Tworzenie stron internetowych

Ten artykuł dotyczy miasta. Zobacz też: inne znaczenia tego słowa.

Resko
Herb Reska Flaga Reska
Państwo	Polska
Województwo	zachodniopomorskie
Powiat	łobeski
Gmina	Resko gmina miejsko-wiejska
Prawa miejskie	1288
Burmistrz	Arkadiusz Czerwiński
Powierzchnia	4,49 km²
Wysokość	42[1] m n.p.m.
Populacja (30.06.2016) • liczba ludności • gęstość	4 281[2] 953,5 os./km²
Strefa numeracyjna	(+48) 91
Kod pocztowy	72-315
Tablice rejestracyjne	ZLO
Położenie na mapie powiatu łobeskiego Resko
Położenie na mapie województwa zachodniopomorskiego Resko
Położenie na mapie Polski Resko
53°46′23″N 15°24′21″E/53,773056 15,405833
TERC (TERYT)	3218044
SIMC	0979580
Urząd miejski Rynek 1 72-315 Resko
Multimedia w Wikimedia Commons
Informacje w Wikipodróżach
Hasło w Wikisłowniku
Strona internetowa

Resko (do 1945 r. niem. Regenwalde) – miasto w północno-zachodniej Polsce, w woj. zachodniopomorskim, w powiecie łobeskim. Siedziba gminy miejsko-wiejskiej Resko. Ośrodek usługowy dla rolnictwa, drobny przemysł spożywczy i drzewny.

Według danych z 31 marca 2014 r., miasto miało 4361 mieszkańców^[3].

Położenie[edytuj]

Most nad Regą w Resku

Resko położone jest w północno-zachodniej części województwa zachodniopomorskiego w powiecie łobeskim nad Regą. Miasto usytuowane na Równinie Gryfickiej i Wysoczyźnie Łobeskiej. W latach 1818 – 1945 miasto administracyjnie należało do Powiatu Regenwalde, początkowo z siedzibą w Resku, a od roku 1860 z siedzibą w Łobzie^[4]. W latach 1946-1998 miasto administracyjnie należało do woj. szczecińskiego. W latach 1999-2001 należało do powiatu gryfickiego, a od 2002 r. należy do powiatu łobeskiego.

Według danych z 1 stycznia 2009 r. powierzchnia miasta wynosi 4,49 km²^[5].

Resko leży przy drodze wojewódzkiej nr 152 (Płoty – Świdwin). Ok. 10 km od od Reska przebiega droga krajowa nr 6 (trasa Szczecin – Gdańsk). W 2013 roku rozebrana została linia kolejowa nr. 420 Worowo - Wysoka Kamieńska na odcinku Worowo - Resko Północne wraz z infrastrukturą stacji Resko Północne. Resko leży w dogodnej odległości od ważnych ośrodków w województwie:

• Gryfice – 23 km
• Łobez – 24 km
• Szczecin – 90 km
• Koszalin – 81 km
• Kołobrzeg – 73 km
• Świdwin – 25 km
• Stargard – 75 km
• Świnoujście – 88 km

Nazwa miasta[edytuj]

Pochodzenie nazwy miasta Reska nie jest do końca znane. Istnieje teza iż pochodzi ono od starosłowiańskiego słowa „reż” oznaczającego żyto. W zapiskach istnieje wzmianka iż w XIV w. miasto nazywało się tak jak przepływająca przez nie rzeka – Rega. W późniejszym okresie powstała niemiecka nazwa, używana do 1945 r. która brzmiała Regenwalde co w wolnym tłumaczeniu oznacza Deszczowy Las.

Po zakończeniu II wojny światowej miasto przez pewien czas nosiło nazwę Reskogród^[6] oraz Ławiczka^{[7][8][9][10]}. Nazwę Resko wprowadzono rozporządzeniem ministrów Administracji Publicznej i Ziem Odzyskanych z dnia 7 maja 1946 roku^[11].

Historia[edytuj]

Już w XI w. na wzgórzu nad Regą stanął gród książąt pomorskich, a wkrótce potem rozwinęła się wokół niego osada handlowo-rzemieślnicza. Pierwszy raz wspomniano o nim w 1255 r. Własnością połowy grodu od XIII w. stał się ród Borków. Druga połowa grodu pozostała we władaniu rodu Vidant. W latach 1260-1270 Jakub Borek, syn kasztelana kołobrzeskiego Borka z Łobza postawił zamek nad Regą. W 1277 r. nastąpiła lokacja Reska na prawie lubeckim. Borko z Łobza wraz z synami Jakubem, Janem i Mikołajem lokowali Resko w 1280 roku na prawie magdeburskim^[12] Ok. 1400 r. nastąpiła budowa kościoła mariackiego dla mieszkańców miasta. W 1441 r. książę pomorski Eryk I przekazał resztę miasta rodowi von Borcke. Na długie lata, aż do 1808 r. Resko stało się prywatnym miastem rodziny Borcke. Podstawą rozwoju miasta było rolnictwo i częściowo rzemiosło (kowalstwo, młynarstwo i krawiectwo). W 1630 r. wojska cesarskie spaliły i zniszczyły miasto, a od 1648 r. Resko na mocy pokoju westfalskiego przeszło pod władanie Brandenburgii. Kres miastu przyniósł 1714 r. kiedy to w ogromnym pożarze spaleniu uległa większość miasta. Ocalało jedynie 11 domów i kościół. Kolejne działania wojenne w latach 1756-1763 również zniszczyły Resko, a miasto przez kilkanaście następnych lat było okupowane przez żołnierzy rosyjskich. W 1834 r. władze miejskie podjęły decyzję o rozbiórce murów obronnych Reska. Ponad 10 lat później, w 1842 r. Karol Sprengel zakłada w mieście Fabrykę Maszyn Rolniczych powstaje również młyn parowy i gorzelnia. W 1892 r. powstała stacja kolejowa na wąskotorowej linii Wyszogóra-Kołobrzeg. W kolejnych latach Resko uzyskało połączenia kolejowe z kolejnymi miastami: w 1905 r. z Łobzem, a w 1909 r. ze Świdwinem.

W 1945 r. miasto zostało zajęte przez wojska radzieckie, a następnie przekazane Polsce. Zniszczenia wojenne w centrum miasta sięgały 60%^[13]. Nastąpiła odbudowa i rozbudowa miasta, powstały nowe budynki użyteczności publicznej.

W 1968 r. z miasta został wydzielony obszar o powierzchni 384 ha z miejscowością Policko^[14].

W roku 1971 urodził się tutaj minister Bartosz Arłukowicz.

Zabytki[edytuj]

Sanktuarium Matki Boskiej Reskiej

W Resku pomimo znaczących zniszczeń wojennych zachowało się kilka zabytków. Należą do nich:

• Kościół gotycki pochodzący z XIV-XV w., obecnie Sanktuarium Matki Boskiej Reskiej,
• Ratusz – pochodzi z 1841 r. wybudowany jest w stylu klasycystycznym. Cechuje go skromna sylwetka i niewielka wieżyczka z zegarem i kurantem,
• Obelisk Karola Sprengla z 1881 r.,
• Zabytkowa elektrownia wodna na rzece Redze,
• Budynek Sądu Powiatowego pochodzący z 1900 r., mieszczący obecnie pocztę,
• Gmach szkoły,
• Pomnik Żołnierzy Polskich,
• Zabytkowy Park Miejski,
• ruiny zamku z (XIV-XV w.),
• Cmentarz żydowski w Resku,

Demografia[edytuj]

Według danych^[15] z 30 czerwca 2007 r., miasto miało 4415 mieszkańców.

• Piramida wieku mieszkańców Reska w 2014 roku ^[2].

Klimat[edytuj]

W Resku znajduje się stacja hydrologiczno-meteorologiczna.

Administracja[edytuj]

Urząd Gminy i Miasta w Resku

Miasto jest siedzibą gminy miejsko-wiejskiej. Mieszkańcy Reska wybierają do swojej rady miejskiej 8 radnych (8 z 15)^[18]. Pozostałych 7 radnych wybierają mieszkańcy terenów wiejskich gminy Resko. Organem wykonawczym jest burmistrz. Siedzibą władz jest ratusz przy Rynku.

Burmistrzowie Reska:

• Jan Olszewski (2002–2006)^[19]
• Arkadiusz Czerwiński (od 2006)

Mieszkańcy Reska wybierają parlamentarzystów z okręgów wyborczych z siedzibą komisji w Szczecinie, a posłów do Parlamentu Europejskiego z okręgu wyborczego nr 13.

Wspólnoty wyznaniowe[edytuj]

• Parafia Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny w Resku
• Chrześcijański Zbór Świadków Jehowy z Salą Królestwa^[20].

Przypisy

Linki zewnętrzne[edytuj]

• Biuletyn Informacji Publicznej Urzędu Miejskiego w Resku
• Wikipodróże – Resko
• Regenwalde (1) w Słowniku geograficznym Królestwa Polskiego. T. IX: Pożajście – Ruksz. Warszawa, 1888.

p • d • e Miasta województwa zachodniopomorskiego Miasta powiatowe Białogard • Choszczno • Drawsko Pomorskie • Goleniów • Gryfice • Gryfino • Kamień Pomorski • Kołobrzeg • Koszalin • Łobez • Myślibórz • Police • Pyrzyce • Sławno • Stargard • Szczecin • Szczecinek • Świdwin • Świnoujście • Wałcz  Miasta gminne Barlinek • Barwice • Biały Bór • Bobolice • Borne Sulinowo • Cedynia • Chociwel • Chojna • Czaplinek • Człopa • Darłowo • Dębno • Dobra k. Nowogardu • Dobrzany • Drawno • Dziwnów • Golczewo • Gościno • Ińsko • Kalisz Pomorski • Karlino • Lipiany • Maszewo • Mielno • Mieszkowice • Międzyzdroje • Mirosławiec • Moryń • Nowe Warpno • Nowogard • Pełczyce • Płoty • Polanów • Połczyn-Zdrój • Recz • Resko • Sianów • Stepnica • Suchań • Trzcińsko-Zdrój • Trzebiatów • Tuczno • Tychowo • Węgorzyno • Wolin • Złocieniec

p • d • e Gmina Resko Siedziba gminy Resko Miejscowości sołeckie Gardzin • Iglice • Lubień Dolny • Łabuń Wielki • Łosośnica • Ługowina • Policko • Prusim • Przemysław • Siwkowice • Starogard Miejscowości niesołeckie Bezmoście • Dorowo • Godziszewo • Gozdno • Komorowo • Krosino • Lubień Górny • Luboradz • Łabuń Mały • Łagiewniki • Łosośniczka • Miłogoszcz • Mokronos • Mołstowo • Naćmierz • Orzeszkowo • Piaski • Porąbka • Potuliny • Sąpólko • Sienno • Słowikowo • Smólsko • Sosnowo • Sosnówko • Stara Dobrzyca • Stołążek • Świekotki • Święciechowo • Taczały • Trzaski • Żerzyno

p • d • e Powiat łobeski Miasta Dobra • Łobez • Resko • Węgorzyno Gminy miejsko-wiejskie Dobra • Łobez • Resko • Węgorzyno Gminy wiejskie Radowo Małe