Tworzenie stron internetowych

Babimost

Sprawdź naszą ofertę w zakresie tworzenia stron www oraz sklepów internetowych. Nasza firma oferuje sklepy internetowe które przyciągną klientów w mieście Babimost. Zapewniemy dokładne podejście do Twojego biznesu. Niskie ceny i fachowe wykonanie zapewni Ci sukces. Strona internetowa jest jedną z metod na pozyskanie klientów dla Twojego biznesu, profesjonalnie wykonana strona jest jednym z elementów który zachęcają klienta do skorzystania z Twojej oferty. Aktualne rozwiązania jakie wykorzystujemy zapewniają skuteczne wykonanie naszej usługi.

Strony internetowe

Jeżeli chesz mieć własną stronę internetową, a Twoja firma znajduje się w miejscowości Babimost - dobrze trafiłeś. Projektujemy, wdrażamy i tworzymy strony internetowe dla każdego. Napewno chesz aby klient wpisując w wyszukiwarkę nazwę "Twojej firmy + Babimost" uzyskał informację o Twojej stronie oraz ofercie Twojej firmy. Dlatego jeżeli chcesz aby Twoja firma była dobrze widoczna kiedy wyszuka się informacje o mieście Babimost warto stworzyć stronę korzystająć z naszych usług.
Pamietaj! jeśli "Strony Internetowe Babimost" to tylko My.

Sklepy internetowe

Chcesz aby twój sklep był popularny i aby ludzie mogli go łatwo znaleźć, aby wpisując w wyszukiwarkę "sklep Babimost" mogli trafić do twojej witryny i szybko oraz wygodnie zrobić zakupy? Potrzebujesz wydajnego i profesjonalnie wykonanego sklepu internetowego? Napisz teraz do nas. Projektujemy profesjonalne sklepy internetowe, dzięki naszym usługom możesz sprzedawać szybko i wygodnie w Internecie, na terenie miasta Babimost i w całej Polsce!

Portfolio

Poniżej mozesz zobaczyć kilka nszych prac. Pamiętaj każdy sklep projektujemy indywidualnie pod konkretne potrzeby..

O mieście: Babimost

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Skocz do: nawigacja, szukaj
Ten artykuł dotyczy miasta. Zobacz też: Babimost (ujednoznacznienie).
Babimost
Ratusz babimojski
Ratusz babimojski
Herb Flaga
Herb Babimostu Flaga Babimostu
Państwo  Polska
Województwo  lubuskie
Powiat zielonogórski
Gmina Babimost
gmina miejsko-wiejska
Data założenia XIII wiek
Prawa miejskie 1397
Burmistrz Bernard Radny
Powierzchnia 3,65[1] km²
Populacja (30.06.2016)
• liczba ludności
• gęstość

3 950[2]
1 082,2 os./km²
Strefa numeracyjna
(+48) 68
Kod pocztowy 66-110
Tablice rejestracyjne FZI
Położenie na mapie powiatu zielonogórskiego
Mapa lokalizacyjna powiatu zielonogórskiego
Babimost
Babimost
Położenie na mapie województwa lubuskiego
Mapa lokalizacyjna województwa lubuskiego
Babimost
Babimost
Położenie na mapie Polski
Mapa lokalizacyjna Polski
Babimost
Babimost
Ziemia52°09′53,64″N 15°49′44,69″E/52,164900 15,829081
TERC
(TERYT)
0809014
SIMC 0988342
Urząd miejski
Rynek 3
66-110 Babimost
Strona internetowa

Babimost (niem. Bomst) – miasto w zachodniej Polsce, w województwie lubuskim, w powiecie zielonogórskim, siedziba gminy miejsko-wiejskiej Babimost.

W latach 1975–1998 miasto administracyjnie należało do woj. zielonogórskiego.

Był miastem królewskim Korony Królestwa Polskiego[3].

Według danych z 31 grudnia 2004 roku miasto miało 4180 mieszkańców.

Nazwa[edytuj]

Nazwa miejscowości w obecnie używanej formie Babimost pojawia się w łacińskim dokumencie z 1257 roku[4], po II wojnie światowej zatwierdzono ją jako urzędową[5].

Historia[edytuj]

Zamek na Winnicy w Babimoście (dziś nieistniejący)

Najstarsza wzmianka pochodzi z 1257 roku. Babimost posiadał już wówczas zabudowę typu miejskiego. Władysław Łokietek w 1332 roku włączył miasto trwale do Królestwa Polskiego i ustanowił w nim starostwo niegrodowe. Prawa miejskie w 1397 roku zostały nadane przez króla Władysława Jagiełłę. Od roku 1524 roku uruchomiono w Babimoście komorę celną[6]. W 1530 roku król Zygmunt Stary udzielił miastu znacznych przywilejów zrównując prawa miejskie z prawami miejskimi Poznania[6]. Rozkwit miasta nastąpił w połowie XVII wieku. W 1656 roku miasto było dwukrotnie spalone przez wojska szwedzkie. W tym czasie starosta babimojski Krzysztof Żegocki organizuje partyzantkę na Ziemi Babimojskiej. W połowie XVIII wieku w Babimoście proboszczem był historyk piśmiennictwa polskiego i bibliograf Jan Daniel Janocki[7]. Po 1793 roku Babimost znalazł się w granicach Prus. W latach 1807–1815 Babimost należał do Księstwa Warszawskiego[8]. W 1905 roku w mieście mieszkało 1985 osób, w tym 84,9% Niemców, 13% Polaków i 2% Żydów. 55,2% ludności było katolikami, zaś 42,7% – ewangelikami[9]. Podczas Powstania Wielkopolskiego zajęty przez oddział powstańczy pod dowództwem Józefa Kudlińskiego, zakreślając najdalszy zasięg powstania na zachodzie. Mimo tego, na mocy Traktatu Wersalskiego, w 1919 roku Babimost pozostał w granicach Niemiec. Do Polski powrócił po 152 latach zaboru dopiero po II wojnie światowej w 1945 roku. Obecnie ośrodek usługowy z drobnym przemysłem (drzewny, skórzany i dziewiarski). Ośrodek regionu etnograficznego zwany Babimojszczyzną (zachowany folklor wielkopolski, stroje ludowe, pieśni).
W Babimoście znajduje się siedziba dekanatu diecezji zielonogórsko-gorzowskiej Kościoła katolickiego w Polsce.

Demografia[edytuj]

  • Piramida wieku mieszkańców Babimostu w 2014 roku[2].


Piramida wieku Babimost.png

Zabytki[edytuj]

Kościół filialny pod wezwaniem św. Jacka z przeł. XVIII/XIX wieku

Według rejestru Narodowego Instytutu Dziedzictwa na listę zabytków wpisane są[10]:

  • miasto
  • kościół parafialny pod wezwaniem św. Wawrzyńca[11], z 1730 roku
  • kościół filialny (kaplica cmentarna) pod wezwaniem św. Jacka, XVIII/XIX wieku
  • ratusz, z pierwszej połowy XIX wieku
  • dom, ul. Kościelna 3, drewniany, z połowy XIX wieku

inne zabytki:

  • synagoga z drugiej połowy XIX wieku
  • cmentarz żydowski
  • budynek organistówka z drugiej połowy XVIII wieku
  • kościół ewangelicki z XVIII wieku.

Transport[edytuj]

Węzeł drogowy. W mieście krzyżują się drogi wojewódzkie:

Od 7 października 2010 roku funkcjonuje także obwodnica Babimostu o długości 5,303 km, łącząca ze sobą wyloty dróg wojewódzkich nr 303, 304 i 313 oraz drogi gminne.

4 km na południowy zachód od Babimostu znajduje się port lotniczy Zielona Góra-Babimost, który został zbudowany w latach pięćdziesiątych XX wieku. Przez miasto przebiega linia kolejowa: Zielona GóraPoznań (zelektryfikowana) – na stacji w Babimoście odgałęzia się bocznica towarowa do lotniska. Czynne są cztery tory, jednak ruch osobowy odbywa się głównie po torze pierwszym przy peronie II. Na stacji zatrzymują się pociągi TLK: "Warta" i "Gałczyński" z Zielonej Góry do Warszawy Wschodniej, "Bachus" i "Stoczniowiec" z Zielonej Góry do Gdyni Głównej oraz "Ukiel" z Zielonej Góry do Olsztyna, a także Regio: Nowa Sól/Zielona Góra – Poznań Główny oraz Zielona Góra – Gorzów Wielkopolski.

Sport[edytuj]

Kościół ewangelicki z XVIII wieku

Piłka nożna:

  • Ludowy Klub Sportowy „Klon” Babimost – klub piłkarski założony w 1945 roku i występujący w A-klasie.
  • UKS Iskra Babimost – klub uczniowski.

Unihokej UKS Fenomen Babimost:

  • młodzicy,
  • juniorzy młodsi

Miasta partnerskie[edytuj]

Zobacz też[edytuj]

Przypisy

  1. Dane Głównego Urzędu Statystycznego: Ludność. Stan i struktura w przekroju terytorialnym (Stan w dniu 31 XII 2008 r.). [dostęp 23.09.2009].
  2. ab http://www.polskawliczbach.pl/Babimost, w oparciu o dane GUS.
  3. Magazin für die neue Historie und Geographie Angelegt, t. XVI, Halle, 1782, s. 12.
  4. "Kodeks dyplomatyczny Wielkopolski", tom I, Biblioteka Kórnicka, Poznań 1877, str.308.
  5. Zarządzenie Ministrów: Administracji Publicznej i Ziem Odzyskanych z dnia 7 maja 1946 r. (M.P. z 1946 r. Nr 44, poz. 85).
  6. ab Krajniak, Jan, Pojezierze lubuskie Międzyrzecz, Świebodzin, Sulęcin, Słubice - Przewodnik, s. 31
  7. Na Ziemi Ojców, Rocznik Ziem Zachodnich i Północnych, 1962, Towarzystwo Rozwoju Ziem Zachodnich, str. 171
  8. Krajniak, Jan, Pojezierze lubuskie Międzyrzecz, Świebodzin, Sulęcin, Słubice - Przewodnik, s. 32
  9. Na podstawie danych ze spisu powszechnego z 1905 roku, według deklarowanego języka ojczystego i religii; nie sklasyfikowano osób deklarujących więcej niż jeden język ojczysty, Gemeindelexikon für das Königreich Preußen. Heft V. Provinz Posen, Berlin 1908.
  10. Rejestr zabytków nieruchomych woj. lubuskiego - stan na 31.12.2012 r.. Narodowy Instytut Dziedzictwa. [dostęp 25.2.13]. s. 103.
  11. Babimost - Parafia pw. św. Wawrzyńca. kuria.zg.pl. [dostęp 2016-05-30].
  12. Porozumienie o współpracy partnerskiej

Bibliografia[edytuj]

  • Krajniak, Jan, Pojezierze lubuskie Międzyrzecz, Świebodzin, Sulęcin, Słubice - Przewodnik, Wydawnictwo Poznańskie, Poznań, 1976

Linki zewnętrzne[edytuj]

'