Strony internetowe
Jeżeli chesz mieć własną stronę internetową, a Twoja firma znajduje się w miejscowości Krynki - dobrze trafiłeś. Projektujemy, wdrażamy i tworzymy strony internetowe dla każdego. Napewno chesz aby klient wpisując w wyszukiwarkę nazwę "Twojej firmy + Krynki" uzyskał informację o Twojej stronie oraz ofercie Twojej firmy. Dlatego jeżeli chcesz aby Twoja firma była dobrze widoczna kiedy wyszuka się informacje o mieście Krynki warto stworzyć stronę korzystająć z naszych usług.
Pamietaj! jeśli "Strony Internetowe Krynki" to tylko My.
Sklepy internetowe
Chcesz aby twój sklep był popularny i aby ludzie mogli go łatwo znaleźć, aby wpisując w wyszukiwarkę "sklep Krynki" mogli trafić do twojej witryny i szybko oraz wygodnie zrobić zakupy? Potrzebujesz wydajnego i profesjonalnie wykonanego sklepu internetowego? Napisz teraz do nas. Projektujemy profesjonalne sklepy internetowe, dzięki naszym usługom możesz sprzedawać szybko i wygodnie w Internecie, na terenie miasta Krynki i w całej Polsce!
Reklama internetowa - Marketing www
Chcesz aby Twoja strona/sklep był popularny i aby ludzie mogli go łatwo znaleźć, aby wpisując w wyszukiwarkę "sklep Krynki" lub "pewna firma Krynki" mogli trafić do twojej witryny? Poznaj ofertę Malinemarketing dla Krynki. Zyskaj profesionalneą reklamę i promocję dla Twojej firmy w Krynki.
Portfolio
Poniżej mozesz zobaczyć kilka nszych prac. Pamiętaj każdy sklep projektujemy indywidualnie pod konkretne potrzeby..
O mieście: Krynki
|
|||||
 Widok na miasto od strony południowo-zachodniej |
|||||
|
|||||
| Państwo |  Polska |
||||
| Województwo |  podlaskie |
||||
| Powiat | sokólski | ||||
| Gmina | Krynki gmina miejsko-wiejska |
||||
| Prawa miejskie | 1569 i 2009 | ||||
| Burmistrz | Jolanta Gudalewska | ||||
| Powierzchnia | 3,85 km² | ||||
| Populacja (30.06.2016) • liczba ludności • gęstość |
2 470[1] 644,9 os./km² |
||||
| Strefa numeracyjna |
+48 85 | ||||
| Kod pocztowy | 16-120 | ||||
| Tablice rejestracyjne | BSK | ||||
|
Położenie na mapie powiatu sokólskiego
  Krynki
|
|||||
|
Położenie na mapie województwa podlaskiego
 Krynki
|
|||||
|
Położenie na mapie Polski
 Krynki
|
|||||
 53°15′55,00″N 23°46′19,89″E/53,265278 23,772192 |
|||||
| TERC (TERYT) |
2011044 | ||||
| SIMC | 0032655 | ||||
|
Urząd miejski
ul. Garbarska 1616-120 Krynki |
|||||
| Strona internetowa | |||||
| BIP | |||||
Krynki – miasto na Wysoczyźnie Białostockiej, nad Krynką, w województwie podlaskim, w powiecie sokólskim, siedziba gminy Krynki.
Miasto królewskie lokowane przed 1518 rokiem, położone było w powiecie grodzieńskim województwa trockiego[2]. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa białostockiego.
Spis treści
Historia[edytuj]
W 1429 roku zbudowano dwór książęcy na trasie z Krakowa do Grodna. W 1434 roku w kryńskim dworze zorganizowano spotkanie Władysława Jagiełły z wielkim księciem litewskim Zygmuntem Kiejstutowiczem. W 1509 roku Zygmunt Stary nadał Krynkom herb, a w roku 1522 ten sam król ufundował Krynkom kościół. Prawa miejskie nadano w roku 1569 (choć prawdopodobnie było to tylko potwierdzenie praw nadanych w początku wieku), które odebrano w 1950 roku, po czym zostały odzyskane 1 stycznia 2009. Miasto rozwijało się bardzo dynamicznie. Pod koniec XVI wieku rozróżniano już Stare i Nowe Miasto. Powstawały wsie – przedmieścia. Krynki znajdowały się w ekonomii grodzieńskiej.
Przez Krynki wielokrotnie przechodziły rozmaite wojska. W 1706 roku, podczas wojny północnej w mieście zatrzymał się król Szwecji Karol XII.
W Krynkach już od początku XVI wieku zaczęli osiedlać się Żydzi. Otrzymali oni w 1639 przywilej na założenie synagogi, cmentarza i mykwy, a także na rozwijanie handlu, budowę oberż i produkcję alkoholu. W 1789 w mieście mieszkało już ok. 700 Żydów. Miejscowa gmina żydowska była większa niż białostocka i należała do najliczniejszych w tej części kraju. W II poł. XVIII wieku administratorem ekonomii grodzieńskiej został słynny reformator, podskarbi Antoni Tyzenhauz. Dzięki niemu przebudowano miasto nadając mu oryginalny układ przestrzenny z sześciobocznym rynkiem (placem gwiaździstym) oraz dwunastoma ulicami promieniście zeń wybiegającymi. Układ ten zachował się do dziś i jest to jedyny taki rynek w Polsce. Po rozbiorach Krynki znalazły się w zaborze rosyjskim.
W XIX wieku pojawił się w mieście przemysł. Zakładano manufaktury włókiennicze, głównie przez Żydów i Niemców z Królestwa Polskiego. Największa była manufaktura Lipharta (założona w 1860 roku) zatrudniająca 106 pracowników. Rozwój przemysłu spowodował szybki wzrost liczby mieszkańców do 3336 w 1878 roku. Ponad 80% stanowili Żydzi. Kryzys ekonomiczny lat 80. XIX wieku spowodował upadek włókiennictwa, natomiast przyczynił się do rozwoju garbarstwa. Liczba ludności stale rosła osiągając 10 000 w 1914 roku (90% stanowili Żydzi). Powstały liczne organizacje żydowskie. W Krynkach działało kilkanaście chederów (podstawowych szkół religijnych) i jedna jesziwa (szkoła średnia).
Na przełomie wieków w miasteczku rozwinął się silny ruch robotniczy, miasto stało się ogniskiem zapalnym ruchów strajkowych. W 1905 roku robotnicy-garbarze na kilka dni opanowali miasto ogłaszając Republikę Krynecką.
Po I wojnie światowej miasto odbudowywało się z trudem. Duża grupa Żydów wyjechała do Ameryki i Palestyny. Liczba ludności zmalała o połowę.
Zagładę kryneckim Żydom przyniosła II wojna światowa. Po dwuletniej okupacji radzieckiej, w czerwcu 1941 roku miasto zajęli Niemcy. Przez utworzone tam getto przeszło ok. 6 tys. Żydów[3]. 2 listopada 1942 ok. 5 tys. Żydów z Krynek wywieziono do obozu przejściowego w Kiełbasinie pod Grodnem[3][4]. Getto szczątkowe zlikwidowano 24 stycznia 1943[3]. Kryneccy Żydzi trafili do obozu zagłady Treblince[4].
Między 21 a 24 lipcem 1944 roku wojska 35 Korpusu 3 Armii Radzieckiej dowodzone przez generała majora Wiktora Żołudiewa toczyły walki o zdobycie umocnionego węzła obrony niemieckiej w Krynkach i okolicach. W trakcie inspekcji pierwszej linii atakujących wojsk pojazdy dowództwa korpusu dostały się pod ogień niemieckiej artylerii w wyniku czego poległ dowódca korpusu i kilkunastu towarzyszących mu oficerów i żołnierzy. W wyniku walk 3 Korpus wsparty przez siły 40 Korpusu generała lejtnanta Kuzniecowa wyzwolił miasto[5].
Zniszczone miasto nigdy nie odzyskało dawnej świetności. W 1950 roku odebrano mu prawa miejskie, które przywrócono w 2009[6]. W Krynkach stacjonowała strażnica WOP.
Obecnie ludność trudni się głównie rolnictwem. Krynki znane są w regionie z produkcji wody mineralnej.
W Krynkach mieszkał pisarz białoruski Sokrat Janowicz.
Demografia[edytuj]
- Piramida wieku mieszkańców Krynek w 2014 roku [1].
Zabytki[edytuj]
- cerkiew prawosławna pw. Narodzenia Bogarodzicy – parafialna, murowana, zbudowana w 1864
- kościół katolicki pw. św. Anny – parafialna wzniesiona w latach 1907-1913 wg projektu Stefana Szyllera
- dzwonnica bramna z XVIII wieku – najstarsza budowla Krynek
- cmentarz żydowski
- kaplica prawosławna pw. św. Antoniego – cmentarna, drewniana
W centralnej części Krynek znajduje się oryginalne, jedyne takie w Polsce i jedno z dwóch na świecie (drugie prawdopodobnie w Paryżu) rondo, od którego odchodzi promieniście 12 ulic.
Synagogi
- Wielka Synagoga – obecnie pozostałości ruin.
- Synagoga Kaukaska – zbudowana w 1850, obecnie Gminny Ośrodek Kultury i Sportu.
- Synagoga chasydów ze Słonimia – zbudowana w drugiej połowie XIX wieku, obecnie magazyn, jedna z nielicznych zachowanych, wolno stojących bożnic chasydzkich w Polsce.
- Stara Synagoga
Galeria[edytuj]
-
Ulica Grochowa
-
Ulica Zaułek Szkolny w Krynkach
-
Dzwonnica bramna z XVIII wieku – najstarsza budowla Krynek
-
Cmentarz prawosławny
-
Cmentarz katolicki
-
Macewy na cmentarzu żydowskim
-
Granica polsko-białoruska w pobliżu miasta Krynki
Urodzeni w Krynkach[edytuj]
- Sokrat Janowicz - polski pisarz pochodzenia białoruskiego
Zobacz też[edytuj]
Przypisy
- ↑ ab http://www.polskawliczbach.pl/Krynki, w oparciu o dane GUS.
- ↑ Stanisław Alexandrowicz, Geneza i rozwój sieci miasteczek Białorusi i Litwy do połowy XVII w., w: Acta Baltico‑Slavica t. 7, 1970, s. 92.
- ↑ abc Czesław Pilichowski: Obozy hitlerowskie na ziemiach polskich 1939–1945. Informator encyklopedyczny. Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1979, s. 259. ISBN 83-01-00065-1.
- ↑ ab Yitzak Arad: Belzec, Sobibor, Treblinka. The Operation Reinhard Death Camps. Bloomington: Indiana University Press, 1999, s. 397. ISBN 978-0-253-21305-1.
- ↑ ”Przewodnik po upamiętnionych miejscach walk i męczeństwa lata wojny 1939- 1945” Sport i Turystyka 1988, ISBN 83-217-2709-3, str. 74
- ↑ Dz.U. z 2008 r. Nr 137, poz. 860 (Fotokopia).
Linki zewnętrzne[edytuj]
- Cmentarz żydowski w Krynkach
- Krynki w Słowniku geograficznym Królestwa Polskiego. T. IV: Kęs – Kutno. Warszawa, 1883.
|
||||||||||
|
|||||||||||||||||
|
||||||||||||||
|
||||||||||||||||||||