Strony internetowe
Jeżeli chesz mieć własną stronę internetową, a Twoja firma znajduje się w miejscowości Dwikozy - dobrze trafiłeś. Projektujemy, wdrażamy i tworzymy strony internetowe dla każdego. Napewno chesz aby klient wpisując w wyszukiwarkę nazwę "Twojej firmy + Dwikozy" uzyskał informację o Twojej stronie oraz ofercie Twojej firmy. Dlatego jeżeli chcesz aby Twoja firma była dobrze widoczna kiedy wyszuka się informacje o mieście Dwikozy warto stworzyć stronę korzystająć z naszych usług.
Pamietaj! jeśli "Strony Internetowe Dwikozy" to tylko My.
Sklepy internetowe
Chcesz aby twój sklep był popularny i aby ludzie mogli go łatwo znaleźć, aby wpisując w wyszukiwarkę "sklep Dwikozy" mogli trafić do twojej witryny i szybko oraz wygodnie zrobić zakupy? Potrzebujesz wydajnego i profesjonalnie wykonanego sklepu internetowego? Napisz teraz do nas. Projektujemy profesjonalne sklepy internetowe, dzięki naszym usługom możesz sprzedawać szybko i wygodnie w Internecie, na terenie miasta Dwikozy i w całej Polsce!
Reklama internetowa - Marketing www
Chcesz aby Twoja strona/sklep był popularny i aby ludzie mogli go łatwo znaleźć, aby wpisując w wyszukiwarkę "sklep Dwikozy" lub "pewna firma Dwikozy" mogli trafić do twojej witryny? Poznaj ofertę Malinemarketing dla Dwikozy. Zyskaj profesionalneą reklamę i promocję dla Twojej firmy w Dwikozy.
Portfolio
Poniżej mozesz zobaczyć kilka nszych prac. Pamiętaj każdy sklep projektujemy indywidualnie pod konkretne potrzeby..
O mieście: Dwikozy
|
||
 Panorama wsi Dwikozy |
||
| Państwo |  Polska |
|
| Województwo | świętokrzyskie | |
| Powiat | sandomierski | |
| Gmina | Dwikozy | |
| Sołectwo | Dwikozy | |
| Liczba ludności (2006) | 2100 | |
| Strefa numeracyjna | (+48) 15 | |
| Kod pocztowy | 27-620[1] | |
| Tablice rejestracyjne | TSA | |
| SIMC | 0789996 | |
|
Położenie na mapie województwa świętokrzyskiego
  Dwikozy
|
||
|
Położenie na mapie Polski
 Dwikozy
|
||
 50°43′56″N 21°47′11″E/50,732222 21,786389 |
||
Dwikozy – wieś w Polsce położona w województwie świętokrzyskim, w powiecie sandomierskim, w gminie Dwikozy. Historycznie położone są w Małopolsce, w ziemi sandomierskiej.
| SIMC | Nazwa | Rodzaj |
|---|---|---|
| 1018930 | Cegielnia | część wsi |
| 1018947 | Górki | część wsi |
| 1018953 | Krzywda | część wsi |
| 1018960 | Pasternik | część wsi |
| 1018976 | Za Koleją | część wsi |
| 1018982 | Zamłynie | część wsi |
| 1018999 | Zaprzykopie | część wsi |
| 1019007 | Zarzecze | część wsi |
Miejscowość jest siedzibą gminy Dwikozy oraz rzymskokatolickiej parafii św. Andrzeja Boboli i św. Antoniego Pustelnika należącej do dekanatu Zawichost w diecezji sandomierskiej.
W latach 1975–1998 miejscowość położona była w województwie tarnobrzeskim.
Partnerską gminą Dwikoz jest Mošovca na Słowacji.
Położenie[edytuj]
Dwikozy – miejscowość będąca siedzibą gminy, leży w centralnej jej części na trasie Sandomierz – Lublin w odległości 7 km od Sandomierza. Zajmuje 703 ha, jest zamieszkana przez 2100 mieszkańców.
Przez miejscowość prowadzi droga wojewódzka nr 777 oraz linia kolejowa nr 25 ze stacją Dwikozy.
Na terenie wsi znajduje się też rezerwat przyrody porośnięty roślinnością stepową – stipa capillata i stipa pennata, która to roślinność występuje tylko w dwóch miejscach w Polsce – w Górach Pieprzowych koło Sandomierza i w Dwikozach.
Historia[edytuj]
Pierwsza wzmianka historyczna o Dwikozach datuje się za panowania Kazimierza Sprawiedliwego, księcia sandomierskiego w 1167. W tym czasie Dwikozy stanowiły własność kanonika kapituły kolegiaty sandomierskiej. Według Długosza w XV w. Dwikozy należały do fary w Górach Wysokich (kościół parafialny niedaleko Dwikóz), a właścicielem wsi był Mikołaj Dembowiec Kornicz.
Spis z 1827 wykazał w Dwikozach 60 domów i 517 mieszkańców[4]. Według Słownika Geograficznego Królestwa Polskiego już w latach 80. XIX w. w Dwikozach znajdował się urząd gminy. Wieś miała w tym czasie 77 domów, 548 mieszkańców, 514 mórg ziemi dworskiej i 481 ziemi włościańskiej[4].
W Dwikozach urodzili się bł. ks. Kazimierz Grelewski oraz bł. ks. Stefan Grelewski beatyfikowani w gronie 108 błogosławionych męczenników.
6 października 1943 oddział Gwardii Ludowej im. Langiewicza pod dowództwem Czesława Boreckiego ps. "Brzoza" liczący 20 gwardzistów rozbił obóz pracy przymusowej Baudienstu uwalniając 200 junaków[5].
W Dwikozach urodził się Wiesław Myśliwski, autor „Nagiego Sadu”, „Pałacu”, Kamienia na kamieniu” oraz najbardziej znanej powieści „Widnokrąg”, za którą w 1997 otrzymał prestiżową nagrodę literacką „Nike”. Otrzymał również jako jedyny twórca w Polsce drugą nagrodę literacką „Nike” za „Traktat o łuskaniu fasoli” w 2007.
Zabytki[edytuj]
Wśród zabytków Dwikóz można wymienić zabytkową kapliczkę z 1884, stację kolei żelaznej wybudowaną w 1915 za czasów zaboru rosyjskiego i pomnik powstańców pomordowanych w bitwie z wojskami rosyjskimi pod Słupczą 8 lutego 1863.
Turystyka[edytuj]
Przez miejscowość biegnie niebieski szlak turystyczny od podnóża Gór Świętokrzyskich, doliną rzeki Opatówki do Wisły.
Dwikozy są punktem początkowym 
niebieskiego szlaku turystycznego prowadzącego do Gołoszyc. Przez wieś przechodzi 
czerwony szlak turystyczny z Gołoszyc do Piotrowic.
Instytucje i przedsiębiorstwa[edytuj]
W Dwikozach funkcjonują:
- rzymskokatolicka parafia św. Andrzeja Boboli i św. Antoniego Pustelnika.
- Szkoła podstawowa (istniejąca od 1925)
- Publiczne gimnazjum (istniejące od 1999)
- Zakład Przetwórstwa Owocowo Warzywnego ZPOW Dwikozy
- Chłodnia spożywcza
- Urząd pocztowy
- Piekarnia
Przypisy
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych. Poczta Polska S.A., styczeń 2013. [dostęp 2014–03–09]. s. według wyboru.
- ↑ Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
- ↑ TERYT (Krajowy Rejestr Urzędowego Podziału Terytorialnego Kraju). Główny Urząd Statystyczny. [dostęp 18.11.2015].
- ↑ ab Filip Sulimierski, Bronisław Chlebowski, Władysław Walewski, Słownik Geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, Warszawa 1880-1885, Tom II, s. 233.
- ↑ Józef Bolesław Gargas, Oddziały Gwardii Ludowej i Armii Ludowej 1942–1945, Wydawnictwo MON, Warszawa 1971, s. 278.
|
||||||||||||||||||||
