Tworzenie stron internetowych

Małogoszcz

Sprawdź naszą ofertę w zakresie tworzenia stron www oraz sklepów internetowych. Nasza firma oferuje wyzytówki online które przyciągną klientów w mieście Małogoszcz. Zapewniemy indywidualne podejście do Twojego biznesu. Konkurencyjne ceny i fachowe wykonanie zapewni Ci sukces. Miejsce w internecie jest jedną z metod na pozyskanie klientów dla Twojego biznesu, dobrze wykonana strona jest jednym z elementów który zachęcają kupującego do skorzystania z Twojej oferty. Aktualne rozwiązania jakie wykorzystujemy zapewniają skuteczne wykonanie naszej usługi.

Strony internetowe

Jeżeli chesz mieć własną stronę internetową, a Twoja firma znajduje się w miejscowości Małogoszcz - dobrze trafiłeś. Projektujemy, wdrażamy i tworzymy strony internetowe dla każdego. Napewno chesz aby klient wpisując w wyszukiwarkę nazwę "Twojej firmy + Małogoszcz" uzyskał informację o Twojej stronie oraz ofercie Twojej firmy. Dlatego jeżeli chcesz aby Twoja firma była dobrze widoczna kiedy wyszuka się informacje o mieście Małogoszcz warto stworzyć stronę korzystająć z naszych usług.
Pamietaj! jeśli "Strony Internetowe Małogoszcz" to tylko My.

Sklepy internetowe

Chcesz aby twój sklep był popularny i aby ludzie mogli go łatwo znaleźć, aby wpisując w wyszukiwarkę "sklep Małogoszcz" mogli trafić do twojej witryny i szybko oraz wygodnie zrobić zakupy? Potrzebujesz wydajnego i profesjonalnie wykonanego sklepu internetowego? Napisz teraz do nas. Projektujemy profesjonalne sklepy internetowe, dzięki naszym usługom możesz sprzedawać szybko i wygodnie w Internecie, na terenie miasta Małogoszcz i w całej Polsce!

Portfolio

Poniżej mozesz zobaczyć kilka nszych prac. Pamiętaj każdy sklep projektujemy indywidualnie pod konkretne potrzeby..

O mieście: Małogoszcz

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Skocz do: nawigacja, szukaj
Małogoszcz
Ratusz w Małogoszczu
Ratusz w Małogoszczu
Herb Flaga
Herb Małogoszcza Flaga Małogoszcza
Państwo  Polska
Województwo  świętokrzyskie
Powiat jędrzejowski
Gmina Małogoszcz
gmina miejsko-wiejska
Prawa miejskie 1408 - 1869, 1996
Burmistrz Jan Głogowski
Powierzchnia 9,68 km²
Populacja (30.06.2016)
• liczba ludności
• gęstość

3831[1]
395,8 os./km²
Strefa numeracyjna
41
Kod pocztowy 28-366
Tablice rejestracyjne TJE
Położenie na mapie województwa świętokrzyskiego
Mapa lokalizacyjna województwa świętokrzyskiego
Małogoszcz
Małogoszcz
Położenie na mapie Polski
Mapa lokalizacyjna Polski
Małogoszcz
Małogoszcz
Ziemia50°48′48″N 20°16′06″E/50,813333 20,268333
TERC
(TERYT)
2602034
SIMC 0249343
Urząd miejski
ul. Jaszowskiego 3a
28-366 Małogoszcz
Strona internetowa

Małogoszczmiasto w woj. świętokrzyskim, w powiecie jędrzejowskim, siedziba gminy miejsko-wiejskiej Małogoszcz.

Miasto królewskie w powiecie chęcińskim województwa sandomierskiego w drugiej połowie XVI wieku[2]. W latach 1975–1998 miasto administracyjnie należało do woj. kieleckiego. Nazwa miasta pochodzi od staropolskiego imienia męskiego Małogost[3].

Na koniec 2014 r. miasto zajmowało powierzchnię 9,68 km² i liczyło 3872 mieszkańców[4].

W Małogoszczu znajduje się Szkoła Podstawowa im. 24 lutego 1863 roku, Publiczne Gimnazjum oraz Liceum Ogólnokształcące im. Bohaterów Powstania Styczniowego. Funkcjonują one w jednym budynku przy ul. 11 Listopada. W pobliżu miasta znajduje się cementownia, której właścicielem obecnie jest koncern Lafarge. Życie kulturalne miasta organizuje Miejsko-Gminny Ośrodek Kultury. W architekturze urbanistycznej zwraca uwagę osiedle wybudowane w latach 70. XX wieku podczas wznoszenia Cementowni Małogoszcz. Centrum architektonicznym miasta jest zabytkowy rynek. Na terenie miasta działa rozbudowana sieć internetowa zapewniająca mieszkańcom nielimitowany dostęp do internetu. Rozpoczęła ona działalność w 2003 roku.

W mieście swoją siedzibę ma klub piłkarski Wierna Małogoszcz, grający w latach 2004-2011 w III lidze[5].

Przez miasto przechodzi szlak turystyczny niebieski niebieski szlak turystyczny z Jedlnicy do Żarczyc a na placu Kościuszki (rynku) zaczyna się czarny szlak do rezerwatu Milechowy[6].

Historia[edytuj]

Stacja kolejowa Małogoszcz zbudowana w 1911 roku
Kaplica św. Stanisława (cmentarna)

Małogoszcz został założony w czasach wczesnopiastowskich jako osada na skrzyżowaniu szlaków handlowych. Najstarsze zapiski o grodzie kasztelańskim pochodzą z bulli arcybiskupa gnieźnieńskiego z 1136. Gród miał arcybiskupowi oddawać dziesięcinę ze zboża, miodu oraz skór. W XII w. Małogoszcz stanowił ważny lokalny ośrodek gospodarczy. Osada była znana jako gród kasztelański Malogost oraz często odwiedzana przez książąt i królów polskich. W 1140 roku przebywała w Małogoszczu wdowa po Bolesławie Krzywoustym księżna Salomea. W 1259 roku gród został zniszczony przez najazd tatarski. W XIV wieku król Kazimierz Wielki wzniósł fortyfikacje obronne. W 1273 roku w Małogoszczu spędzała dzień Bożego Narodzenia Święta Kinga, ks. krakowska i sandomierska.

W 1408 Małogoszcz uzyskał od króla Władysława Jagiełły prawa miejskie. W 1572 roku przez Małogoszcz wieziono do Krakowa ciało Zygmunta Augusta. 1 czerwca 1582 roku w Małogoszczu nocował Stefan Batory udający się do Warszawy na swoją koronację. W latach 1591-1595 w Małogoszczu wybudowano kościół w stylu barokowym.

Pomyślny rozwój miasta był związany z rozwojem wyrobu płótna (XVI-XVII w.). W I połowie XVII wieku, zwłaszcza w czasie kiedy starostami małogoskimi byli Samuel i Stanisław Lanckorońscy, trwał nieprzerwanie do potopu szwedzkiego rozwój miasta, co znalazło potwierdzenie w liczbie ludności i stanie zabudowy. Szacuje się, iż przed „Potopem” w mieście było 180 budynków mieszkalnych i 1200 osób. Po odejściu wojsk szwedzkich, w 1661 r. przybyli do miasta lustratorzy królewscy naliczyli ogółem 130 budynków, z czego 114 w części królewskiej i 16 w części kościelnej. Liczbę ludności oszacowano na ok. 700-800 osób. Wynika z tego, że straty w ludziach zamknęły się w granicach 380-400 osób[7]. Był to obraz pełnej pauperyzacji miasta i mieszczan, jednak nie tak katastrofalny, jak zniszczonych niemal doszczętnie Chęcin.

W 1795 roku miasto znalazło się w zaborze austriackim. Małogoszcz zapisał się następnie w polskich walkach narodowowyzwoleńczych. W czerwcu 1794 zatrzymał się w nim z armią naczelnik Tadeusz Kościuszko po bitwie pod Szczekocinami. Kwaterował na plebanii, która pełniła też funkcję lazaretu (wśród rannych był Bartosz Głowacki). Tu też zmarli od ran odniesionych w bitwie pod Szczekocinami generałowie Insurekcji Kościuszkowskiej Jan Grochowski i Józef Wodzicki[8]. W nieistniejącym kościele św. Krzyża (Betanii) przy ulicy Warszawskiej, w 1794 roku mieścił się powstańczy lazaret (obecnie znajduje się tam szkoła).

24 lutego 1863 rozegrała się jedna z najkrwawszych bitew powstania styczniowegoI bitwa pod Małogoszczem. W małogoskiej plebanii mieścił się sztab generała Mariana Langiewicza. W bitwie tej brał także udział twórca Oddziałów Langiewicza z rejonu powiatu krotoszyńskiego (Baszków, Konarzew, Krotoszyn) Franciszek Nawrocki (Jakub Nawrot). Był on bliskim współpracownikiem dyktatora powstania[9]. Rzeka Łosośna uzyskała odtąd nazwę Wierna Rzeka, stając się tytułową bohaterką powieści Stefana Żeromskiego. Za pomoc powstańcom, a także z powodu spadku liczby ludności, w 1869 rząd rosyjski odebrał Małogoszczowi prawa miejskie.

W 1904 roku wielki pożar zniszczył znaczną część osady. Podczas I wojny światowej, na przełomie 1914 i 1915 roku linia frontu przebiegała w pobliżu Małogoszcza, który został doszczętnie zniszczony przez ogień artyleryjski. W 1915 roku wieś została zajęta przez wojska niemieckie i austriackie.

 Osobny artykuł: Stacja Małogoszcz.

Po odzyskaniu niepodległości przez Polskę w granicach woj. kieleckiego.

W styczniu 1945 do Małogoszcza wkroczyły wojska radzieckie.

W 1996 roku Małogoszcz odzyskał prawa miejskie.

Żydzi w Małogoszczu[edytuj]

W 1775 roku miasto uzyskało przywilej zabraniający żydowskiego osadnictwa. Jednakże prawdopodobnie ok. 1789 roku żyli już tutaj Żydzi. W 1882 roku powstała samodzielna gmina żydowska. W okresie międzywojennym liczba małogoskich Żydów stale wzrastała z 415 osób w 1921 r. (19% ogółu mieszkańców) do 1050 w 1938 r. Bożnica znajdowała się przy ulicy Jędrzejowskiej 16, zaś cmentarz przy szosie prowadzącej do Jędrzejowa. Podczas II wojny światowej, 28 sierpnia 1942 roku Niemcy zebrali wszystkich tutejszych Żydów i wywieźli ich do Jędrzejowa. Stamtąd deportowano ich do obozu zagłady w Treblince.

Demografia[edytuj]

  • Piramida wieku mieszkańców Małogoszcza w 2014 roku [1].


Piramida wieku Malogoszcz.png

Zabytki[edytuj]

  • kościół pw. Wniebowzięcia NMP wybudowany w latach 1591–1595, dzięki staraniom dziekana małogoskiego Jakuba Biedy Chrostkowica. W roku 1642 dobudowano wieżę. Do niej w roku 1894 dostawiono jeszcze kruchtę. Kościół, drewniana dzwonnica z połowy XIX w. oraz budynek plebanii z przełomu XVI/XVII stanowią zespół wpisany do rejestru zabytków nieruchomych (nr rej.: A.112/1-3 z 11.02.1967)[10].
    • chrzcielnica z 1610 roku
  • Kościół pw. św. Stanisława Biskupa z 1595 roku na wzgórzu Babinek. Zbudowany z inicjatywy Jakuba Biedy Chrostkowica. Obecnie pełni funkcję kaplicy cmentarnej. Okrągłą wieżę wieńczy fryz z ornamentowanych kafli późnorenesansowych z końca XVI stulecia. Kamienny, późnorenesansowy portal. W ołtarzu znajduje się obraz z końca XVIII wieku przedstawiający patrona kościoła, otoczonego duchowieństwem i szlachtą, ukazujący go w chwili wskrzeszania Piotrowina. Wpisany do rejestru zabytków nieruchomych (nr rej.: A.113 z 11.02.1967)[10]
  • cmentarz żydowski z II połowy XIX w. (nr rej.: A.114 z 8.01.1991)[10]
  • pomnik Tadeusza Kościuszki, wzniesiony przez małogoszczan w 1917 r.
  • cmentarz z mogiłami powstańców z 1863 roku

Nieistniejące:

  • Kościół św. Krzyża z 1617 r. ze szpitalem "Betania". Zniszczony po 1794 roku.

Wspólnoty wyznaniowe[edytuj]

Ciekawostki[edytuj]

Przypisy

  1. ab http://www.polskawliczbach.pl/Malogoszcz, w oparciu o dane GUS.
  2. Województwo sandomierskie w drugiej połowie XVI wieku. ; Cz. 2, Komentarz, indeksy, Warszawa 1993, s. 82.
  3. M. Karaś, O staropolskich imionach dwuczłonowych zachowanych w nazwach miejscowych, [w:] Onomastica, r. II, z. 2, Wrocław 1956.
  4. Powierzchnia i ludność w przekroju terytorialnym w 2011 r.. GUS, 2011-08-10, s. 142. ISSN 1505-5507.
  5. Szymon Piasta: 80 lat Świętokrzyskiego Związku Piłki Nożnej. Kielce: Oficyna Poligraficzna APLA Spółka Jawna, 2008, s. 292-294. ISBN 978-83-85953-44-9.
  6. opis szlaku na stronie Urzędu Miasta i Gminy.
  7. Por. E. Kosik, Ludność Małogoszcza w latach 1662-1686 w świetle ksiąg metrykalnych, „Studia Kieleckie”, nr 2, 1974, s. 61-73.
  8. Por. J. Wiśniewski, Historyczny opis kościołów, miast, zabytków i pamiątek w Jędrzejowskiem, Mariówka 1930, s. 107. (Gen. Józef Wodzicki pochowany został w kościele OO. Kapucynów w Krakowie).
  9. relacja Franciszka Nawrockiego (Jakuba Nawrota), zawarta w ks. Potomek banity, A. Nawrocki, Muzeum Regionalne im. H. Ławniczaka w Krotoszynie, por. www.genealogia.okiem.pl, spis powstańców styczniowych 1863r.
  10. abc Narodowy Instytut Dziedzictwa: Rejestr zabytków nieruchomych – województwo świętokrzyskie. 31 marca 2017; 7 miesięcy temu. [dostęp 2015-10-15]. s. 8.
  11. Dane według raportów wyszukiwarki zborów (www.jw.org) z 4 czerwca 2014.

Zobacz też[edytuj]

Linki zewnętrzne[edytuj]

'