Tworzenie stron internetowych

	Barlinek
	Barlinek
	Herb Barlinka
Państwo	Polska
Województwo	zachodniopomorskie
Powiat	myśliborski
Gmina	Barlinek; gmina miejsko-wiejska
Prawa miejskie	1278
Burmistrz	Dariusz Zieliński
Powierzchnia	17,55 km²
Wysokość	56 m n.p.m.
Populacja (30.06.2016); • liczba ludności; • gęstość	; 14 048; 800,5 os./km²
Strefa numeracyjna;	(+48) 95
Kod pocztowy	74-320
Tablice rejestracyjne	ZMY
	Położenie na mapie powiatu myśliborskiego Barlinek
	Położenie na mapie województwa zachodniopomorskiego Barlinek
	Położenie na mapie Polski Barlinek
	52°59′32″N 15°12′59″E/52,992222 15,216389
TERC; (TERYT)	3210014
SIMC	0935268
	Urząd miejski Niepodległości 20; 74-320 Barlinek
	Multimedia w Wikimedia Commons
	Hasło w Wikisłowniku
	Strona internetowa

Ten artykuł dotyczy miasta. Zobacz też: Barlinek – przedsiębiorstwo.

Barlinek (niem. Berlinchen) – miasto w północno-zachodniej Polsce, w województwie zachodniopomorskim, w powiecie myśliborskim, siedziba gminy miejsko-wiejskiej Barlinek. Najludniejsze miasto powiatu myśliborskiego.

Według danych z 30 czerwca 2009 r. miasto miało 14 162 mieszkańców^[2].

Położenie[edytuj]

Zabytkowy pomost (1927 r.) nad Jeziorem Barlineckim

Miasto położone jest nad kanałem Młynówka i jeziorami: Barlineckim, Chmielowym i Uklejno.

Według danych z 1 stycznia 2013 powierzchnia miasta wynosi 17,55 km²^[3].

Nazwa[edytuj]

Dawniej nazwą miasta było Nova Berlyn i Klein Berlin. Przed 1945 rokiem miało niemiecką nazwę Berlinchen.

Nazwa Barlinek została urzędowo wprowadzona rozporządzeniem ministrów Administracji Publicznej i Ziem Odzyskanych z dnia 12 listopada 1946 r.^[4] Wcześniej przez krótki okres powojenny funkcjonowała nazwa Berlinek^[5]^[6], mająca jeszcze przedwojenną tradycję^[7].

Historia[edytuj]

Miasto zostało założone przez Brandenburczyków w 1278 r. jako nadgraniczny gród obronny. W połowie XIV w. Barlinek otrzymał mury obronne z dwoma bramami – Myśliborską (Soldiner Tor) i Młyńską (Mühlentor). Miasto doznawało licznych klęsk żywiołowych, jak zarazy i pożary (te ostatnie aż siedmiokrotnie). Podstawowe zajęcia mieszkańców stanowiły rolnictwo i hodowla bydła.

W latach 1402-1454 należało do państwa krzyżackiego, by ostatecznie powrócić do Brandenburgii. Od tego czasu miasto nieprzerwanie pozostawało pod władzą dynastii Hohenzollernów aż do 1918 r., wchodząc od 1701 r. w skład Prus, a od 1871 r. – Niemiec.

Z rzemiosł poważniej rozwinęło się tkactwo, sukiennictwo, lniarstwo, podupadłe w połowie XIX w. Na przełomie XVIII i XIX w. czynna była tu papiernia. Pomyślna dla rozwoju gospodarczego miasta była druga połowa XIX w. Miasto stało się wówczas znacznym ośrodkiem gospodarczym. Rozwinęły swoją produkcję: garbarnia, fabryka pługów. W 1898 r. Barlinek uzyskał połączenie kolejowe z Choszcznem i Myśliborzem.

31 stycznia 1945 r. miasto zdobyte zostało przez oddziały radzieckie (XII Korpus Pancerny Armii Czerwonej); w wyniku walk oraz umyślnych podpaleń zniszczeniu uległo wówczas ponad 50% zabudowy. W następstwie II wojny światowej miasto znalazło się w granicach Polski. Miejscową ludność która pozostała w mieście przesiedlono za Odrę, a do Barlinka sprowadzono polskich osadników. W rezultacie częściowej, powojennej odbudowy Barlinek stał się uprzemysłowionym miasteczkiem Pomorza Zachodniego.

Zabytki[edytuj]

Kościół Niepokalanego Serca Najświętszej Maryi Panny

Kościół św. Bonifacego

fragmenty murów obronnych z XIV i XV w.;
kościół Niepokalanego Serca NMP z XIII i XIV w. (przebudowany w XIX w.);
domy mieszczańskie z XIX w.;
rynek miejski z „Gęsiarką” – fontanną wykonaną w 1912 r. przedstawiającą dziewczynkę z gęsiorem;
kościół św. Bonifacego z 1923 r.;
Młyn Papiernia – była fabryka papieru czerpanego, obecnie muzeum i siedziba Stowarzyszenia na Rzecz Ochrony Dziedzictwa „Młyn Papiernia”;
Plaża Miejska – wybudowana 1927 r. nad Jeziorem Barlineckim w unikalnym na Pomorzu stylu alpejskim
Szkoła Podstawowa nr 1 w Barlinku im.Tadeusza Kościuszki – została wybudowana jako klasztor, podczas II wojny światowej była szpitalem wojskowym;
parafialna cerkiew prawosławna Zaśnięcia Najświętszej Maryi Panny, wzniesiona jako kościół ewangelicki w XIX w.;
hala sportowa, jedna z pierwszych w Niemczech, wzniesiona w początkach XX w., 12 listopada 2010 r. na terenie hali wybuchł pożar;
Pałacyk Cebulowy – przedwojenna willa położona nad Jeziorem Barlineckim, później mieściła się w nim szkoła i Komenda Hufca ZHP Barlinek;

Demografia[edytuj]

Piramida wieku mieszkańców Barlinka w 2014 r.:^[1].

Kultura[edytuj]

Pomnik gęsiarki na barlineckim rynku

Głównym animatorem działalności kulturalnej w mieście jest Barlinecki Ośrodek Kultury. Mieszczą się tutaj pracownie ceramiki unikatowej, teatralna i plastyczna, a także sekcja szachowa, krótkofalarska oraz działają zespoły taneczne. BOK jest organizatorem cyklicznych imprez: Lata Teatralnego, Ogólnopolskiego Pleneru Plastycznego i polsko-niemieckich warsztatów ceramicznych, plastycznych i teatralnych.

W Barlinku znajduje się Muzeum Regionalne.

Lokalnym czasopismem jest Echo Barlinka, wydawane przez Towarzystwo Miłośników Barlinka. Towarzystwo Miłośników Barlinka (TMB), działające w mieście od początku lat dziewięćdziesiątych, organizuje koncerty muzyki poważnej, bierze udział w festynach i interpeluje u władz samorządowych w sprawach mieszkańców dotyczących życia w Barlinku.

Oprócz Echa Barlinka, wydawane jest także czasopismo Puls Barlinka.

Edukacja[edytuj]

Szkoły podstawowe[edytuj]

Szkoła Podstawowa nr 1 im. Tadeusza Kościuszki
Szkoła Podstawowa nr 4 im. Henryka Sienkiewicza

Gimnazja[edytuj]

Gimnazjum nr 1 im. Bohaterów Westerplatte
Gimnazjum nr 2 im. Mikołaja Kopernika

Szkoły ponadgimnazjalne[edytuj]

Zespół Szkół Ponadgimnazjalnych nr 1 im. kpt. hm. Andrzeja Romockiego „Morro”

Inne[edytuj]

Centrum Edukacyjne „Dydaktyk”
Centrum Edukacyjne „Konsul”

Wspólnoty wyznaniowe[edytuj]

Cerkiew prawosławna Zaśnięcia Najświętszej Maryi Panny

Kościół katolicki[edytuj]

Trzy parafie:

Kościół ewangelicko-augsburski[edytuj]

Filia parafii w Gorzowie Wielkopolskim

Chrześcijańska Wspólnota Zielonoświątkowa[edytuj]

Jeden zbór:

zbór w Barlinku

Polski Autokefaliczny Kościół Prawosławny[edytuj]

Jedna parafia:

parafia Zaśnięcia Przenajświętszej Bogurodzicy

Świadkowie Jehowy[edytuj]

Dwa zbory^[8]^[9]:

Barlinek-Wschód
Barlinek-Zachód

Gospodarka[edytuj]

Drobny przemysł: odzieżowy i materiałów budowlanych. Duża fabryka sprzętu okrętowego ZUO Bomet-Caparo, notowane na giełdzie zakłady przemysłu drzewnego Barlinek S. A., GBS Bank (dawniej GBS w Barlinku), fabryka drzwi Klaus Borne, rozlewnia gazu firmy Gaspol, Nadleśnictwo Barlinek.

Na terenie Barlinka utworzono podstrefę Kostrzyńsko-Słubickiej Specjalnej Strefy Ekonomiczna, obejmującą wyznaczonych 5 kompleksów^[10].

Sport[edytuj]

Barlinek jest promowany jako „Europejska Stolica Nordic Walking”. Wokół miasta zostało wytyczonych 7 tras o zróżnicowanym stopniu trudności, łącznie 54 km^[11].

Dla wszystkich amatorów aktywnego wypoczynku Barlinek oferuje wiele atrakcji sportowo-rekreacyjnych: rejsy pod żaglami, pływanie łódkami, kajakami, przejażdżki konne, biegi leśne, kręgle, bogate łowiska ryb oraz leśne ostępy pełne łownej zwierzyny i owoców runa leśnego. Wydarzeniami sportowymi dużej rangi są Żeglarskie Mistrzostwa Polski w klasie Omega oraz Festiwal Szachowy im. Emanuela Laskera.

Liga piłki nożnej halowej w Barlinku – cykliczny turniej „dzikich” drużyn piłkarskich.

Organizacje sportowe działające w mieście:

Klub Żeglarski SZTORM Barlinek
MKS Pogoń Barlinek – klub sportowy (Klasa okręgowa)
Barlinecki Klub Tenisowy
MLKS „Lubusz” Barlinek – filia klubu LKS „Lubusz” Słubice
Polski Związek Wędkarski Barlinek Koło nr 1
Klub Szachowy „Lasker”
Klub Karate „Shotokan”
KS Boran Barlinek - MMA, Muay Thai
Berserker's Team Barlinek - MMA, Brazilian Jiu Jitsu, Muay Thai

W 2011 r. Barlinek wzbogacił się o nowy stadion sportowy przeznaczony dla piłkarzy i lekkoatletów. Po wielu trudnościach został on oficjalnie otwarty 2 października (modernizacji uległ stadion MKS Pogoń Barlinek, która występuje w III lidze). Obiekt wzbogacił się o bieżnię tartanową długości 400 metrów wraz z 6 torami na prostej i 4 na łukach. Przy stadionie mieszczą się także trybuny, mogące pomieścić 960 osób.

W dniach 29 maja - 1 czerwca 2014 r. miasto było gospodarzem finału XLII Ogólnopolskiego Młodzieżowego Turnieju Turystyczno - Krajoznawczego, pod patronatem PTTK.

Transport[edytuj]

Barlinek na planie gminy

W mieście krzyżują się dwie drogi wojewódzkie:

151 trasa Gorzów Wlkp.-Choszczno
156 trasa Strzelce Krajeńskie-Lipiany

Przez Barlinek przebiega też nieczynna linia kolejowa Myślibórz – Choszczno.

Polityka[edytuj]

Mieszkańcy Barlinka wybierają do swojej rady miejskiej 11 radnych (11 z 15). Pozostałych 4 radnych wybierają mieszkańcy terenów wiejskich gminy Barlinek. Organem wykonawczym jest burmistrz. Siedzibą władz jest budynek przy ul. Niepodległości 12.

Burmistrzowie Barlinka (po 1990 r.):

Józef Wawrzyniak (1990-1994)
Józef Jerzy Faliński (SLD) (1994-2000)
Zygmunt Siarkiewicz (SLD) (2000-2014)
Dariusz Zieliński (od 2014)

Barlinek jest siedzibą Nadleśnictwa Barlinek zlokalizowanego przy ul. Tunelowej, które wchodzi w skład Regionalnej Dyrekcji Lasów Państwowych w Szczecinie.

Mieszkańcy Barlinka wybierają posłów na Sejm z okręgu wyborczego nr 41, a posłów do Parlamentu Europejskiego z okręgu wyborczego nr 13.

Miasta partnerskie[edytuj]

Lista gmin partnerskich gminy Barlinek^[12]:

Zobacz też[edytuj]

Przypisy

↑ ^a^b http://www.polskawliczbach.pl/Barlinek, w oparciu o dane GUS.
↑ Ludność. Stan i struktura w przekroju terytorialnym (Stan w dniu 30 VI 2009 r.). Warszawa: Główny Urząd Statystyczny, 2009-11-24. ISSN 1734-6118.
↑ Powierzchnia i ludność w przekroju terytorialnym w 2013 r.. Warszawa: Główny Urząd Statystyczny. ISSN 1505-5507.
↑ Rozporządzenie Ministrów: Administracji Publicznej i Ziem Odzyskanych z dnia 12 listopada 1946 r. (M.P. z 1946 r. Nr 142, poz. 262, s. 6)
↑ Mapa Polski 1:1 000 000 Wojskowy Instytut Geograficzny Sztabu Generalnego W.P., Warszawa 1945 [1]
↑ Koleje Pomorza Przyodrzańskiego 1:1 000 000 Dyr. Okręg. Kolei Państw. w Szczecinie, 1946 [2]
↑ S. Kozierowski, 1934. Atlas nazw geograficznych Słowiańszczyzny Zachodniej. Poznań: Nauka i Praca. mapa
↑ Dane według wyszukiwarki zborów na oficjalnej stronie Świadków Jehowy (www.jw.org), dostęp z 15 stycznia 2017.
↑ Sala Królestwa ul. Podwale 6 Barlinek
↑ Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 15 grudnia 2008 r. (Dz.U. z 2008 r. Nr 232, poz. 1551, s. 13062-4)
↑ CIT Barlinek - Centrum Nordic Walking. [dostęp 2012-01-14].
↑ Gminy partnerskie (pol.). Urząd Miejski w Barlinku. [dostęp 2009-09-28].

Linki zewnętrzne[edytuj]

Oficjalna strona miasta Barlinek
Centrum Informacji Turystycznej w Barlinku
Historia Żydów w Barlinku na portalu Wirtualny Sztetl
Gmina Barlinek Europejska Stolica Nordic Walking - Na portalu Euro Renoma
Katalog stron www dotyczących Barlinka w Open Directory Project

[populacja2016-1] ttp://www.polskawliczbach.pl/Barlinek, w oparciu o dane GUS.

[Ludno.C5.9B.C4.872009-06-2] Ludność. Stan i struktura w przekroju terytorialnym (Stan w dniu 30 VI 2009 r.). Warszawa: Główny Urząd Statystyczny, 2009-11-24. ISSN 1734-6118.

[3] Powierzchnia i ludność w przekroju terytorialnym w 2013 r.. Warszawa: Główny Urząd Statystyczny. ISSN 1505-5507.

[4] Rozporządzenie Ministrów: Administracji Publicznej i Ziem Odzyskanych z dnia 12 listopada 1946 r. (M.P. z 1946 r. Nr 142, poz. 262, s. 6)

[5] Mapa Polski 1:1 000 000 Wojskowy Instytut Geograficzny Sztabu Generalnego W.P., Warszawa 1945 [1]

[6] Koleje Pomorza Przyodrzańskiego 1:1 000 000 Dyr. Okręg. Kolei Państw. w Szczecinie, 1946 [2]

[7] S. Kozierowski, 1934. Atlas nazw geograficznych Słowiańszczyzny Zachodniej. Poznań: Nauka i Praca. mapa

[8] Dane według wyszukiwarki zborów na oficjalnej stronie Świadków Jehowy (www.jw.org), dostęp z 15 stycznia 2017.

[9] Sala Królestwa ul. Podwale 6 Barlinek

[10] Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 15 grudnia 2008 r. (Dz.U. z 2008 r. Nr 232, poz. 1551, s. 13062-4)

[11] CIT Barlinek - Centrum Nordic Walking. [dostęp 2012-01-14].

[12] Gminy partnerskie (pol.). Urząd Miejski w Barlinku. [dostęp 2009-09-28].

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]