Jeżeli chesz mieć własną stronę internetową, a Twoja firma znajduje się w miejscowości Kwidzyn - dobrze trafiłeś. Projektujemy, wdrażamy i tworzymy strony internetowe dla każdego. Napewno chesz aby klient wpisując w wyszukiwarkę nazwę "Twojej firmy + Kwidzyn" uzyskał informację o Twojej stronie oraz ofercie Twojej firmy. Dlatego jeżeli chcesz aby Twoja firma była dobrze widoczna kiedy wyszuka się informacje o mieście Kwidzyn warto stworzyć stronę korzystająć z naszych usług.
Pamietaj! jeśli "Strony Internetowe Kwidzyn" to tylko My.
Chcesz aby twój sklep był popularny i aby ludzie mogli go łatwo znaleźć, aby wpisując w wyszukiwarkę "sklep Kwidzyn" mogli trafić do twojej witryny i szybko oraz wygodnie zrobić zakupy? Potrzebujesz wydajnego i profesjonalnie wykonanego sklepu internetowego? Napisz teraz do nas. Projektujemy profesjonalne sklepy internetowe, dzięki naszym usługom możesz sprzedawać szybko i wygodnie w Internecie, na terenie miasta Kwidzyn i w całej Polsce!
Chcesz aby Twoja strona/sklep był popularny i aby ludzie mogli go łatwo znaleźć, aby wpisując w wyszukiwarkę "sklep Kwidzyn" lub "pewna firma Kwidzyn" mogli trafić do twojej witryny? Poznaj ofertę Malinemarketing dla Kwidzyn. Zyskaj profesionalneą reklamę i promocję dla Twojej firmy w Kwidzyn.
Poniżej mozesz zobaczyć kilka nszych prac. Pamiętaj każdy sklep projektujemy indywidualnie pod konkretne potrzeby..
|
|||||
Konkatedra widok z placu Jana Pawła II, róg ulicy Kościuszki i Mostowej, Kinoteatr Kościół pw. Trójcy Św. |
|||||
|
|||||
Państwo | Polska | ||||
Województwo | pomorskie | ||||
Powiat | kwidzyński | ||||
Gmina | gmina miejska | ||||
Data założenia | 1233 | ||||
Prawa miejskie | przed 1236 | ||||
Burmistrz | Andrzej Krzysztof Krzysztofiak | ||||
Powierzchnia | 21,54 km² | ||||
Wysokość | 19,2-82 m n.p.m. | ||||
Populacja (30.06.2016) • liczba ludności • gęstość |
38 676[1] 1 795,5 os./km² |
||||
Strefa numeracyjna |
55 | ||||
Kod pocztowy | 82-500 do 82-505 | ||||
Tablice rejestracyjne | GKW | ||||
53°44′09″N 18°55′51″E/53,735833 18,930833 | |||||
TERC (TERYT) |
2207011 | ||||
SIMC | 0932790 | ||||
Urząd miejski
ul. Warszawska 1982-500 Kwidzyn |
|||||
Strona internetowa |
Kwidzyn (łac. Quedin/Insula Sanctae Mariae, niem. Marienwerder) – miasto w województwie pomorskim, w powiecie kwidzyńskim, położone nad rzeką Liwą, prawym dopływem Nogatu, 5 km od Wisły, siedziba władz powiatu.
Według danych z 30 czerwca 2014 r. miasto miało 38 849 mieszkańców[2].
Pomezańskie grodzisko o nazwie Kwedis (w zapisach kronikarskich wymieniana jako Quedin, Quidino, Quedzyn) istniało w XI w. Najprawdopodobniej zostało zniszczone podczas walk toczonych na tych terenach. Osada została ponownie założona przez zakon krzyżacki w 1233 przez mistrza Hermanna von Balk[3] jako baza wypadowa w pruskiej Pomezanii. Gród otrzymał prawa miejskie po lokacji na prawie chełmińskim w 1233 lub 1235 (potwierdzone ok. 1254)[4], posiadało układ typowo szachownicowy i składało się z ok. 50 parceli[5]. Miasto zostało zniszczone podczas walk prusko-krzyżackich w 1243. Odbudowane przez Krzyżaków i w 1285 ustanowione stolicą biskupstwa pomezańskiego (do 1587). W 1320 rozpoczęła się budowa zamku i trwałą ok. 20 lat, ponowna lokacja miasta miała miejsce w 1336, od tego roku oficjalna nazwa brzmiała Marienwerder (niem. Werder – wyspa rzeczna, ostrów, kępa; Marien – mariacki – Ostrów Maryjny, Kępa Mariacka), zapisywana również po łacinie jako Insula Sanctae Mariae. W 1440 przedstawiciele stanów pruskich tj. ziem i miast podpisali w Kwidzynie akt Związku Pruskiego[6]. W pierwszych dniach wojnie trzynastoletniej władze Kwidzyna uznały zwierzchnictwo króla polskiego, ale już jesienią 1454 wypowiedziało mu posłuszeństwo[5].
Po wojnie trzynastoletniej (1466) pozostał przy Prusach jako polskie lenno. Po sekularyzacji Prus w 1525 znalazł się w granicach Prus Książęcych, rok później biskup pomezański i znaczna część kapituły przeszły na protestantyzm. Nastąpił wówczas znaczny wzrost liczby ludności tj. z 650 do 750 w wyniku czego zabudowa miejska przekroczyła mury miejskie tworząc dwa przedmieścia - malborskie i grudziądzkie. Podczas wojen ze Szwedami miasto było kilka razy zajmowane przez wojska Karola X Gustawa[5]. Od 1657 pod panowaniem Brandenburgii, w 1701 był miastem w państwie pruskim[4]. Podczas wojny siedmioletniej do miasta wkroczyli Rosjanie. W 1765 z inicjatywy Fryderyka II Wielkiego powstała w mieście komora celna, której zadaniem było bezprawne naliczanie cła na towary polskie, które spławiano Wisłą do Gdańska. Od 1772 siedziba departamentu, od 1818 rejencji w prowincji Prusy Zachodnie. W 1773 rozpoczęła działalność drukarnia Kanterów, gdzie drukowano również w języku polskim (działała do 1926). Od końca XVIII wieku postępowały działania germanizacyjne, które doprowadziły do zamknięcia w 1836 polskiej szkoły. W 1828 wybudowano utwardzoną szosę z Kwidzyna do przeprawy na Wiśle i portu rzecznego w Korzeniewie, w 1860 uruchomiono wodociągi i rozpoczęto budowę kanalizacji. Dzieje Kwidzyna zostały opisane w 1873 przez historyka Prus Maxa Toeppena w monografii Stadt Marienwerder[7]. W 1883 uruchomiono połączenie kolejowe z Malborkiem i Grudziądzem[4].
W 1900 uruchomiono gazownię miejską, w 1909 oddano do użytku połączenie kolejowe z Prabutami[4]. Od 1907 działało założone z inicjatywy Związku Polaków prywatne gimnazjum polskie[5]. W 1919 na czele polskiej Rady Ludowej stanął Tadeusz Odrowski, rozpoczął w Kwidzynie działalność Warmiński Komitet Plebiscytowy, rok później miasto znalazło się na obszarze objętym plebiscytem, w wyniku którego pozostało w granicach Niemiec, tym razem jako siedziba rejencji zachodniopruskiej w Prusach Wschodnich. Od 1920 do wybuchu II wojny światowej działał w mieście polski konsulat oraz polskie organizacje kulturalno-oświatowe. Mimo narastających od 1933 nastrojów antypolskich w 1937 powstało polskie gimnazjum, już wcześniej działał Polski Bank Ludowy. Wybuch II wojny światowej poprzedziły szykany oraz jawne represje wobec Polaków[4].
30 stycznia 1945 roku do miasta wkroczyły oddziały 2 armii uderzeniowej 2 Frontu Białoruskiego. W walkach zginęło 540 czerwonoarmistów w szczególności z 46 i 90 dywizji piechoty (dla ich uczczenia wzniesiono po wojnie Pomnik Wdzięczności na ul. Warszawskiej)[8].
Po zajęciu przez Armię Czerwoną Kwidzyn został zamieniony w szpital polowy dla ok. 20 tys. rannych. Rosjanie, opuszczając miasto, spalili zabytkową starówkę wraz z ratuszem.
Po przejęciu miasta przez administrację polską wypalone kamienice zostały rozebrane, a uzyskane w ten sposób cegły wykorzystano do odbudowy Warszawy[potrzebny przypis]. Od zakończenia działań wojennych rozpoczęto stopniowe porządkowanie zniszczonego Starego Miasta oraz uruchamiania zdewastowanych zakładów. W mieście rozwinął się przemysł spożywczy, ceramiczny i budowlany. Na bazie powstałego w 1934 zakładów spożywczych utworzono Warmińskie Zakłady Przemysłu Owocowo-Warzywnego "Kwidzyn", powstał Młodzieżowy Dom Kultury i Powiatowe Muzeum Regionalne. Od połowy lat 60-tych rozpoczęto częściową zabudowę obszaru dawnego Starego Miasta. W 1973 rozpoczęto budowę Kwidzyńskich Zakładów Celulozowo-Papierniczych.
W maju 2007 r. odnaleziono w kryptach kwidzyńskiej konkatedry szczątki ciał mistrzów krzyżackich. Udało ustalić się tożsamość wszystkich trzech mistrzów – Wernera von Orselna, Ludolfa König von Wattzau oraz Henryka von Plauena. 23 września 2007 r. wybuchł pożar Urzędu Miasta i Starostwa w Kwidzynie[9].
Przed II wojną światową w Kwidzynie istniała dzielnica Starego Miasta z ratuszem i kamienicami podcieniowymi. Obecnie, z zabytków Starego Miasta, zachowały się[potrzebny przypis]:
W otoczeniu miasta znajdują się duże skupiska lasów mieszanych, a w mniejszych ilościach – także liściastych i iglastych. Leżą one na terenie Nadleśnictwa Kwidzyn. Głównym wyróżnikiem miasta jest jego położenie w pętli rzeki Liwy (a także 5 km od Wisły). Miasto znajduje się na skraju Doliny Dolnej Wisły i w Dolinie Kwidzyńskiej. Na terenie Kwidzyna istnieje rezerwat przyrody Kwidzyńskie Ostnice.
Rok | Liczba ludności |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Kwidzyn jest gminą miejską oraz siedzibą starostwa kwidzyńskiego.
Miasto jest członkiem następujących stowarzyszeń i związków:
Kwidzyn podzielony został na 16 dzielnic mieszkaniowych[potrzebny przypis]:
Do 1975 r. Kwidzyn podzielony był na Śródmieście i dzielnicę peryferyjną. Budowa zakładów papierniczych Celuloza przyczyniła się do dynamicznego rozwoju miasta i nowego podziału.
Obecnie niektóre tereny nie zostały przypisane konkretnym dzielnicom. Największą z „dzielnic” miasta jest dzielnica przemysłowa, czyli Specjalna Strefa Ekonomiczna, mieszcząca najważniejsze fabryki i inne zakłady przemysłowe w mieście.
Wieś Bądki położona przy wschodnich terenach miasta, na której znajduje się część kwidzyńskiej Specjalnej Strefy Ekonomicznej, zabiega o włączenie tejże wsi do granic administracyjnych miasta Kwidzyn. Za przyłączeniem opowiedziała się ponad połowa mieszkańców wsi.
W północnych granicach miasta ma zostać wybudowane osiedle „Północ”.
Na terenie Kwidzyna znajduje się Specjalna Strefa Ekonomiczna, w której mieszczą się najważniejsze ośrodki przemysłowe w mieście, eksportujące swoje wyroby do klientów z Polski i Europy. Na całym terenie miasta (w tym również w SSE) istnieje wiele ośrodków przemysłowych.
Według danych z 28 lutego 2010 r. liczba bezrobotnych mieszkańców obejmowała 1696 osób, co stanowi szacunkową stopę bezrobocia na poziomie 10,3%[12].
Na całym terenie miasta istnieje wiele ośrodków przemysłowych. Najważniejsze przedsiębiorstwa działające w Kwidzynie to[13]:
W części miejscowości Miłosna działało Państwowe Gospodarstwo Rolne – Państwowe Stado Ogierów Kwidzyn. W 1993 r. jako Stado Ogierów Kwidzyn[14]. W 1994 r. po przekształceniu jako Zakład Treningowy Skarbu Państwa Kwidzyn[15]. W 1999 r. ponownie jako Stado Ogierów Skarbu Państwa Kwidzyn. Zlikwidowano zakład treningowy, a pozostałą część sprywatyzowano[16].
Na terenie miasta działają markety. Istnieją również dwa targowiska miejskie otwarte dla przyjezdnych handlarzy. Wyróżnić możemy także galerię handlową Kopernik, galerię handlową Stary Młyn, Centrum Handlowe Liwa, dom towarowy Tęcza, Centrum Handlowe, a także małe centra handlowe w supermarketach.
Kwidzyn znajduje się na Szlaku Zamków Gotyckich. Główną atrakcją turystyczną miasta jest gotycki zespół zamkowo-katedralny, składający się z zamku kapituły pomezańskiej oraz katedry z pochówkami m.in. wielkich mistrzów krzyżackich oraz celą bł. Doroty z Mątowów.
Przez miasto przebiega droga krajowa nr 55, prowadząca na północ do Malborka oraz na południe do Grudziądza, droga wojewódzka nr 521 prowadząca do Iławy. Na północ od miasta przebiega droga krajowa nr 90 z mostem wantowym na Wiśle, łącząca Kwidzyn z drogą krajową nr 91 na lewej stronie rzeki i dalej z autostradą A1.[17] Mniejszą rolę odgrywa wojewódzka nr 518 i droga wojewódzka nr 588 oraz droga wojewódzka nr 532 prowadzącą do stacji kolejowej Kwidzyn.
Kwidzyński układ dróg charakteryzuje duża liczba rond.[potrzebny przypis]
W 2013 r. przy ul.Lotniczej otwarto sanitarne lądowisko.
W mieście działa Kwidzyńskie Centrum Kultury, które zajmuje się rozwojem kulturalnym społeczności w Kwidzynie. Organizuje zajęcia kulturalne, oferuje zajęcia w dziedzinie kształcenia komputerowego oraz językowego. Główne ośrodki, gdzie realizowane są założenia Kwidzyńskiego Centrum Kultury to:
Od 2001 r. w mieście działa stowarzyszenie twórcze Scena Lalkowa im. Jana Wilkowskiego.
Muzeum Zamkowe w Kwidzynie ze stałymi ekspozycjami:
W mieście wydawane są trzy tygodniki lokalne:
Wydawany jest również kwartalnik kulturalno-historyczny „Schody Kawowe”.
W Kwidzynie mieści się także redakcja dwumiesięcznika „Transport i Komunikacja”[18].
W Kwidzynie działają dwie sieci telewizji kablowej: Multimedia – posiadające własny program lokalny realizowany przez Studio Telewizyjne „Kamena” oraz Vectra również nadająca własny program lokalny.
Miasto jest zrzeszone w wielu polskich stowarzyszeniach, w tym[19]
Stowarzyszenia działające w Kwidzynie[19]
Na terenie miasta działalność religijną prowadzą:
W mieście wybudowane są 3 hale widowiskowo-sportowe (na hali przy ulicy Mickiewicza swoje treningi i mecze rozgrywa drużyna koszykarska Bank BPS Basket Kwidzyn i drużyna szczypiornistów MMTS Kwidzyn), a także kompleks sportowy, w którego skład wchodzą: – 3 trawiaste boiska piłkarskie – stadion lekkoatletyczny – basen odkryty – korty tenisowe i ściana tenisowa treningowa – wielofunkcyjne boisko asfaltowe do gier zespołowych – 5 boisk do siatkówki – 5 torów do gry w bocce – skate park oraz rampa dla łyżworolek i deskorolek, a także pole golfowe. W okresie zimowym czynne jest lodowisko. W innej części miasta mieści się kryty basen miejski oraz liczne mniejsze kompleksy sportowe. Przez miasto wielokrotnie przebiegała trasa wyścigów kolarskich Tour de Pologne. W 2006 r. w Kwidzynie odbyły się Mistrzostwa Europy w Enduro, natomiast w czerwcu 2008 r. World Enduro Championship 2008 (Grand Prix Maxxis of Poland). Na obrzeżach miasta mieści się ośrodek jeździecki wraz z hipodromem do pokazów konnych. Kwidzyn oprócz szlaków rowerowych (o ponad 150 km trasie) ma też swój szlak kajakowy na rzece Liwie[22].
W mieście planowanych jest kilka dużych inwestycji sportowych na najbliższe lata. Najważniejszymi z nich jest budowa profesjonalnego toru gokartowego[23].
|
|
|
|