Tworzenie stron internetowych

Narzym

Oceń naszą ofertę w zakresie tworzenia stron www oraz sklepów internetowych. Nasza firma oferuje sklepy w internecie które przyciągną klientów w mieście Narzym. Zapewniemy szczegółowe podejście do Twojego biznesu. Atrakcyjne ceny i dobre wykonanie zapewni Ci sukces. Strona internetowa jest jedną z metod na pozyskanie klientów dla Twojego biznesu, dokładnie wykonana strona jest jednym z elementów który zachęcają kupującego do skorzystania z Twojej oferty. Rozwiązania na czasie jakie wykorzystujemy zapewniają skuteczne wykonanie naszej usługi.

Strony internetowe

Jeżeli chesz mieć własną stronę internetową, a Twoja firma znajduje się w miejscowości Narzym - dobrze trafiłeś. Projektujemy, wdrażamy i tworzymy strony internetowe dla każdego. Napewno chesz aby klient wpisując w wyszukiwarkę nazwę "Twojej firmy + Narzym" uzyskał informację o Twojej stronie oraz ofercie Twojej firmy. Dlatego jeżeli chcesz aby Twoja firma była dobrze widoczna kiedy wyszuka się informacje o mieście Narzym warto stworzyć stronę korzystająć z naszych usług.
Pamietaj! jeśli "Strony Internetowe Narzym" to tylko My.

Sklepy internetowe

Chcesz aby twój sklep był popularny i aby ludzie mogli go łatwo znaleźć, aby wpisując w wyszukiwarkę "sklep Narzym" mogli trafić do twojej witryny i szybko oraz wygodnie zrobić zakupy? Potrzebujesz wydajnego i profesjonalnie wykonanego sklepu internetowego? Napisz teraz do nas. Projektujemy profesjonalne sklepy internetowe, dzięki naszym usługom możesz sprzedawać szybko i wygodnie w Internecie, na terenie miasta Narzym i w całej Polsce!

Portfolio

Poniżej mozesz zobaczyć kilka nszych prac. Pamiętaj każdy sklep projektujemy indywidualnie pod konkretne potrzeby..

O mieście: Narzym

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Skocz do: nawigacja, szukaj
Narzym
Narzym
Państwo  Polska
Województwo warmińsko-mazurskie
Powiat działdowski
Gmina Iłowo-Osada
Wysokość 307 m n.p.m.
Liczba ludności (2011) 1684
Strefa numeracyjna (+48) 23
Kod pocztowy 13-240
Tablice rejestracyjne NDZ
SIMC 0116518
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego
Mapa lokalizacyjna województwa warmińsko-mazurskiego
Narzym
Narzym
Położenie na mapie Polski
Mapa lokalizacyjna Polski
Narzym
Narzym
Ziemia53°11′04,7″N 20°15′30,0″E/53,184639 20,258333
Kościół (XV w.) św. Jana Chrzciciela – widok od strony południowej
Kościół – widok od strony północnej
Rozebrany budynek dworca kolejowego
Mazurska chata przy ul. Dworcowej
Budynek dawnej siedziby urzędu stanu cywilnego w czasach wojny siedziba Gestapo,po wojnie Przedszkole do roku 1995, obecnie budynek w pełni mieszkalny

Narzym (niem. Wildenau) – wieś w Polsce położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie działdowskim, w gminie Iłowo-Osada. Miejscowość leży przy linii kolejowej E 65 należącej do IV Europejskiego Korytarza Transportowego (Baltic-Adriatic Corridor) łączącego państwa nadbałtyckie z krajami położonymi nad Morzem Adriatyckim i na Bałkanach

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa ciechanowskiego.

Rys historyczny[edytuj]

Teren wsi zamieszkany był pierwotnie przez pruskie plemię Sasinów. Od 1260 r. ziemia ta należała do zakonu krzyżackiego. Przywilej lokacyjny pochodzi z 1384 r., kiedy to wielki mistrz nadał rycerzowi Mieczysławowi (Menczelinus, Menzel) von Wildenau i jego braciom (Hankowi, Guntrowi i Janowi) w 1371 roku 40 włók , a w 1384 roku jeszcze 60 włók ziemi, między Kisinami a granicą mazowiecką. Mieczysławowi przypadło z tego 40, pozostałym braciom po 20 włók. Każdy z nich był zobowiązany do wystawienia na swój koszt jednej służby rycerskiej. Właściciele wsi wznieśli nad strumieniem przepływającym przez Narzym wieżę obronną (stołp). Stanowisko znajdowało się pierwotnie na płaskiej wyspie na stawie, W czasie badań okazało się, że pierwotnie był to „stożkowaty” nasyp, na którym wybudowano murowaną potężną wieżę o średnicy 8-10 m, obok której znajdowały się drewniane zabudowania pomocnicze. Badania dendrochronologiczne pozwoliły datować zabudowę na początek 2. połowy XIV wieku. Tego typu obiekt w tym czasie uznać trzeba za zamkowy, nawiązujący być może do realizacji nadreńskich. Na terenie państwa zakonnego jest to, jak do tej pory, jedyny odnaleziony prywatny zamek. Na przełomie XV/XVI wieku, po zmianie właściciela, kopiec splantowano i poszerzono, a następnie wybudowano kamienno-ceglany zamek. Było to czworoboczne założenie z dwiema flankującymi kwadratowymi wieżami[1]. Obok znajdował się późniejszy dworek właścicieli majątku.

Przed budową kolei Narzym był głównym centrum edukacyjno-kulturalnym na tych terenach, powstała pierwsza szkoła, mieściły się tu siedziby Obwodowego Inspektoratu Szkolnego, jak i również Stacji Nauczania Wędrownego Religii Katolickiej.

W drugiej połowie XIX wieku właścicielem dóbr narzymskich był niejaki Teodor Heinrich.

Narzym został włączony do Polski w 1920 r. na mocy postanowień traktatu wersalskiego.

Nazwa[edytuj]

Pierwotna nazwa wsi to Menztzelsdorf i pochodzi ona od imienia jej właściciela Mieczysława. Dzisiejsza nazwa Narzym pojawiła się w XV wieku i używana była powszechnie w księgach czynszowych. Nazwa ta jest, prawdopodobnie, tworem znacznie wcześniejszym, gdyż już podczas procesu w sporze granicznym między Zakonem a królem Polski w Budzie używana jest przy opisach konfliktów granicznych (1410-1413). Według legendy jej geneza wywodzi się od narzynania znaków na drzewach, co znajduje potwierdzenie w badaniach prowadzonych nad tutejszym pograniczem przez prof. Elżbietę Kowalczyk-Heyman. Krzyżacy przy wytyczaniu granicy, tam gdzie brak było naturalnej linii limitacyjnej (np. rzeki), stosowali inne znaki, a w tym nacięcia na pniach drzew w terenach zalesionych. W związku z tym można z tego wyprowadzić wniosek, że Menzel von Wildenau, który był specjalistą od wytyczania granic zastosował takie nacięcia na drzewach (prawdopodobnie krzyże) wzdłuż swojej południowej granicy, która była jednocześnie granicą państwa zakonnego z Mazowszem. Ponieważ cały ówczesny teren wokół siedziby Mieczysława był zalesiony narznięcia na pniach drzew znajdowały się wokół jego dóbr. Tak oznakowaną siedzibę Menzla poczęto nazywać "Narzynem". Do dziś ludność zamieszkująca w miejscowościach leżących na południe od Narzymia określa tą wieś jako "Narzyn".

Zabytki[edytuj]

  • kościół parafialny z początku XV wieku, w którym nadal sprawowane są nabożeństwa. Niewielka ceglana świątynia z wieżą od zachodu posadowiona jest na masywnym kamiennym fundamencie. Od wschodu przylega do niej zakrystia z początku XX wieku. Na wieży kościelnej do dziś można znaleźć ślady wizyty Armii Czerwonej. Zabytkowe wyposażenie wnętrza świątyni zostało niemal w całości zniszczone przez katolików (kościół od XVI wieku do 1945 roku należał do protestantów). Zachowała się jedynie gotycka skarbonka oraz kamienna chrzcielnica, mająca według kroniki kościelnej pochodzić z lat 1225-1230. Kościół parafialny obecnie jest pod wezwaniem Św. Jana Chrzciciela.
    Na ścianach zewnętrznych można zobaczyć koliste otwory w cegłach. Powstały one przez mozolne "wiercenie" palcami przez wiernych. Był to specyficzny rodzaj odprawiania pokuty, mający swe korzenie jeszcze w średniowieczu.
  • Wokół kościoła rozciągał się kiedyś cmentarz (dziś wszystkie nagrobki spoczywają razem z dawnym wyposażeniem kościoła w pobliskim bagnie). Pod powierzchnią cmentarza niemieccy archeolodzy odkryli przed I-szą wojną światową średniowieczny piec do wypalania cegły, służący najprawdopodobniej podczas budowy kościoła.
  • zabudowania dawnego majątku (własność prywatna)
  • zabytkowy budynek dawnej szkoły
  • chata mazurska przy ul. Dworcowej

W planach wsi jest utworzenie w Narzymiu skansenu archeologicznego, gdyż przeciętny turysta obecnie niewiele może zobaczyć.

Iglica wieży kościelnej z licznymi przestrzelinami

Osoby związane z Narzymiem[edytuj]

Z Narzymiem jest związany ród Narzymskich, herbu Dołęga, którego członkowie pełnili ważne funkcje polityczne, społeczne, gospodarcze oraz kulturalne na szczeblu regionalnym , jak i ogólnokrajowym:

Inni:

  • Andrzej Concius – urodził się w 1626 roku w Narzymiu w rodzinie tutejszego pastora Jakoba Conciusa. Naukę rozpoczął w szkole kościelnej w Narzymiu, którą prowadził jego ojciec. Następnie ukończył szkołę miejską w Działdowie i studiował na Uniwersytetach w Królewcu (dzisiejszy Kaliningrad), Wittenberdze i Holandii. Opublikował kilka prac z zakresu matematyki, astronomii, przyrody oraz filozofii. Wykładał matematykę na Uniwersytecie Królewieckim, a od roku 1664 był rektorem i profesorem tej uczelni. Był ewangelickim duchownym i zwierzchnikiem szkół kościelnych. Zmarł w 1682 roku.
  • Samuel Daniel Paulini – pastor narzymski, pełnił on również urząd Obwodowego Inspektora Szkolnego.
  • Jan Krengelewski (ur. 6 stycznia 1884 w Narzymiu, zm. 7 marca 1941 w Dachau) – polski działacz robotniczy, poseł na Sejm RP (1938–1939).
  • Ernest Kościński (ur. 1914 w Narzymiu, zm. we wrześniu 1939 pod Modlinem) – folklorysta polski, poeta, nauczyciel, działacz działdowskiego Związku Mazurów. Pogrzebany na cmentarzu parafialnym w Narzymiu, gdzie spoczywa w nieoznakowanej mogile. W uznaniu jego zasług nazwano jedną z ulic w Olsztynie jego imieniem.
  • Wojciech Olszewski ur. 1908 r. w Pierławce k. Działdowa, nauczyciel Publicznej Szkoły Powszechnej stopnia III im. Marszałka Józefa Piłsudskiego w Narzymiu, działacz Związku Mazurów w Działdowie, referent prasowy Stowarzyszenia OSP Narzym, folklorysta. We wrześniu 1939 r. był dowódcą placówki bojowej w Kisinach wchodzącej w skład I Mazurskiego Baonu Obrony Narodowej "Mazury
  • Karol Gozdawa - Godlewski ur. 3 lipca 1921 r. w Narzymiu, syn hrabianki Fabiany Hutten - Czapskiej, córki byłego carskiego prezydenta Mińska oraz kapitana WP Józefa Gozdawy - Godlewskiego.Karol Godlewski w czasie II wojny światowej emigrował do Francji, potem Anglii. Po zdobyciu wykształcenia na renomowanych uczelniach we Francji i Wielkiej Brytanii emigrował do Kanady, gdzie awansował na dyrektora technicznego w koncernie Massey – Fergusson. Zmarł 8.04.2008 r. w Kingston (Kanada) i został pogrzebany na tamtejszym cmentarzu. Jego siostrą jest Izabela Godlewska de Aranda, żona hiszpańskiego dyplomaty, znana malarka i rzeźbiarka.

Czasy współczesne[edytuj]

Od początku lat 90. w miejscowości zaczęto modernizować i budować infrastrukturę. Narzym jest w pełni objęty siecią gazową, wodociągową, kanalizacyjną, telekomunikacyjną w pełnym zakresie, dostępny jest internet oferowany siecią kablową i radiową. Stan dróg dojazdowych jak i w samej miejscowości uważany jest jako dobry.

Funkcje miejscowości
Ochrona zdrowia
  • Zakład Opieki Zdrowotnej w Narzymiu
  • Apteka
Edukacja
Kultura, sport i rekreacja
  • W Narzymiu corocznie organizowane są Ogólnopolskie Masowe Biegi Przełajowe im. Henryka Szordykowskiego, które są zaliczane do punktacji Grand Prix Polskiego Związku Lekkiej Atletyki
  • Pełno wymiarowa Hala Sportowa, gdzie organizowane są imprezy z możliwością zakwaterowania i pełnego wyżywienia.
  • Stadion Sportowy do piłki nożnej
  • Kompleks boisk Orlik 2012
  • Plac zabaw wraz z ogródkiem jordanowskim, boiskiem do koszykówki i piłki plażowej
  • Klub Sportowy Iskra Narzym, grający w lidze okręgowej województwa warmińsko-mazurskiego
  • Ochotnicza Straż Pożarna w Narzymiu
  • Bar, dyskoteka Grota
  • Bar Manhattan
  • Świetlica Wiejska
Zakłady pracy
  • Zakład produkujący trumny "Drewan"
  • Firma przewozowo-usługowa (sprzedaż węgla)
  • Duża ok. 1500 hektarowa ferma rolna
  • Ferma drobiarska
Inne
  • Agencja Pocztowa
  • Przystanek PKP

Demografia[edytuj]

Dane z 10 listopad 2011

Opis Ogółem Kobiety Mężczyźni
jednostka osób  % osób  % osób  %
populacja 1684 100 868 51 816 49

Spis ulic[edytuj]

  • ul. Cicha
  • ul. Dworcowa
  • ul. Kościelna
  • ul. Kraszewska
  • ul. Kwiatowa
  • ul. Leśna
  • ul. Łąkowa
  • ul. Młyńska
  • ul. Ogrodowa
  • ul. Piaskowa
  • ul. Robotnicza
  • ul. Spokojna
  • ul. Sportowa
  • ul. Wąska
  • ul. Wierzbowska
  • ul. Wincentego Witosa
  • ul. Żytnia

Komunikacja[edytuj]

Ciekawostki[edytuj]

  • W narzymskim lesie prawdopodobnie polował niegdyś sam Józef Piłsudski
  • Prawdopodobnie na podstawie wydarzeń jakie miały miejsce w 1409 roku na pograniczu, a dokładniej w Narzymiu i na Mławce, Henryk Sienkiewicz w 1892 roku rozpoczął pisać książkę pod tytułem "Krzyżacy"
  • Po przekazaniu Działdowszczyzny Polsce w 1920 r. w Narzymiu osiedliła się grupa reimigrantów z USA, którzy na apel Ignacego Jana Paderewskiego wrócili budować odrodzony Kraj.Ludzie ci wykupili większość gospodarstw wiejskich od tutejszych Mazurów, którzy optowali za Niemcami i wyprowadzili się w granice Prus Wschodnich. Grono to w okresie międzywojennym tworzyło elitę wsi silnie związaną z Kościołem katolickim.
  • Narzym zasłynął ze spektakularnych sporów w walce wyznań (katolików, ewangelików i prawosławnych) o tamtejszą świątynie. Spór ten rozpoczął się w momencie sekularyzacji państwa krzyżackiego i przyjęcia luteranizmu w Prusach Książęcych. Władający wówczas Narzymiem Mikołaj Narzymski (syn kasztelana płockiego Jakuba i kasztelanki dobrzyńskiej Katarzyny Radzikowskiej h. Ogończyk) w latach 1561 - 1562 został oskarżony przed kapitułą płocką, że jako dziedzic Narzymia w Prusach sprzyja szerzącej się tam herezji (luteranizmowi), co czyni poprzez fakt, iż dopuścił do swego patronackiego kościoła duchownego ewangelickiego i uczestniczy w jego nabożeństwach przyjmując Komunie Świętą pod dwoma postaciami. Jako komes na Narzymiu w Prusach, w tym samym czasie ubiegał się o godność kasztelana sierpskiego w koronie polskiej i chcąc udowodnić swoją niewinność i oddanie kościołowi rzymskiemu porzucił Narzym oddając go w różnego rodzaju dzierżawy. Ostatecznie w 1563 r. otrzymał godność kasztelana sierpskiego. W jego imieniu walkę o kościół w Narzymiu podjął wojewoda płocki Kryski oraz jego brat Stanisław Narzymski pozostający na sąsiednich dobrach Białuty. Zbrojnie zajęto kościół i osadzono w nim katolickiego księdza. Ostatecznie jednak po sprzedaży Narzymia księciu pruskiemu świątynie przejęli protestanci w 1591 r. i mimo wielu prób odzyskania, a w tym głośnej próby z 1741 r. kiedy to uzbrojony w pistolet szlachcic polski wtargnął do kościoła i groził zabiciem pastora Jaksteina, kościół pozostał w rękach ewangelików. Gdy w 1920 r. Narzym znalazł się w granicach Odrodzonej Polski próby odzyskania przez katolików świątyni nasiliły się. Grupa osiedlonych tu reimigrantów z USA słała petycje do ówczesnego wojewody pomorskiego o zdjęcie z iglicy wieży kościelnej pruskiego orła i przekazanie kościoła katolikom. Ponownie usiłowano zastrzelić pastora ewangelickiego Heldta. W tajemniczych też okolicznościach w 1937 r. zginął ówczesny pastor narzymski Wilck. W tym też czasie doszło do roszczeń ze strony osiedlonych w Narzymiu za sprawą hrabiego Emeryka Hutten-Czapskiego, wyznawców prawosławia. Ostatecznie katolicy przejęli kościół w marcu 1945 r. W przejęciu kościoła uczestniczyły wówczas wszystkie działające w powiecie siły polityczne oraz dwaj duchowni katoliccy z diecezji płockiej. Fakt przekazania narzymskiego kościoła katolikom został usankcjonowany również przez władze polskie pismem z dnia 14.08.1945 r. wydanym przez Urząd Wojewódzki Warszawski pełnomocnikowi Konsystorza Kościoła Ewangelicko - Augsburskiego ks. Ewaldowi Lodwich - Ledwemu, co zostało przyjęte i potwierdzone przez Starostwo Powiatowe w Działdowie pismem - pełnomocnictwem wydanym w dniu 25.08.1945 r. nr L.O-adm.06/9 dla ks. Lodwicha przez Starostę Gracjana Wyrzykowskiego.

Zobacz też[edytuj]

Przypisy

  1. Nieznany prywatny zamek na pograniczu krzyżacko-mazowieckim [w:] G. Nawrolska (red.), XV Sesja Pomorzoznawcza. Materiały z konferencji 30 listopada – 2 grudnia 2005 r., 317-321. Elbląg: Muzeum Archeologiczno-Historyczne.

Bibliografia[edytuj]

  • Jerzy Antoni Kostka, Kostkowie herbu Dąbrowa . Wyd.Z.P. POLIMER  Koszalin 2010, ​ISBN 978-83-89976-40-6​ , s. 25
  • Materiały promocyjne gminy
  • Zbiór zdjęć ps.arrrras
  • Narzym, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, t. VI, Warszawa 1885, s. 922.
  • Paprocki B., op. cit., s. 401
  • Dworzaczek W., Genealogia, t. II, Warszawa 1959, tablica 127
  • Ibid., s. 527
  • http://jablonowo.freehost.pl/_sgt/m1m6s13_1.htm
  • Jacek Markiewicz, Książka ZSZ w Iłowie-Osadzie
'