Strony internetowe
Jeżeli chesz mieć własną stronę internetową, a Twoja firma znajduje się w miejscowości Kostrzyn - dobrze trafiłeś. Projektujemy, wdrażamy i tworzymy strony internetowe dla każdego. Napewno chesz aby klient wpisując w wyszukiwarkę nazwę "Twojej firmy + Kostrzyn" uzyskał informację o Twojej stronie oraz ofercie Twojej firmy. Dlatego jeżeli chcesz aby Twoja firma była dobrze widoczna kiedy wyszuka się informacje o mieście Kostrzyn warto stworzyć stronę korzystająć z naszych usług.
Pamietaj! jeśli "Strony Internetowe Kostrzyn" to tylko My.
Sklepy internetowe
Chcesz aby twój sklep był popularny i aby ludzie mogli go łatwo znaleźć, aby wpisując w wyszukiwarkę "sklep Kostrzyn" mogli trafić do twojej witryny i szybko oraz wygodnie zrobić zakupy? Potrzebujesz wydajnego i profesjonalnie wykonanego sklepu internetowego? Napisz teraz do nas. Projektujemy profesjonalne sklepy internetowe, dzięki naszym usługom możesz sprzedawać szybko i wygodnie w Internecie, na terenie miasta Kostrzyn i w całej Polsce!
Portfolio
Poniżej mozesz zobaczyć kilka nszych prac. Pamiętaj każdy sklep projektujemy indywidualnie pod konkretne potrzeby..
O mieście: Kostrzyn
|
|||
 Południowa pierzeja kostrzyńskiego rynku |
|||
|
|||
| Państwo |  Polska |
||
| Województwo |  wielkopolskie |
||
| Powiat | poznański | ||
| Gmina | Kostrzyn gmina miejsko-wiejska |
||
| Aglomeracja | poznańska | ||
| Prawa miejskie | 1251 | ||
| Burmistrz | Szymon Matysek | ||
| Powierzchnia | 7,98 km² | ||
| Wysokość | 99 m n.p.m. | ||
| Populacja (30.06.2016) • liczba ludności • gęstość |
9 618[1] 1 205,3 os./km² |
||
| Strefa numeracyjna |
(+48) 61 | ||
| Kod pocztowy | 62-025 | ||
| Tablice rejestracyjne | PZ, POZ | ||
|
Położenie na mapie powiatu poznańskiego
  Kostrzyn
|
|||
|
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego
 Kostrzyn
|
|||
|
Położenie na mapie Polski
 Kostrzyn
|
|||
 52°23′52,51″N 17°13′41,36″E/52,397919 17,228156 |
|||
| TERC (TERYT) |
3021084 | ||
| SIMC | 0970885 | ||
|
Urząd miejski
ul. Dworcowa 562-025 Kostrzyn |
|||
| Strona internetowa | |||
Kostrzyn (niem. Kostschin) – miasto w województwie wielkopolskim, w powiecie poznańskim, siedziba gminy miejsko-wiejskiej Kostrzyn. Położone 21 km na wschód od Poznania, 32 km od Gniezna, 27 km od Wrześni oraz 20 km od Środy Wielkopolskiej.
Według danych z 31 marca 2011 miasto liczyło 9341 mieszkańców[2].
Przez miasto przebiega droga ekspresowa S5, droga krajowa nr 92 i linia kolejowa Berlin – Warszawa.
Spis treści
Historia[edytuj]
Pierwsze źródła pisane wspominają Kostrzyn w latach 1187-93, kiedy to miało istnieć tu opole[3]. Dnia 11 listopada 1251 Przemysł I lokował w Kostrzynie miasto na prawie niemieckim, wzorując się na Rogoźnie. Jest to jedna z najstarszych udokumentowanych lokacji miejskich w Wielkopolsce, wyprzedzająca o 2 lata Poznań[4]. Wytyczono wówczas zręby układu urbanistycznego miasta z rynkiem i ulicami oraz ustanawiono władze miejskie. Pierwszym wójtem Kostrzyna był Hermann[5]. W 1218 roku w skład opola kostrzyńskiego wchodziły wsie: Jagodno, Sanniki, Rujsce, Górka, Glinka, Koszuty, Kleszczewo i Czerlejno[6].
Kostrzyn jest również jednym z najwcześniejszych ośrodków parafialnych w archidiecezji poznańskiej datowanym na XII, a może nawet XI wiek. W 1298 roku na prośbę Jolanty, ksieni klasztoru klarysek w Gnieźnie, miasto i wieś Kostrzyn wraz z patronatem kościoła oraz wsiami Libartowem, Strumianami i Siedlcem zostały nadane temuż zakonowi przez króla Władysława Łokietka[7]. Zakon klarysek utrzymał w swoim posiadaniu miasteczko i wsie do końca XVIII wieku, tj. do przejścia Kostrzyna pod panowanie Królestwa Prus. W XVI wieku staraniem klarysek gnieźnieńskich wzniesiono w Kostrzynie obecną murowaną świątynię w stylu późnogotyckim – kościół pod wezwaniem św. app. Piotra i Pawła. W 1602 roku utworzony został dekanat kostrzyński obejmujący 14 parafii.
Na przestrzeni wieków Kostrzyn kilkakrotnie był niszczony przez najazdy wojsk. W 1331 roku miasto zostało spalone przez Krzyżaków. Kostrzyn został poważnie zniszczony w czasie najazdów szwedzkich w 1656 i w 1705 roku, kiedy to między innymi zrujnowane zostały obydwa kościoły. Kolejne wielkie pożary miały miejsce w 1498 roku, 1528 roku, 1580 roku. 16 września 1644 roku miasteczko zostało podpalone przez Andrzeja Przywartego. Spłonęły wówczas ratusz, mielcuch, browar, stodoły i spora część zabudowy Kostrzyna. Miasto nękane bywało również przez zarazy. Podczas jednej z epidemii w 1655 roku zmarło dwustu siedemdziesięciu mieszkańców Kostrzyna. W chwili wkroczenia do miasteczka wojsk pruskich u schyłku XVIII wieku Kostrzyn liczył 771 mieszkańców, w mieście były czynne szkoła, poczta, ratusz, dwa gościńce i cztery wiatraki.
Polscy mieszkańcy miasta aktywnie uczestniczyli w zrywach niepodległościowych XIX i XX wieku. W 1848 roku, podczas Wiosny Ludów, ogłoszono w Kostrzynie niepodległość Polski i zrzucono z budynków orły pruskie. Podczas powstania wielkopolskiego 1918-1919 Kostrzyn zorganizował kompanię oraz pluton powstańczy[8].
20 października 1939, w ramach Operacji Tannenberg, Niemcy rozstrzelali na rynku 27 wytypowanych wcześniej mieszkańców – głównie nauczycieli, a także lokalnych patriotów i przedstawicieli inteligencji. Czynny udział w wytypowaniu mieszkańców mieli przedstawiciele miejscowej mniejszości niemieckiej.
W walkach o miasto trwających od 31 stycznia do 12 marca 1945 roku poległo 264 żołnierzy z 5 armii uderzeniowej i 8 armii gwardii 1 Frontu Białoruskiego[9].
18 lipca 1959 roku, przez centrum miasta przejechał Władysław Gomułka wraz z radzieckim przywódcą Nikitą Chruszczowem.
19 listopada 1977 roku odsłonięto na ul. Kościuszki pomnik generała Karola Świerczewskiego[10].
W latach 1975–1998 miasto administracyjnie należało do województwa poznańskiego.
W czerwcu 2000 roku, Kostrzyn gościł ówczesnego Prezydenta Polski Aleksandra Kwaśniewskiego.
W 2001 roku, w Kostrzynie powstała druga parafia pw. Bł. Jolanty.
Zabytki i turystyka[edytuj]
- Najstarszym zabytkiem jest położony na południe od rynku, późnogotycki kościół pod wezwaniem św. Piotra i Pawła, trzynawowy, spalony podczas wojen szwedzkich, a odbudowany w 1791 r. staraniem klarysek i mieszczan kostrzyńskich, o czym przypomina XVIII-wieczna tablica pamiątkowa wmurowana w mur świątyni[11]. Resztki zniszczonej wieży rozebrano w 1839 r. Zachowała się również dzwonnica, obecnie odrestaurowana, z przełomu XVIII i XIX wieku z trzema zabytkowymi dzwonami. Na jednym z zabytkowych dzwonów znajduje się łacińska inskrypcja z 1712 roku upamiętniająca odbudowę kościoła po wojnach ze Szwecją: „Co wroga ręka Szwedów zburzyła, szczodrobliwością mieszczan kostrzyńskich zostało odbudowane"[12].
- Wartość historyczną ma ciąg domków mieszczańskich zlokalizowanych wzdłuż ulicy Średzkiej[potrzebny przypis], a pochodzących z XVIII wieku (nr 30 i 35) i XIX wieku (nr 2 i 4) oraz dawna szkoła (obecnie Przedszkole miejskie) z 1849 roku, z zabytkowym zegarem.
- Pośrodku Rynku stał dawniej ratusz wzniesiony z drewna i gliny, który spłonął w 1813 r. w trakcie odwrotu wojsk napoleońskich z Rosji. Obecny Rynek zabudowany jest domami piętrowymi przeważnie z przełomu XIX i XX wieku. W Rynku, w otoczeniu secesyjnych kamieniczek, wzniesiono pomnik walki i męczeństwa ku czci kostrzynian zamordowanych przez okupanta niemieckiego w latach 1939-1945. Pomnik odsłonięto w 1968 r.
- Na uwagę zasługuje najstarsza osiemnastowieczna kamienica pod numerem 16, ustawiona szczytem do południowych pierzei.
- Brama Cechowa u wylotu ulicy Kościelnej z godłem miasta i herbem rzemiosł.
- Słup Światowida spełniający rolę drogowskazu, pokazującego drogę na Ostrów Lednicki.
- Budynek dawnej poczty dyliżansowej mieszczącej się przy ulicy Poznańskiej.
- Dworek z początku XIX wieku przy ulicy Kościuszki 33.
- Na cmentarzu parafialnym jest grób powstańca z 1863 r. oraz mogiły powstańców wielkopolskich i pomordowanych w latach okupacji. Stary cmentarz parafialny mieszczący się niegdyś w centrum miasta między obecną Biblioteką miejską im. Kazimiery Iłłakowiczówny a stacją benzynową został zlikwidowany.
Edukacja[edytuj]
W Kostrzynie przy ul. Piasta 1 znajduje się budynek Szkoły Podstawowej im. Ewarysta Estkowskiego. Od roku 1999 w mieście działa również Gimnazjum im. Rady Europy przy ul. Powstańców Wielkopolskich 28a. W mieście działają także przedszkola, zarówno publiczne jak i prywatne.
Wspólnoty religijne[edytuj]
W mieście znajduje się rzymskokatolicka parafia św. Piotra i Pawła (kościół farny) oraz parafia bł. Jolanty. Na terenie miasta działalność religijną prowadzą także dwie protestanckie wspólnoty o charakterze ewangelicznym: Kościół Zielonoświątkowy i Chrześcijańska Wspólnota Zielonoświątkowa oraz Świadkowie Jehowy.
- Chrześcijańska Wspólnota Zielonoświątkowa
- Kościół Rzymskokatolicki
- Kościół Zielonoświątkowy
- Chrześcijański Zbór Świadków Jehowy[13]
Demografia[edytuj]
Ludność Kostrzyna na przestrzeni lat[14]:
- Piramida wieku mieszkańców Kostrzyna w 2014 roku [1].
Osoby związane z Kostrzynem i jego okolicą[edytuj]
 |
Ta sekcja wymaga określenia jasnych kryteriów wyboru. Kryteria powinny być poparte źródłami, nie mogą naruszać zasady neutralnego punktu widzenia, należy też unikać pustosłowia. Zapoznaj się również z zasadami tworzenia list. Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tej sekcji. Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tej sekcji. |
- Ignacy Prądzyński – generał
- Roman Szymański – działacz polityczny i publicysta
- Stanisław Powalisz – malarz i witrażysta
- Ewaryst Estkowski – pedagog i publicysta
- Jan Latalski – arcybiskup gnieźnieński i prymas Polski
- Adolf Bniński – wojewoda poznański
- Antoni Ludwiczak – poseł
- Wincenty Szczęsnowicz – kapitan WP, publicysta, założyciel klubu korespondencyjnego
- Leon Filary – stulatek, weteran II wojny światowej
- Roman Szymański - urodzony w Kostrzynie bokser, mistrz FEN w wadze lekkiej
Zobacz też[edytuj]
Przypisy
- ↑ ab http://www.polskawliczbach.pl/Kostrzyn, w oparciu o dane GUS.
- ↑ Ludność w gminach. Stan w dniu 31 marca 2011 r. - wyniki spisu ludności i mieszkań 2011 r. (pol.). GUS. [dostęp 2012-08-07].
- ↑ Towarzystwo Przyjaciół Nauk: Kodeks dyplomatyczny Wielkopolski. T. 1. Poznań: Biblioteka Kórnicka, 1877.
- ↑ Zbyszko Górczak: Najstarsze lokacje miejskie w Wielkopolsce (do 1314 r.), Poznań 2002, s. 97.
- ↑ Towarzystwo Przyjaciół Nauk: Kodeks dyplomatyczny Wielkopolski. T. 1. Poznań: Biblioteka Kórnicka, 1877.
- ↑ Słownik historyczno-geograficzny ziem polskich w średniowieczu. [dostęp 21 lipca 2012].
- ↑ Towarzystwo Przyjaciół Nauk: Kodeks dyplomatyczny Wielkopolski. T. 2. Poznań: Biblioteka Kórnicka, 1878.
- ↑ Kostrzyn - historyczny gród Wielkopolski. Urząd Miejski w Kostrzynie. [dostęp 13 lipca 2012].
- ↑ ”Przewodnik po upamiętnionych miejscach walk i męczeństwa lata wojny 1939- 1945” Sport i Turystyka 1988, ISBN 83-217-2709-3, str. 233
- ↑ ”Przewodnik po upamiętnionych miejscach walk i męczeństwa lata wojny 1939- 1945” Sport i Turystyka 1988, ISBN 83-217-2709-3, str. 233
- ↑ „Zofii Kraszkowski ksieni zgromadzenia zakonnic św. Klary w Gnieźnie, że kościół ten z upadku podźwignęła Pasterz miejsca ten kamień położył 1791"
- ↑ Parafia pw. św. Apostołów Piotra i Pawła w Kostrzynie.
- ↑ Dane według raportów wyszukiwarki zborów (www.jw.org) z 6 kwietnia 2014.
- ↑ Lata do 1990: z Programu Rozwoju Lokalnego Gminy Kostrzyn na lata 2004-2013, Kostrzyn, lipiec 2004; Dane 1995,2005: GUS, Bank Danych Regionalnych, faktyczny stan zamieszkania na 30 czerwca
Linki zewnętrzne[edytuj]
- Kostrzyn (1) w Słowniku geograficznym Królestwa Polskiego. T. IV: Kęs – Kutno. Warszawa, 1883.
|
|||||||||||||||||
|
||||||||||||||||
|
|||||||||||||||||