Tworzenie stron internetowych

Polkowice

Sprawdź naszą ofertę w zakresie tworzenia stron www oraz sklepów internetowych. Nasza firma oferuje sklepy w internecie które przyciągną klientów w mieście Polkowice. Zapewniemy profesjonalne podejście do Twojego biznesu. Konkurencyjne ceny i fachowe wykonanie zapewni Ci sukces. Strona www jest jedną z metod na pozyskanie klientów dla Twojego biznesu, kreatywnie wykonana strona jest jednym z elementów który zachęcają klienta do skorzystania z Twojej oferty. Rozwiązania z wysokiej półki jakie wykorzystujemy zapewniają skuteczne wykonanie naszej usługi.

Strony internetowe

Jeżeli chesz mieć własną stronę internetową, a Twoja firma znajduje się w miejscowości Polkowice - dobrze trafiłeś. Projektujemy, wdrażamy i tworzymy strony internetowe dla każdego. Napewno chesz aby klient wpisując w wyszukiwarkę nazwę "Twojej firmy + Polkowice" uzyskał informację o Twojej stronie oraz ofercie Twojej firmy. Dlatego jeżeli chcesz aby Twoja firma była dobrze widoczna kiedy wyszuka się informacje o mieście Polkowice warto stworzyć stronę korzystająć z naszych usług.
Pamietaj! jeśli "Strony Internetowe Polkowice" to tylko My.

Sklepy internetowe

Chcesz aby twój sklep był popularny i aby ludzie mogli go łatwo znaleźć, aby wpisując w wyszukiwarkę "sklep Polkowice" mogli trafić do twojej witryny i szybko oraz wygodnie zrobić zakupy? Potrzebujesz wydajnego i profesjonalnie wykonanego sklepu internetowego? Napisz teraz do nas. Projektujemy profesjonalne sklepy internetowe, dzięki naszym usługom możesz sprzedawać szybko i wygodnie w Internecie, na terenie miasta Polkowice i w całej Polsce!

Portfolio

Poniżej mozesz zobaczyć kilka nszych prac. Pamiętaj każdy sklep projektujemy indywidualnie pod konkretne potrzeby..

O mieście: Polkowice

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Skocz do: nawigacja, szukaj
Ten artykuł dotyczy miasta. Zobacz też: Polkowice (ujednoznacznienie).
Polkowice
Ratusz i poewangelicki kościół, obecnie rzym.-kat., pw. św. Barbary
Ratusz i poewangelicki kościół, obecnie rzym.-kat., pw. św. Barbary
Herb Flaga
Herb Polkowic Flaga Polkowic
Państwo  Polska
Województwo  dolnośląskie
Powiat polkowicki
Gmina Polkowice
gmina miejsko-wiejska
Prawa miejskie 1291–1945 i od 1967
Burmistrz Wiesław Wabik
Powierzchnia 23,74 km²
Populacja (30.06.2016)
• liczba ludności
• gęstość

22 525[1]
948,8 os./km²
Strefa numeracyjna
(+48) 76
Kod pocztowy 59-100 i 59-101
Tablice rejestracyjne DPL
Położenie na mapie powiatu polkowickiego
Mapa lokalizacyjna powiatu polkowickiego
Polkowice
Polkowice
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego
Mapa lokalizacyjna województwa dolnośląskiego
Polkowice
Polkowice
Położenie na mapie Polski
Mapa lokalizacyjna Polski
Polkowice
Polkowice
Ziemia51°30′04″N 16°04′03″E/51,501111 16,067500
TERC
(TERYT)
0216044
SIMC 0954165
Hasło promocyjne: Gmina na przyszłość
Urząd miejski
ul. Rynek 1
59-100 Polkowice
Strona internetowa

Polkowice (czes. Polkwis, łac. Polkovitium[2], niem. Polkwitz) – miasto leżące na Dolnym Śląsku, w województwie dolnośląskim, w powiecie polkowickim, siedziba gminy miejsko-wiejskiej Polkowice. Położone przy trasie E65 (droga krajowa nr 3) i drodze wojewódzkiej nr 331, na południowo-wschodnim skraju Wzgórz Dalkowskich w kierunku Doliny Szprotawy. Stanowi jeden z głównych ośrodków przemysłowych Legnicko-Głogowskiego Okręgu Miedziowego. Na terenie miasta znajduje się podstrefa Legnickiej Specjalnej Strefy Ekonomicznej.

W części miejscowości Polkowice Dolne działało państwowe gospodarstwo rolne „Polkowice”, a obecnie znajduje się fabryka silników pojazdów samochodowych koncernu Volkswagen[3].

Położenie

Według danych z 1 stycznia 2009 powierzchnia miasta wynosi 23,74 km²[4].

W latach 1945–1967 osiedle typu miejskiego, od 1967 ponownie miasto. W latach 1975–1998 miasto administracyjnie należało do woj. legnickiego.

Toponimia

Nazwa Polkwice wśród innych nazw śląskich miejscowości w urzędowym pruskim dokumencie z 1750 roku wydanym w języku polskim w Berlinie[5].

Nazwa miejscowości pochodzi od imienia Bolko, które jest staropolskim derywatem słowiańskiego imienia męskiego Bolesław będącym imieniem dynastycznym w polskiej dynastii Piastów, oraz czeskiej Przemyślidów.

Według pierwszych zapisków Bolesław I Wysoki z dynastii Piastów wybudował w lesie na miejscu dzisiejszego miasta dwór myśliwski zwany Bolkowicami. Miano to ulegało z biegiem czasu modyfikcjom – Bolkewice, Pulkowice, Polkowice, by dostosować się do wymowy niemieckiej poprzez formę Bolckowitz, i ostatecznie Polkwitz. Miejscowość została zapisana w łacińskim dokumencie wydanym w 1333 roku we Wrocławiu w zlatynizowanej staropolskiej formie Polcovicz[6]. W 1475 roku w łacińskich statutach Statuta Synodalia Episcoporum Wratislaviensium miejscowość wymieniona jest w zlatynizowanej formie Polkewicze oraz Polkowice[7].

W dziele Matthäusa Meriana pt. „Topographia Bohemiae, Moraviae et Silesiae” z 1650 roku miasto zanotowane jest pod dwiema nazwami Bolkowitz oraz Polckwitz[8].

Polską nazwę Bolkowice oraz niemiecką Polkwitz w książce „Krótki rys jeografii Szląska dla nauki początkowej” wydanej w Głogówku w 1847 wymienił śląski pisarz Józef Lompa[9]. Słownik geograficzny Królestwa Polskiego wydany pod koniec wieku XIX podaje dwie polskie nazwy miejscowości – Polkwice i jako starszą – Bolkowice oraz niemieckie Polkwitz, Pulkwitz, Bolkowitz, Bolkwitz[10].

Po dojściu do władzy narodowych socjalistów zmieniono nazwę miasta w latach 1937–1945 na całkowicie niemiecką Heerwegen. W 1945 r. administracja polska wybrała jako polską nazwę miasta dawną formę Polkowice[11].

Historia

Rynek – pierzeja północna
Deptak w centrum Polkowic

Losy ziemi polkowickiej były od wczesnego średniowiecza związane z losami politycznymi całego Śląska. W szczególności utworzonego w połowie XIII w. Księstwa głogowskiego.

Na długo przed uzyskaniem praw miejskich Polkowice były osadą targową – leżały na szlaku handlowym między grodem Dziadoszan – Głogowem a Trzebowian – Legnicą. Oprócz uprawy roli, mieszkańcy zajmowali się też handlem i obsługą karawan kupieckich. Gdy w 1223 r. książę Henryk Brodaty oddał Sychową opatowi Cystersów z Lubiąża; Guntherowi, mieszkańców jako łazęków[12] poddał pod jurysdykcję starosty Bogdana z Polkowic wymienionym po łacinie jako Bogdan de Polkovic[12]. Prawa miejskie nadał Polkowicom książę głogowski Konrad I przed 1272 r. prawdopodobnie w 1265 r. Pierwsza wzmianka jako o „civitas” z 1291 r. Od lokacji miasta na prawie niemieckim do końca XIV w. w imieniu księcia miastem rządzili dziedziczni wójtowie. W 1406 r. mieszczanie powołali Radę Miejską, a w 1407 miasto wykupiło dziedziczne wójtostwo, a władzę w mieście przejęła Rada Miejska z burmistrzem na czele. w 1457 r. miasto doszczętnie spłonęło. Ponowne zniszczenia i wyludnienie miasta nastąpiło w czasie wojny trzydziestoletniej (1618–1648) oraz epidemii dżumy w 1680 r.

W wyniku wojen śląskich (1740–1763) Polkowice wraz z całym księstwem głogowskim przeszły z monarchii Habsburgów austriackich we władanie Prus (w 1741 r.). Wraz z nową państwowością, wprowadzono na Śląsku zmiany administracyjne: Śląsk podzielono na dwa departamenty i ich władze administracyjne w postaci kamer wojenno-dominalnych, z siedzibą we Wrocławiu (dla Śląska Środkowego i Górnego) oraz w Głogowie (dla Śląska Dolnego), oraz na powiaty – departament kamery głogowskiej obejmował 16 powiatów, wrocławskiej – 32, na ich czele stali starostowie. Rada Miejska przestała mieć wpływ na miejskie wydatki, na które zgodę wydawała Królewska Izba Skarbowa w Głogowie. Urzędników miejskich mianowali urzędnicy królewscy. Wybory do Rady Miejskiej odbyły się dopiero w 1809 r., po ogłoszonych w 1808 r. reformach w organizacji samorządów miejskich (w ramach wielkich reform państwa pruskiego, po klęskach w wojnach z napoleońską Francją). Mieszkańcy wybierali Radę, która wybierała członków magistratu i burmistrza. Wybory musiały być zatwierdzone przez króla. Wojny napoleońskie doprowadziły miasto do ruiny gospodarczej.

Druga połowa XIX w. była okresem wzmożonego rozwoju miasta. W latach 1852–1853 zbudowano nowy ratusz (do dziś istniejący). W 1900 r. Polkowice uzyskały połączenie kolejowe z resztą kraju, w 1901 – połączenie telefoniczne, 1907 – elektryczne oświetlenie ulic. W latach 1937–1945 miasto nosiło nazwę Heerwegen.

W wyniku II wojny światowej i zmiany granic miejscowość znalazła się w 1945 pod polską administracją i uzyskała nazwą Polkowice. Tutejsza niemiecka ludność została wysiedlona w nowe granice Niemiec. Ze względu na niewielkie rozmiary Polkowice po wojnie nie zostały zakwalifikowane do rzędu miast. 1 stycznia 1967 r. Polkowice ponownie otrzymały prawa miejskie. 1 stycznia 2005 do miejscowości została dołączona pobliska wieś – Polkowice Dolne.

Najważniejsze wydarzenia w historii Polkowic:

  • 1265 – nadanie praw miejskich
  • 1291 – nadanie herbu
  • 1406 – pierwsza Rada Miejska
  • 1490 – przejście pod panowanie Czech
  • 1741 – przejście pod panowanie Prus
  • 1936 – zmieniono nazwę na Heerwegen
  • 1945 – włączenie miasta do Polski pod nazwą Polkowice
  • 1946 – odebrano Polkowicom prawa miejskie
  • 1967 – ponowne nadanie praw miejskich
  • 1999 – Polkowice uzyskały status miasta powiatowego
  • 2005 – do Polkowic została przyłączona pobliska wieś – Polkowice Dolne
  • 2007 – nadanie pierwszych honorowych obywatelstw oraz premiera hejnału miasta – kompozycja Jana Kantego Pawluśkiewicza

Zabytki

Ruiny zabytkowego młyna – wiatraka

Według rejestru Narodowego Instytutu Dziedzictwa na listę zabytków wpisane są[13]:

  • obręb Starego Miasta – Rynek polkowicki, z 1265 r.
  • kościół par. pw. św. Michała Archanioła, z XV/XVI w., XVII w., XX w.
  • kościół ewangelicki, obecnie rzym.kat. pw. św. Barbary, Rynek, z k. XIX w.
  • ratusz (stary i nowy), z XV w., XVIII w., XX w.
  • młyn – wiatrak holender, ul. Głogowska, z k. XIX w.

Polkowice Dolne

  • park, z k. XIX w.

inne zabytki w Polkowicach:

  • willa Morgenrothów, obecnie pozostałości na strychu budynku Straży Miejskiej
  • lokomotywa Graf Recke Vollmerstein, obecnie nie istnieje.

Dzielnice

Miasto dzieli się na[potrzebny przypis]:

Demografia

Liczba ludności Polkowic na przestrzeni lat 1885–2009.

Według danych z 31 marca 2011 miasto miało 22 730 mieszkańców[14].

Piramida wieku mieszkańców Polkowic w 2014 roku[1].
Piramida wieku Polkowice.png

Edukacja

Żłobki

  • Żłobek Miejski „KRASNAL” nr 1

Przedszkola

  • Przedszkole miejskie nr 2
  • Przedszkole miejskie nr 3
  • Przedszkole miejskie nr 4 im. Misia Uszatka
  • Przedszkole miejskie nr 5
  • Przedszkole miejskie nr 6

Szkoły podstawowe

  • Szkoła podstawowa nr 1 im. Jana Wyżykowskiego
  • Szkoła podstawowa nr 2 im. Kornela Makuszyńskiego
  • Szkoła podstawowa nr 3 im. Arkadego Fiedlera

Gimnazja

  • Gimnazjum nr 1 im. Jana Pawła II
  • Gimnazjum nr 2 im. Marii Skłodowskiej-Curie

Zespoły Szkół

  • Zespół Szkół im. Narodów Zjednoczonej Europy

Szkoły Wyższe

Kultura

Imprezy kulturalne organizuje Polkowickie Centrum Animacji. Najważniejsze z nich to:

  • Polkowickie Dni Teatru
  • Dni Polkowic
  • Polkowickie Lato Kulturalne
  • Festiwal Muzyki Organowej
  • W kręgu CUltur – miedziowe spotkania z kulturą...

Oprócz wyżej wymienionych wydarzeń kulturalnych odbywają się różne wystawy, konkursy, przeglądy itp. (Występy Grupy Teatralnej „Antrakt”, występy Grupy Teatralnej „A-DE-TE” działających na terenie PCA)

Religia

Na terenie miasta działalność religijną prowadzą następujące wspólnoty religijne:

Administracja

Burmistrzowie miasta:

Sport i rekreacja

Zdjęcie przedstawiające trzy zewnętrzne zjeżdżalnie w parku wodnym

Polkowickie zespoły sportowe:

W mieście zlokalizowany jest Aquapark Polkowice, który składa się z zespołu basenów oraz pływalnię, 5 zjeżdżalń (w tym jednej wewnętrznej), spa, sauny, siłownię, kręgielnię, stoły bilardowe, salę fitness, jaskinię solną, solarium, kriokomorę. Znajdują się tam też dwa inne baseny – Niekryty basen Grzybek, otwierany tylko w okresie letnim i kryty basen sportowy przy Szkole Podstawowej nr 3. Niedawno został zbudowany stadion lekkoatletyczny, na którym trenować będzie LKS Polkowice.

Droga świętego Jakuba

Przez miasto przebiega Dolnośląska Droga św. Jakuba odcinek szlaku pielgrzymkowego do grobu św. Jakuba w Santiago de Compostela w Hiszpanii.

Miejscowości partnerskie

Zobacz też

Przypisy

  1. ab http://www.polskawliczbach.pl/Polkowice, w oparciu o dane GUS.
  2. OpenStreetMap | Węzeł: ‪Polkowice‬(‪598619294‬), OpenStreetMap [dostęp 2016-09-03].
  3. Dz.U. z 1966 r. Nr 47, poz. 294.
  4. Powierzchnia i ludność w przekroju terytorialnym w 2013 r.. „Powierzchnia i Ludność w Przekroju Terytorialnym”, 2013-07-26. Warszawa: Główny Urząd Statystyczny. ISSN 1505-5507. 
  5. Pruski dokument z roku 1750 ustalający urzędowe opłaty na Śląsku – „Wznowione powszechne taxae-stolae sporządzenie, Dla samowładnego Xięstwa Sląska, Podług ktorego tak Auszpurskiey Konfessyi iak Katoliccy Fararze, Kaznodzieie i Kuratusowie Zachowywać się powinni. Sub Dato z Berlina, d. 8. Augusti 1750”.
  6. Colmar Grünhagen 1854 ↓, s. 191.
  7. Franz Xaver Seppelt, „Die Breslauer Diözesansynode vom Jahre 1446”, Franz Goerlich, Breslau 1912, s. 19 oraz 97. – tekst łaciński statutów w wersji zdigitalizowanej.
  8. Matthäusa Meriana, „Topographia Bohemiae, Moraviae et Silesiae”, Frankfurt am Main 1650.
  9. Józef Lompa, „Krótki rys jeografii Śląska dla nauki początkowej”, Głogówek 1847, s. 15.
  10. Polkwice – Słownik geograficzny Królestwa Polskiego.
  11. Rozporządzenie Ministrów: Administracji Publicznej i Ziem Odzyskanych z dnia 12 listopada 1946 r. o przywróceniu i ustaleniu urzędowych nazw miejscowości (M.P. z 1946 r. Nr 142, poz. 262)
  12. ab Colmar Grünhagen 1866 ↓, s. 118.
  13. Rejestr zabytków nieruchomych woj. dolnośląskiego. Narodowy Instytut Dziedzictwa. [dostęp 2012-09-28]. s. 141.
  14. Ludność 2012.
  15. Dane według raportów wyszukiwarki zborów (www.jw.org) z 15 stycznia 2017.
  16. Encyklopedia Ziemi Głogowskiej – Zeszyt 11.

Bibliografia

  • Colmar Grünhagen: Codex Diplomaticus Silesiae T.22 Regesten zur schlesischen Geschichte 1327-1333. Breslau: E. Wohlfarth’s Buchhandlung, 1903.

Linki zewnętrzne

'