Jeżeli chesz mieć własną stronę internetową, a Twoja firma znajduje się w miejscowości Oborniki - dobrze trafiłeś. Projektujemy, wdrażamy i tworzymy strony internetowe dla każdego. Napewno chesz aby klient wpisując w wyszukiwarkę nazwę "Twojej firmy + Oborniki" uzyskał informację o Twojej stronie oraz ofercie Twojej firmy. Dlatego jeżeli chcesz aby Twoja firma była dobrze widoczna kiedy wyszuka się informacje o mieście Oborniki warto stworzyć stronę korzystająć z naszych usług.
Pamietaj! jeśli "Strony Internetowe Oborniki" to tylko My.
Chcesz aby twój sklep był popularny i aby ludzie mogli go łatwo znaleźć, aby wpisując w wyszukiwarkę "sklep Oborniki" mogli trafić do twojej witryny i szybko oraz wygodnie zrobić zakupy? Potrzebujesz wydajnego i profesjonalnie wykonanego sklepu internetowego? Napisz teraz do nas. Projektujemy profesjonalne sklepy internetowe, dzięki naszym usługom możesz sprzedawać szybko i wygodnie w Internecie, na terenie miasta Oborniki i w całej Polsce!
Poniżej mozesz zobaczyć kilka nszych prac. Pamiętaj każdy sklep projektujemy indywidualnie pod konkretne potrzeby..
|
|||||
|
|||||
Państwo | Polska | ||||
Województwo | wielkopolskie | ||||
Powiat | obornicki | ||||
Gmina | Oborniki gmina miejsko-wiejska |
||||
Data założenia | XIII wiek | ||||
Prawa miejskie | XIII wiek | ||||
Burmistrz | Tomasz Szrama | ||||
Powierzchnia | 14,08 km² | ||||
Populacja (30.06.2016) • liczba ludności • gęstość |
18 375[1] 1 305,0 os./km² |
||||
Strefa numeracyjna |
+48 61 | ||||
Kod pocztowy | 64-600 | ||||
Tablice rejestracyjne | POB | ||||
52°38′41″N 16°48′51″E/52,644722 16,814167 | |||||
TERC (TERYT) |
3016014 | ||||
SIMC | 0971181 | ||||
Urząd miejski
ul. Marszałka Józefa Piłsudskiego 7664-600 Oborniki |
|||||
Strona internetowa |
Oborniki – miasto w województwie wielkopolskim, w powiecie obornickim, siedziba władz gminy miejsko-wiejskiej Oborniki oraz powiatu obornickiego. Leży nad rzeką Wartą u ujścia rzeki Wełny.
W połowie 2012 roku miasto miało 18 416 mieszkańców[2].
Miasto królewskie lokowane w 1312 roku położone było w XVI wieku w województwie poznańskim[3].
Gmina Oborniki znajduje się 25 km na północ od Poznania nad Wartą i ujściem Wełny do Warty. Gmina zajmuje powierzchnię 340,2 km². Przez miasto przechodzi droga krajowa nr 11 Bytom – Lubliniec – Ostrów Wlkp. – Poznań – Rogoźno – Piła – Kołobrzeg, a poza tym drogi wojewódzkie nr 178 i 187 do Czarnkowa, Murowanej Gośliny i Szamotuł. Przez Oborniki przebiega linia kolejowa z Poznania do Kołobrzegu. Środkową część gminy zajmuje Kotlina Gorzowska. Elementem dominującym w krajobrazie są lasy. Największe obszary leśne znajdują się w północno-zachodniej części, stanowią one wschodnią część Puszczy Noteckiej. Ważnym elementem środowiska geograficznego są rzeki o charakterze nizinnym. Nad jedną z nich – Wełną – znajduje się rezerwat przyrody Słonawy.
Człowiek pojawił się w okolicach dzisiejszych Obornik około 12 tysięcy lat temu. Osadnictwo historyczne na tym obszarze związane jest z pobliskim grodem wczesnośredniowiecznym i późniejszą kasztelanią Radzim, która jednak do końca XIII wieku straciła na znaczeniu, między innymi na korzyść rozwijających się Obornik.
Lokacji Obornik i powiązanej z nią fundacji klasztoru franciszkanów przez księcia Bolesława Pobożnego badacze doszukują się w XIII wieku. Z końca tego stulecia, a dokładniej z 1299 roku pochodzi pierwsza źródłowa wzmianka o Obornikach, dokument wystawiony w mieście przez Władysława Łokietka.
Źródłowe potwierdzenie praw miejskich Obornik znajduje się w dokumencie przechowywanym w toruńskim archiwum, pochodzącym z 1339 roku. Na pieczęci dokumencie znajduje się pierwszy wizerunek miejskiego herbu. Herb przedstawiał polskiego orła piastowskiego bez korony. Pierwszym znanym z imienia obornickim wójtem był Maciej. Oborniki rządziły się prawem magdeburskim.
Oborniki cieszyły się przychylnością między innymi króla Władysława Jagiełły, który wielokrotnie w nich przebywał i nadał miastu wiele przywilejów. W XIV–XVI wieku zbudowano murowany zamek starościński i trzy kościoły, z których jeden – farny, zachował się do dziś. W latach 1400–1466 w Krakowie uczyło się dziesięciu studentów z Obornik, między innymi Piotr Wedelicki (nadworny lekarz Zygmunta Starego). W roku 1458 miasto wystawia na wyprawę przeciwko Krzyżakom 15 pieszych.
Zamek obornicki wraz ze znaczną częścią miasta zostały doszczętnie zniszczone podczas tragicznego potopu szwedzkiego z lat 1655–1660. Nie ominęła Obornik wojna siedmioletnia 1756–63 oraz wydarzenia konfederacji barskiej 1768–70. W 1768 rozpoczęto budowę murowanego kościoła i klasztoru franciszkanów, na miejscu dawnych drewnianych.
W roku 1793 Oborniki weszły w skład państwa pruskiego. Zaborca ustanowił Oborniki stolicą powiatu, obejmującego swym zasięgiem aż 224 miejscowości, w tym Rogoźno, Szamotuły, Wronki i Murowaną Goślinę. Mieszkańcy Obornik walczyli w powstaniach listopadowym i styczniowym, podczas Wiosny Ludów 1848, a także wspierali materialnie zbrojne wystąpienia powstańców. Do nastawionej patriotycznie szlachty ziemi obornickiej przybywali znakomici goście, tacy jak Adam Mickiewicz (Łukowo, Objezierze), Franciszek Mickiewicz (Łukowo, Rożnowo), Józef Ignacy Kraszewski czy Julian Ursyn Niemcewicz (Objezierze).
W XIX wieku miasto powoli rozwijało się gospodarczo. W 1879 roku Oborniki zyskały połączenie kolejowe z Poznaniem i Piłą, w 1897r. założono w mieście Spółdzielczy Bank Ludowy. W 1814 roku wybuchł duży pożar miasta. W 1879 roku przez miasto poprowadzono linię kolejową Poznań – Piła.
Na przełomie XIX i XX wieku wzniesiony został neogotycki kościół (przy ul.Lipowej), który został oddany do użytku dla zboru ewangelickiego (obecnie parafia pw. św. Józefa).
26 grudnia 1918 roku oborniczanie entuzjastycznie powitali jadącego do Poznania Ignacego Jana Paderewskiego, a następnie wzięli udział w Powstaniu Wielkopolskim, które zakończyło się pełnym sukcesem. 4 stycznia 1919 r. miasto zostało oswobodzone w wyniku działań bojowych.
8 września 1939 roku, Oborniki zostały zajęte przez wojska niemieckie. W czasie wojny aktywnie działała w Obornikach podziemna organizacja harcerska Szare Szeregi, której komendant harcmistrz Jan Miękus został zgładzony w obozie koncentracyjnym Gross Rosen. Miasto zostało zdobyte przez Armię Czerwoną w nocy z 24 na 25 stycznia 1945 roku.
26 stycznia 1945 powołano na burmistrza Mieczysława Łukanowskiego. W roku 1975 Oborniki znalazły się w województwie poznańskim i przestały być stolicą zlikwidowanego powiatu. W latach 1975–1998 administracyjnie należały do województwa poznańskiego. W efekcie przemian, w roku 1990 pierwszym demokratycznym burmistrzem wybrany został Julian Kubiak. 1 stycznia 1999 roku Oborniki stały się ponownie siedzibą powiatu.
Burmistrz Obornik w swoich insygniach miejskich ma wkomponowane herby rodów Abdank i Wedel oraz historyczny herb miasta z XIV wieku.
Obornicki rynek został wytyczony w XIII wieku, a jego zabudowa pochodzi z XIX–XX wieku.
Zabytki chronione prawnie w mieście:
Ze względu na swoje położenie przy trasie krajowej DK11 miasto jest ośrodkiem skupiającym duże firmy. Przedsiębiorstwa w Obornikach zajmują się produkcją stolarki okiennej, mebli tapicerowanych, destylacją alkoholi oraz produkcją płyt warstwowych. Dawniej w mieście funkcjonowała również firma Meble Oborniki S.A..[potrzebny przypis]
Instytucje kulturalne:
Dni Obornik są obchodzone w drugiej dekadzie czerwca[4].
Od 1922 roku działa w mieście klub piłki nożnej Sparta Oborniki. Największym sukcesem drużyny był udział w rozgrywkach III ligi w latach 2008-2010.
W mieście działalność duszpasterską prowadzą:
Przez miasto prowadzi linia kolejowa Poznań – Piła ze stacjami kolejowymi Oborniki Wielkopolskie oraz Oborniki Wielkopolskie Miasto. Ok. 4 km na północny zachód od miasta znajduje się lądowisko Oborniki-Słonawy. W mieście funkcjonuje także komunikacja miejska.
|
|