Tworzenie stron internetowych

Kłobuck

Zobacz naszą ofertę w zakresie tworzenia stron www oraz sklepów internetowych. Nasza firma oferuje sklepy www które przyciągną klientów w mieście Kłobuck. Zapewniemy profesjonalne podejście do Twojego biznesu. Niskie ceny i profesjonalne wykonanie zapewni Ci sukces. Strona www jest jedną z metod na pozyskanie klientów dla Twojego biznesu, ładnie wykonana strona jest jednym z elementów który zachęcają oferenta do skorzystania z Twojej oferty. Rozwiązania z wysokiej półki jakie wykorzystujemy zapewniają skuteczne wykonanie naszej usługi.

Strony internetowe

Jeżeli chesz mieć własną stronę internetową, a Twoja firma znajduje się w miejscowości Kłobuck - dobrze trafiłeś. Projektujemy, wdrażamy i tworzymy strony internetowe dla każdego. Napewno chesz aby klient wpisując w wyszukiwarkę nazwę "Twojej firmy + Kłobuck" uzyskał informację o Twojej stronie oraz ofercie Twojej firmy. Dlatego jeżeli chcesz aby Twoja firma była dobrze widoczna kiedy wyszuka się informacje o mieście Kłobuck warto stworzyć stronę korzystająć z naszych usług.
Pamietaj! jeśli "Strony Internetowe Kłobuck" to tylko My.

Sklepy internetowe

Chcesz aby twój sklep był popularny i aby ludzie mogli go łatwo znaleźć, aby wpisując w wyszukiwarkę "sklep Kłobuck" mogli trafić do twojej witryny i szybko oraz wygodnie zrobić zakupy? Potrzebujesz wydajnego i profesjonalnie wykonanego sklepu internetowego? Napisz teraz do nas. Projektujemy profesjonalne sklepy internetowe, dzięki naszym usługom możesz sprzedawać szybko i wygodnie w Internecie, na terenie miasta Kłobuck i w całej Polsce!

Portfolio

Poniżej mozesz zobaczyć kilka nszych prac. Pamiętaj każdy sklep projektujemy indywidualnie pod konkretne potrzeby..

O mieście: Kłobuck

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Skocz do: nawigacja, szukaj
Kłobuck
Rynek w Kłobucku
Rynek w Kłobucku
Herb Flaga
Herb Kłobucka Flaga Kłobucka
Państwo  Polska
Województwo  śląskie
Powiat POL powiat kłobucki flag.svg kłobucki
Gmina POL Kłobuck flag.svg Kłobuck
gmina miejsko-wiejska
Prawa miejskie 1244 lub przed 1339
Burmistrz Jerzy Zakrzewski
Powierzchnia 47,46 km²
Wysokość 240 – 284 m n.p.m.
Populacja (2016)
• liczba ludności
• gęstość

13 061[1]
275,2 os./km²
Strefa numeracyjna
(+48) 34
Kod pocztowy 42-100
Tablice rejestracyjne SKL
Położenie na mapie województwa śląskiego
Mapa lokalizacyjna województwa śląskiego
Kłobuck
Kłobuck
Położenie na mapie Polski
Mapa lokalizacyjna Polski
Kłobuck
Kłobuck
Ziemia50°54′18″N 18°56′16″E/50,905000 18,937778
TERC
(TERYT)
2406014
SIMC 0931678
Hasło promocyjne: Rozwój w zgodzie z naturą
Urząd miejski
ul. 11 Listopada 6
42-100 Kłobuck
Strona internetowa
BIP

Kłobuck (jid. ‏קלובוצק, Klobutsk, niem. Klobutzko, ros. Клобуцк[2], wcześniej Kłobucko) – miasto w Polsce położone w województwie śląskim, siedziba władz powiatu kłobuckiego i gminy miejsko-wiejskiej Kłobuck. Kłobuck leży na terenie historycznej Małopolski, w pobliżu jej granic z Wielkopolską i Śląskiem.

Kłobuck jest ośrodkiem administracyjnym, kulturalnym i gospodarczym o znaczeniu regionalnym w subregionie północnym województwa śląskiego. Położony jest w bliskim sąsiedztwie Częstochowy i jest miastem wspierającym rozwój aglomeracji częstochowskiej.

Kłobucko było miastem królewskim położonym w końcu XVI wieku w tenucie krzepickiej w powiecie lelowskim województwa krakowskiego[3]. Według podziału administracyjnego z lat 1975-1998 miasto należało do województwa częstochowskiego. W wyniku reformy administracyjnej w 1999 roku włączony został do województwa śląskiego, z siedzibą w Katowicach, do którego należał również w latach 1950-1975 (od 1952 roku pod nazwą województwo katowickie).

Według danych z 30 czerwca 2016 roku miasto miało 13 061 mieszkańców[1].

Geografia[edytuj]

Miasto położone jest na pograniczu dwóch mezoregionów fizycznogeograficznych Wyżyny Wieluńskiej i Obniżenia Krzepickiego, będących elementami Wyżyny Woźnicko-Wieluńskiej. Kłobuck leży nad rzekami Białą Okszą i, przebiegającą częściowo wzdłuż południowo-wschodniej granicy miasta, Czarną Okszą (Kocinką) – prawymi dopływami Liswarty. Przez miasto przepływa również kilka mniejszych cieków.

Ukształtowanie terenu[edytuj]

Wieża obserwacyjna na Dębowej Górze

Miasto leży na pagórkowatym fragmencie Wyżyny Woźnicko-Wieluńskiej, nazywanym Pagórami Kłobuckimi. Rzeźba terenu wykazuje cechy poligeniczne, ukształtowana została poprzez działanie lodowca w trakcie zlodowacenia środkowopolskiego oraz erozję rzeczną[4].

Większość obszaru miasta leży na wysokości od 240 do 260 m n.p.m. Najwyższym wzniesieniem na terenie miasta, mającym wysokość 284,6 m n.p.m., jest Dębowa Góra znajdująca się na południowym krańcu Kłobucka[4].

Zagospodarowanie[edytuj]

Kłobuck zajmuje obszar o powierzchni 47,46 km². W strukturze użytkowania gruntów dominującą pozycję zajmują użytki rolne, głównie grunty orne oraz łąki (71% powierzchni miasta). Lasy zajmują 20% powierzchni miasta. Pozostałe 9% zajmują tereny mieszkaniowe, tereny przemysłowe, usługowe i inne tereny zabudowane, a także parki, place, drogi, chodniki, grunty pod wodami oraz pozostałe grunty z wyłączeniem gruntów rolnych zabudowanych a związanych z działalnością rolniczą[5].

Środowisko przyrodnicze[edytuj]

Rezerwaty przyrody[edytuj]

Na terenie miasta Kłobuck w odległości 2 km na południe od śródmieścia zlokalizowany jest rezerwat leśny Dębowa Góra. Ochronie podlegają w nim pozostałości pierwotnych lasów dębowo-grabowych porastających niegdyś okolice dzisiejszego miasta. Innym blisko położonym rezerwatem jest rezerwat Zamczysko[6].

Lasy[edytuj]

Na terenie miasta znajduje się około 900 ha lasów. Są one częścią otaczających Kłobuck od północy i południowego zachodu kompleksów leśnych które w sumie zajmują powierzchnię 4576 ha. Większość lasów w mieście znajduje się pod zarządem Nadleśnictwa Kłobuck, pozostała część znajduje się w posiadaniu prywatnych właścicieli[5]. Siedziba Nadleśnictwa Kłobuck znajduje się w osadzie Nadleśnictwo Kłobuck, niestanowiącej formalnie części miasta Kłobuck.

Zbiorniki wodne[edytuj]

W granicach miasta brak jest większych naturalnych zbiorników wodnych. Na pograniczu sołectwa Rybno i Kłobucka znajduje się zbiornik retencyjny Zakrzew[5]. Oprócz niego na terenie miasta znajduje się wiele mniejszych stawów rybnych. W pobliżu Kłobucka znajdują się również zalewy pełniące funkcje rekreacyjne we wsi Kamyk oraz retencyjno-rekreacyjny Zalew Ostrowy we wsi Ostrowy nad Okszą.

Galeria[edytuj]

Demografia[edytuj]

Wykres liczby ludności miasta Kłobuck od roku 1622[7][8].

Liczba ludności miasta była kształtowana głównie przez jego gospodarcze wzloty i upadki. Populacja Kłobucka znacznie zmniejszyła się po II wojnie światowej, w której zginęła, stanowiąca znaczącą część, ludność żydowska. Największą liczbę mieszkańców odnotowano w 1995 roku – 14 104[7].

Piramida wieku mieszkańców Kłobucka w 2014 roku[1]:
Piramida wieku Klobuck.png

Toponimia[edytuj]

Kłobuck w granicach Korony Królestwa Polskiego jako Globukczo na mapie Wacława Grodzieckiego wydanej w 1592 roku.

Istnieje kilka hipotez dotyczących pochodzenia nazwy miasta. Większość z nich skłania się ku szukaniu jej źródła w słowie kłobuk. Żadna z wersji nie została jednak w pełni potwierdzona, z powodu wieloznaczności tego słowa na przestrzeni dziejów.

Legenda, którą zapisał Jan Długosz podaje, iż nazwa Kłobuck pochodzi od kłobuka – nakrycia głowy, znalezionego w miejscu zakładanej osady i uwidocznionego w średniowiecznym herbie miasta[8][9]. Współczesne opinie językoznawców również nie są zgodne. Pierwsza, która znalazła większe poparcie mówi że nazwa ma związek z geograficznym położeniem Kłobucka. Kłobuk oznaczał bowiem wierzchołek lub szczyt[10][11], a miasto było w czasie jego lokacji najdalej wysuniętym na północny zachód w Małopolsce. Nazwa może też mieć związek z położeniem na pagórkowatym terenie Wyżyny Wieluńskiej. Inni wskazują że nazwa ta jest typu dzierżawczego, pochodząca od mieszkającego tu człowieka, zwanego Kłobukiem[8].

W przeszłości funkcjonowały inne odmiany nazwy miasta, między innymi: Kłobucko, Kłobuczko, Kłobuczek[8]. Nazwa notowana w dokumentach źródłowych od XIII wieku Globsek (1257), Klobucko (1271), Klobuczesk (1297), znana jest także nazwa Antiqua Clobuczko, Stare Klobucko (1535)[12]. Nazwę miejscowości w zlatynizowanej staropolskiej formie Clobuczsko wymienia w latach 1470-1480 Jan Długosz w księdze Liber beneficiorum dioecesis Cracoviensis[13]. Współczesna nazwa używana jest od przełomu XIX i XX wieku.

Historia[edytuj]

Średniowiecze[edytuj]

Kłobuck prawa miejskie otrzymał prawdopodobnie już w 1244 roku. Miasto królewskie zostało założone przez Kazimierza Wielkiego na prawie magdeburskim pomiędzy 1339 i 1344 rokiem[14]. Przez Kłobuck przebiegała dawna droga handlowa łącząca Małopolskę i Wielkopolskę. W okolicach Wielunia rozwidlała się ona, a jej zachodnie ramię wiodło na Śląsk, do Oleśnicy i Wrocławia.

Jest bardzo prawdopodobne, iż wcześniej przebiegała tędy także odnoga najstarszego szlaku handlowego prowadzącego przez ziemie polskie jeszcze za czasów rzymskich, tzw. szlaku bursztynowego, wiodąca od wybrzeży Morza Śródziemnego przez Kraków, Kalisz do brzegów Bałtyku. Pograniczny charakter miasta dawał mu szanse na szybki rozwój, był jednak także zagrożeniem z powodu licznych ataków z zachodu i północy.

W czasach piastowskich, położony wśród lasów obfitujących w zwierzynę, Kłobuck był siedzibą łowczych krakowskich zwanych kłobuckimi. Na wzgórzu w pobliżu Staromieścia istniał gród, który był rezydencją łowczych[15].

Łowczowie kłobuccy[16] daty urzędowania
Wszebor 1224-1225
Buża 1228-1230
Jakub 1234-1237
Bogumił 1234
Smył Żegocic Starza 1242-1243
Klimunt Mikołajowicz Lubowla 1250
Mirosław 1268
Wawrzyniec Strzeszkowicz Sulima 1269-1272
Piotr 1273
Imbram Mścigniewowicz z Witowa Lubowla 1286-1288
Floryan Nagoda 1290 1290
Tomisław Nagoda z Mokrska 1310-1312
Spicymir Leliwa Tarnowski 1316
Mikołaj Bogorya z Bogoryi 1318
Zbigniew z Brzezia 1324
Andrzej Starza 1325
Piotr 1331-1337
Andrzej Starza ponownie 1334-1337
Jan Spicymirowicz Lis z Chrzelowa 1351-1363
Andrzej Starza po raz trzeci 1346
Mścigniew Mścigniewowicz Lis z Chrzelowa 1351-1363
Marek ze Skrzydlnej 1366
Zbigniew z Łapanowa 1370-1379


Według Jana Długosza kościół parafialny pod wezwaniem św. Marcina i Małgorzaty został ufundowany i zbudowany z kamienia w roku 1144 przez Piotra Dunina ze Skrzynna. Być może, już wcześniej istniał tu kościół drewniany, gdyż rozległość tutejszej, pierwotnej parafii świadczy o jej bardzo dawnym utworzeniu. Kłobuck był znaczącą osadą targową jeszcze przed uzyskaniem praw miejskich. Istniała tu komora celna, o czym świadczy pochodząca jeszcze z czasów piastowskich taryfa pobieranego myta. Od dawnych czasów odbywał się w Kłobucku jarmark w dniu św. Małgorzaty (13 lipca) i prawdopodobnie drugi w dniu św. Marcina (11 listopada). Ponieważ wymienieni święci są patronami miejscowego kościoła parafialnego, można z dużym prawdopodobieństwem przypuszczać, że jarmarki te zostały ustanowione w okresie budowy i poświęcenia kościoła, a więc już w XII wieku. W 1471 roku w kodeksie należącym do parafii kłobuckiej zapisano cyzjojan kłobuckiśredniowieczny polski cyzjojan, stanowiący jeden z niewielu przykładów poezji świeckiej tego okresu.

Dzieje nowożytne[edytuj]

Od XV do XVII wieku, Kłobuck był ośrodkiem rzemieślniczo–handlowym w którym rozwijało się kowalstwo, sukiennictwo i hutnictwo. W 1658 roku Sejm Warszawski ustanowił Kłobuck siedzibą starostwa niegrodowego, które następnie nadał w wieczyste posiadanie klasztorowi paulinów na Jasnej Górze. Po potopie szwedzkim miasto podupadało z powodu wzrostu danin na rzecz jasnogórskiego klasztoru. W 1689 zostało całkowicie spalone. W wyniku drugiego rozbioru Polski w 1793, Kłobuck znalazł się w zaborze pruskim. Władze pruskie odebrały starostwo paulinom i włączyły je do dóbr rządowych. W latach 1870-1917 Kłobuck został pozbawiony praw miejskich[8].

XX wiek[edytuj]

Siedziba starostwa powiatu kłobuckiego i Urzędu Skarbowego
Inspektorat ZUS

W okresie międzywojennym stacjonowała w miejscowości placówka Straży Celnej II linii „Kłobucko”[17]. Na początku lat 30. XX wieku uruchomiono w Zagórzu destylarnię żywicy. W maju 1939 roku sformowano tu batalion Obrony Narodowej „Kłobuck”. 1 września w pobliskiej wsi Mokra, w jednej z pierwszych bitew II wojny światowej, Wołyńska Brygada Kawalerii starła się z niemiecką 4 Dywizją Pancerną. W czasie II wojny światowej Kłobuck został włączony do III Rzeszy, jako część powiatu Blachownia w rejencji opolskiej w prowincji Schlesien (od stycznia 1941 roku w prowincji Oberschlesien). W 1941 roku podczas okupacji Niemcy zamierzali zmienić nazwę miasta na Klobstadt[18]. Plany administracji nazistowskiej nie zostały wdrożone. Przed II wojną światową w Kłobucku mieszkało około dwóch tysięcy Żydów, większość z nich zginęła w trakcie wojny lub uciekła z Polski.

W latach 1952–1975 Kłobuck był siedzibą powiatu kłobuckiego. Szybki rozwój Kłobucka nastąpił w latach 50. i 60. XX wieku kiedy to w Częstochowskim Obszarze Rudonośnym, nastąpił wzrost wydobycia syderytowych rud żelaza a na terenie miasta uruchomiono wiele zakładów przemysłowych takich jak Zakład Budowy Maszyn i Górnictwa „Częstochowa”, Nitron ERG i inne. Rozpoczęto budowę nowych osiedli mieszkaniowych, a liczba mieszkańców miasta prawie się wtedy podwoiła.

W roku 1999, po reformie administracyjnej, Kłobuck został ponownie siedzibą powiatu kłobuckiego.

Przynależność administracyjna[edytuj]

Historyczna przynależność polityczno–administracyjna Kłobucka[8][9]
Okres Państwo Zwierzchność Jednostka administracyjna Status miasta
XI wiek-1244 lub 1339 Polska Królestwo Polskie ziemia krakowska / województwo krakowskie Wieś Kłobuck
1244 lub 1339-1356 Miasto Kłobuck
1356-1370 województwo krakowskie, krzepicki okręg zamkowy
1370-1391 POL województwo opolskie COA.svg Księstwo opolskie krzepicki okręg zamkowy
1391-1569 Polska Królestwo Polskie województwo krakowskie, starostwo krzepickie
1569-1658 Rzeczpospolita Obojga Narodów województwo krakowskie, powiat lelowski, starostwo krzepickie
1658-1793 Rzeczpospolita Obojga Narodów Klasztor Paulinów na Jasnej Górze województwo krakowskie, powiat lelowski, starostwo kłobuckie
1793 Flag of the Kingdom of Prussia (1750-1801).svg Królestwo Prus Prusy Południowe, departament łęczycki, powiat częstochowski
1793-1795 Prusy Południowe, departament piotrkowski, powiat częstochowski
1795-1807 Prusy Południowe, departament kaliski, powiat częstochowski
1807-1815 Polska Księstwo Warszawskie Cesarstwo Francuskie departament kaliski, powiat częstochowski
1815-1816 Królestwo Polskie Imperium Rosyjskie
1816-1826 województwo kaliskie, obwód wieluński, powiat częstochowski
1826-1837
1837-1842 gubernia kaliska, obwód wieluński, powiat częstochowski
1842-1867 gubernia kaliska, powiat wieluński
1867-1870 gubernia piotrkowska, powiat częstochowski
1870-1916 Wieś Kłobuck
1916-1917 Polska Królestwo Polskie Rzesza Niemiecka, Austro-Węgry
1917-1918 Miasto Kłobuck
1918 Królestwo Polskie
1918-1939 Rzeczpospolita Polska województwo kieleckie, powiat częstochowski
1939-1945 III Rzesza okupacja niemiecka/III Rzesza Prowincja Górny Śląsk, Kreis Blachstät
1939-1945 Flaga PPP.svg Polskie Państwo Podziemne Okręg Radom-Kielce, Inspektorat E Częstochowa, Obwód Częstochowa
1945-1950 Polska Rzeczpospolita Polska województwo kieleckie, powiat częstochowski
1950-1952 województwo katowickie, powiat częstochowski
1952-1975 Polska Rzeczpospolita Ludowa województwo katowickie, powiat kłobucki
1975-1989 województwo częstochowskie, rejon kłobucki
1989-1998 Rzeczpospolita Polska
od 1999 województwo śląskie, powiat kłobucki, Kłobuck


Zabytki[edytuj]

Kościół świętych Marcina i Małgorzaty[edytuj]

Najważniejszy zabytek Kłobucka. Po raz pierwszy wybudowany z kamienia w roku 1144. Wielokrotnie trawiony przez pożary i odbudowywany. Obecnie część wzniesionego w 1476 roku, zespołu klasztornego kanoników regularnych, ufundowanego przez Jana Długosza. Siedziba kłobuckiej parafii św. Marcina od czasów średniowiecza. Utrzymany jest w stylu gotyckim z elementami baroku.

Pałac w Zagórzu[edytuj]

 Osobny artykuł: Pałac w Kłobucku.

Pałac w Zagórzu pochodzi z przełomu XVIII i XIX wieku i jest przykładem neogotyckiej architektury rezydencjalnej. Numer w rejestrze: 1115/69 z 27 grudnia 1969[19]. Otaczający go park również wpisany jest do rejestru zabytków pod nr A-46/78 z 17 lutego 1978 i R/512 z 2 maja 1957[19]. W 2004 roku rozpoczęto generalny remont pałacu a w 2009 włączono park do programu rewitalizacji miasta. W pałacu planuje się utworzenie centrum konferencyjnego.

Układ urbanistyczny miasta[edytuj]

 Osobny artykuł: Rynek w Kłobucku.

Do rejestru zabytków wpisany jest układ urbanistyczny śródmieścia. Głównymi jego elementami są czworokątny rynek i charakterystyczna, nieregularna, siatka odchodzących od niego ulic. Numery w rejestrze: R/403/53 z 31 marca 1953, 1131/69 z 27 grudnia 1969 oraz A-46/78 z 17 lutego 1978[19]. W 2009 roku rozpoczęła się rewaloryzacja rynku i przyległych ulic[20]. Remont zakończył się w czerwcu 2010 roku. Rynek jest miejscem imprez plenerowych i spotkań mieszkańców[21].

Łaźnia miejska[edytuj]

Budynek byłej łaźni miejskiej

Budynek, w którym działała łaźnia miejska, znajduje się przy ul. Wieluńskiej 11. Wybudowany został w 1930 roku. W rejestrze zabytków zapisany jest pod numerami 1116/69 z 27 grudnia 1969 oraz A–47/78 z 17 lutego 1978[19]. Po przebudowie i modernizacji stał się siedzibą Wydział Komunikacji i Transportu Starostwa Powiatowego w Kłobucku[22]. Funkcję tę przestał pełnić w 2011 roku[23].

Transport[edytuj]

Ulica 3 maja w Kłobucku

Infrastruktura drogowa[edytuj]

Przez Kłobuck przebiegają:

Infrastruktura kolejowa[edytuj]

W mieście znajduje się czynna stacja kolejowa Kłobuck przy linii kolejowej nr 131 stanowiącej część magistrali węglowej Chorzów BatoryTczew. Linia wykorzystywana jest obecnie w większej mierze do przewozów towarowych oraz w mniejszej do przewozów pasażerskich. W latach 2006-2012 ruch pasażerski na tej linii był zawieszony. 9 grudnia 2012 Koleje Śląskie uruchomiły na krótko połączenia do Katowic i Tarnowskich Gór. 1 czerwca 2013 roku połączenia pasażerskie ponownie zawieszono.

Transport publiczny[edytuj]

Komunikację autobusową z Częstochową i miejscowościami powiatu kłobuckiego zapewniają PKS Częstochowa – rozbudowana sieć połączeń, w tym linie podmiejskie 50 i 64, PKS Lubliniec, PKS Wieluń, oraz inne przedsiębiorstwa prywatne np. Demex.

Transport lotniczy[edytuj]

We wschodniej części miasta znajduje się trawiaste lądowisko o długości ok. 350 metrów[24]. 10 km na północny wschód od Kłobucka, pomiędzy wsiami Łobodno i Ostrowy nad Okszą zlokalizowany jest drogowy odcinek lotniskowy Ostrowy. Ok. 21 km na północny zachód od miasta znajduje się prywatne lądowisko Natolin.

Edukacja[edytuj]

Szkoły średnie i zawodowe[edytuj]

  • Zespół Szkół nr 1 im. Jana Kilińskiego – szkołę wybudowano w latach 1968-1969;
  • Zespół Szkół nr 2 im. ks. Jana Długosza;
  • Zespół Szkół nr 3 im. Kazimierza Kosińskiego.

Gimnazja[edytuj]

  • Gimnazjum im. Jana Pawła II;
  • Publiczne Gimnazjum Stowarzyszenia Przyjaciół Szkół Katolickich[25].

Szkoły podstawowe[edytuj]

  • Szkoła Podstawowa nr 1 im. Władysława Sebyły;
  • Szkoła Podstawowa nr 2 im. Adama Mickiewicza;
  • Publiczna Szkoła Podstawowa Stowarzyszenia Przyjaciół Szkół Katolickich[25].

Przedszkola[edytuj]

W Kłobucku działa 5 przedszkoli gminnych. Przedszkole nr 4, znajdujące się na osiedlu Zagórze prowadzi oddział integracyjny.

Gospodarka[edytuj]

Pawilon przy kłobuckim rynku

Kłobuck swój rozwój gospodarczy zawdzięcza głównie znajdującym się w pobliżu, nieeksploatowanym już, kopalniom rud żelaza. Duża część mieszkańców prowadzi działalność rolniczą. Miasto leży w obrębie Częstochowskiego Okręgu Przemysłowego. Jest ośrodkiem miejskim o znaczeniu ponadlokalnym, wspierającym rozwój aglomeracji częstochowskiej[26].

Najlepiej rozwinięte w mieście gałęzie przemysłu:

  • przemysł metalowy – odlewnia metali, zakłady przetwórstwa metali
  • przemysł chemiczny, przetwórstwo tworzyw sztucznych – Bahpol, ERG Kłobuck
  • przemysł spożywczy – piekarnia produkująca uznany za produkt regionalny chleb kłobucki
  • produkcja obuwia – OLIP Polska, Embis, Sagan, Łukasz
  • przemysł drzewny – 2 tartaki

Kultura[edytuj]

Działalność kulturalna mieszkańców miasta koncentruje się w Miejskim Ośrodku Kultury. Ośrodek został uruchomiony w 1972 roku. Od 1991 odbywa się tu Jurajski Festiwal Tańca Freestyle. Od wielu lat również działają: Klub Tańca Towarzyskiego "Pionier" i Klub Tańca Nowoczesnego "Ciało i Ruch", które posiadają na swoim koncie wiele sukcesów. Przy ośrodku kultury działa kilka zespołów muzycznych wykonujących muzykę ludową i tradycyjną.

Od 2001 roku w drugiej połowie września organizowane są Dni Długoszowskie, stanowiące serię wykładów, imprez kulturalnych, sportowych i festynów.

Najbardziej znanym zespołem muzycznym pochodzącym z Kłobucka jest Cała Góra Barwinków – wykonujący muzykę reggae i ska. Od 1997 Miejski Ośrodek Kultury wraz z kłobuckim zespołem Murphy Blues organizują festiwal Blues nad Okszą.

Pomniki i miejsca pamięci[edytuj]

Pomnik Jana Długosza w Kłobucku. Autorem rzeźby jest Jerzy Kędziora.

W Kłobucku znajdują się następujące pomniki i miejsca pamięci[27]:

  • tablica, przy Szkole Podstawowej nr 2, upamiętniająca nauczycieli: Daniela Stępnia, Józefa Rychlewskiego i Mariana Caremza poległych na polach chwały i w obozach koncentracyjnych w czasie II wojny światowej;
  • głaz z tablicą upamiętniający Władysława Sebyłę, poetę, żołnierza, więźnia Starobielska który został zamordowany w Charkowie, w kwietniu 1940 roku; głaz odsłonięty w 80 rocznicę jego urodzin w pobliżu Miejskiego Domu Kultury;
  • pomnik „Matki Polki” znajdujący się na pasie zieleni przy ulicy 3 maja;
  • kapliczka słupkowa z grobem nieznanego powstańca styczniowego, znajdująca się przy ulicy 11 listopada;
  • tablica upamiętniająca Józefa Piłsudskiego oraz 71 rocznicę odzyskania niepodległości przez Polskę, znajdująca się przy kościele św. Marcina i Małgorzaty;
  • pomnik Jana Długosza, odsłonięty 20 września 2015 na rynku; autorem rzeźby wykonanej z brązu jest Jerzy Kędziora[28];
  • liczne groby poległych w walkach o wolność ojczyzny, w tym groby zbiorowe i grób nieznanego żołnierza, umiejscowione na cmentarzu parafialnym przy ul. Częstochowskiej.

Prasa[edytuj]

W mieście ukazują się i mają swe redakcje następujące czasopisma:

  • Tygodnik Powiatowy – kłobucki dodatek Dziennika Zachodniego;
  • Gazeta Kłobucka – tygodnik regionalny[29];
  • Nowiny Kłobuckie – dwutygodnik regionalny[30].

Ważniejsze informacje z Kłobucka publikuje również częstochowski dodatek Gazety Wyborczej.

Sport[edytuj]

OSiR Kłobuck[edytuj]

W mieście działa Ośrodek Sportu i Rekreacji Kłobuck. Prowadzone są w nim następujące sekcje sportowe[31]:

  • sekcja tenisa stołowego
  • sekcja siatkówki
  • sekcja koszykówki
  • sekcja pływacka "Delfin Kłobuck".

Dysponuje on następującymi obiektami sportowymi[31]:

  • 25 metrową krytą pływalnią
  • stadionem piłkarskim
  • boiskami treningowymi, w tym otwartym 2 maja 2012 boiskiem, powstałym w ramach programu Orlik 2012
  • halą sportową
  • kortami do tenisa ziemnego

Piłka nożna[edytuj]

Znicz Kłobuck[edytuj]

Na stadionie OSiR Kłobuck rozgrywa mecze klub piłkarski MLKS Znicz Kłobuck. W 1946 roku powstały w mieście dwa kluby – LZS Kłobuck i Zryw Zagórze. Trzy lata później, w 1949 roku zespoły te dołączyły do federacji Ludowych Zespołów Sportowych i przystąpiły do rozgrywek Częstochowskiego oddziału Polskiego Związku Piłki Nożnej. Na przełomie 1958/1959 roku LZS Kłobuck stracił swoją siedzibę, która znajdowała się na skrzyżowaniu ulic 3 Maja i Wieluńskiej. Na jej miejscu powstał dom towarowy. Równocześnie nastąpił rozkład drużyny LZS Kłobuck. Działacze obydwu zespołów postanowili połączyć siły i utworzono zespół pod nazwą LZS Znicz Kłobuck.

Obecnie drużyna uczestniczy w rozgrywkach śląskiej klasy okręgowej, grupy częstochowskiej[32].

Pozostałe drużyny[edytuj]

W mieście działa również kilka amatorskich drużyn piłkarskich rozgrywających spotkania zarówno klasycznego futbolu jak i halowej piłki nożnej w ramach Amatorskiej Ligi Halowej Piłki Nożnej w Kłobucku. Spotkania tej ligi odbywają się w hali sportowej gimnazjum w Kłobucku[33].

Piłka siatkowa[edytuj]

Rozgrywki męskich drużyn siatkarskich organizuje Amatorska Liga Siatkówki w Kłobucku. Rozgrywki w piłce siatkowej kobiet, wśród drużyn w mieście i miejscowościach powiatu kłobuckiego prowadzi Kobieca Amatorska Liga Siatkowa Kłobuck.

Taekwondo[edytuj]

Dużą popularnością w mieście cieszy się koreańska sztuka walki Taekwondo. Działają tu dwa kluby prowadzące zajęcia w różnych kategoriach wiekowych: Uczniowski Ludowy Klub Sportowy Orient[34] i Klub Sportowy Wojownik[35].

Od 2008 w mieście odbywają się zawody Grand Prix Polski w Taekwondo w różnych kategoriach wiekowych, będące eliminacjami mistrzostw Polski.

Pozostałe[edytuj]

Koordynatorem sportu w szkołach miasta i całego powiatu kłobuckiego jest Powiatowy Szkolny Związek Sportowy w Kłobucku[36]. Organizuje on rozgrywki międzyszkolne w wielu dyscyplinach sportowych, w tym w tenisie stołowym, koszykówce, siatkówce, piłce nożnej, piłce ręcznej, biegach przełajowych i czwórboju lekkoatletycznym.

Wspólnoty wyznaniowe[edytuj]

Przed II wojną światową dużą część ludności Kłobucka stanowili Żydzi. Obecnie jedyną pozostałością po judaistycznej wspólnocie wyznaniowej, mającą charakter religijny, jest cmentarz żydowski[8].

Osoby związane z miastem[edytuj]

 Z tym tematem związana jest kategoria: Ludzie związani z Kłobuckiem.

Turystyka[edytuj]

Przez teren miasta prowadzą dwa szlaki turystyczne:

Administracja[edytuj]

Siedziba Urzędu Miejskiego i Rady Miejskiej

Podział administracyjny[edytuj]

Teren miasta Kłobuck podzielony jest na 14 jednostek pomocniczych gminy – 9 osiedli na terenach o charakterze miejskim i 5 sołectw na obszarach o charakterze wiejskim, znajdujących się w granicach miasta. Osiedla wyróżnione są numerami od 1 do 9, dodatkowo pięciu z nich nadano nazwy: Osiedle Nr 1 „Północ”, Osiedle Nr 3 „Słoneczne”, Osiedle Nr 4 „Zawada”, Osiedle Nr 8 „Stare Zagórze”, Osiedle Nr 9 „Ogrodowe”. Sołectwa wyróżnione są nazwami byłych miejscowości, włączonych w granice Kłobucka: Brody Malina, Niwa Skrzeszów, Przybyłów, Smugi i Zakrzew[42][43].

W rejestrze TERYT wyróżnionych jest 7 integralnych części miasta. Są to:

Współpraca międzynarodowa[edytuj]

Miasta partnerskie[44]:

Przypisy

  1. abc Kłobuck w liczbach. www.polskawliczbach.pl. [dostęp 2017-06-27].
  2. JewishGen Poland Database, Kłobuck, Poland (ang.). JewishGen, 2006-08-10. [dostęp 2017-06-27].
  3. Krzysztof Chłapowski: Przynależność właśnościowa osiedli. W: Stanisław Trawkowski, Małgorzata Wilska: Atlas Historyczny Polski. Województwo krakowskie w drugiej połowie XVI wieku; Cz. 2, Komentarz, indeksy. Wydawnictwo Instytutu Historii PAN ; Wydawnictwo Neriton, s. 96.
  4. ab Aktualizacja Programu Ochrony Środowiska Gminy Kłobuck na lata 2014 – 2017 (pol.). gminaklobuck.pl. [dostęp 2017-09-11]. s. 17.
  5. abc Lokalny Program Rewitalizacji Miasta Kłobuck na lata 2008 – 2015 (pol.). gminaklobuck.pl. [dostęp 2017-09-11].
  6. Rezerwaty przyrody (pol.). Nadleśnictwo Kłobuck. [dostęp 2017-09-01].
  7. ab Bank Danych Lokalnych – Strona główna (pol.). GUS. [dostęp 2012-01-27].
  8. abcdefg Kartki z historii Kłobucka (pol.). Towarzystwo Przyjaciół Kłobucka. [dostęp 2015-02-21].
  9. ab Marceli Antoniewicz: Uzasadnienie historyczno-heraldyczne (pol.). [dostęp 2016-12-02].
  10. Maria Malec: Słownik etymologiczny nazw geograficznych Polski. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2003, s. 124. ISBN 83-01-13857-2.
  11. Stanisław Rospond: Słownik etymologiczny miast i gmin PRL. Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich – Wydawnictwo, 1984, s. 146. ISBN 8304010909.
  12. Kazimierz Rymut: Nazwy miast Polski. Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich Wydawnictwo, s. 108. ISBN 83-04-02436-5.
  13. Joannis Długosz Senioris Canonici Cracoviensis, "Liber Beneficiorum", Aleksander Przezdziecki, Tom II, Kraków 1864, str.212.
  14. Anna Berdecka, Nowe lokacje miast królewskich w Małopolsce w latach 1333-1370 : chronologia i rozmieszczenie, w: Przegląd Historyczny, T. 65 (1974), z. 4, tabela 1 po s. 617.
  15. M. Gedl, Dorzecze Liswarty we wczesnym średniowieczu, Sprawozdania z Posiedzeń Komisji Naukowych PAN, tom 14 z. 1, Kraków 1971, s. 25-7
  16. Franciszek Piekosiński, Rycerstwo polskie wieków średnich, tom III, Kraków 1901, s. 527-528
  17. Kalendarz z szematyzmem funkcjonariuszy Straży Celnej na rok 1927. , s. 162, 1927. Nakładem Zarządu Internatu imienia dra Władysława Rasińskiego dla Dzieci Funkcjonariuszy Straży Celnej. 
  18. Amtsbezirk Klobucko (niem.). territorial.de, 2003-11-25. [dostęp 2011-04-13].
  19. abcd Narodowy Instytut Dziedzictwa: Rejestr zabytków nieruchomych – województwo śląskie. 31 marca 2017; 7 miesięcy temu. [dostęp 2 marca 2010].
  20. Piotr Piesik: Kłobucki rynek godny tradycji Jana Długosza (pol.). polskatimes.pl, 2009-09-10. [dostęp 2017-06-26].
  21. Tomasz Haładyj: Tego rynku Kłobuck nie musi się wstydzić (pol.). gazeta.pl. [dostęp 2017-06-26].
  22. [Internet Archive Wydziały/Oddziały Starostwa] (pol.). klobuck.pl. [dostęp 2017-09-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-07-01)].
  23. [Internet Archive Informacja o nowej lokalizacji Wydziału Komunikacji i Transportu Starostwa Powiatowego w Kłobucku] (pol.). klobuck.pl, 2011-09-06. [dostęp 2017-09-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-03-01)].
  24. abc Aktualizacja Programu Ochrony Środowiska dla Gminy Kłobuck na lata 2014-2017 (pol.). UMiG Kłobuck. [dostęp 2014-09-04].
  25. ab Historia szkoły (pol.). Publiczne Gimnazjum i Publiczna Szkoła Podstawowa Stowarzyszenia Przyjaciół Szkół Katolickich. [dostęp 2013-04-22].
  26. Program Rozwoju Subregionu Północnego na lata 2007-2013 (pol.). Biuro Strategii Rozwoju Miasta Częstochowy, 2009-01-29. [dostęp 2017-09-08].
  27. Ewidencja miejsc pamięci województwa śląskiego. Miasto i Gmina: Kłobuck (pol.). www.katowice.uw.gov.pl. [dostęp 2015-09-21].
  28. Bartłomiej Romanek: Kłobuck: Pomnik Jana Długosza został odsłonięty na Rynku (pol.). Dziennik Zachodni, 2015-09-20. [dostęp 2015-09-20].
  29. Kontakt – Gazeta Kłobucka (pol.). gazetaklobucka.pl. [dostęp 2017-09-08].
  30. Dwutygodnik powiatu kłobuckiego (pol.). nowinyklobuckie.pl. [dostęp 2017-09-08].
  31. ab Sekcje sportowe (pol.). osirklobuck.pl, 2010-12-21. [dostęp 2017-06-26].
  32. Liga okręgowa 2010/2011, grupa: Częstochowa (pol.). 90minut.pl. [dostęp 2011-03-30].
  33. Amatorska Ligi Halowej Piłki Nożnej w Kłobucku (pol.). futsalklobuck.pl. [dostęp 2011-03-30].
  34. TKD w Kłobucku (pol.). ulksorient.pl. [dostęp 2017-09-01].
  35. KS Wojownik. Taekwondo Kłobuck (pol.). suchytkd.pl. [dostęp 2013-04-12].
  36. PSZS w Kłobucku (pol.). www.pszsklobuck.strefa.pl. [dostęp 2015-06-21].
  37. Parafie alfabetycznie (pol.). archiczest.pl. [dostęp 2017-09-08].
  38. Sala Królestwa, Świadków Jehowy, ul. Długa 2A
  39. Dane według wyszukiwarki zborów na oficjalnej stronie Świadków Jehowy (www.jw.org), dostęp z 10 czerwca 2014.
  40. Szlak rezerwatów przyrody (pol.). it-jura.pl. [dostęp 2010-02-17].
  41. Szlak kłobucki (pol.). it-jura.pl. [dostęp 2010-02-17].
  42. Dziennik Urzędowy Województwa Śląskiego 2010.255.3990 (pol.). Elektroniczny Dziennik Urzędowy Województwa Śląskiego, 2010-12-06. [dostęp 2015-05-26].
  43. Sołectwa (pol.). gminaklobuck.pl. [dostęp 2017-09-11].
  44. Miasta Partnerskie (pol.). gminaklobuck.pl. [dostęp 2017-09-10].

Linki zewnętrzne[edytuj]

'