Tworzenie stron internetowych

Ten artykuł dotyczy miasta. Zobacz też: inne znaczenia tego słowa.

Kępice
Herb Kępic Flaga Kępic
Państwo	Polska
Województwo	pomorskie
Powiat	słupski
Gmina	Kępice gmina miejsko-wiejska
Prawa miejskie	1 stycznia 1967[1]
Burmistrz	Magdalena Gryko
Powierzchnia	6,11 km²
Wysokość	33,2 do 113 m n.p.m.
Populacja (30.06.2016) • liczba ludności • gęstość	3 698[2] 605,2 os./km²
Strefa numeracyjna	+48 59
Kod pocztowy	77–230
Tablice rejestracyjne	GSL
Położenie na mapie powiatu słupskiego Kępice
Położenie na mapie województwa pomorskiego Kępice
Położenie na mapie Polski Kępice
54°14′28″N 16°53′23″E/54,241111 16,889722
TERC (TERYT)	2212054
SIMC	0977344
Urząd miejski ul. Niepodległości 6 77–230 Kępice
Multimedia w Wikimedia Commons
Hasło w Wikisłowniku
Strona internetowa

Kępice (do 1946 Businko^[3], kaszb. Hômer, niem. Hammermühle^[4]) – miasto w województwie pomorskim, w powiecie słupskim, położone na skraju Wysoczyzny Polanowskiej w dolinie rzeki Wieprzy, siedziba gminy miejsko-wiejskiej Kępice. W latach 1975–1998 miasto administracyjnie należało do woj. słupskiego, teraz należy do woj. pomorskiego.

Miasto, otoczone lasami Puszczy Słupskiej, leży na trasie linii kolejowej Piła Główna – Ustka, z przystankiem Kępice i przy drodze wojewódzkiej 208.

W okolicy znajduje się kilka jezior np. Obłęskie, Kryształek (nazwa gwarowa z powodu bardzo czystej wody), Łętowo, Jezioro Korzybie, Przyjezierze, Nakło. Przez miasto przepływa rzeka Wieprza.

31 grudnia 2004 r. miasto miało 3878 mieszkańców. Gmina Kępice liczy wraz z miastem ok. 10 155 mieszkańców^{[potrzebny przypis]}.

Historia[edytuj]

Kępice ok. 1890 roku

W X-XII w. poniżej zakładu garbarskiego w zakolu Wieprzy znajdował się gródek, po którym pozostał obrys wałów, czyli grodzisko. Przez wieki był to teren puszczy. Przyspieszony rozwój osadnictwa zaczął się w II poł. XIX w.

W dolinie Wieprzy na wschód od Warcina znajdowała się kuźnia. 7 lipca 1867 ówczesny pruski premier Otto von Bismarck zakupił od Wernera Ewalda von Blumenthala majątek Warcino, dzięki dotacji w wysokości 400 tys. talarów uzyskanej po zwycięskiej wojnie prusko-austriackiej. W 1868 Bismarck zlecił wybudowanie nad Wieprzą papierni "Papierfabrik Hammermühle". Następnie powstał większy zakład w Kruszce (Fuchsmühle). Papiernie te, które od 1889 funkcjonowały pod nazwą "Varziner Papierfabrik A.G.", stały się największym przedsiębiorstwem przemysłowym na niemieckim Pomorzu Wschodnim i znaczącym producentem banknotów. Obok zakładów powstały nowe osiedla. Wraz z zakończeniem budowy linii kolejowej ze Szczecinka przez Miastko do Słupska miejscowość uzyskała dworzec kolejowy, a przez położone 7 km na północ Korzybie połączenie z linią Sławno-Bytów. W roku 1898 nowym właścicielem został Wilhelm von Bismarck, syn kanclerza Rzeszy i nadprezydent Prus Wschodnich. Po jego śmierci dobra warcińskie odziedziczył jego jedyny syn Wilhelm Nikolaus von Bismarck (1896-1940).

Po roku 1890 na potrzeby papierni i tartaku zostały uruchomione elektrownie wodne. W 1918 r. na Wieprzy istniał system czterech elektrowni: w Kępce (Kampmühle), Kruszce (Fuchsmühle), Biesowicach (Beßwitz) i Kępicach (Hammermühle). Wszystkie one, oprócz elektrowni w Kępce (obecnie zabytek), zostały zniszczone w czasie II wojny światowej.

W wyniku reformy administracyjnej w 1928 doszło do scalenia osiedli znajdujących się na terenie niwy warcińskiej (Varziner Flur), czyli Kruszki, Kępic, Kępki i dworca kolejowego w jedną gminę w ramach powiatu miasteckiego pod nazwą Kępice. Coraz więcej ludzi znajdowało zatrudnienie w przemyśle. Liczba mieszkańców w 1939 wzrosła do 2169 osób.

W czasie II wojny światowej w papierniach na przymusowych robotach pracowało wielu Polaków. Wytwarzano w nich fałszywe amerykańskie dolary i angielskie funty szterlingi, służące destabilizacji gospodarek USA i Wielkiej Brytanii. Oprócz tego w czasie wojny produkowano w Kępicach i Kruszce śmigła i szyby na wyposażenie samolotów myśliwskich.

Wśród polskich robotników przymusowych istniała komórka organizacji konspiracyjnej Odra, która została rozbita przez Gestapo w 1944.

Po ciężkich walkach w okresie między 2 i 4 marca 1945 Kępice zostały zdobyte przez Armię Czerwoną. Urządzenia fabryczne zostały zdemontowane przez Rosjan w latach 1946/47.

Po zakończeniu wojny miejscowość przeszła pod polski zarząd. Rozpoczął się proces wysiedlania ludności niemieckiej i zastępowania jej przez przesiedleńców z głębi kraju i kresów wschodnich spoza linii Curzona. Przez pierwsze powojenne miesiące ówczesna wieś nosiła nazwę Businko^[5];, a stacja kolejowa Businko Korzybskie. Nazwę Kępice wprowadzono rozporządzeniem Ministerstwa Administracji Publicznej i Ziem Odzyskanych z dnia 12 listopada 1946 roku^[6].

W miejsce zdemontowanej papierni i fabryki celulozy uruchomiono w 1957 garbarnię. Kępickie Zakłady Garbarskie Kegar zatrudniały do 1000 pracowników i posiadały zakłady filialne w Białogardzie i Dębnicy Kaszubskiej. Zostały sprywatyzowane w 1996. W 1958 pracownicy garbarni odbudowali zdemontowaną elektrownię wodną w Kępicach. W 1980 elektrownia została przekazana w użytkowanie do Zakładu Energetycznego w Słupsku. W 1996 dokonano gruntownej modernizacji jej urządzeń.

Przez pierwsze 15 powojennych lat Kępice były grupą niewielkich osiedli. Dopiero w styczniu 1959 otrzymały status osiedla robotniczego. Dzięki garbarni miejscowość szybko się rozwijała i 1 stycznia 1967 r. Kępice otrzymały prawa miejskie.

Demografia[edytuj]

• Piramida wieku mieszkańców Kępic w 2014 roku^[2].
  

Gminy partnerskie[edytuj]

• Bomlitz
• Bystra-Sidzina
• Cegłów

Podział administracyjny gminy Kępice[edytuj]

Gmina zajmuje powierzchnię 293 km², którą zamieszkuje 10.155 mieszkańców (2002). W jej skład wchodzi 15 sołectw obejmujących 36 miejscowości:

Wspólnoty wyznaniowe[edytuj]

• Parafia Matki Bożej Różańcowej w Kępicach
• Chrześcijański Zbór Świadków Jehowy^[8]

Przypisy

Linki zewnętrzne[edytuj]

• Kępice On-line Serwis Gminy Kępice
• Kępice Info Serwis Informacyjny Gminy Kępice

p • d • e Gmina Kępice Siedziba gminy: Kępice Miasto Kępice Sołectwa Barcino • Barwino • Biesowice • Bronowo • Darnowo • Korzybie • Mzdowo • Obłęże • Osowo • Płocko • Podgóry • Przytocko • Pustowo • Warcino • Żelice Miejscowości niesołeckie Biesowice (osada) • Biesowiczki • Borzysław • Kolonia Bronowo • Brzezinka • Chorowo • Chorówko • Ciecholub • Gościeradz • Jabłoniec • Jabłonna • Kaczyno • Kawka • Kotłowo • Kuźnik • Lipnik • Łośnik • Łużki • Mielęcino • Murowaniec • Mzdowiec • Mzdówko • Nakło • Osieczki • Osieki • Kolonia Podgóry • Polichno • Potoczek • Przyjezierze • Przytocko • Radzikowo • Suliszewo • Szoferajka • Węgorzyno • Zawistowo • Żelice Dolne

p • d • e Powiat słupski Miasta Kępice • Ustka Gminy miejskie Ustka Gminy miejsko-wiejskie Kępice Gminy wiejskie Damnica • Dębnica Kaszubska • Główczyce • Kobylnica • Potęgowo • Słupsk • Smołdzino • Ustka

p • d • e Miasta województwa pomorskiego Miasta powiatowe Bytów • Chojnice • Człuchów • Gdańsk • Gdynia • Kartuzy • Kościerzyna • Kwidzyn • Lębork • Malbork • Nowy Dwór Gdański • Pruszcz Gdański • Puck • Słupsk • Sopot • Starogard Gdański • Sztum • Tczew • Wejherowo Miasta gminne Brusy • Czarna Woda • Czarne • Czersk • Debrzno • Dzierzgoń • Gniew • Hel • Jastarnia • Kępice • Krynica Morska • Łeba • Miastko • Nowy Staw • Pelplin • Prabuty • Reda • Rumia • Skarszewy • Skórcz • Władysławowo • Ustka • Żukowo