Tworzenie stron internetowych

Zobacz w indeksie Słownika geograficznego Królestwa Polskiego hasło Oława

Ten artykuł dotyczy miasta w Polsce. Zobacz też: inne znaczenia tej nazwy.

Oława
Zamek Sobieskich w Oławie
Herb Oławy Flaga Oławy
Państwo	Polska
Województwo	dolnośląskie
Powiat	oławski
Gmina	gmina miejska
Aglomeracja	wrocławska
Data założenia	XII wiek
Prawa miejskie	1234
Burmistrz	Tomasz Frischmann
Powierzchnia	27,36 km²
Wysokość	122 – 143[potrzebny przypis] m n.p.m.
Populacja (30.06.2016) • liczba ludności • gęstość	32 674[1] 1 194,2 os./km²
Strefa numeracyjna	71
Kod pocztowy	55-200 do 55-203
Tablice rejestracyjne	DOA
Położenie na mapie powiatu oławskiego Oława
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego Oława
Położenie na mapie Polski Oława
50°56′38″N 17°17′33″E/50,943889 17,292500
TERC (TERYT)	0215011
SIMC	0987259
Urząd miejski pl. Zamkowy 15 55-200 Oława
Multimedia w Wikimedia Commons
Hasło w Wikisłowniku
Strona internetowa
BIP

Oława (łac. Olavia, niem. Ohlau, cz. Olava) – miasto we wschodniej części województwa dolnośląskiego, siedziba powiatu oławskiego oraz gminy wiejskiej Oława. Miasto leży nad rzekami Oławą, potocznie zwaną Oławką i Odrą, 27 km na południowy wschód od Wrocławia. Oława jest częścią aglomeracji wrocławskiej. Według danych z 2013 roku liczyła 32 240 mieszkańców^[2].

Położenie[edytuj]

Pod względem geograficznym Oława położona jest w większej części w Pradolinie Wrocławskiej, jedynie pd.-zach. fragment sięga Równiny Wrocławskiej. Pod względem administracyjnym miasto położone jest w północno-wschodniej części województwa dolnośląskiego, w środkowej części powiatu oławskiego. Graniczy z gminą Oława oraz z gminą Jelcz-Laskowice.

Przez miasto przepływają 2 rzeki: Odra i Oława, ponadto Zielona wyznacza pd.-zach. granicę administracyjną miasta.

Od najbliższych ośrodków miejskich Oława oddalona jest (w linii prostej „ratusz-ratusz”) od^[3]:

• 26 km od Wrocławia
• 54 km od Opola
• 165 km od Poznania
• 167 km od Zielonej Góry
• 225 km od Pragi
• 295 km od Warszawy
• 321 km od Berlina

Nazwa[edytuj]

Oława wśród innych nazw śląskich miejscowości w urzędowym pruskim dokumencie z 1750 roku wydanym w języku polskim w Berlinie^[4].

Miejscowość została wymieniona w staropolskiej, zlatynizowanej formie Oleva w łacińskim dokumencie wydanym 12 sierpnia 1201 roku przez kancelarię papieża Innocentego III w Segni^[5]. W spisanym po łacinie dokumencie Henryka I Brodatego z 1214 roku miasto wymienione jest pod nazwą Olaua we fragmencie Olauam et Odriczam^[6]. W łacińskim dokumencie wydanym we Wrocławiu w 1269 roku, który sygnował książę śląski Władysław wrocławski, miejscowość wymieniona jest pod dwiema nazwami: Olawa oraz Olauia'^[7].

W księdze łacińskiej Liber fundationis episcopatus Vratislaviensis (pol. Księga uposażeń biskupstwa wrocławskiego) spisanej za czasów biskupa Henryka z Wierzbna w latach 1295–1305 miejscowość wymieniona jest w zlatynizownej formie Olavia^[8][9]. Miejscowość wymieniona została w łacińskim dokumencie z 1310 roku, gdzie miasto zanotowano jako „civitati Olavia versus Nyzam”^[10]

W roku 1613 śląski regionalista i historyk Mikołaj Henel wymienił miejscowość w swoim łacińskim dziele o geografii Śląska pt. Silesiographia podając dwie nazwy Olavia oraz Olaw^[11].

Jeszcze w 1750 roku nazwa "Olawa" wymieniona jest w języku polskim przez Fryderyka II pośród innych miast śląskich w zarządzeniu urzędowym wydanym dla mieszkańców Śląska^[12].

Nazwę Oława w książce "Krótki rys jeografii Szląska dla nauki początkowej" wydanej w Głogówku w 1847 r. wymienił śląski pisarz Józef Lompa^[13].

Obecna nazwa została administracyjnie zatwierdzona 7 maja 1946^[14]

Historia[edytuj]

W X wieku w okolicy przebywał najprawdopodobniej benedyktyński pustelnik, Andrzej Świerad. Gród i osada targowa powstałe przy zbiegu rzek Odry i Oławy istniały od XII wieku. Po raz pierwszy notowana pod nazwą Olewa w 1149 roku jako darowizna Piotra Włostowica na rzecz opactwa na Ołbinie. W 1206 r. Henryk I Brodaty zamienił swoje ziemie w okolicach Psiego Pola na Oławę. Lokowana na prawie średzkim w 1234 roku^[15]. Zasiedlana przez tkaczy walońskich, których dziedzictwem jest herb miasta przedstawiający białego, galijskiego koguta w czerwonym polu.

Zniszczona przez Mongołów w 1241 roku, zaczęła się mimo to dynamicznie rozwijać. Działała tu mennica wypuszczająca brakteaty z wizerunkiem herbowego koguta. W 1282 r. Henryk IV Probus nadał przywilej budowy 12 kramów sukienniczych oraz korzystania z łąk, wód i roli. W 1310 r. miasto otrzymało od Bolesława Rozrzutnego prawo przymusu drożnego, a od 1317 r. burmistrza i radę. W 1329 r. Oława przeszła wraz z księstwem legnicko-brzeskim pod zwierzchnictwo króla Czech.

Zdobyta przy pomocy ludności i spalona przez husytów w 1429 roku. Wyludnione w 1437 roku epidemią dżumy, którą poprzedziła klęska głodu. W 1474 roku pod miastem odbyła się zwycięska dla Polaków bitwa z wojskami Macieja Korwina. Połowa miasta spłonęła w wielkim pożarze 1502 roku. Ponowna epidemia dżumy nawiedziła miasto w 1588 roku.

Kilkakrotnie przechodziła z rąk do rąk w czasie wojny 30-letniej. 19 maja 1634 r. podpalona i doszczętnie zniszczona przez wycofujące się oddziały płk. von Rostock, 17 czerwca 1642 roku przez Szwedów Georga Wrangla.

Oława, (1819 r.)

W połowie XVII wieku polsko-niemiecka granica językowa przebiegała niedaleko Oławy, włączając miasto do terytorium o dominacji języka polskiego^[16].

Od roku 1248 do 1675 roku w księstwie legnicko-brzeskim władanym przez linię Piastów śląskich. Ostatnim jej przedstawicielem był urodzony w Oławie Jerzy IV Wilhelm (ostatni panujący z całej dynastii). Po jej wygaśnięciu w latach 1691–1737 własność żonatego ze szwagierką cesarza Leopolda I Jakuba Sobieskiego, syna króla Polski, Jana III.

Ratusz z XIX w. z zachowaną barokową wieżą

Kościół pw. św. Piotra i św. Pawła z XIX w

Po trzech wojnach śląskich, które odbyły się w latach 1742–1763, miasto wraz z większością Śląska znalazło się w granicach Królestwa Prus. Pod rządami Prus na terenach tych rozpoczęto germanizację. Zwarte osadnictwo ludności polskojęzycznej utrzymało się jednak w okolicach Oławy bardzo długo. W 1863 roku Juliusz Roger w swojej książce etnograficznej notującej śląskie pieśni ludowe p.t. Pieśni Ludu Polskiego w Górnym Szląsku zanotował polską piosenkę ludową pochodzącą z Oławy^[17]. W 1896 roku w niemieckiej książce "Schlesien:eine Landeskunde für das deutsche Volk" wybitny niemiecki geograf Joseph Partsch wyraża zdziwienie, że:

...trudno zrozumieć, jak mogło się zdarzyć, że na zachodniej stronie rzeki Odry, w dystrykcie Oława i w sąsiedztwie części dystryktu Wrocław i Strzelin mogło przetrwać całkowicie zwarte terytorium mówiących po polsku mieszkańców, które zawiera w sobie wiele ważnych dróg i które rozciąga się na wszystkie strony od wielkiego centrum transportowego jakim jest Wrocław...

^[18]

Od XV wieku podobnie jak w wielu innych miastach Dolnego Śląska silny rozwój sukiennictwa, potem w wiekach XVII–XVIII przeróbki bawełny. Od 1842 roku między Wrocławiem a Oławą istnieje najstarsza w dzisiejszych granicach Polski linia kolejowa, zainicjowana 22 maja^[19]. Z podoławskiego lotniska wojskowego Oława-Stanowice 1 września 1939 roku wystartowały hitlerowskie samoloty, które jako pierwsze zaatakowały Polskę^{[potrzebny przypis]}. 2 września 1939 jeden polski samolot Karaś z 21 eskadry bombowej zbombardował fabrykę w Oławie, dokonując pierwszego ataku bombowego na terytorium Niemiec w II wojnie światowej^[20][21][22].

Zbliżanie się Armii Czerwonej w styczniu 1945 roku spowodowało ucieczkę i ewakuację ludności niemieckiej z terenów Pomorza i Śląska^[23] zarządzonej przez władze niemieckie bez przygotowania^[24]. Z tego powodu wielu ludzi zginęło – bądź to w wyniku działań frontowych, bądź wskutek silnych mrozów^[25].

W 1946 r. miasto zostało włączone administracyjnie do nowo powstałego województwa wrocławskiego, zaś pozostała na miejscu niemiecka ludność została wysiedlona do Niemiec na mocy porozumienia pomiędzy USA, Wielką Brytanią i ZSRR zawartego w konferencji jałtańskiej. Na ich miejsce zaczęli przybywać Polacy z obszarów, które po konferencji jałtańskiej znalazły się poza nową wschodnią granicą Polski. Polaków tych wysiedlano przymusowo na podstawie narzuconych przez rząd ZSRR umów, które podpisał podporządkowany Stalinowi Polski Komitet Wyzwolenia Narodowego^[25].

Do roku 1992 była siedzibą silnego garnizonu Północnej Grupy Wojsk Armii Radzieckiej obsługujących pobliskie lotnisko wojskowe.

Do 1975 r. Oława była siedzibą powiatu. W latach 1975–1998 miasto administracyjnie należało do województwa wrocławskiego. Status odzyskało dzięki reformie administracyjnej z 1998 r. Kolejnymi starostami byli: Stanisław Kałuża, Maria Bożena Polakowska i Marek Szponar. Po wyborach w 2010 r. funkcję tę objął Zdzisław Brezdeń.

Pierwszym burmistrzem po 1989 r. była Janina Stelmaszek. Następnie Rada Miasta wybrała Waldemara Wiązowskiego, także pierwszego w historii miasta posła na Sejm RP (1997–2001). W 2002 roku, gdy wprowadzono wybory powszechne, wygrał je Franciszek Październik. W 2010 został burmistrzem po raz trzeci. Od 2007 r. Oława ma ponownie swojego posła – Romana Kaczora.

29 maja 2009 roku Oławę odwiedził prezydent Lech Kaczyński – była to pierwsza w historii powojennej Oławy wizyta głowy państwa.

Po załamaniu gospodarczym na początku lat 1990., gdy upadło wiele miejscowych zakładów, od ich końca sytuacja zaczęła się poprawiać. Powstały nowe przedsiębiorstwa – największym pracodawcą w powiecie jest istniejący od 1998 r. Autoliv Poland, producent systemów bezpieczeństwa do samochodów.

Zabytki[edytuj]

Kościół pw. Matki Boskiej Pocieszenia w Oławie

Kościół pw. św. Rocha, d. cmentarny z XVIII w

Według rejestru Narodowego Instytutu Dziedzictwa na listę zabytków wpisane są^[26]:

• miasto
• kościół par. pw. Matki Bożej Pocieszenia, pl. Maksymiliana Kolbe, z k. XIII w., XV w., 1587 r., 1881 r.
• kościół ewangelicki, obecnie Kościół rzym.-kat. par. pw. św. Piotra i Pawła, pl. Zamkowy, z l. 1833–1835 – XIX w., 1928 r.
• kościół cmentarny, obecnie pomocniczy pw. św. Rocha, ul. św. Rocha, z l. 1602–1604, przebudowany w 1706 r.
• cmentarz żydowski, ul. Cicha, z połowy XIX w.
• Zamek Piastów śląskich – wzniesiony w XIV wieku przez księcia brzeskiego Ludwika I, przebudowany w stylu renesansowym przez Jerzego II.
• mury miejskie, z XIV/XV w.
• zespół koszarowy huzarów, ul. 3 Maja, z końca XIX w.
• zespół koszarowy, ul. Młyńska, z pierwszej ćwierci XIX w., koniec XIX w.: lazaret, maneż, stajnie, koszary, ob. dom mieszkalny
• ratusz, z 1585 r., połowy XVII w., 1823 r. – XIX w.
• budynek dworca kolejowego i wiata peronowa, z 1840 r., 1870 r.
• domy, ul. Brzeska 9, 14 (Rzeźnicza), 29/31, z XVI–XX w.
• zespół poczty, ul. 1 Maja 21, z l. 1885-86: poczta, oficyna, ogrodzenie z bramą i furtą
• zespół folwarczny, z pierwszej ćw. XIX w., ul. Małopolna 4: dwa budynki mieszkalne, budynek gospodarczy
• kamienice w rynku

• domy, Rynek 11 i 12, 24, 25, 29, 36, z XVII w., XVIII w., XIX w.

• dom w zespole młyna, ul. Sienkiewicza 5, z 1839 r.
• dom, ul. Wrocławska 2, z końca XVIII w.
• dom, ul. Wrocławska 8, z około 1600 r., z początku XIX w.
• dom, pl. Zamkowy 24, z końca XVII w. , XVIII w., początku XX w.
• zespół rzeźni miejskiej, ul. Rybacka 30, z 1892 r.: osiem budynków produkcyjnych i magazynowych, dom mieszkalny, ogrodzenie z bramami

inne zabytki:

• kościół św. Józefa z 1877 r. (dawniej kościół ewangelicki,garnizonowy, pw. św. Michała; częściowo spłonął 30 maja 2013 r.^[27])
• pręgierz przed ratuszem
• miejska wieża ciśnień, wybudowana na początku XX w. Z eksploatacji została wyłączona w 1988 r.

Struktura przestrzenna[edytuj]

Wyodrębniono 8 jednostek funkcjonalno-przestrzennych w obrębie miasta:

• Oława Centrum – Stare Miasto (jednostka centralna O)
• Oława Śródmieście (jednostka śródmiejska I)
• Oława Zachód (jednostka mieszkaniowa II)
• Oława Zaodrze (jednostka mieszkaniowa III)
• Oława Przemysłowa (jednostka przemysłowa IV)
• Oława Południe (jednostka południowa V)
• Oława Nowy Otok (jednostka peryferyjna VI)
• Oława Północ (jednostka przyrodnicza VII)

Struktura powierzchni[edytuj]

Według danych z 2011 roku^[28] Oława ma obszar 27,36 km², w tym:

• użytki rolne: 57,0%
• teren zabudowany: 27,9%
• wody: 6,1%
• grunty leśne: 5,2%
• nieużytki: 1,9%
• tereny różne: 1,9%

Miasto stanowi 5,2% powierzchni powiatu i 0,1% powierzchni województwa.

Demografia[edytuj]

Dane z 31 grudnia 2013^[2]

Piramida wieku mieszkańców Oławy w 2014 roku ^[1].

Edukacja[edytuj]

Szkoły oraz instytucje oświatowe w Oławie.

Szkoły średnie[edytuj]

• Liceum Ogólnokształcące im. Jana III Sobieskiego,
• Państwowa Szkoła Muzyczna I stopnia im. J. Szajny-Lewandowskiej,
• Zespół Szkół Ponadgimnazjalnych nr 1 im. T. Kościuszki,
• Zespół Szkół Ponadgimnazjalnych nr 2 im. Zjednoczonej Europy,

Gimnazja[edytuj]

• Gimnazjum nr 1 im. Polskich Olimpijczyków,
• Gimnazjum nr 2 im. Orląt Lwowskich,
• Gimnazjum nr 3 im. Polskich Noblistów,

Szkoły podstawowe[edytuj]

• Szkoła Podstawowa nr 1 im. B. Chrobrego,
• Szkoła Podstawowa nr 2 im. Jakuba Sobieskiego,
• Szkoła Podstawowa nr 3,
• Szkoła Podstawowa nr 4 im. Jana Pawła II,
• Szkoła Podstawowa nr 5 im. Kawalerów Orderu Uśmiechu,
• Szkoła Podstawowa nr 8 im. Gen. K. Rolow Miałowskiego,

Przedszkola, żłobki[edytuj]

• Żłobek Miejski
• Zespół Szkolno-Przedszkolny nr 1 im. Gen. K. Rolow Miałowskiego,
• Przedszkole Miejskie nr 2,
• Przedszkole Miejskie nr 3,
• Przedszkole Miejskie nr 4,

Pozostałe[edytuj]

• Zespół Obsługi Szkół i Placówek Oświatowo-Wychowawczych,
• Dolnośląski Zakład Doskonalenia Zawodowego
• Oławskie Centrum Kultury Fizycznej,
• Ośrodek Kultury
• Powiatowa i Miejska Biblioteka Publiczna

Komunikacja[edytuj]

Budynek dworca kolejowego w Oławie

Stacja kolejowa Oława – perony

Śluza Oława II zbudowana w ramach Stopnia Wodnego Oława

Infrastruktura drogowa[edytuj]

Przez miasto przebiegają następujące drogi:

• droga krajowa nr 94 (ul. ks. Kutrowskiego, gen. Andersa, 11 Listopada, 1 Maja, Opolska)
• drogi wojewódzkie:
  • nr 396 (ul. Oleśnicka, Chrobrego, 3 Maja, Strzelna, Wiejska, Nowy Otok)
  • nr 455 (niewielkim odcinkiem biegnie fragment granicy miasta)
• drogi powiatowe:
  • nr 1567D (ul. Broniewskiego, Zaciszna)
  • nr 1570D (ul. Lipowa, Siedlecka)
  • nr 1571D (ul. Portowa, Zwierzyniecka, Janowskiego)
  • nr 1572D (ul. Ofiar Katynia, 3 Maja)
  • nr 1574D (ul. Kilińskiego)
  • nr 1575D (ul. Nowy Górnik, Baczyńskiego)
  • nr 1576D (pl. Zamkowy)
  • nr 1577D (ul. 1 Maja (część))
  • nr 1578D (ul. Żołnierza Polskiego)
  • nr 1580D (ul. Rybacka)
  • nr 1581D (ul. Zwierzyniec Duży)
  • nr 1582D (ul. Zielna)
  • nr 1584D (ul. W. Sikorskiego, Różana (część), Spacerowa)

Od 1 stycznia 1974 roku transport publiczny obługiwany jest przez autobusy PKS w Oławie S.A.

Infrastruktura kolejowa[edytuj]

Z zachodu na wschód przechodzi dwutorowa, zelektryfikowana linia kolejowa nr 132. Na terenie miasta znajduje się 1 stacja kolejowa Oława. Na trasie Wrocław – Oława pociągi zaczęły kursować od 1842 roku i jest to najstarsze połączenie kolejowe w obecnych granicach Polski.

Infrastruktura wodna[edytuj]

Położenie nad Odrą sprzyja rozwojowi żeglugi śródlądowej. Powstał Oławski Węzeł Wodny na szlaku żeglownym Odrzańskiej Drogi Wodnej

Infrastruktura lotnicza[edytuj]

W 2012 otwarto oficjalnie sanitarne lądowisko przy ul. K. Baczyńskiego.

Klimat (1979–2013)[edytuj]

Średnie miesięczne ciśnienie atmosferyczne waha się od 1014,5 hPa (IV) do 1019,0 hPa (I), największy zanotowany wzrost ciśnienia 24 hPa, największy spadek 28 hPa^[29].

Średnia roczna prędkość wiatru wynosi 3,9 m/s. Najmniejsze średnie zachmurzenie osiąga 47% (sierpień), największe 74% (grudzień), średnie roczne 60%^[30].

Średnia roczna temperatura powietrza osiąga +9,0 °C. W przebiegu rocznym najchłodniejszy jest styczeń (-0,7 °C), najcieplejszy lipiec] (+18,8 °C). Najwyższą maksymalną temperaturę zanotowano 10 sierpnia 1992 (+37,3 °C), najniższą temperaturę minimalną 14 stycznia 1987 (-28,4 °C)^[29].

Absolutna amplituda temperatury powietrza osiągnęła 65,7 °C. W ciągu roku występuje 47 dni gorących, czyli takich, w których maksymalna temperatura przekracza 25 °C, z czego 8 to dni upalne z temperaturą powyżej 30 °C; czasami zdarzają się w Oławie dni bardzo upalne, podczas których maksymalna temperatura przekracza 35 °C. Najdłuższe fale upałów nad miastem wystąpiły:

• 30 VII – 3 VIII 1992 r. (5 dni)
• 6–11 VIII 1992 r. (6 dni)
• 22 VII – 2 VIII 1994 r. (12 dni)
• 18–30 VII 2006 r. (13 dni)
• 27 VII – 1 VIII 2008 r. (6 dni)
• 10–17 VII 2010 r. (8 dni)^[29]

Najwięcej dni upalnych (z temperaturą maksymalną powyżej 30 °C) zanotowano w 1994 r. – aż 23 dni, z czego 14 w lipcu 1994. Latem występują bardzo rzadko tzw. tropikalne noce, kiedy temperatura minimalna nie spada poniżej 20 °C. Zdarzają się one na przełomie lipca i sierpnia. Najwyższą minimalną temperaturę w Oławie zanotowano 30 VII 2005 r. i było to 21,1 °C^[29].

Dni mroźnych, z ujemną temperaturą maksymalną (poniżej 0 °C) jest w Oławie tylko 25 rocznie. Średnia roczna suma opadu wynosi 511 mm^[29].

Największe średnie miesięczne sumy opadu 81 mm (VII), najmniejsze 22 mm (II). Notowanych jest średnio 107 dni z opadem w roku (z maksimum w lecie)^[29].

Przemysł[edytuj]

Ergis-Eurofilms S.A.

Największe zakłady przemysłowe:

• Zm Silesia SA (dawniej Huta Oława S.A.) – produkcja bieli cynkowej, minii ołowianej i tlenku kadmu
• SCA Hygiene Products – produkcja pieluch dla dzieci i dorosłych
• DS Smith – produkcja opakowań
• Autoliv Poland – produkcja pasów i poduszek bezpieczeństwa do aut
• Centrozłom Wrocław PPZM – oddział przerobu złomu, metali
• The Lorenz Bahlsen Snack-World Sp. z o.o. – produkcja artykułów spożywczych
• Ergis-Eurofilms S.A. – produkcja tworzyw sztucznych
• MetalErg – obróbka metali i przetwórstwo tworzyw sztucznych
• Tabex – produkcja części samochodowych
• ZNTK Oława Sp. z o.o. – naprawa taboru kolejowego
• Zakpol – produkcja ościeżnic
• Marco – produkcja wyrobów z plastiku
• Formtech – produkcja wyrobów z plastiku
• Rotex – produkcja wyrobów z plastiku
• Atex Sp. z o.o. – produkcja tłumików i zbiorników paliwa
• Electrolux Poland – produkcja AGD
• Nardi Appliances Poland – produkcja AGD
• Standis Polska Sp. z o.o. – produkcja mebli sklepowych
• Bama Europa Sp. z o.o. – produkcja wyrobów cukierniczych

Media lokalne[edytuj]

• Oława998 – Powiatowy Portal ratowniczy^[32]
• Oławski Serwis Informacyjny OSI – OLAWA.INFO – internetowy serwis informacyjny istniejący od 2004 r.^[33]
• Gazeta Powiatowa – Wiadomości Oławskie – lokalny tygodnik, ukazujący się w każdy czwartek na terenie całego powiatu ^[34]
• Portal Informacyjny OLAWA24.PL – nowy wymiar informacji z regionu^[35]
• Oławska Telewizja Kablowa – lokalna telewizja^[36]
• Tygodnik Powiatu – lokalny tygodnik, ukazujący się w każdą środę na terenie całego powiatu oławskiego zgodnie z zasadą „o wszystkim dla wszystkich”
• Regionalny Serwis Ogłoszeniowy OLAWA.COM – darmowe ogłoszenia z różnych branż^[37]
• Radio Hit – Oława^[38]
• Oławska Telewizja Internetowa OLAWA.TV – relacje video i reportaże z wydarzeń powiatu oławskiego, transmisje na żywo^[39]

Wspólnoty wyznaniowe[edytuj]

Kościół pw. św. Józefa z XIX w. (2009)

Większość mieszkańców Oławy stanowią wyznawcy Kościoła Rzymskokatolickiego.

• Parafia Matki Boskiej Pocieszenia w Oławie
• Parafia Matki Bożej Różańcowej w Oławie
• Parafia Miłosierdzia Bożego w Oławie
• Parafia Najświętszej Maryi Panny Królowej w Oławie-Nowym Otoku
• Parafia Świętych Apostołów Piotra i Pawła w Oławie

Parafia Kościoła Greckokatolickiego pod wezwaniem Narodzenia NMP. Liturgia odprawiana jest w Kościele Świętego Rocha.

W mieście działalność kaznodziejską prowadzi zbór Świadków Jehowy z Salą Królestwa ul. Żeromskiego 15^[40][41][42]. Na terenie miasta działają także placówka Kościoła Chrześcijan Baptystów oraz Kościół Zielonoświątkowy, będące protestanckimi Kościołami o charakterze ewangelicznym.

Miasto znane w latach 80. XX wieku z nieuznanych przez Kościół katolicki objawień maryjnych Kazimierza Domańskiego.

Pomniki przyrody[edytuj]

• topola kanadyjska (nr 065) w parku miejskim (obwód 400 cm, wysokość 31 m)
• klon srebrzysty (nr 066) w parku miejskim (obwód 378 cm, wysokość 20 m)
• dąb szypułkowy (nr 067) w parku miejskim (obwód 533 cm, wysokość 26 m)
• olsza czarna (nr 068) w parku miejskim (obwód 294 cm, wysokość 27 m)
• dąb szypułkowy (nr 069) w parku miejskim (obwód 479 cm, wysokość 24 m)
• klon srebrzysty (nr 070) w parku miejskim (obwód 306 cm, wysokość 25 m)
• olsza czarna (nr 071) w parku miejskim (obwód 310 cm, wysokość 29 m)
• klon srebrzysty (nr 072) w parku miejskim (obwód 303 cm, wysokość 19 m)
• wierzba krucha (nr 073) w parku miejskim (obwód 490 cm, wysokość 18 m)
• dąb szypułkowy (nr -) w Zwierzyńcu Dużym (obwód 440 cm, wysokość 19 m)

Ciekawostki[edytuj]

W Oławie rozgrywa się część akcji Trylogii husyckiej Andrzeja Sapkowskiego. W Oławie znajduje się klub podnoszenia ciężarów MAKS Tytan Oława, startujący w rozgrywkach 1 ligi polskiej.

Ludzie związani z miastem[edytuj]

• Jerzy IV Wilhelm
• Maria Kazimiera Sobieska, wnuczka Jana III Sobieskiego
• Maria Klementyna Sobieska
• Maria Karolina Sobieska
• Alexis Langer
• Alfred Pringsheim
• Bernard Lichtenberg
• Roman Kaczor
• Grzegorz Kleszcz
• Szymon Kołecki
• Janusz Gancarczyk
• Paweł Mykietyn
• Adam Wójcik

Honorowi obywatele[edytuj]

• Henryk Gulbinowicz (1999)

Miasta partnerskie[edytuj]

• Złoczów
• Oberasbach
• Česká Třebová
• Syhot Marmaroski
• Priolo Gargallo

Zobacz też[edytuj]

• Ludność Oławy
• Moto Jelcz Oława

Przypisy

Bibliografia[edytuj]

• Colmar Grünhagen: Codex Diplomaticus Silesiae T.9 Urkunden der Stadt Brieg. Breslau: Josef Max & COMP., 1870.
• Matwijowski K. (red.). 2004. Oława. Zarys monografii miasta. Wyd. DTSK Silesia. ​ISBN 83-88976-14-1​
• Stanisławska M. i in. 2009. Program Ochrony Środowiska dla Miasta Oława na lata 2010-2013. IME Consulting, Oława.
• Colmar Grünhagen: Regesten zur Schleisischen Geschichte. Breslau: Josef Max & COMP., 1866.
• Juliusz Roger: Pieśni Ludu Polskiego na Górnym Śląsku. Wrocław: Juliusz Roger, 1863.

Linki zewnętrzne[edytuj]

• Oficjalna strona Urzędu Miejskiego
• Oława w Słowniku geograficznym Królestwa Polskiego. T. VII: Netrebka – Perepiat. Warszawa, 1886.
• Olawa w Słowniku geograficznym Królestwa Polskiego. T. XV, cz. 2: Januszpol – Wola Justowska. Warszawa, 1902.

p • d • e Powiat oławski Miasta Jelcz-Laskowice • Oława Gminy miejskie Oława Gminy miejsko-wiejskie Jelcz-Laskowice Gminy wiejskie Domaniów • Oława

p • d • e Miasta województwa dolnośląskiego Bardo • Bielawa • Bierutów • Bogatynia • Boguszów-Gorce • Bolesławiec • Bolków • Brzeg Dolny • Bystrzyca Kłodzka • Chocianów • Chojnów • Duszniki-Zdrój • Dzierżoniów • Głogów • Głuszyca • Góra • Gryfów Śląski • Jawor • Jaworzyna Śląska • Jedlina-Zdrój • Jelcz-Laskowice • Jelenia Góra • Kamienna Góra • Karpacz • Kąty Wrocławskie • Kłodzko • Kowary • Kudowa-Zdrój • Lądek-Zdrój • Legnica • Leśna • Lubań • Lubawka • Lubin • Lubomierz • Lwówek Śląski • Mieroszów • Międzybórz • Międzylesie • Milicz • Mirsk • Niemcza • Nowa Ruda • Nowogrodziec • Oborniki Śląskie • Oleśnica • Olszyna • Oława • Piechowice • Pieńsk • Pieszyce • Piława Górna • Polanica-Zdrój • Polkowice • Prochowice • Prusice • Przemków • Radków • Siechnice • Sobótka • Stronie Śląskie • Strzegom • Strzelin • Syców • Szczawno-Zdrój • Szczytna • Szklarska Poręba • Ścinawa • Środa Śląska • Świdnica • Świebodzice • Świeradów-Zdrój • Świerzawa • Trzebnica • Twardogóra • Wałbrzych • Wąsosz • Węgliniec • Wiązów • Wleń • Wojcieszów • Wołów • Wrocław • Zawidów • Ząbkowice Śląskie • Zgorzelec • Ziębice • Złotoryja • Złoty Stok • Żarów • Żmigród Portal:Województwo dolnośląskie • Wikiprojekt:Dolny Śląsk