Tworzenie stron internetowych

	Zawadzkie
	Zawadzkie
	Herb Zawadzkiego
Państwo	Polska
Województwo	opolskie
Powiat	strzelecki
Gmina	Zawadzkie; gmina miejsko-wiejska
Data założenia	XIX wiek
Prawa miejskie	1962
Burmistrz	Mariusz Stachowski
Powierzchnia	16,52 km²
Populacja (30.06.2016); • liczba ludności; • gęstość	; 7 356; 446,9 os./km²
Strefa numeracyjna;	+48 77
Kod pocztowy	47-120
Tablice rejestracyjne	OST
	Położenie na mapie województwa opolskiego Zawadzkie
	Położenie na mapie Polski Zawadzkie
	50°36′34″N 18°28′48″E/50,609444 18,480000
TERC; (TERYT)	1611074
SIMC	0966004
	Urząd miejski ul. Dębowa 13; 47-120 Zawadzkie
	Hasło w Wikisłowniku
	Strona internetowa

Ten artykuł dotyczy miasta. Zobacz też: Zawadzkie (ujednoznacznienie).

Zawadzkie (niem. Zawadzki^[2], w latach 1936–1945: Andreashütte) – miasto na Górnym Śląsku^[3], w województwie opolskim, w powiecie strzeleckim, siedziba gminy miejsko-wiejskiej Zawadzkie. W latach 1975–1998 miasto administracyjnie należało do starego woj. opolskiego.

Według danych z 30 czerwca 2008 miasto liczyło 8078 mieszkańców^[4].

Historia[edytuj]

Zawadzkie powstało pod koniec XIX wieku jako kolonia robotnicza przy nowo powstałej hucie w 1836. Nazwa pochodzi od nazwiska dyrektora dóbr hrabiego Andreasa Renarda - właściciela tych ziem, Franciszka von Zawadzky'ego; wcześniej teren ten nazywany był Moczydoły. W 1880 powstało Stare Zawadzkie, a w 1888 Żydownia, zwana też Palestyną – osada ufundowana przez wrocławskiego Żyda Izraela Pinczowera. Miejscowości połączono administracyjnie w 1897, nadając jednocześnie nazwę Zawadzkie. Nowa osada już w XIX wieku posiadała stację kolejową, szkoły, szpital i aptekę, miała charakter przemysłowy, miejski. W Zawadzkiem istniały też dwa kościoły: katolicki i ewangelicki. W plebiscycie górnośląskim przeprowadzonym 20 marca 1921 w Zawadzkiem za Polską głosowało 1156 osób (59,8%), za Niemcami zaś 778 osób (40,2%). Pomimo to miejscowość pozostała wtedy w granicach Niemiec^[5]. W czasach powstań śląskich wyrabiano w Zawadzkiem działa dla polskich powstańców. Było to w roku 1921.

W okresie hitlerowskiego reżimu od 3 września 1939 do przejęcia przez polską administrację miejscowość w 1945 nosiła nazwę Andreashütte^[2].

Najbardziej widoczny akcent obecnego krajobrazu miasta, 96-metrowy komin głównej kotłowni huty, wzniesiono w latach I wojny światowej. Zawadzkie rozbudowywało się zarówno w okresie dwudziestolecia międzywojennego, jak i w PRL. W latach 1945-1954 miejscowość stanowiła odrębną gminę Zawadzkie. W 1954 nadano miejscowości status osiedla typu miejskiego, a 7 lipca 1962 prawa miejskie. Awans do roli ośrodka miejskiego spowodowany był napływem nowych mieszkańców po uruchomieniu w 1961 walcowni oraz ciągarni rur. W 1966 otwarto liceum ogólnokształcące. W 1972 utworzono gminę miejsko-wiejską Zawadzkie, obejmującą oprócz miasta sołectwa Kielcza i Żędowice. W 1975 oddano do użytku halę widowiskowo-sportową.

W 1997 Zawadzkie nawiedziła powódź tysiąclecia, która szczęśliwie zalała tylko najniżej położoną ulicę Kilińskiego i spowodowała lokalne podtopienia. W 2010 kolejna wielka powódź spowodowała przelanie stawu hutniczego, którego wody uszły na główną ulicę Zawadzkiego, po raz pierwszy w historii zalewając śródmieście miasta.

W 2010 oddano do użytku nowy budynek Gimnazjum. Jest on usytuowany na terenie Szkoły Podstawowej, całość tworzy obecnie funkcjonalny zespół.

W 2012 oddano do użytku kompleks rekreacyjny na os. Powstańców Śl. z jego największą atrakcją, dwoma wyspami wybudowanymi na pobliskim stawie hutniczym. Ich zwyczajowa nazwa to "Znikające wyspy". Kompleks jest chętnie odwiedzany przez dzieci i spacerowiczów, zwłaszcza w okresie letnim. Nazwa "znikające" wzięła się stąd, że w projekcie zapisano budowę jednej wyspy i remont drugiej, tymczasem ta druga nigdy nie istniała.^{[potrzebny przypis]}

Demografia[edytuj]

Piramida wieku mieszkańców Zawadzkiego w 2014 roku ^[1].

Zabytki[edytuj]

Według rejestru Narodowego Instytutu Dziedzictwa na listę zabytków wpisane są^[6]:

mogiła zbiorowa powstańców śląskich, na cmentarzu rzym.-kat., z 1921 r.
pałacyk myśliwski, ul. Czarna, z XIX/XX w.

Sport[edytuj]

Miasto posiada szereg obiektów rekreacyjnych i sportowych: halę sportową z gabinetami odnowy i siłownią, boiska do gry w piłkę nożną, siatkówkę i koszykówkę oraz kort tenisowy. Ponadto w mieście działają trzy kluby sportowe:

KS Stal (klub powrócił do historycznej nazwy) (piłka nożna)
ASPR Zawadzkie (szczypiorniści)
klub karate „Nidan”^[7]

Edukacja[edytuj]

W Zawadzkiem funkcjonują trzy szkoły: Publiczna Szkoła Podstawowa, Publiczne Gimnazjum i Zespół Szkół Ponadgimnazjalnych w ramach którego funkcjonują Liceum Ogólnokształcące im. Mieszka I, Technikum i Branżowa Szkoła I Stopnia.

Religia[edytuj]

Miasta partnerskie[edytuj]

Miasta partnerskie Zawadzkiego^[9]:

Miasto	Kraj	Data podpisania umowy
Dubnica nad Váhom	Słowacja	1998
Wahrenbrück	Niemcy	1999
Bockenem	Niemcy	2002
Otrokovice	Czechy	???

Przypisy

↑ ^a^b http://www.polskawliczbach.pl/Zawadzkie, w oparciu o dane GUS.
↑ ^a^b Michael Rademacher, Die Gemeinden des Landkreis Gross Strehlitz, Nr. 4 Verwaltungsgeschichte (niem.)
↑ Joachim Bahlcke, Dan Gawrecki, Ryszard Kaczmarek: Historia Górnego Śląska. Polityka, gospodarka i kultura europejskiego regionu. Gliwice: Dom Współpracy Polsko-Niemieckiej, 2011.
↑ Lucyna Nowak, Joanna Stańczyk, Agnieszka Znajewska: Ludność. Stan i struktura w przekroju terytorialnym (Stan w dniu 30 VI 2008 r.). Warszawa: Główny Urząd Statystyczny, 2008. ISSN 1734-6118. (pol.)
↑ Mapa obszaru plebiscytowego zawierająca wyniki głosowania w poszczególnych miejscowościach
↑ Rejestr zabytków nieruchomych woj. opolskiego. Narodowy Instytut Dziedzictwa. [dostęp 13.1.2013]. s. 120.
↑ Sport w Gminie Zawadzkie
↑ Dane według raportów wyszukiwarki zborów (jw.org) z 24-11-2014.
↑ Historia. [dostęp 2013-01-17].

Zobacz też[edytuj]

Zawadzkie (stacja kolejowa)

Linki zewnętrzne[edytuj]

UMiG Zawadzkie: Historia Zawadzkiego.
Dawne Zawadzkie
Zawadzki (1) w Słowniku geograficznym Królestwa Polskiego. T. XIV: Worowo – Żyżyn. Warszawa, 1895.

[populacja2016-1] ttp://www.polskawliczbach.pl/Zawadzkie, w oparciu o dane GUS.

[verv-2] Michael Rademacher, Die Gemeinden des Landkreis Gross Strehlitz, Nr. 4 Verwaltungsgeschichte (niem.)

[3] Joachim Bahlcke, Dan Gawrecki, Ryszard Kaczmarek: Historia Górnego Śląska. Polityka, gospodarka i kultura europejskiego regionu. Gliwice: Dom Współpracy Polsko-Niemieckiej, 2011.

[4] Lucyna Nowak, Joanna Stańczyk, Agnieszka Znajewska: Ludność. Stan i struktura w przekroju terytorialnym (Stan w dniu 30 VI 2008 r.). Warszawa: Główny Urząd Statystyczny, 2008. ISSN 1734-6118. (pol.)

[5] Mapa obszaru plebiscytowego zawierająca wyniki głosowania w poszczególnych miejscowościach

[6] Rejestr zabytków nieruchomych woj. opolskiego. Narodowy Instytut Dziedzictwa. [dostęp 13.1.2013]. s. 120.

[7] Sport w Gminie Zawadzkie

[8] Dane według raportów wyszukiwarki zborów (jw.org) z 24-11-2014.

[zaw-9] Historia. [dostęp 2013-01-17].

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]