Tworzenie stron internetowych

Gorliczyna

Poznaj naszą ofertę w zakresie tworzenia stron www oraz sklepów internetowych. Nasza firma oferuje strony internetowe które przyciągną klientów w mieście Gorliczyna. Zapewniemy wyjątkowe podejście do Twojego biznesu. Atrakcyjne ceny i dobre wykonanie zapewni Ci sukces. Miejsce w internecie jest jedną z metod na pozyskanie klientów dla Twojego biznesu, dobrze wykonana strona jest jednym z elementów który zachęcają kupującego do skorzystania z Twojej oferty. Nowoczesne technologie jakie wykorzystujemy zapewniają skuteczne wykonanie naszej usługi.

Strony internetowe

Jeżeli chesz mieć własną stronę internetową, a Twoja firma znajduje się w miejscowości Gorliczyna - dobrze trafiłeś. Projektujemy, wdrażamy i tworzymy strony internetowe dla każdego. Napewno chesz aby klient wpisując w wyszukiwarkę nazwę "Twojej firmy + Gorliczyna" uzyskał informację o Twojej stronie oraz ofercie Twojej firmy. Dlatego jeżeli chcesz aby Twoja firma była dobrze widoczna kiedy wyszuka się informacje o mieście Gorliczyna warto stworzyć stronę korzystająć z naszych usług.
Pamietaj! jeśli "Strony Internetowe Gorliczyna" to tylko My.

Sklepy internetowe

Chcesz aby twój sklep był popularny i aby ludzie mogli go łatwo znaleźć, aby wpisując w wyszukiwarkę "sklep Gorliczyna" mogli trafić do twojej witryny i szybko oraz wygodnie zrobić zakupy? Potrzebujesz wydajnego i profesjonalnie wykonanego sklepu internetowego? Napisz teraz do nas. Projektujemy profesjonalne sklepy internetowe, dzięki naszym usługom możesz sprzedawać szybko i wygodnie w Internecie, na terenie miasta Gorliczyna i w całej Polsce!

Portfolio

Poniżej mozesz zobaczyć kilka nszych prac. Pamiętaj każdy sklep projektujemy indywidualnie pod konkretne potrzeby..

O mieście: Gorliczyna

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Skocz do: nawigacja, szukaj
Gorliczyna
Państwo  Polska
Województwo podkarpackie
Powiat przeworski
Gmina Przeworsk
Liczba ludności (2013) 1995[1]
Strefa numeracyjna (+48) 16
Kod pocztowy 37-200[2]
Tablice rejestracyjne RPZ
SIMC 0608977
Położenie na mapie województwa podkarpackiego
Mapa lokalizacyjna województwa podkarpackiego
Gorliczyna
Gorliczyna
Położenie na mapie Polski
Mapa lokalizacyjna Polski
Gorliczyna
Gorliczyna
Ziemia50°05′09″N 22°29′08″E/50,085833 22,485556

Gorliczynawieś w Polsce położona w województwie podkarpackim, w powiecie przeworskim, w gminie Przeworsk, nad rzeką Mleczką. Miejscowość Gorliczyna leży ok. 4 km od Przeworska jadąc w stronę Lublina.

Miejscowość jest siedzibą rzymskokatolickiej parafii św. Józefa Sebastiana Pelczara.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa przemyskiego.

Części wsi[edytuj]

Integralne części wsi Gorliczyna[3][4]
SIMC Nazwa Rodzaj
0608983 Kąty część wsi
0608990 Kruhel część wsi
0609008 Pod Sośniną część wsi
0609014 Podgrzęszcze osada
0609020 Szewnia osada

Historia[edytuj]

Początki miejscowości są datowane na czas nadania praw miejskich dla Przeworska (1393) przez króla Władysława Jagiełłę. W przywileju przeworskiego klasztoru z 1394 roku, wymienione są miejscowości: Swantonowa Wola (Świętoniowa Wola), Studziana (dziś Studzian), Dębowa (dziś Dębów), Rozborza (dziś Rozbórz), Mirocin i Arnultowa Wola (dziś Gorliczyna). Obok Przeworska na obszarach włości przeworskiej zakładano nowe osady, których nazwy nieustalone jeszcze w XIV wieku często zmieniały swoje brzmienie. Gorliczyna nazywała się przedtem Arnul(d)towa Wola od pierwszego założyciela osady nazwana tak ok. 1320 roku. Potem określana jako Klimantowa, ostatecznie przyjęła nazwę „Gorliczyna” (Görlitzdorf). Otrzymała taką nazwę, dlatego iż została założona w miejscu po wypaleniu (wygorleniu) lasów. Dokładnej daty powstania miejscowości nie jesteśmy w stanie ustalić, ale opierając się na powyższych danych można określić, że był to wiek XIII. Nazwa osady Gorliczyna w księgach sądowych Krzemienicy występująca jako Görlitzdorf sugeruje, że ludność tej osady mogła pochodzić lub być związana ze słynnym na Śląsku średniowiecznym ośrodkiem przemysłu włókienniczego w Gierlicz (Zgorzelec). Związek ten tłumaczyć można przez silny rozwój przemysłu włókienniczego w Przeworsku w XIV wieku (umiejętności i wysoką techniką produkcyjną przywieźli koloniści z Dolnego Śląska).

W XV wieku rezydujący w Przeworsku podkomorzy przemyski i marszałek koronny Rafał Jakub Jarosławski, wzniósł u bram miasta Przeworsk, lecz na terenie wsi Gorliczyna folwark dwór (Podzamcze), a później zamek – rezydencję, czyniąc z osady drugie gospodarcze centrum klucza przeworskiego zwane później starostwem gorliczyńskim lub gorlickim. Spytko i Rafał Jarosławscy otrzymali w 1458 roku Gorliczynę, Gniewczynę, Tryńczę Wolę i Pawłosiów oraz zamek i miasto Jarosław. Później podzielili się między sobą (jako bracia) tak, iż obaj byli spadkobiercami i zarządzali te włości; dochód dzielili w ten sposób, że Rafał użytkował dobra przeworskie a Spytko dobra jarosławskie.

W 1479 roku Rafał z Przeworska, marszałek Królestwa Polskiego w Gorliczynie w obecności plebana oraz sołtysów z Młynisk, Grodziska, Tryńczy oraz wójta z Leżajska zrobił zapis na 25 grzywien rocznego dochodu na rzecz szpitala św. Ducha w Rzeszowie na Podzamczu płaconego przez mieszczan Przeworska na ratuszu rajców, ale gdyby tych dóbr nie wystarczyło to miano je uzupełnić z dochodów dóbr gorliczyńskich i wsi do tego majątku należących. Rafał zmarł ok. roku 1505-1509 i po nim został syn Hieronim z Przeworska, na którego przeszły wszelkie dobra przeworsko–jarosławskie (brak męskiego potomka u Spytka). W 1531 roku kasztelan krakowski, wojewoda ruski Jan Amor, hr. na Tarnowie zapisał połowę swej żonie Zofii, córce Krzysztofa Szydłowskiego Tarnów i 25 wsi, w tym z klucza przeworskiego Mokra Strona, Przeworsko i Gorliczyna. Jan Amor zastawił 11 tys. zł i miasto Przeworsko z wsiami Gorliczyną, Gniewczyną, Grząską i innymi Krzysztofowi i Janowi Kobyleńskim. W 1572[potrzebny przypis] roku Jan Krzysztof z Tarnowa procesuje się z Zofią Odrowążówną (o jej rękę starał się król Zygmunt August) o podział tych dóbr. Po drugim małżeństwie z Janem Kostką, Kostkowie weszli w posiadanie części dóbr Tarnowskich. Na zamku w Gorliczynie Zofia spędziła ostatnie lata swego życia do 1590 roku.

W maju 1566 roku na dwór zamku kasztelana Jana Krzysztofa Tarnowskiego przybył Piotr Skarga, który powracał ze Lwowa, gdzie witał nowego arcybiskupa lwowskiego Stanisława Słomowskiego. Piotr Skarga przybył do zamku na specjalne zaproszenie żony Jana Tarnowskiego – Zofii z Odrowążów. Jej życzeniem było, aby jej chory śmiertelnie mąż nawrócił się pod wpływem osoby Piotra Skargi. Całe dzieło nawracania kasztelana powiodło się. Skarga przebywał na zamku do momentu śmierci kasztelana w 1567 roku pełniąc tam funkcję nadwornego kapelana. Wizyta Skargi w Gorliczynie daje dowody na dużą jego sławę (szczególnie nawracając wielu pogan i Żydów). Pobyt w Gorliczynie był bardzo owocny dla samego Skargi. Dzięki temu, że nawrócił się kasztelan Tarnowski, wdowa darzyła wielką wdzięcznością Piotra Skargę. Zyskał on później wsparcie u Zofii z Odrowążów przy zakładaniu fundacji kolegium jezuickiego w Jarosławiu.

Kościół[edytuj]

W 1989 roku z inicjatywy ks. prał. Adama Ablewicza (dziekana dekanatu Przeworskiego), powstała mała prowizoryczna kaplica a od 1990 z inicjatywy ks. prał. Stanisława Szałankiewicza (dziekana), powstawał kościół parafialny pw. św. Józefa Sebastiana Pelczara (jako pierwszy w diecezji przemyskiej). Kościół został wybudowany w przeciągu 15 miesięcy (05.1991 – 10.1992) i poświęcony przez ks. abpa Ignacego Tokarczuka 25 października 1992 roku. parafia powstała w 1993 roku. Konsekracji świątyni dokonał ks. abp Józef Michalik metropolita Przemyski 25 Października 2003 roku. Proboszczem obecnie jest ks. Andrzej Kołodziej.

Parafia przynależy do dekanatu Przeworsk I w archidiecezji przemyskiej[5].

Oświata[edytuj]

Początki szkolnictwa w Gorliczynie są datowane na 1864 rok, gdy szkoła była wzmiankowana jako parafialna, w Szematyzmach Galicji i Lodomerii, które podają wykaz szkół ludowych, wraz z nazwiskami ich nauczycieli. Pierwszym nauczycielem był Zygmunt Litwiński[6]. Od 1869 roku była to Szkoła trywialna, a od 1874 roku publiczna jednoklasowa. Szkoły wiejskie były tylko męskie, a od 1890 roku stały się mieszane (koedukacyjne). Od 1904 szkoła posiadała nauczycieli pomocniczych. Pomocnikami byli: Anna Dulębowa (1904-1905), Maria Witkowska (1905-1910), Bronisława Graffowna (1910-1914), Roman Demczuk (1911-1912), Marceli Kozicki (1912-1914).

W 1870 roku książę Tarnowski przekazał działkę pod budowę drewnianej szkoły, którą zbudowano w następnych latach, a mieściła się na miejscu obecnego kościoła. W 1945 roku kierownikiem szkoły został mgr Franciszek Pilek. W 1956 roku oddano do użytku nowy murowany budynek szkolny, a od 1966 roku szkoła była 8-klasowa. W 1977 roku część Gorliczyny włączono do Przeworska i szkoła znalazła się w granicach miasta, jako szkoła podstawowa nr 3. W latach 1991-1995 dokonano rozbudowy szkoły. 7 września 1996 roku odbyła się uroczystość nadania szkole imienia Józefa Piłsudskiego. W 1999 roku szkoła została zmieniona na 6-klasową.

Kierownicy szkoły w Gorliczynie.
1863–1865. Zygmunt Litwiński[6].
1865-1866. Alfred Rewakowicz[7].
1867-1872. Michał Zawisza[8].
1872-1875. Posada nie obsadzona[9].
1875-1876. Józef Kokurewicz[10].
1876-1877. Jan Kochman[11].
1877-1880. Kazimierz Fus[12].
1880-1892. Józef Kawa[13].
1892-1896. Stanisław Cwakliński[14].
1896-1897. Helena Kołakowska[15].
1897-1926. Walentyna Krzechlik[16][17].
1938- ?. Władysław Romański.

Następni dyrektorzy: Franciszek Pilek (1945-1956), Leopold Karp, Jan Osikowski, Krystyna Markowicz, Teresa Drozd, Zofia Krukowska, Ryszard Nowak, Lidia Bułaś.

Zobacz[edytuj]


Przypisy

  1. GUS. Bank Danych Lokalnych
  2. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych poprzez wyszukiwarkę. Poczta Polska S.A., styczeń 2013. [dostęp 2015-03-26].
  3. Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
  4. GUS. Rejestr TERYT
  5. Opis dekanatu na stronie archidiecezji
  6. ab Handbuch des Statthalterei Gebietes in Galizien fűr das Jahr 1864 (str. 305) (dostęp 2017-09-29)
  7. Handbuch des Statthalterei Gebietes in Galizies fűr das Jahr 1866 (str. 314) (dostęp 2017-09-29)
  8. Galizisches Provinzial - Handbuch fűr des Jahr 1868 (str. 643) (dostęp 2017-09-29)
  9. Szematyzm Królestwa Galicji i Lodomerii z Wielkim Księstwem Krakowskim na rok 1873
  10. Szematyzm Królestwa Galicji i Lodomerii z Wielkim Księstwem Krakowskim na rok 1876 (str. 441) (dostęp 2017-09-29)
  11. Szematyzm Królestwa Galicji i Lodomerii z Wielkim Księstwem Krakowskim na rok 1877 (str. 421) (dostęp 2017-09-29)
  12. Szematyzm Królestwa Galicji i Lodomerii z Wielkim Księstwem Krakowskim na rok 1878 (str. 410) (dostęp 2017-09-29)
  13. Szematyzm Królestwa Galicji i Lodomerii z Wielkim Księstwem Krakowskim na rok 1881 (str. 416) (dostęp 2017-09-29)
  14. Szematyzm Królestwa Galicji i Lodomerii z Wielkim Księstwem Krakowskim na rok 1893 (str. 452) (dostęp 2017-09-29)
  15. Szematyzm Królestwa Galicji i Lodomerii z Wielkim Księstwem Krakowskim na rok 1897 (str. 452) (dostęp 2017-09-29)
  16. Szematyzm Królestwa Galicji i Lodomerii z Wielkim Księstwem Krakowskim na rok 1898 (str. 542) (dostęp 2017-09-29)
  17. Dziennik Urzędowy Kuratorjum Okręgu Szkolnego Lwowskiego. Rocznik 1926 (str. 492) (dostęp 2017-10-03)

Linki zewnętrzne[edytuj]

'