Tworzenie stron internetowych

Lubartów

Sprawdź naszą ofertę w zakresie tworzenia stron www oraz sklepów internetowych. Nasza firma oferuje sklepy online które przyciągną klientów w mieście Lubartów. Zapewniemy profesjonalne podejście do Twojego biznesu. Atrakcyjne ceny i fachowe wykonanie zapewni Ci sukces. Adres w internecie jest jedną z metod na pozyskanie klientów dla Twojego biznesu, dobrze wykonana strona jest jednym z elementów który zachęcają klienta do skorzystania z Twojej oferty. Nowoczesne technologie jakie wykorzystujemy zapewniają skuteczne wykonanie naszej usługi.

Strony internetowe

Jeżeli chesz mieć własną stronę internetową, a Twoja firma znajduje się w miejscowości Lubartów - dobrze trafiłeś. Projektujemy, wdrażamy i tworzymy strony internetowe dla każdego. Napewno chesz aby klient wpisując w wyszukiwarkę nazwę "Twojej firmy + Lubartów" uzyskał informację o Twojej stronie oraz ofercie Twojej firmy. Dlatego jeżeli chcesz aby Twoja firma była dobrze widoczna kiedy wyszuka się informacje o mieście Lubartów warto stworzyć stronę korzystająć z naszych usług.
Pamietaj! jeśli "Strony Internetowe Lubartów" to tylko My.

Sklepy internetowe

Chcesz aby twój sklep był popularny i aby ludzie mogli go łatwo znaleźć, aby wpisując w wyszukiwarkę "sklep Lubartów" mogli trafić do twojej witryny i szybko oraz wygodnie zrobić zakupy? Potrzebujesz wydajnego i profesjonalnie wykonanego sklepu internetowego? Napisz teraz do nas. Projektujemy profesjonalne sklepy internetowe, dzięki naszym usługom możesz sprzedawać szybko i wygodnie w Internecie, na terenie miasta Lubartów i w całej Polsce!

Portfolio

Poniżej mozesz zobaczyć kilka nszych prac. Pamiętaj każdy sklep projektujemy indywidualnie pod konkretne potrzeby..

O mieście: Lubartów

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Skocz do: nawigacja, szukaj
Ten artykuł dotyczy miasta. Zobacz też: inne miejscowości noszące tę nazwę.
Lubartów
Pałac Sanguszków
Pałac Sanguszków
Herb
Herb Lubartowa
Państwo  Polska
Województwo  lubelskie
Powiat lubartowski
Gmina gmina miejska
Prawa miejskie 1543
Burmistrz Janusz Bodziacki
Powierzchnia 13,91 km²
Populacja (30.06.2016)
• liczba ludności
• gęstość

22 321[1]
1 604,7 os./km²
Strefa numeracyjna
81
Kod pocztowy 21-100
Tablice rejestracyjne LLB
Położenie na mapie powiatu lubartowskiego
Mapa lokalizacyjna powiatu lubartowskiego
Lubartów
Lubartów
Położenie na mapie województwa lubelskiego
Mapa lokalizacyjna województwa lubelskiego
Lubartów
Lubartów
Położenie na mapie Polski
Mapa lokalizacyjna Polski
Lubartów
Lubartów
Ziemia51°27′44″N 22°36′31″E/51,462222 22,608611
TERC
(TERYT)
0608011
SIMC 0956313
Urząd miejski
ul. Jana Pawła II 12
21-100 Lubartów
Strona internetowa

Lubartówmiasto w województwie lubelskim, siedziba powiatu lubartowskiego oraz gminy wiejskiej Lubartów, położone nad rzeką Wieprz. Leży na Wysoczyźnie Lubartowskiej, zaliczanej do Niziny Południowopodlaskiej, która leży w pasie Nizin Środkowopolskich[2]. Nazwa miasta pochodzi z przekształcenia nazwy Lewartów[3].

Według danych z 31 grudnia 2012 r. miasto miało 22 654 mieszkańców[4].

W pobliżu Lubartowa znajduje się Kozłowiecki Park Krajobrazowy

W mieście zlokalizowane są zakłady przemysłu: spożywczego, szklarskiego, materiałów budowlanych, odzieżowego, metalowego, skórzanego, meblarskiego i zakłady drukarskie. Miejscowość słynie z odbywającego się co roku Lubartowskiego Święta Roweru, na które zjeżdżają rowerzyści z całej Polski, a nawet i ze świata.

Położenie[edytuj]

Według danych z roku 2002[5] Lubartów ma obszar 13,92 km², w tym użytki rolne 60%.

Według danych z 1 stycznia 2011 r. powierzchnia miasta wynosiła 13,91 km²[6]. Miasto stanowi 1,08% powierzchni powiatu.

Miasto znajduje się we wschodniej Polsce. Położone jest 26 km[7] na północ od Lublina. Lubartów leży na Wysoczyźnie Lubartowskiej, zaliczanej do Niziny Południowopodlaskiej.

Historia[edytuj]

Włościanie spod Lubartowa w regionalnych strojach ludowych z książki Oskara Kolberga.

29 maja 1543 Zygmunt I Stary zezwolił Piotrowi Firlejowi na założenie miasta na gruncie wsi Szczekarkowa i Łucki[8], nazwanego od herbu FirlejówLewart, Lewartowem. Prywatne miasto szlacheckie Lewartów położone było w drugiej połowie XVI wieku w powiecie lubelskim w województwie lubelskim[9].

Za rządów Mikołaja, syna Piotra – kalwina i wodza innowierców małopolskich[10] sprowadzono wysoko wykwalifikowanych rzemieślników z Francji, Niemiec i Holandii, jak również hodowców bydła, którzy znacząco przyczynili się do rozwoju miasta. Pod koniec XVI w. Lewartów był ośrodkiem ruchu reformacyjnego. Założone tam przez Mikołaja Kazimierskiego gimnazjum ariańskie zasłynęło w całej Rzeczypospolitej. W 1580 odbył się synod braci polskich[11].

Wnętrze XVIII wiecznej Bazyliki pw. św. Anny, (proj. Pawła Antoniego Fontany)

Później miasto wielokrotnie zmieniało właścicieli. Na początku XVIII w. byli nimi Sanguszkowie, którzy przyczynili się do dalszego rozwoju miasta: przebudowali pałac, wybudowali dwa barokowe kościoły oraz kilka kamienic. Na prośbę Pawła Karola Sanguszki (rzekomo protoplastą jego rodu miał być Lubart, syn wielkiego księcia litewskiego – Giedymina) August III, przywilejem z 22 listopada 1744 wydał zgodę na zmianę nazwy miasta na Lubartów (nazwa używana jest do dzisiaj), nadał herb oraz odnowił prawa miejskie.

Gmina żydowska była już zorganizowana w XVI w. Posiadała dwa cmentarze (stary i nowy). W 1819 utworzono nowy kirkut, który ostatnio uporządkowano, a z pozostałych macew utworzono lapidarium. Z nagrobków można wywnioskować, iż gmina żydowska była zamożna. Drugi cmentarz pochodzącego z XVII w. nie zachował się.

Okres zaborów[edytuj]

Po rozbiorach Polski Lubartów znalazł się w zaborze rosyjskim. W okresie powstania listopadowego w 1831 roku niedaleko Lubartowa miała miejsce bitwa. W okresie powstania styczniowego w 1863 roku niedaleko Lubartowa również został stoczona bitwa.

W XIX wieku kilkakrotnie wybuchały pożary (1831, 1838 i 1846). Dopiero w 1866 miasto uzyskało status miasta powiatowego i zostały stworzone warunki do dalszego rozwoju.[potrzebny przypis] W 1912 działało tutaj siedem zakładów przemysłowych (cztery olejarnie, dwa młyny oraz browar). Wartość ich produkcji wynosiła ponad 65 tysięcy rubli.

Okres II RP[edytuj]

W 1922 r. w mieście rozpoczęła działalność huta szkła.

II wojna światowa[edytuj]

W 1939 Żydzi stanowili ponad 50% ludności Lubartowa. W 1942 żydowskich mieszkańców miasta wywieziono do obozów zagłady w Bełżcu i Sobiborze.

W okresie II wojny światowej1 września 1943 roku oddział Gwardii Ludowej (dowódca - Ryszard Postowicz „Murzyn”) przeprowadził akcję likwidacyjną Konstantego Burki - dyrektora szpitala w Lubartowie, który współpracował z Gestapo[12]. W lipcu 1944 r. Lubartów został wyzwolony przez żołnierzy Armii Krajowej[13].

W mieście po wyzwoleniu w 1944 roku formowała się 4 Brygada Saperów 2 Armii Wojska Polskiego (upamiętniała to tablica na ul. Poprzecznej)[14].

Okres powojenny[edytuj]

W Lubartowie działał do lat 90. XX w. oddział Zakładów Radiowych im. M. Kasprzaka w Warszawie, później Zakłady Wytwórcze Magnetofonów „Unitra-Lubartów”, znany z takich wyrobów jak RP-701, Finezja, Condor.

Zabytki Lubartowa[edytuj]

Pałac Sanguszków z XVIII w. (widok od strony ogrodów)
Bazylika pw. św. Anny (widok od strony parku)

Pałac Sanguszków, który obejmuje murowany pałac z XVIII w., bramę pałacową, park i staw za pałacem oraz pozostałości mostu. Posiadłość została założona ok. połowy wieku XVI w. przez Piotra Firleja, i miała ona wtedy profil obronny. Obecny pałac w stylu barokowym zbudowano w drugiej połowie XVII w. W 1693 roku Tylman z Gameren sporządził projekt przebudowy zamku dla marszałka wielkiego koronnego Józefa Karola Lubomirskiego, ale nie wiadomo, czy został on w pełni zrealizowany. W roku 1705 podczas wojny północnej pałac został częściowo zniszczony. Odbudowany z funduszy księcia Pawła Karola Sanguszki, według projektu Pawła Antoniego Fontany zyskał m.in. portyk i trzecią kondygnację. Poza tym wyposażono wnętrza, dobudowano ogrodzenie oraz uporządkowano wystrój parku za pałacem. Potem rezydencja wielokrotnie zmieniała właścicieli. Był on pod administracją Banku Polskiego w XIX wieku, jak również pełnił funkcję szpitala wojskowego. W 1925 pałac kupiło Zgromadzenie Zakonne Braci Kresowych. Rok 1933 nie zapisał się dobrze w historii tego zabytku – pożar, który wybuchł w rezydencji zniszczył dach i wnętrza pałacowe. Zarząd Miejski wykupił ruinę wraz z ogrodem w latach 1935-1938. Odbudowa i remont generalny miał miejsce już po II wojnie światowej, w latach 1950-1970. Obecnie pełni funkcję siedziby Starostwa Powiatowego w Lubartowie.

Bazylika pw. św. Anny – budowana w latach 1733-1738, projektu Pawła Antoniego Fontany. Barokowa, murowana, dwuwieżowa, ufundowana przez Pawła Sanguszkę. Budowniczym Fary Lubartowskiej był Tomasz Rezler. Konsekracji świątyni dokonał biskup żmudzki Michał Karp w 1738 roku. Kościół był wielokrotnie odnawiany, w szczególności zaś, po pożarze z 1792 roku, kiedy to częściowo spłonęła. Fronton kościoła ozdabiają dwie wieże, które zwieńczone są hełmami oraz elewacja zdobiona pilastrami i gzymsami. Portal wejściowy, który jest wsparty na dwóch kolumnach jest wykonany z czarnego marmuru. Liczne zaokrąglenia, filary i witraże wzbogacają wnętrze grą światła. Ośmioboczna nawa środkowa, nakryta załamanym dachem w późnobarokowej bryle świątyni. Na ową nawę otwierają się arkady naw bocznych, których przęsła są połączone oryginalnymi górnymi prześwitami. W prawej nawie znajduje się epitafium z sercami fundatora (Pawła K. Sanguszki) i jego żony – Barbary z Duninów Sanguszkowej.

Klasztor oo. Kapucynów z lat 1737-1741. Obejmuje: kościół pw. św. Wawrzyńca, klasztor oraz ogród. Kościół został ufundowany przez Pawła Karola Sanguszkę i Mikołaja Krzyneckiego z Urzędowa. Zaprojektowany przez Pawła Antoniego Fontanę, konsekrowany w 1741 roku otrzymał wezwanie św. Wawrzyńca. Jest to budowla jednonawowa, barokowa, oszczędna w bryle i dekoracjach (zgodnie z regułami zakonu kapucynów). Charakterystyczna jest elewacja kościoła, która nawiązuje do głównego kościoła tego zakonu, znajdującego się w Rzymie. Ozdobą wnętrza kościoła są osiemnastowieczne płótna ołtarzowe, autorstwa Szymona Czechowicza. Wśród nich obraz „Męczeństwo św. Wawrzyńca” w ołtarzu głównym. Do kościoła pw. św. Wawrzyńca przylega wybudowany w tym samym czasie klasztor, który przeszedł wiele modernizacji i jest otoczony murem obronnym. W 1831 roku, a więc podczas powstania listopadowego mur ten stanowił punkt oporu podczas walk gen. Wojciecha Chrzanowskiego z liczniejszymi siłami rosyjskimi gen. Kreutza. W 1864 roku, w ramach odwetu za poparcie przez zakonników powstania styczniowego, władze carskie podjęły uchwałę w sprawie kasaty klasztoru oo. Kapucynów, jednak w 1866 roku przebywało tutaj 12 braci zakonnych. W 1867 roku kościół przejęła Archidiecezja lubelska, chociaż przez pewien okres obsługiwał go kapelan zakonny. Dopiero w 1938 roku powrócili tutaj kapucyni. Budynek mieszkalny został oddany tylko częściowo kapucynom – resztę pomieszczeń zajęły urzędy państwowe. W 1978 roku oddano cały klasztor. Kaplica Cmentarna z pocz. XIX w. Nowy cmentarz żydowski W odległości 9 km od Lubartowa znajduje się kompleks pałacowy Zamoyskich w Kozłówce.

Ogrody pałacowe
Ogrody pałacowe

Gospodarka/Inwestycje[edytuj]

Zakład produkcyjny firmy Roto Frank Okna Dachowe Sp. z o.o. w Lubartowie
  • Centrum dystrybucyjne sieci sklepów „Biedronka”
  • Zakład produkcyjny Roto Frank Okna Dachowe Sp. z o.o.[15]
  • Solbet Lubartów S.A.[16]
  • Rozlewnia gazu Gaspol Energy[17]
  • Fabryka Opakowań foliowych „Stella”
  • Drukarnia Dako – największa w Polsce drukarnia opakowań z wyłącznie polskim kapitałem[18]

Transport[edytuj]

W mieście krzyżują się drogi krajowe i wojewódzkie:

Przez Lubartów przebiega też linia kolejowa nr 30 (ŁukówLublin) ze stacją w Lubartowie i przystankami Lubartów Lipowa oraz Lubartów Słowackiego. Wraz z modernizacją z linii kolejowej na odcinku Lublin Północny–Lubartów ze środków Regionalnego Programu Operacyjnego, od 2 kwietnia 2013 po 12 latach przerwy wracają pociągi osobowe w postaci szynobusów.

Demografia[edytuj]

XIX-wieczny dworek, obecnie Muzeum Regionalne

Dane z 31 grudnia 2012[4]:

Opis Ogółem Kobiety Mężczyźni
Jednostka osób  % osób  % osób  %
Populacja 22 654 100 11 868 52,4 10 786 47,6
Gęstość zaludnienia
[mieszk./km²]
1629 853,6 775,4
  • Piramida wieku mieszkańców Lubartowa w 2014 roku[1].


Piramida wieku Lubartow.png

Edukacja[edytuj]

Na terenie Lubartowa działa kilka placówek edukacyjnych.

  • Szkoła Podstawowa nr 1
  • Szkoła Podstawowa nr 3
  • Szkoła Podstawowa nr 4
  • Gimnazjum nr 1
  • Gimnazjum nr 2
  • Liceum Ogólnokształcące im. Piotra Firleja w Lubartowie
  • Zespół Szkół im. Księcia Pawła Karola Sanguszki
  • Regionalne Centrum Edukacji Zawodowej
  • Szkoła Umiejętności

Media[edytuj]

Na terenie Lubartowa działają następujące media:

  • Echo Powiatu Lubartowskiego – bezpłatny miesięcznik wydawany przez Starostwo Powiatowe w Lubartowie
  • Lubartowiak – gazeta lokalna
  • Wspólnota Lubartowska – gazeta powiatowa
  • Kanał S
  • Lubartów24 – internetowy serwis informacyjny
  • Tuba Lubartowa – internetowy serwis informacyjny
  • Przegląd Lubartowski.pl – gazeta powiatowa
  • MM Moje Miasto Lubartów – internetowy serwis społecznościowy
  • MoGe Lubartów – internetowy serwis informacyjny

Osoby związane z Lubartowem[edytuj]

Wspólnoty religijne[edytuj]

Na terenie Lubartowa działalność religijną prowadzą następujące wspólnoty:

 Zobacz też: Dekanat Lubartów.

Współpraca międzynarodowa[edytuj]

Miasta partnerskie:

Zobacz też[edytuj]

Przypisy

  1. ab http://www.polskawliczbach.pl/Lubartow, w oparciu o dane GUS.
  2. Katarzyna Wereska: Lubartów.pl – O mieście – Informacje ogólne (pol.). [dostęp 2010-05-09].
  3. Lubartów: O mieście: Historia miasta. www.lubartow.pl.
  4. ab Ludność. Stan i struktura w przekroju terytorialnym (Stan w dniu 31 XII 2012 r.). . Warszawa: Główny Urząd Statystyczny. ISSN 1734-6118. [dostęp 2014-08-13]. 
  5. Portal Regionalny i Samorządowy REGIOset (pol.). regioset.pl. [dostęp 2010-09-14].
  6. Powierzchnia i ludność w przekroju terytorialnym w 2011 r. , 2011-08-10. Warszawa: Główny Urząd Statystyczny. ISSN 1505-5507. 
  7. Lubartów.pl.
  8. W. Pociecha. Firlej Piotr z Dąbrowicy h. Lewart (†1553) w Polski Słownik Biograficzny.– Kraków: Polska Akademia Umiejętności, 1948.– – Tom VII/1, zeszyt 31.– S. 16.
  9. Województwo lubelskie w drugiej połowie XVI wieku, Warszawa 1966, mapa
  10. K. Lepszy. Firlej Mikołaj z Dąbrowicy h. Lewart (†1588) / Polski Słownik Biograficzny.– Kraków: Polska Akademia Umiejętności, 1948.– – Tom VII/1, zeszyt 31.– S. 11-12.
  11. Synody Arjan Polskich, Stanisław Szczotka s. 31.
  12. Józef Bolesław Gargas „Oddziały Gwardii Ludowej i Armii Ludowej 1942 – 1945” Wydawnictwo MON 1971 str. 166
  13. Tadeusz Żenczykowski, Polska lubelska 1944, Warszawa 1990, s. 31.
  14. Rada Ochrony Pomników Walki i Męczeństwa ”Przewodnik po upamiętnionych miejscach walk i męczeństwa lata wojny 1939- 1945” , Sport i Turystyka 1988, ​ISBN 83-217-2709-3​, str. 424
  15. Historia - Roto
  16. Solbet Lubartów S.A.
  17. Kontakt do Gaspol Energy, www.gaspol.pl.html
  18. Kontakt – Drukarnia Dako
  19. Dane według raportów wyszukiwarki zborów na oficjalnej stronie Świadków Jehowy (www.jw.org), dostęp z 18 stycznia 2017.
  20. ab http://lubartow.pl/?temat=100395.

Linki zewnętrzne[edytuj]

'