Jeżeli chesz mieć własną stronę internetową, a Twoja firma znajduje się w miejscowości Libiąż - dobrze trafiłeś. Projektujemy, wdrażamy i tworzymy strony internetowe dla każdego. Napewno chesz aby klient wpisując w wyszukiwarkę nazwę "Twojej firmy + Libiąż" uzyskał informację o Twojej stronie oraz ofercie Twojej firmy. Dlatego jeżeli chcesz aby Twoja firma była dobrze widoczna kiedy wyszuka się informacje o mieście Libiąż warto stworzyć stronę korzystająć z naszych usług.
Pamietaj! jeśli "Strony Internetowe Libiąż" to tylko My.
Chcesz aby twój sklep był popularny i aby ludzie mogli go łatwo znaleźć, aby wpisując w wyszukiwarkę "sklep Libiąż" mogli trafić do twojej witryny i szybko oraz wygodnie zrobić zakupy? Potrzebujesz wydajnego i profesjonalnie wykonanego sklepu internetowego? Napisz teraz do nas. Projektujemy profesjonalne sklepy internetowe, dzięki naszym usługom możesz sprzedawać szybko i wygodnie w Internecie, na terenie miasta Libiąż i w całej Polsce!
Chcesz aby Twoja strona/sklep był popularny i aby ludzie mogli go łatwo znaleźć, aby wpisując w wyszukiwarkę "sklep Libiąż" lub "pewna firma Libiąż" mogli trafić do twojej witryny? Poznaj ofertę Malinemarketing dla Libiąż. Zyskaj profesionalneą reklamę i promocję dla Twojej firmy w Libiąż.
Poniżej mozesz zobaczyć kilka nszych prac. Pamiętaj każdy sklep projektujemy indywidualnie pod konkretne potrzeby..
|
|||
Libiąż z lotu ptaka |
|||
|
|||
Państwo | Polska | ||
Województwo | małopolskie | ||
Powiat | chrzanowski | ||
Gmina | Libiąż gmina miejsko-wiejska |
||
Data założenia | XIII w. lub wcześniej (wzmianka u Długosza w 1243) |
||
Prawa miejskie | 1969 | ||
Burmistrz | Jacek Latko (od 2008) | ||
Powierzchnia | 35,88 km² | ||
Wysokość | 310 m n.p.m. | ||
Populacja (30.06.2016) • liczba ludności • gęstość |
17 233[1] 480,7 os./km² |
||
Strefa numeracyjna |
(+48) 32 | ||
Kod pocztowy | 32-590 | ||
Tablice rejestracyjne | KCH | ||
50°06′13″N 19°18′56″E/50,103611 19,315556 | |||
TERC (TERYT) |
1203044 | ||
SIMC | 0940938 | ||
Urząd miejski
ul. Działkowa 132-590 Libiąż |
|||
Strona internetowa |
Libiąż – miasto w województwie małopolskim, w powiecie chrzanowskim, siedziba gminy miejsko-wiejskiej Libiąż[2]. W latach 1975–1998 miasto administracyjnie należało do województwa katowickiego.
Położone jest w sąsiedztwie miast: Chrzanów, Chełmek, Jaworzno i Oświęcim.
Libiąż jest miastem przemysłowym. Na jego terenie znajdują się m.in. Kopalnia Węgla Kamiennego ZG „Janina", fabryka okien i profili PCW „Thermoplast”, kopalnia dolomitu „Libiąż” a także fabryka kostki brukowej „Libet”. Należy do Jaworznicko-Chrzanowskiego Okręgu Przemysłowego. Wcześniej wchodził w skład Zagłębia Krakowskiego.
Libiąż znajduje się na obrzeżach Krakowskiego Obszaru Metropolitalnego[3] i z racji położenia w zachodniej części województwa małopolskiego wiążą go relacje przestrzenne z niektórymi miastami Konurbacji Górnośląskiej[4]. Natomiast według niektórych badaczy związanych z katowickim ośrodkiem naukowym (pogląd ten znalazł się w jednym z raportów programu ESPON) - Libiąż leży na wschodnich peryferiach konurbacji górnośląskiej oraz w centralnej części Jaworznicko-Chrzanowskiego Okręgu Przemysłowego, który w przeszłości nazywano także Zachodniokrakowskim Okręgiem Przemysłowym, Zachodnio-Krakowskim Kompleksem Przemysłowym lub Zagłębiem Krakowskim.
Geograficznie miasto leży na wschodnich krańcach Wyżyny Śląskiej, na Zrębowych Pagórach Libiąskich, części Pagórów Jaworznickich[5]. Terytorium miasta jest objęte eksploatacją węgla kamiennego.
Pierwsza historyczna wzmianka na temat Libiąża pochodzi z „Kronik” Jana Długosza. Dotyczy ona przekazania w roku 1243 miejscowości Libiąż Wielki i Libiąż Mały w posiadanie klasztorowi Benedyktynek w Staniątkach przez dotychczasowych właścicieli pochodzących z rodu Gryfitów. W trakcie swego rozwoju Libiąż przechodził kolejno w posiadanie różnych rodów. Po podziale Polski na dzielnice w 1138 r. przynależy do dzielnicy senioralnej a po roku 1179 prawdopodobnie przejściowo do księstwa raciborskiego. Prawdopodobnie wchodzi też w skład kasztelanii chrzanowskiej, istniejącej w XIII w[6]. Później rozwija się w bezpośrednim sąsiedztwie księstwa oświęcimskiego, które było związane z państwem czeskim a w 1454 r. stało się lennem Korony Polskiej. W 1564 roku zostało wchłonięte przez Królestwo Polskie. Libiąż od czasów panowania Wacława II lub Władysława Łokietka wchodzi w skład powiatu krakowskiego i województwa krakowskiego. Wzmianki o przynależności Libiąża do tego powiatu pochodzą z lat 1489 i 1581[7]. W 1795 roku trafia do zaboru austriackiego. W latach 1815-1846 znajduje się na terenie Okręgu Wolnego Miasta Krakowa. Libiąż Mały wchodzi w skład gminy okręgowej nr 17 z siedzibą w Chrzanowie, natomiast Libiąż Wielki w skład gminy okręgowej nr 9 z siedzibą w Bobrku (do 1839 r.)[8]. W latach 1846-1918 jest częścią Galicji (wchodzi w skład tzw. Wielkiego Księstwa Krakowskiego). W okresie międzywojennym w województwie krakowskim. Związki z ziemią krakowską uwidoczniły się m.in. w tradycjach, obrzędach, a także w sferze kultury materialnej (strój, zabudowa) tutejszych mieszkańców. Lokalna mowa to jedna z odmian gwary śląskiej (tak twierdzi pisarz i pasjonat historii lokalnej Wiesław Koneczny w Opowieściach z okręgu górniczego).
Ważnym faktem w dziejach Libiąża było ufundowanie przez hrabiego Wielopolskiego w 1735 roku w Libiążu Wielkim parafii rzymskokatolickiej pod wezwaniem Przemienienia Pańskiego. Do XIX wieku Libiąż był typową osadą rolniczą. Budowa linii kolejowej Kraków–Wiedeń stała się powodem migracji zarobkowej i osiedlaniem się ludności na tych terenach.
Momentem przełomowym w historii Libiąża stał się fakt odkrycia tutaj u schyłku XIX wieku bogatych złóż węgla kamiennego. Na początku XX wieku rozpoczęto budowę kopalni węgla kamiennego „Janina”, w której od 1907 roku eksploatuje się ten surowiec. Otworzyło to nowe perspektywy przed Libiążem. Tutejsi mieszkańcy otrzymali zatrudnienie, a miejscowość zaczęła być atrakcyjna także dla ludzi z zewnątrz. Od tej pory rozpoczął się szybki rozwój gospodarczy i kulturalny osady. Przybywali wykwalifikowani robotnicy oraz sporo inteligencji. W tym czasie zmienił się także kształt urbanistyczny Libiąża. Wokół kopalni zaczęły powstawać nowe osiedla mieszkaniowe i obiekty użyteczności publicznej (szkoła, poczta i telegraf).
Według austriackiego spisu powszechnego z 1900 roku w Libiążu Wielkim w 258 budynkach mieszkało 1452 osób, wszyscy polskojęzyczni, z tego 1435 katolików, 17 wyznania mojżeszowego, w Libiążu Małym w 283 budynkach mieszkało 1557 osób, w tym 1546 polskojęzycznych 9 niemieckojęzycznych oraz 2 innych, z tego 1522 katolików, 33 wyznania mojżeszowego oraz 2 grekokatolików, a na Moczydle w 59 domach mieszkało 283 polskojęzycznych, w tym 279 katolików oraz 4 osoby wyznania mojżeszowego.
Także po I wojnie światowej, po odzyskaniu przez Polskę niepodległości trwał dalszy rozwój urbanistyczny i gospodarczy. Powstały nowe szlaki komunikacyjne, linia elektryczna i budynki użyteczności publicznej. Okres międzywojenny to także czas silnego rozwoju działalności samorządowej.
Wybuch II wojnie światowej i wkroczenie w ślad za wojskiem niemieckim niemieckiej administracji okupacyjnej na stosunkowo krótki czas zatrzymał funkcjonowanie głównego zakładu w Libiążu, kopalni „Janina”, która jeszcze w pierwszej połowie września 1939 r. podjęła wydobycie. W okresie wrzesień 1943 – styczeń 1945 działał tu podobóz KL Auschwitz Janinagrube zwany również Gute Hoffnung[9]; więźniowie wykonywali prace przy wydobyciu węgla w kopalni „Janina”; w podobozie przebywało ponad 800 osób[10]. W czasie okupacji w okolicy miasta intensywną działalność zbrojną prowadził oddział Armii Ludowej im. Jarosława Dąbrowskiego[11]. 6 maja 1944 roku został zdekonspirowany w lesie za Krzemieńcem bunkier partyzancki, gdzie przebywało 9 członków tego oddziału. W walce zginął m.in. szef sztabu śląskiego obwodu AL Stanisław Baran ps. "Bolek" oraz innych 4 partyzantów[12]. Miasto zostało wyzwolone spod okupacji hitlerowskiej 25/26 stycznia 1945 roku przez oddziały 4 samodzielnego korpusu pancernego i 59 armii I Frontu Ukraińskiego[13].
Okres II wojny światowej i pierwsze lata powojenne zahamowały aktywność społeczną i samorządową. Dopiero dalszy rozwój kopalni „Janina” spowodował ponowny napływ ludności na te tereny. Zaowocowało to uzyskaniem w 1969 roku praw miejskich przez osadę Libiąż Mały i zmianę jej nazwy na Libiąż[14]. Miasto wchłonęło też wieś Libiąż Wielki.
Obecnie w skład miasta i gminy Libiąż wchodzą: miasto Libiąż oraz dwa sołectwa – Żarki i Gromiec.
Lasy wokół Libiąża należą do Nadleśnictwa Chrzanów, Regionalnej Dyrekcji Lasów Państwowych w Katowicach. W przeszłości tereny leśne należały do Biskupstwa Krakowskiego. Potem te na północ od miasta były własnością posiadaczy pól górniczych w okolicy i właścicieli Katowic, rodziny von Thiele-Winckler[16]. Następnie przejął je koncern G. Giesche's Erben A.G., zarządca kopalni "Matylda" w Kątach (dzisiejsza dzielnica Chrzanowa)[17]. Lasy na południe i wschód od Libiąża zostały zakupione w 1868 roku przez hr. Guido Donnersmarck, który nabył zamek Lipowiec wraz z jego dobrami w tym z dużą ilością lasów od Antoniny Łąskiej. Do Wygiełzowa przeniósł swojego leśniczego, Franza Knerscha. Po śmierci Księcia Guido okoliczne lasy przejął młodszy syn, hr. Kraft Henckel von Donnersmarck[18].
Przez Libiąż przebiegają drogi wojewódzkie nr 780 oraz 933. Miasto znajduje się w niewielkiej odległości od autostrady A4. Do Krakowa jest stąd 50 km, do Katowic zaś 30 km. Jaworzno znajduje się w odległości 6,5 km.
Znajduje się tu także stacja kolejowa, z której odjeżdżają pociągi do Oświęcimia i do Krakowa przez Trzebinię (także do Wieliczki przez Kraków).
|
|
|
|