Tworzenie stron internetowych

Ten artykuł dotyczy miasta. Zobacz też: inne miejscowości o tej nazwie.

Łęknica
Fragment miejscowości
Herb Łęknicy Flaga Łęknicy
Państwo	Polska
Województwo	lubuskie
Powiat	żarski
Gmina	gmina miejska
Prawa miejskie	1452
Burmistrz	Piotr Kuliniak
Powierzchnia	16,43[1] km²
Populacja (30.06.2016) • liczba ludności • gęstość	2 529[2] 153,9 os./km²
Strefa numeracyjna	68
Kod pocztowy	68-208[3]
Tablice rejestracyjne	FZA
Położenie na mapie powiatu żarskiego Łęknica
Położenie na mapie województwa lubuskiego Łęknica
Położenie na mapie Polski Łęknica
51°32′18″N 14°44′21″E/51,538333 14,739167
TERC (TERYT)	0811011
SIMC	0988508
Urząd miejski ul. Żurawska 1 68-208 Łęknica[3]
Multimedia w Wikimedia Commons
Hasło w Wikisłowniku
Strona internetowa
BIP

Położenie gminy na mapie powiatu

Łęknica (niem. Lugknitz, łuż. Wjeska^[4], dawniej Wendyjska Wieska, 1945-46 Lubanica^[5]) – miasto w województwie lubuskim, w powiecie żarskim nad Nysą Łużycką.

W latach 1975–1998 miasto administracyjnie należało do województwa zielonogórskiego.

Według danych z 10 kwietnia 2012 r. miasto miało 2564 mieszkańców^[3].

Początkowa samodzielna gmina (Lugknitz). 31 marca 1940 roku została przyłączona do Mużakowa (Bad Muskau), po czym do 1945 roku stanowiła jego prawobrzeżną dzielnicę^[6].

Historia[edytuj]

W ciągu wieków miasto było wielokrotnie niszczone przez pożary i powodzie. Prawa miejskie otrzymało w 1452 roku. Centrum znajdowało się na zachodnim brzegu Nysy, a na wschodnim rozciągały się łąki, pola uprawne i lasy. Graniczyła po tej stronie z Muskau osada o nazwie Wendyjska Wieska, później Luknić i Lugnitz, która dała początek powojennej Łęknicy. Miasto przed II wojną światową było prawobrzeżnym przedmieściem Bad Muskau, a powstało po ustaleniu granicy polsko–niemieckiej na Nysie Łużyckiej po zakończeniu wojny w Łęknicy z dniem 22 lutego 1945 roku z połączenia prawobrzeżnego Bad Muskau oraz wioski Lugknitz^[7]. W walkach o miasto nie brały udziału wojska polskie, a oddziały WOP zaczęły pełnić służbę graniczną od jesieni 1945 roku. W 1946 roku była tu 22 strażnica 5 Komendy Odcinka WOP. Miasto było zniszczone podczas wojny w 70%. Znacznemu zniszczeniu uległy również obiekty przemysłowe: szyb „Babina” kopalni węgla brunatnego (40%), huta szkła (30%) i dachówczarnia (50%)^[7].

Osadnicy wojskowi byli pierwszymi mieszkańcami miasta, a po jego rozminowaniu przez jednostkę saperów we wrześniu 1945 zaczęli przybywać z centralnych województw Polski nowi osadnicy. Osiedlali się tu również Polacy powracający z robót przymusowych. W mieście zatrzymywali się także repatrianci z Francji i Belgii. W ramach repatriacji ze Związku Radzieckiego w 1958 przyjechało do Łęknicy osiemnaście rodzin^[7].

Miejscowość wielokrotnie zmieniała nazwę: Łuknica w latach 1945–1947, a następnie na Ługnica i Łęknice^[7]. Nazwę Łęknica otrzymała w 1956 roku^[8]. Stacja kolejowa jeszcze do końca lat 60 XX wieku nosiła nazwę Mużaków Wschód^[8]. W czasie zmian administracyjnych do 1950 roku jako wieś^[9] wchodziła w skład województwa wrocławskiego. Do gminy Niwica należała do 1954, od 1955 była siedzibą GRN, a w 1956 przemianowana została na osiedle. 1 stycznia 1969 roku decyzją Wojewódzkiej Rady Narodowej uzyskała prawa miejskie^[8].

2 lipca 2004 Komitet Światowego Dziedzictwa Kultury jednogłośnie uznał leżący na terenie gminy Park Mużakowski za obiekt światowego dziedzictwa kultury UNESCO.^[10]

Zabytki[edytuj]

Według rejestru Narodowego Instytutu Dziedzictwa na listę zabytków wpisane są^[11]:

• zespół Parku Mużakowskiego, z lat 1815-45, wpisany w 2004 roku na Listę światowego dziedzictwa UNESCO: jako 12 obiekt w Polsce^[12]:
  • park krajobrazowy
  • park zewnętrzny „pola Bronowickie”
• zespół pałacowy „Belweder”, ul. Wojska Polskiego 2:
  • pałac, obecnie miejski ośrodek kultury, z 1925 roku
  • park, z XIX wieku, w 1925 roku.

Środowisko i ochrona przyrody[edytuj]

Na obszarze gminy częściowo znajduje się rezerwat przyrody Nad Młyńską Strugą chroniący drzewostan lasów grądowych i łęgowych^[13].

Ponadto, w Parku Mużakowskim rosną wyjątkowe drzewa. Największe z nich to pomnikowe dęby – Dąb Odyna o obwodzie 854 cm (w 2011)^[14] i Dąb Tora, o obwodzie 715 cm (w 2015).^[15]

Obszar Gminy Łęknica wchodzi w skład polsko-niemieckiego Parku Krajobrazowego Łuk Mużakowa (Muskauer Faltenbogen). Obecnie jednego z czterech na świecie Geoparków transgranicznych zaliczonych przez UNESCO do Listy Geoparków Światowych^[16].

Struktura powierzchni[edytuj]

Według danych z roku 2002^[17] Łęknica ma obszar 16,4 km²^[18], w tym^[19]:

• użytki rolne: 11%
• użytki leśne: 65%

Miasto stanowi 1,18% powierzchni powiatu.

Demografia[edytuj]

Dane z 30 czerwca 2004^[20]:

W Łęknicy funkcjonowała, jeszcze po II wojnie światowej, kopalnia węgla brunatnego.

• Piramida wieku mieszkańców Łęknicy w 2014 roku ^[2].

Religia[edytuj]

Większość mieszkańców Łęknicy stanowią wyznawcy Kościoła Rzymskokatolickiego. Na terenie miasta działalność duszpasterską prowadzi także Kościół Zielonoświątkowy, protestancka wspólnota o charakterze ewangelicznym, a także miejscowy Zbór Świadków Jehowy^[21].

Transport[edytuj]

Most graniczny

Przez Łęknicę przebiegała droga krajowa nr 12 prowadząca do drogowego przejścia granicznego Łęknica-Bad Muskau na granicy z Niemcami.

W celu wyprowadzenia intensywnego ruchu tranzytowego z centrów obydwu przygranicznych miast, Łęknicy po stronie polskiej i Mużaków po stronie niemieckiej, w październiku 2009 roku rozpoczęto prace przy budowie obwodnicy. W skład obwodnicy wchodzi odcinek drogi krajowej nr 12, poprowadzony po południowych, południowo-wschodnich i wschodnich obrzeżach Łęknicy, nowy most graniczny przez rzekę Nysę Łużycką oraz nowy odcinek drogi po stronie niemieckiej w okolicach gmina Krauschwitz^[22]. 22 grudnia 2011^[23]otwarto obwodnicę miasta, a wcześniej 17 października nowy most na Nysie Łużyckiej prowadzący w kierunku Krauschwitz^[24].

 Zobacz też: Łęknica (stacja kolejowa).

Sport[edytuj]

Od 1947 roku w Łęknicy funkcjonuje klub piłkarski Łęknicki Klub Sportowy Łęknica, który występuje w B-klasie. Zespół swoje domowe mecze rozgrywa na Stadionie Miejskim w Łęknicy.

Swoją siedzibę ma także Klub Karate Tradycyjnego „Kontra”, który osiąga sukcesy na arenie ogólnopolskiej i międzynarodowej.

Sąsiednie gminy[edytuj]

Przewóz, Trzebiel. Gmina sąsiaduje z Niemcami.

Zobacz też[edytuj]

• Byłe przejście graniczne Łęknica - Bad Muskau
• Byłe przejście graniczne Łęknica (Park Mużakowski) — Bad Muskau (Fürst-Pückler-Park)

Przypisy

Bibliografia[edytuj]

• Park Mużakowski i atrakcje geoturystyczne okolic Łęknicy. ŁĘKNICA: „Chroma” Drukarnia Krzysztof Raczkowski, 2008, s. 25-41. ISBN 978-83-922412-2-5.

Linki zewnętrzne[edytuj]

• Oficjalny serwis Urzędu Miasta i Gminy Łęknica
• Wieska (1) w Słowniku geograficznym Królestwa Polskiego. T. XIII: Warmbrun – Worowo. Warszawa, 1893.

p • d • e Powiat żarski Miasta Jasień • Lubsko • Łęknica • Żary Gminy miejskie Łęknica • Żary Gminy miejsko-wiejskie Jasień • Lubsko Gminy wiejskie Brody • Lipinki Łużyckie • Przewóz • Trzebiel • Tuplice • Żary

p • d • e Miasta województwa lubuskiego Babimost • Bytom Odrzański • Cybinka • Czerwieńsk • Dobiegniew • Drezdenko • Gorzów Wielkopolski • Gozdnica • Gubin • Iłowa • Jasień • Kargowa • Kostrzyn nad Odrą • Kożuchów • Krosno Odrzańskie • Lubniewice • Lubsko • Łęknica • Małomice • Międzyrzecz • Nowa Sól • Nowe Miasteczko • Nowogród Bobrzański • Ośno Lubuskie • Rzepin • Skwierzyna • Sława • Słubice • Strzelce Krajeńskie • Sulechów • Sulęcin • Szlichtyngowa • Szprotawa • Świebodzin • Torzym • Trzciel • Witnica • Wschowa • Zbąszynek • Zielona Góra • Żagań • Żary