Tworzenie stron internetowych

Kietrz

Sprawdź naszą ofertę w zakresie tworzenia stron www oraz sklepów internetowych. Nasza firma oferuje sklepy online które przyciągną klientów w mieście Kietrz. Zapewniemy profesjonalne podejście do Twojego biznesu. Niskie ceny i profesjonalne wykonanie zapewni Ci sukces. Miejsce w internecie jest jedną z metod na pozyskanie klientów dla Twojego biznesu, ładnie wykonana strona jest jednym z elementów który zachęcają oferenta do skorzystania z Twojej oferty. Aktualne rozwiązania jakie wykorzystujemy zapewniają skuteczne wykonanie naszej usługi.

Strony internetowe

Jeżeli chesz mieć własną stronę internetową, a Twoja firma znajduje się w miejscowości Kietrz - dobrze trafiłeś. Projektujemy, wdrażamy i tworzymy strony internetowe dla każdego. Napewno chesz aby klient wpisując w wyszukiwarkę nazwę "Twojej firmy + Kietrz" uzyskał informację o Twojej stronie oraz ofercie Twojej firmy. Dlatego jeżeli chcesz aby Twoja firma była dobrze widoczna kiedy wyszuka się informacje o mieście Kietrz warto stworzyć stronę korzystająć z naszych usług.
Pamietaj! jeśli "Strony Internetowe Kietrz" to tylko My.

Sklepy internetowe

Chcesz aby twój sklep był popularny i aby ludzie mogli go łatwo znaleźć, aby wpisując w wyszukiwarkę "sklep Kietrz" mogli trafić do twojej witryny i szybko oraz wygodnie zrobić zakupy? Potrzebujesz wydajnego i profesjonalnie wykonanego sklepu internetowego? Napisz teraz do nas. Projektujemy profesjonalne sklepy internetowe, dzięki naszym usługom możesz sprzedawać szybko i wygodnie w Internecie, na terenie miasta Kietrz i w całej Polsce!

Portfolio

Poniżej mozesz zobaczyć kilka nszych prac. Pamiętaj każdy sklep projektujemy indywidualnie pod konkretne potrzeby..

O mieście: Kietrz

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Skocz do: nawigacja, szukaj
Ten artykuł dotyczy miasta. Zobacz też: Kietrz (ujednoznacznienie).
Kietrz
Kietrz
Kietrz
Herb Flaga
Herb Kietrza Flaga Kietrza
Państwo  Polska
Województwo  opolskie
Powiat głubczycki
Gmina Kietrz
gmina miejsko-wiejska
Prawa miejskie przed 1321 (1321 r. – pierwsza zachowana wzmianka o Kietrzu jako mieście)
Burmistrz Krzysztof Zygmunt Łobos
Powierzchnia 18,74 km²
Populacja (30.06.2016)
• liczba ludności
• gęstość

6 076[1]
324,2 os./km²
Strefa numeracyjna
(+48) 77
Kod pocztowy 48-130 (UP Kietrz Śl.)
Tablice rejestracyjne OGL
Położenie na mapie powiatu głubczycki
Mapa lokalizacyjna powiatu głubczycki
Kietrz
Kietrz
Położenie na mapie województwa opolskiego
Mapa lokalizacyjna województwa opolskiego
Kietrz
Kietrz
Położenie na mapie Polski
Mapa lokalizacyjna Polski
Kietrz
Kietrz
Ziemia50°04′45″N 18°00′32″E/50,079167 18,008889
TERC
(TERYT)
1602044
SIMC 0965602
Urząd miejski
ul. 3 Maja 1
48-130 Kietrz
Strona internetowa

Kietrz (niem. Katscher, czes. Ketř) – miasto w województwie opolskim, w powiecie głubczyckim, siedziba gminy miejsko-wiejskiej Kietrz, w południowej części Płaskowyżu Głubczyckiego, nad rzeką Troją (dorzecze Odry).

Według danych z 31 grudnia 2014 roku miasto miało 6167 mieszkańców[2].

Położenie[edytuj]

Według danych z 1 stycznia 2010 powierzchnia miasta wynosi 18,74 km²[3].

W latach 1975–1998 miasto administracyjnie należało do poprzedniego województwa opolskiego.

Historia[edytuj]

Osada słowiańska z XI wieku. Lokacji miasta dokonał w 1321 roku biskup Konrad z Ołomuńca[4].

W latach 1557–1877 Kietrz był własnością śląskiego rodu von Gaschin. Kietrz z okolicami stanowił od średniowiecza majątek biskupstwa ołomunieckiego, co czyniło z niego tzw. morawską enklawę na Śląsku. Po I wojnie śląskiej od 1742 znalazł się w granicach Królestwa Prus i stał się głównym ośrodkiem kościelnego dystryktu kietrzańskiego formalnie podległego archidiecezji ołomunieckiej do 1972.

Jednym z głównych zajęć mieszkańców Kietrza było tkactwo. W 1905 r. kierownictwo Królewskiej Szkoły Tkackiej w Kietrzu objął Richard Keilholz, który uruchomił tu m.in. tkalnię mechaniczną z maszyną żakardową oraz propagował produkcję dywanów typu „perskiego”. Po wybuchu I wojny światowej Keilholz zorganizował w Kietrzu system chałupniczych szwalni, szyjących bieliznę dla armii pruskiej[5]. Szkoła Tkacka działała w Kietrzu do 1935 r.

Podczas II wojny światowej w miejscowości od 1942 roku funkcjonował jeden z sieci niemieckich obozów koncentracyjnych przeznaczonych dla Polaków na Śląsku – Polenlager 92[6].

Zabytkowe centrum zostało spalone przez wojska radzieckie. Po II wojnie ruiny rozebrano, a odzyskaną cegłę wywieziono z miasta. Powojenny rozwój miasta ściśle związany był Fabryką Dywanów „Welur” i kombinatem rolnym.

Po 1945 r. ludność niemiecką, która pozostała w Kietrzu wysiedlono do Niemiec. W maju 1946 administracyjnie zatwierdzono obecną nazwę[7].

W latach 1945–1991 stacjonowała tu strażnica Wojsk Ochrony Pogranicza. Z dniem 16 maja 1991 roku strażnica została przejęta przez Straż Graniczną i funkcjonowała do 30 czerwca 2006 r., kiedy to została rozformowania.

Demografia[edytuj]

  • Piramida wieku mieszkańców Kietrza w 2014 roku[1].


Piramida wieku Kietrz.png

Zabytki[edytuj]

Obecnie w centrum dominuje zabudowa współczesna. Zachowało się też kilka kamienic i barokowe figury na rynku.

Według rejestru Narodowego Instytutu Dziedzictwa na listę zabytków wpisane są[8]:

  • Stare Miasto, wypisane z księgi rejestru
  • kościół par. pw. św. Tomasza, barokowy z XVI-XVIII w., wypisany z księgi rejestru
  • kościół klasztorny franciszkanek pw. Trzech Króli, ul. Raciborska 81, wybudowany w latach 1928–29
  • kaplica cmentarna pw. Świętego Krzyża, wybudowana w 1783 r., połowie XIX w.
  • plebania, obecnie dom mieszkalny, ul. Kościelna 6, wybudowany w XVIII wieku
  • ruiny zamku-pałacu, z XVI w.-XIX wieku
  • zagroda, ul. Górska 2, wybudowany ok. 1800 r.
    • dom
    • ogrodzenie z bramą i furtą, nie istnieje
  • dom, ul. Górska 6, wybudowany w 1728 r.
  • dom, ul. Górska 16, z pocz. XIX w. , nie istnieje
  • dom zagroda, ul. Górska 32, wybudowany na początku XIX w.
  • dom zagroda, ul. Górska 40, wybudowany na początku XIX w.
    • dom
    • spichrz, nie istnieje
    • ogrodzenie z bramą i dwie furty, nie istnieje

inne zabytki:

Gospodarka[edytuj]

W Kietrzu działa Kombinat Rolny „Kietrz” Sp. z o.o, państwowa spółka, powstała na bazie Państwowego Gospodarstwa Rolnego Kietrz. Kombinat o powierzchni 5553 ha, zatrudniający ponad 300 osób, jest przedsiębiorstwem państwowym, często określany mianem ostatniego polskiego PGRu – jedynego, któremu udało się przetrwać transformację ustrojową[9].

W Kietrzu planowana jest budowa biogazowni o mocy 2 MW kosztem 40 mln zł[10].

Wspólnoty religijne[edytuj]

W Kietrzu działa rzymskokatolicka parafia pw. świętego Tomasza Apostoła oraz Dom Zakonny franciszkanek misjonarek Maryi. Na terenie miasta działalność duszpasterską prowadzi także Kościół Zielonoświątkowy, protestancka wspólnota o charakterze ewangelicznym: Zbór Betlejem. W Kietrzu mieści się również Sala Królestwa miejscowego Chrześcijańskiego Zboru Świadków Jehowy[11].

Sport[edytuj]

 Osobny artykuł: Stadion Miejski w Kietrzu.

W Kietrzu istnieje drużyna piłkarska Włókniarz Kietrz, która grała w sezonach 2000/2001, 2001/2002 oraz 2002/2003 w 2. (obecnie 1.) lidze polskiej.

14 marca 2011 roku została otwarta kryta pływalnia przy Zespole Szkół w Kietrzu[potrzebny przypis]

Transport[edytuj]

Przez miasto przebiegają dwie drogi wojewódzkie:

Do 21 grudnia 2007 roku w miejscowości funkcjonowało Przejście graniczne Kietrz - Třebom.

Współpraca partnerska[edytuj]

Miastami partnerskimi są:

Linki zewnętrzne[edytuj]

Przypisy

  1. ab http://www.polskawliczbach.pl/Kietrz, w oparciu o dane GUS.
  2. Ludność. Stan i struktura w przekroju terytorialnym (Stan w dniu 31 XII 2014 r.). Warszawa: Główny Urząd Statystyczny, 2015-05-01. ISSN 2083-3342.
  3. Powierzchnia i ludność w przekroju terytorialnym w 2013 r.. Warszawa: Główny Urząd Statystyczny, 2013-07-26. ISSN 1505-5507.
  4. Na Ziemi Ojców, Rocznik Ziem Zachodnich i Północnych, 1962, Towarzystwo Rozwoju Ziem Zachodnich, s. 199
  5. Syniawa Mirosław: Richard Keilholz, w: „Przyroda Górnego Śląska” nr 57 jesień 2009, s. 13–15
  6. Roman Z. Hrabar, Niemieckie obozy dla Polaków na Śląsku w czasie II wojny światowej „Polenlager”, Śląski Instytut Naukowy w Katowicach, Wydawnictwo „Śląsk”, 1972
  7. Zarządzenie Ministrów: Administracji Publicznej i Ziem Odzyskanych z dnia 7 maja 1946 r. (M.P. z 1946 r. Nr 44, poz. 85).
  8. Rejestr zabytków nieruchomych woj. opolskiego. Narodowy Instytut Dziedzictwa. [dostęp 30.11.2012]. s. 27.
  9. Ostatni PGR dumą polskiego rolnictwa. [dostęp 2014-06-10].
  10. Dziennik Polska-Europa-Świat, 20.01.2009 r., s. 7.
  11. Dane według raportów wyszukiwarki zborów (www.jw.org) z 4 czerwca 2014.
  12. Partnerstwo Gmin. Urząd Miejski w Kietrzu. [dostęp 2010-11-19].
'