli chcesz aby Twoja firma była dobrze widoczna kiedy wyszuka się informacje o mieście Jenin warto stworzyć stronę korzystająć z naszych usług.
Pamietaj! jeśli "Strony Internetowe Jenin" to tylko My.

Sklepy internetowe

Chcesz aby twój sklep był popularny i aby ludzie mogli go łatwo znaleźć, aby wpisując w wyszukiwarkę "sklep Jenin" mogli trafić do twojej witryny i szybko oraz wygodnie zrobić zakupy? Potrzebujesz wydajnego i profesjonalnie wykonanego sklepu internetowego? Napisz teraz do nas. Projektujemy profesjonalne sklepy internetowe, dzięki naszym usługom możesz sprzedawać szybko i wygodnie w Internecie, na terenie miasta Jenin i w całej Polsce!

Portfolio

Poniżej mozesz zobaczyć kilka nszych prac. Pamiętaj każdy sklep projektujemy indywidualnie pod konkretne potrzeby..

O mieście: Jenin

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Skocz do: nawigacja, szukaj
Jenin
Państwo  Polska
Województwo lubuskie
Powiat gorzowski
Gmina Bogdaniec
Sołectwo Jenin
Wysokość 24 m n.p.m.
Liczba ludności (2012) 1592
Strefa numeracyjna (+48) 95
Kod pocztowy 66-450
Tablice rejestracyjne FGW
SIMC 0178732
Położenie na mapie gminy Bogdaniec
Mapa lokalizacyjna gminy Bogdaniec
Jenin
Jenin
Położenie na mapie powiatu gorzowskiego
Mapa lokalizacyjna powiatu gorzowskiego
Jenin
Jenin
Położenie na mapie województwa lubuskiego
Mapa lokalizacyjna województwa lubuskiego
Jenin
Jenin
Położenie na mapie Polski
Mapa lokalizacyjna Polski
Jenin
Jenin
Ziemia52°41′47,8″N 15°05′42,9″E/52,696611 15,095250
Strona internetowa miejscowości

Jeninwieś w Polsce położona w województwie lubuskim, w powiecie gorzowskim, w gminie Bogdaniec. Według danych z 2012 r. liczyła 1592 mieszkańców. Od 1945 r. leży w granicach Polski.

Położenie[edytuj]

Zgodnie z podziałem fizycznogeograficznym Polski według Kondrackiego teren, na którym położony jest Jenin należy do prowincji Niziny Środkowoeuropejskiej, podprowincji Pojezierza Południowobałtyckiego, makroregionu Pradolina Toruńsko-Eberswaldzka oraz w końcowej klasyfikacji do mezoregionu Kotlina Gorzowska.

Miejscowość położona jest 10 km na południowy-zachód od Gorzowa Wielkopolskiego. Posiada układ ulicówki. Zajmuje powierzchnię 6,11 km²[1].

Demografia[edytuj]

Ludność w ostatnich 3 stuleciach[2][3][4][5][6][7][8]:

Historia[edytuj]

Właściciele Jenina
Właściciel Lata
cystersi z Mironic 1300 – 1473 (cała wieś)
von Winningen (lenna) 1337
von der Marwitz
cystersi z Mironic
domena w Mironicach
(1353) 1473 – 1674 (¼ wsi)
1473 – 1539 (¾ wsi)
1539 – 1674 (¾ wsi)
von der Marwitz 1674 – 1728 (cała wieś)
domena w Mironicach 1728 – 1874 (wieś i majątek)
  • X w. – prawdopodobne początki osadnictwa w Jeninie; osada mogła należeć w późniejszym okresie do kasztelanii santockiej
  • 1250 – margrabiowie brandenburscy z dynastii Askańczyków rozpoczynają ekspansję na wschód od Odry; z zajmowanych kolejno obszarów powstaje następnie Nowa Marchia
  • 20.07.1278 – pierwsza wzmianka pod nazwą Jenyn; przebywający w Gorzowie margrabiowie Otto V Długi i Albrecht III podarowali miastu czynsze z Winnej Góry i ogrodów na poprawę umocnień, a także potwierdzili nadanie przez ojca łęgów warciańskich między Łupowem (Loppowe) i Jeninem
  • 22.05.1300 – margrabia Albrecht III, przebywając w Kłodawie, funduje filię klasztoru w Kołbaczu o nazwie Locus coeli (Miejsce Nieba, potem Himmelstedt, obecnie Mironice) i uposaża ją 15 wsiami, w tym Jeninem
  • 1337 – wzmianka w księdze ziemskiej margrabiego brandenburskiego Ludwika Starszego pod nazwą Genyn (w ziemi gorzowskiej): Illi de Wedinghe habent Gralow, Dornow, Hogenwolde, tenevitz, Pirene et Genyn minus juste ut dicitur[9] – przedstawiciele rodu von Winningen posiadają lenna we wsiach Gralewo, Tarnów, Wysoka, Stanowice, Pyrzany i Jenin, jak twierdzili (czyli nie mogli się wykazać dokumentami)
  • 11.12.1350 – Hasso von Wedel otrzymuje dochody w owsie w lesie wsi Racław i Jenin (merice villae Raczelstorp et Koningen) z tytułu swych obowiązków wójtowskich w Nowej Marchii[10]
  • 16.07.1353 – margrabia Ludwik Rzymski nadaje Henningowi i Konradowi von Marwitz dochody z cła mostowego na dopływie rzeczki Clemente (kanał Kołomęt) w Jeninie (villa Geyneyn)
  • 7.10.1355 – potwierdzenie nadania z 1300 r. cystersom z Kołbacza (filia Mironice), wystawione przez cesarza Karola IV
  • 1473 – ¼ wsi znajduje się w rękach klasztoru w Mironicach, ¾ należny do Marwitzów
  • 1538 – margrabia Jan kostrzyński oficjalnie wprowadza na terenie Nowej Marchii luteranizm jako religię obowiązującą
  • 1539 – w wyniku sekularyzacji, margrabia Jan kostrzyński przejmuje majątek zakonny w Mironicach, tworząc zarząd domenalny; w skład domeny wchodzi m.in. ¼ Jenina
  • 1618–1648 (wojna trzydziestoletnia) – Jenin zostaje złupiony i zniszczony, wieś pustoszeje
  • 1674 – właścicielami całego Jenina zostają von Marwitzowie, drogą zamiany z elektorem brandenburskim wsi Racław
  • 1725 – na gruntach Jenina zostaje założona kolonia Genninsch Warthebruch
  • 1.06.1728 – Kurt Dietrich von der Marwitz sprzedaje Jenin królowi pruskiemu Fryderykowi Wilhelmowi I za 17 tysięcy talarów i odtąd wieś podlega urzędowi domeny w Mironicach; we wsi funkcjonuje folwark i cegielnia
  • 1758 (wojna siedmioletnia) – żołnierze rosyjscy dokonują zniszczeń wsi, w tym kościoła i szkoły
  • 1785 – z kolonii Genninsch Warthebruch wydzielono samodzielne gminy: Alt-Gennin (obecnie Jeninek), Ober-Gennin (obecnie Jeniniec) i Unter-Gennin (obecnie Podjenin)
  • 1801 – Jenin liczy 337 mieszkańców i 38 domów; jest tu 10 gospodarstw rolniczych, 14 chałupników, 8 budników (chłopów z własnym domem i niewielkim kawałkiem własnościowej ziemi lub bez niej), 12 komorników (chłopów bezrolnych), kuźnia, karczma, 2 młyny wodne (Górny i Dolny); kościół jest filią parafii w Stanowicach; wieś należy do domeny Mironice
  • 13.08.1807 (wojny napoleońskie) – pożar wywołany przez żołnierzy francuskich niszczy całą wieś (ocalało 7 domów poza zwarta zabudową) i XVII-wieczny kościół
  • Po 1807 – odbudowa wsi; część pogorzelców (13 chałupników) odchodzi na bagna i tam buduje nowe gospodarstwa, tworząc kolonię pod nazwą Neu Gennin (Nowy Jenin)
  • 1811-1812 – wzniesiono kościół, na koszt króla Prus
  • 1814 – Neu Gennin (Nowy Jenin) otrzymuje status samodzielnej gminy
  • 1852 – Jenin liczy 529 mieszkańców, Nowy Jenin 236, młyny Genninsche Mühlen – Górny (Ober-), Środkowy (Mittel-) i Dolny (Untermühle) - 74 mieszkańców[3]
  • 1871 – wieś liczy 598 mieszkańców (Jenin 510, Genniner Mühlen 88), Nowy Jenin 304; w Jeninie znajdują się wówczas 2 majątki liczące 107 mieszkańców[4]
  • 1874 – rozwiązanie domeny w Mironicach
  • 1880 - otwarcie szkoły w Jeninie (usytuowanej na rogu obecnych ulic Gorzowskiej i Akacjowej)
  • 1905 - otwarcie drugiej szkoły w Jeninie (przy obecnej ulicy Pocztowej)
  • 1.06.1929 – w wyniku reformy administracyjnej Neu Gennin (Nowy Jenin) przestaje istnieć - zachodnia część zostaje przyłączona do Bogdańca, a wschodnia – do Jenina
  • 1.02.1945 – zajęcie wsi przez Armię Czerwoną
  • Maj 1945–3.09.1945 - pierwszym sołtysem Jenina jest Marcin Starczewski
  • 29.06.1945 – poświęcenie kościoła jako rzymskokatolickiego
  • 1945/1946 – napływ przesiedleńców z województw poznańskiego, lubelskiego i kaliskiego, następnie z Kresów Wschodnich; otwarcie szkoły w domu rodziny Kaniewskich
  • 1949 – likwidacja szkoły, dzieci uczęszczają od tej pory do szkoły w Łupowie
  • 1960 – założenie Kółka Rolniczego w Jeninie
  • 1.09.1973 – otwarcie nowego budynku szkoły w Łupowie, na działce wsi Jenin
  • 24.06.1987 – erygowanie parafii w Jeninie dekretem biskupa Józefa Michalika, wydzielonej z parafii w Bogdańcu; obejmuje ona miejscowości Jenin, Chwałowice, Lubczyno
  • 1.09.1999 – siedzibę szkoły w Łupowie zmieniono na Jenin; utworzenie Zespołu Szkół (szkoła podstawowa i gimnazjum)
  • 1.09.2006 – likwidacja gimnazjum, pozostaje szkoła podstawowa w Jeninie

Nazwa[edytuj]

Jenyn 1278; Genyn 1300; Koningen 1350; Geyneyn 1353; Jennin 1482; Gennin 1822, 1944; Jenin Wielki 1945[8]; Jenin 1947[11]

Polska nazwa Jenin nawiązuje do historycznych form Jenyn, Gennyn, które stanowią niemieckie przejście słowiańskiej nazwy Janin, od imienia Jan z sufiksem –in[12].

Administracja[edytuj]

Miejscowość jest siedzibą sołectwa Jenin.

Architektura[edytuj]

  • Kościół pw. św. Michała Archanioła – zbudowany w latach 1811-1812 w stylu klasycystycznym z elementami neoromańskimi, przez budowniczego Matthiasa według projektu von Pappritza (architekt berliński), z ośmioboczną wieżą o trzech kondygnacjach, zwieńczoną iglicą. Elewacje boczne zakomponowane zostały jako trzyosiowe flankowane służkami i zwieńczone profilowanym gzymsem. Korpus na rzucie prostokąta o wymiarach 19,4 × 11,4 m, zamyka wieloboczne prezbiterium. Nakryty jest dwuspadowym dachem. Wnętrze nakryte stropem z dekoracją fasetową. Na historyczne wyposażenie kościoła składają się: empora muzyczna, ławki z początku XX w., neogotycka chrzcielnica z 2 połowy XIX w. i fisharmonia firmy Hofberg z przełomu XIX/XX w. W 1864 r. urządzono wnętrze. W latach 1882, 1912 i 2000 dokonano remontów. W 1946 r. usunięto empory boczne. Wpisany jest do rejestru zabytków pod numerem KOK-I-635 z 18.12.1963 oraz 87 z 5.11.1976[13].
  • Dworek – zachowany częściowo, obecnie dom nr 30
  • Dwa cmentarze ewangelickie

Edukacja i nauka[edytuj]

  • Przedszkole gminne
  • Szkoła podstawowa z oddziałem przedszkolnym

Młodzież uczęszcza do gimnazjum w Bogdańcu.

Religia[edytuj]

Miejscowość jest siedzibą parafii św. Michała Archanioła.

Sport i rekreacja[edytuj]

  • Uczniowski Klub Sportowy „Hermes”

Gospodarka[edytuj]

Ludność zajmuje się głównie rolnictwem, dominuje uprawa zbóż, ziemniaków i buraków cukrowych, prowadzona jest hodowla drobiu. W 2013 r. liczba zarejestrowanych podmiotów gospodarczych wyniosła 196, z czego 170 to osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą oraz 26 osób prawnych lub jednostek niemających osobowości prawnej (w tym 10 spółek handlowych i 9 spółek cywilnych)[14]:

Dział Ilość
rolnictwo, leśnictwo, łowiectwo i rybactwo 8
przemysł i budownictwo 51
pozostała działalność 137

Przypisy[edytuj]

  1. Plan Odnowy miejscowości Jenin. Załącznik nr 1 do Uchwały Rady Gminy Bogdaniec nr XI/111 z dnia 29 kwietnia 2008 r.. . 
  2. Statistisch-topographische Beschreibung der gesammten Mark Brandenburg: Für Statistiker, Geschäftsmänner, bes. für Kameralisten. Die Neumark Brandenburg. T. 3. Berlin: Friedrich Maurer, 1809, s. 155.
  3. ab Topographische Uebersicht des Appellationsgerichts-Departements Frankfurt a/O: Zusammengestellt von Güthlein. Gustav Harnecker & Co., 1856, s. 69.
  4. ab Statistisches Landesamt Prussia: Die Gemeinden und Gutsbezirke des Preussischen Staates und ihre Bevölkerung: Nach den Urmaterialien der allgemeinen Volkszählung vom 1. december 1871 bearb. und zusammengestellt vom Königlichen Statistischen Bureau. T. II. Provinz Brandenburg. Berlin: Königl. Statistisches Bureau, 1873, s. 146.
  5. Deutsche Verwaltungsgeschichte. Kreis Landsberg/Warthe. [dostęp 2014-09-18].
  6. Instytut Badań i Ekspertyz Naukowych W Gorzowie Wlkp.. Raport o stanie gminy Bogdaniec. , s. 75, 2000. Urząd Gminy Bogdaniec. 
  7. Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy Bogdaniec. , s. 10, 2014. Wójt Gminy Bogdaniec. 
  8. ab Jenin, Lubczyno, Chwałowice na przestrzeni wieków. Zbigniew Bujanowski (red.). Jenin: Gmina Bogdaniec, 2012, s. 74-84.
  9. Ludwig Gollmert: Das Neumärkische Landbuch Markgraf Ludwigs des Älteren vom Jahre 1337. Nach einer neu aufgefundenen Handschrift des vierzehnten Jahrhunderts. Frankfurt am Oder: 1862, s. 22.
  10. Friedrich Voigt, Leopold Karl Wilhelm August Freiherr von Ledebur: Märkische Forschungen. T. IX. Berlin: Ernst & Korn, 1865, s. 214.
  11. M.P. z 1947 r. Nr 37, poz. 297
  12. Nazwy miejscowe Polski: historia - pochodzenie - zmiany. Kazimierz Rymut (red.). T. IV. Kraków: Wydawnictwo Instytutu Języka Polskiego PAN, 2001, s. 171. ISBN 83-85579-29-X.
  13. Narodowy Instytut Dziedzictwa: Rejestr zabytków nieruchomych – województwo lubuskie. 31 marca 2017; 7 miesięcy temu.
  14. Bank Danych Lokalnych. [dostęp 2014-10-24].

Bibliografia[edytuj]

  1. Krzysztof Garbacz: Przewodnik po zabytkach województwa lubuskiego. Powiaty: gorzowski - słubicki - sulęciński - międzyrzecki - strzelecko-drezdenecki. T. III. Zielona Góra: Agencja Wydawnicza PDN, 2013, s. 43-44. ISBN 978-83-934885-7-5.
  2. Gennin (niem.). [dostęp 2014-10-03].
  3. Jenin, Lubczyno, Chwałowice na przestrzeni wieków. Zbigniew Bujanowski (red.). Jenin: Gmina Bogdaniec, 2012.
  4. Plan Odnowy miejscowości Jenin. Załącznik nr 1 do Uchwały Rady Gminy Bogdaniec nr XI/111 z dnia 29 kwietnia 2008 r. . 
  5. Zabytki północnej części województwa lubuskiego. Jarosław Lewczuk, Bartłomiej Skaziński (red.). Gorzów Wlkp. - Zielona Góra: Wojewódzki Urząd Ochrony Zabytków w Zielonej Górze, 2004, s. 47-48. ISBN 83-921289-0-7.

Zobacz też[edytuj]

Przypisy

'