Tworzenie stron internetowych

Milicz

Oceń naszą ofertę w zakresie tworzenia stron www oraz sklepów internetowych. Nasza firma oferuje strony www które przyciągną klientów w mieście Milicz. Zapewniemy szczegółowe podejście do Twojego biznesu. Niskie ceny i profesjonalne wykonanie zapewni Ci sukces. Miejsce w internecie jest jedną z metod na pozyskanie klientów dla Twojego biznesu, kreatywnie wykonana strona jest jednym z elementów który zachęcają kupującego do skorzystania z Twojej oferty. Aktualne rozwiązania jakie wykorzystujemy zapewniają skuteczne wykonanie naszej usługi.

Strony internetowe

Jeżeli chesz mieć własną stronę internetową, a Twoja firma znajduje się w miejscowości Milicz - dobrze trafiłeś. Projektujemy, wdrażamy i tworzymy strony internetowe dla każdego. Napewno chesz aby klient wpisując w wyszukiwarkę nazwę "Twojej firmy + Milicz" uzyskał informację o Twojej stronie oraz ofercie Twojej firmy. Dlatego jeżeli chcesz aby Twoja firma była dobrze widoczna kiedy wyszuka się informacje o mieście Milicz warto stworzyć stronę korzystająć z naszych usług.
Pamietaj! jeśli "Strony Internetowe Milicz" to tylko My.

Sklepy internetowe

Chcesz aby twój sklep był popularny i aby ludzie mogli go łatwo znaleźć, aby wpisując w wyszukiwarkę "sklep Milicz" mogli trafić do twojej witryny i szybko oraz wygodnie zrobić zakupy? Potrzebujesz wydajnego i profesjonalnie wykonanego sklepu internetowego? Napisz teraz do nas. Projektujemy profesjonalne sklepy internetowe, dzięki naszym usługom możesz sprzedawać szybko i wygodnie w Internecie, na terenie miasta Milicz i w całej Polsce!

Portfolio

Poniżej mozesz zobaczyć kilka nszych prac. Pamiętaj każdy sklep projektujemy indywidualnie pod konkretne potrzeby..

O mieście: Milicz

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Skocz do: nawigacja, szukaj
Ten artykuł dotyczy miasta. Zobacz też: inne miejscowości o nazwie Milicz.
Milicz
Rynek
Rynek
Herb Flaga
Herb Milicza Flaga Milicza
Państwo  Polska
Województwo  dolnośląskie
Powiat milicki
Gmina Milicz
gmina miejsko-wiejska
Data założenia XII wiek
Prawa miejskie 1245
Burmistrz Piotr Lech
Powierzchnia 13,50 km²
Wysokość 99 – 162[potrzebny przypis] m n.p.m.
Populacja (30.06.2016)
• liczba ludności
• gęstość

11 596[1]
859,0 os./km²
Strefa numeracyjna
71
Kod pocztowy 56-300
Tablice rejestracyjne DMI
Położenie na mapie powiatu milickiego
Mapa lokalizacyjna powiatu milickiego
Milicz
Milicz
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego
Mapa lokalizacyjna województwa dolnośląskiego
Milicz
Milicz
Położenie na mapie Polski
Mapa lokalizacyjna Polski
Milicz
Milicz
Ziemia51°31′39″N 17°16′17″E/51,527500 17,271389
TERC
(TERYT)
0213034
SIMC 0987130
Urząd miejski
ul. Trzebnicka 2
56-300 Milicz
Strona internetowa

Milicz (łac. Milicium[2], niem. Militsch) – miasto w północnej części województwa dolnośląskiego, leżące w powiecie milickim, siedziba gminy miejsko-wiejskiej Milicz, nad rzeką Barycz.

Historycznie leży na Dolnym Śląsku, na pograniczu z Wielkopolską. W latach 1975–1998 miasto administracyjnie należało do woj. wrocławskiego.

Według danych z 31 marca 2011 miasto ma 11 964 mieszkańców. Siedziba urzędu miejskiego i starostwa powiatowego.

Miasto leży przy drodze krajowej nr 15, przy linii kolejowej WrocławJarocin, ok. 55 km od Wrocławia, 125 km od Poznania i ok. 45 km od Ostrowa Wielkopolskiego.

Od nazwy Milicza wziął nazwę największy w Europie zespół stawów hodowlanychStawy Milickie. Co roku władze miejskie organizują tu imprezę zwaną Świętem Karpia Milickiego oraz Dni Ziemi Milickiej.

W miejscowości działało Państwowe Gospodarstwo Rybackie Milicz.

Nazwa[edytuj]

Nazwa Mielicz wśród innych nazw śląskich miejscowości w urzędowym pruskim dokumencie z 1750 wydanym w języku polskim w Berlinie[3].

Nazwa miejscowości pochodzi prawdopodobnie od polskiego słowa miły[4]. Milicz wzmiankowany po raz pierwszy w dokumencie z 1136 jako Milice oraz Milich[4]. Na dokument ten powołuje się niemiecki językoznawca Heinrich Adamy w swoim dziele o znaczeniu nazw miejscowości na Śląsku wydanym w 1888 roku we Wrocławiu. Wymieniając ją jako najwcześniejszą zanotowaną nazwę podaje jednocześnie jej znaczenie "Lieblingort" czyli po polsku "Miła, ulubiona miejscowość"[4].

Wymieniony jako jedna z posiadłości arcybiskupstwa gnieźnieńskiego – zamek „Milich” w przywileju papieża Hadriana IV z 1154. Natomiast dokument z 1249 wymienia Milicz po łacinie jako Milicium[5]. Miejscowość pod obecnie stosowaną nazwą Milicz zanotowany jest w łacińskojęzycznym dokumencie Przemysła I z 1249 roku[6]. Nazwa miejscowości w obecnie używanej formie Milicz wymieniona jest w łacińskim dokumencie z 1312 roku wydanym w Głogowie[7]. W księdze łacińskiej Liber fundationis episcopatus Vratislaviensis (pol. Księga uposażeń biskupstwa wrocławskiego) spisanej za czasów biskupa Henryka z Wierzbna w latach 1295–1305 miejscowość wymieniona jest w staropolskiej formie Mylicz[8][9]. Nazwę miejscowości w obecnej polskiej formie "Milicz" wymienia spisany ok. 1300 roku średniowieczny łaciński utwór opisujący żywot świętej Jadwigi Vita Sanctae Hedwigis[10].

Jeszcze w 1750 polska nazwa „Mielicz” wymieniona jest w języku polskim przez Fryderyka II pośród innych miast śląskich w zarządzeniu urzędowym wydanym dla mieszkańców Śląska[11]. Miejscowość wymieniona jest w opisie Śląska wydanym w 1787 roku w Brzegu w jęz. niemieckim jako Militsch, po łacinie Milich, Milith, oraz Milicium oraz w języku polskim jako Mielicz[2].

W alfabetycznym spisie miejscowości na terenie Śląska wydanym w 1830 roku we Wrocławiu przez Johanna Knie miejscowość występuje pod nazwami: niemiecką Militsch, polską Mielicz oraz łacińską Milicium[12]. Nazwę miejscowości jako Mielidza oraz Mielicza w książce "Krótki rys jeografii Szląska dla nauki początkowej" wydanej w Głogówku w 1847 wymienił śląski pisarz Józef Lompa[13]. Obecna nazwa została administracyjnie zatwierdzona 7 maja 1946[14].

Rys historyczny[edytuj]

Od czasów Bolesława Krzywoustego Milicz należał do ziemi śląskiej i był siedzibą kasztelanii. W latach 1164-1358 należał do Księstwa wrocławskiego, wymieniony jako jedno z miast przypadłych księciu Bolesławowi Wysokiemu.

Po Henryku Pobożnym miasto odziedziczył jego syn Henryk III. Później stanowił własność Henryka IV Probusa, a potem Henryka Grubego. W wyniku wojny z księciem głogowskim Milicz wchodzi we władanie Henryka Głogowczyka w 1290. Po śmierci Henryka Wiernego w 1309 miasto wraz z Oleśnicą dziedziczą książęta oleśniccy – Bolko i Konrad od których Milicz zakupiło biskupstwo wrocławskie. Od 1494 siedziba wolnego państwa stanowego należącego do Kurzbachów, a od 1590 do Maltzanów. Zachowany średniowieczny układ miasta zbliżony do owalu, z rynkiem i ulicami zbiegającymi się przy dawnych bramach miejskich.

Od 1348 w ramach Korony Czeskiej (w jej ramach część śląskiego księstwa oleśnickiego, od końca XV w. jako ośrodek państwa stanowego – baronatu), od 1742 w Królestwie Pruskim, od 1871 w Cesarstwie Niemieckim, od 1918 w tzw. Republice Weimarskiej, przekształconej po 1933 w Niemcy pod rządami dyktatora Adolfa Hitlera (tzw. III Rzesza).

22 stycznia 1945 zdobyty przez Armię Czerwoną został wraz z tzw. Ziemiami Odzyskanymi przyznany Polsce w ramach ładu pojałtańskiego przez zwycięskie mocarstwa II wojny światowej jako rekompensata za utracone przez Polskę Kresy Wschodnie.

Zabytki[edytuj]

Według rejestru Narodowego Instytutu Dziedzictwa na listę zabytków wpisane są[15]:

Budynek banku PKO BP, dawna apteka
  • miasto
  • kościół par. pw. św. Michała Archanioła, neorenesansowy z l. 1817-1821 – XIX wieku, z chrzcielnicą z 1561
  • kościół par. pw. św. Anny, z l. 1807-1808 – XIX wieku; ośrodek kultu św. Anny, od 2001 istnieje tutaj trzecia, najmłodsza parafia, ul. Łowiecka 1
  • kościół ewangelicki, jeden z sześciu tzw. „kościołów łaski”, obecnie rzymskokatolicki kościół pw. św. Andrzeja Boboli, szachulcowy, z 1709 – XVIII wieku
  • ruiny zamku książąt oleśnickich z XIV wieku, przebudowany w XV w.
  • zespół pałacowy, z drugiej poł. XVIII w.:
    • pałac klasycystyczny, z końca XVIII wieku, od 1963 Zespół Szkół Leśnych
    • park pałacowy; pierwszy na Śląsku park w stylu angielskim o powierzchni ok. 80 ha, powstał około 1800 r.
  • dom, ul. Lwowska 22 (dawniej ul. Okrzei), z XVIII/XIX w.

inne zabytki:

  • ruiny Czarnej Bramy w parku pałacowym
  • grobowiec hrabiego Maltzana
  • brama wjazdowa (dworska)
  • grodzisko Chmielnik, ślady osadnictwa z ok. 7000 lat p.n.e. z około 1815

Demografia[edytuj]

Piramida wieku mieszkańców Milicza w 2014 roku[1].
Piramida wieku Milicz.png

Nazwa, herb, flaga[edytuj]

Nazwa Milicz pochodzi od imienia Milik, którego można uznać za legendarnego założyciela miasta. Została stworzona poprzez dodanie martwego już dziś przyrostka dzierżawczego -ь (jer miękki), a więc brzmiała Milikь – podobnie jak Wrocławь czy Poznanь powstałe od Wroclawa i Poznana. Przyrostek ten z czasem powodował zmiękczenie poprzedzającej go spółgłoski, stąd dzisiejsza wymowa Wrocławia czy Poznania. Pierwotnie zatem nazwa Milicz musiała być wymawiana przez miękkie cz, które jednak w dalszych dziejach języka polskiego stwardniało.

Herb Milicza przedstawiający świętego Jerzego na koniu zabijającego smoka istnieje co najmniej od XV w., gdyż taki wizerunek widnieje na najstarszej zachowanej pieczęci miejskiej.

W niemieckich czasach flaga Milicza miała kolorystykę biało-żółtą i pochodziła od flagi tutejszego bractwa kurkowego; w czasach PRL nieużywana. Do tematu flagi wrócono po upadku systemu i pierwszych wolnych wyborach samorządowych w 1990 r.. Do niemieckich barw dodano zieleń (symbolizującą otaczające Milicz lasy), by odróżnić ją od popularnej w Polsce flagi papieskiej. Uchwałą Rady Miejskiej w Miliczu flaga gminy Milicz to 3 poziome pasy: biały – żółty – zielony.

Burmistrzowie i pełniący funkcję burmistrza od 1990[edytuj]

  • 1990-1994 – J. Wierzowiecki
  • 1994-1998 – T. Staniewska
  • 1998-2002 – W. Wall
  • 2002-2006 – R. Mieloch
  • 2006-2010 – D. Stachowiak, J. Supeł, D. Stachowiak, R. Augustyn, R. Mieloch, D. Duszyński, P. Wybierała
  • 2010-2014 – P. Wybierała
  • 2014-2018 – P. Lech

Komunikacja[edytuj]

Przez miasto przebiegają drogi: krajowa i wojewódzkie:

oraz linia kolejowa ze stacją Milicz łącząca Milicz z miastami: Wrocław, Oleśnica, Krotoszyn, Jarocin, Poznań.

Komunikacje autobusową w Miliczu i okolicach zapewnia lokalny oddział przedsiębiorstwa PKS Wołów sp. z o.o. Utrzymywane są regularne linie do Wrocławia, Wołowa, Trzebnicy, Twardogóry, Sycowa, Poznania, Żmigrodu, Sulmierzyc, Krotoszyna, Jutrosina i in. Można tu też spotkać autobusy przedsiębiorstw PKS Konin, PKS Polbus Wrocław, PKS Leszno, PKS Bydgoszcz oraz PKS-Tour Jelenia Góra.

Klimat (1979-2013)[edytuj]

Średnie miesięczne ciśnienie atmosferyczne waha się od 1014,5 hPa (IV) do 1018,4 hPa (I), największy zanotowany wzrost ciśnienia 24 hPa, największy spadek 29 hPa[16].

Średnia roczna prędkość wiatru wynosi 4,1 m/s. Najmniejsze średnie zachmurzenie osiąga 47% (VIII), największe 75% (XII), średnie roczne 60%[17].

Średnia roczna temperatura powietrza osiąga +8,8 °C. W przebiegu rocznym najchłodniejszy jest styczeń (-1,1 °C), najcieplejszy lipiec (+18,7 °C). Najwyższą maksymalną temperaturę zanotowano 10 sierpnia 1992 (+37,6 °C), najniższą temperaturę minimalną 14 stycznia 1987 (-28,5 °C)[16].

Absolutna amplituda temperatury powietrza osiągnęła 66,1 °C. W ciągu roku występuje 43 dni gorących, czyli takich, w których maksymalna temperatura przekracza 25 °C, z czego 7 to dni upalne z temperaturą powyżej 30 °C; czasami zdarzają się w Miliczu dni bardzo upalne, podczas których maksymalna temperatura przekracza 35 °C. Najdłuższe fale upałów nad miastem wystąpiły:

  • 6–11 VIII 1992 r. (6 dni)
  • 23 VII – 2 VIII 1994 r. (11 dni)
  • 18–28 VII 2006 r. (11 dni)
  • 25–29 VII 2008 r. (5 dni)
  • 10–17 VII 2010 r. (8 dni)[16]

Najwięcej dni upalnych (z temperaturą maksymalną powyżej 30 °C) zanotowano w 1994 r. – aż 20 dni, z czego 12 w lipcu 1994. Latem występują bardzo rzadko tzw. tropikalne noce, kiedy temperatura minimalna nie spada poniżej 20 °C. Zdarzają się one od końca czerwca do początku sierpnia. Najwyższą minimalną temperaturę w Miliczu zanotowano 29 VII 2013 r. i było to 21,6 °C[16].

Dni mroźnych, z ujemną temperaturą maksymalną (poniżej 0 °C) jest w Miliczu tylko 28 rocznie. Średnia roczna suma opadu wynosi 461 mm[16].

Największe średnie miesięczne sumy opadu 70 mm (VII), najmniejsze 24 mm (II). Notowanych jest średnio 103 dni z opadem w roku (z maksimum w lecie)[16].

Średnia temperatura i opady dla Milicza
Miesiąc Sty Lut Mar Kwi Maj Cze Lip Sie Wrz Paź Lis Gru Roczna
Rekordy maksymalnej temperatury [°C] 14.4 18.3 21.6 30.1 31.0 35.5 36.5 37.6 30.5 26.0 18.5 14.6 37,6
Średnie temperatury w dzień [°C] 1.7 3.0 7.8 14.1 19.7 22.3 24.4 24.2 19.1 13.7 6.9 3.0 13,3
Średnie dobowe temperatury [°C] -1.1 -0.4 3.5 8.7 13.9 16.7 18.7 18.4 13.9 9.1 3.8 0.4 8,8
Średnie temperatury w nocy [°C] -4.0 -3.5 -0.3 3.5 8.1 11.4 13.2 12.8 9.2 5.0 0.8 -2.3 4,5
Rekordy minimalnej temperatury [°C] -28.5 -24.5 -16.7 -6.4 -2.5 2.5 5.1 4.5 0.3 -7.8 -12.9 -20.0 -28,5
Opady [mm] 27 24 30 27 46 54 70 54 39 27 31 32 462
Średnia liczba dni z opadami 8 8 8 7 9 11 11 9 8 7 8 9 103
Źródło: Na podstawie 35-lecia 1979-2013[18]

Turystyka i rekreacja[edytuj]

Liczne trasy rowerowe przebiegają także przez kompleksy stawów hodowlanych (największych w Europie), malownicze tereny Parku Krajobrazowego „Dolina Baryczy” i na obrzeżach chronionego Rezerwatu „Stawy Milickie”. W Miliczu znajduje się też ostoja koników polskich. Rzeka Barycz wykorzystywana jest również do turystyki kajakowej.

Wspólnoty wyznaniowe[edytuj]

Kościół św. Anny w Miliczu

W Miliczu mieści się dekanat Milicz wraz parafiami rzymskokatolickimi św. Andrzeja Boboli, św. Anny, św. Michała Archanioła. W Miliczu Katolicki Kościół Narodowy w Polsce ma swoją Kurię Biskupią oraz siedzibę Seniora Kościoła. Biskupem jest bp Adam Rosiek.

Działalność religijną prowadzą także dwa Zbory Świadków Jehowy: Milicz-Południe, Milicz-Północ[19].

Osoby związane z miastem[edytuj]

 Z tym tematem związana jest kategoria: Ludzie związani z Miliczem‎.

Współpraca międzynarodowa[edytuj]

Miasta partnerskie:

Zobacz też[edytuj]

Przypisy

  1. ab http://www.polskawliczbach.pl/Milicz, w oparciu o dane GUS.
  2. ab Friedrich Albert Zimmermann: Beytrage zur beschreibung von Schliesen. Brieg: Johann Ernst Tramp, 1787, s. 373.
  3. Pruski dokument z 1750 ustalający urzędowe opłaty na Śląsku – „Wznowione powszechne taxae-stolae sporządzenie, Dla samowładnego Xięstwa Sląska, Podług ktorego tak Auszpurskiey Konfessyi iak Katoliccy Fararze, Kaznodzieie i Kuratusowie Zachowywać się powinni. Sub Dato z Berlina, d. 8. Augusti 1750”.
  4. abc Heinrich Adamy: Die Schlesischen Ortsnamen ihre entstechung und bedeutung. Breslau: Verlag von Priebotsch`s Buchhandlung, 1888, s. 9.
  5. Władysław Jan Grabski „300 miast wróciło do Polski” Instytut wydawniczy PAX Wrocław 1960.
  6. "Kodeks dyplomatyczny Wielkopolski", tom I, Biblioteka Kórnicka, Poznań 1877, str.243.
  7. "Codex Diplomaticus Maioris Poloniae", tomus II, Biblioteka Kórnicka, Poznań 1878, str. 292..
  8. Liber fundationis episcopatus Vratislaviensis online.
  9. H. Markgraf, J.W. Schulte, „Codex Diplomaticus Silesiae T.14 Liber Fundationis Episcopatus Vratislaviensis”, Breslau 1889.
  10. "Monumenta Poloniae Historica", Tom IV, Akademia Umiejętności w Krakowie, Lwów 1884, "Vita Sanctae Hedwigis", str. 607.
  11. „Wznowione powszechne taxae-stolae sporządzenie, Dla samowładnego Xięstwa Sląska, Podług ktorego tak Auszpurskiey Konfessyi iak Katoliccy Fararze, Kaznodzieie i Kuratusowie Zachowywać się powinni. Sub Dato z Berlina, d. 8. Augusti 1750”.
  12. Johann Knie 1830 ↓, s. 974.
  13. Józef Lompa, „Krótki rys jeografii Śląska dla nauki początkowej”, Głogówek 1847, str.11.
  14. Zarządzenie Ministrów: Administracji Publicznej i Ziem Odzyskanych z dnia 7 maja 1946 r. (M.P. z 1946 r. Nr 44, poz. 85).
  15. Rejestr zabytków nieruchomych woj. dolnośląskiego. Narodowy Instytut Dziedzictwa. [dostęp 19.9.2012]. s. 124.
  16. abcdef E-OBS (ang.). European Climate Assessment & Dataset.
  17. Climate Reanalyzer (ang.). Climate Change Institute & University of Main.
  18. European Climate Assessment & Dataset. [dostęp 2014-08-27].
  19. Dane według raportów wyszukiwarki zborów (www.jw.org) z 4 czerwca 2014.
  20. I Liceum Ogólnokształcące im. Armii Krajowej w Miliczu. 1948. lo1milicz.pl. [dostęp 2017-01-02].

Literatura[edytuj]

  • Johann Knie: Alpabetisch, Statistisch, Topographische Uebersicht aller Dorfer, Flecken, Stadt und andern Orte der Konigl. Preus. Provinz Schliesen.... Breslau: Barth und Comp., 1830.

Linki zewnętrzne[edytuj]

'