Tworzenie stron internetowych

	Mosina
	Mosina
	; Urząd Miasta i Gminy
Herb Mosiny	Flaga Mosiny
Państwo	Polska
Województwo	wielkopolskie
Powiat	poznański
Gmina	Mosina; gmina miejsko-wiejska
Prawa miejskie	przed 1302
Burmistrz	Jerzy Ryś
Powierzchnia	13,78 km²
Populacja (30.06.2016); • liczba ludności; • gęstość	; 13 468; 997,6 os./km²
Strefa numeracyjna;	+48 61
Kod pocztowy	62-050
Tablice rejestracyjne	PZ i POZ
	Położenie na mapie powiatu poznańskiego Mosina
	Położenie na mapie województwa wielkopolskiego Mosina
	Położenie na mapie Polski Mosina
	52°14′48″N 16°50′42″E/52,246667 16,845000
TERC; (TERYT)	3021104
SIMC	0971057
	Urząd miejski pl. 20 Października 1; 62-050 Mosina
	Multimedia w Wikimedia Commons
	Hasło w Wikisłowniku
	Strona internetowa

Ten artykuł dotyczy miasta. Zobacz też: inne miejscowości o tej nazwie.

Mosina – miasto w środkowej części województwa wielkopolskiego, w powiecie poznańskim, położone 22 km na południe od Poznania, siedziba gminy miejsko-wiejskiej Mosina.

Miasto Mosina położone było w 1580 roku w powiecie kościańskim województwa poznańskiego^[3]. W latach 1975–1998 miasto administracyjnie należało do woj. poznańskiego.

Według danych z 31 grudnia 2009 miasto liczyło 12 397 mieszkańców^[4].

Nazwa miasta pochodzi od staropolskiego wyrazu moszyna, którego używano na określenie miejsca zarośniętego mchem^[5].

Historia[edytuj]

Zabudowa centrum Mosiny

Dawna synagoga z ok. 1876, obecnie galeria miejska i izba muzealna

Mosina, Dwór Budzyńskich

Miejscowość po raz pierwszy pojawia się w źródłach pochodzących z 1247 roku. Z 1302 roku pochodzi z kolei najstarszy dokument wymieniający Mosinę jako miasto. Data samej lokacji pozostaje nieznana, doszło do niej jednak z pewnością wskutek starań ówczesnego właściciela, wojewody kaliskiego, Mikołaja Przedpełkowica z rodu Łodziów - być może doszło do niej jeszcze za panowania Przemysła II^[6].

Prawa miejskie zostały potwierdzone przez króla Władysława Jagiełłę w roku 1429. Z tą miejscowością związał się ród Mosińskich. Starostą był tu Piotr Bniński (Piotr z Bnina) herbu Łodzia (1390-1448)- kasztelan gnieźnieński (1428-1437), podróżnik. Potem syn jego Maciej Mosiński (zm. 1492-1493), był starostą generalnym Wielkopolski (1475) i wojewodą poznańskim (1477) oraz kaliskim (1476) przyjął nazwisko od miejscowości Mosina. Tu przebywały wojska hetmana Stefana Czarneckiego w 1660 r. W 1848 r. była siedzibą władz Rzeczypospolitej Mosińskiej.

9 września 1939 roku Mosina została zajęta przez wojska niemieckie. Rozpoczęły się represje, pierwsze aresztowania miały miejsce pomiędzy 17 a 18 września 1939. Część mieszkańców miasta była przetrzymywana w bożnicy (współcześnie Izba Muzealna), a następnie wybierano spośród nich zakładników i kierowano ich przed sądy doraźne (niem. Standgericht) policji bezpieczeństwa. Dla zachowania pozorów egzekucję poprzedziło "postępowanie sądowe" stanowiące parodię procesu sądowego^[7], trwającego nie dłużej jak kilkanaście minut i ograniczonego jedynie do sprawdzenia personaliów i wysłuchania opinii miejscowych Niemców na temat "antyniemieckiej postawy" i działalności podsądnych^[7]. W wyniku wydanych przez sąd doraźny wyroków śmierci, 15 osób rozstrzelano publicznie na rynku 20 października 1939 roku. W czasie okupacji niemieckiej z miasta wysiedlono 57 rodzin (225 osób), aresztowano i umieszczono w obozach zagłady dalsze 513 osób (w tym 58 dzieci z Mosiny). Dzieci zostały wywiezione do rejencji łódzkiej i umieszczone w obozie koncentracyjnym dla dzieci w Łodzi^[8]. W lasach okalających miasto w latach 1940-1943 dokonano licznych egzekucji ludności cywilnej. Terror i prześladowania okupanta niemieckiego spowodowały narastanie oporu społecznego - w Mosinie działały grupy bojowe Związku Walki Zbrojnej, Armii Krajowej, Związku Odwetu oraz harcerskich Szarych Szeregów. Armia Czerwona zajęła Mosinę w dniu 25 stycznia 1945 roku.

Obecnie gmina inwestuje w budownictwo wielorodzinne. We wsi Krosno rozbudowane zostało Osiedle TBS oraz budowane są nowe osiedla: Osiedle Słoneczne, Osiedle Miodowe, Osiedle Olszynka, Osiedle Harmonia i Osiedle Morena.

Oświata[edytuj]

Przedszkole nr 2 „Wesołe Skrzaty” w Mosinie, ul. Powstańców Wielkopolskich 1
Przedszkole nr 3 Integracyjne w Mosinie, ul. Topolowa 6
Przedszkole nr 4 w Mosinie, ul. Kasprowicza 28
Publiczne Przedszkole „Słoneczko” w Rogalinku, ul. Kościelna 3
Przedszkole Niepubliczne im. Janka Wędrowniczka w Mosinie, ul. Szkolna 2
Prywatne Przedszkole „Koniczynka” w Mosinie, ul. Leszczyńska 27
Prywatne Przedszkole „Happy House” w Czapurach, ul. Poznańska 18
Prywatne Przedszkole „Truskawkowy Domek” w Mosinie, ul. Poniatowskiego 462-050 Mosina
Szkoła Podstawowa nr 1 w Mosinie, ul. Szkolna 1
Szkoła Podstawowa nr 2 w Mosinie, ul. Sowiniecka 75
Szkoła Podstawowa w Pecnej, ul. Szkolna 19
Szkoła Podstawowa „Pod Lipami” w Krosinku, ul. Wiejska 43
Szkoła Podstawowa im. Adama Wodziczki w Rogalinku, ul. Poznańska 1
Szkoła Podstawowa im. Arkadego Fiedlera w Czapurach, ul. Poznańska 78
Szkoła Podstawowa w Daszewicach ul. Szkolna 16
Gimnazjum nr 1 w Mosinie, ul. Szkolna 1
Gimnazjum nr 2 im. Jakuba Krauthofera-Krotowskiego w Mosinie, ul. Sowiniecka 75
Gimnazjum w Pecnej, ul. Główna 20
Gimnazjum im. Orła Białego w Daszewicach, ul. Szkolna 16
Zespół Szkół w Krośnie, ul. Główna 42
Zespół Szkół w Rogalinie, ul. Poznańska 2
Zespół Szkół im. Adama Wodziczki w Mosinie, ul. Topolowa 2
Ośrodek Szkolno-Wychowawczy w Mosinie, ul. Kościelna 2
Leader School Nowoczesne Metody Nauczania w Mosinie, pl. 20 Października 2

Atrakcje turystyczne[edytuj]

Pomnik eleganta z Mosiny

Kościół pw. św. Mikołaja zbudowany w 1953-1954 na fundamentach wcześniejszego
galeria miejska i izba muzealna w budynku dawnej synagogi z około 1876 roku
średniowieczny rynek w kształcie czworoboku, z wychodzącymi zeń uliczkami
zabudowa miejska z XIX w.
pomnik "eleganta z Mosiny"
Wielkopolski Park Narodowy i Rogaliński Park Krajobrazowy
najwyższą budowlą w mieście jest 150-metrowy komin byłej Fabryki Mebli. Obecnie budowla służy dla transmisji dalekiej i lokalnej sygnałów komunikacji telefonicznej i radiowej. Obiekt jest widoczny z dużych odległości od miasta.
wieża widokowa w Pożegowie
Dwór Budzyńskich (w dawniej wsi Budzyń, włączonej do Mosiny)
szlak turystyczny Iłowiec - Otusz

Komunikacja[edytuj]

Przez Mosinę przebiegają drogi wojewódzkie nr 430 i 431. Znajduje się tu również stacja kolejowa Mosina linii kolejowej nr 271 Wrocław Główny - Poznań Główny oraz nieczynny obecnie przystanek Mosina Pożegowo linii kolejowej nr 361 Puszczykówko - Osowa Góra. Do Mosiny można także dojechać autobusem linii 651 podlegającej poznańskiemu ZTM-owi.

Ok. 13 km na południowy wschód od miasta znajduje się prywatne lądowisko Radzewice.

Demografia[edytuj]

Piramida wieku mieszkańców Mosiny w 2014 roku^[2].

Sport[edytuj]

W mieście działa klub sportowy KS 1920 Mosina

Sekcja piłki nożnej w sezonie 2008/2009 występowała w 4 lidze
Sekcja futsalowa w sezonie 2008/2009 występowała w 1 lidze

Prasa[edytuj]

"Merkuriusz Mosiński"
"Gazeta Mosińsko-Puszczykowska" - miesięcznik ukazujący się od 2006, o nakładzie do 3000 egz.^[9].
"Fakty Mosińsko-Puszczykowskie"

Wspólnoty wyznaniowe[edytuj]

Miasta partnerskie[edytuj]

Seelze – Niemcy od 2001^[11],
Witnica – Polska od 2013^[11]

Zobacz też[edytuj]

Cmentarz żydowski w Mosinie

Przypisy

↑ Bank Danych Regionalnych – Strona główna (pol.). GUS. [dostęp 2010-09-14].
↑ ^a^b http://www.polskawliczbach.pl/Mosina, w oparciu o dane GUS.
↑ Adolf Pawiński, Polska XVI wieku pod względem geograficzno-statystycznym, Wielkopolska t. I, Warszawa 1883, s. 77.
↑ Ludność. Stan i struktura w przekroju terytorialnym (Stan w dniu 31 XII 2009 r.). Warszawa: Główny Urząd Statystyczny, 2010-06, s. 105. ISSN 1734-6118. [dostęp 16 lipca 2010].
↑ Historia Mosiny. [dostęp 8 maja 2009].
↑ Zbyszko Górczak: Najstarsze lokacje miejskie w Wielkopolsce (do 1314 r.), Poznań 2002, s. 110.
↑ ^a^b Zbrodnie Wehrmachtu w Wielkopolsce w okresie zarządu wojskowego (1 września-25 października 1939). Kalisz: Okręgowa Komisja Badania Zbrodni Hitlerowskich w Łodzi, Instytut Pamięci Narodowej, 1986, s. 165.
↑ "Dzieci polskie oskarżają", Józef Wnuk, Helena Radomska-Strzemecka, PA, Warszawa 1961
↑ Encyklopedia SDP
↑ Dane według raportów wyszukiwarki zborów (www.jw.org) z 6 kwietnia 2014.
↑ ^a^b Miasta partnerskie. Urząd Miejski w Mosinie. [dostęp 26 października 2014].

Linki zewnętrzne[edytuj]

Mosina w Słowniku geograficznym Królestwa Polskiego. T. VI: Malczyce – Netreba. Warszawa, 1885.
Mosina w Słowniku geograficznym Królestwa Polskiego. T. XV, cz. 2: Januszpol – Wola Justowska. Warszawa, 1902.

[1] Bank Danych Regionalnych – Strona główna (pol.). GUS. [dostęp 2010-09-14].

[populacja2016-2] ttp://www.polskawliczbach.pl/Mosina, w oparciu o dane GUS.

[3] Adolf Pawiński, Polska XVI wieku pod względem geograficzno-statystycznym, Wielkopolska t. I, Warszawa 1883, s. 77.

[gus2009-4] Ludność. Stan i struktura w przekroju terytorialnym (Stan w dniu 31 XII 2009 r.). Warszawa: Główny Urząd Statystyczny, 2010-06, s. 105. ISSN 1734-6118. [dostęp 16 lipca 2010].

[5] Historia Mosiny. [dostęp 8 maja 2009].

[6] Zbyszko Górczak: Najstarsze lokacje miejskie w Wielkopolsce (do 1314 r.), Poznań 2002, s. 110.

[Zbrodnie_Wehrmachtu_w_Wielkopolsce_w_okresie_zarz.C4.85du_wojskowego_.281_wrze.C5.9Bnia-25_pa.C5.BAdziernika_1939.29-7] Zbrodnie Wehrmachtu w Wielkopolsce w okresie zarządu wojskowego (1 września-25 października 1939). Kalisz: Okręgowa Komisja Badania Zbrodni Hitlerowskich w Łodzi, Instytut Pamięci Narodowej, 1986, s. 165.

[8] "Dzieci polskie oskarżają", Józef Wnuk, Helena Radomska-Strzemecka, PA, Warszawa 1961

[9] Encyklopedia SDP

[10] Dane według raportów wyszukiwarki zborów (www.jw.org) z 6 kwietnia 2014.

[wspolpracamiedz-11] Miasta partnerskie. Urząd Miejski w Mosinie. [dostęp 26 października 2014].

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]