Tworzenie stron internetowych

Koniecpol

Sprawdź naszą ofertę w zakresie tworzenia stron www oraz sklepów internetowych. Nasza firma oferuje sklepy www które przyciągną klientów w mieście Koniecpol. Zapewniemy indywidualne podejście do Twojego biznesu. Niskie ceny i profesjonalne wykonanie zapewni Ci sukces. Strona www jest jedną z metod na pozyskanie klientów dla Twojego biznesu, kreatywnie wykonana strona jest jednym z elementów który zachęcają oferenta do skorzystania z Twojej oferty. Nowoczesne technologie jakie wykorzystujemy zapewniają skuteczne wykonanie naszej usługi.

Strony internetowe

Jeżeli chesz mieć własną stronę internetową, a Twoja firma znajduje się w miejscowości Koniecpol - dobrze trafiłeś. Projektujemy, wdrażamy i tworzymy strony internetowe dla każdego. Napewno chesz aby klient wpisując w wyszukiwarkę nazwę "Twojej firmy + Koniecpol" uzyskał informację o Twojej stronie oraz ofercie Twojej firmy. Dlatego jeżeli chcesz aby Twoja firma była dobrze widoczna kiedy wyszuka się informacje o mieście Koniecpol warto stworzyć stronę korzystająć z naszych usług.
Pamietaj! jeśli "Strony Internetowe Koniecpol" to tylko My.

Sklepy internetowe

Chcesz aby twój sklep był popularny i aby ludzie mogli go łatwo znaleźć, aby wpisując w wyszukiwarkę "sklep Koniecpol" mogli trafić do twojej witryny i szybko oraz wygodnie zrobić zakupy? Potrzebujesz wydajnego i profesjonalnie wykonanego sklepu internetowego? Napisz teraz do nas. Projektujemy profesjonalne sklepy internetowe, dzięki naszym usługom możesz sprzedawać szybko i wygodnie w Internecie, na terenie miasta Koniecpol i w całej Polsce!

Portfolio

Poniżej mozesz zobaczyć kilka nszych prac. Pamiętaj każdy sklep projektujemy indywidualnie pod konkretne potrzeby..

O mieście: Koniecpol

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Skocz do: nawigacja, szukaj
Ten artykuł dotyczy miasta. Zobacz też: inne znaczenia tego słowa.
Koniecpol
Pałac w Koniecpolu
Pałac w Koniecpolu
Herb Flaga
Herb Koniecpola Flaga Koniecpola
Państwo  Polska
Województwo  śląskie
Powiat częstochowski
Gmina Koniecpol
gmina miejsko-wiejska
Data założenia 1386
Prawa miejskie 29 grudnia 1443
Burmistrz Ryszard Suliga
Powierzchnia 36,52 km²
Wysokość ok. 200 m n.p.m.
Populacja (30.06.2016)
• liczba ludności
• gęstość

6 049[1]
163,8 os./km²
Strefa numeracyjna
34
Kod pocztowy 42-230
Tablice rejestracyjne SCZ
Położenie na mapie województwa śląskiego
Mapa lokalizacyjna województwa śląskiego
Koniecpol
Koniecpol
Położenie na mapie Polski
Mapa lokalizacyjna Polski
Koniecpol
Koniecpol
Ziemia50°46′27″N 19°41′20″E/50,774167 19,688889
TERC
(TERYT)
2404064
SIMC 0931750
Urząd miejski
ul. Chrząstowska 6a
42-230 Koniecpol
Strona internetowa
BIP
Kościół pw. św. Trójcy

Koniecpolmiasto w województwie śląskim, w powiecie częstochowskim, siedziba władz gminy miejsko-wiejskiej Koniecpol, nad Pilicą.

Według danych z 31 grudnia 2015 r. miasto miało 6094 mieszkańców (dane z GUS).

Demografia[edytuj]

Piramida wieku mieszkańców Koniecpola w 2014 r.[1]:
Piramida wieku Koniecpol.png

Geneza nazwy[edytuj]

Nazwa Koniecpol należy do grupy miast topograficznych, czyli odnoszących się do ukształtowania terenu. Pierwotna nazwa brzmiała Nowopole. Z Koniecpola pochodzili Koniecpolscy, znany ród herbu Pobóg. Jan Koniecpolski był kanclerzem Władysława Jagiełły i otrzymał dla tej miejscowości prawa miejskie w 1443 r. Stanisław Koniecpolski (1591-1646), kasztelan krakowski i hetman wielki koronny, wybudował tu w 1642 r. cenny architektonicznie kościół. W 1443 r. obok Koniecpola powstało miasto Nowopole. W dzisiejszej nazwie miasta obserwujemy zanik wygłosowego -e.

Historia[edytuj]

Do 1795 r.[edytuj]

29 grudnia 1443 r. w Budzie król Polski Władysław Warneńczyk, na prośbę Przedbora z Koniecpola wydał akt lokacyjny dla osady Koniecpol. Dokument ten nadawał miastu prawo niemieckie w odmianie średzkiej, a jego licznych mieszkańców obdarzał wieloma przywilejami.

Na przestrzeni wieków dobra koniecpolskie pozostawały w rękach rodu Koniecpolskich. Miasto mogło rozwijać się pod względem gospodarczym i społecznym dzięki przywilejom nadawanym przez kolejnych królów Polski, które powodowały rozwój handlu oraz napływ nowej ludności. Okres wysokiej prosperity dla Koniecpola to XVI w. Liczne przywileje uzyskali w tym czasie dla miasta bracia Mikołaj i Stanisław Przedborowie, dziedzice Koniecpola. Dokument z 11 lutego 1557 r. nadawał ludności miasta pewne prawa i swobody obywatelskie, narzucając zarazem obowiązki względem dziedzica. Widoczny jest rozwój handlu i rzemiosła, a także przemysłu metalurgicznego. W 1559 r. Koniecpol otrzymał od Zygmunta Augusta przywilej zezwalający na pobór mostowego oraz potwierdzający prawo o organizowania w Koniecpolu jarmarków. Po 1559 r. prawdopodobnie założono w Koniecpolu bractwa kupieckie, co spowodowało rozwój handlu zbożem. Przywileje wydane przez Zygmunta Augusta zostały potwierdzone w 1600 r. przez króla Zygmunta III Wazę.

Około 1610 r. następny właściciel Koniecpola – hetman Stanisław Koniecpolski ustanowił cechy: kowalski, stolarski, szewski, krawiecki, rzeźnicki oraz konwisarski, sukienniczy i kotlarski. Dzięki hetmanowi w XVII w. funkcjonowała prawdopodobnie w Koniecpolu kolonia akademicka, która miała być podporządkowana Akademii Krakowskiej. Za sprawą hetmana, który chciał doprowadzić do szybkiego rozwoju miast,a w Koniecpolu pojawili się Żydzi.

Kolejne przywileje dla miasta zostały wystawione przez króla Jana Kazimierza. Zwalniały one Koniecpol od kwaterunku wojsk oraz od wszelkich powinności na rzecz władcy ze względu na zniszczenia dokonane w czasie wojny ze Szwedami. Podobnie postąpił następny król Jan III Sobieski w 1673 r., zwalniając ludność koniecpolską od wszelkich ciężarów i powinności ze względu na zniszczenia wojenne.

21 listopada 1708 r. miała miejsce na terenie Koniecpola krwawa bitwa między stronnikami Leszczyńskiego pod wodzą Jana Potockiego – hetmana wielkiego koronnego a obrońcami Augusta II pod wodzą Jana Rybińskiego i Ludwika Pocieja.

Miasto podupadało w wyniku zniszczeń wojennych, epidemii pojawiających się w Koniecpolu co kilka lat oraz pożarów zwartej, drewnianej zabudowy rynku.

Kryzys jaki zarysował się w połowie XVII w. przyczynił się do upadku znaczenia Koniecpola, co spowodowało, że w XVIII w. spadł on do roli ośrodka administracyjnego rozległych dóbr ziemskich. Po bezpotomnej śmierci ostatniego z rodu Koniecpolskich – Jana Aleksandra, na mocy testamentu Koniecpol przeszedł w ręce krewnych, Aleksandra i Franciszka Walewskich. Bracia Walewscy sprzedali go następnie za bezcen podstawionemu przez Jerzego Aleksandra Lubomirskiego – Aleksandrowi Walewskiemu. W rzeczywistości majątek przeszedł w ręce Lubomirskich. W 1754 dobra koniecpolskie nabył od Lubomirskego Michał Czapski – wojewoda malborski, a następnie w 1778 r. w posagu przeszły one w posiadanie rodziny Potockich.

Ostatnim przywilejem królewskim dla miasta Koniecpola był dokument wydany w 1774 r. przez ostatniego króla Polski Stanisława Augusta, potwierdzający istnienie jarmarków w mieście.

Lata 1795-1918[edytuj]

Dzięki gospodarności rodu Potockich na przestrzeni lat 20. i 30. XIX w. nastąpiło ożywienie gospodarcze w mieście. W 1827 r. Potoccy zaczęli tu tworzyć przemysł hutniczy, uruchamiając zakłady hutnicze. W 1833 r. zmodernizowano zakłady hutnicze, otwierając w Koniecpolu jedną z pierwszych na terenie Królestwa Kongresowego pudlingarnię na wzór angielski z inicjatywy Banku Polskiego. Plan budowy pieca pudlarskiego opracował Fryderyk Wilhelm Lempe – naczelnik Wydziału Górnictwa, przy pomocy Henryka Łubieńskiego. Budowę pieca nadzorował Wojciech Krygier. Pudlingarnia koniecpolska była spółką prywatną. W skład spółki wchodzili: Michał Potocki – właściciel Koniecpola, Wojciech Krygar, Antoni Lipski oraz Jan i Wojciech Kubiczkowie. O wyborze Koniecpola na siedzibę nowego zakładu hutniczego zadecydowały jego warunki miejscowe, a szczególnie możliwość pozyskania napędu hydraulicznego o dużej mocy. Plan budowy pieca pudlarskiego w Koniecpolu wchodził w skład dużej inwestycji, mającej ma celu rozbudowę rządowych zakładów górniczo-hutniczych, planującej zarazem włączenie do tej inwestycji prywatnych zakładów. W drugiej połowie XIX w. zakład hutniczy w Koniecpolu zaczął przeżywać długotrwały kryzys, spowodowany zastojem w hutnictwie. Spółka została rozwiązana, a zakłady przeszły całkowicie w ręce Potockich. W latach 90. XIX w. zakłady hutnicze przekwalifikowane zostały na walcownię miedzi.

W 1838 r. w pobliskim Chrząstowie podjęła produkcję cukrownia. Była ona jedną z pierwszych w ówczesnej guberni piotrkowskiej, a także jedną z pierwszych w kraju.

W okresie powstania styczniowego w 1863 r. Koniecpol i okolice były terenem licznych walk powstańczych. Walczyły tu oddziały Józefa Oksińskiego i Zygmunta Chmieleńskiego, a ludność miejscowa brała aktywny udział w walkach oraz udzielała pomocy rannym powstańcom leczonym w koniecpolskim szpitalu.

Dawny Rynek w Koniecpolu

25 maja 1863 r. oddział powstańczy kpt. Józefa Oksińskiego stoczył trzygodzinną bitwę z oddziałami rosyjskimi nad Pilicą w Koniecpolu. Poległo 18 powstańców, a 30 zostało rannych. Najciężej rannych hospitalizowano w miejscowym szpitalu, skąd zabrano ich do niewoli carskiej. W walkach zginęło pięciu mieszkańców Koniecpola.

W następnych miesiącach 1863 r. oddział powstańczy płk. Zygmunta Chmieleńskiego stoczył dwie duże bitwy oraz dwie potyczki w okolicy Koniecpola: 27 lipca na polu między Załężem i Rudnikami (zginęło 28 powstańców], 17 sierpnia i 24 października w Białej Wielkiej, 30 września pod Mełchowem. Rannych żołnierzy przywożono do szpitala w Koniecpolu, wielu z nich zmarło i zostało pochowanych na miejscowym cmentarzu.

W bitwie pod Mełchowem ranny został młody podoficer Adam Chmielowski późniejszy Brat Albert, założyciel dwóch zgromadzeń „Braci Albertynów” i „Sióstr Albertynek”. Leczony był w szpitalu koniecpolskim przez dr. Władysława Florkiewicza. Po amputacji nogi i hospitalizacji Adam Chmielowski wyjechał z Koniecpola.

Władze carskie, chcąc ukarać Polaków za udział w powstaniu, postanowiły zlikwidować resztki autonomii w Królestwie Polskim. 338 miast Królestwa Polskiego zamieniono na osady. Represje te nie pominęły Koniecpola. W 1870 r. Koniecpol utracił prawa miejskie. Przywrócono je dopiero w 1927 r. Szczególnie korzystne warunki dla rozwoju miasta zaistniały w 1903 r., gdy uruchomiono linię kolejową łączącą Kielce z Częstochową.

Lata 1918-1945[edytuj]

W okresie międzywojennym nie zaszły w mieście poważne zmiany. W czasie II wojny światowej Koniecpol znalazł się w obszarze działań operacyjnych Armii „Kraków” gen. bryg. Antoniego Szyllinga, a z drugiej strony Grupy Armii Południe gen. płk. Gerarda von Rundstedta. Wojna dotarła do Koniecpola 3 września w niedzielę. Po rozbiciu oddziałów 7 dywizji piechoty gen. bryg. Janusza Gąsiorowskiego, dowództwo niemieckie planowało uchwycić mosty na Białce w rejonie Lelowa i rozwinąć natarcie w kierunku Koniecpola. Po zajęciu 3 września Lelowa czołówka 3 dywizji lekkiej gen. mjr. Adolfa Kuntzena skierowała się na północ do Koniecpola i zajęła go bez walki.

4 i 5 września w czasie pobytu w Koniecpolu żołnierze niemieccy zamordowali 13 osób, a 5 września za ostrzelanie taborów niemieckich przez samolot polski w Chrząstowie i Koniecpolu Niemcy przeprowadzili pacyfikację Chrząstowa. Spalono kilkadziesiąt gospodarstw w północnej części wsi i zabito 22 osoby.

11 grudnia 1939 r. do Koniecpola przybyło ponad 1000 osób wysiedlonych z Poznania i Wrześni. Rozmieszczono je w mieście i okolicznych wsiach. Operacja ta trwała do lutego 1940 r. 7 października 1942 r. wywieziono do obozów koncentracyjnych z Koniecpola i okolic wszystkich Żydów. W ten sposób liczba mieszkańców miasta zmniejszyła się o około 30%. Łącznie wywieziono 1486 osób.

Mieszkańcy Koniecpola i Chrząstowa od początków okupacji włączyli się do organizowania ruchu oporu. Byli członkami Służby Zwycięstwa Polski, Związku Walki Zbrojnej, a następnie Armii Krajowej oraz Batalionów Chłopskich. Przez całą okupację w Koniecpolu i Chrząstowie działała placówka największego oddziału partyzanckiego Armii Krajowej w powiecie włoszczowskim „Marcina” – Mieczysława Tarchalskiego.

W wyniku rozpoczętej na początku 1945 r. ofensywy wojska Armii Czerwonej wkroczyły do Koniecpola 15 stycznia 1945 r., kończąc tym samym okres okupacji niemieckiej.

Od 1945 r.[edytuj]

Po zakończeniu wojny nastąpił w mieście rozwój przemysłu i drobnej wytwórczości. W 1953 r. uruchomiono Koniecpolskie Zakłady Płyt Pilśniowych. Zakład zbudowano w oparciu o projekt i urządzenia produkcji szwedzkiej. Od 1955 r. Zakłady rozpoczęły eksport płyt za granice kraju. W latach 1957–60 nastąpiła rozbudowa zakładów, uruchomiono dwa nowe ciągi płyt twardych. W wyniku przekształceń własnościowych firma obecnie ma status spółki akcyjnej.

1 lipca 1968 r. dla zabezpieczenia technicznego produkcji KZPP powstały Zakłady Remontowo–Montażowe przemysłu płyt, sklejek i zapałek. Z czasem Zakłady usamodzielniły się, tworząc drugi co do wielkości zakład w Koniecpolu.

Na przełomie lat 1954/55 na terenie Koniecpola zostało otwarte przedsiębiorstwo zajmujące się początkowo produkcją wosku, terpentyny i kalafonii. Po 1967 r. rozpoczęto produkcję tworzywa sztucznego o nazwie neolit używanego między innymi do produkcji długopisów. W latach następnych zakład w Koniecpolu pod nazwą Zakłady Chemiczne INCO „Veritas” zaczął się rozbudowywać i ulepszać technologię produkcji. Zakłady Chemiczne do dnia dzisiejszego produkują opakowania z tworzyw sztucznych do konfekcjonowania wyrobów chemii gospodarczej i kosmetyków, regranulaty tworzyw sztucznych oraz nadruki na opakowania[2].

Wspólnoty wyznaniowe[edytuj]

Ogrodzenie kościoła św. Trójcy

Kościół katolicki[edytuj]

Dwie parafie:

Atrakcje turystyczne[edytuj]

  • Późnorenesansowa kamienica z początku XVII w.
  • Wczesnobarokowy kościół parafialny Świętej Trójcy z lat 1633-1640

Podział administracyjny[edytuj]

Obszar miasta Koniecpola nie jest podzielony na jednostki pomocnicze gminy (np. osiedla lub dzielnice). W rejestrze TERYT wyróżnionych jest 5 integralnych części miasta. Są to[3]:

Znane osobistości pochodzące z Koniecpola[edytuj]

Zobacz też[edytuj]

Przypisy

  1. ab http://www.polskawliczbach.pl/Koniecpol, w oparciu o dane GUS.
  2. Gazeta Koniecpolska. [dostęp 2016-01-15].
  3. Rejestr TERYT

Linki zewnętrzne[edytuj]

'