Tworzenie stron internetowych

	Jasło
	Jasło
Herb Jasła	Flaga Jasła
Państwo	Polska
Województwo	podkarpackie
Powiat	jasielski
Gmina	gmina miejska
Prawa miejskie	1365
Burmistrz	Ryszard Pabian
Powierzchnia	36,52 km²
Wysokość	225 do 380 m n.p.m.
Populacja (30.06.2016); • liczba ludności; • gęstość	; 35 866; 982,1 os./km²
Strefa numeracyjna;	(+48) 13
Kod pocztowy	38-200, 38-201, 38-211
Tablice rejestracyjne	RJS
	Położenie na mapie województwa podkarpackiego Jasło
	Położenie na mapie Polski Jasło
	49°44′52″N 21°28′17″E/49,747778 21,471389
TERC; (TERYT)	1805011
SIMC	0953059
	Urząd miejski Rynek 12; 38-200 Jasło
	Multimedia w Wikimedia Commons
	Informacje w Wikipodróżach
	Hasło w Wikisłowniku
	Strona internetowa
	BIP

Ten artykuł dotyczy miasta. Zobacz też: Jasło (ujednoznacznienie).

Altana w parku miejskim zbudowana z okazji wizyty cesarza Franciszka Józefa w 1900 roku

Jasło (wymowa ⁱ) – miasto w południowo-wschodniej Polsce, w województwie podkarpackim, siedziba powiatu jasielskiego, położone w obrębie Dołów Jasielsko-Sanockich. Znajduje się ono na wysokości od 225 do 380 m n.p.m.^[2] na przecięciu rzek Wisłoki, Ropy oraz Jasiołki.

Według danych GUS z 30 czerwca 2014 r. miasto zamieszkiwało 36 286 mieszkańców.

Patronem miasta jest św. Antoni z Padwy^[3].

Położenie[edytuj]

Według danych z 24 lipca 2014 roku powierzchnia miasta wynosi 36,52 km²^[4]. Miasto stanowi 4,41% powierzchni powiatu. W granicach administracyjnych miasta funkcjonuje szesnaście osiedli: Bryły, Brzyszczki, Gamrat, Gądki, Górka Klasztorna, Hankówka, Kaczorowy, Kopernika, Krajowice, Mickiewicza, Niegłowice, Rafineria, Sobniów, Śródmieście, Ulaszowice i Żółków. W latach 1975–1998 miasto administracyjnie należało do województwa krośnieńskiego.

Struktura powierzchni[edytuj]

Według danych z roku 2014^[4] Jasło ma obszar 36,65 km², w tym:

użytki rolne: 68%
użytki leśne: 5%

Toponimia[edytuj]

W pierwszych źródłach nazwa pojawia się w 1262 w postaci Jasieł^[5]. W XIV-wiecznym dokumencie lokacyjnym występuje nazwa w jęz. niemieckim Jessel, Ieschil (1325)^[6]. Nazwa jest pochodzenia słowiańskiego i pochodzi od nazwy rzeki przepływającej przez miasto; przypuszczalnie powstała od wyrazu jasny (błyszczący)^[5], a konkretnie od prasłowiańskiego (J)ě(d)s z przyrostkiem ъlъ, co odpowiada polskim elementom: Jeś- || Jaś- i przyrostkowi -eł; jasieł „jasny, czysty”^[7].

Wyraz „jesło” w okresie przedpolskim oraz staropolski wyraz „jasło” oznaczał „żłób” i pochodzi od czasownika „jeść” (utworzony na tej samej zasadzie jak słowo „mydło” od czasownika „myć”). Wyraz nie występuje w języku polskim, jedynie jej rzadko używane zdrobnienie „jasełka”.

Historia[edytuj]

Osobny artykuł: Historia Jasła.

Po raz pierwszy nazwę Jasła zapisano w zabytku średniowiecznym, opiewającym Miracula Sancti Stanislai, wymieniając w nim również imiona jaślan, a wśród nich Gotszalka, noszącego tytuł archiprezbitera jasielskiego. Istotnym szczegółem w okresie rozwoju posiadłości klasztornych w powiecie jasielskim jest to, że wśród nich znalazło się również Jasło. Pierwszą wzmiankę o tym znajdujemy w roku 1262, w przywileju Bolesława Wstydliwego dla klasztoru cysterskiego w Koprzywnicy. Nadaje on osadzie Jasiel przywilej skarbowy i sądowy. Z innych dokumentów wynika, że cystersi otrzymać musieli tę osadę już w tzw. Fundatio primaeva, czyli w roku 1185. W każdym razie w połowie XIII wieku Jasło – zwane wtedy Jasiel lub Jasioł było osadą o niemałym znaczeniu gospodarczym. Tu mianowicie znajdowało się jedno z ważnych małopolskich targowisk.

Mury miejskie w Jaśle

Organizacja miejska Jasła, której skąpe ślady spotykamy w źródłach u schyłku XIV wieku i później, zawdzięczała swój początek dokumentowi Kazimierza Wielkiego wystawionemu w Sanoku 26 kwietnia 1365 roku. Tym dokumentem nadał król miasteczku Jasłu prawo niemieckie. W 1367 zwolnił je od ceł, zaś w 1368 dokonał formalnej zamiany miasta z cystersami. Zamiana ta została ostatecznie załatwiona w roku 1374 przez Elżbietę, królową regentkę, która dała cystersom odszkodowanie w postaci miasteczka Frysztak i wsi sąsiednich: Glinik i Kobyle. Połączenie części królewskiej i zakonnej miasta zostało w ten sposób zalegalizowane i stworzyło nowe podstawy organizacyjne miasteczka.

Parafia powstała w Jaśle przed 1325 rokiem, wcześniej Jasło należało do parafii w Zręcinie. Parafię jasielską niewątpliwie uposażyli biskup krakowski i król Władysław Łokietek. Pleban jasielski posiadał jako uposażenie nadany mu – być może w roku 1366 – folwark, przynajmniej jednołanowy z rolami i trzema sadzawkami, a ponadto pobierał dziesięcinę i meszne.

W latach 1648–1772 Jasło przeżywało okres upadku. Kilkukrotne okupacje Jasła: najpierw w roku 1655 przez wojska szwedzkie, potem w 1657 r. przez oddziały siedmiogrodzkie Jerzego II Rakoczego, a na początku XVIII w. ponownie przez wojska szwedzkie Karola XII, zrujnowały miasto doszczętnie. W dobie konfederacji barskiej w latach 1768–1772, miasto znowu było narażone na zniszczenia ze strony swoich i Rosjan.

Park Miejski w Jaśle

II połowa XIX wieku to czas autonomii, zarazem okres rozwoju miasta – powstają obiekty użyteczności publicznej, Kasa Oszczędności, Sąd Rejonowy, w 1896-1897 zostaje założony Park Miejski.

I LO w Jaśle, dawne gimnazjum

Ważnym wydarzeniem w historii miasta było założenie w roku 1868 gimnazjum (obecnie I Liceum Ogólnokształcące). We wrześniu 1900 roku Jasło wizytował cesarz austro-węgierski Franciszek Józef. W roku 1910 został założony klub piłkarski Czarni Jasło.

II wojna światowa[edytuj]

Po wybuchu II wojny światowej władze opuściły miasto, mieszkańcy wybrali na burmistrza radnego miejskiego i zasłużonego dla Jasła architekta Stanisława Leszczyc-Macudzińskiego. Sprawował on swój urząd przez 73 dni, przez władze hitlerowskie był uznawany za burmistrza komisarycznego do czasu aresztowania pod pretekstem ukrywania wyposażenia placówek pedagogicznych w synagodze jasielskiej, która została podpalona przez SS^[8].

W ramach tzw. „dzikiej” akcji wysiedleńczej Polaków z obszaru „Kraju Warty” w grudniu 1939 r. na teren województwa podkarpackiego trafiła bliżej nieokreślona ilość osób. Na pewno jeden transport z Łodzi. Ogólnie, przez Kraków, został skierowany do Krosna, ale część ludzi wysadzono w Jaśle. W następnych miesiącach część z nich powróciła do miejsca zamieszkania lub w pobliże. Prawdopodobnie drugi transport miał miejsce w lutym 1940 roku. Tych ludzi ulokowano w jasielskim klasztorze. Również i część z nich powróciła do miejsca zamieszkania. Ilu pozostało do końca wojny lub na stałe w Jaśle, nie wiadomo. Zachowały się na ten temat tylko szczątkowe informacje, przede wszystkim wspomnienia wysiedlonych^[9].

Osobny artykuł: Obwód Jasło AK.

W nocy z 5 na 6 sierpnia 1943 roku oddział Armii Krajowej pod dowództwem por. Zenona Soboty „Korczaka” dokonał napadu na więzienie w Jaśle. Akcja nosiła kryptonim „Pensjonat”. Członkowie AK przebrani w mundury niemieckie oraz mówiący po niemiecku dostali się do wnętrza budynku wprowadzając w błąd strażników więziennych, po czym rozbroili ich. Uwolnili 120 więźniów^[10]. Akcja zakończyła się sukcesem i więźniowie znaleźli schronienie w okolicznych lasach.

Wrzesień i październik 1944 roku to w Jaśle czas nasilenia się niemieckiego terroru i początek akcji wysiedleńczej w rejonie. Wysiedlono najpierw mieszkańców okolicznych wiosek znajdujących się w strefie przyfrontowej, a 13 września zaczęto wysiedlać ludność z Jasła. Po wysiedleniu mieszkańców Niemcy rozpoczęli rabunek i niszczenie opustoszałego miasta. Podpalali i wysadzali w powietrze budynki publiczne i domy prywatne – było to działanie systematyczne i zaplanowane. Jasło zostało zniszczone w 97%. W 24 rocznicę zburzenia Jasła przez hitlerowców Rada Państwa PRL odznaczyła miasto Krzyżem Grunwaldu III klasy "za walkę o wolność i sprawiedliwość społeczną^[11].

Po walkach 15 - 16 stycznia 1945 roku miasto zostało wyzwolone spod okupacji hitlerowskiej przez oddziały 38 armii 4 Frontu Ukraińskiego (po wojnie ku ich czci wzniesiono Pomnik Wdzięczności w parku miejskim). W walkach wzięły też aktywny udział 2, 4 i 5 pułk artylerii Armii Czechosłowackiej (fakt ten upamiętnia podarowany przez Czechosłowacką Armię Ludową pomnik na pl. Żwirki i Wigury; dzień 15 stycznia w okresie PRL był obchodzony w Jaśle jako "Dzień Artylerii Czechosłowackiej")^[12]. Po wojnie miasto zostało odbudowane.

Współcześnie[edytuj]

W roku 2009, około 12 km na zachód od Jasła, w Trzcinicy, otwarto skansen archeologiczny „Karpacka Troja”, oddz. Muzeum Podkarpackiego w Krośnie. Jedna z największych atrakcji turystycznych w rejonie miasta. Jest to jedno z najważniejszych stanowisk archeologicznych w Polsce o wyjątkowym znaczeniu dla poznania pradziejów całej Europy środkowo-wschodniej.

4 czerwca 2010 roku Jasło nawiedziła powódź, która swoim zasięgiem objęła 1/3 miasta (głównie osiedla: Gądki, Rafineryjne i Mickiewicza). Ewakuowano ponad 1300 osób.

W roku 2013 w Jaśle został zbudowany park linowy oraz został przeprowadzony remont basenu otwartego.

Ludność[edytuj]

Dane z 24 lipca 2014^[4]:

Opis	Ogółem		Kobiety		Mężczyźni
Jednostka	osób	%	osób	%	osób	%
Populacja	36 286	100	18 869	–	17 417	–
Gęstość zaludnienia [mieszk./km²]	955		526		429

Według danych GUS z 30.06 2014 r., miasto liczyło 36 286 mieszkańców.

Wykres liczby ludności miasta Jasła na przestrzeni lat^[13]^[14]:

Piramida wieku mieszkańców Jasła w 2014 roku^[1].

Architektura[edytuj]

Osobny artykuł: Historia Jasła.

Rynek w Jaśle

Kolegiata Wniebowzięcia NMP

Dawna Szkoła Wydziałowa Męska

Pałac Sroczyńskich. Miejsce urodzenia Hubala obecnie Zespół Szkół Medycznych

Neogotycka kaplica cmentarna

Kościół i klasztor Sióstr Wizytek

Pomnik św. Antoniego Padewskiego – patrona Jasła

Zabytki chronione prawnie w Jaśle:

kolegiata pw. Wniebowzięcia NMP – kościół farny najstarszy zabytkowy kościół w mieście z XV, XVIII, XIX wieku, a także dzwonnica kościelna z połowy XIV, XV wieku. Budynek z kamienia w stylu gotyckim, był wielokrotnie niszczony; numer rejestru: 109/ZN/56 z 19.12.1956,
kościół pw. św. Stanisława Biskupa wybudowany w latach 1892–1893. Wcześniej stanowił kaplicę gimnazjalną. Inicjatorami budowy byli: ówczesny dyrektor szkoły Klemens Sienkiewicz, jego żona Hermina oraz grono nauczycielskie^[15]. W latach 70. w Jaśle wprowadzono nowy podział na parafie. Przekształcono kaplicę w nowy kościół (skrzyżowanie ulic Czackiego i Mickiewicza), stopniowo restaurowany od 2012 roku; numer rejestru: A-371/98 z 6.07.1998,
cmentarz przy ul. Zielonej, założony w 1784 roku; numer rejestru: A-101 z 23.09.1986,
dom przy ul. Kazimierza Wielkiego 1 z XIX w.; numer rejestru: A-380 z 3.09.1968,
dom przy ul. 3 maja 23 z początku XX w.; numer rejestru: A-165 z 14.06.2006,
Szkoła Wydziałowa Męska wraz z internatem z 1906 r. (ul. Marchlewskiego 20), od roku 1906 do 1939 mieściła się tam Szkoła Wydziałowa Męska, 1945-1962 najpierw gimnazjum, a potem przekształcone z niego I Liceum Ogólnokształcące im. Króla Stanisława Leszczyńskiego, od 1962-Liceum Ekonomiczne, Szkoła Handlowa, obecnie dodatkowo Filia Akademii Ekonomicznej w Krakowie, IV Liceum Ogólnokształcące i inne instytucje; numer rejestru: A-113 z 6.10.1987,
dom z oficyną przy Rynku 14 z 2. połowy XVIII; numer rejestru: A-35 z 26.06.2001,
dom przy ul. Staszica 8 z końca XIX w.; numer rejestru: A-260 z 14.02.1992,
dom przy ul. Staszica 12 z XIX w.; numer rejestru: A-126 z 1.11.1988,
zespół pałacowy z 2. połowy XIX, obejmujący neogotycki pałac Sroczyńskich z 1858 oraz zabytkowy park; mieści się w dzielnicy Jasło-Gorajowice i jest siedzibą Zespołu Szkół Medycznych; numer rejestru: A-348 z 3.09.1968,
zespół dworski obejmujący dwór wybudowany w latach 1730–1732 następnie przebudowany w 2. połowie XIX w. oraz park z przełomu XVIII/XIX, mieści się w dzielnicy Jasło-Niegłowice, przy ul. Gajowej; numer rejestru: A-120 z 10.08.1988.

Obiekty historyczne:

figura św. Jana Nepomucena z 1770 na środku rynku;
kaplica cmentarna z lat 1859–1872 w stylu romańskim;
fragmenty murów miejskich znajdujące się przy placu Bartłomieja z Jasła obok ZUS-u;
współczesny kościół wizytek na miejscu kościoła zburzonego przez hitlerowców na wzgórzu zwanym Górką Klasztorną (nazwa ta początkowo potoczna pojawiła się po przybyciu do Jasła sióstr wizytek w 1903 roku, obecnie jest używana również w materiałach urzędu miejskiego^[16]), lub też Miejską Górą;
obelisk wzniesiony w 500. rocznicę zwycięstwa grunwaldzkiego na tymże wzgórzu;
park miejski założony przez nauczyciela Teodora Bernardzikiewicza; znajduje się tam pomnik Tadeusza Kościuszki z 1879, grób nieznanego żołnierza z 1894, oraz altanka z maszkaronem zbudowana z okazji odwiedzin miasta przez cesarza Franciszka Józefa w 1900 roku;
kamienice w rynku, najstarsza pod nr 14 z piwnicami na wino z XVIII w.;
Muzeum Regionalne w Jaśle przy ul. Kadyiego 11 w domu darowanym przez lekarza okulistę dr-a Stanisława Kadyiego;
budynek poklasztorny oo. Franciszkanów przy ul. Mickiewicza 4, do roku 1965 pełniący tymczasowo funkcję kościoła, obecnie mieści poradnię rejonową. Podczas remontu w 2006 roku odkryto i odrestaurowano zabytkowe malowidło przedstawiające Matkę Boską;
kościół oo. Franciszkanów pw. św. Antoniego Padewskiego – w okresie międzywojennym świątynia pod tym wezwaniem znajdowała się przy ul. Mickiewicza. Po jej zniszczeniu w czasie II wojny światowej, zakonnicy zrezygnowali z odbudowy ruin i rozpoczęli przygotowania do budowy w nowym miejscu na rogu ulic 3 maja i Chopina. Do roku 1965 tymczasowo funkcje kościoła spełniał budynek klasztorny przy ul. Mickiewicza 4, obecnie znajduje się w nim Poradnia Rejonowa. W roku 1965 oddano do użytku największy w Jaśle kościół. Na froncie wykonano płaskorzeźby świętych zasłużonych dla Kościoła. Jeszcze przed beatyfikacją znalazła się tam figura oo. Maksymiliana Kolbego. Mieści się w nim sanktuarium patrona Jasła, św. Antoniego Padewskiego.

Transport[edytuj]

Plac dworca PKS w Jaśle, w tle Górka Klasztorna z kościołem sióstr wizytek

Przez Jasło przebiegają dwie drogi krajowe: 28 oraz 73.

28 Zator – Wadowice – Nowy Sącz – Gorlice – Biecz – Jasło (obwodnica miasta) – Krosno – Sanok – Medyka.
73 Jasło – Pilzno – Tarnów – Dąbrowa Tarnowska – Kielce – Wiśniówka

Stacja kolejowa w Jaśle jest głównym węzłem kolejowym na południu województwa podkarpackiego. Ze stacji wychodzą linie: nr 106 w stronę Rzeszowa i nr 108 do Stróż i Zagórza. W mieście działa Przedsiębiorstwo Komunikacji Samochodowej oraz Zakład Miejskiej Komunikacji Samochodowej.

W 2013 powstało w mieście wielofunkcyjne lądowisko Ikar Jasło.

Edukacja[edytuj]

Podkarpacka Szkoła Wyższa im. Bł. Ks. Władysława Findysza

Osobny artykuł: Lista szkół w Jaśle.

W Jaśle znajduje się kilkanaście placówek edukacyjnych oferujących naukę osobom o różnym poziomie wykształcenia: cztery szkoły podstawowe, gimnazjum oraz pięć zespołów szkół miejskich (szkoła podstawowa oraz gimnazjum w jednym budynku)^[17]. Oprócz tego na terenie Jasła znajdują się także: trzy licea ogólnokształcące oraz pięć zespołów szkół ponadgimnazjalnych. W mieście znajdują się także trzy placówki szkół wyższych.

Administracja[edytuj]

Władze miasta tworzą: przewodniczący Rady Miasta: od 1 grudnia 2014 Henryk Rak (Prawo i Sprawiedliwość), wiceprzewodnicząca: Urszula Czyżowicz (Prawo i Sprawiedliwość) oraz Andrzej Dybaś (Forum Jasielskie). Burmistrzem jest Ryszard Pabian (Prawo i Sprawiedliwość), a stanowiska wiceburmistrzów piastują: Antoni Pikul i Elwira Musiałowicz-Czech (bezpartyjna). Koalicję tworzą Prawo i Sprawiedliwość oraz Porozumienie Samorządowe Ponad Podziałami. Opozycję tworzą Samorządowe Jasło oraz Jaślanie.

Opieka zdrowotna[edytuj]

Szpital Specjalistyczny w Jaśle

Lecznictwo szpitalne

Szpital Specjalistyczny w Jaśle

W 2016 r. został przygotowany przetarg na rozbudowę Szpitala Specjalistycznego w Jaśle. Pierwszy etap rozbudowy będzie zakładał budowę nowego skrzydła budynku, w którym znajdzie się nowy trakt operacyjny, centralna sterylizatornia oraz dwa nowe oddziały szpitalne. W maju 2017 r. ze względu na brak środków poinformowano opinie publiczną o rezygnacji z inwestycji. Miała to być najdroższa inwestycja w historii powiatu jasielskiego^[18].

Religia[edytuj]

Kościół pw. św. Stanisława Biskupa

Jasło należy do diecezji rzeszowskiej. Na terenie miasta jest 9 parafii, które należą do dwóch dekanatów: Jasło – Zachód oraz Wschód. Taki podział funkcjonuje od lat 70. XX wieku. W parafii Wniebowzięcia NMP przy ulicy Floriańskiej znajduje się dom zakonny sióstr michalitek, którego wspólnota liczy 6 sióstr. W parafii Najświętszego Serca Pana Jezusa i Niepokalanego Serca NMP przy ul. Klasztornej znajduje się klasztor sióstr wizytek, której wspólnota liczy 15 sióstr.

Parafie rzymskokatolickie:

W Jaśle działa zbór „Arka” Kościoła Zielonoświątkowego, który prowadzi swe nabożeństwa w auli Państwowej Szkoły Muzycznej I st. przy ul. Hugona Kołłątaja.

W mieście znajduje się także zbór Świeckiego Ruchu Misyjnego „Epifania” (ul. Krasińskiego) oraz Chrześcijański Zbór Świadków Jehowy (Sala Królestwa: Korczyna)^[19]^[20].

Zobacz też: Wielka Synagoga w Jaśle.

Znani jaślanie[edytuj]

Z tym tematem związana jest kategoria: Ludzie związani z Jasłem.

Urodzeni w Jaśle[edytuj]

Bartłomiej z Jasła – filozof, teolog, reformator Akademii Krakowskiej;
Antoni Barwiński – sportowiec, piłkarz, reprezentant Polski;
Rafał Bernacki – sportowiec, piłkarz ręczny, reprezentant Polski;
Seweryn Bieszczad – malarz początku XX wieku;
Henryk Dobrzański – major WP, olimpijczyk, dowódca partyzancki II wojny światowej;
Ryszard Drozd – szachista;
Zbyszko Cyganiewicz – zapaśnik;
Karol Józef Fischer – biskup przemyski, autor prac z zakresu liturgii;
Jacek Grün – politolog, muzyk, pierwszy perkusista Budki Suflera^[21];
Józef Gryglewicz – major, lotnik dywizjonu 300 i 301 w Anglii;
Lech Haydukiewicz – polityk, pedagog, członek Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji;
Stanisław Kadyi – lekarz okulista, kolekcjoner dzieł sztuki;
Janusz Kołodziej – polityk, poseł;
Robert Król – poeta;
Adam Loret – pierwszy dyrektor Lasów Państwowych;
Elżbieta Łukacijewska – polityk, europarlamentarzysta;
Jerzy Matuszkiewicz – muzyk jazzowy, saksofonista, kompozytor;
Edward Miszczak – dziennikarz telewizyjny i radiowy, dyrektor programowy TVN;
Karol Myśliwiec – archeolog, egiptolog, członek PAN;
Józef Oberc – profesor geologii;
Stanisław Pawłowski – geograf i kartograf, rektor Uniwersytetu Poznańskiego;
Sławomir Peszko – piłkarz, reprezentant Polski;
Dorota Pykosz – siatkarka;
Gabriel Samolej – hokeista, olimpijczyk;
Stefan Schwarz – lekarz, wykładowca, nestor polskiej ginekologii;
Zbigniew Skrudlik – szermierz florecista, dwukrotny mistrz olimpijski;
Józef Słotwiński – reżyser, pedagog, tłumacz;
Hugo Steinhaus – matematyk, aforysta;
Michał Szpak – wokalista, finalista programu X-Factor 2011 oraz laureat Festiwalu Piosenki Rosyjskiej 2013; reprezentat Polski w Konkursie Piosenki Eurowizji w 2016 roku (zajął 8 miejsce).
Michał du Vall – profesor zwyczajny prawa, prorektor Uniwersytetu Jagiellońskiego;
Mieczysław Wieliczko – profesor historii, znawca ziemi jasielskiej, Honorowy Obywatel Miasta Jasła;
Jan Ignacy Wodyński – malarz;
Paweł Zagumny – siatkarz, reprezentant Polski.

Związani z Jasłem[edytuj]

Stanisław Barabasz – architekt, malarz, nestor narciarstwa polskiego;
Jan Bienias – działacz społeczny i samorządowy, członek Galicyjskiej Rady Powiatowej w Jaśle;
Karol Brej – rzeźbiarz, gawędziarz, twórca ludowy;
Marian Cichoń – profesor zwyczajny, kierownik jednej z katedr UE w Krakowie,
Aleksandra Dranka – polska superstulatka;
Jarosław Gowin – publicysta, polityk, wicepremier, minister Nauk i Szkolnictwa Wyższego
Stefan Jaracz – aktor, pisarz i publicysta;
Piotr Jaroszewicz – premier PRL w latach 1970–1980, generał dywizji WP;
Tadeusz Kokesz – polski działacz narodowy, ofiara zbrodni hitlerowskich;
Tadeusz Klimecki – generał brygady WP;
Stanisław Kołodziej – ksiądz, męczennik, sługa Boży kościoła katolickiego;
Ignacy Kruszewski – polski i belgijski generał brygady, bohater narodowy;
Ignacy Łukasiewicz – wynalazca lampy naftowej, farmaceuta;
Zyndram z Maszkowic – rycerz spod Grunwaldu, starosta jasielski;
Stanisław Pigoń – historyk literatury polskiej, wykładowca uniwersytecki;
Aram Shakhbazyan – rzeźbiarz i metaloplastyk ormiańskiego pochodzenia
Rudolf Weigl – wynalazca pierwszej w świecie skutecznej szczepionki przeciw tyfusowi plamistemu;
Stanisław Zając – polityk, poseł i senator, wicemarszałek sejmu III kadencji, zginął pod Smoleńskiem;
Alicja Zając – działaczka samorządowa, senator;
Florian Zając – ksiądz, działacz polskiego państwa podziemnego, kapelan AK, wikariusz jasielski w latach 1937–1939.

Honorowi obywatele Jasła[edytuj]

Współpraca zagraniczna^[25][edytuj]

Miasta partnerskie

Miasta zaprzyjaźnione

Zobacz też[edytuj]

Bibliografia[edytuj]

Sarna W., Opis powiatu jasielskiego, 1908, s.232-233.
Kotula F., Po rzeszowskim pogórzu błądząc, 1974, s. 280-289.
Stanisław Kołodziejski, Średniowieczne Rezydencje Obronne Możnowładztwa na terenie województwa krakowskiego; Kraków 1994
Bosak A. „Koci Zamek”- nieznany dwór obronny w Jaśle, Rzeszowska teka konserwatorska 2002, s.99-128.
Laskowski A., Jasło w dobie autonomii galicyjskiej. Miasto i jego przestrzeń, 2007.
Bosak A., Gródek i osada targowa w Jaśle w świetle przekazów kartograficznych, Późne średniowiecze w Karpatach Polskich, 2007, s.463-492.
Bosak A., „Koci Zamek”- nieznany dwór obronny w Jaśle, Archeologia Okresu Nowożytnego w Karpatach Polskich, 2008, s.271-293

Przypisy

↑ ^a^b http://www.polskawliczbach.pl/Jaslo, w oparciu o dane GUS.
↑ Por. Kondracki J., Geografia regionalna Polski, Warszawa, PWN, 2002. ISBN 83-01-13897-1.
↑ Jasło – Św. Antoni patronem miasta Jasła.
↑ ^a^b^c Powierzchnia i ludność w przekroju terytorialnym w 2014 roku (pol.). [dostęp 2014-07-27].
↑ ^a^b Kazimierz Rymut: Nazwy Miast Polski. Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1987, s. 92. ISBN 83-04-02436-5.
↑ Maria Malec. Słownik nazw geograficznych Polski. 2003. WN PWN. ISBN 83-01-13857-2.
↑ Wojciech Krukar, Przyczynek nazewniczy do historii osadnictwa dorzecza górnego Sanu.
↑ http://www.jaslo.pl/Miasto_Jaslo/Burmistrzowie/Stanislaw_Macudzinski UM Jasło, biogram Stanisława Macudzińskiego.
↑ Wysiedlenia i poniewierka, 1939-1945. Wspomnienia Polaków wysiedlonych przez okupanta hitlerowskiego z ziem polskich „wcielonych’ do Rzeszy. Wybór i oprac. relacji Zespół. Wyd. Poznańskie. Poznań 1974, s. 559; relacja Marian Wdówki.
↑ Bolesław Dolata, Tadeusz Jurga, Walki zbrojne na ziemiach polskich 1939-1945, MON, Warszawa 1967.
↑ Rada Ochrony Pomników Walki i Męczeństwa ”Przewodnik po upamiętnionych miejscach walk i męczeństwa lata wojny 1939- 1945” , Sport i Turystyka 1988, ISBN 83-217-2709-3, str. 388
↑ Rada Ochrony Pomników Walki i Męczeństwa ”Przewodnik po upamiętnionych miejscach walk i męczeństwa lata wojny 1939- 1945”, Sport i Turystyka 1988, ISBN 83-217-2709-3, str. 388
↑ Mieczysław wieliczko, Topografia i rozwój przestrzenny Jasła, Rocznik Jasielski 1970,1971 Tom II, s. 29–50.
↑ Raport demograficzny Jasła – na stronie jaslo4u.p. [dostęp 2015-11-30].
↑ Historia Parafii :: Kościółek Jasło – Parafia Rzymsko-Katolicka pod wezwaniem św. Stanisława B.M. w Jaśle.
↑ Plik PDF – Mapa jasła z użytą nazwą Górka Klasztorna(po pobraniu pliku należy dopisać rozszerzenie.pdf).
↑ Szkoły Podstawowe, Zespoły Szkół, Gimnazja (pol.). Urząd Miasta w Jaśle, 2008-09-10. [dostęp 2009-03-11].
↑ Jasielski szpital będzie rozbudowany, 22 października 2016 .
↑ Dane według raportów wyszukiwarki zborów na oficjalnej stronie Świadków Jehowy (www.jw.org) z 6 kwietnia 2015.
↑ Środowisko wyznaniowe woj. krośnieńskiego, Krosno, 1998.
↑ Budka Suflera. Historia (pol.). budkasuflera.pl. [dostęp 2017-09-27].
↑ Kronika. Hr. Michałowski obywatelem honorowym miasta Jasła. „Nowa Reforma”, s. 2, nr 265 z 17 listopada 1901.
↑ Kronika. Obywatelstwo honorowe. „Nowa Reforma”, s. 2, nr 97 z 29 kwietnia 1907.
↑ Szematyzm na rok 1895. Lwów: 1895, s. 3.
↑ Strona Jasła, miasta partnerskie.

Linki zewnętrzne[edytuj]

Historia Żydów w Jaśle na portalu Wirtualny Sztetl
Jasło, miasto powiatowe w Słowniku geograficznym Królestwa Polskiego. T. III: Haag – Kępy. Warszawa, 1882.

[populacja2016-1] ttp://www.polskawliczbach.pl/Jaslo, w oparciu o dane GUS.

[2] Por. Kondracki J., Geografia regionalna Polski, Warszawa, PWN, 2002. ISBN 83-01-13897-1.

[3] Jasło – Św. Antoni patronem miasta Jasła.

[gus-4] Powierzchnia i ludność w przekroju terytorialnym w 2014 roku (pol.). [dostęp 2014-07-27].

[nazwy_miast-5] Kazimierz Rymut: Nazwy Miast Polski. Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1987, s. 92. ISBN 83-04-02436-5.

[6] Maria Malec. Słownik nazw geograficznych Polski. 2003. WN PWN. ISBN 83-01-13857-2.

[7] Wojciech Krukar, Przyczynek nazewniczy do historii osadnictwa dorzecza górnego Sanu.

[8] ttp://www.jaslo.pl/Miasto_Jaslo/Burmistrzowie/Stanislaw_Macudzinski UM Jasło, biogram Stanisława Macudzińskiego.

[9] Wysiedlenia i poniewierka, 1939-1945. Wspomnienia Polaków wysiedlonych przez okupanta hitlerowskiego z ziem polskich „wcielonych’ do Rzeszy. Wybór i oprac. relacji Zespół. Wyd. Poznańskie. Poznań 1974, s. 559; relacja Marian Wdówki.

[10] Bolesław Dolata, Tadeusz Jurga, Walki zbrojne na ziemiach polskich 1939-1945, MON, Warszawa 1967.

[11] Rada Ochrony Pomników Walki i Męczeństwa ”Przewodnik po upamiętnionych miejscach walk i męczeństwa lata wojny 1939- 1945” , Sport i Turystyka 1988, ISBN 83-217-2709-3, str. 388

[12] Rada Ochrony Pomników Walki i Męczeństwa ”Przewodnik po upamiętnionych miejscach walk i męczeństwa lata wojny 1939- 1945”, Sport i Turystyka 1988, ISBN 83-217-2709-3, str. 388

[s29-50-13] Mieczysław wieliczko, Topografia i rozwój przestrzenny Jasła, Rocznik Jasielski 1970,1971 Tom II, s. 29–50.

[14] Raport demograficzny Jasła – na stronie jaslo4u.p. [dostęp 2015-11-30].

[15] Historia Parafii :: Kościółek Jasło – Parafia Rzymsko-Katolicka pod wezwaniem św. Stanisława B.M. w Jaśle.

[16] Plik PDF – Mapa jasła z użytą nazwą Górka Klasztorna(po pobraniu pliku należy dopisać rozszerzenie.pdf).

[17] Szkoły Podstawowe, Zespoły Szkół, Gimnazja (pol.). Urząd Miasta w Jaśle, 2008-09-10. [dostęp 2009-03-11].

[18] Jasielski szpital będzie rozbudowany, 22 października 2016 .

[19] Dane według raportów wyszukiwarki zborów na oficjalnej stronie Świadków Jehowy (www.jw.org) z 6 kwietnia 2015.

[20] Środowisko wyznaniowe woj. krośnieńskiego, Krosno, 1998.

[21] Budka Suflera. Historia (pol.). budkasuflera.pl. [dostęp 2017-09-27].

[22] Kronika. Hr. Michałowski obywatelem honorowym miasta Jasła. „Nowa Reforma”, s. 2, nr 265 z 17 listopada 1901.

[23] Kronika. Obywatelstwo honorowe. „Nowa Reforma”, s. 2, nr 97 z 29 kwietnia 1907.

[24] Szematyzm na rok 1895. Lwów: 1895, s. 3.

[25] Strona Jasła, miasta partnerskie.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]

[14]

[15]

[16]

[17]

[18]

[19]

[20]

[21]

[22]

[23]

[24]

[25]

Tworzenie stron internetowych

Jasło

Strony internetowe

Sklepy internetowe

Reklama internetowa - Marketing www

Portfolio

O mieście: Jasło

Spis treści