Tworzenie stron internetowych

Bobolice

Poznaj naszą ofertę w zakresie tworzenia stron www oraz sklepów internetowych. Nasza firma oferuje sklepy www które przyciągną klientów w mieście Bobolice. Zapewniemy szczegółowe podejście do Twojego biznesu. Niskie ceny i z dbałością o detale wykonanie zapewni Ci sukces. Miejsce w internecie jest jedną z metod na pozyskanie klientów dla Twojego biznesu, dobrze wykonana strona jest jednym z elementów który zachęcają klienta do skorzystania z Twojej oferty. Aktualne rozwiązania jakie wykorzystujemy zapewniają skuteczne wykonanie naszej usługi.

Strony internetowe

Jeżeli chesz mieć własną stronę internetową, a Twoja firma znajduje się w miejscowości Bobolice - dobrze trafiłeś. Projektujemy, wdrażamy i tworzymy strony internetowe dla każdego. Napewno chesz aby klient wpisując w wyszukiwarkę nazwę "Twojej firmy + Bobolice" uzyskał informację o Twojej stronie oraz ofercie Twojej firmy. Dlatego jeżeli chcesz aby Twoja firma była dobrze widoczna kiedy wyszuka się informacje o mieście Bobolice warto stworzyć stronę korzystająć z naszych usług.
Pamietaj! jeśli "Strony Internetowe Bobolice" to tylko My.

Sklepy internetowe

Chcesz aby twój sklep był popularny i aby ludzie mogli go łatwo znaleźć, aby wpisując w wyszukiwarkę "sklep Bobolice" mogli trafić do twojej witryny i szybko oraz wygodnie zrobić zakupy? Potrzebujesz wydajnego i profesjonalnie wykonanego sklepu internetowego? Napisz teraz do nas. Projektujemy profesjonalne sklepy internetowe, dzięki naszym usługom możesz sprzedawać szybko i wygodnie w Internecie, na terenie miasta Bobolice i w całej Polsce!

Portfolio

Poniżej mozesz zobaczyć kilka nszych prac. Pamiętaj każdy sklep projektujemy indywidualnie pod konkretne potrzeby..

O mieście: Bobolice

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Skocz do: nawigacja, szukaj
Ten artykuł dotyczy miasta. Zobacz też: inne miejsca o tej nazwie.
Bobolice
Kościół pod wezwaniem Wniebowzięcia NMP
Kościół pod wezwaniem Wniebowzięcia NMP
Herb Flaga
Herb Bobolic Flaga Bobolic
Państwo  Polska
Województwo  zachodniopomorskie
Powiat koszaliński
Gmina Bobolice
gmina miejsko-wiejska
Prawa miejskie 1340, ponownie 1958
Burmistrz Mieczysława Brzoza
Powierzchnia 4,77 km²
Populacja (30.06.2016)
• liczba ludności
• gęstość

4 125[1]
864,8 os./km²
Strefa numeracyjna
(+48) 94
Kod pocztowy 76-020
Tablice rejestracyjne ZKO
Położenie na mapie powiatu koszalińskiego
Mapa lokalizacyjna powiatu koszalińskiego
Bobolice
Bobolice
Położenie na mapie województwa zachodniopomorskiego
Mapa lokalizacyjna województwa zachodniopomorskiego
Bobolice
Bobolice
Położenie na mapie Polski
Mapa lokalizacyjna Polski
Bobolice
Bobolice
Ziemia53°57′17″N 16°35′16″E/53,954722 16,587778
TERC
(TERYT)
3209034
SIMC 0949804
Urząd miejski
ul. Ratuszowa 1
76-020 Bobolice
Strona internetowa

Bobolice (niem. Bublitz) – miasto w Polsce, w województwie zachodniopomorskim, w powiecie koszalińskim, siedziba gminy miejsko-wiejskiej Bobolice. Położone na Pojezierzu Bytowskim, nad rzeką Chociel, w pobliżu jeziora Chlewo.

Według danych z 31 grudnia 2010 r. miasto miało 4343 mieszkańców[2].

Przemysł spożywczy, przetwórstwo tworzyw sztucznych i drewna. Siedziba klubu piłkarskiego Mechanik Bobolice.

Położenie[edytuj]

Miasto jest położone na wzgórzach morenowych nad niewielką rzeką Chocielą, która jest dopływem Radwi[3]. Według danych z 1 stycznia 2011 powierzchnia miasta wynosiła 4,77 km²[4].

W latach 1975–1998 miasto administracyjnie należało do woj. koszalińskiego.

W Bobolicach zbiegają się drogi krajowe: nr 11 i nr 25.

Demografia[edytuj]

  • Piramida wieku mieszkańców Bobolic w 2014 roku[1].


Piramida wieku Bobolice.png

Historia[edytuj]

Rycina miasta Bobolice z mapy Lubinusa - Mapa księstwa pomorskiego z 1618 roku
Panorama miasta (1905)

Pierwsze ślady osadnictwa na tym terenie pochodzą z epoki brązu i żelaza. Osada leżała na szlaku łączącym Wielkopolskę z Kołobrzegiem, który miał wpływ na jej rozwój w średniowieczu. W 1107 Bolesław III Krzywousty zdobył ziemię bobolicką podczas kampanii pomorskiej. Pierwszy zapis o istniejącej tu osadzie pochodzi z 1262, w dniu 27 lutego 1339 biskup kamieński Fryderyk von Eickstedt odkupił za cenę 1850 grzywien w srebrze 3/4 miasta od swoich lenników tj. Wedlów, Sasnitzów i Speningów i planował przekształcenie Bobolic w twierdzę[5]. Pozostała część Bobolic pozostawała w rękach rodów von Brusewitz i von Kameke. W 1340 osada otrzymała prawa miejskie na prawie lubeckim oraz prawo bicia własnej monety, budowy fosy miejskiej, młynów na Chocieli, a także spławu drewna do Karlina[6]. 13 kwietnia 1350 biskup Johann von Sachsem-Lauenburg potwierdził przywileje miejskie, nadał miastu wsie Chlebowo i Trzebień oraz zwolnił je na dziesięć lat z płacenia podatków[5]. W 1370 Bobolice zostały przekazane pod zastaw Krzyżakom, w późniejszym czasie wykupił je Bogusław VIII. Od 1418 ponownie należały do biskupów kamieńskich, którzy w połowie XV wieku sprzedali je Maćkowi Massowowi. Syn Maćka popadł w kłopoty finansowe, w związku z tym podzielił miasto na trzy części, które ok. 1467 sprzedał Piotrowi von Munchow, Dubisławowi oraz rodzinie von Glasenapp. W tym samym roku biskup kamieński Ludwig von Eberstein unieważnił prawa własności i przekazał całe miasto w zastaw rodowi von Glanenapp, który w późniejszych latach w imieniu biskupstwa kamieńskiego sprawował nadzór nad pozostałymi częściami Bobolic. Zastaw obowiązywał przez trzydzieści lat i podlegał wykupowi za 750 reńskich guldenów, co nastąpiło w 1505[7]. Miasto zostało scalone przez potomka rodu von Massow w 1551, ale od 1577 ponownie należało do biskupstwa kamieńskiego[6]. Podupadło po pożarach w 1605 i 1631, a także po najeździe szwedzkim w 1632 i kolejnym pożarze w 1639, w 1650 stało się własnością rodu królewskiego de Croy, który sprzedał je w 1684. W tym okresie po klęsce w bitwie pod Białą Górą w okolicach Bobolic osiedliło się wiele rodzin czeskich protestantów, za ich sprawą miasto zaczęło pod koniec XVII wieku dźwigać się z ruin. W XVIII pochodzący z Francji Hugenoci założyli przetwórnię tytoniu, rozwinęło się wówczas tkactwo i szewstwo[3]. W 1800 miał miejsce największy pożar miasta, po którym podczas odbudowy powstał nowy ratusz. W 1813 powstał nowy cmentarz zlokalizowany za miastem, a w 1818 murowany budynek szkoły. Od 1853 w ciągu trzy lata wybudowano szeroki, utwardzony trakt łączący miasto w Koszalinem[8]. W latach 1872-1932 były siedzibą powiatu, a następnie w wyniku reformy administracyjnej znalazły się w powiecie koszalińskim[9]. W latach 1897 rozpoczęto, a 1898 uruchomiono kolej wąskotorową do Grzmiącej i Polanowa[8], w 1903 do Koszalina, a w 1905 do Białogardu. W pierwszej połowie XX wieku istniała tu fabryka maszyn rolniczych, fabryka mebli, zakłady młynarskie i tartak. W 1925 Bobolice liczyły 5432 mieszkańców, w 1930 rozszerzono granice miasta, które składało się z trzech części: Ackerhof, Bublitz i Friedenshof. W 1938 podczas nocy kryształowej zniszczono synagogę, a w 1940 na jej miejscu wybudowano kino. Po 27 lutego 1945 podczas walk z wkraczającą Armią Czerwoną zabudowa miasta została zniszczona w 75%, Bobolice utraciły wówczas prawa miejskie (odzyskały je w 1958)[6]. Po 1945 powstały w Bobolicach zakłady włókiennicze oraz reprezentujące przemysł spożywczy, odbudowano tartak, działała również stacja hodowli roślin[3]. W 1950 rozebrano kaplicę św. Krzysztofa, a w latach 60-tych część zabudowy okolic placu Zwycięstwa.

W 2012 uchwalono hejnał Bobolic[10]. W 2017 przewidywane są zmiany nazw ulic Sawickiej, Wasilewskiej i Świerczewskiego[11].

Nazwa[edytuj]

Na polskiej mapie wojskowej z 1936 przy oznaczeniu miasta podano polski egzonim Bobolice[12], w 1946 nazwa ta została zatwierdzona jako urzędowa[13].

Architektura[edytuj]

Zabytki chronione prawnie w Bobolicach:

Administracja[edytuj]

Miasto jest siedzibą gminy miejsko-wiejskiej. Mieszkańcy Bobolic wybierają do swojej rady miejskiej 7 radnych (7 z 15). Pozostałych 8 radnych wybierają mieszkańcy terenów wiejskich gminy Bobolice. Organem wykonawczym jest burmistrz. Siedzibą władz jest budynek przy ul. Ratuszowej.

Burmistrzowie Bobolic:

  • Ireneusz Kozłowski
  • Sylwester Sobański (SLD) (od 2002)
  • Mieczysława Brzoza (od 2010)

Mieszkańcy Bobolic wybierają parlamentarzystów z okręgu wyborczego nr 40, senatora z okręgu wyborczego nr 100, a posłów do Parlamentu Europejskiego z okręgu wyborczego nr 13.

Przypisy

  1. ab http://www.polskawliczbach.pl/Bobolice, w oparciu o dane GUS.
  2. Ludność. Stan i struktura w przekroju terytorialnym (Stan w dniu 31 XII 2010 r.). Warszawa: Główny Urząd Statystyczny, 2011-06-10. ISSN 1734-6118.
  3. abc Vademecum turystyczne "Województwo koszalińskie" KAW "Prasa-Książka-Ruch, Warszawa 1978 s. 52-53
  4. Powierzchnia i ludność w przekroju terytorialnym w 2011 r.. Warszawa: Główny Urząd Statystyczny, 2011-08-10. ISSN 1505-5507.
  5. ab Zapraszamy do Bobolic, Poland 24. poland24h.pl. [dostęp 2016-05-14].
  6. abc Kosacki Jerzy, Kucharski Bogdan, Pomorze Zachodnie i Środkowe. Przewodnik, Sport i Turystyka, Warszawa 2001, ss. 508-509, ​ISBN 83-7200-583-4
  7. Andrzej Świrko "Szlakiem dawnych rodów Pomorskich, Przewodnik turystyczny" Związek Miast i Gmin Dorzecza Parsęty (2007-2009) ​ISBN 83-7518-023-8
  8. ab Czesław Piskorski "Pomorze koszalińskie" Wydawnictwo Wiedza Powszechna, Warszawa 1961 s. 148, 150
  9. "Bobolice i okolice" Wydawnictwo Region, Gdynia 2008 ​ISBN 978-83-6043-764-3
  10. Uchwała Nr XVII/152/12 Rady Miejskiej w Bobolicach z dnia 27 kwietnia 2012 ws. ustanowienia hejnału (Dz. Urz. Woj. Zachodniopomorskiego z 2012 r., poz. 1245)
  11. Zmiany nazw ulic w Bobolicach
  12. Arkusz 43 Bydgoszcz. Mapa operacyjna 1:300 000. Wojskowy Instytut Geograficzny, Warszawa: 1936.
  13. Zarządzenie Ministrów: Administracji Publicznej i Ziem Odzyskanych z dnia 7 maja 1946 r. (M.P. z 1946 r. Nr 44, poz. 85).

Zobacz też[edytuj]

Linki zewnętrzne[edytuj]

'