Tworzenie stron internetowych

	Bukowsko
	Bukowsko
	Herb Bukowska
	; Centrum Bukowska
Państwo	Polska
Województwo	podkarpackie
Powiat	sanocki
Gmina	Bukowsko
Liczba ludności (2011)	1828
Strefa numeracyjna	(+48) 13
Kod pocztowy	38-505
Tablice rejestracyjne	RSA
SIMC	0346543
	Położenie na mapie województwa podkarpackiego Bukowsko
	Położenie na mapie Polski Bukowsko
	49°30′N 22°04′E/49,500000 22,066667
	Multimedia w Wikimedia Commons
	Strona internetowa miejscowości

Kościół i bank

Mapa Bukowska z roku 1906

Festiwal Bukowskie Prezentacje Folklorystyczne

Bukowsko – wieś (w latach 1748–1946 miasto), siedziba gminy Bukowsko w powiecie sanockim województwa podkarpackiego. Leży nad potokiem Bukowiec oraz Sanoczek w dorzeczu Sanu, 16 km na południowy zachód od Sanoka, na Pogórzu Bukowskim. W latach 1975–1998 miejscowość należała do województwa krośnieńskiego.

Wieś położona jest przy drodze wojewódzkiej nr 889 z Sieniawy, przez Nowotaniec do Szczawnego. 17 km od drogi krajowej nr 28. Najbliższe przejścia graniczne przez Radoszyce drogą 892 na Słowację – 21 km (przejście drogowe – pojazdy do 7,5t).

Spis treści

1 Części wsi
2 Historia
- 2.1 Toponimia
3 Religie i wyznawcy
- 3.1 Katolicy obrządku łacińskiego
- 3.2 Protestanci
4 Upamiętnienia
5 Osoby związane z miejscowością
6 Atrakcje
7 Zobacz też
8 Bibliografia
9 Przypisy
10 Linki zewnętrzne

Części wsi[edytuj]

Integralne części wsi Bukowsko^[2]^[3]
SIMC	Nazwa	Rodzaj
0346550	Brogówka	część wsi
0346566	Łazy	część wsi
0346572	Miasteczko	część wsi
0346589	Nędze	część wsi
0346595	Sanoczki	część wsi

Historia[edytuj]

Osobny artykuł: Historia Bukowska.

W dokumentach z 1361 i z 1468 wzmiankowane jako Bukowsko Inferius. Pierwszymi odnotowanymi sołtysami bukowskimi byli Johannes scultenus de Bukowsko, a następnie Janek scultelo w 1436. Od 1435 Piotr ze Zboisk, Petrus de Boyska, Petrus de Tyrawa, ożeniony z Małgorzatą, 1434-1465 chorąży sanocki, właściciel Zboisk, Wolicy, Bełchówki i Zahoczewia, dziedziczył też Bukowsko następnie dobra te zostaną skasowane za opieszałości wojenne Przed rokiem 1468 wieś została zaludniona przez schizmatyków, którzy w następnych latach powrócili do wiary katolickiej. Od 1477 wieś znalazła się w dobrach które dzierżawili Jan Herburt z Felsztyna i Odnowa, następnie jego syn Piotr Herburt Felsztyński, a następnie wnuk Mikołaj Herburt Odnowski z Felsztyna wojewoda sandomierski. We wsi zamieszkiwała w XV wieku ludność w przewadze polska. W okresie reformacji Bukowsko sprzyjało arianom i było jednym ze znaczniejszych ośrodków reformacji w regionie. W XVIII i XIX wieku było niewielkim miasteczkiem. Przed rokiem 1716 pomiędzy dolną a górną częścią wsi została lokowana osada targowa, która dała następnie początek osadzie małomiasteczkowej i miastu. Do 1772 roku miasteczko należało administracyjnie do ziemi sanockiej województwa ruskiego w I Rzeczypospolitej. Po I rozbiorze Polski znalazło się w cyrkule leskim, a następnie w sanockim. Po reformie administracyjnej w 1864 Bukowsko było siedzibą powiatu sądowego w Galicji. W połowie i pod koniec XIX wieku właścicielką posiadłości tybularnej w Bukowsku była (dożywotnio) Agnieszka Rylska^[4]^[5]. W 1911 właścicielem tybularnym był Kazimierz Rodkiewicz^[6].

W okresie wojny mieścił się w Bukowsku sztab niemieckich wojsk okupacyjnych gen. Würtza. W tym też czasie Bukowsko przynależało do placówki nr IV w Nowotańcu, podległej Komendzie Obwodu AK w Sanoku. Łącznie w latach 1940–1944 w wyniku zbrodni niemieckich, przy częstym udziale kolaborantów ukraińskich (donosy, aresztowania przez Ukraińską Policję Pomocniczą), zginęło 36 polskich mieszkańców Bukowska^[7]. Bukowsko było następnie palone przez oddziały UPA trzy razy: w marcu, kwietniu i listopadzie 1946 roku. W roku 1946 Bukowsko, po prawie 200 latach, utraciło prawa miejskie.

Toponimia[edytuj]

Nazwa wsi pochodzi od polskiej lub ukraińskiej nazwy buka. Najstarsze zapisane nazwy miejscowości Bukowsko to: Bucowsko, Bvkowsko (XV wiek), Bukosko (1785); w brzmieniu ukraińskim: Bukivs’ko (1851); w brzmieniu łemkowskim: Butiwsko, Bukowsko, Bukisko, w jęz. jid. בוקאווסק Bikofsk. Na radzieckich mapach woj. z okresu II. w.ś. jako Буковско.

Religie i wyznawcy[edytuj]

Katolicy obrządku łacińskiego[edytuj]

W Bukowsku od roku 1748 znajduje się parafia rzymskokatolicka pw. Podwyższenia Krzyża Świętego, Dekanat Sanok I. Parafia obejmowała swoim zasięgiem do roku 1947, m.in. miejscowości: Bukowsko, Wolica, Wola Piotrowa, Wisłok, Bełchówka, Wisłok Wielki, Przybyszów, Płonna, Czystogarb, Smolnik, Osławica, Wysoczany, Turzańsk, Wola Michowa.

Protestanci[edytuj]

W okresie reformacji miejscowość była ośrodkiem kalwinizmu, a następnie ok. 1653, arianizmu (bracia polscy);(1558-1721 koniec III wojny północnej). Od lat 60. XX wieku na terenach ościennych rozwija się protestancka Ewangeliczna Wspólnota Zielonoświątkowa.

Upamiętnienia[edytuj]

Pomnik Józef Piłsudskiego, odsłonięty 3 maja 1936^[8].
Pomnik Walczącym o Niepodległość Polski

Osoby związane z miejscowością[edytuj]

Osobna strona: Kategoria:Ludzie związani z Bukowskiem.

Zbigniew Sienieński – starosta sanocki
Krzysztof Ossoliński – wojewoda sandomierski
Franciszek Maksymilian Ossoliński – marszałek Sejmu
Józef Kanty Ossoliński – wojewoda wołyński

Honorowi obywatele

Ofiary zbrodni katyńskiej

kpt. Wojciech Bursa ur. 1895, Bukowsko – zam. 1940, Katyń
przod. Stanisław Chorążek ur. 1893, Lwów – zam. 1940, Kijów (od 1935 komendant posterunku Policji Państwowej w Bukowsku)
post. Stanisław Kowalik ur. 1893, Bukowsko – zam. 1940, Miednoje
post. Władysław Wilecki ur. 1911, Bukowsko – zam. 1940, Miednoje
por. Jerzy Skoczyński ur. 1906, Bukowsko – zam. 1940, Katyń
kpt. Andrzej Drozd, ur. 1895, Bukowsko – zam. 1940, Charków
ppor. Jan Krawiec, ur. 1909, Bukowsko – zam. 1940 Charków
ppor. Adam Orlik, ur. 1902, Bukowsko – zam. 1940, Katyń

Atrakcje[edytuj]

Farma Wiatrowa Bukowsko-Nowotaniec

Zobacz też[edytuj]

Bibliografia[edytuj]

Akta Grodzkie i Ziemskie
prof. Adam Fastnacht, Osadnictwo Ziemi Sanockiej w latach 1340–1650, Wrocław 1962
prof. Adam Fastnacht, Słownik Historyczno-Geograficzny Ziemi Sanockiej w Średniowieczu
prof. Feliks Kiryk, Zarys dziejów Bukowska do 1795
Rocznik Sanocki t. I 1963 i t. II 1967 i 2006 zob. Feliks Kiryk
A. Zielecki. Bukowsko w okresie autonomii Galicji, [w:] Ojczyzna bliższa i dalsza. Studia historyczne ofiarowane Feliksowi Kirykowi w sześćdziesiąta rocznicę urodzin. Kraków 1993. s. 243–258
Jan Radożycki, Aby o nich nie zapomniano, Szczecin 2007

Pobliskie wsie
Wola Sękowa	Nowotaniec	Wolica
Tokarnia	Bukowsko	Morochów
Karlików	Wola Piotrowa	Wysoczany

Pobliskie miasta
Rymanów	Brzozów	Sanok
Dukla	Bukowsko	Zagórz
Svidnik	Medzilaborce	Lesko

Przypisy

↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych poprzez wyszukiwarkę. Poczta Polska S.A., styczeń 2013. [dostęp 2015-03-26].
↑ Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
↑ TERYT (Krajowy Rejestr Urzędowego Podziału Terytorialnego Kraju). Główny Urząd Statystyczny. [dostęp 18.11.2015].
↑ Karol Wild: Skorowidz wszystkich miejscowości położonych w królestwie Galicyi i Lodomeryi jakoteż w wielkim księstwie Krakowskiem i księstwie Bukowińskiem, pod względem politycznej i sądowej organizacyi kraju wraz z dokładnem oznaczeniem parafii, poczt i właścicieli tabularnych, ułożony porządkiem abecadłowym. Lwów: 1855, s. 27.
↑ Tadeusz Pilat: Skorowidz dóbr tabularnych w Galicyi z Wielkiem Ks. Krakowskiem. Lwów: 1890, s. 24.
↑ Skorowidz powiatu sanockiego : wydany na podstawie dat zebranych w roku 1911. Sanok: 1911, s. 4.
↑ Szczepan Siekierka, Henryk Komański, Krzysztof Bulzacki, Ludobójstwo dokonane przez nacjonalistów ukraińskich na Polakach w województwie lwowskim 1939-1947, Wrocław 2006, ISBN 83-85865-17-9, s. 938–940.
↑ Maria Łapiszczak, Borys Łapiszczak: Ziemia Sanocka na dawnej pocztówce i fotografii. Cz. III. Sanok: Poligrafia, 2002, s. 16. ISBN 83-915388-1-8.
↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1911. Lwów: Prezydyum C.K. Namiestnictwa, 1911, s. 91.
↑ Kronika. Zmarli. „Nowa Reforma”, s. 3, Nr 503 z 8 listopada 1914.

Linki zewnętrzne[edytuj]

Bukowsko w Słowniku geograficznym Królestwa Polskiego. T. I: Aa – Dereneczna. Warszawa, 1880.
Gminny Portal internetowy
Bukowsko na mapie Beskidu Niskiego
Historia Żydów w Bukowsku na portalu Wirtualny Sztetl

[poczta-1] Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych poprzez wyszukiwarkę. Poczta Polska S.A., styczeń 2013. [dostęp 2015-03-26].

[Dz.U._29.2F2013-2] Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)

[teryt-3] TERYT (Krajowy Rejestr Urzędowego Podziału Terytorialnego Kraju). Główny Urząd Statystyczny. [dostęp 18.11.2015].

[4] Karol Wild: Skorowidz wszystkich miejscowości położonych w królestwie Galicyi i Lodomeryi jakoteż w wielkim księstwie Krakowskiem i księstwie Bukowińskiem, pod względem politycznej i sądowej organizacyi kraju wraz z dokładnem oznaczeniem parafii, poczt i właścicieli tabularnych, ułożony porządkiem abecadłowym. Lwów: 1855, s. 27.

[5] Tadeusz Pilat: Skorowidz dóbr tabularnych w Galicyi z Wielkiem Ks. Krakowskiem. Lwów: 1890, s. 24.

[6] Skorowidz powiatu sanockiego : wydany na podstawie dat zebranych w roku 1911. Sanok: 1911, s. 4.

[siekierka-7] Szczepan Siekierka, Henryk Komański, Krzysztof Bulzacki, Ludobójstwo dokonane przez nacjonalistów ukraińskich na Polakach w województwie lwowskim 1939-1947, Wrocław 2006, ISBN 83-85865-17-9, s. 938–940.

[8] Maria Łapiszczak, Borys Łapiszczak: Ziemia Sanocka na dawnej pocztówce i fotografii. Cz. III. Sanok: Poligrafia, 2002, s. 16. ISBN 83-915388-1-8.

[9] Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1911. Lwów: Prezydyum C.K. Namiestnictwa, 1911, s. 91.

[10] Kronika. Zmarli. „Nowa Reforma”, s. 3, Nr 503 z 8 listopada 1914.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]