Tworzenie stron internetowych

Kolbuszowa

Sprawdź naszą ofertę w zakresie tworzenia stron www oraz sklepów internetowych. Nasza firma oferuje sklepy internetowe które przyciągną klientów w mieście Kolbuszowa. Zapewniemy indywidualne podejście do Twojego biznesu. Niskie ceny i z dbałością o detale wykonanie zapewni Ci sukces. Miejsce w internecie jest jedną z metod na pozyskanie klientów dla Twojego biznesu, ładnie wykonana strona jest jednym z elementów który zachęcają kupującego do skorzystania z Twojej oferty. Rozwiązania na czasie jakie wykorzystujemy zapewniają skuteczne wykonanie naszej usługi.

Strony internetowe

Jeżeli chesz mieć własną stronę internetową, a Twoja firma znajduje się w miejscowości Kolbuszowa - dobrze trafiłeś. Projektujemy, wdrażamy i tworzymy strony internetowe dla każdego. Napewno chesz aby klient wpisując w wyszukiwarkę nazwę "Twojej firmy + Kolbuszowa" uzyskał informację o Twojej stronie oraz ofercie Twojej firmy. Dlatego jeżeli chcesz aby Twoja firma była dobrze widoczna kiedy wyszuka się informacje o mieście Kolbuszowa warto stworzyć stronę korzystająć z naszych usług.
Pamietaj! jeśli "Strony Internetowe Kolbuszowa" to tylko My.

Sklepy internetowe

Chcesz aby twój sklep był popularny i aby ludzie mogli go łatwo znaleźć, aby wpisując w wyszukiwarkę "sklep Kolbuszowa" mogli trafić do twojej witryny i szybko oraz wygodnie zrobić zakupy? Potrzebujesz wydajnego i profesjonalnie wykonanego sklepu internetowego? Napisz teraz do nas. Projektujemy profesjonalne sklepy internetowe, dzięki naszym usługom możesz sprzedawać szybko i wygodnie w Internecie, na terenie miasta Kolbuszowa i w całej Polsce!

Portfolio

Poniżej mozesz zobaczyć kilka nszych prac. Pamiętaj każdy sklep projektujemy indywidualnie pod konkretne potrzeby..

O mieście: Kolbuszowa

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Skocz do: nawigacja, szukaj
Ten artykuł dotyczy miasta. Zobacz też: Kolbuszowa (ujednoznacznienie).
Kolbuszowa
Kolbuszowa rynek – studnia miejska
Kolbuszowa rynek – studnia miejska
Herb Flaga
Herb Kolbuszowej Flaga Kolbuszowej
Państwo  Polska
Województwo  podkarpackie
Powiat kolbuszowski
Gmina Kolbuszowa
gmina miejsko-wiejska
Prawa miejskie 1700
Burmistrz Jan Zuba
Powierzchnia 7,49 km²
Populacja (30.06.2016)
• liczba ludności
• gęstość

9188[1]
1 157,2 os./km²
Strefa numeracyjna
+48 17
Kod pocztowy 36-100
Tablice rejestracyjne RKL
Położenie na mapie województwa podkarpackiego
Mapa lokalizacyjna województwa podkarpackiego
Kolbuszowa
Kolbuszowa
Położenie na mapie Polski
Mapa lokalizacyjna Polski
Kolbuszowa
Kolbuszowa
Ziemia50°14′39″N 21°46′30″E/50,244167 21,775000
TERC
(TERYT)
1806024
SIMC 0974392
Urząd miejski
ul. Obrońców Pokoju 21
36-100 Kolbuszowa
Strona internetowa

Kolbuszowamiasto w województwie podkarpackim, w powiecie kolbuszowskim, położone nad rzeką Nil, na płaskowyżu Kolbuszowskim w Kotlinie Sandomierskiej na skraju Puszczy Sandomierskiej. Siedziba gminy miejsko-wiejskiej Kolbuszowa. W latach 1975–1998 miasto administracyjnie należało do województwa rzeszowskiego.

Kolbuszowa leży na skrzyżowaniu drogi krajowej nr 9 (RadomRzeszów) z drogami wojewódzkimi: nr 875 (połączenie z Mielcem i Leżajskiem) oraz nr 987 (połączenie z Sędziszowem Małopolskim).

Przez miasto przechodzi linia kolejowa nr 71 TarnobrzegRzeszów ze zmodernizowaną w roku 2009 stacją kolejową Kolbuszowa.

Według danych UM Kolbuszowa z 31 grudnia 2016 r. miasto liczyło 9109 mieszkańców[2].

Historia[edytuj]

Starostwo Powiatowe w Kolbuszowej

Nazwa miejscowości pochodzi od zasadźcy o nazwisku Kolbuski[3] (Kolbe, Kolbusz)[4]. Pojawiła się po raz pierwszy w 1504 r. na miejscu dawnych Porąb Wielkich.

Miasto lokowane zapewne przed 1683 r. – wspomina o tym dokument Józefa Karola Lubomirskiego regulujący zasady handlu. Przez miasto wiódł ważny szlak handlowy SandomierzPrzemyśl. Kolbuszowa jako posiadłość Leliwitów Tarnowskich należała do powiatu sandomierskiego, natomiast przynależność kościelna to diecezja krakowska, zaś po 1786 r. należała do diecezji tarnowskiej. W okresie zaborów należała do cyrkułu rzeszowskiego, a od 1867 r. stała się miastem powiatowym.

W XVIII wieku pałac "cały z drzewa o żelaznych sztybrach, kutych przez miejscowych ślusarzy (...) został rozebrany z rozkazu Jerzego hr Tyszkiewicza."[5] Tutaj odbywała się słynna transakcja kolbuszowska zakończona konstytucją sejmową z 1766 roku.

Miejscowość słynna była z rękodzielnictwa: ślusarstwa, stolarstwa, tokarstwa i wyrobów kołodziejskich. Handlowano nimi na terenie całej Polski i Litwy. Potem "z braku poparcia i wobec konkurencji fabryk wiedeńskich" produkcja przestaje się rozwijać[6].

9 września 1939 roku 4 Batalion Forteczny por. Andrzeja Krawca i część Batalionu KOP „Wołożyn” kpt. Piotra Tymkiewicza stoczyły bój z nacierającymi na miasto oddziałami niemieckiej 2 Dywizji Pancernej. W walkach poległo około 100 żołnierzy polskich, a 300 odniosło rany; straty niemieckie były niewiele mniejsze. Mszcząc się za stawianie oporu Niemcy spalili ponad 300 budynków[7].

Działające na terenie Kolbuszowej i okolic oddziały AK i BCh przyczyniły się m.in. do ujawnienia tajemnicy broni rakietowej V-1 i V-2, które były testowane przez Niemców na pobliskim poligonie w Bliznie / Pustkowie. W lipcu 1944 r. do Kolbuszowej wkroczyły oddziały Armii Czerwonej, przedtem jednak w ramach akcji „Burza” miejscowy oddział AK zaatakował wycofujące się wojska niemieckie – zginęło kilkudziesięciu partyzantów.

W 1964 r. uruchomiono odcinek linii kolejowej RzeszówGłogów Małopolski – Kolbuszowa ze stacją Kolbuszowa. W 1971 r. linia została przedłużona do Nowej Dęby i Tarnobrzega. Kolbuszowa zyskała wówczas połączenie kolejowe ze wszystkimi większymi ośrodkami miejskimi w Polsce łącznie z Warszawą. Było to uwieńczenie kilkudziesięciu lat starań, zapoczątkowanych jeszcze w czasach monarchii austro-węgierskiej.

1 stycznia 1999 r. Kolbuszowa ponownie stała się stolicą powiatu kolbuszowskiego.

Historia Żydów w Kolbuszowej[edytuj]

Pierwsi Żydzi osiedlali się tutaj w XVII w. Trudnili się wówczas handlem, rzemiosłem i wyszynkiem. W 1736 r. istniał już kahał z bóżnicą i mykwą, później powstały szkoła i szpital. W połowie XVIII w. Żydzi stanowili już połowę mieszkańców miasta. W 1866 r. miasto przyjęło wyjątkowy herb – z krzyżem greckim, gwiazdą Dawida i splecionymi w uścisku dłońmi.

W 1919 roku w Kolbuszowej doszło do pogromu Żydów. Zginęło 8 osób (zob. Raport Morgenthaua).

We wrześniu 1941 r. Niemcy utworzyli tutaj getto, zamykając w nim 2,5 tys. osób. We wrześniu 1942 r. wszystkich wywieźli do getta w Rzeszowie.

Atrakcje turystyczne[edytuj]

Muzeum Kultury Ludowej w Kolbuszowej[edytuj]

W skład kolbuszowskiego muzeum wchodzi skansen istniejący od 1978 r. Jest w nim eksponowane budownictwo Lasowiaków i Rzeszowiaków – grup etnograficznych zamieszkujących tereny środkowej i północnej części województwa podkarpackiego. Teren skansenu podzielono na dwa sektory. W każdym z nich odtwarza się tradycyjną zabudowę wsi z elementami charakterystycznymi dla danej grupy etnograficznej. Budownictwo Lasowiaków usytuowane jest w północno-zachodniej części ekspozycji, a Rzeszowiaków w części południowo-wschodniej. Zagospodarowanie terenu oraz wyposażenie obiektów muzealnych daje obraz lasowiackiej i rzeszowskiej wsi z okresu XIX i początków XX w. Obecnie w skansenie znajduje się ponad 80 obiektów małej i dużej architektury drewnianej, oprócz chałup m.in. kościół, karczma, młyn wodny, remiza strażacka, wiatraki, piec garncarski[8]. W większości są to zabytkowe budynki przeniesione z podkarpackich miejscowości. Resztę stanowią rekonstrukcje[9].

Pozostałe[edytuj]

Demografia[edytuj]

  • Piramida wieku mieszkańców Kolbuszowej w 2014 roku[1].
    Piramida wieku Kolbuszowa.png

Podział administracyjny[edytuj]

W granicach miasta znajdują się 3 jednostki podziału administracyjnego, mające status osiedli. Są ponumerowane kolejno 1, 2, 3, nie posiadając innych nazw własnych[10].

Edukacja[edytuj]

Przedszkola

  • Przedszkole Publiczne nr 1
  • Przedszkole Publiczne nr 2
  • Przedszkole Publiczne nr 3
  • Niepubliczne Przedszkole „Słoneczny Zakątek”

Szkoły podstawowe

  • Szkoła Podstawowa nr 1 im. Henryka Sienkiewicza
  • Szkoła Podstawowa nr 2 im. K. K. Baczyńskiego

Szkoły gimnazjalne

  • Gimnazjum nr 1 im. 11 Listopada
  • Gimnazjum nr 2 im. Jana Pawła II

Szkoły ponadgimnazjalne

  • Liceum Ogólnokształcące im. Janka Bytnara
  • Zespół Szkół Agrotechniczno-Ekonomicznych im. Komisji Edukacji Narodowej w Weryni koło Kolbuszowej
  • Zespół Szkół Technicznych im. Bohaterów Września 1939 r.
  • Centrum Kształcenia Zawodowego

Szkoły policealne i wyższe

Szkoły muzyczne

  • Państwowa Szkoła Muzyczna I stopnia

Szkoły specjalne

  • Zespół Szkół Specjalnych w Kolbuszowej Dolnej
    • Szkoła Podstawowa Specjalna
    • Gimnazjum Specjalne
    • Ponadgimnazjalna Szkoła Specjalna Przysposabiająca do Pracy

Religia[edytuj]

Parafie rzymskokatolickie[edytuj]

Na terenie miasta znajdują się dwie parafie rzymskokatolickie:

Kaplice[edytuj]

Pozostałe świątynie[edytuj]

Cmentarze[edytuj]

Miasto posiada cztery cmentarze:

Kluby sportowe[edytuj]

  • KKS Kolbuszowianka KolbuszowaIV liga w piłce nożnej, piłka siatkowa, koszykówka, tenis ziemny
  • Zet-Bud Kolbuszowa – III i IV liga tenis stołowy
  • Sokół Kolbuszowa Dolna – piłka nożna, pływanie
  • LO Kolbuszowa – piłka siatkowa
  • Belweder Kolbuszowa – tenis stołowy
  • Kolbuszowski Klub Nordic Walking
  • Kolbuszowski Klub Modelarski – modele samolotów
  • Kolbuszowski Klub Turystyczny „Salamandra”
  • Kolbuszowski Klub Kyokushin Karate
  • Uczniowski Klub Sportowy TIKI TAKA Kolbuszowa – biegi lekkoatletyczne

Transport[edytuj]

Transport drogowy[edytuj]

Przez miasto przebiega dwie drogi o numerze wojewódzkim, oraz jedna krajowa wzdłuż której przebiega trasa europejska.

Transport kolejowy[edytuj]

Budynek dworca PKS i PKP

Przez Kolbuszową przebiega linia kolejowa nr 71 łącząca stację Ocice (obecnie dzielnica Tarnobrzega, faktycznie na terenie Chmielowa) ze stacją Rzeszów Główny.

Komunikacja miejska[edytuj]

Mapa przystanków miejskich w Kolbuszowej

Od 1 września 2014 r. do marca 2015 r. miasto posiadało komunikację miejską, którą wykonywała firma Arriva, regularnie kursując na "pierwszej" linii miejskiej, objeżdżającej zachodnią część miasta, relacji:

  • dworzec PKP/PKS (ul. Ruczki) – cmentarz (ul. Narutowicza) – rynek (pl. Wolności) – Zespół Szkół Technicznych (ul. Jana Pawła II) – ul. Wojska Polskiego (skrzyżowanie z ul. Sienkiewicza) – Szpital Powiatowy (wówczas ul. 22 Lipca) – ul. Obrońców Pokoju (skrzyżowanie z ówczesną ul. 22 Lipca) – Urząd Miasta (ul. Obrońców Pokoju) – dworzec PKP/PKS (ul. Ruczki),

oraz "drugiej" linii podmiejskiej, przejeżdżająca przez:

Ludzie związani z miastem[edytuj]

 Z tym tematem związana jest kategoria: Ludzie związani z Kolbuszową.

Urodzeni w Kolbuszowej[edytuj]

Miasta partnerskie[edytuj]

Kolbuszowa współpracuje z sześcioma zagranicznymi miejscowościami na zasadzie partnerstwa miast[15]:

Przypisy

  1. ab http://www.polskawliczbach.pl/Kolbuszowa, w oparciu o dane GUS.
  2. Gmina w liczbach (pol.). www.kolbuszowa.pl. [dostęp 2016-04-05].
  3. Historia Kolbuszowej (pol.). www.kolbuszowa.pl. [dostęp 2016-03-18].
  4. Parafia Kolegiacka Wszystkich Świętych w Kolbuszowej w latach 1510–2010 (pol.). Kolbuszowska Biblioteka Cyfrowa. [dostęp 2015-01-18].
  5. Z geografii Galicji, Słowo Polskie 1914 nr 460.
  6. tamże
  7. Marian Porwit „Komentarze do historii polskich działań obronnych 1939 roku”, Wyd. Czytelnik Warszawa 1983, tom 2, strona 465.
  8. Kilka słów o skansenie. Muzeum Kultury Ludowej. [dostęp 2016-03-18].
  9. Kamil Janicki, Podróż na wschód: Kolbuszowa, „Histmag.org”, 20.07.08.
  10. Pro3W Sp., Gmina – Zarządy osiedli – KOLBUSZOWA – Miejski Portal Internetowy – www.kolbuszowa.pl, www.kolbuszowa.pl [dostęp 2017-03-20] (pol.).
  11. Dane według raportów wyszukiwarki zborów na oficjalnej stronie Świadków Jehowy (www.jw.org) z 2 stycznia 2015.
  12. Gaśnie miejska komunikacja w Kolbuszowej | Super Nowości, supernowosci24.pl [dostęp 2017-03-20] (pol.).
  13. Kronika. Obywatelstwo honorowe. „Nowa Reforma”, s. 2, nr 134 z 23 marca 1910. 
  14. Kronika. „Głos Rzeszowski”, s. 2, nr 39 z 28 września 1903. 
  15. Miasta partnerskie. www.kolbuszowa.pl. [dostęp 2016-08-17].

Bibliografia[edytuj]

  • Urzędowe nazwy miejscowości i obiektów fizjograficznych – 59 – Powiat kolbuszowski. Warszawa: Urząd Rady Ministrów – Komisja Ustalania Nazw Miejscowości i Obiektów Fizjograficznych, 1965.

Linki zewnętrzne[edytuj]

'