Tworzenie stron internetowych

Luboń

Poznaj naszą ofertę w zakresie tworzenia stron www oraz sklepów internetowych. Nasza firma oferuje wyzytówki online które przyciągną klientów w mieście Luboń. Zapewniemy szczególne podejście do Twojego biznesu. Konkurencyjne ceny i z dbałością o detale wykonanie zapewni Ci sukces. Strona www jest jedną z metod na pozyskanie klientów dla Twojego biznesu, dokładnie wykonana strona jest jednym z elementów który zachęcają oferenta do skorzystania z Twojej oferty. Aktualne rozwiązania jakie wykorzystujemy zapewniają skuteczne wykonanie naszej usługi.

Strony internetowe

Jeżeli chesz mieć własną stronę internetową, a Twoja firma znajduje się w miejscowości Luboń - dobrze trafiłeś. Projektujemy, wdrażamy i tworzymy strony internetowe dla każdego. Napewno chesz aby klient wpisując w wyszukiwarkę nazwę "Twojej firmy + Luboń" uzyskał informację o Twojej stronie oraz ofercie Twojej firmy. Dlatego jeżeli chcesz aby Twoja firma była dobrze widoczna kiedy wyszuka się informacje o mieście Luboń warto stworzyć stronę korzystająć z naszych usług.
Pamietaj! jeśli "Strony Internetowe Luboń" to tylko My.

Sklepy internetowe

Chcesz aby twój sklep był popularny i aby ludzie mogli go łatwo znaleźć, aby wpisując w wyszukiwarkę "sklep Luboń" mogli trafić do twojej witryny i szybko oraz wygodnie zrobić zakupy? Potrzebujesz wydajnego i profesjonalnie wykonanego sklepu internetowego? Napisz teraz do nas. Projektujemy profesjonalne sklepy internetowe, dzięki naszym usługom możesz sprzedawać szybko i wygodnie w Internecie, na terenie miasta Luboń i w całej Polsce!

Portfolio

Poniżej mozesz zobaczyć kilka nszych prac. Pamiętaj każdy sklep projektujemy indywidualnie pod konkretne potrzeby..

O mieście: Luboń

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Skocz do: nawigacja, szukaj
Ten artykuł dotyczy miasta. Zobacz też: inne miejscowości o tej nazwie.
Luboń
Panorama miasta z wieży kościoła św. Barbary (wrzesień 2009)
Panorama miasta z wieży kościoła św. Barbary (wrzesień 2009)
Herb Flaga
Herb Lubonia Flaga Lubonia
Państwo  Polska
Województwo  wielkopolskie
Powiat poznański
Gmina gmina miejska
Aglomeracja poznańska
Data założenia 29 września 1954[1]
Prawa miejskie 13 listopada 1954
Burmistrz Małgorzata Machalska
Powierzchnia 13,51 km²
Wysokość 72 m n.p.m.
Populacja (30.06.2016)
• liczba ludności
• gęstość

31 196[2]
2 309,1 os./km²
Strefa numeracyjna
(+48) 61
Kod pocztowy 62-030 (dawniej 62-031 i 62-032)[3]
Tablice rejestracyjne PZ, POZ
Położenie na mapie powiatu poznańskiego
Mapa lokalizacyjna powiatu poznańskiego
Luboń
Luboń
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego
Mapa lokalizacyjna województwa wielkopolskiego
Luboń
Luboń
Położenie na mapie Polski
Mapa lokalizacyjna Polski
Luboń
Luboń
52°20′N 16°53′E/52,333333 16,883333
TERC
(TERYT)
4303921011
Urząd miejski
pl. E. Bojanowskiego 2
62-030 Luboń
Strona internetowa
BIP

Lubońmiasto w centralnej części województwa wielkopolskiego, w powiecie poznańskim, położone nad rzeką Wartą, w jej Poznańskim Przełomie. Stosunkowo duża liczba mieszkańców w porównaniu do niewielkiej powierzchni 13,5 km², na której rozciąga się miasto sprawia, że Luboń znajduje się na liście stu najgęściej zaludnionych miast w Polsce. Obecnie działa tu przemysł chemicznyLuvena, budowlany oraz wiele innych podmiotów gospodarczych; dawniej występował również przemysł spożywczy i metalurgiczny.

Według danych z 31 grudnia 2014, miasto liczyło 30 813 mieszkańców[4].

Miasto utworzono 13 listopada 1954 roku, w wyniku nadania gromadzie Luboń[5] (= Luboń, Żabikowo, Lasek) praw miejskich.

Położenie[edytuj]

Położenie Lubonia w powiecie poznańskim

Luboń wchodzi w skład aglomeracji poznańskiej, zajmuje obszar 13,5 km². Od północy miasto przylega bezpośrednio do Poznania, a od południa graniczy z Wielkopolskim Parkiem Narodowym. Przez Luboń przebiega autostrada A2, której jeden ze zjazdów (Poznań Luboń, dawniej nazywany Dębina) położony jest częściowo na terenie Lubonia, droga wojewódzka nr 430, zapewniająca połączenie z południowymi powiatami Wielkopolski, oraz linia kolejowa Poznań – Wrocław. Blisko granicy miasta przebiega również trasa E261 (Świecie – Poznań – Wrocław).

W latach 19541998 miasto administracyjnie należało do województwa poznańskiego.

Według danych z roku 2002[6] Luboń ma obszar 13,52 km², w tym:

  • użytki rolne: 48%
  • użytki leśne: 5%

Według danych z 1 stycznia 2011 r. powierzchnia miasta wynosiła 13,51 km²[7]. Miasto stanowi 0,71% powierzchni powiatu.

Warunki naturalne[edytuj]

Warta przepływająca przez Luboń

W mieście występują następujące wody powierzchniowe:

Cieki wodne
Zbiorniki wodne
  • Kocie Doły
  • Kocie Dołki

Pochodzenie nazwy[edytuj]

Plan miasta

Nazwa Luboń pojawiła się w dokumentach źródłowych już na początku XIV wieku, a od tego czasu można znaleźć jej różne formy, jak na przykład: Lubome (1316), Lubom (1409), Lubonya (1443), Lubon (1508), Luboń (1655), w Luboni (1712). Pierwotnie nazwa miała postać Lubom i Lubomie, występowała więc w formie rodzaju męskiego i rodzaju nijakiego, przy czym postać Lubom kończyła się miękkim m. Lubom czy Lubomie to nazwa dzierżawcza (wskazująca na pierwszego właściciela osady), utworzona od imienia Lubom za pomocą archaicznego przyrostka j-, który zlał się z poprzedzającym m, powodując jego miękkość. Z kolei imię Lubom jest skróconą formą jakiegoś imienia dwuczłonowego (o charakterze życzącym) z pierwszym członem Lubo-, np. Lubogost, Lubomir, Lubomysł itp.[8]

Historia[edytuj]

 Osobny artykuł: Kalendarium historii Lubonia.

Miasto Luboń powstało 13 listopada 1954 roku w wyniku połączenia trzech wsi: Lubonia, Żabikowa i Lasku, należących do 5 października 1954 do gminy Żabikowo[9]. De jure doszło do tego przez przekształcenie istniejącej zaledwie pięć tygodni gromady Luboń (składającej się z tych trzech miejscowości oraz z parceli 1 i 8 z karty Wiry z dawnej gromady Wiry) w miasto[10], dla którego ustalono 50 członków miejskiej rady narodowej[11].

Poniżej zamieszczonych jest kilka podstawowych informacji na temat historii wsi Lasek, Luboń i Żabikowo.

Luboń[edytuj]

Pierwsza wzmianka o wsi o takiej nazwie pochodzi z 1316 roku. Dotyczy ona Mikołaja z Lubonia, przywołanego przed sąd w charakterze świadka. W okresie 1385-1429 Luboń należy do Pomiana i jego synów, a następnie od 1430 do 1452 do Mikołaja Strosberga, mieszczanina poznańskiego. W 1452 roku Erazm, Grzegorz, Katarzyna i Małgorzata, dzieci zmarłego Mikołaja, sprzedają swe części Lubonia władzom miasta Poznania. Odtąd przez 400 lat dochody z Lubonia zasilają kasę tego miasta. W latach 1469–1479 jest dzierżawiony przez agenta handlowego oraz bankiera, Mikołaja Wildę. W 1510 roku Luboń liczy 7 kwart roli chłopskiej i 6 kwart roli folwarcznej, 2 młyny i karczmę.
Ze wstępnych badań wynika, że wspomniany folwark mógł istnieć na obszarze ograniczonym z jednej strony ulicami Spadzistą i 3 Maja, a z drugiej doliną Warty i Strumienia Junikowskiego.
W 1709 roku panująca zaraza wyludniła niemal całkowicie wieś. Od 1719 roku osiedlali się w niej rolnicy z frankońskiego Bambergu, nazywani przez poznaniaków bambrami.
Na początku XX wieku wraz z intensywnie rozwijającym się przemysłem nastąpił duży wzrost liczby mieszkańców Lubonia – powstały trzy duże zakłady przemysłowe: krochmalnia i drożdżownia, przekształcone po II wojnie w Wielkopolskie Przedsiębiorstwo Przemysłu Ziemniaczanego, a także zakład chemiczny produkujący między innymi nawozy fosforowe – obecnie Luvena (dawniej Zakłady Chemiczne Luboń).

Legendy lubońskie

Jak głosi jedna z nich, przed tysiącem lat, na południe od Poznania żył ród Puszczyków – myśliwych i bartników. „Ich wodzem był waleczny Lubom. Jego siostra, urodziwa Sławka, mieszkała w grodzie Mieszka I i była jego pogańską żoną. Po przyjeździe czeskiej Dąbrówki, Sławkę odesłano rodzinie. W ten sposób ród Puszczyków, odsunięty od wpływów po przyjęciu przez Mieszka chrześcijaństwa, zaczął się buntować i zbrojnie wystąpił przeciwko księciu. Doszło do bitwy, w której wojsko Mieszka rozgromiło Luboma i jego rodzinę. Pamięć o Puszczykach i Lubomie przetrwała w nazwach dwóch miejscowości powstałych w okolicy, gdzie stoczono decydującą bitwę.”

Żabikowo[edytuj]

W 1283 roku należało do Bartłomieja z Poznania, któremu Przemysł II w zamian dał 4 łany na Winiarach i 5 jatek w Poznaniu. W 1311 roku Łodzic Wojciech z Krosna zastawił je biskupowi poznańskiemu Andrzejowi Zarembie. Ponieważ Wojciech w ciągu trzech lat zobowiązania swojego nie wykonał, Żabikowo pozostało własnością biskupa. W 1508 roku wieś posiadała 12 siedzib chłopskich, młyn i dwie karczmy. W 1564 roku zanotowano dwa stawy, przy każdym młyn o jednym kole korzecznym. W 1796 roku na skutek zarządzonej przez zaborce konfiskaty dóbr kościelnych, Żabikowo stało się własnością Rządu Pruskiego. Wieś liczyła wtedy 10 gospodarstw (2 kmiece, 2 półrolnicze, 6 chałupników) odprawiających pańszczyznę na rzecz dworu w Komornikach. Wykorzystując złoża gliny tworzy się cegielnie: Królewską (początek XIX wieku) oraz Suwalskiego i Fechnera (przełom XIX i XX wieku). Z inicjatywy Augusta Cieszkowskiego utworzono w Żabikowie działającą w latach 1870-1877 Wyższą Szkołę Rolniczą. W pierwszych latach XX w., w celu wzmocnienia żywiołu niemieckiego, powstaje popierane przez władze pruskie osiedle z rynkiem (obecnie plac bł. E. Bojanowskiego). W czasach II Rzeczypospolitej siedziba gminy. We wrześniu 1942 roku zaczęto budowę obozu karno-śledczego, w którym do końca okupacji zginęło kilkuset Polaków.

Lasek[edytuj]

Wieś olęderska założona w 1756 roku na polach majętności wirowskiej przez Augustyna Działyńskiego i jego żonę Annę z Radomickich Działyńską. Wieś założona na surowym korzeniu liczyła w 1760 roku jedenastu gospodarzy, 1784 r. – dziewiętnastu, a w 1793 – dwudziestu czterech. Do dziś znaczna część Lasku nie utraciła swego rolniczego charakteru.

Demografia[edytuj]

Ludność miasta[edytuj]

 Osobny artykuł: Ludność Lubonia.

Dane dotyczące liczby mieszkańców Lubonia w perspektywie wieloletniej (1960-2008)[12][13]

Struktura płci i wieku[edytuj]

Dane z 31.12.2014[14]

Opis Ogółem Kobiety Mężczyźni
Jednostka osób  % osób  % osób  %
Populacja 30 813 100 16 147 52,4 14 666 47,6
Gęstość zaludnienia
[mieszk./km²]
2281 1195 1086

Piramida wieku mieszkańców Lubonia w 2014 roku [13].
Piramida wieku Lubon.png

Vademecum miasta Luboń 2015 (przygotowane przez Urząd Statystyczny w Poznaniu) dostępne pod adresem:

http://poznan.stat.gov.pl/vademecum/vademecum_wielkopolskie/portrety_gmin/powiat_poznanski/gm_lubon.pdf

Gospodarka[edytuj]

Charakter gospodarczy Lubonia wynika z jego położenia w aglomeracji poznańskiej: z jednej strony znaczna część ludności dojeżdża do pracy i szkół ponadgimnazjalnych w Poznaniu, z drugiej zaś Luboń stanowi tradycyjny ośrodek wytwórczo-usługowy. Jedynie południowa część miasta (Lasek) zachowała charakter rolniczy – w krajobrazie przeważają pola uprawne, sady i ogrody, które specjalizują się w uprawie roślin ozdobnych.[potrzebny przypis]

Od kilku lat Luboń charakteryzuje się dużym wzrostem liczby mieszkańców. Jest to związane z rozwojem budownictwa deweloperskiego oraz z rozpoczęciem zagospodarowywania około stu hektarów terenów przeznaczonych pod nowe centrum miasta. Przyszłe centrum to rozległy obszar w środkowej części Lubonia przeznaczony w planie zagospodarowania przestrzennego pod budownictwo mieszkaniowe jedno- i wielorodzinne, gdzie docelowo zamieszka około 5 000 osób. Powstanie wiele nowych obiektów usługowych, a także nowe tereny rekreacyjno-sportowe. Miasto wykupuje w tym rejonie grunty pod przyszłe ulice i zieleń miejską.[potrzebny przypis]

Obecnie działa tu przemysł chemicznyLuvena, budowlany oraz wiele innych podmiotów gospodarczych; dawniej występował również przemysł spożywczy i metalurgiczny.

Transport[edytuj]

Autostrada A2 (w tle panorama Żabikowa)

Kolej[edytuj]

Przez Luboń przebiega linia kolejowa nr 271 Poznań – Wrocław, a także ma tu swój początek linia kolejowa nr 357 Sulechów – Luboń. Dworzec kolejowy znajduje się w północno-wschodniej części miasta, przy ulicy Dworcowej. Przez miasto przejeżdża wiele pociągów różnych relacji, między innymi InterCity: Szczecin – Wrocław czy EuroCity: Szczecin – Budapeszt, jednak bezpośrednio z lubońskiego dworca można dostać się tylko do kilku większych polskich miast (Poznań, Leszno, Wrocław).

Drogi[edytuj]

Transport zbiorowy[edytuj]

 Osobny artykuł: Komunikacja miejska w Luboniu.

Miasto Luboń obsługiwane jest przez Przedsiębiorstwo Transportowe Translub, MPK Poznań, ZUK Komorniki, oraz EKO-Rondo Puszczykowo.

Architektura[edytuj]

Wnętrze dawniej hali Zakładów Nawozów Fosforowych tzw. hala Poelziga, obecnie LUVENA

Zabytki[edytuj]

Lista zabytków rejestrowanych znajdujących się w Luboniu:

  • szkoła (obecnie Szkoła Podstawowa im. Św. Filipa Neri) przy ul. Armii Poznań z początku XX wieku
  • zespół zabudowy fabrycznej Zakładów Przemysłu Ziemniaczanego, wybudowany w latach 1904-1908, 1926-1930,
  • zespół fabryki chemicznej, obecnie Zakłady Chemiczne LUVENA S.A., wybudowany w latach 1909-1914,
  • domy kolonii mieszkalnej dawnej fabryki chemicznej, wybudowane w latach 1909-1914. Zespół obejmuje bloki od 1 do 4 i dom przy ul. Armii Poznań 51
  • teren obozu hitlerowskiego, obecnie Muzeum – Miejsce Pamięci Narodowej przy ul. Niezłomnych 2
  • poewangelicki kościół parafialny pw. św. Barbary z plebanią,, zbudowany w latach 1909-1912

Kościół św. Barbary[edytuj]

Budynek powstał w latach 1908-1912 przy ówczesnym Placu Wolności, wzniesiony przez społeczność wyznania ewangelicko-augsburskiego. Po II wojnie światowej przekazano go rzymskokatolickiej parafii pw. św. Barbary. Do tego czasu parafia mieściła się w przyklasztornej kaplicy Zgromadzenia Sióstr Służebniczek NMP. W trakcie remontu przeprowadzonego w 1951 roku, w głównym ołtarzu umieszczono obraz przedstawiający św. Barbarę, a sklepienie pokryto malowidłami. Przebudowano również chór, który został pomniejszony. Kościół wpisany jest do rejestru zabytków.

Pomnik Siewcy[edytuj]

Pomnik „Siewcy”

Pomnik powstały w 1923 roku jest jednym z najstarszych zabytków Lubonia. Dzieło artysty rzeźbiarza Marcina Rożka wpisało się na stałe w krajobraz parku przy ulicy Armii Poznań. Niemal trzymetrowej wysokości pomnik Siewcy, przedstawiający słowiańskiego rolnika siejącego zboże, wykonany jest z brązu i granitu. Pomnik zakupił koncern chemiczny dr Roman May z Lubonia. Marcin Rożek wyrzeźbił także podstawę, na której stanął wizerunek siewcy – jest to sześciometrowy cokół z fontanną przyozdobioną przedstawieniami delfinów. Całość ustawiono w ogrodzie jordanowskim, niedaleko osiedla zamieszkanego przez kadrę techniczną koncernu.

Kościół św. Jana Bosko[edytuj]

Zwiększająca się liczba mieszkańców Lubonia i Żabikowa, wywołała konieczność powstania nowej parafii. W 1931 roku zawiązał się tymczasowy komitet budowy kościoła. Od 1933 roku proboszczem parafii żabikowskiej był ks. Stanisław Streich, który czynnie włączył się w działalność komitetu. Jesienią 1934 roku ksiądz Streich nabył od Uniwersytetu Poznańskiego grunt pod budowę przyszłej świątyni. Architekt Sawicki przygotował projekt budowli, a pracami kierował Franciszek Reszelski. 6 października 1935 roku ks. Stanisław Streich odprawił pierwszą mszę przy bocznej nawie powstającego kościoła pod wezwaniem św. Jana Bosko. W kolejnych latach rozbudowano i wykończono wnętrze kościoła, a w 1939 roku powstała dzwonnica. Przez lata okupacji niemieckiej w murach kościoła magazynowano materiały sanitarne. Po wyzwoleniu, latem 1945 roku rozpoczęto odbudowę spalonej przez hitlerowców i zniszczonej działaniami wojennymi świątyni. W październiku 1946 roku odprawiono w niej, pierwsze po zakończeniu wojny, nabożeństwo. W latach 1976–1981 przeprowadzono przebudowę wnętrza kościoła. Od 2002 roku budynek świątyni prezentuje się w nowej, odmłodzonej szacie, którą zyskał przez otynkowanie ceglanych murów.

Architektura przemysłowa z XX w

Wybudowane w latach 1903-1904 fabryki: drożdży i przetwórstwa ziemniaczanego. Zbudowana w latach 1911-1912 Fabrika Moritz Milch & Co. Wszystkie zakłady zaprojektowane zostały przez niemieckiego architekta Hansa Poelziga

Oświata[edytuj]

Budynek gimnazjum nr 2 im. Jana Pawła II
Przedszkola

W roku 2009 w Luboniu funkcjonowało 8 przedszkoli

Szkoły podstawowe
Gimnazja
Szkoły średnie
Inne placówki
  • Poradnia Psychologiczno-Pedagogiczna

Religia[edytuj]

 Z tym tematem związana jest kategoria: Parafie w Luboniu.
 Osobny artykuł: Dekanat luboński.

Aż do 1928 roku obszar obecnego miasta Lubonia podlegał XIII-wiecznej parafii pw. św. Floriana we Wirach. W 1928 roku zostaje erygowana parafia św. Barbary w Żabikowie, do której należały wsie: Żabikowo, Luboń, Świerczewo oraz wydzielone z parafii komornickiej: Fabianowo i Kotowo. W 1935 roku powstaje parafia pw. św. Jana Bosko, która obejmuje Luboń i część Żabikowa. W 1979 roku poprzez oddzielenie się od Wir, utworzona zostaje parafia św. Maksymiliana Marii Kolbego w Lasku. Na terenie miasta znajduje się też Sala Królestwa Chrześcijańskiego Zboru Świadków Jehowy[15]

Sport[edytuj]

Piłka nożna:

Tenis stołowy:

  • Luboński Klub Tenisa Stołowego

Wydarzenia sportowe:

Współpraca międzynarodowa[edytuj]

Miasta partnerskie:

Lubonianie[edytuj]

 Z tym tematem związana jest kategoria: ludzie związani z Luboniem.

Zobacz też[edytuj]

Przypisy

  1. Jako gromada; Dz.U. z 1954 r. Nr 43, poz. 191.
  2. http://www.polskawliczbach.pl/Lubon, w oparciu o dane GUS.
  3. Na tablicy ogłoszeń UM Luboń jest zawieszona informacja na temat wprowadzenia jednego kodu dla całego miasta Luboń.
  4. Powierzchnia i ludność w przekroju terytorialnym w 2013 r.. Warszawa: Główny Urząd Statystyczny, 2013-07-26. ISSN 1505-5507.
  5. Dz.U. z 1954 r. Nr 49, poz. 254.
  6. Portal Regionalny i Samorządowy REGIOset (pol.). regioset.pl. [dostęp 2010-09-14].
  7. Powierzchnia i ludność w przekroju terytorialnym w 2013 r.. Warszawa: Główny Urząd Statystyczny, 2013-07-26. ISSN 1505-5507.
  8. Prof. dr hab. Bogdan Walczak – naukowiec, prorektor Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu.
  9. Uchwała Nr 33/54 Wojewódzkiej Rady Narodowej w Poznaniu z dnia 5 października 1954 r. w sprawie podziału na nowe gromady powiatu poznańskiego; w ramach Zarządzenia Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w Poznaniu z dnia 26 listopada 1954 r. w sprawie ogłoszenia uchwał Wojewódzkiej Rady Narodowej w Poznaniu z dnia 5 października 1954 r. dotyczących reformy podziału administracyjnego wsi (Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Poznaniu z 4 grudnia 1954 r., Nr. 20, Poz. 100)
  10. Dz.U. z 1954 r. Nr 49, poz. 254
  11. Uchwała Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w Poznaniu z dnia 6 października 1954 r. w sprawie ustalenia liczby członków miejskich rad narodowych (Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Poznaniu z dnia 8 października 1954 r., Nr. 16, Poz. 63)
  12. Oficjalny Serwis Urzędu Miasta Luboń, Luboń w liczbach [dostęp 12 listopada 2009].
  13. ab http://www.polskawliczbach.pl/Lubon, w oparciu o dane GUS.
  14. Ludność. Stan i struktura w przekroju terytorialnym, stan na 30.06.2008, GUS.
  15. Dane według raportów wyszukiwarki zborów (www.jw.org) z 6 stycznia 2015.
  16. ab Oficjalny Serwis Urzędu Miasta Luboń – Współpraca zagraniczna.

Bibliografia[edytuj]

  • S. Malepszak, B. Stanisławski, Wykopaliska archeologiczne w Luboniu, Luboń 1998.
  • G. Wojciech, 50 lat miasta 1954-2004, Luboń 2004.

Linki zewnętrzne[edytuj]

'