Lubin (niem. Lüben) – miasto w południowo-zachodniej Polsce, na Dolnym Śląsku, w województwie dolnośląskim, siedziba powiatu lubińskiego i gminy wiejskiej Lubin. Leży na Wysoczyźnie Lubińskiej, nad rzeką Zimnicą.
Według stanu na dzień 31 grudnia 2014 r. miasto miało 73 658 mieszkańców[2]. Lubin leży w Legnicko-Głogowskim Okręgu Miedziowym. W Lubinie swoją siedzibę ma KGHM Polska Miedź, jeden z czołowych producentów miedzi i srebra na świecie.
Struktura powierzchni[edytuj]
Według danych z 1 stycznia 2015 roku, Lubin ma obszar 40,77 km²[2], w tym:
- użytki rolne: 53%
- użytki leśne: 11,5%
Miasto stanowi około 5,73% powierzchni powiatu[2].
-
Osobny artykuł: Ludność Lubina.
- Wykres liczby ludności miasta Lubin na przestrzeni ostatnich 70 lat.
Największą populację Lubina odnotował w 1996 r. – według danych GUS 83490 mieszkańców.
Dane z 31 grudnia 2011[3]
Opis |
Ogółem |
Kobiety |
Mężczyźni |
---|
jednostka |
osób |
% |
osób |
% |
osób |
% |
populacja |
75 147 |
100 |
38 988 |
52 |
36 159 |
48 |
gęstość zaludnienia
(mieszk./km²) |
1843 |
956 |
887 |
Według danych z roku 2008[4] średni dochód na mieszkańca powiatu lubińskiego wynosił 5432,4 zł brutto. Jest to najwyższy wynik w Polsce[5].
Piramida wieku mieszkańców Lubina w 2014 roku[6]:
Według niemieckiego językoznawcy Heinricha Adamy nazwa miejscowości pochodzi od polskiego słowa „lubić” – określenia pozytywnej ludzkiej emocji „lubienia czegoś”[7]. W swoim dziele o nazwach miejscowości na Śląsku wydanym w 1888 roku we Wrocławiu wymienia on pierwotną nazwę jako Lobyn oraz „Lubyn” podając jej znaczenie „Lieblingsort” czyli tłumacząc na język polski „Miejscowość miłości lub ulubiona, ukochana miejscowość”[7]. Nazwa została później fonetycznie zgermanizowana na Lüben[7] i utraciła swoje pierwotne znaczenie.
Miejscowość wymieniona została w staropolskiej, zlatynizowanej formie Lubyn w łacińskim dokumencie wydanym w 1246 roku w Lubinie przez kancelarię księcia Bolesława II Rogatki[8]. W kronice łacińskiej Liber fundationis episcopatus Vratislaviensis (pol. Księga uposażeń biskupstwa wrocławskiego) spisanej za czasów biskupa Henryka z Wierzbna w latach 1295–1305 miejscowość wymieniona jest w zlatynizowanej formie Lubyn[9][10]. Nazwa miejscowości w obecnie używanej formie Lubin wymieniona jest w łacińskim dokumencie z 1312 roku wydanym w Głogowie[11]. Miejscowość została wymieniona w łacińskim dokumencie wyd. w 1332 roku w Lubinie w zlatynizowanej staropolskiej formie Lobyn[12].
Polską nazwę Bukowa oraz niemiecką Luben w książce „Krótki rys jeografii Szląska dla nauki początkowej” wydanej w Głogówku w 1847 wymienił śląski pisarz Józef Lompa[13].
Prehistoria ziem Lubina[edytuj]
W obrębie granic administracyjnych dzisiejszego Lubina i jego najbliższych okolicach udokumentowano kilka cmentarzysk ciałopalnych pochodzących z III–V okresu epoki brązu oraz wczesnego okresu epoki żelaza tzw. halsztackiego, a więc związanych z kulturą łużycką, która na terenie niemal całej dzisiejszej Polski rozwijała się przez ok. 1000 lat (1300–400 lat p.n.e.). Jednak najstarszym, jest grób szkieletowy odkryty w 1941 roku tuż za rogatkami miasta, przy drodze do Ścinawy. Jego powstanie umiejscowiono w młodszym okresie epoki kamiennej – neolicie, czyli około 4000 lat temu[14].
Powstanie pierwszej osady na terenie dzisiejszego Lubina (osiedle Stary Lubin) związane jest z przecięciem się w tym miejscu ważnych szlaków kupieckich (np. z Magdeburga poprzez Wrocław do Kijowa i z południa przez Wielkopolskę nad Morze Bałtyckie) w związku z czym była zapewne miejscem odpoczynku wędrujących kupców, a także handlu ich towarami. Nie do końca wiadomo, czy Lubinem władali wówczas[potrzebny przypis]Dziadoszanie czy Trzebowianie, gdyż leżał on w połowie drogi między ich głównymi grodami.
Okres średniowieczny[edytuj]
Pierwsze wzmianki o Lubinie pochodzą z drugiej połowy XII wieku. Bulla papieska wydana prawdopodobnie w 1155 roku wymienia Lubin wśród 13 śląskich kasztelanii, a ok. 1178 roku książę Bolesław Wysoki osadę na Starym Lubinie podnosi do rangi miasta na prawie polskim. Nowe miasto, leżące między kasztelanią (tereny dzisiejszego Parku Wrocławskiego) a Starym Lubinem mogło zostać ufundowane przez Jadwigę Śląską i Henryka I Brodatego ok. 1205 roku. Na tych terenach ok. 1288 roku książę Przemko ścinawski lokuje miasto na prawie magdeburskim[potrzebny przypis].
Od roku 1349 Lubin był księstwem. Pierwszym jego władcą był Ludwik I Brzeski, fundator „Kodeksu lubińskiego” z ilustrowaną legendą o św. Jadwidze Śląskiej. Ostatnim była Anna Pomorska, która rządzi miastem do swojej śmierci w 1550.
Rzeczywistość okolic Lubina zaczęła zmieniać się po podboju Śląska przez Prusy, Księstwo Legnickie którego Lubin był znacznym miastem stało się miastem zarządzanym z Berlina. Zmiana przynależności politycznej miasta, jaka była efektem podboju spowodowała, że na miasto mieć wpływ zaczęli biurokraci berlińscy, a nie jak za Habsburgów urzędnicy miejscowi zasiadający na zamku legnickim.
Luterańscy pastorzy składający raporty o swoich parafiach jeszcze w przededniu XIXw. pisali o Autochtonach z lubińskich okolic, którzy na co-dzień posługiwali się dialektem języka polskiego[15]. Prusy w założeniach miały być zmilitaryzowanym więc z konieczności jednorodnym krajem; to pociągnęło za sobą planową akcję germanizacyjną trwające zasadniczo do lat 30tych XX wieku[16], akcja ta doprowadziła do całkowitego już zgermanizowania Lubina wraz z okolicami.
Lubin po II wojnie światowej[edytuj]
Wojska hitlerowskie zostały wyparte z miasta przez oddziały radzieckie 9 II 1945 roku (ku czci poległych żołnierzy radzieckich postawiono pomniki na ul. Curie - Skłodowskiej i na ul. Odrodzenia)[17]. Po II wojnie światowej niemieckojęzyczna ludność miasta została wysiedlona do Niemiec[18]. Miasto było zniszczone w 80 procentach[19]. W 1946 r. włączono je do nowo powstałego województwa wrocławskiego. Dopiero 7 maja 1946[20] ustalono obecną nazwę, wcześniej używano form „Lubień” i „Lubiń”. W 1957 inż. Jan Wyżykowski odkrył pokłady rudy miedzi w okolicach Lubina i Polkowic. 28 grudnia 1959 decyzją ministerstwa przemysłu ciężkiego powołano przedsiębiorstwo państwowe Kombinat Górniczo-Hutniczy Miedzi, który miał zająć się wydobyciem i przetwórstwem miedzi wydobytej z tych złóż. Jednocześnie rozpoczęto budowę pierwszych 17 bloków mieszkalnych z 522 mieszkaniami dla 1200 osób, które powstały już w 1960. Do końca lat 60 KGHM sfinansował połowę infrastruktury Lubina (osiedla, hotele robotnicze, szkoły, ulice, przedszkola, pawilony usługowe).
Miasto w latach 70. i 80. XX wieku[edytuj]
W latach 1975–1998 miasto administracyjnie należało do województwa legnickiego.
Pomnik Pamięci Ofiar Lubina '82
31 sierpnia 1982 r. miała miejsce zbrodnia lubińska – wydarzenia, podczas których Milicja Obywatelska wraz z ZOMO stłumiła demonstrację przeciwko stanowi wojennemu. Od ostrej amunicji zginęły wówczas 3 osoby (Michał Adamowicz, Andrzej Trajkowski i Mieczysław Poźniak), kilkadziesiąt zostało rannych[21].
W dziesiątą rocznicę Zbrodni Lubińskiej w centrum miasta odsłonięto pomnik Pamięci Ofiar. Ponadto w miejscach, gdzie padły śmiertelne strzały, ustawiono mniejsze pomniki.
Według rejestru Narodowego Instytutu Dziedzictwa na listę zabytków wpisane są[22]:
- ośrodek historyczny miasta
- kościół par. pw. Matki Bożej Częstochowskiej, ul. Kołłątaja, z drugiej poł. XIV, XV/XVI w.
- dzwonnica, z drugiej poł. XV/XVI w.
- kościół cmentarny ewangelicki, ob. rzym.-kat. kościół par. pw. Narodzenia Najświętszej Marii Panny, szachulcowy, ul. Stary Lubin, z 1683 r., 1959 r.
- ruiny zamku, ul. Piastowska, z XIV w., XVIII w., XIX w.
- kaplica zamkowa
- mury miejskie, pozostałości z XIV w., XV w., XIX w.
- wieża bramy – baszty głogowskiej
- ratusz, Rynek, z 1768 r., k. XIX w.
- zespół koszar 4 Pułku Dragonów, ul. Kościuszki, z l. 1884-86
- gmach komendantury, ob. szkoła, ul. Kościuszki 9,
- stajnie I, ul. Księcia Ludwika
- stajnie II, ul. Armii Krajowej
- odwach, ul. Składowa
- dwa budynki administracyjno-gospodarcze, ul. Składowa
- dom towarowy, ul. Odrodzenia 3 A, z pierwszej poł. XIX w. w ciągu kamienic
- dom, ul. Piastowska 15, z k. XIX w.
- dom, pl. Wolności 7, z drugiej poł. XVIII w.
- wieża ciśnień, ul. Parkowa, z l. 1905-1906
- kościół filialny pw. Marii Dominiki Mazzarello, ul. Przemysłowa
inne zabytki
|
Ta sekcja od 2009-03 wymaga zweryfikowania podanych informacji.
Należy podać (wiarygodne) źródła, najlepiej w formie dokładnych przypisów bibliograficznych. Część lub nawet wszystkie informacje w sekcji mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte. Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tej sekcji. Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tej sekcji. |
Stanowiący jeden z ośrodków Legnicko-Głogowskiego Okręgu Miedziowego Lubin jest związany z przemysłem wydobywczym i przetwórczym rudy miedzi, której najbogatsze złoża w Europie znajdują się właśnie pod tym miastem. W lubińskich kopalniach należących do KGHM Polska Miedź SA wydobywa się również w sporych ilościach srebro. Celem rozwoju alternatywy gospodarczej wobec zakładów prowadzących przetwórstwo i wydobycie miedzi, powołana została w mieście podstrefa Legnickiej Specjalnej Strefy Ekonomicznej.
Kina:
Ośrodki Kultury:
- Centrum Kultury „Muza” – ul. Armii Krajowej 1
- Ośrodek Kultury „Wzgórze Zamkowe” – ul. Mikołaja Pruzi 7 i 9
- Młodzieżowy Dom Kultury – ul. Komisji Edukacji Narodowej 6a
Biblioteki:
- Miejska Biblioteka Publiczna – ul. Skłodowskiej 6
- Multimedialna Biblioteka Łącznik – Filia nr 1 – ul. Odrodzenia 24
- Filia nr 2 – ul. Kilińskiego 14B/2
- Filia nr 3 – ul. Żurawia 17
- Filia nr 4 – ul. Jastrzębia 6
- Multimedialna Biblioteka Czytnik – Filia nr 5 – ul. C. K. Norwida 10
- Biblioteka Pedagogiczna – ul. Szpakowa 1
Podział administracyjny[edytuj]
Podział miasta na osiedla: Centrum, Przylesie, Zalesie, Polne, Ustronie, Małomice, Stary Lubin, Krzeczyn, Wyżykowskiego, Staszica, Zwycięstwa, Świerczewskiego, osiedle „D”.
Sport i rekreacja[edytuj]
|
Ta sekcja od 2009-03 wymaga zweryfikowania podanych informacji.
Należy podać (wiarygodne) źródła, najlepiej w formie dokładnych przypisów bibliograficznych. Część lub nawet wszystkie informacje w sekcji mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte. Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tej sekcji. Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tej sekcji. |
Lubin jest miastem dość silnie zaangażowanym sportowo, istnieją tu różnorodne sekcje i ośrodki sportu. Oprócz piłki nożnej, która najbardziej rozsławiła miasto, można w Lubinie odnaleźć kluby zajmujące się piłką ręczną, czy też lekkoatletyką, kręglami, sportami walki (Karate, boksem, Taekwondo), wspinaczką.
Obiekty sportowe i rekreacyjne[edytuj]
- Baseny
- Basen kryty OSiR „Centrum 7” przy Zespole Szkół Sportowych
- Basen kryty Zespołu Szkół nr 2
- Basen kryty Zespołu Szkół Zawodowych i Ogólnokształcących- nieczynny
- Basen kryty OSiR „Ustronie” przy Gimnazjum nr 4
- Basen odkryty przy RCS (otwarty tylko w wakacje)[potrzebny przypis]
- Kielich – najwyższa w Polsce (34 m) wieża wspinaczkowa. Powstała w 1996 roku poprzez dostosowanie nieużywanej wieży ciśnień. Posiada 6 dróg wspinaczki o zróżnicowanych poziomach trudności, włącznie z wyjątkowo trudnym. Czasem jest udostępniana dla zwiedzających i po wejściu przez wewnętrzne schodki na szczyt można podziwiać panoramę miasta.
- Korty tenisowe
- Kręgielnia – jeden z najnowocześniejszych tego typu obiektów w kraju do kręgli klasycznych. 6 torów do gry, stoły bilardowe, dart, Air Hockey, kawiarnia.
- Lodowisko oraz tor do jazdy szybkiej – czynne w miesiącach jesienno-zimowych
- Lotnisko Sportowe Aeroklubu Zagłębia Miedziowego
- Pole do gry w paintball (Kłopotów)
- Skate Park
- Stadiony
- Stadion piłkarski (wcześniej Dialog Arena) klubu Zagłębie Lubin. Pojemność stadionu wynosi 16 300 miejsc[23].
- Stadion Górniczy – pierwotny stadion wybudowany w 1972 roku, położony obok Dialog Areny, wykorzystywany jako boisko do rozgrywania spotkań drużyn młodzieżowych.
- Stadion OSIR – zmodernizowany i nowoczesny lekkoatletyczny stadion miejski z murawą i bieżnią tartanową. Organizowane są tutaj imprezy sportowe oraz inne imprezy masowe.
- Stadion lekkoatletyczny przy V Liceum Ogólnokształcącym Zespołu Szkół Zawodowych i Ogólnokształcących (os. Sikorskiego – ul. Komisji Edukacji Narodowej 6)
- Stadion GOS Lubin.
- Stadion POSTiW Lubin.
- Stadnina koni (Krzeczyn Wielki)
- Osiedlowe Centrum Sportowe przy Szkole Podstawowej nr 8 (Osiedle Polne)
- Osiedlowe Centrum Sportowe przy Szkole Podstawowej nr 5 (Osiedle Zwycięstwa)
- Osiedlowe Centrum Sportowe przy Szkole Podstawowej nr 14 (Osiedle Ustronie IV)
- Osiedlowe Centrum Sportowe przy Gimnazjum nr 1 (Osiedle Przylesie)
- Osiedlowe Centrum Sportowe przy Zespole Szkół Specjalnych (Osiedle Staszica)
- Osiedlowe Centrum Sportowe przy Gimnazjum nr 3 (Osiedle Wyżykowskiego)
- Osiedlowe Centrum Sportowe przy Gimnazjum nr 5 (Osiedle Staszica)
- Osiedlowe Centrum Sportowe przy Zespole Szkół nr. 2 (Osiedle Przylesie)
Ścieżki rowerowe[edytuj]
Miasto posiada rozbudowaną sieć ścieżek rowerowych łączących poszczególne osiedla i będących częścią turystycznych szlaków rowerowych powiatu lubińskiego:
Ścieżka rowerowa za osiedlem Ustronie
- Rowerowy Szlak Zielony: na terenie miasta Lubina trasa biegnie
- z kierunku wsi Obora wzdłuż ul. Jana Pawła II
- przez os. Ustronie (Przy trasie: Park im. Jana Pawła II)
- przez os. Wyżykowskiego (za ul. Szybową, wzdłuż ul. Krupińskiego i ul. Hutniczej)
- przez os. Polne (wzdłuż Alei Niepodległości. Przy trasie: Park Jesionowy, następnie Park Aliantów)
- przez Centrum Miasta (wzdłuż Alei Niepodległości. Przy trasie: Tereny Rekreacyjne, Park im. marszałka J. Piłsudskiego, następnie przejazd przez: Park im. J. Wyżykowskiego. Za Rondem im. Ofiar Zbrodni Lubińskiej jest skrzyżowanie z Rowerowym Szlakiem Czerwonym. Następnie jazda wzdłuż ul. Paderewskiego. Przejazd przez: Park Wrocławski)
- przez os. Przylesie (wzdłuż ul. Piłsudskiego, i ul. Wyszyńskiego. Przejazd przez: Skwer im. prymasa S. Wyszyńskiego. Dalej jazda głównym deptakiem największego w Lubinie osiedla mieszkaniowego, następnie wzdłuż ul. Szpakowej i ul. Gajowej do Parku Leśnego „Strzelnica"
- z miasta wyjeżdża się leśnym duktem w kierunku Chróstnika i Gorzelina
- Rowerowy Szlak Czerwony: na terenie miasta Lubina trasa biegnie
- z kierunku wsi Gola ul. Spacerową i wiaduktem drogowym
- przez os. Staszica (wzdłuż Obwodnicy. Przy trasie: Osiedlowe Centrum Sportowe przy Szkole Podstawowej nr 5)
- przez os. Zwycięstwa (wzdłuż ul. Paderewskiego. Przy trasie: Park Słowiański. Za Rondem im. Ofiar Zbrodni Lubińskiej jest skrzyżowanie z Rowerowym Szlakiem Zielonym
- z miasta wyjeżdża się wzdłuż ul. Ścinawskiej, mija Obwodnicę i skręca w ul. Zieloną w kierunku wsi Kłopotów)
Zieleń miejska[edytuj]
- Park im. marszałka J. Piłsudskiego
- obejmuje tereny w Centrum między Al. Niepodległości, ul. Armii Krajowej (taras Centrum Kultury „Muza”), Murami miejskimi i ul. Mieszka I (sąsiaduje z Parkiem im. J. Wyżykowskiego)
Pomnik Jana Wyżykowskiego w parku nazwanym jego imieniem
- Park im. J. Wyżykowskiego
- położony w Centrum między Al. Niepodległości, ul. Mieszka I (sąsiaduje z Parkiem im. marszałka J. Piłsudskiego), rzeką Zimnicą, Wzgórzem Zamkowym z Kaplicą Zamkową, błoniami i ul. I. Paderewskiego (sąsiaduje z Parkiem Wrocławskim)
- Park im. M. Kopernika
- Park Wrocławski
- znajduje się w nieopodal Centrum, między rzeką Zimnicą, Al. Komisji Edukacji Narodowej, ul. Wrocławską i ul. I. Paderewskiego (sąsiaduje z Parkiem im. J. Wyżykowskiego)
- Park Słowiański
- obejmuje tereny obok os. Zwycięstwa, ograniczone ul. Rzemieślniczą, ul. Słowiańską i ul. I. Paderewskiego
- Park Aliantów
- położony między Centrum a os. Polnym, między Al. Niepodległości, ul. Bolesławiecką, ul. Parkową i liniami kolejowymi do Polkowic i Gwizdanowa.
- Park Jesionowy
- obejmuje tereny na os. Polne. Jego granice stanowią Al. Niepodległości, ul. Hutnicza i ul. Jodłowa.
- Park Leśny (Strzelnica)
- znajduje się na os. Przylesie, między ul. Kwiatową, ul. Wrzosową i ul. Gajową, nieopodal biegnie ul. Legnicka
- Park im. Jana Pawła II
- położony na os. Ustroniu IV, między ul. Jana Pawła II a ul. M. Pawlikowskiej – Jasnorzewskiej
- Park Solidarności
- obejmuje tereny na os. D, ograniczone ul. M. Skłodowskiej – Curie, linią kolejową do Polkowic i linią kolejową do Gwizdanowa
Szkoły podstawowe:
Budynek Zespołu Szkół Integracyjnych
- Szkoła Podstawowa nr 1 Zespół Szkół Integracyjnych (Centrum – ul. Skłodowskiej 4)
- Szkoła Podstawowa nr 3 (os. Wyżykowskiego – ul. Gwarków 93)
- Szkoła Podstawowa nr 5 (os. Zwycięstwa i os. Staszica – ul. Kilińskiego 12)
- Szkoła Podstawowa nr 6 im. Marii Konopnickiej dla Dzieci Niepełnosprawnych Intelektualnie (os. Staszica – ul. Składowa 3)
- Szkoła Podstawowa nr 7 Zespół Szkół Sportowych (os. Sikorskiego – ul. Sybiraków 11)
- Szkoła Podstawowa nr 8 (os. Polne – ul. Parkowa 2)
- Szkoła Podstawowa nr 9 im. Stefanii Sempołowskiej (os. Przylesie – ul. Legnicka 1)
- Szkoła Podstawowa nr 10 (os. Przylesie – ul. Wyszyńskiego 3)
- Szkoła Podstawowa nr 12 (os. Przylesie – ul. Sowia 7)
- Szkoła Podstawowa nr 14 (os. Ustronie – ul. Norwida 10)
- Społeczna Szkoła Podstawowa Zespołu Szkół Społecznych im. Rady Europy (os. Przylesie – ul. Pawia 41)
Gimnazja:
- Gimnazjum nr 1 (os. Przylesie – ul. Szpakowa 2)
- Gimnazjum nr 2 Zespołu Szkół Sportowych (Centrum – ul. Sybiraków 11)
- Gimnazjum nr 3 Zespołu Szkół nr 3 (os. Wyżykowskiego – ul. Gwarków 93)
- Gimnazjum nr 4 im. Jana Pawła II (os. Ustronie – ul. Konopnickiej 5)
- Gimnazjum nr 5 (os. Staszica- ul. Szkolna 25)
- Gimnazjum Integracyjne Zespołu Szkół Integracyjnych (Centrum – ul. Skłodowskiej 4)
- Gimnazjum dla Dzieci i Młodzieży Upośledzonych Umysłowo (os. Staszica – ul. Składowa 3)
- Salezjańskie Gimnazjum im. św. Dominika Savio (os. Polne – ul. Jana Pawła II 58)
- Społeczne Gimnazjum Językowe przy Zespole Szkół Społecznych im. Rady Europy (os. Przylesie – ul. Pawia 41)
Licea Ogólnokształcące:
Lubińskie I LO im. Mikołaja Kopernika
- I Liceum Ogólnokształcące im. Mikołaja Kopernika (Centrum – ul. Kopernika 7)
- II Liceum Ogólnokształcące (Centrum – ul. Niepodległości 31)
- V Liceum Ogólnokształcące Zespołu Szkół Sportowych (os. Sikorskiego – ul. Sybiraków 11)
- Zespół Szkół Ponadgimnazjalnych (ul. Marii Skłodowskiej Curie 72)
- Salezjańskie Liceum Ogólnokształcące im. św. Jana Bosco (Centrum – ul. Prusa 4)
Technika:
- Technikum nr 1 im. prof. Bolesława Krupińskiego (ul. Kościuszki 9)
- Technikum nr 2 im. Jana Wyżykowskiego (ul. Szpakowa 1)
Szkoły Wyższe: Uczelnia Jana Wyżykowskiego (dawniej UZZM)
Szkoły języków obcych:
- Szkoła Języków Obcych Royal College (Centrum – ul. Odrodzenia 34)
- Szkoła Języków Obcych MCKK (Centrum – ul. Odrodzenia 21)
Inne:
- Państwowa Szkoła Muzyczna I stopnia (ul. Kilińskiego)
- Szkoła Policealna TEB Edukacja (ul. Kopernika 16)
- Liceum Ogólnokształcące dla Dorosłych Royal College (ul. Odrodzenia 34)
- Studium Zawodowe dla Dorosłych Royal College (ul. Odrodzenia 34)
- Ośrodek Kształcenia „Cogito” (ul. Kopernika 8)
- Bezpłatne Szkoły „Edukacja” (al. Niepodległości 31)
Na terenie miasta działalność religijną prowadzą następujące Kościoły i związki wyznaniowe:
Prawosławie[edytuj]
Protestantyzm[edytuj]
Transport kolejowy[edytuj]
Stacje kolejowe:
- Lubin Górniczy (ruch pociągów pasażerskich do 31 VIII 2010 i zawieszenie z powodu źle utrzymanej przez PKP infrastruktury kolejowej, wprowadzenie zastępczej komunikacji autobusowej do 11 XII 2010. Planowana budowa węzła przesiadkowego – połączenie komunikacji autobusowej PKS z komunikacją kolejową PKP i KD do 2012 r.)
- Lubin Kopalnia (przez lubinian zwana „Katanga”, towarowa stacja górnicza)
Linie kolejowe:
- Legnica-Lubin Górniczy-Rudna Gwizdanów
- numer tabeli w rozkładzie jazdy: 289©
- elektryfikacja: 30 sierpnia 1986 r.
- ruch towarowy
- Lubin Górniczy-Polkowice
- ruch towarowy firmy Pol-Miedź Trans S.A.
- elektryfikacja w 1986 r. tylko na odcinku Lubin Górniczy – Lubin Kopalnia
- Lubin Górniczy-Chocianów
- numer tabeli w rozkładzie jazdy: 268
- brak trakcji elektrycznej
- ruch pasażerski do 1985 r.
- ruch towarowy do 1987 r.
- linia rozebrana do 1992 r.
Komunikacja miejska[edytuj]
-
Komunikacja miejska w Lubinie obsługuje jest w całości finansowana z budżetu miasta – skorzystanie z komunikacji miejskiej nie wymaga zakupu biletu[25]. Kursy, które realizowane są poza granice miasta Lubina finansowane są przez sąsiednie gminy: gminę Lubin oraz gminę Ścinawa.
Obecnie Lubin obsługuje 17 (w tym 1 sezonowo) linii:
Linia |
Trasa |
---|
0 |
(Małomicka Las) - Małomice - Osiedle Krzeczyn |
---|
1 |
Sportowa - Ustronie |
---|
2 |
Małomice - Osiedle Krzeczyn |
---|
3A |
Ustronie - Przylesie - Centrum - Ustronie |
---|
3B |
Ustronie - Centrum - Przylesie - Ustronie |
---|
4 |
(Kłopotów) / (Osiek, św. Katarzyny - pętla) / (Osiek - działki) / (Piłsudskiego - Kaufland) / Przylesie - Ustronie / (Cmentarz Zacisze) / (Szklary Górne - Cmentarz) / (Szyb Zachodni) |
---|
5 |
Krzeczyn Wielki Boisko - (WPEC) - Stadion zakłady / (KGHM) |
---|
6 |
Sportowa - ZG Lubin |
---|
7 |
Sportowa - Ustronie |
---|
8 |
(linia sezonowa - kursuje od 1 IV do 31 X) Spacerowa - Centrum - Spacerowa |
---|
Z |
(Ustronie, Sportowa, Małomice, Przylesie, KGHM) - Zajezdnia PKS |
---|
100 |
Niemstów (Gogołowice) - (Miroszowice) - Kościuszki Dworzec PKS |
---|
102 |
Kościuszki Dworzec PKS (Dąbrowa Górna) / (Czerniec) - Kościuszki Dworzec PKS (Gorzyca) |
---|
103 |
KGHM - Siedlce - Czerniec |
---|
104 |
KGHM - Raszowa Mała - Buczynka |
---|
105 |
KGHM - Raszówka - Bukowna |
---|
112 |
KGHM - Turów - Ścinawa |
---|
Komunikacja międzymiastowa i lokalna[edytuj]
- Dworce i przystanki dla kursów międzymiastowych i lokalnych:
- Dworzec PKS Lubin (Centrum – przy skrzyżowaniu ul. M. Skłodowskiej-Curie i Alei Niepodległości) – Dworzec obsługują autobusy PKS Lubin (linie lokalne i międzymiastowe do Chocianowa, Chojnowa, Polkowic i Wrocławia), a także przelotowe autobusy przewoźników kursujących do Gorzowa Wielkopolskiego, Jeleniej Góry, Kamiennej Góry, Kielc, Kołobrzegu, Kudowy-Zdroju, Poznania, Przemyśla, Słupska, Ustki, Zakopanego i Zielonej Góry.
- Przystanek „Niepodległości – Centrum” – Przystanek obsługują przewoźnicy kursujący do Chocianowa, Częstochowy, Głogowa, Karpacza, Kłodzka, Legnicy, Leszna, Polkowic, Poznania, Szklarskiej Poręby, Ścinawy, Wałbrzycha, Warszawy, Wrocławia, i Żar, a także przewoźnicy kursujący na liniach lokalnych.
- Pętla „Ustronie” – (os. Ustronie – skrzyżowanie ul. Jana Pawła II i ul. J. Tuwima) – Przystanek obsługują przewoźnicy kursujący do Ścinawy, Wrocławia, Legnicy, a także przewoźnicy kursujący na liniach lokalnych.
- Ponadto lokalni przewoźnicy (w tym kursujący do Chocianowa, Legnicy, Polkowic, Ścinawy i Wrocławia) zatrzymują się na wybranych przystankach komunikacji miejskiej wzdłuż ich tras.
Transport samochodowy[edytuj]
Krzyżują się tu drogi krajowe:
drogi wojewódzkie:
Transport lotniczy[edytuj]
W mieście Lubin funkcjonuje lotnisko Lubin. Lotnisko to posiada pas (1000m x 30m) o utwardzonej nawierzchni a także oświetlenie pasa startowego. Dzięki odprawie celnej są możliwe odloty do sąsiednich krajów. Na lotnisku kilka razy odbywały się festyny zorganizowane z okazji Dni Lubina. Lotnisko nie ma żadnego stałego połączenia z innym miastem.
Najwyższe budowle w mieście[edytuj]
Najwyższą budowlą miasta jest komin WPEC w Legnicy S.A. mierzący 230 m. Komin w Lubinie jest na 44 miejscu wśród najwyższych wolno stojących budowli w Polsce.
Miasta partnerskie[edytuj]
|
Ta sekcja od 2011-06 wymaga zweryfikowania podanych informacji.
Należy podać (wiarygodne) źródła, najlepiej w formie dokładnych przypisów bibliograficznych. Część lub nawet wszystkie informacje w sekcji mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte. Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tej sekcji. Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tej sekcji. |
Przypisy
- ↑ http://demografia.stat.gov.pl/bazademografia/Tables.aspx
- ↑ abc Powierzchnia i ludność w przekroju terytorialnym w 2015 r.. Warszawa: Główny Urząd Statystyczny, Departament Metodologii, Standardów i Rejestrów, 2015-07-22, s. 60. ISSN 1505-5507. OCLC 263608152. [dostęp 2016-01-09]. (pol. • ang.)
- ↑ GUS – Główny Urząd Statystyczny – Ludność w gminach według stanu w dniu 31.12.2011 r. – bilans opracowany w oparciu o wyniki NSP’2011
- ↑ Portal Regionalny i Samorządowy REGIOset (pol.). regioset.pl. [dostęp 2010-09-14].
- ↑ Zarabiamy najlepiej w Polsce! (pol.). Oficjalny portal miasta Lubina, 2009-11-10. [dostęp 2009-11-11].
- ↑ Lubin w liczbach (pol.). polskawliczbach.pl. [dostęp 2016-01-09].
- ↑ abc Heinrich Adamy: Die Schlesischen Ortsnamen ihre entstechung und bedeutung. Breslau: Verlag von Priebotsch`s Buchhandlung, 1888, s. 69.
- ↑ Colmar Grünhagen 1866 ↓, s. 247.
- ↑ Liber fundationis episcopatus Vratislaviensis. dokumentyslaska.pl. [dostęp 2012-10-24].
- ↑ H. Markgraf, J. W. Schulte, Codex Diplomaticus Silesiae T.14 Liber Fundationis Episcopatus Vratislaviensis, Breslau 1889.
- ↑ „Codex Diplomaticus Maioris Poloniae”, tomus II, Biblioteka Kórnicka, Poznań 1878, str. 295.
- ↑ Colmar Grünhagen 1854 ↓, s. 154.
- ↑ Józef Lompa, „Krótki rys jeografii Śląska dla nauki początkowej”, Głogówek 1847, str.14.
- ↑ Legendy
- ↑ „stylistyczno-regionalne zróżnicowanie polszczyzny, [...] terminologia, nie mająca ekwiwalencji w języku polskim, wymaga w tym przypadku przytaczania jej także w brzmieniu oryginalnym „Ich dialekt jest śląski” [Ihr Dialekt ist das sogenannte Wasserpolnisch]. „Nie można ustalić jakiegoś określonego dialektu niemieckiego, bo Niemcy, którzy do nas ściągnęli, mówią różnymi gwarami”, „10 Niemców, 400 (?) Polaków [...] Spośród tych ostatnich ok. 100 mówi po niemiecku, i to poprawnie, choć nieco twardo” [w:] Prace filologiczne. 1999. tom 44 s. 176; „am bekanntesten ist das sogenannte Wasserpolnisch, dann auch das Kaschubische, Masurische usw.” [w:] Theodor Grentrup: Religion und Muttersprache. 1932. s. 162.
- ↑ „300 tys. Kaszubów i Mazurów program traktował jako nie-Polaków, a 1,2 mln. osób jako wahających się [Wasserpolen]; Ślązaków – jako spolonizowanych w większości Niemców, Kaszubi, Mazurzy, Wasserpolen i Ślązacy, określani generalnie jako niepolskie mniejszości, mieli pozostać na ziemiach włączonych do Rzeszy, nie podlegając ograniczeniom gospodarczym i kulturalnym” [w:] Czesław Madajczyk: Polityka III Rzeszy w okupowanej Polsce. 1970. s. 292.
- ↑ Rada Ochrony Pomników Walki i Męczeństwa ”Przewodnik po upamiętnionych miejscach walk i męczeństwa lata wojny 1939- 1945” , Sport i Turystyka 1988, ISBN 83-217-2709-3, str. 402
- ↑ S. Tokarczuk: Lubin. Dzieje Miasta. Wrocław: 2003. ISBN 83-7384-012-5.
- ↑ Michał Kokot „Gomułka broni miedzi”, Gazeta Wyborcza 14 grudnia 2011
- ↑ Zarządzenie Ministrów: Administracji Publicznej i Ziem Odzyskanych z dnia 7 maja 1946 r. (M.P. z 1946 r. Nr 44, poz. 85).
- ↑ Zbrodnia Lubińska z 31 sierpnia 1982
- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych woj. dolnośląskiego. Narodowy Instytut Dziedzictwa. [dostęp 13.9.2012]. s. 108,109.
- ↑ zaglebie-lubin.pl Nowy stadion
- ↑ Dane według raportów wyszukiwarki zborów (www.jw.org) z 4 czerwca 2014.
- ↑ Bezpłatna komunikacja miejska w Lubinie. „Ludzie powinni mieć za darmo” (pol.). natemat.pl. [dostęp 2014-09-13].
Bibliografia[edytuj]
- Colmar Grünhagen: Regesten zur Schleisischen Geschichte. Breslau: Josef Max & COMP., 1866.
- Colmar Grünhagen: Codex Diplomaticus Silesiae T.22 Regesten zur schlesischen Geschichte 1327-1333. Breslau: E. Wohlfarth's Buchhandlung, 1903.
Linki zewnętrzne[edytuj]