Tworzenie stron internetowych

Ten artykuł dotyczy miasta nad Czarną Przemszą. Zobacz też: inne miejscowości o tej nazwie.

Będzin
Herb Będzina Flaga Będzina
Dewiza: Civitas Regi Bendzinensis
Państwo	Polska
Województwo	śląskie
Powiat	będziński
Gmina	gmina miejska
Aglomeracja	górnośląska
Data założenia	IX wiek
Prawa miejskie	1358 (prawo magdeburskie, wcześniej lokacja na prawie polskim)
Prezydent	Łukasz Komoniewski
Powierzchnia	37,37 km²
Wysokość	260-382 m n.p.m.
Populacja (30.06.2016) • liczba ludności • gęstość	57 761[1] 1 545,7 os./km²
Strefa numeracyjna	(+48) 32
Kod pocztowy	42-500
Tablice rejestracyjne	SBE
Położenie na mapie województwa śląskiego Będzin
Położenie na mapie Polski Będzin
50°19′26″N 19°07′45″E/50,323889 19,129167
TERC (TERYT)	2401011
SIMC	0937899
Urząd miejski ul. 11 Listopada 20 42-500 Będzin
Multimedia w Wikimedia Commons
Informacje w Wikipodróżach
Hasło w Wikisłowniku
Strona internetowa
BIP

Będzin (niem. Bendzin, ros. Бендзин) – miasto w południowej Polsce, w województwie śląskim, siedziba powiatu będzińskiego, w Zagłębiu Dąbrowskim, będącym historyczną częścią zachodniej Małopolski, nad rzeką Czarną Przemszą, na Wyżynie Śląskiej, na terenie Górnośląskiego Okręgu Przemysłowego (GOP) i konurbacji katowickiej.

Był miastem królewskim Korony Królestwa Polskiego^[2] w tenucie będzińskiej w powiecie proszowskim województwa krakowskiego w końcu XVI wieku^[3].

Będzin jest historyczną stolicą regionu Zagłębia Dąbrowskiego. Należy do najstarszych miast (650 lat od nadania magdeburskich praw miejskich) Małopolski i województwa śląskiego. Jest siedzibą władz powiatu będzińskiego (starostwo). Pełni rolę ośrodka handlowego, finansowo-gospodarczego (przemysł, energetyka), administracyjnego i kulturalno-oświatowego regionu.

Pod względem ekonomicznym Będzin pełni głównie funkcje administracyjne i handlowo–przemysłowe; rozwijają się funkcje turystyczne. Jest ośrodkiem we wschodniej części Górnośląskiego Okręgu Przemysłowego.

Położenie[edytuj]

Położenie matematyczno-geograficzne

Wyznaczają go współrzędne geograficzne:

19°03′30″E – 19°11′16″E (rozciągłość równoleżnikowa)

50°22′13″N – 50°18′05″N (rozciągłość południkowa).

Geometryczny środek miasta opisują współrzędne: 19°07′23″E i 50°20′09″N.

Położenie historyczno-geograficzne

Będzin położony jest w odległości 12 km od stolicy województwa śląskiego – Katowic, 5 km od centrum Sosnowca i 4 km od Dąbrowy Górniczej, na terenie Zagłębia Dąbrowskiego (w skład którego wchodzą m.in. pobliskie miasta: Sosnowiec, Dąbrowa Górnicza, Czeladź, Wojkowice, Sławków i Siewierz), w zachodniej Małopolsce na pograniczu z Górnym Śląskiem.

Położenie fizycznogeograficzne

Pod względem regionalizacji fizycznogeograficznej Polski według J. Kondackiego (2002) Będzin leży na obszarze prowincji Wyżyna Śląsko-Krakowska (341), makroregionu Wyżyna Śląska (341.1) oraz mezoregionów: Wyżyna Katowicka (341.13) i Garb Tarnogórski (341.12).

Wyżyna Katowicka stanowi środkową część Wyżyny Śląskiej. Na węglonośnym podłożu skał karbońskich zalegają dolomity i wapienie środkowego triasu, które w północnej części obszaru tworzą zwarte wyniesienia Garbu Tarnogórskiego.

Pod względem ukształtowania powierzchni w obrębie Wyżyny Katowickiej można wyróżnić kilka regionów, na pograniczu których położony jest Będzin: Płaskowyż Bytomsko-Katowicki o wys. 240–260 m n.p.m., Kotlinę Mysłowicką nad Przemszą i Wysoczyznę Dąbrowską (ponad 300 m n.p.m.).

Natomiast w obrębie Garbu Tarnogórskiego obszar Będzina obejmuje część Garbu Ząbkowickiego i Płaskowyżu Twardowickiego z jego najwyższym wzniesieniem – Górą Świętej Doroty (382 m n.p.m.).

Położenie administracyjne i granice

Pod względem administracyjnym Będzin jest miastem powiatowym (siedziba władz powiatu ziemskiego) województwa śląskiego.

Graniczy z następującymi miastami: Sosnowcem (powiat grodzki) od południa, Dąbrową Górniczą (powiat grodzki) od wschodu, Czeladzią od zachodu i południowego zachodu, na krótkim odcinku na rzece Brynica z Siemianowicami Śląskimi (rejon Boleradza), Wojkowicami od zachodu oraz gminą wiejską Psary (miejscowości: Psary, Gródków, Sarnów i Preczów) od północy.

Długość granic Będzina: 37,62 km^[4].

Warunki naturalne[edytuj]

• Wysokość n.p.m. i rzeźba terenu

najwyższa: 382 m (Góra Świętej Doroty w Grodźcu)

najniższa: ok. 255 m (dolina Czarnej Przemszy w Małobądzu).

Miasto ma urozmaiconą rzeźbę terenu z najwyższymi wzniesieniami: Góra św. Doroty (Dorotka) (382 m n.p.m.), Parcina (354 m), góra Kijowa (Kamionka) (345,5 m), Wzgórza Małobądzkie (308 m) ze wzniesieniem Syberki (ok. 300 m), wzniesienia Warpia (297 m) oraz Góra Zamkowa (285 m).

• Hydrografia

Przez miasto na długości ok. 8 km przepływa Czarna Przemsza wraz z Pogorią i Potokiem Psarskim. Cały obszar miasta leży w zlewni Przemszy w dorzeczu Wisły.

• Całkowita powierzchnia miasta: 37,08 km² (10% powierzchni powiatu będzińskiego), z tego:

użytki rolne: 48%

użytki leśne: 5%

Przyroda i jej ochrona[edytuj]

Pomniki przyrody

Na terenie miasta znajdują są 94 drzewa uznane w latach 1992-1994 za pomniki przyrody, w tym 46 drzew pojedynczych oraz aleja kasztanowa, składająca się z 48 drzew; ochroną objęto 18 gatunków drzew i krzewów; większość pomnikowych okazów znajduje się w parku Ciechanowskich w Grodźcu.

Obszary chronionego krajobrazu

Uchwałą Rady Miejskiej w Będzinie z 23 VI 1993 powołano na terenie miasta trzy obszary chronionego krajobrazu o charakterze wyspowym, mające na celu zachowanie krajobrazów o wysokich wartościach ekologicznych i estetycznych oraz przywrócenia właściwej jakości środowisku naturalnemu i wykorzystaniu go do celów rekreacyjno-turystycznych:

• „Góra Zamkowa” – pow. 6,7 ha; obejmuje wzgórze wraz z zamkiem, parkiem (graby, buki, jesiony, jawory, klony, lipy drobnolistne, dęby szypułkowe, robinia akacjowa, kasztanowiec zwyczajny; siedliska grądowe) i podziemiami; park został założony przez Jana Gręborskiego w 1801 r.
• „Góra Św. Doroty” w Grodźcu – pow. 147,3 ha; wspaniały punkt widokowy o wysokich walorach krajobrazowych; dobrze wykształcone zarośla śródpolne, zwane czyżniami oraz pozostałości muraw kserotermicznych; w drzewostanie dominują brzozy brodawkowate, robinie akacjowe, buki, dęby, jesiony, klony.
• „Las Grodziecki” – 149,3 ha; kompleks leśny (jesiony, jawory, klony, brzozy, dęby szypułkowe, sosny i świerki w wieku ponad 100 lat) z wilgotnymi łąkami; jedyna ostoja fauny leśnej w mieście (myszołów, jastrząb, strzyżyk, dzięcioł duży, grubodziób, sarna europejska, lisy i dziki);
• „Góra Parcina” – proponowany na wzgórzu Parcina w Grodźcu; wartości krajobrazowe, roślinność kserotermiczna – łąkowa.

Zespoły przyrodniczo-krajobrazowe (proponowane)

• „Góra Kijowa” (tzw. Kamionka) w Grodźcu – bogactwo form rzeźby, zjawiska krasowe i erozyjne, mozaika lasów liściastych, muraw kserotermicznych, łąk, zarośli śródpolnych, upraw rolnych;
• „Park Gzichowski” przy pałacu Mieroszewskich na Gzichowie – 2,62 ha, zabytkowy park założony na początku XIX w.; drzewostan częściowo pochodzący z XX w. – najstarsze okazy to ponad stuletnie jesiony (180-, 160- i 130-letni), 170-letni dąb szypułkowy i grupa 30 jesionów i lip pochodzących z XIX w.; w parku zachowane barokowe figury Bachusa i Flory z piaskowca z 1718 r. autorstwa Georga Leonharda Webera (ok. 1670/75 – ok. 1732), rzeźbiarza świdnickiego związanego z Wrocławiem;
• „Park Ciechanowskich” w Grodźcu – 5,69 ha, park założony w XIX w. z wieloma pomnikowymi drzewami (m.in.: jesion wyniosły, buk pospolity, grab pospolity), objętymi ochroną prawną;
• „Na północ od KWK Grodziec” – występowanie starych zwałowisk i wyrobisk pogórniczych oraz cennych przyrodniczo zbiorowisk łąkowych.

Użytki ekologiczne (planowane i proponowane)

• „Łęg na Gzichowie” (dolina Potoku Brzozowickiego z rozlewiskami) – rejon osiedla przy ul. Namiarkowej – łęg olszowo-jesionowy, lęgowiska 11 gatunków ptaków;
• „Dolina Potoku Psarskiego” (Łagisza) – unikatowe wilgotne łąki kruszczykowo-mieczykowych z roślinami chronionymi oraz stanowiska lęgowe 3 gatunków ptaków;
• „Łagisza-Odkrywkowa” – łąka storczykowa;
• „Łąki w Starej Łagiszy” przy ulicy Dąbrowskiej (Łagisza) – dobrze rozwinięte zespoły roślinności wilgotnych łąk z gatunkami prawnie chronionymi oraz 3 gatunkami ptaków lęgowych;
• „Łagisza-Bory” – występowanie storczyków, podlegających całkowitej ochronie prawnej, ochrona 7 gatunków ptaków lęgowych;
• „Łąki nad Brynicą” – wilgotne łąki nadrzeczne ze stanowiskami lęgowymi 6 gatunków ptaków;
• „Warpie” – pozostałości dawnej eksploatacji, charakterystyczne formy powierzchni ziemi, roślinność kserotermiczna;
• „Grodziec” – tereny cenne florystycznie (murawy kserotermiczne) i ornitologiczne (14 gatunków lęgowych);
• „Park Rozkówka” w (Grodziec) – 28,9 ha, stanowiska storczyka kruszczyka błotnego oraz innych chronionych gatunków roślin, cenny zespół ptaków.

Inne obiekty o znacznych walorach przyrodniczych

• park „Koszelew” (Warpie) – 4,92 ha, 33 gatunki i odmiany drzew (gł. klony pospolite, kasztanowce białe, brzozy brodawkowate i topole), z których najstarsze osiągają 60 lat;
• park (lasek) „Małpi Gaj” (Gzichów/Brzozowica) – 9,12 ha, bogate zasoby dendroflory;
• park leśny przy willi Ciechanowskich w Grodźcu – 1,89 ha, założony pod koniec XIX w., gł. stare buki.

Będzin jest statutową siedzibą biura Zespołu Parków Krajobrazowych Województwa Śląskiego (utworzony 1 stycznia 2000 r., ul. Krasickiego 25), zarządzającej 8 parkami krajobrazowymi.

Dzielnice[edytuj]

Dzielnice Będzina na mapie

Będzin dzieli się na 7 zasadniczych dzielnic:

• Grodziec (wraz z Boleradzem, Pekinem, Hutą, Bagieńcem, Osówką, Za Górą, Parciną, Jasieniem i in. dawnymi osadami) (od 1975, w latach 1951-1975 miasto) – 1274 ha
• Gzichów (w jego składzie: Brzozowica, osiedle Zamkowe i osiedle „Namiarkowa”) (od 1915) – 563 ha
• Ksawera (wraz z Koszelewem, Zieloną i osiedlem Podskarpie) (od 1923) – 172 ha
• Łagisza (w jej składzie: tzw. Stara Łagisza, Glinice, Jazowe, Pustkowie, Bory, Podłosie i Niepiekło) (od 1973, w latach 1967-1973 miasto) – 863 ha
• Małobądz (w jego składzie osiedla: 27 Stycznia i Górki Małobądzkie) (od 1915) – 400 ha; wyodrębniło się osiedle Syberka
• Śródmieście (wraz ze Starym Miastem (Stary Będzin), Nowym Będzinem, Mrowcami, Podjaziem) – 153 ha
• Warpie (w jego składzie tzw. Kamionka oraz osiedla mieszkaniowe: Warpie–Wschód i Nowe Warpie w budowie) (od 1923) – 283 ha

W latach 1977-1992 dzielnicą były również Wojkowice – obecnie ponownie samodzielne miasto

Nazwa[edytuj]

Istnieją trzy teorie pochodzenia nazwy „Będzin”:

• pierwsza wywodzi je od imienia osobowego Będa lub Będzan,
• według legendy miano nadać miał miastu (a przy okazji również i okolicznym miejscowościom) – sam Kazimierz III Wielki (według innych wersji Kazimierz I Odnowiciel). Król miał wyrazić się podczas lustracji nadprzemszańskiego grodu iż: Tam rosną dąbrowy, tam sosnowy, tutaj będziem My, tam Pogoń, a tam czeladź nasza, a jeżli tu mało będzie miejsca to reszta stanie za górą,
• trzecia niezależnie od legendy jako źródło nazwy podaje słowo być. Słownik geograficzny Królestwa Polskiego wydany w latach 1880-1906 notuje nazwę miasta Będzin oraz staropolskie Będzyń podając jako źródłosłów nazwy odmianę słowa być – bądź. Słownik wskazuje również podobieństwo do nazwy sąsiedniej wioski Małobądź, która została wchłonięta przez miasto i obecnie jest dzielnicą Będzina o nazwie Małobądz^[5].

Nazwę miejscowości w zlatynizowanej formie Bandzyn wymienia w latach (1470-1480) Jan Długosz w księdze Liber beneficiorum dioecesis Cracoviensis^[6]. Wymienione są w niej również obecne dzielnice miasta, które wówczas były osobnymi miejscowościami wchłoniętymi przez miasto w procesach urbanizacyjnych: jak Małobądz wymieniony jako Malobandz oraz Łagisza jako Lagyscha.

W swojej historii miasto nazywane też było: Banden, Bandin, Bandzien, Bondin, Bandzen, Bandzin, Bądzin, Bendzin oraz przez okupantów niemieckich (1939-1945) Bendsburg.

Historia[edytuj]

 Osobny artykuł: Historia Będzina.

Zamek w Będzinie (widok od strony alei Kołłątaja)

Będzin w granicach Korony Królestwa Polskiego jako Bendzin na mapie Wacława Grodzieckiego wydrukowanej w 1592 roku.

Widok na zamek w Będzinie i synagogę na początku XX w.

Stary Rynek w Będzinie. Stan pocz. XX w.

Fragment XIV-wiecznych murów miejskich w Będzinie

Początki osadnictwa na terenie Będzina sięgają pradziejów. W IX w. na miejscu obecnego zamku na nadprzemszańskim wzgórzu wzniesiono gród obronny, który strzegł prastarego szlaku handlowego z Kijowa przez Kraków na Śląsk i do Norymbergi. Najstarsza wzmianka o wsi Będzin pochodzi z 1301 r. W latach czterdziestych XIV w. powstaje miasto na prawie polskim (na pewno miasto istniało w 1349 r.). Kazimierz Wielki na miejscu grodu wzniósł kamienną warownię, a osadę targową 5 sierpnia 1358 r. podniósł do rangi miasta na na prawie niemieckim (prawo magdeburskie) i otoczył ją kamiennymi murami. Pierwszym znanym wójtem był Hinko zwany Ethiopusem.

Miasto swój największy rozkwit przeżywało w epoce jagiellońskiej (XVI w.), dzięki licznym przywilejom królewskim (np. prawo składu soli z 1484 r.). W 1560 r. kościół św. Trójcy został zajęty przez arian z Ogrodzieńca. Został on zamieniony na zbór braci polskich, a katolicy zostali zmuszeni do uczęszczania do kościoła św. Stanisława w Czeladzi. Mieszczanie rozpoczęli budowę za murami miasta nowego pw. Tomasza Becketa. Zdewastowany kościół św. Trójcy wrócił do katolików na skutek interwencji królewskiej dopiero w 1564 r. Jego odbudowa trwała aż do 1601 r. W 1565 r. Zygmunt August zezwolił na organizację pięciu targów rocznie, których tradycja przetrwała do dziś. W 1589 r. na będzińskim zamku toczyły się rokowania polsko-austriackie w związku z roszczeniami Maksymiliana do korony polskiej, zakończone podpisaniem traktatu bytomsko-będzińskiego. W XVI w. istniała tu zorganizowana gmina żydowska z synagogą, łaźnią i kirkutem poza murami miejskimi (ob. Zawale). W 1655 r. miasto i zamek zniszczył najazd szwedzki, Będzin przeżył najpoważniejszy upadek gospodarczy.

Okres rozbiorów[edytuj]

Po trzecim rozbiorze Polski jaki nastąpił w 1795 r. Będzin na krótko znalazł się w granicach Prus (w składzie Nowego Śląska), a od 1807 r. należał do Księstwa Warszawskiego, a następnie Królestwa Polskiego, które po jego likwidacji w 1918 roku zostało bezpośrednio wcielone do ziem polskich leżących w zaborze rosyjskim. Pod koniec XVIII w. dzięki odkryciu pod Dąbrową bogatych złóż węgla zaczęło się jego wydobycie. Powstające kopalnie i huty ołowiu przyczyniały się do gwałtownego rozwoju całego regionu, nazywanego Zagłębiem Dąbrowskim. Ponadto w 1858 r. przez Będzin poprowadzono odnogę Kolei Warszawsko-Wiedeńskiej z Ząbkowic do Sosnowca i na Śląsk. Coraz bardziej wzrastała rola ludności żydowskiej w mieście, która stanowiła wówczas większość (nawet do 80%).

W mieście w okresie zaborów funkcjonowały polskie organizacje spoleczne i kulturalne w tym Towarzystwo Gimnastyczne „Sokół” w Będzinie powstałe w 1905 roku, jako jedno z pierwszych w zaborze rosyjskim gniazd Polskiego Towarzystwa Gimnastycznego „Sokół”^[7].

Podczas I wojny światowej miasto i przemysł zostały mocno zniszczone. Powiększył się jednak obszar Będzina poprzez przyłączenie okolicznych wiosek i osiedli robotniczych (Małobądz, Gzichów z Brzozowicą, Ksawera z Koszelewem).

Okres międzywojenny[edytuj]

Po I wojnie światowej Będzin wraz z całym Zagłębiem Dąbrowskim wszedł w granice II Rzeczpospolitej. W okresie tym nastąpił znaczny rozwój miasta. W latach 20. i 30. XX w. powstały wodociągi, nowy dworzec kolejowy, gimnazjum, liczne budynki użyteczności publiczne). W okresie międzywojennym silne wpływy miał tu ruch komunistyczny, któremu podczas wyborów do Sejmu w 1930 roku udało się nawet wprowadzić posła reprezentującego okręg Będzina^[8].

II wojna światowa[edytuj]

4 września 1939 r. rozpoczęła się niemiecka okupacja Będzina. W nocy z 8 na 9 września Niemcy podpalili synagogę wraz z modlącymi się w niej Żydami. Część z nich ocalił ks. Mieczysław Zawadzki. Administracja niemiecka zmieniła nazwę miasta na Bendsburg. Pod koniec 1942 r. na terenie Warpia (Kamionka) Niemcy utworzyli getto żydowskie dla ludności żydowskiej (ok. 30 tys.), łącząc go z gettem na sąsiedniej Środuli w Sosnowcu. Na początku sierpnia 1943 r. getto zostało zlikwidowane, a ludność wywieziona do obozów zagłady. 27 stycznia 1945 r. do Będzina wkroczyła Armia Czerwona.

Słynna „Nerka” w Będzinie to jedno z najbardziej skomplikowanych skrzyżowań w Polsce. Łączy jednocześnie pewne funkcje ronda, pętli tramwajowej, węzła samochodowego i skrzyżowania

Okres powojenny[edytuj]

Po wojnie odbudowano zamek, w którym urządzono Muzeum Zagłębia, powstały nowe duże osiedla mieszkaniowe (Ksawera, Syberka, osiedle Zamkowe na Gzichowie, osiedle Warpie-Wschód, Górki Małobądzkie). W 1973 r. przyłączono miasto Łagisza, a dwa lata później Grodziec, w wyniku czego obszar miasta wzrósł trzykrotnie. Po wojnie powstało wiele zakładów przemysłowych, z elektrownią „Łagisza” na czele. Jednak w latach 1990. wiele z nich upadło (zakłady obuwnicze, cukiernicze, mięsne i inne).

W latach 1974–1976 powstał nowy węzeł komunikacyjny, w związku z budową w pobliżu Huty Katowice, który jednak przyniósł olbrzymią szkodę układowi urbanistycznemu. Największym zniszczeniom uległo Stare Miasto, m.in. wyburzono dwie pierzeje Rynku.

Będzin jest historyczną stolicą Zagłębia.

Gospodarka[edytuj]

Będzin jest ważnym ośrodkiem przemysłowym we wschodniej części Górnośląskiego Okręgu Przemysłowego. Przemysł reprezentowany jest głównie przez: hutnictwo metali nieżelaznych (Huta Będzin), przemysł energetyczny (elektrownia „Łagisza” i elektrociepłownia „Będzin”), spożywczy i materiałów budowlanych. Do niedawna rozwijało się także górnictwo węgla kamiennego (Kopalnia Grodziec, kopalnia odkrywkowa „Brzozowica”), przemysł obuwniczy (zakłady ButBędzin, d. Chełmek), cementowy (najstarsza w Polsce Cementownia Grodziec), browarski i in.

Przedsiębiorstwa[edytuj]

EC Będzin

Do najważniejszych zakładów pracy należą:

• PKE SA Elektrownia Łagisza – wybudowana w latach 1960-1970 (produkcja energii elektrycznej, produkcja i przesył ciepła, parowa o mocy 840 MW, opalana węglem kamiennym).
• Elektrociepłownia Będzin SA (moc 55 MW) (Małobądz)- wybudowana 1913 r., wytwarzanie oraz sprzedaż ciepła i energii elektrycznej do miast Zagłębia Dąbrowskiego
• Enion S.A. Będziński Zakład Elektroenergetyczny S.A.
• Huta Będzin S.A. (ul. Sielecka) (zał. w 1890 r.) - zlikwidowana.
• Fabryka Przewodów Energetycznych S.A. (ul. Sielecka) (zał. w  1928 r.)

Handel[edytuj]

Będzin jest znacznym i znanym w regionie (i poza nim) ośrodkiem handlowym. W dzielnicy Gzichów (pomiędzy ul. Świerczewskiego a Czarną Przemszą) w środy i soboty (godz. 6-14) odbywa się targ – jeden z najstarszych i największych w południowej Polsce. Na obszarze 4,5 ha znajduje się ok. 1500 stoisk i kramów. W ciągu soboty liczba klientów wynosi ponad 10 tysięcy osób (w środy nieco mniej). Od 2006 r. jest w trakcie przebudowy i modernizacji (budowa pawilonów handlowych, sanitariatów, budynku administracyjnego, nawierzchni, kanalizacji, oświetlenia). Zakończenie prac ma nastąpić do 2012 r. Targowiskiem Miejskim zarządza spółka Interpromex, która jest w 100% własnością miasta^[4].

Transport[edytuj]

Będzin posiada bardzo dogodne połączenie drogowe z resztą kraju – leży na skrzyżowaniu dwóch ważnych tras szybkiego ruchu: drogi krajowej nr 94 z Wrocławia do Krakowa z drogą krajową nr 86 z Katowic do Warszawy, która 11 kilometrów dalej łączy się na węźle Podwarpie z drogą ekspresową (międzynarodową) S1/E75. Przez miasto przebiega także droga wojewódzka nr 910 (al. Kołłątaja – ul. Czeladzka; część dawnego szlaku Kraków-Wrocław).

W odległości 23 km (drogą przez Gródków) znajduje się Międzynarodowy Port Lotniczy w Pyrzowicach

Kolej[edytuj]

Dworzec kolejowy Będzin Miasto

Stacja kolejowa Będzin

Przez Będzin przebiegają dwie linie kolejowe:

• nr 1 (Warszawa Centralna – Katowice) obsługująca ruch pasażerski oraz towarowy.
• nr 183 (Dąbrowa Górnicza Ząbkowice – Brzeziny Śląskie) obsługująca tylko ruch towarowy na odcinku Dąbrowa Górnicza Ząbkowice – Będzin Grodziec.

Pierwszą linię kolejową otwarto w Będzinie w 1859 r. jako odnogę kolei warszawsko-wiedeńskiej. W mieście powstały wtedy dwie stacje: Będzin Miasto i Będzin. W okresie późniejszym powstała trzecia stacja Będzin Ksawera. Na stacjach tych obsługiwana jest komunikacja podmiejska realizowana przez spółkę Koleje Śląskie na trasie:

• Częstochowa – Zawiercie – Dąbrowa Górnicza – Będzin – Sosnowiec – Katowice – Gliwice

Dodatkowo na stacji Będzin Miasto zatrzymują się pociągi przyspieszone relacji:

• Częstochowa – Zawiercie – Będzin – Katowice – Bielsko-Biała – Żywiec – Zwardoń
• Częstochowa – Zawiercie – Będzin – Katowice – Pszczyna – Skoczów – Ustroń – Wisła

Komunikacja miejska[edytuj]

System komunikacji miejskiej oparty jest na transporcie autobusowym i tramwajowym.

Komunikacja autobusowa[edytuj]

Połączenia autobusowe (50 linii ponad 100 przystanków KZK GOP) umożliwiają bezpośredni dojazd podróżnych do następujących miast: Bytom, Czeladź, Dąbrowa Górnicza, Katowice, Sosnowiec, Wojkowice, Piekary Śląskie, Siemianowice Śląskie, Siewierz, Sławków oraz do większości miejscowości wiejskich powiatu będzińskiego (Sarnów, Gródków, Psary, Malinowice, Strzyżowice, Toporowice, Góra Siewierska, Mierzęcice, Przeczyce, Bobrowniki, Rogoźnik, Boguchwałowice, Nowa Wieś, Wojkowice Kościelne, Targoszyce, Dobieszowice).

Linie autobusowe: 16, 24, 25, 26, 27, 28, 40, 42, 43, 61, 67, 79, 90, 97, 99, 104, 107, 116, 125, 150, 188, 200, 225, 235, 260, 269, 299, 603, 606, 616, 625, 634, 721, 722, 800, 805, 807, 813, 814, 817, 818, 902N, 904N .

Linie minibusowe: 242, 243, 901, 916, 921, 928.

Tramwaje[edytuj]

Pierwszą linię tramwajową (nr 21) otwarto w Będzinie w 1928 r. (od 18 stycznia do Sosnowca, a od 11 lutego do Dąbrowy Górniczej i 31 października przedłużenie jej na Reden).

Przez Będzin przebiegają trasy 5 linii tramwajowych (od 1 III 2009 do 15 VIII 2011 3 linie):

• 21 – Dąbrowa Górnicza (Tworzeń) – Huta Katowice – Będzin – Sosnowiec – Milowice Pętla
• 22 – Dąbrowa Górnicza (Tworzeń) – Huta Katowice – Będzin – Czeladź (Kombatantów)
• 24 – Będzin os. Zamkowe Pętla – Sosnowiec – Konstantynów (Okrzei)
• 27 – Kazimierz – Sosnowiec – Pogoń Akademiki (od 18:00 do 6:00 większość kursów do przyst. Będzin osiedle Zamkowe Pętla; 16 VIII 2011 przywrócono część kursów w soboty do Dąbrowy Górniczej – Urząd Pracy lub na os. Zamkowe)
• 28 – Będzin os. Zamkowe (zajezdnia) – Gołonóg Podstacja (zawieszona 1 III 2009 – 15 VIII 2011)

Do 2006 r. kursowała również linia nr 25 (Dąbrowa Górnicza-Kopalnia Paryż – Będzin – Grodziec – Wojkowice – Żychcice) (zlikwidowane torowisko).

Zajezdnia tramwajowa w Będzinie odpowiada również za obsługę linii 26 oraz od 1 V 2010 linii 15, które w godzinach włączenia na trasę i zjazdu do zajezdni kursują na trasach:

• 15 – Będzin os. Zamkowe Pętla – Sosnowiec Zagórze Pętla
• 26 – Będzin os. Zamkowe Pętla – Mysłowice Dworzec PKP / Sosnowiec Milowice Pętla

Od 1 marca 2009 r. tramwajowa oferta komunikacyjna została znacznie ograniczona. Miasto zredukowało liczbę kursów linii nr 27 i 28 wykonywanych na oryginalnej trasie (z przystanku os. Zamkowe Pętla), a częstotliwość kursowania linii nr 22 została zmniejszona o połowę. Kursy T27 i T28 częściowo przywrócono 16 VIII 2011. Zlikwidowano także linię nr 32 – Czeladź Kombatantów – Będzin – Gołonóg Podstacja Pętla.

Zabytki[edytuj]

Zamek w Będzinie

Kościół św. Trójcy w Będzinie

Na terenie Będzina znajduje się 6 obiektów zabytkowych pod ochroną prawną i 80 obiektów zabytkowych pod ochroną konserwatorską, z których do najważniejszych należą:

Śródmieście – Stare Miasto

• średniowieczny układ urbanistyczny miasta wraz ze Wzgórzem Zamkowym
• obronny zamek królewski z XIV w. (odbudowany 1952-56)
• miejskie mury obronne z XIV w. na d. Zaułku i Zawalu
• kościół parafialny pw. św. Trójcy z XIV w.
• kościół cmentarny pw. św. Tomasza z Canterbury (Becketa) z XVIII w. i ok. 20 nagrobków (stary cmentarz na Górze Zamkowej)
• cmentarz żydowski (kirkut) z XVIII/XIX w. na Podzamczu
• synagoga Mizarachi w kamienicy Wienera (ul. Potockiego 3)
• żydowski dom modlitwy Cukiermana w tzw. Bramie Cukiermana (al. Kołłątaja 24)
• Dom Wójtowski (Wjezdny) z 1889 r. z prawdopodobnie XIV-wiecznym gmerkiem Hinko Ethiopusa (Stary Rynek/ul. Czeladzka) (popada w ruinę)
• gmach dawnego Starostwa Powiatowego z 1911 r. (ob. Getin Banku) (ul. Sączewskiego)
• gmach Starostwa Będzińskiego (d. tzw. Dom Partii) (pl. Jean-Marie Lustigera)
• budynek ING Bank Śląski (ul. Sączewskiego/pl. 3 Maja)
• kolumna upamiętniająca przemarsz wojsk Jana III Sobieskiego w 1683 r. (skwer przy al. Kołłątaja)
• kamienice w Śródmieściu (ul. Małachowskiego)
• hale targowe (d. Wiejski Dom Towarowy) przy ul. Modrzejowskiej/Piłsudskiego
• Dworzec PKP Będzin (Nowy Będzin) z pocz. XX w.

Gzichów

• zespół pałacowo-parkowy Mieroszewskich w Gzichowie z pocz. XVIII w. (ul. Świerczewskiego)

Grodziec

• Kościół parafialny pw. św. Katarzyny z XVIII w. (rozbudowany 1931-32)
• kościół filialny pw. św. Doroty z 1635 r.(Wzgórze Doroty)
• grodzisko wczesnośredniowieczne na Górze św. Doroty
• zespół pałacowo-parkowy Ciechanowskich z połowy XIX w. (willa i park z pomnikowymi drzewami)
• willa Solvay
• zespół zabudowy byłej cementowni „Grodziec” z XIX w.
• zespół zabudowy Kopalni Węgla Kamiennego „Grodziec”
• kompleks zabudowy osiedla robotniczego Boleradz

Starostwo Powiatowe w Będzinie

Zabytki techniki

(proponowane na światową listę zabytków techniki i przemysłu, przygotowywaną przez Międzynarodowe Centrum Dokumentacji i Badań Nad Dziedzictwem Przemysłu dla Turystyki w Zabrzu):

• dworzec kolejowy Będzin-Miasto (1931)
• stary dworzec kolejowy Będzin (pocz. XX w.)
• cementownia „Grodziec” (XIX w.)
• kopalnia węgla kamiennego „Grodziec”
• dawny browar grodziecki
• wieża ciśnień w Grodźcu
• osiedle Marii Konopnickiej (tzw. Pekin) w Grodźcu
• elektrownia „Łagisza”
• młyn „Będzin” przy ul. Kościuszki

Turystyka[edytuj]

• Szlaki piesze:

Szlak Husarii Polskiej – 160 km długości: Będzin – Grodziec – Przełajka – Dąbrówka Wielka – Brzeziny Śl. – Bytom – Piekary Śl. – Kozłowa Góra – Tarnowskie Góry – Repty Śl. – Wieszowa – Mikulczyce – Szałsza – Gliwice – Żernica – Nieborowice – Pilchowice – Rudy – Nędza – rezerwat Łężczok – Markowice – Brzezie – Racibórz – Pietrowice Wlk. – Pietraszyn – Krzanowice; na terenie Będzina 10,2 km (dworzec PKP Będzin Miasto – Góra Zamkowa – zespół pałacowo-parkowy w Gzichowie – osiedle Zamkowe – Las Grodziecki – Góra św. Doroty – Grodziec – Rozkówka – do Przełajki)

Szlak 25-lecia PTTK – 125 km długości: Chorzów WPKiW – Bytków – Siemianowice Śl. – Czeladź – Grodziec – Łagisza – Zielona – Pogoria – Gołonóg – Kazimierz Górniczy – Ostrowy Górnicze – Balaton – Bory – Maczki – Długoszyn – Sodowa Góra – Jaworzno – Łęg – Brzęczkowice – Słupna – Bolina – Giszowiec – Ochojec – Starganiec – Radoszowy – Załęże – WPKiW; na terenie Będzina 11,4 km (z Czeladzi – Rozkówka – Grodziec park Ciechanowskich – Góra św. Doroty – Łagisza – wzdłuż Czarnej Przemszy – do parku Zielona)

Szlak Świerklaniecki – 26 km długości: Grodziec – Strzyżowice – Rogoźnik – Wymysłów – Park Świerklaniecki – jezioro Chechło Nakło – Miasteczko Śl.; na terenie Będzina 3,3 km (Grodziec kościół św. Katarzyny – cementownia – g. Parcina – do Wojkowic i Strzyżowic).

• Via Regia (Droga św. Jakuba) do Santiago de Compostella przez Górę św. Doroty lub Czeladź (otwarcie odcinka zagłębiowskiego 8 sierpnia 2010).
• Szlaki i trasy rowerowe:

Trasa T-1 o długości 15 km: dzielnica Gzichów – osiedle Zamkowe – Las Grodziecki – Góra Św. Doroty – Park Rozkówka. Jest częścią trasy rowerowej nr 6 – „Rowerem po Śląsku”: Kraków – Olkusz – Sławków – Strzemieszyce Wielkie – Gołonóg – Łęknica – Zielona – Ksawera (nad Przemszą) – Będzin – Grodziec – Dąbrówka Wielka – Bobrowniki – Piekary Śląskie – Zabrze Mikulczyce – Rudy – Nędza – Racibórz – Krzanowice.

Trasa T-2 o długości 11,9 km: Parking przy rondzie „Nerka” – wały przeciwpowodziowe wzdłuż rzeki w kierunku południowym – stacja kolejowa Będzin – wzdłuż torów ul. Kościuszki do Sosnowca – Park Schoena.

Trasa T-3 o długości 1,2 km: trasa widokowa wokół Góry Św. Doroty, początek trasy zaczyna się przy punkcie widokowym na końcu ul. Chopina i kończy się w tym samym miejscu.

Trasa T-4 o długości 0,9 km: koniec ul. Chopina pod Górą Św. Doroty – Kościół Św. Doroty – początek ul. Chopina.

Trasa T-5 o długości 4,3 km: od granicy z Czeladzią przez Baginiec – ul. A. Mickiewicza – trasa T-1.

Trasa T-6 o długości 3,8 km: Cementownia Grodziec – ul. Kijowska – do ul. Kempy. Na ul. Kempy – kamieniołom Cementowni Grodziec – źródełko – ul. Strzyżowicka – Góra Parcina.

Trasa T-7 o długości 7,6 km: Las Grodziecki – Las Łagiski – Niepiekło – Pogoria III – Kuźnica Wrężyńska.

Trasa nr 1 o długości 5,4 km: Zamek w Będzinie – Centrum Sportów Letnich i wodnych Pogoria (Zielona), trasa biegnie wzdłuż rzeki Czarna Przemsza, wałami przeciwpowodziowymi.

• Ścieżki edukacyjne:

ścieżka przyrodniczo-leśna w Lesie Grodzieckim, ok. 1 km długości.

• Obiekty noclegowe
  • hotel „Cumulus” (Zawodzie)
  • hotel „Allegri” (Małobądz, przy drodze krajowej)
  • hotel „Skarbowiec” (Syberka)
  • Dom Turysty OSiR

Sport[edytuj]

 Osobny artykuł: Sport w Będzinie.

Kluby sportowe[edytuj]

• BKS „Sarmacja” Będzin

sekcja piłki nożnej - grający obecnie w IV lidze

• RKS Grodziec

sekcja piłki nożnej

sekcja piłki siatkowej (zlikwidowana w 1999r)

sekcja motorowa (zlikwidowana w 1956r)

• MKS MOS Będzin

sekcja piłki siatkowej

• MKS Banimex Będzin
• Klub Jeździecki „Amigo” Grodziec

sekcja jazdy konnej

• Automobilklub „Zamkowy” w Będzinie

sekcja motorowa

• Capoeira Abada
• Zagłębie Steelers

sekcja Futbolu Amerykańskiego

• Klub Sportowy „BuJuKan”

sekcja Aikido

Kluby sportowe nieistniejące[edytuj]

• Towarzystwo Gimnastyczne „Sokół” w Będzinie
• PTG „Sokół” Będzin
• TS „Hakoah” Będzin
• Klub Tenisowy w Grodźcu
• Klub Sportowy „Solvay” Grodziec
• ZKS „Budowlani” Grodziec
• KS „Gwardia” Będzin
• KS „Stal” Będzin
• RKS „Zagłębianka” Będzin
• MBKS „Pogoń” Łagisza
• WKS „Desant”

Kultura[edytuj]

Pałac Mieroszewskich (Gzichów) –
siedziba Muzeum Zagłębia

Muzea[edytuj]

• Muzeum Zagłębia w Będzinie (Zamek Królewski i pałac Mieroszewskich na Gzichowie)
• Izba Tradycji Komunikacji Miejskiej^[9]
• Muzeum, galeria Cafe Jerozolima

Galerie[edytuj]

• Galeria CZAS
• Letnia galeria „Strych”
• Ośrodek Kultury

Teatry[edytuj]

• Teatr Dzieci Zagłębia im. Jana Dormana
• Teatr Lalki i Aktora „Arena”
• Teatr Peventorium (Grodziec)

Kabarety[edytuj]

• Kabaret Klinkiernia (zał. 2004 w Grodźcu)

Miejska i Powiatowa Biblioteka Publiczna

Biblioteki[edytuj]

• Miejska i Powiatowa Biblioteka Publiczna im. Stefana Żeromskiego (7 filii)
• Pedagogiczna Biblioteka Wojewódzka w Katowicach Filia w Będzinie

Domy i ośrodki kultury[edytuj]

• Ośrodek Kultury (ul. Małachowskiego)
• Stowarzyszenia artystyczne przy Ośrodku Kultury
  • Stowarzyszenie Twórców Kultury Zagłębia Dąbrowskiego (zał. 1984) – prezes Teresa Orłowska^[10][11]
  • Pracowni Malarstwa Sztalugowego (zał. 1996) – instruktor Romuald Korus, artysta plastyk^[12][13]
  • Stowarzyszenie Promocji Kultury Zagłębia (zał. 2011) – prezes Mirosława Dudek, artysta malarz^[14]

• 

  SPKZ, STKZD – wystawa w MCK Tychy, Galeria Pod Dachem

• 

  Mirosława Leonhard i Henryka Janina Orzeł – wystawa w MCK Tychy

• 

  Wybrzeże sycylijskie, Irena Wiltosińska

• 

  Przebudzenie, Irena Wiltosińska

• Filia Ośrodka Kultury w Grodźcu
• Powiatowy Młodzieżowy Dom Kultury (Syberka, ul. Powstańców Śląskich)

Chóry[edytuj]

• Chór Laetus przy parafii Św. Jadwigi Śląskiej na osiedlu Zamkowym

Zespoły muzyczne[edytuj]

• The Stage
• Kompilacja
• Natanael
• Animate
• proAge

Imprezy cykliczne[edytuj]

• Międzynarodowy Festiwal Kolęd i Pastorałek im. ks. Kazimierza Szwarlika (od 1995) (do 2012 Ogólnopolski) – styczeń
• Festiwal Muzyki Reggae Marleyki (od 1997) – maj
• Festiwal Muzyki Celtyckiej Zamek (od 2003) – ostatni weekend wakacji
• Przegląd Zespołów Obrzędowych „Herody” – zima
• Będzińskie Spotkania Teatralne „Best” (od 2008)
• Dni Kultury Żydowskiej (od 2003)

Edukacja[edytuj]

Szkoły wyższe[edytuj]

• Politechnika Częstochowska – Wydział Zarządzania. Zamiejscowy Ośrodek Dydaktyczny (Warpie)

Ludność[edytuj]

Zmiany demograficzne[edytuj]

(rok – liczba mieszkańców)

Wykres liczby ludności Będzina:

Struktura demograficzna[edytuj]

Dane z 31 grudnia 2008 (ludność według faktycznego miejsca zamieszkania – Bank Danych Regionalnych GUS)

wiek przedprodukcyjny: 9068 (15,4%)

wiek produkcyjny: 38 955 (66,3%)

wiek poprodukcyjny: 10 724 (18,3%)

ludność w wieku nieprodukcyjnym na 100 osób w wieku produkcyjnym: 50,8

• Piramida wieku mieszkańców Będzina w 2014 roku^[1].
  

Zgony: 730 (12,4 na 1000 ludności)

Wskaźnik feminizacji: 111,2

Dane z 31 grudnia 2007 (ludność według faktycznego miejsca zamieszkania – Bank Danych Regionalnych GUS)

Wskaźnik feminizacji: 111

Przyrost naturalny: – 237 os; – 4,0/1000 mieszkańców

Saldo migracji: + 193 os.

Gęstość zaludnienia: 1569 os./km²

Honorowi obywatele[edytuj]

• Zbigniew Zarzycki (2012) – mistrz olimpijski i świata w siatkówce
• Adam Śmigielski (2007) – biskup, ordynariusz sosnowiecki
• Janusz Gajos (2005) – aktor
• Bogusław Fornalczyk (2005) – mistrz Polski w kolarstwie
• Sławomir Pietras (2000) – dyrektor teatrów operowych i festiwali
• Jan Świderski (2000) – artysta plastyk
• Jean-Marie Lustiger (1997) – kardynał, arcybiskup metropolita Paryża

Rada Miasta[edytuj]

Wspólnoty religijne[edytuj]

Kościoły i wyznawcy[edytuj]

Sanktuarium Nawiedzenia Najświętszej Maryi Panny w Będzinie

Wśród mieszkańców miasta daje się wyróżnić wyznawców:

• kościoła rzymskokatolickiego;
• kościoła ewangelicko-augsburskiego (luteranie) z parafią w Sosnowcu – Pogoni; w przeszłości istniała w Będzinie samodzielna parafia ewangelicko-augsburska (jej krótka historia w haśle: Parafia Ewangelicko-Augsburska w Sosnowcu);
• Kościoła Zielonoświątkowego – protestanckiej wspólnoty o charakterze ewangelicznym;
• Świadków Jehowy (4 zbory: Będzin-Ksawera, Będzin-Łagisza, Będzin-Śródmieście i Będzin-Grodziec, w tym grupa bułgarskojęzyczna, Sala Królestwa przy ul. Niecałej 19)^[19].

W Będzinie żyje też diaspora Kościoła Katolickiego Mariawitów, nie posiadająca świątyni (w Zagłębiu Dąbrowskim w początkach XX w. mariawici prowadzili bardzo aktywną działalność duszpasterską). Wierni z Będzina odprawiają adorację ubłagania 30. dnia każdego miesiąca oraz w ostatni dzień lutego^[20].

Kościół Świętej Trójcy w Będzinie

Parafie[edytuj]

Według administracji Kościoła Rzymskokatolickiego Będzin, należący do diecezji sosnowieckiej, podzielony jest na 11 parafii: 9 w dekanacie Będzin – Przenajświętszej Trójcy:

• Trójcy Przenajświętszej (Śródmieście) (przed 1308)
• Niepokalanego Poczęcia NMP (Łagisza) (1924)
• Św. Barbary (Koszelew) (1 IX 1938 – 5 X 1987 i od 19 VI 1989)
• Św. Jana Chrzciciela (Małobądz/Śródmieście) (13 X 1957)
• Nawiedzenia Najświętszej Marii Panny (Syberka) (1 IV 1981) (z Sanktuarium Polskiej Golgoty Wschodu)
• Św. Jadwigi Śląskiej (Gzichów – osiedle Zamkowe) (19 I 1985, wikariat terenowy 22 VIII 1983)
• Najświętszego Serca Pana Jezusa (Ksawera) (5 X 1987)
• Św. Alberta Chmielowskiego (Warpie, część Śródmieścia) (12 XII 1987, wikariat terenowy 1983)
• Św. Faustyny Kowalskiej (Górki Małobądzkie) (1 X 2005)

oraz dwie (Grodziec) w dekanacie czeladzkim:

• Św. Katarzyny (przed 1326) (Grodziec)
• Bł. Honorata Koźmińskiego (Grodziec – osiedle Marii Konopnickiej, tzw. Pekin) (22 IV 1990, wikariat terenowy 19 IX 1989)

Według administracji Kościoła Ewangelicko-Augsburskiego w RP Będzin należy do diecezji katowickiej.

Według administracji Kościoła Zielonoświątkowego – Będzin jest siedzibą zboru przy ul. Sienkiewicza 31 (pastor Arkadiusz Wnęk), należącego do Okręgu Południowego.

Według administracji Kościoła Bożego w Polsce, Będzin posiada jedną parafię:

• Kościół Chrześcijański „Nowe Pokolenie” w Będzinie, ul. Potockiego 3.

Sanktuaria[edytuj]

• Sanktuarium Polskiej Golgoty Wschodu na będzińskiej Syberce (kościół Nawiedzenia Najświętszej Marii Panny)
• Sanktuarium Matki Bożej Będzińskiej na Koszelewie (z koronowanym 1 VI 2009 r. cudownym obrazem – kopią Czarnej Madonny) (kościół św. Barbary DM)

Miasta partnerskie[edytuj]

• Tatabánya
• Iżewsk
• Koszedary

Zobacz też[edytuj]

Zobacz w Wikimedia Commons galerię: Będzin i kategorię: 4. Festiwal Muzyki Celtyckiej „Zamek”

• Zmiany nazewnictwa będzińskich ulic
• Parafia Świętej Trójcy w Będzinie
• Parafia św. Alberta Chmielowskiego w Będzinie
• Najstarsza Synagoga w Będzinie
• Stara Synagoga w Będzinie
• Synagoga w Będzinie
• Synagoga Mizrachi w Będzinie
• Dom Modlitwy Cukermana w Będzinie
• Stary cmentarz żydowski w Będzinie
• Nowy cmentarz żydowski w Będzinie
• Cmentarz żydowski w Będzinie przy ul. Sieleckiej
• Ludność Będzina

Przypisy

Bibliografia[edytuj]

• 

  Będzin widok ogólny (stan pocz. XX w.)
• Mirosław Ponczek: Rozwój kultury fizycznej w Zagłębiu Dąbrowskim w latach 1864-1939. Katowice: Akademia Wychowania Fizycznego w Katowicach, 1992, s. 52-58.
• Włodzimierz Błaszczyk: Będzin przez Wieki. Dzieje miasta i jego rozwoju urbanistyczno-przestrzennego od średniowiecza do połowy XX w. na podłożu osadnictwa w starożytności i wczesnym średniowieczu. Poznań 1982.
• Marian Kantor Mirski: Królewskie miasto Będzin. Opracowanie i przypisy Jan Przemsza-Zieliński. Sosnowiec-Będzin 1996.
• Jan Przemsza-Zieliński: Przesławne królewskie miasto Będzin i najbliższe okolice od Bobrownik do Żychcic., Sosnowiec 1998.
• Jan Przemsza-Zieliński: Historia Zagłębia Dąbrowskiego. Sosnowiec 1992-1994.
• Waldemar Baliński: Kardynał J.M.Lustiger – będzińskie rodowody Lubliniec 2000.
• Jarosław Krajniewski: Będzińskie spacery, Będzin 1998.
• Jarosław Krajniewski: Na tropach legendy. Szkice z dziejów Zagłębia, Będzin 2003.
• Jarosław Krajniewski: Miasteczko Będzin, Będzin 2003.
• Jarosław Krajniewski: Zamek, Będzin 2005.
• Jarosław Krajniewski: Szwedzi w Będzinie, Będzin 2005.
• praca zbiorowa: Będzin 1358-2008 tom I-III, Będzin 2008.
• Jarosław Krajniewski: Będzin. Początki miasta., Będzin 2008.

Linki zewnętrzne[edytuj]

• Strona internetowa miasta Będzina
• Historia na stronie Towarzystwa Przyjaciół Będzina
• Historia Żydów w Będzinie na portalu Wirtualny Sztetl
• Będzin w Słowniku geograficznym Królestwa Polskiego. T. I: Aa – Dereneczna. Warszawa, 1880.

p • d • e Gminy górnicze Bełchatów • Bestwina • Będzin • Bieruń • Bobrowniki • Boguszów-Gorce • Bojszowy • Brzeszcze • Bytom • Chełm Śląski • Chełmek • Chorzów • Cyców • Czechowice-Dziedzice • Czeladź • Czerwionka-Leszczyny • Dąbrowa Górnicza • Gaszowice • Gierałtowice • Gliwice • Goczałkowice-Zdrój • Godów • Gorzyce • Imielin • Jastrzębie-Zdrój • Jaworzno • Jejkowice • Katowice • Kłodawa • Knurów • Kornowac • Lędziny • Libiąż • Lubomia • Ludwin • Lyski • Łaziska Górne • Marklowice • Miedźna • Mikołów • Mszana • Mysłowice • Nowa Ruda (gm. miejska) • Nowa Ruda (gm. wiejska) • Ornotowice • Orzesze • gm. wiejska Oświęcim • Pawłowice • Piekary Śląskie • Pilchowice • Psary • Pszczyna • Pszów • Puchaczów • Radlin • Radzionków • Ruda Śląska • Rybnik • Rydułtowy • Siemianowice Śląskie • Sosnowiec • Sośnicowice • Suszec • Świerklany • Świętochłowice • Trzebinia • Tychy • Wałbrzych • Wodzisław Śląski • Wojkowice • Wyry • Zabrze • Zebrzydowice • Żory

p • d • e Powiat będziński Miasta Będzin • Czeladź • Siewierz • Sławków • Wojkowice Gminy miejskie Będzin • Czeladź • Sławków • Wojkowice Gminy miejsko-wiejskie Siewierz Gminy wiejskie Bobrowniki • Mierzęcice • Psary

p • d • e Miasta województwa śląskiego Miasta powiatowe Będzin • Bielsko-Biała • Bieruń • Bytom • Cieszyn • Chorzów • Częstochowa • Dąbrowa Górnicza • Gliwice • Jastrzębie-Zdrój • Jaworzno • Katowice • Kłobuck • Lubliniec • Mikołów • Mysłowice • Myszków • Piekary Śląskie • Pszczyna • Racibórz • Ruda Śląska • Rybnik • Siemianowice Śląskie • Sosnowiec • Świętochłowice • Tarnowskie Góry • Tychy • Wodzisław Śląski • Zabrze • Zawiercie • Żory • Żywiec Miasta gminne Blachownia • Czechowice-Dziedzice • Czeladź • Czerwionka-Leszczyny • Imielin • Kalety • Kłobuck • Knurów • Koniecpol • Koziegłowy • Krzanowice • Krzepice • Kuźnia Raciborska • Lędziny • Łaziska Górne • Łazy • Miasteczko Śląskie • Ogrodzieniec • Orzesze • Pilica • Poręba • Pszów • Pyskowice • Radlin • Radzionków • Rydułtowy • Siewierz • Skoczów • Sławków • Sośnicowice • Strumień • Szczekociny • Szczyrk • Toszek • Ustroń • Wilamowice • Wisła • Wojkowice • Woźniki • Żarki