Tworzenie stron internetowych

	Kazimierza Wielka
	Kazimierza Wielka
	; Zalew w Kazimierzy Wielkiej
	Herb Kazimierzy Wielkiej
Państwo	Polska
Województwo	świętokrzyskie
Powiat	kazimierski
Gmina	Kazimierza Wielka; gmina miejsko-wiejska
Prawa miejskie	1959
Burmistrz	Adam Andrzej Bodzioch
Powierzchnia	5,33 km²
Wysokość	185-235 m n.p.m.
Populacja (30.06.2016); • liczba ludności; • gęstość	; 5 637; 1 057,6 os./km²
Strefa numeracyjna;	(+48) 41
Kod pocztowy	28-500
Tablice rejestracyjne	TKA
	Położenie na mapie województwa świętokrzyskiego Kazimierza Wielka
	Położenie na mapie Polski Kazimierza Wielka
	50°16′25″N 20°29′04″E/50,273611 20,484444
TERC; (TERYT)	2603034
SIMC	0947076
	Urząd miejski ul. Kościuszki 12; 28-500 Kazimierza Wielka
	Multimedia w Wikimedia Commons
	Hasło w Wikisłowniku
	Strona internetowa

Ten artykuł dotyczy miasta. Zobacz też: inne znaczenia tego słowa.

Zbiornik retencyjny w Kazimierzy Wielkiej

Kazimierza Wielka – miasto powiatowe w województwie świętokrzyskim, do 1998 kieleckim, w powiecie kazimierskim, siedziba gminy Kazimierza Wielka, nad Nidzicą. Jest 3. najmniejszym miastem powiatowym w Polsce.

Położenie[edytuj]

Kazimierza Wielka położona jest w południowo-wschodniej części Niecki Nidziańskiej, która jest częścią Wyżyny Małopolskiej (tzw. Płaskowyż Proszowicki), w województwie świętokrzyskim. Miasto jest zlokalizowane na międzywojewódzkim szlaku komunikacyjnym łączącym Kraków i Busko-Zdrój (DW776), oraz Jędrzejów i Brzesko (DW768). Kazimierza Wielka ma wielokierunkowy układ przestrzenny, centrum znajduje się w kotlinie, w pobliżu znajduje się zespół stawów.

Historia[edytuj]

4000 p.n.e.–1600 p.n.e.[edytuj]

Pierwsze ślady osadnictwa w widłach Nidzicy i Małoszówki pochodzą sprzed około 6000 lat. U schyłku neolitu żył na tych ziemiach lud, budujący monumentalne grobowce o drewniano–ziemnej konstrukcji. Ich pozostałości odkryte zostały w położonych nieopodal Kazimierzy Słonowicach. Jest to największy tego rodzaju kompleks odkryty w Europie Środkowej.

1600 p.n.e.–XIV w. n.e.[edytuj]

W epoce brązu na ziemiach współczesnej Kazimierzy Wielkiej zamieszkiwali ludzie z tzw. kultury trzcinieckiej (około 1600 do 1500 p.n.e.). Pozostałością po tej epoce są charakterystyczne kurhany. Jeden z nich odkryty został na wzgórzu Wieszczonka w miejscowości Jakuszowice. Inne znaleziska archeologiczne z tego okresu świadczą o kontaktach miejscowej ludności z przedstawicielami innych kultur.

Pierwsze wzmianki o Kazimierzy Wielkiej pochodzą z 1320. Wieś za panowania króla Władysława Łokietka zapisana zostało jako Cazimiria. Na przełomie XIV i XV w. Kazimierza należała do rodziny Kazimierskich (herbu Biberstein) i znajdowała się na granicy dawnej ziemi sandomierskiej i krakowskiej. Wieś była siedzibą rodową Kazimierskich, otrzymaną w darze od Władysława Łokietka za wierną służbę, głównie za pomoc w rozprawieniu się z Henrykiem IV Probusem, jednym z jego głównych kontrkandydatów do rządów w księstwie krakowskim (1288–1290).

XV w.–1918[edytuj]

W latach 60. XVI w. Kazimierza Wielka była siedzibą Braci Polskich^[2].

W XVI w. po ukształtowaniu się powiatów wieś Kazimierza Mała oraz sąsiednie Jakuszowice znajdowały się powiecie wiślickim województwa sandomierskiego. Natomiast Kazimierza Wielka w powiecie proszowickim województwa krakowskiego. W 1595 roku wieś była własnością kasztelana małogojskiego Sebastiana Lubomirskiego^[3].

Przez długi czas Kazimierza Wielka była siedzibą jednego z najludniejszych dekanatów i parafii w diecezji krakowskiej. Pod koniec XVIII w. wieś stała się własnością rodu Łubieńskich. Od 1815 miejscowość znajdowała się w granicach Królestwa Kongresowego. W 1845 powstała tu jedna z pierwszych w Królestwie cukrowni, wybudowana przez hrabiego Łubieńskiego. Pod koniec XIX w. wieś znalazła się w granicach diecezji kieleckiej. Od 1919 w granicach województwa kieleckiego.

Po 1918[edytuj]

Nieczynna cukrownia "Łubna"

Pod koniec XIX w. oraz w pierwszej połowie XX w., Kazimierza rozwijała się dzięki żyznym glebom oraz cukrowni "Łubna". Miejscowość stała się jednym z ważniejszych ośrodków na południowym Ponidziu. Pod koniec XIX w. miejscowa cukrownia została własnością spółki akcyjnej. Jej prezesem był Julian Tołłoczko. Fabrykę w tym czasie znacznie rozbudowano. Większa część współcześnie istniejących budynków, w tym główny korpus cukrowni, powstała właśnie w tym okresie. Na początku XX w. odnowiono dwór Łubieńskich pochodzący z lat 1752–1755. Wybudowano także budynki mieszkalne dla pracowników oraz basztę (tzw. okrąglak), przeznaczoną na mieszkania dla praktykantów. W tym samym czasie Tołłoczko wybudował pałac według projektu Tadeusza Stryjeńskiego.

W okresie międzywojennym osada otrzymała połączenie koleją wąskotorową z Kocmyrzowem.

5 września 1939 w Kazimierzy doszło do walki z Niemcami, w której poległo 60 żołnierzy 55 Dywizji Piechoty. W 1944 miejscowość znalazła się w granicach Republiki Pińczowskiej.

Po II wojnie światowej w Kazimierzy rozwijał się drobny przemysł spożywczy. W 1954 Kazimierza Wielka otrzymała status osiedla miejskiego, a w 1959 prawa miejskie. Już od 1956 była siedzibą powiatu. W latach 60. i 70. XX w., dzięki licznym inicjatywom mieszkańców i ówczesnych władz, miasto przeżyło gwałtowny rozwój. W 1985 miastu przyznano Krzyż Partyzancki za udział jego mieszkańców w podziemiu antyhitlerowskim.

Demografia[edytuj]

Według danych z 31 grudnia 2010 miasto zajmowało powierzchnię 5,33 km²^[4] i liczyło 5575 mieszkańców, z czego liczba mężczyzn wynosiła 2650 osób (47,5%), zaś kobiet – 2925 (52,5%)^[5]. Gęstość zaludnienia wynosiła 1046 osób/km².

Piramida wieku mieszkańców Kazimierzy Wielkiej w 2014 roku ^[1].

Zabytki[edytuj]

Kościół Podwyższenia Krzyża Św.

Baszta z końca XIX w

Kościół pw. Podwyższenia Krzyża Świętego z 1633, przebudowany w latach 1894–1895. Na ołtarzu głównym z początku XIX w. znajduje się obraz Ukrzyżowania autorstwa Franciszka Smuglewicza. Obok kościoła ulokowana była drewniana dzwonnica z XIX w., przebudowana w latach 2002–2004.

Kościół został wpisany do rejestru zabytków nieruchomych (nr rej.: A.190 z 12.01.1957 i z 3.05.1980)^[6].

Zespół pałacowy z XIX w., w skład którego wchodzą:
- pałacyk z drugiej połowy XIX w.
- budynek zarządu cukrowni pochodzący również z połowy XIX w.
Wieża mieszkalna z 1888 nazywana basztą lub okrąglakiem. Znajdowały się w niej mieszkania praktykantów cukrowni. Obecnie mieści się tu Muzeum Ziemi Kazimierskiej.
Park dworski z XVIII w., przebudowany w II połowie XIX w. i w 1950 r. oraz piwnice dworu z XVIII w., (nr rej.: A.191/1-2 z 9.12.1957 i z 3.03.1972)^[6].

Sport i rekreacja[edytuj]

Jedna z głównych alejek parku w Kazimierzy Wielkiej

Sparta Kazimierza Wielka
Kazimierski Ośrodek Sportowy^[7]
- Hala sportowa
- Kryta pływalnia

Współpraca międzynarodowa[edytuj]

Miasta partnerskie, z którymi miasto Kazimierza Wielka współpracuje:

Altenstadt (Hesja) – Niemcy^[8]
Buczacz – Ukraina^[9]

Wspólnoty religijne[edytuj]

Katolicyzm:

Świadkowie Jehowy:

Zbór w Kazimierzy Wielkiej^[10]^[11];

Oświata[edytuj]

Publiczne Przedszkole Samorządowe
Samorządowa Szkoła Podstawowa Nr 1 im. Hugona Kołłątaja w Kazimierzy Wielkiej
Samorządowa Szkoła Podstawowa nr 3 im. Jana Pawła II w Kazimierzy Wielkiej
Publiczne Gimnazjum Samorządowe im. Noblistów Polskich w Kazimierzy Wielkiej
Liceum Ogólnokształcące im. Marii Curie-Skłodowskiej
Zakład Doskonalenia Zawodowego
Zespół Szkół Zawodowych w Odonowie
Zespół Szkół Rolniczych w Cudzynowicach

Zobacz też[edytuj]

nieczynna stacja kolejowa Kazimierza Wielka
Przyczółek baranowsko-sandomierski

Przypisy

↑ ^a^b http://www.polskawliczbach.pl/Kazimierza_Wielka, w oparciu o dane GUS.
↑ Józef Szymański, Szlakiem Braci Polskich.Przewodnik turystyczny po Kielecczyźnie., Kielce 1962, s.151
↑ Województwo krakowskie w drugiej połowie XVI wieku ; Cz. 2, Komentarz, indeksy, Warszawa 2008, s. 108.
↑ Powierzchnia i ludność w przekroju terytorialnym w 2011 r.. GUS, 2011-08-10, s. 142. ISSN 1505-5507.
↑ Stan i struktura ludności oraz ruch naturalny w przekroju terytorialnym. Stan w dniu 31 XII 2010 r.. GUS, 2011-06-10, s. 96. ISSN 1734-6118.
↑ ^a^b Narodowy Instytut Dziedzictwa: Rejestr zabytków nieruchomych – województwo świętokrzyskie. 31 marca 2017; 7 miesięcy temu. [dostęp 2015-10-22]. s. 14.
↑ Kazimierski Ośrodek Sportowy. [dostęp 2012-10-22].
↑ Uchwała Nr XLII / 441 / 2006 w sprawie współpracy partnerskiej ze społecznością lokalną miasta Altenstadt. Rada Miejska w Kazimierzy Wielkiej, 2006-10-25. [dostęp 2012-10-22].
↑ Uchwała Nr LIII/372/2010 w sprawie współpracy partnerskiej ze społecznością lokalną miast, Buczacz. Rada Miejska w Kazimierzy Wielkiej, 2010-05-28. [dostęp 2012-10-22].
↑ kazimierzawielka.pl
↑ Dane według raportów wyszukiwarki zborów (www.jw.org) z 16 stycznia 2015.

Bibliografia[edytuj]

Leszek Cmoch: Ponidzie: przewodnik turystyczny. Kielce: 1996. ISBN 83-904488-07.
Jarosław Swajdo: Świętokrzyskie: przewodnik turystyczny. Olszanica: 2008. ISBN 978-83-7576-037-8.

Linki zewnętrzne[edytuj]

Kazimierza 1.) wielka w Słowniku geograficznym Królestwa Polskiego. T. III: Haag – Kępy. Warszawa, 1882.
Kazimierza Wielka - Buczacz. Porozumienie o Współpracy

[populacja2016-1] ttp://www.polskawliczbach.pl/Kazimierza_Wielka, w oparciu o dane GUS.

[Szyma.C5.84ski-2] Józef Szymański, Szlakiem Braci Polskich.Przewodnik turystyczny po Kielecczyźnie., Kielce 1962, s.151

[3] Województwo krakowskie w drugiej połowie XVI wieku ; Cz. 2, Komentarz, indeksy, Warszawa 2008, s. 108.

[4] Powierzchnia i ludność w przekroju terytorialnym w 2011 r.. GUS, 2011-08-10, s. 142. ISSN 1505-5507.

[5] Stan i struktura ludności oraz ruch naturalny w przekroju terytorialnym. Stan w dniu 31 XII 2010 r.. GUS, 2011-06-10, s. 96. ISSN 1734-6118.

[zabytek-6] Narodowy Instytut Dziedzictwa: Rejestr zabytków nieruchomych – województwo świętokrzyskie. 31 marca 2017; 7 miesięcy temu. [dostęp 2015-10-22]. s. 14.

[7] Kazimierski Ośrodek Sportowy. [dostęp 2012-10-22].

[8] Uchwała Nr XLII / 441 / 2006 w sprawie współpracy partnerskiej ze społecznością lokalną miasta Altenstadt. Rada Miejska w Kazimierzy Wielkiej, 2006-10-25. [dostęp 2012-10-22].

[9] Uchwała Nr LIII/372/2010 w sprawie współpracy partnerskiej ze społecznością lokalną miast, Buczacz. Rada Miejska w Kazimierzy Wielkiej, 2010-05-28. [dostęp 2012-10-22].

[10] zimierzawielka.pl

[11] Dane według raportów wyszukiwarki zborów (www.jw.org) z 16 stycznia 2015.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]