Tworzenie stron internetowych

Kostrzyn Odrzański

Poznaj naszą ofertę w zakresie tworzenia stron www oraz sklepów internetowych. Nasza firma oferuje strony www które przyciągną klientów w mieście Kostrzyn Odrzański. Zapewniemy dokładne podejście do Twojego biznesu. Konkurencyjne ceny i profesjonalne wykonanie zapewni Ci sukces. Strona www jest jedną z metod na pozyskanie klientów dla Twojego biznesu, ładnie wykonana strona jest jednym z elementów który zachęcają oferenta do skorzystania z Twojej oferty. Rozwiązania na czasie jakie wykorzystujemy zapewniają skuteczne wykonanie naszej usługi.

Strony internetowe

Jeżeli chesz mieć własną stronę internetową, a Twoja firma znajduje się w miejscowości Kostrzyn Odrzański - dobrze trafiłeś. Projektujemy, wdrażamy i tworzymy strony internetowe dla każdego. Napewno chesz aby klient wpisując w wyszukiwarkę nazwę "Twojej firmy + Kostrzyn Odrzański" uzyskał informację o Twojej stronie oraz ofercie Twojej firmy. Dlatego jeżeli chcesz aby Twoja firma była dobrze widoczna kiedy wyszuka się informacje o mieście Kostrzyn Odrzański warto stworzyć stronę korzystająć z naszych usług.
Pamietaj! jeśli "Strony Internetowe Kostrzyn Odrzański" to tylko My.

Sklepy internetowe

Chcesz aby twój sklep był popularny i aby ludzie mogli go łatwo znaleźć, aby wpisując w wyszukiwarkę "sklep Kostrzyn Odrzański" mogli trafić do twojej witryny i szybko oraz wygodnie zrobić zakupy? Potrzebujesz wydajnego i profesjonalnie wykonanego sklepu internetowego? Napisz teraz do nas. Projektujemy profesjonalne sklepy internetowe, dzięki naszym usługom możesz sprzedawać szybko i wygodnie w Internecie, na terenie miasta Kostrzyn Odrzański i w całej Polsce!

Portfolio

Poniżej mozesz zobaczyć kilka nszych prac. Pamiętaj każdy sklep projektujemy indywidualnie pod konkretne potrzeby..

O mieście: Kostrzyn Odrzański

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
(Przekierowano z Kostrzyn Odrzański)
Skocz do: nawigacja, szukaj
Kostrzyn nad Odrą
Pałac Ślubów, dawny Urząd Miasta
Pałac Ślubów, dawny Urząd Miasta
Herb Flaga
Herb Kostrzyna nad Odrą Flaga Kostrzyna nad Odrą
Państwo  Polska
Województwo  lubuskie
Powiat gorzowski
Gmina gmina miejska
Data założenia XIII wiek
Prawa miejskie ok. 1300 roku
Burmistrz Andrzej Kunt
Powierzchnia 46,14 km²
Populacja (30.06.2016)
• liczba ludności
• gęstość

18 023[1]
390,6 os./km²
Strefa numeracyjna
(+48) 95
Kod pocztowy 66-470
Tablice rejestracyjne FGW
Położenie na mapie powiatu gorzowskiego
Mapa lokalizacyjna powiatu gorzowskiego
Kostrzyn nad Odrą
Kostrzyn nad Odrą
Położenie na mapie województwa lubuskiego
Mapa lokalizacyjna województwa lubuskiego
Kostrzyn nad Odrą
Kostrzyn nad Odrą
Położenie na mapie Polski
Mapa lokalizacyjna Polski
Kostrzyn nad Odrą
Kostrzyn nad Odrą
Ziemia52°35′18″N 14°40′00″E/52,588333 14,666667
TERC
(TERYT)
0801011
SIMC 0935452
Strona internetowa

Kostrzyn nad Odrą (do 2003 Kostrzyn[2]; niem. Küstrin, łac. Cozsterine) – miasto w północno-zachodniej części województwa lubuskiego, w powiecie gorzowskim.

Według danych z 2015 r. miasto miało 18 097 mieszkańców[3].

Na skutek zaciętych walk w 1945 zniszczone zostało w blisko 100% – jest uznawane za najbardziej zniszczone wojną miasto na terenie dzisiejszej Polski, nazywane czasem „polską Hiroszimą”. Kostrzyńska Starówka stanowi obecnie zarośnięte pole z resztkami ruin dawnej zabudowy.

W Kostrzynie znajdują się pozostałości potężnej twierdzy pruskiej, której zasadniczą część wzniesiono w XVI w. Odrestaurowane zostały niektóre obiekty miasta-twierdzy: Brama Berlińska, Brama Chyżańska, Bastion Filip, Bastion Brandenburgia oraz Promenada Kattego. Na terenie twierdzy znajduje się również Bastion Król (przez kilkadziesiąt lat był tam cmentarz wojenny żołnierzy radzieckich poległych w II wojnie światowej) oraz ruiny kościoła i zamku (wysadzonego w 1969 do poziomu piwnic). Miasto należy do Euroregionu Pro Europa Viadrina.

Położenie[edytuj]

Położenie gminy na mapie powiatu

Według danych z 1 stycznia 2010 powierzchnia miasta wynosiła 46,14 km²[4].

Kostrzyn nad Odrą graniczy z następującymi gminami:

Kostrzyn nad Odrą leży u ujścia Warty do Odry, w zachodniej części Kotliny Gorzowskiej (mezoregion), będącej największą częścią Pradoliny Toruńsko-Eberswaldzkiej (makroregion). Niewielka część Kostrzyna należy również do Kotliny Freienwaldzkiej, która rozpościera się głównie na lewym brzegu Odry na terytorium Niemiec. W Polsce należy do tej jednostki wąski pas doliny na prawym brzegu Odry od Kostrzyna do Starego Kostrzynka (gmina Cedynia). Północna część gminy zaliczana jest do Pojezierza Południowopomorskiego.

Największą powierzchnię spośród form użytkowania terenu stanowią lasy i grunty leśne, które łącznie zajmują ponad 40% miasta. Jest to mniej niż średnia lesistość powiatu gorzowskiego, która wynosi 44,4%, ale znacznie więcej od średniej krajowej – 29,9%. Lasy znajdują się w północnej części miasta. Lasy te stanowią południową część Lasów Nadodrzańskich rozciągających się wzdłuż Odry od Kostrzyna do Gryfina. Ze względu na charakter, jaki posiada gmina – obszar jej stanowi tylko miasto Kostrzyn nad Odrą – stosunkowo niską powierzchnie zajmują użytki rolne (pastwiska, sady, grunty orne). Wśród wód płynących i stojących do najważniejszych elementów należy zaliczyć Odrę oraz Wartę z jej rozlewiskami, znajdującymi się w południowo-wschodniej części miasta. Powierzchnia Kostrzyna nad Odrą wynosi 46,18 km², w tym:

  • lasy 43,33%
  • użytki rolne 23,76%
  • tereny mieszkalne 7,41%
  • drogi i koleje 5,72%
  • tereny wód płynących i stojących 5,19%
  • nieużytki 4,64%
  • tereny przemysłowe 4,42%
  • tereny rekreacyjne 1,86%
  • pozostałe 6,67%[5]

Miasto stanowi 3,85% powierzchni powiatu.

Historia[edytuj]

Dworzec PKP Kostrzynie nad Odrą .jpg
Plan miasta i Twierdzy Kostrzyn z 1728 r.

We wczesnym średniowieczu Kostrzyn należał do Wielkopolski. W 1232 książę wielkopolski Władysław Odonic nadał ziemię kostrzyńską templariuszom. W 1249 zostaje stolicą kasztelanii kostrzyńskiej. Kostrzyn w 1261 określany jest mianem miasteczka, w tym też roku miasto przechodzi w ręce Brandenburczyków. Około 1300 przejęcie przez miasto prawa magdeburskiego. W latach 1535–1571 ze względu na dogodne położenie obronne margrabia Jan Hohenzollern przenosi swoją rezydencję do Kostrzyna i rozpoczyna przebudowę zamku oraz budowę potężnej twierdzy. 1536 miasto staje się stolicą Nowej Marchii. W 1631 Szwedzi rozbudowują twierdzę o nowe szańce i raweliny. Od 1646 przez miasto przebiega ważna linia pocztowa z Berlina do Prus Książęcych. W 1730–1732 w więzieniu przebywał późniejszy następca tronu Prus Fryderyk II. W roku 1768 tanią siłą roboczą byli konfederaci barscy. Częste i dotkliwe powodzie nawiedzające miasto, spowodowały że w 1785 rozpoczęto prace regulacyjne biegu Warty i Odry. Następuje budowa kanału Fryderyka Wilhelma, odtąd Warta uchodzi do Odry na północ od twierdzy. W latach 1806–1814 miasto znajdowało się pod okupacją francuską. 2 listopada 1806 – 26 stycznia 1807 komendantem Kostrzyna był gen. Ménard.

12 maja 1808 – 11 kwietnia 1809 komendantem twierdzy i placu był płk Józef Seydlitz[6]. Od 24 czerwca do 17 lipca 1808 więziony był wraz z 27 współbraćmi redemptorystami – benonitami św. Klemens Maria Hofbauer[7]. Przebywali w dobrych warunkach. Zakwaterowano ich w budynku koszarowym. Każdemu z zakonników przydzielono własny pokój. Zezwolono na codzienne odprawianie mszy św. (ołtarz znajdował się w oddzielnej, dużej sali). Na ich tradycyjnie niezwykle uroczyście i okazale sprawowaną liturgię przychodziło wielu mieszkańców twierdzy, także protestantów[8].

Z końcem sierpnia do połowy września 1808 kwaterują w drodze do Hiszpanii 1. i 2. bataliony armii Księstwa Warszawskiego: 4. płku piech., 7. płku piech. wraz z komp. artylerii i 9. płku piech. wraz z komp. saperów. 21 lutego-29 lipca 1809 stacjonują niektóre szwadrony 4. płku strzelców konnych (sztab pułku w Szczecinie, pozostałe szwadrony w Głogowie). 30 marca 1810 – 17 maja 1811 skoszarowany 5 pułk piech. mjra Stefana Oskierko. 10 sierpnia 1810 – 20 marca 1814 komendantem twierdzy był gen. Fornier d’Albe[6].

Po przeniesieniu siedziby władz nowomarchijskich do Frankfurtu w 1815 Kostrzyn wchodzi w rejencję frankfurcką. W 1816 zostaje utworzony powiat kostrzyński, w skład którego weszły Dębno i Boleszkowice. Miasto rozwija się dynamicznie, a w szczególności Krótkie Przedmieście. Powstają pierwsze fabryki, linie kolejowe oraz następuje ożywienie w zakresie żeglugi. Aby ułatwić komunikację między oddalonymi częściami miasta w 1903 uruchomiono linie tramwaju konnego, a w 1925 zastąpiono tramwajem elektrycznym. W roku 1939 liczyło 24 tys. mieszkańców (nie licząc wojska i ich rodzin).

Od września 1939 do stycznia 1945 w obecnej dzielnicy Drzewice funkcjonował niemiecki obóz jeniecki Stalag III C.

31 stycznia 1945 roku do miasta, stanowiącego strategiczną „bramę do Berlina”, dotarły wojska radzieckie. Do 19 lutego ewakuowano na zachód całą ludność Kostrzyna, miasto zaś zamieniono w twierdzę. Obroną dowodził Heinz Reinefarth. Ciężkie walki o jej zdobycie połączone ze zmasowanym radzieckim ostrzałem artyleryjskim trwały aż do 30 marca, kiedy to poddały się Stare Miasto i cytadela. Kostrzyn uległ niemal całkowitej zagładzie – zniszczono 95% miasta, 8278 domów[9].

Na skutek ustaleń poczdamskich Odra stała się polsko-niemiecką rzeką graniczną, dzieląc miasto. Długie Przedmieście i Kietz pozostały w Niemczech na terenie radzieckiej strefy okupacyjnej, Stare i Nowe Miasto włączono do Polski. Konsekwencją zmiany granic stały się przymusowe przemieszczenia ludności polskiej ze wschodu na zachód, a niemieckiej za Odrę. 1,5 tys. ludności niemieckiej, która po wojnie zamieszkiwała północne krańce miasta, musiało opuścić miasto. Początkowo po drugiej wojnie światowej w 1945 roku miasto znalazło się w okręgu administracyjnym wrocławskim, poprzedniku województwa dolnośląskiego. Decyzją Rady Ministrów z 7 lipca 1945 roku wraz z kilkunastoma powiatami ziem zachodnich Kostrzyn został włączony do województwa poznańskiego. W 1946 miasto liczyło 634 osób. Początkowo Kostrzyn był miastem zamkniętym, jedynymi mieszkańcami byli kolejarze i celnicy. W 1954 rozpoczęła się budowa największej wówczas w Polsce fabryki papieru i celulozy – Zakładów Celulozy i Papieru.

Następnym etapem rozwoju miasta były lata dziewięćdziesiąte po przemianach gospodarczych w Polsce. W 1992 zostało otwarte przejście graniczne. Zakłady Celulozy i Papieru kupili w 1993 Szwedzi za kwotę która nie pokrywała nawet wysokości honorariów konsultantów zagranicznych pełniących funkcje doradców prywatyzacyjnych[10]. Obecnie fabryka nazywa się Arctic Paper. Zakup fabryki pozwolił na ponowne odrodzenie się miasta. W 1997 r.[11] została utworzona Kostrzyńsko-Słubicka Specjalna Strefa Ekonomiczna, w której powstało wiele firm reprezentujących branże: papierniczą, spożywczą, maszynową, mięsną, tekstylną, budowlaną, motoryzacyjną, tworzyw sztucznych, wyrobów z drewna, włókienniczą, urządzeń elektrycznych, placów zabaw oraz recyklingu.

W latach 1998-2003 zabiegano o utworzenie nowego powiatu nadodrzańskiego. Siedziba powiatu miała się znajdować w Kostrzynie nad Odrą lub Słubicach[12].

Od 2004 roku w Kostrzynie nad Odrą organizowany jest Przystanek Woodstock[13] – jeden z największych festiwali muzyki rockowej w Europie.

Demografia[edytuj]

  • Piramida wieku mieszkańców Kostrzyna nad Odrą w 2014 roku[1].
Widok Twierdzy Kostrzyn ok. 1921 r.
Straż pożarna w Kostrzynie nad Odrą.jpg


Piramida wieku Kostrzyn Nad Odra.png

Zabytki[edytuj]

Rawelin „August Wilhelm”
Pozostałości po Zamku w Kostrzynie nad Odrą
Ruiny Kościoła Mariackiego na starym mieście

Według rejestru Narodowego Instytutu Dziedzictwa na listę zabytków wpisane są[14]:

inne obiekty historyczne:

  • cmentarz żydowski
  • Stalag III C, teren obozu jenieckiego na os. Drzewice, cmentarz pomordowanych jeńców
  • młyn zbożowy z silosem, z początku XX w., ul. Gorzowska 24
  • Brama Berlińska pełni funkcję centrum informacji turystycznej
  • budynek przepompowni na os. Warniki z początku XX w.
  • dworzec kolejowy, dwupoziomowy, z XIX w.
  • nieczynna wieża ciśnień z 1903
  • muzeum przyrodnicze
  • „Pomnik Lwa” – pomnik poległych w I wojnie światowej
  • tablica z popiersiem św. Klemensa Marii Hofbauera w kościele pw. NMP Matki Kościoła, upamiętniająca uwięzienie w twierdzy w 1808 r.

Środowisko naturalne[edytuj]

Rzeźba terenu

Obszar, na którym leży Kostrzyn, wznosi się na rzędnych od 16,5 do 39,6 m n.p.m. i jest to teren dość zróżnicowany hipsometrycznie. Najwyższe wzniesienie znajduje się w północnej części miasta. Teren opada w kierunku Odry i Warty. W okolicach Drzewic rzędne wysokości osiągają ok. 20 m n.p.m. Na obszarze gminy obok wzniesień występują duże obniżenia terenowe w granicach 19,6–16,5 m n.p.m. Na północ i północny wschód od Kostrzyna teren wznosi się na wysokość do około 62 m n.p.m., a w okolicach Młynisk nawet do 70,8 m n.p.m. Od południa Kostrzyn otacza obszar Pradoliny Toruńsko-Eberswaldzkiej, która leży na wysokości od 10,6 do 14,3 m n.p.m. Teren otaczający Stary Kostrzyn – miejsce lokacji Kostrzyna – wznosi się na wysokość 11–12 m n.p.m. Środkowa część tego obszaru, na której znajduje się rynek, wznosi się na 16,2 m n.p.m. Pod względem geomorfologicznym obszar Kostrzyna ma charakter erozyjno-akumulacyjny z rozbudowanymi układami stopni terasowych. Z układu morfologiczny tego terenu opracowana przez B. Krygowskiego (Morfologia dorzecza Odry, Instytut Zachodni, Poznań 1948) wynika, że Kostrzyn położony jest na terasach: wysokiej, średniej – „wydmowej” – rzeki Warty, od południa natomiast otacza go terasa zalewowa denna[potrzebny przypis].

Wody powierzchniowe

Rzeka Odra w Kostrzynie (widok z wałów Twierdzy Kostrzyn)
Rzeka Warta w Kostrzynie (widok z mostu im. gen. Sikorskiego)

Sieć hydrograficzna obszaru miasta jest stosunkowo uboga. Wody powierzchniowe skupiają się w jego południowo-wschodniej i południowo-zachodniej części. Są to: rzeka Odra i rzeka Warta ze swym bocznym kanałem. Miasto leży w dorzeczu Odry, która przyjmuje tutaj swój największy prawobrzeżny dopływ – Wartę. Obie rzeki charakteryzuje śnieżno-deszczowy ustrój zasilania. Stąd też niżówki mają miejsce w Kostrzynie nad Odrą w lipcu i sierpniu, a wezbrania i powodzie w marcu (typowo roztopowe). Oprócz tych dwu dużych rzek istnieje regularna sieć rowów melioracyjnych w różnym stanie zachowania – najbardziej gęsta sieć rowów melioracyjnych znajduje się w południowo-wschodniej części miasta. Tam też znajdują się dwie przepompownie osuszające duży teren oddzielony od Warty wałami przeciwpowodziowymi a sięgający aż Świerkocina. Odra to ciek rzeczny I rzędu. Na terenie Kostrzyna płynie ona w obrębie Kotliny Freienwaldzkiej. Dolina Odry łączy się tutaj z doliną Warty. Poniżej ujścia Warty dolina Odry po stronie polskiej jest bardzo wąska. Jej szerokość po stronie niemieckiej w Oderbruch wynosi 15 lub więcej kilometrów. Po stronie polskiej znajduje się na południe od ujścia Warty ciągły wał przeciwpowodziowy. Szerokość obecnego obszaru zalewowego po polskiej stronie waha się od 1 do 3 km. Na całej długości tego odcinka rzeki znajdują się ostrogi i umocnienia brzegowe. Na odcinku tym zachowane są liczne i duże powierzchniowo starorzecza, zarówno łączące się z nurtem rzeki, jak i od niego całkowicie odcięte. Warta jest rzeką nizinną o szeroko rozbudowanej lewobrzeżnej tera¬sie zalewowej z licznymi starorzeczami. Szczególnie dużo starorzeczy jest w okolicach Kostrzyna – między Słońskiem a Kostrzynem. Warta ze swymi dopływami stanowi zlewnię II rzędu i wchodzi w skład zlewni Odry (I rzędu). Zbieg wielu cieków wodnych – Stara Warta, Witna, Postomia, Lisia, które są ciekami IV rzędu – w okolicach Kostrzyna związany jest m.in. z ukształtowaniem powierzchni tego terenu, ściślej: z nachylenie terenu w kierunku doliny Odry. Wody Warty w wyniku wylewów osadzają na okolicznych terenach namuły, przyczyniając się do tworzenia mad i gleb mułowo-torfowych. Wody powierzchniowe w okolicach Korzystna wzbogacone są obszarami moczarowato-bagiennymi położonymi na południe i częściowo na zachód od miasta. Takim rezerwuarem są tereny Parku Narodowego i jego otuliny w postaci Parku Krajobrazowego zlokalizowane w zachodniej części Pradoliny Toruńsko-Eberswaldzkiej.

Formy ochrony przyrody

Na terenie Kostrzyna znajduje się kilka innych cennych i chronionych prawnie przez „Ustawę o ochronie przyrody z 2004” form ochrony przyrody. Są to:

  • Natura 2000 – obszar o nazwie „Ujście Warty”, opatrzony kodem PLB080001, obejmuje obszar o powierzchnia 33 017,8 ha, z czego na terenie Kostrzyn znajduje się 827,9 ha (18% powierzchni Kostrzyna nad Odrą):
    • Park Narodowy „Ujście Warty” – jest najmłodszym polskim parkiem narodowym. Został utworzony 1 lipca 2001 roku w wyniku połączenia rezerwatu Słońsk oraz części Parku Krajobrazowego Ujście Warty. Powierzchnia parku wynosi 8038 ha, z czego na terenie samego miasta znajduje się 56,66 ha
    • Park Krajobrazowy „Ujście Warty” – został utworzony 18 grudnia 1996 roku w celu zachowania walorów przyrodniczo-krajobrazowych, jakie stanowi bioróżnorodność doliny Warty wraz z otaczającymi je krawędziami wysoczyzn. Powierzchnia powyższych terenów chronionej przyrody w obrębie miasta Kostrzyn nad Odrą wynosi 929,06 ha, co stanowi 20,12% powierzchni miasta;
  • pomniki przyrody – na terenie miasta ustanowiono również 11 pomników przyrody, czyli pojedynczych tworów przyrody.
  • ważnym miejscem o znaczeniu przyrodniczym są również pozostałości twierdzy Kostrzyn, w obrębie której znajduje się mała ostoja kolonii nietoperzy. Wśród ruin Starego Miasta rozwinęła się roślinność ruderalna, tworząc tam mały ekosystem.

Edukacja[edytuj]

  • Szkoły podstawowe
    • Szkoła Podstawowa nr 2 im. Przyjaciół Ziemi, ul. Banaszaka 1
    • Szkoła Podstawowa nr 4 im. Wojsk Ochrony Pogranicza, ul. Sienkiewicza 6
  • Gimnazja
  • Gimnazjum nr 1 im. Przyjaciół Kostrzyna, ul. Kościuszki 7
  • Gimnazjum nr 2 im. Integracji Europejskiej, ul. Mikołaja Reja 32 A

Szkoły średnie

Zespół Szkół w Kostrzynie nad Odrą .jpg
  • Regionalne Centrum Edukacji Ponadgimnazjalnej – Zespół Szkół im. Marii Skłodowskiej-Curie, ul. Komisji Edukacji Narodowej 2
  • Szkoły wyższe

Sport[edytuj]

W Kostrzynie nad Odrą urodzili się reprezentanci Polski w piłce nożnej: Łukasz Fabiański (18 kwietnia 1985) – bramkarz, Dariusz Dudka (9 grudnia 1983) – pomocnik lub obrońca oraz Grzegorz Wojtkowiak (26 stycznia 1984) – obrońca. Bardzo aktywnie działa Kostrzyński „MOSIR”. Prowadzi liczne zajęcia dla dzieci w wieku wczesnoszkolnym, młodzieży i osób starszych. Duża popularnością cieszą się zajęcia z zapasów, piłki nożnej, piłki ręcznej i tenisa ziemnego.

Kluby sportowe[edytuj]

Klub Sekcja Istnieje
MUKS Przyjaciół Sportu w Kostrzynie nad Odrą piłka nożna kobiet Tak
TS Celuloza Kostrzyn nad Odrą piłka nożna Tak
UKS Dwójka Kostrzyn nad Odrą piłka nożna Tak
UKS Czwórka Kostrzyn nad Odrą piłka nożna Tak
Warta Kostrzyn nad Odrą piłka nożna Nie
MOSiR Kostrzyn nad Odrą piłka nożna Nie
PKS Kostrzyn nad Odrą piłka nożna Nie
Kolejarz Kostrzyn nad Odrą piłka nożna Nie
TKKF Łabędź Kostrzyn nad Odrą piłka nożna Nie
LZS Warta Drzewice piłka nożna Nie
LZS Warta Warniki piłka nożna Nie
UKS Nukleon Kostrzyn nad Odrą piłka ręczna Tak
UKS Warta Kostrzyn nad Odrą tenis stołowy Tak
SKF Olimp Kostrzyn nad Odrą zapasy Tak

Transport[edytuj]

Kostrzyńskie rondo nocą

Transport kołowy[edytuj]

Przez miasto przebiegają dwie drogi krajowe i jedna droga wojewódzka:

oraz droga od granicy miasta (na terenie Niemiec):

Transport kolejowy[edytuj]

Dwupoziomowy dworzec w Kostrzynie n. Odrą jeden z dwóch tego typu w Polsce (drugi znajduje się w Kępnie)

Choć Kostrzyn posiadał kiedyś aż pięć dworców kolejowych, to obecnie czynny jest tylko jeden, który nosi nazwę Kostrzyn (dawniej Küstrin Neustadt). Ciekawostką jest fakt, że jest to dworzec dwupoziomowy, jeden z dwóch tego rodzaju dworców w Polsce, gdzie na górnych peronach zatrzymują się pociągi na linii nr 203 relacji (Berlin) – Granica Państwa – Gorzów WielkopolskiTczew oraz StargardGłazów – Kostrzyn nad Odrą, zaś na dolnych pociągi na linii nr 273 relacji Zielona GóraRzepinSzczecin (tzw. „Nadodrzanka”). Dawniej zatrzymywały się tu również pociągi z Gorzowa Wielkopolskiego przez Rudnicę, jednak po przeprowadzonej po 2007 rozbiórce torów, linia kolejowa nr 414 została zlikwidowana. W rozkładzie jazdy 2015/2016 najwięcej pociągów odjeżdża z Kostrzyna nad Odrą do Berlina. Pociągi kursują w tej relacji codziennie co godzinę od 5 do 21. (w niedzielę od 7) ostatni pociąg jedzie tylko do Kietz. Najmniej połączeń jest do Rzepina – 4 w ciągu doby.

Transport wodny[edytuj]

Kostrzyn położony jest na Międzynarodowej Drodze Wodnej E70, łączącej Antwerpię w Belgii z Kłajpedą na Litwie śródlądowymi drogami wodnymi (przez Holandię, Niemcy, Rosję).

W Kostrzynie znajduje się duży port rzeczny obsługujący głównie zakłady znajdujące się w Kostrzyńsko-Słubickiej Specjalnej Strefie Ekonomicznej.

Przedwojenny schemat sieci tramwajowej i kolejowej w Kostrzynie nad Odrą

Autobusowa komunikacja międzymiastowa[edytuj]

Miasto posiada niewielką sieć połączeń międzymiejskich obsługiwanych przez PKS Gorzów Wielkopolski, PKS Myślibórz, PKS Szczecin i Transhand Słubice. Z dworca PKS zlokalizowanego przy dworcu PKP można się też dostać (w rozkładzie jazdy 2012/2013) kilka razy w ciągu doby do takich miast jak: Dębno, Gorzów Wielkopolski, Myślibórz, Słubice czy Szczecin. W dni wolne od pracy komunikacja autobusowa jest szczątkowa, np. do Gorzowa Wielkopolskiego – 1 raz na dobę, do Słubic – 5 razy na dobę. Do 2011 istniało bezpośrednie połączenie autobusowe z Zieloną Górą.

Komunikacja miejska[edytuj]

Historia komunikacji miejskiej w Kostrzynie sięga początków XX wieku, kiedy uruchomiono pierwsze tramwaje konne (1903–1923). W 1925 roku uruchomiono tramwaj elektryczny który jeździł do 31 stycznia 1945 zawieszony z powodu zbliżającego się frontu. Istniała również komunikacja autobusowa. Po wojnie komunikacja miejska powróciła dopiero w latach 70. prowadzoną przez PKS, a od 1982 miasto uruchomiło własną komunikację, którą sprzedało w 1991 prywatnemu przedsiębiorcy. Obecnie w mieście kursuje jeden autobus miejski na głównej trasie z Osiedla Drzewice do ulicy Mickiewicza. Główna linia ma wiele wariantów, co sprawia, że prawie każdy kurs jedzie inną trasą. Autobus miejski dociera wybranymi kursami do Osiedla Warniki, Osiedla Leśnego oraz Osiedla Szumiłowo. W przeszłości docierał też do Kaleńska.[potrzebny przypis]

Turystyka[edytuj]

Park Lwa przy ulicy Parkowej
Plac Wojska Polskiego przy Parku Miejskim (centrum miasta)

W Kostrzynie odbywa się doroczny festiwal muzyki rockowej Przystanek Woodstock.

Wspólnoty religijne[edytuj]

Kościół Najświętszej Maryi Panny Matki Kościoła

Miasta partnerskie[edytuj]

Miasto Kraj Data podpisania umowy
Berlin-Spandau Niemcy 1994
Küstrin-Kietz Niemcy 5.09.1998
Peitz Niemcy 03.08.2001
Sambor Ukraina 2002
Seelow Niemcy 5.09.1998
Tomelilla Szwecja  ?
Woudrichem Holandia 22.09.1990

Zobacz też[edytuj]

Przypisy

  1. ab http://www.polskawliczbach.pl/Kostrzyn_Nad_Odra, w oparciu o dane GUS.
  2. Zarządzenie Ministrów: Administracji Publicznej i Ziem Odzyskanych z dnia 7 maja 1946 r. (M.P. z 1946 r. Nr 44, poz. 85).
  3. Kostrzyn nad Odrą w liczbach. , 2016-07-05. Warszawa: Główny Urząd Statystyczny. 
  4. Powierzchnia i ludność w przekroju terytorialnym w 2010 r. , 2010-08-20. Warszawa: Główny Urząd Statystyczny. ISSN 1505-5507. 
  5. Na podstawie Strategia rozwoju miasta Kostrzyn nad Odrą, czerwiec 2006 r.
  6. ab Józef Piątkowski, Spacer po Starym Kostrzynie, Poligraf Sp. z o.o., Gorzów Wlkp. / Kostrzyn n. O. 2001. ​ISBN 83-916037-0-9​.
  7. Tablica pamiątkowa z popiersiem – po prawej stronie wejścia do kościoła pw. Najświętszej Maryi Panny Matki Kościoła.
  8. Josef Heinzmann: Głosić na nowo Ewangelię. Św. Klemens Maria Hofbauer (1751-1820). Tuchów: Homo Dei, 1992, s. 79.
  9. Andrzej Toczewski: Bitwa o Festung Küstrin w 1945 roku (pol.). Konflikty.pl, 2010-03-05. [dostęp 2010-03-06].
  10. „Stracone szanse?” -"Przegląd” nr 21 z 2016 r., str. 10
  11. Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 9 września 1997 w sprawie ustanowienia „Kostrzyńsko-Słubickiej Specjalnej Strefy Ekonomicznej” (Dz. U. Nr 135, poz. 904).
  12. Artur Rosiak. Rozwód nad Odrą. „Rzeczpospolita”. 31, 2003-02-06. 
  13. http://www.wosp.org.pl/archiwum/2004-06.
  14. Rejestr zabytków nieruchomych woj. lubuskiego. Narodowy Instytut Dziedzictwa. [dostęp 19.1.13]. s. 2.
  15. Strona zboru zielonoświątkowego w Kostrzynie nad Odrą.
  16. Dane według raportów wyszukiwarki zborów (www.jw.org) z 19 stycznia 2017.

Linki zewnętrzne[edytuj]

'