Jeżeli chesz mieć własną stronę internetową, a Twoja firma znajduje się w miejscowości Kłobuck - dobrze trafiłeś. Projektujemy, wdrażamy i tworzymy strony internetowe dla każdego. Napewno chesz aby klient wpisując w wyszukiwarkę nazwę "Twojej firmy + Kłobuck" uzyskał informację o Twojej stronie oraz ofercie Twojej firmy. Dlatego jeżeli chcesz aby Twoja firma była dobrze widoczna kiedy wyszuka się informacje o mieście Kłobuck warto stworzyć stronę korzystająć z naszych usług.
Pamietaj! jeśli "Strony Internetowe Kłobuck" to tylko My.
Chcesz aby twój sklep był popularny i aby ludzie mogli go łatwo znaleźć, aby wpisując w wyszukiwarkę "sklep Kłobuck" mogli trafić do twojej witryny i szybko oraz wygodnie zrobić zakupy? Potrzebujesz wydajnego i profesjonalnie wykonanego sklepu internetowego? Napisz teraz do nas. Projektujemy profesjonalne sklepy internetowe, dzięki naszym usługom możesz sprzedawać szybko i wygodnie w Internecie, na terenie miasta Kłobuck i w całej Polsce!
Chcesz aby Twoja strona/sklep był popularny i aby ludzie mogli go łatwo znaleźć, aby wpisując w wyszukiwarkę "sklep Kłobuck" lub "pewna firma Kłobuck" mogli trafić do twojej witryny? Poznaj ofertę Malinemarketing dla Kłobuck. Zyskaj profesionalneą reklamę i promocję dla Twojej firmy w Kłobuck.
Poniżej mozesz zobaczyć kilka nszych prac. Pamiętaj każdy sklep projektujemy indywidualnie pod konkretne potrzeby..
|
|||||
Rynek w Kłobucku |
|||||
|
|||||
Państwo | Polska | ||||
Województwo | śląskie | ||||
Powiat | kłobucki | ||||
Gmina | Kłobuck gmina miejsko-wiejska |
||||
Prawa miejskie | 1244 lub przed 1339 | ||||
Burmistrz | Jerzy Zakrzewski | ||||
Powierzchnia | 47,46 km² | ||||
Wysokość | 240 – 284 m n.p.m. | ||||
Populacja (2016) • liczba ludności • gęstość |
13 061[1] 275,2 os./km² |
||||
Strefa numeracyjna |
(+48) 34 | ||||
Kod pocztowy | 42-100 | ||||
Tablice rejestracyjne | SKL | ||||
50°54′18″N 18°56′16″E/50,905000 18,937778 | |||||
TERC (TERYT) |
2406014 | ||||
SIMC | 0931678 | ||||
Hasło promocyjne: Rozwój w zgodzie z naturą | |||||
Urząd miejski
ul. 11 Listopada 642-100 Kłobuck |
|||||
Strona internetowa | |||||
BIP |
Kłobuck (jid. קלובוצק, Klobutsk, niem. Klobutzko, ros. Клобуцк[2], wcześniej Kłobucko) – miasto w Polsce położone w województwie śląskim, siedziba władz powiatu kłobuckiego i gminy miejsko-wiejskiej Kłobuck. Kłobuck leży na terenie historycznej Małopolski, w pobliżu jej granic z Wielkopolską i Śląskiem.
Kłobuck jest ośrodkiem administracyjnym, kulturalnym i gospodarczym o znaczeniu regionalnym w subregionie północnym województwa śląskiego. Położony jest w bliskim sąsiedztwie Częstochowy i jest miastem wspierającym rozwój aglomeracji częstochowskiej.
Kłobucko było miastem królewskim położonym w końcu XVI wieku w tenucie krzepickiej w powiecie lelowskim województwa krakowskiego[3]. Według podziału administracyjnego z lat 1975-1998 miasto należało do województwa częstochowskiego. W wyniku reformy administracyjnej w 1999 roku włączony został do województwa śląskiego, z siedzibą w Katowicach, do którego należał również w latach 1950-1975 (od 1952 roku pod nazwą województwo katowickie).
Według danych z 30 czerwca 2016 roku miasto miało 13 061 mieszkańców[1].
Miasto położone jest na pograniczu dwóch mezoregionów fizycznogeograficznych Wyżyny Wieluńskiej i Obniżenia Krzepickiego, będących elementami Wyżyny Woźnicko-Wieluńskiej. Kłobuck leży nad rzekami Białą Okszą i, przebiegającą częściowo wzdłuż południowo-wschodniej granicy miasta, Czarną Okszą (Kocinką) – prawymi dopływami Liswarty. Przez miasto przepływa również kilka mniejszych cieków.
Miasto leży na pagórkowatym fragmencie Wyżyny Woźnicko-Wieluńskiej, nazywanym Pagórami Kłobuckimi. Rzeźba terenu wykazuje cechy poligeniczne, ukształtowana została poprzez działanie lodowca w trakcie zlodowacenia środkowopolskiego oraz erozję rzeczną[4].
Większość obszaru miasta leży na wysokości od 240 do 260 m n.p.m. Najwyższym wzniesieniem na terenie miasta, mającym wysokość 284,6 m n.p.m., jest Dębowa Góra znajdująca się na południowym krańcu Kłobucka[4].
Kłobuck zajmuje obszar o powierzchni 47,46 km². W strukturze użytkowania gruntów dominującą pozycję zajmują użytki rolne, głównie grunty orne oraz łąki (71% powierzchni miasta). Lasy zajmują 20% powierzchni miasta. Pozostałe 9% zajmują tereny mieszkaniowe, tereny przemysłowe, usługowe i inne tereny zabudowane, a także parki, place, drogi, chodniki, grunty pod wodami oraz pozostałe grunty z wyłączeniem gruntów rolnych zabudowanych a związanych z działalnością rolniczą[5].
Na terenie miasta Kłobuck w odległości 2 km na południe od śródmieścia zlokalizowany jest rezerwat leśny Dębowa Góra. Ochronie podlegają w nim pozostałości pierwotnych lasów dębowo-grabowych porastających niegdyś okolice dzisiejszego miasta. Innym blisko położonym rezerwatem jest rezerwat Zamczysko[6].
Na terenie miasta znajduje się około 900 ha lasów. Są one częścią otaczających Kłobuck od północy i południowego zachodu kompleksów leśnych które w sumie zajmują powierzchnię 4576 ha. Większość lasów w mieście znajduje się pod zarządem Nadleśnictwa Kłobuck, pozostała część znajduje się w posiadaniu prywatnych właścicieli[5]. Siedziba Nadleśnictwa Kłobuck znajduje się w osadzie Nadleśnictwo Kłobuck, niestanowiącej formalnie części miasta Kłobuck.
W granicach miasta brak jest większych naturalnych zbiorników wodnych. Na pograniczu sołectwa Rybno i Kłobucka znajduje się zbiornik retencyjny Zakrzew[5]. Oprócz niego na terenie miasta znajduje się wiele mniejszych stawów rybnych. W pobliżu Kłobucka znajdują się również zalewy pełniące funkcje rekreacyjne we wsi Kamyk oraz retencyjno-rekreacyjny Zalew Ostrowy we wsi Ostrowy nad Okszą.
Tama Zalewu Zakrzew
Siedziba Nadleśnictwa Kłobuck
Wykres liczby ludności miasta Kłobuck od roku 1622[7][8].
Liczba ludności miasta była kształtowana głównie przez jego gospodarcze wzloty i upadki. Populacja Kłobucka znacznie zmniejszyła się po II wojnie światowej, w której zginęła, stanowiąca znaczącą część, ludność żydowska. Największą liczbę mieszkańców odnotowano w 1995 roku – 14 104[7].
Piramida wieku mieszkańców Kłobucka w 2014 roku[1]:
Istnieje kilka hipotez dotyczących pochodzenia nazwy miasta. Większość z nich skłania się ku szukaniu jej źródła w słowie kłobuk. Żadna z wersji nie została jednak w pełni potwierdzona, z powodu wieloznaczności tego słowa na przestrzeni dziejów.
Legenda, którą zapisał Jan Długosz podaje, iż nazwa Kłobuck pochodzi od kłobuka – nakrycia głowy, znalezionego w miejscu zakładanej osady i uwidocznionego w średniowiecznym herbie miasta[8][9]. Współczesne opinie językoznawców również nie są zgodne. Pierwsza, która znalazła większe poparcie mówi że nazwa ma związek z geograficznym położeniem Kłobucka. Kłobuk oznaczał bowiem wierzchołek lub szczyt[10][11], a miasto było w czasie jego lokacji najdalej wysuniętym na północny zachód w Małopolsce. Nazwa może też mieć związek z położeniem na pagórkowatym terenie Wyżyny Wieluńskiej. Inni wskazują że nazwa ta jest typu dzierżawczego, pochodząca od mieszkającego tu człowieka, zwanego Kłobukiem[8].
W przeszłości funkcjonowały inne odmiany nazwy miasta, między innymi: Kłobucko, Kłobuczko, Kłobuczek[8]. Nazwa notowana w dokumentach źródłowych od XIII wieku Globsek (1257), Klobucko (1271), Klobuczesk (1297), znana jest także nazwa Antiqua Clobuczko, Stare Klobucko (1535)[12]. Nazwę miejscowości w zlatynizowanej staropolskiej formie Clobuczsko wymienia w latach 1470-1480 Jan Długosz w księdze Liber beneficiorum dioecesis Cracoviensis[13]. Współczesna nazwa używana jest od przełomu XIX i XX wieku.
Kłobuck prawa miejskie otrzymał prawdopodobnie już w 1244 roku. Miasto królewskie zostało założone przez Kazimierza Wielkiego na prawie magdeburskim pomiędzy 1339 i 1344 rokiem[14]. Przez Kłobuck przebiegała dawna droga handlowa łącząca Małopolskę i Wielkopolskę. W okolicach Wielunia rozwidlała się ona, a jej zachodnie ramię wiodło na Śląsk, do Oleśnicy i Wrocławia.
Jest bardzo prawdopodobne, iż wcześniej przebiegała tędy także odnoga najstarszego szlaku handlowego prowadzącego przez ziemie polskie jeszcze za czasów rzymskich, tzw. szlaku bursztynowego, wiodąca od wybrzeży Morza Śródziemnego przez Kraków, Kalisz do brzegów Bałtyku. Pograniczny charakter miasta dawał mu szanse na szybki rozwój, był jednak także zagrożeniem z powodu licznych ataków z zachodu i północy.
W czasach piastowskich, położony wśród lasów obfitujących w zwierzynę, Kłobuck był siedzibą łowczych krakowskich zwanych kłobuckimi. Na wzgórzu w pobliżu Staromieścia istniał gród, który był rezydencją łowczych[15].
Łowczowie kłobuccy[16] | daty urzędowania |
---|---|
Wszebor | 1224-1225 |
Buża | 1228-1230 |
Jakub | 1234-1237 |
Bogumił | 1234 |
Smył Żegocic Starza | 1242-1243 |
Klimunt Mikołajowicz Lubowla | 1250 |
Mirosław | 1268 |
Wawrzyniec Strzeszkowicz Sulima | 1269-1272 |
Piotr | 1273 |
Imbram Mścigniewowicz z Witowa Lubowla | 1286-1288 |
Floryan Nagoda 1290 | 1290 |
Tomisław Nagoda z Mokrska | 1310-1312 |
Spicymir Leliwa Tarnowski | 1316 |
Mikołaj Bogorya z Bogoryi | 1318 |
Zbigniew z Brzezia | 1324 |
Andrzej Starza | 1325 |
Piotr | 1331-1337 |
Andrzej Starza | ponownie 1334-1337 |
Jan Spicymirowicz Lis z Chrzelowa | 1351-1363 |
Andrzej Starza | po raz trzeci 1346 |
Mścigniew Mścigniewowicz Lis z Chrzelowa | 1351-1363 |
Marek ze Skrzydlnej | 1366 |
Zbigniew z Łapanowa | 1370-1379 |
Według Jana Długosza kościół parafialny pod wezwaniem św. Marcina i Małgorzaty został ufundowany i zbudowany z kamienia w roku 1144 przez Piotra Dunina ze Skrzynna. Być może, już wcześniej istniał tu kościół drewniany, gdyż rozległość tutejszej, pierwotnej parafii świadczy o jej bardzo dawnym utworzeniu. Kłobuck był znaczącą osadą targową jeszcze przed uzyskaniem praw miejskich. Istniała tu komora celna, o czym świadczy pochodząca jeszcze z czasów piastowskich taryfa pobieranego myta. Od dawnych czasów odbywał się w Kłobucku jarmark w dniu św. Małgorzaty (13 lipca) i prawdopodobnie drugi w dniu św. Marcina (11 listopada). Ponieważ wymienieni święci są patronami miejscowego kościoła parafialnego, można z dużym prawdopodobieństwem przypuszczać, że jarmarki te zostały ustanowione w okresie budowy i poświęcenia kościoła, a więc już w XII wieku. W 1471 roku w kodeksie należącym do parafii kłobuckiej zapisano cyzjojan kłobucki – średniowieczny polski cyzjojan, stanowiący jeden z niewielu przykładów poezji świeckiej tego okresu.
Od XV do XVII wieku, Kłobuck był ośrodkiem rzemieślniczo–handlowym w którym rozwijało się kowalstwo, sukiennictwo i hutnictwo. W 1658 roku Sejm Warszawski ustanowił Kłobuck siedzibą starostwa niegrodowego, które następnie nadał w wieczyste posiadanie klasztorowi paulinów na Jasnej Górze. Po potopie szwedzkim miasto podupadało z powodu wzrostu danin na rzecz jasnogórskiego klasztoru. W 1689 zostało całkowicie spalone. W wyniku drugiego rozbioru Polski w 1793, Kłobuck znalazł się w zaborze pruskim. Władze pruskie odebrały starostwo paulinom i włączyły je do dóbr rządowych. W latach 1870-1917 Kłobuck został pozbawiony praw miejskich[8].
W okresie międzywojennym stacjonowała w miejscowości placówka Straży Celnej II linii „Kłobucko”[17]. Na początku lat 30. XX wieku uruchomiono w Zagórzu destylarnię żywicy. W maju 1939 roku sformowano tu batalion Obrony Narodowej „Kłobuck”. 1 września w pobliskiej wsi Mokra, w jednej z pierwszych bitew II wojny światowej, Wołyńska Brygada Kawalerii starła się z niemiecką 4 Dywizją Pancerną. W czasie II wojny światowej Kłobuck został włączony do III Rzeszy, jako część powiatu Blachownia w rejencji opolskiej w prowincji Schlesien (od stycznia 1941 roku w prowincji Oberschlesien). W 1941 roku podczas okupacji Niemcy zamierzali zmienić nazwę miasta na Klobstadt[18]. Plany administracji nazistowskiej nie zostały wdrożone. Przed II wojną światową w Kłobucku mieszkało około dwóch tysięcy Żydów, większość z nich zginęła w trakcie wojny lub uciekła z Polski.
W latach 1952–1975 Kłobuck był siedzibą powiatu kłobuckiego. Szybki rozwój Kłobucka nastąpił w latach 50. i 60. XX wieku kiedy to w Częstochowskim Obszarze Rudonośnym, nastąpił wzrost wydobycia syderytowych rud żelaza a na terenie miasta uruchomiono wiele zakładów przemysłowych takich jak Zakład Budowy Maszyn i Górnictwa „Częstochowa”, Nitron ERG i inne. Rozpoczęto budowę nowych osiedli mieszkaniowych, a liczba mieszkańców miasta prawie się wtedy podwoiła.
W roku 1999, po reformie administracyjnej, Kłobuck został ponownie siedzibą powiatu kłobuckiego.
Okres | Państwo | Zwierzchność | Jednostka administracyjna | Status miasta | |
---|---|---|---|---|---|
XI wiek-1244 lub 1339 | Królestwo Polskie | ziemia krakowska / województwo krakowskie | Wieś Kłobuck | ||
1244 lub 1339-1356 | Miasto Kłobuck | ||||
1356-1370 | województwo krakowskie, krzepicki okręg zamkowy | ||||
1370-1391 | Księstwo opolskie | krzepicki okręg zamkowy | |||
1391-1569 | Królestwo Polskie | województwo krakowskie, starostwo krzepickie | |||
1569-1658 | Rzeczpospolita Obojga Narodów | województwo krakowskie, powiat lelowski, starostwo krzepickie | |||
1658-1793 | Rzeczpospolita Obojga Narodów | Klasztor Paulinów na Jasnej Górze | województwo krakowskie, powiat lelowski, starostwo kłobuckie | ||
1793 | Królestwo Prus | Prusy Południowe, departament łęczycki, powiat częstochowski | |||
1793-1795 | Prusy Południowe, departament piotrkowski, powiat częstochowski | ||||
1795-1807 | Prusy Południowe, departament kaliski, powiat częstochowski | ||||
1807-1815 | Księstwo Warszawskie | Cesarstwo Francuskie | departament kaliski, powiat częstochowski | ||
1815-1816 | Królestwo Polskie | Imperium Rosyjskie | |||
1816-1826 | województwo kaliskie, obwód wieluński, powiat częstochowski | ||||
1826-1837 | |||||
1837-1842 | gubernia kaliska, obwód wieluński, powiat częstochowski | ||||
1842-1867 | gubernia kaliska, powiat wieluński | ||||
1867-1870 | gubernia piotrkowska, powiat częstochowski | ||||
1870-1916 | Wieś Kłobuck | ||||
1916-1917 | Królestwo Polskie | Rzesza Niemiecka, Austro-Węgry | |||
1917-1918 | Miasto Kłobuck | ||||
1918 | Królestwo Polskie | ||||
1918-1939 | Rzeczpospolita Polska | województwo kieleckie, powiat częstochowski | |||
1939-1945 | okupacja niemiecka/III Rzesza | Prowincja Górny Śląsk, Kreis Blachstät | |||
1939-1945 | Polskie Państwo Podziemne | Okręg Radom-Kielce, Inspektorat E Częstochowa, Obwód Częstochowa | |||
1945-1950 | Rzeczpospolita Polska | województwo kieleckie, powiat częstochowski | |||
1950-1952 | województwo katowickie, powiat częstochowski | ||||
1952-1975 | Polska Rzeczpospolita Ludowa | województwo katowickie, powiat kłobucki | |||
1975-1989 | województwo częstochowskie, rejon kłobucki | ||||
1989-1998 | Rzeczpospolita Polska | ||||
od 1999 | województwo śląskie, powiat kłobucki, Kłobuck |
Najważniejszy zabytek Kłobucka. Po raz pierwszy wybudowany z kamienia w roku 1144. Wielokrotnie trawiony przez pożary i odbudowywany. Obecnie część wzniesionego w 1476 roku, zespołu klasztornego kanoników regularnych, ufundowanego przez Jana Długosza. Siedziba kłobuckiej parafii św. Marcina od czasów średniowiecza. Utrzymany jest w stylu gotyckim z elementami baroku.
Pałac w Zagórzu pochodzi z przełomu XVIII i XIX wieku i jest przykładem neogotyckiej architektury rezydencjalnej. Numer w rejestrze: 1115/69 z 27 grudnia 1969[19]. Otaczający go park również wpisany jest do rejestru zabytków pod nr A-46/78 z 17 lutego 1978 i R/512 z 2 maja 1957[19]. W 2004 roku rozpoczęto generalny remont pałacu a w 2009 włączono park do programu rewitalizacji miasta. W pałacu planuje się utworzenie centrum konferencyjnego.
Do rejestru zabytków wpisany jest układ urbanistyczny śródmieścia. Głównymi jego elementami są czworokątny rynek i charakterystyczna, nieregularna, siatka odchodzących od niego ulic. Numery w rejestrze: R/403/53 z 31 marca 1953, 1131/69 z 27 grudnia 1969 oraz A-46/78 z 17 lutego 1978[19]. W 2009 roku rozpoczęła się rewaloryzacja rynku i przyległych ulic[20]. Remont zakończył się w czerwcu 2010 roku. Rynek jest miejscem imprez plenerowych i spotkań mieszkańców[21].
Budynek, w którym działała łaźnia miejska, znajduje się przy ul. Wieluńskiej 11. Wybudowany został w 1930 roku. W rejestrze zabytków zapisany jest pod numerami 1116/69 z 27 grudnia 1969 oraz A–47/78 z 17 lutego 1978[19]. Po przebudowie i modernizacji stał się siedzibą Wydział Komunikacji i Transportu Starostwa Powiatowego w Kłobucku[22]. Funkcję tę przestał pełnić w 2011 roku[23].
Przez Kłobuck przebiegają:
W mieście znajduje się czynna stacja kolejowa Kłobuck przy linii kolejowej nr 131 stanowiącej część magistrali węglowej Chorzów Batory–Tczew. Linia wykorzystywana jest obecnie w większej mierze do przewozów towarowych oraz w mniejszej do przewozów pasażerskich. W latach 2006-2012 ruch pasażerski na tej linii był zawieszony. 9 grudnia 2012 Koleje Śląskie uruchomiły na krótko połączenia do Katowic i Tarnowskich Gór. 1 czerwca 2013 roku połączenia pasażerskie ponownie zawieszono.
Komunikację autobusową z Częstochową i miejscowościami powiatu kłobuckiego zapewniają PKS Częstochowa – rozbudowana sieć połączeń, w tym linie podmiejskie 50 i 64, PKS Lubliniec, PKS Wieluń, oraz inne przedsiębiorstwa prywatne np. Demex.
We wschodniej części miasta znajduje się trawiaste lądowisko o długości ok. 350 metrów[24]. 10 km na północny wschód od Kłobucka, pomiędzy wsiami Łobodno i Ostrowy nad Okszą zlokalizowany jest drogowy odcinek lotniskowy Ostrowy. Ok. 21 km na północny zachód od miasta znajduje się prywatne lądowisko Natolin.
W Kłobucku działa 5 przedszkoli gminnych. Przedszkole nr 4, znajdujące się na osiedlu Zagórze prowadzi oddział integracyjny.
Kłobuck swój rozwój gospodarczy zawdzięcza głównie znajdującym się w pobliżu, nieeksploatowanym już, kopalniom rud żelaza. Duża część mieszkańców prowadzi działalność rolniczą. Miasto leży w obrębie Częstochowskiego Okręgu Przemysłowego. Jest ośrodkiem miejskim o znaczeniu ponadlokalnym, wspierającym rozwój aglomeracji częstochowskiej[26].
Najlepiej rozwinięte w mieście gałęzie przemysłu:
Działalność kulturalna mieszkańców miasta koncentruje się w Miejskim Ośrodku Kultury. Ośrodek został uruchomiony w 1972 roku. Od 1991 odbywa się tu Jurajski Festiwal Tańca Freestyle. Od wielu lat również działają: Klub Tańca Towarzyskiego "Pionier" i Klub Tańca Nowoczesnego "Ciało i Ruch", które posiadają na swoim koncie wiele sukcesów. Przy ośrodku kultury działa kilka zespołów muzycznych wykonujących muzykę ludową i tradycyjną.
Od 2001 roku w drugiej połowie września organizowane są Dni Długoszowskie, stanowiące serię wykładów, imprez kulturalnych, sportowych i festynów.
Najbardziej znanym zespołem muzycznym pochodzącym z Kłobucka jest Cała Góra Barwinków – wykonujący muzykę reggae i ska. Od 1997 Miejski Ośrodek Kultury wraz z kłobuckim zespołem Murphy Blues organizują festiwal Blues nad Okszą.
W Kłobucku znajdują się następujące pomniki i miejsca pamięci[27]:
W mieście ukazują się i mają swe redakcje następujące czasopisma:
Ważniejsze informacje z Kłobucka publikuje również częstochowski dodatek Gazety Wyborczej.
W mieście działa Ośrodek Sportu i Rekreacji Kłobuck. Prowadzone są w nim następujące sekcje sportowe[31]:
Dysponuje on następującymi obiektami sportowymi[31]:
Na stadionie OSiR Kłobuck rozgrywa mecze klub piłkarski MLKS Znicz Kłobuck. W 1946 roku powstały w mieście dwa kluby – LZS Kłobuck i Zryw Zagórze. Trzy lata później, w 1949 roku zespoły te dołączyły do federacji Ludowych Zespołów Sportowych i przystąpiły do rozgrywek Częstochowskiego oddziału Polskiego Związku Piłki Nożnej. Na przełomie 1958/1959 roku LZS Kłobuck stracił swoją siedzibę, która znajdowała się na skrzyżowaniu ulic 3 Maja i Wieluńskiej. Na jej miejscu powstał dom towarowy. Równocześnie nastąpił rozkład drużyny LZS Kłobuck. Działacze obydwu zespołów postanowili połączyć siły i utworzono zespół pod nazwą LZS Znicz Kłobuck.
Obecnie drużyna uczestniczy w rozgrywkach śląskiej klasy okręgowej, grupy częstochowskiej[32].
W mieście działa również kilka amatorskich drużyn piłkarskich rozgrywających spotkania zarówno klasycznego futbolu jak i halowej piłki nożnej w ramach Amatorskiej Ligi Halowej Piłki Nożnej w Kłobucku. Spotkania tej ligi odbywają się w hali sportowej gimnazjum w Kłobucku[33].
Rozgrywki męskich drużyn siatkarskich organizuje Amatorska Liga Siatkówki w Kłobucku. Rozgrywki w piłce siatkowej kobiet, wśród drużyn w mieście i miejscowościach powiatu kłobuckiego prowadzi Kobieca Amatorska Liga Siatkowa Kłobuck.
Dużą popularnością w mieście cieszy się koreańska sztuka walki Taekwondo. Działają tu dwa kluby prowadzące zajęcia w różnych kategoriach wiekowych: Uczniowski Ludowy Klub Sportowy Orient[34] i Klub Sportowy Wojownik[35].
Od 2008 w mieście odbywają się zawody Grand Prix Polski w Taekwondo w różnych kategoriach wiekowych, będące eliminacjami mistrzostw Polski.
Koordynatorem sportu w szkołach miasta i całego powiatu kłobuckiego jest Powiatowy Szkolny Związek Sportowy w Kłobucku[36]. Organizuje on rozgrywki międzyszkolne w wielu dyscyplinach sportowych, w tym w tenisie stołowym, koszykówce, siatkówce, piłce nożnej, piłce ręcznej, biegach przełajowych i czwórboju lekkoatletycznym.
Przed II wojną światową dużą część ludności Kłobucka stanowili Żydzi. Obecnie jedyną pozostałością po judaistycznej wspólnocie wyznaniowej, mającą charakter religijny, jest cmentarz żydowski[8].
Przez teren miasta prowadzą dwa szlaki turystyczne:
Teren miasta Kłobuck podzielony jest na 14 jednostek pomocniczych gminy – 9 osiedli na terenach o charakterze miejskim i 5 sołectw na obszarach o charakterze wiejskim, znajdujących się w granicach miasta. Osiedla wyróżnione są numerami od 1 do 9, dodatkowo pięciu z nich nadano nazwy: Osiedle Nr 1 „Północ”, Osiedle Nr 3 „Słoneczne”, Osiedle Nr 4 „Zawada”, Osiedle Nr 8 „Stare Zagórze”, Osiedle Nr 9 „Ogrodowe”. Sołectwa wyróżnione są nazwami byłych miejscowości, włączonych w granice Kłobucka: Brody Malina, Niwa Skrzeszów, Przybyłów, Smugi i Zakrzew[42][43].
W rejestrze TERYT wyróżnionych jest 7 integralnych części miasta. Są to:
Miasta partnerskie[44]:
|
|
|
|
|