Tworzenie stron internetowych

Opoczno

Sprawdź naszą ofertę w zakresie tworzenia stron www oraz sklepów internetowych. Nasza firma oferuje sklepy online które przyciągną klientów w mieście Opoczno. Zapewniemy szczegółowe podejście do Twojego biznesu. Konkurencyjne ceny i z dbałością o detale wykonanie zapewni Ci sukces. Strona www jest jedną z metod na pozyskanie klientów dla Twojego biznesu, kreatywnie wykonana strona jest jednym z elementów który zachęcają kupującego do skorzystania z Twojej oferty. Rozwiązania z wysokiej półki jakie wykorzystujemy zapewniają skuteczne wykonanie naszej usługi.

Strony internetowe

Jeżeli chesz mieć własną stronę internetową, a Twoja firma znajduje się w miejscowości Opoczno - dobrze trafiłeś. Projektujemy, wdrażamy i tworzymy strony internetowe dla każdego. Napewno chesz aby klient wpisując w wyszukiwarkę nazwę "Twojej firmy + Opoczno" uzyskał informację o Twojej stronie oraz ofercie Twojej firmy. Dlatego jeżeli chcesz aby Twoja firma była dobrze widoczna kiedy wyszuka się informacje o mieście Opoczno warto stworzyć stronę korzystająć z naszych usług.
Pamietaj! jeśli "Strony Internetowe Opoczno" to tylko My.

Sklepy internetowe

Chcesz aby twój sklep był popularny i aby ludzie mogli go łatwo znaleźć, aby wpisując w wyszukiwarkę "sklep Opoczno" mogli trafić do twojej witryny i szybko oraz wygodnie zrobić zakupy? Potrzebujesz wydajnego i profesjonalnie wykonanego sklepu internetowego? Napisz teraz do nas. Projektujemy profesjonalne sklepy internetowe, dzięki naszym usługom możesz sprzedawać szybko i wygodnie w Internecie, na terenie miasta Opoczno i w całej Polsce!

Portfolio

Poniżej mozesz zobaczyć kilka nszych prac. Pamiętaj każdy sklep projektujemy indywidualnie pod konkretne potrzeby..

O mieście: Opoczno

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Skocz do: nawigacja, szukaj
Ten artykuł dotyczy miasta. Zobacz też: Opoczno (ujednoznacznienie).
Opoczno
Zamek w Opocznie, obecnie Muzeum Regionalne
Zamek w Opocznie, obecnie Muzeum Regionalne
Herb Flaga
Herb Opoczna Flaga Opoczna
Dewiza: Nasza historia i dzień dzisiejszy jest naszą dumą
Państwo  Polska
Województwo  łódzkie
Powiat opoczyński
Gmina Opoczno
gmina miejsko-wiejska
Prawa miejskie XIV w.
Burmistrz Rafał Kądziela
Powierzchnia 24,75[1] km²
Wysokość 190 m n.p.m.
Populacja (30.06.2016)
• liczba ludności
• gęstość
21 780[2]
880,0 os./km²
Strefa numeracyjna
 (+48) 44
Kod pocztowy 26-300
Tablice rejestracyjne EOP
Położenie na mapie województwa łódzkiego
Mapa lokalizacyjna województwa łódzkiego
Opoczno
Opoczno
Położenie na mapie Polski
Mapa lokalizacyjna Polski
Opoczno
Opoczno
Ziemia51°22′38″N 20°17′13″E/51,377222 20,286944
TERC
(TERYT)		 1007044
SIMC 0967943
Urząd miejski
ul. Staromiejska 6
26-300 Opoczno
Commons Multimedia w Wikimedia Commons
Wikipodróże Informacje w Wikipodróżach
Strona internetowa

Opoczno – miasto w województwie łódzkim, w powiecie opoczyńskim, siedziba gminy miejsko-wiejskiej Opoczno. Położone nad rzeką Wąglanką, na krańcu Wyżyny Przedborskiej, historycznie w Małopolsce. Stare Opoczno i Nowe Opoczno były miastami królewskimi Korony Królestwa Polskiego[3]. Miasto królewskie w powiecie opoczyńskim województwa sandomierskiego w drugiej połowie XVI wieku[4].

Opoczno znajduje się w czołówce rankingu polskich miast z najbardziej zanieczyszczonym powietrzem[5].

Według danych 2015 roku, miasto liczyło 21 901 mieszkańców[1].

Położenie[edytuj]

Miasto leży we wschodniej części województwa łódzkiego, w północnej części mezoregionu Wzgórza Opoczyńskie[6], szerzej na pograniczu Wyżyny Małopolskiej i Niziny Mazowieckiej, u ujścia rzeki Wąglanki do Drzewiczki – prawego dopływu Pilicy.

Historycznie należy do Małopolski. Leżało w ziemi sandomierskiej, następnie w województwie sandomierskim, gdzie było siedzibą powiatu. W latach 1975–1998 miasto administracyjnie należało do woj. piotrkowskiego, zaś przed 1975 r. do woj. kieleckiego.

Historia[edytuj]

 Osobny artykuł: Targ w Opocznie.
  • 1191 – wymienienie drewnianego kościoła pw. św. Magdaleny[7]
  • 1284 – wzmianka o miejscowości Opoczno w związku z przypisaniem osady przez Leszka Czarnego do kolegiaty sandomierskiej
  • 1347 – przeniesienie osady z kościołem św. Marii Magdaleny ze Staromieścia (w rejonie dzisiejszego cmentarza parafialnego) na obecne miejsce
  • 1349 – Kazimierz Wielki wymienia Opoczno w dokumencie jako miejscowość leżącą na drodze kupieckiej z komorą celną. Opoczno leżało na skrzyżowaniu drogi z Torunia do Lwowa oraz z Wrocławia do Włodzimierza Wołyńskiego
  • 1365 – przywilej Kazimierza Wielkiego przenoszący miasto Opoczno z prawa średzkiego na prawo magdeburskie[8]
  • Pierwszym starostą miasta w 1368 został Sobek z Wyszkowic
  • 1409, 1413, 1414, 1432 – na zamku w Opocznie przebywał król Władysław Jagiełło
  • Rozwój miasta nastąpił w okresie od XIV do XVI wieku
  • XV – XVIII w. – miejsce sądów szlacheckich: ziemskiego i grodzkiego[9]
  • 1405 – na terenie miasta został zbudowany szpital. Budynek spłonął w pożarze miasta w roku 1462
  • 1440 – sprzedanie przez króla starostwa Mszczujowi ze Skrzynna herbu Łabędź za 400 grzywien
  • 1459 – król przeniósł zastaw Opoczna z rąk Jana Mszczujowica ze Skrzynna w ręce kasztelana radomskiego Eustachego ze Sprowy
  • 1478 – po śmierci Eustachego ze Sprowy prawa do dochodów ze starostwa przeszły na jego synów Jana i Stanisława Odrowążów ze Sprowy
  • 1483 – wielki pożar miasta, w związku z czym król zwolnił mieszczan z podatków na 8 lat
  • 1550 – za zgodą króla Zygmunta Augusta miasto zostało wyposażone w sieć wodociągów
  • 1555 – starostwo wykupił za zgodą króla stolnik sieradzki Wincenty Przerembski
  • 1646 – w Opocznie wybudowana została synagoga
  • 1655, 11 września – pod miastem doszło do potyczki pomiędzy wojskami polskimi i szwedzkimi pod dowództwem feldmarszałka Wittenberga[10]. W wyniku trwających wojen szwedzkich miasto zostało zniszczone
  • 1787 – na zamku w sali sądowej owacyjnie przywitany został król Stanisław August Poniatowski
  • 1793 – wybudowanie nowego murowanego parterowego dworu starostwa w Opocznie-Starostwie
  • 1795 – wcielenie do zaboru austriackiego
  • 1809 – miasto włączone do Księstwa Warszawskiego
  • 1815 – miasto w zaborze rosyjskim
  • 1874 – odbudowa zamku na starych fundamentach
  • 1880 – uruchomiono produkcję płytek ceramicznych, dziś znanych pod marką „Opoczno” lub „Opoczno S.A.”
  • Kolejnym trudnym dla miasta okresem są lata 1891–1893, kiedy wybucha epidemia cholery
  • 1900 – w Opocznie powstała Ochotnicza Straż Ogniowa
  • 1910 – na terenie miasta zbudowano sieć elektryczną
  • maj 1915 – do miasta wkraczają węgierskie oddziały gen. Hermana von Kövessa
  • 2 sierpnia 1919 – miasto w wyniku ustalenia nowego podziału administracyjnego zostało przyłączone do województwa kieleckiego
  • 1 kwietnia 1939 – Opoczno zostaje włączone do województwa łódzkiego
  • listopad 1940 – utworzenie przez Niemców getta dla ludności żydowskiej[11]. Przebywało w nim ok. 4000 osób z Opoczna i okolic[11]. W lipcu 1942 ok. 400 osób wywieziono do Skarżyska-Kamiennej, w październiku 1942 ok. 3000 do obozu zagłady w Treblince[11]. W trzech egzekucjach na terenie getta zamordowano ok. 250 osób[11]. Zostało ono zlikwidowane w styczniu 1943[11].
  • 1953 – otwarta zostaje pierwsza linia autobusowa PKS
  • maj 1979 – otwarty zostaje Miejski Dom Kultury
  • luty 1990 – ukazuje się pierwszy numer tygodnika zatytułowanego „Opoczyńskie Wieści”
  • 1994 – powstaje czasopismo Nowe Echa skierowane do mieszkańców gminy Opoczno
  • 1999 – miasto podczas reformy administracyjnej staje się stolicą nowego powiatu opoczyńskiego. W ramach reformy szkolnictwa w mieście utworzono dwa gimnazja
  • Na początku roku 2000 honorowym obywatelem miasta Opoczna został Jan Paweł II
  • 14 grudnia 2014 – otwarcie stacji kolejowej Opoczno Południe

Zabytki[edytuj]

Zamek w Opocznie, odbudowany w 1874 roku
Kolegiata św. Bartłomieja z 1935 roku
Kościół św. Marii Magdaleny z XVIII w. (cmentarny)

Według rejestru zabytków Narodowego Instytutu Dziedzictwa[12] na listę zabytków wpisane są obiekty:

  • śródmieście miasta, nr rej.: 303 z 4.12.1956
  • zespół kościoła parafialnego pw. św. Bartłomieja, ul. Kościelna 2:
    • kościół, 1365, 1939, nr rej.: 307 z 1.12.1956 oraz 352 z 21.06.1967
    • dzwonnica, 1 poł. XIX, nr rej.: j.w.
    • plebania, 1622, nr rej.: 838 z 6.02.1959
  • zamek, obecnie muzeum, pl. Zamkowy 1, poł. XIV w., XVII w., 1927 nr rej.: 306 z 30.11.1956 oraz 272 z 3.11.1977
  • zespół dworski „starostwo”, ul. Parkowa / Kolberga, XVII-XIX w., nr rej.: 779 z 30.05.1972 oraz 256 z 6.10.1995:
    • dwór
    • oranżeria
    • spichrz (lamus)
    • dwa czworaki
    • park
  • dom „Esterki” (obecnie Powiatowa i Miejska Biblioteka Publiczna), ul. Kościuszki 15, 1500, nr rej.: 305 z 30.11.1956 i z 21.06.1967
  • Nowy cmentarz żydowski w Opocznie – data jego powstania pozostaje nieznana, znajduje się on przy ulicy Limanowskiego 23. Wskutek dewastacji – najpewniej z okresu II wojny światowej – do naszych czasów nie zachowały się żadne nagrobki[13]. Zobacz też: Stary cmentarz żydowski w Opocznie

Zamek[edytuj]

 Osobny artykuł: Zamek w Opocznie.

Początki historii zamku sięgają XIV w., kiedy to z inicjatywy Kazimierza Wielkiego na terytorium Polski powstało wiele zamków obronnych. Zamek opoczyński, zbudowany jednocześnie z murami miasta, był typowym zamkiem miejskim tzn. leżał w obrębie miasta. Ze względu na brak źródeł trudno jest ustalić jak wyglądał w swojej pierwotnej formie.

Zamek opoczyński spełniał rolę siedziby administracyjnej starostów, którzy mieli obowiązek utrzymywania go w stanie pełnego przygotowania na wypadek wojny. Zamek w Opocznie spłonął prawdopodobnie w trakcie wielkiego pożaru miasta w XV wieku. Po remoncie użytkowano go w XVI i XVII wieku, aż do zniszczenia w czasach Potopu szwedzkiego. W ograniczonej formie użytkowano go także później m.in. w wieży mieściło się więzienie. W XVIII wieku po remoncie podejmowano w nim króla Stanisława Augusta Poniatowskiego. W pierwszej połowie XIX wieku był już ruiną. Dzisiejsza forma budynku to efekt historyzującej przebudowy z 1927 roku fragmentu gmachu z XIX wieku, który zbudowano w miejscu gotyckiego zamku.

Kolegiata św. Bartłomieja[edytuj]

 Osobny artykuł: Kolegiata św. Bartłomieja w Opocznie.

Kościół zbudowano w stylu gotyckim około 1365 roku z fundacji Kazimierza Wielkiego. Posiadał jedną nawę i wieżę. Został zrujnowany w 1812 roku gdy pełnił rolę szpitala. Restaurowany około 1850 przez Henryka Marconiego, rozebrany częściowo 1934 z zachowaniem gotyckiego prezbiterium będącego obecnie boczną kaplicą. Istniejący współcześnie kościół wybudowano w latach 1935–1949.

  • kaplica gotycka (dawne prezbiterium kościoła z XIV wieku)
  • chrzcielnica gotycka z XV wieku z herbami Rola, Nałęcz, Orzeł, Jastrzębiec, Leliwa, Odrowąż, Poraj, Łabędź
  • nagrobek renesansowy rycerza Adam Śmigielskiego z Bnina herbu Ogończyk z 1616 r.
  • nagrobek renesansowy chorążego rawskiego Piotra Załuskiego z 1630 r.
  • nagrobek Jerzego Karwickiego i Anny z Podlodowskich z 1623 roku
  • stalle renesansowe

Dom Esterki[edytuj]

Wojciech Gerson – Esterka Małach, (1873)

Znajdująca się przy rynku kamienica, jest obok zamku, plebanii i zachowanego gotyckiego prezbiterium kościoła, najstarszym zachowanym budynkiem w mieście. Tradycja wiąże powstanie domu Esterki z legendarną ukochaną króla Kazimierza Wielkiego – Żydówką Esterą. Legenda głosi, że Kazimierz Wielki poznał Esterkę polując w lasach pod Opocznem. Podobno gdy zbierała zioła dla swojego dziadka, wypadł na nią spłoszony tur i już miał ją zmiażdżyć, gdy przeszyty oszczepem runął u jej stóp. Początkowo król nie zdradzał, kim jest i podawał się za dworzanina królewskiego.

Istniejący dzisiaj budynek powstał w XVI wieku, lecz uległ zrujnowaniu w 1 poł. XIX wieku. Został odbudowany w 1893 r. w nowym kształcie, a w 1927 roku ponownie przebudowany wg projektu architekta Majewskiego i z tego okresu pochodzi jego dzisiejszy wygląd. Z pierwotnego budynku na parterze zachowały się dwie sale o sklepieniu kolebkowym oraz tak samo sklepiona piwnica. Ponad oknami pierwszego piętra dojrzeć można fragmenty majuskułowych napisów łacińskich z XVI wieku "Zręczna rada nastąpiła" "Mąż doskonały służył czasowi" "Wszystko obiecał poświęcić pracy i Bogu" "Mąż cierpliwy błądził wygnany z miasta jako pasterz któremu oddano w opiekę rzeczy,(miasto)". W górnej części frontonu widnieje herb województwa sandomierskiego, do którego Opoczno niegdyś należało. Na frontonie kamienicy 19 marca 1931 r. wmurowano tablicę z popiersiem marszałka Józefa Piłsudskiego Obecnie w budynku znajduje się biblioteka[14].

Plebania[edytuj]

Na placu Kościelnym znajduje się piętrowa kamienna plebania z 1622 roku. Podobno w 1655 roku przebywał w niej dowodzący szwedzką armią w czasie Potopu feldmarszałek Arvid Wittenberg. Obecnie na parterze zachowały się pomieszczenia sklepione kolebkowo z lunetami. Nad wejściem wmurowana jest kamienna płyta z poł. XVII w. z herbami Dębno i Lewart. Pośrodku znajduje się tablica żeliwna z napisem informującym o fundacji plebanii przez Jana Alberta Liwskiego, proboszcza opoczyńskiego. Na płycie widnieje również godło z Orłem Białym i herbem Wazów[15].

Mury obronne i bramy miejskie[edytuj]

Mury obronne w Opocznie rozpoczęto budować zapewne wkrótce po lokacji miasta w 1365 r. Mury zbudowane z kamienia miały długość około 950 metrów i wzmacniały je wysunięte prostokątne baszty otwarte od strony miasta. Mury wzmiankowano w 1550 roku. W XVII wieku remontowano je w obawie przed atakiem Tatarów i Turków. Na mapie miasta z 1820 roku widać jeszcze znaczne zachowane odcinki murów. Do dzisiaj zachował się jedynie fragment średniowiecznego muru obronnego w piwnicy domu przy ul. Kołomurnej 13. Nie wiadomo czy Opoczno miało dwie czy trzy bramy miejskie, wzmiankowano jedynie jedną z nich w 1455 roku u wylotu ulicy biegnącej z rynku ku rzece. W 1599 roku na podstawie zezwolenia Zygmunta III Wazy przebito nową bramę od strony Krakowskiego Przedmieścia i był to wylot z zamku na zewnątrz obwodu fortyfikacji. Zarówno mury jak i bramy miejskie zostały rozebrane podczas regulacji w XIX wieku[16].

Warto zobaczyć[edytuj]

Zabytki wpisane na listę zabytków:

  • śródmieście miasta, nr rej.: 303 z 4.12.1956
  • zespół kościoła parafialnego pw. św. Bartłomieja, ul. Kościelna 2:
    • kościół, 1365, 1939, nr rej.: 307 z 1.12.1956 oraz 352 z 21.06.1967
    • dzwonnica, 1 poł. XIX, nr rej.: j.w.
    • plebania, 1622, nr rej.: 838 z 6.02.1959
  • zamek, obecnie muzeum, pl. Zamkowy 1, poł. XIV w., XVII w., 1927 nr rej.: 306 z 30.11.1956 oraz 272 z 3.11.1977
  • zespół dworski „starostwo”, ul. Parkowa / Kolberga, XVII-XIX w., nr rej.: 779 z 30.05.1972 oraz 256 z 6.10.1995:
    • dwór
    • oranżeria
    • spichrz (lamus)
    • dwa czworaki
    • park
  • dom „Esterki” (obecnie Powiatowa i Miejska Biblioteka Publiczna), ul. Kościuszki 15, 1500, nr rej.: 305 z 30.11.1956 i z 21.06.1967
  • Nowy cmentarz żydowski w Opocznie – data jego powstania pozostaje nieznana, znajduje się on przy ulicy Limanowskiego 23. Wskutek dewastacji – najpewniej z okresu II wojny światowej – do naszych czasów nie zachowały się żadne nagrobki. Istniał też Stary cmentarz żydowski w Opocznie

Zanieczyszczenie powietrza[edytuj]

Według raportu Światowej Organizacji Zdrowia w 2016 roku Opoczno zostało sklasyfikowane jako szóste najbardziej zanieczyszczone miasto Unii Europejskiej[17]. W 2014 roku dopuszczalny średnioroczny poziom rakotwórczego benzo(a)pirenu został tam przekroczony niemal piętnastokrotnie i wyniósł 14,6 ng/m³[18][19][20].

Rok Średnioroczny poziom

benzo(a)pirenu (BaP)

 Przekroczenie

poziomu dopuszczalnego
2015 15,63 ng/m³[21]. 1563%
2014 14,6 ng/m³[19]. 1460%
2013 14,6 ng/m³[22]. 1460%
2012 19,2 ng/m³[23]. 1920%
2011 18,0 ng/m³[24]. 1800%

Komunikacja[edytuj]

Budowana na CMK stacja Opoczno Południe, (2014 r.)

Drogowa[edytuj]

Przez miasto przebiega droga krajowa nr 12 (przyszła droga ekspresowa S12) oraz droga wojewódzka nr 726. Z Tomaszowem Mazowieckim Opoczno łączy droga wojewódzka nr 713 do Łodzi.

Kolejowa[edytuj]

 Zobacz też: Opoczno Południe.

Na obrzeżach miasta przebiega Centralna Magistrala Kolejowa (linia kolejowa nr 4) Od 14 grudnia 2014 r funkcjonuje tu stacja kolejowa Opoczno Południe

Ze stacji kolejowej Opoczno (Linia kolejowa nr 25) odchodzi bocznica do zakładu płytek ceramicznych "Opoczno".

Przez miasto przebiega Linia kolejowa nr 25 Łódź Kaliska – Dębica. Połączenia do:

Miejska[edytuj]

W Opocznie działa Miejskie Przedsiębiorstwo Komunikacyjne w Opocznie

Autobusowa[edytuj]

Z Opoczna bezpośrednio można dojechać do Lublina, Warszawy, Wrocławia, Częstochowy, Łodzi, Kłodzka, Końskich, Krakowa, Kielc i innych większych miast.

Polityka[edytuj]

Burmistrzem miasta jest Rafał Kądziela, pełniący tę funkcję od 2014 roku. Na czele Rady Miejskiej stoi Wiesław Wołkiewicz.

Edukacja[edytuj]

  • Przedszkola
    • Przedszkole nr 2
    • Przedszkole nr 4
    • Przedszkole nr 5
    • Przedszkole nr 6
    • Przedszkole nr 8
  • Szkoły podstawowe
    • Szkoła Podstawowa nr 1
    • Szkoła Podstawowa nr 2
    • Szkoła Podstawowa nr 3
    • Szkoła Specjalna nr 4 w Opocznie.
    • Zespół Szkół Prywatnych w Opocznie
  • Gimnazja
    • Gimnazjum nr 1
    • Gimnazjum nr 2
    • Gimnazjum nr 3
    • Zespół Szkół Prywatnych w Opocznie
  • Szkoły średnie
    • Liceum Ogólnokształcące im. Stefana Żeromskiego
    • Liceum Ogólnokształcące
    • Zespół Szkół Ponadgimnazjalnych im. Stanisława Staszica
    • Centrum Informatyki w Opocznie
  • Szkoły wyższe

Wspólnoty wyznaniowe[edytuj]

Współpraca międzynarodowa[edytuj]

Miasta i gminy partnerskie[27]

Rejon wileński:

Urodzeni w Opocznie[edytuj]

Obywatele honorowi[edytuj]

  • Stanisław Nałęcz Małachowski otrzymał tytuł Honorowego Obywatela Miasta Opoczno w kwietniu 1791 jako reprezentant spraw mieszczańskich i współtwórca Konstytucji 3 maja[28].
  • Józef Piłsudski otrzymał obywatelstwo w uznaniu wielkiej roli i znaczenia w życiu i rozwoju Państwa Polskiego 27 marca 1935[29].
  • Dr Władysław Dziadosz 4 marca 1936 tytuł Honorowego Obywatela Miasta Opoczno w podziękowaniu za poparcie działań samorządu miejskiego[30].
  • Edward Śmigły-Rydz 18 lipca 1937 roku Rada Miejska miasta Opoczno „dając wyraz najgłębszego uznania dla zasług Marszałka Edwarda Śmigłego-Rydza, tak dla dzieła odzyskania Niepodległości Państwa Polskiego, jak i budowy w Narodzie Siły i Jedności (...) aktem uroczystym postanowiła Wielkiemu Synowi Ojczyzny i Wodzowi Narodu (...) nadać obywatelstwo honorowe miasta Opoczna”[31].
  • Jan Paweł II 30 grudnia 1999 roku w Rada Miejska w Opocznie jednomyślnie nadała Honorowe Obywatelstwo Gminy-Miasta Opoczno „Ojcu Świętemu Janowi Pawłowi II, największemu Polakowi, Naszemu Przewodnikowi w „Trzecie Tysiąclecie” w uznaniu nieocenionych zasług dla Państwa i Narodu Polskiego, w podziękowaniu za wielki wkład w odzyskanie przez Rzeczpospolitą suwerenności”[32].
  • Ryszard Kaczorowski 8 marca 2005 roku otrzymał obywatelstwo jako ostatni Prezydent II Rzeczypospolitej na uchodźstwie, w uznaniu zasług w krzewieniu polskości na emigracji[33].
  • Kardynał Stanisław Dziwisz 11 października 2007 roku otrzymał tytułu Honorowego Obywatela Miasta „w podziękowaniu za wierną i ofiarną służbę Umiłowanemu Ojcu Świętemu Janowi Pawłowi II i Przewodnictwo Duchowe w prowadzeniu Jego ścieżkami Narodu Polskiego”[34].

Demografia[edytuj]

  • Piramida wieku mieszkańców Opoczna w 2014 roku[2].


Piramida wieku Opoczno.png

Zobacz też[edytuj]

Przypisy

  1. ↑ ab Powierzchnia i ludność w przekroju terytorialnym w 2015 r.. Warszawa: Główny Urząd Statystyczny, 22-07-2015, s. 171. ISSN 1505-5507. [dostęp 2016-02-08].
  2. ↑ ab http://www.polskawliczbach.pl/Opoczno, w oparciu o dane GUS.
  3. ↑ Feliks Kiryk, Urbanizacja Małopolski: województwo sandomierskie: XIII-XVI wiek, Kielce 1994, s. 19.
  4. ↑ Województwo sandomierskie w drugiej połowie XVI wieku. ; Cz. 2, Komentarz, indeksy, Warszawa 1993, s. 82.
  5. ↑ Nowy Targ, Sucha Beskidzka i Proszowice wśród najbardziej rakotwórczych miast w Polsce. „Dziennik Polski”, 2015-01-05. Warszawa. 
  6. ↑ Jerzy Kondracki, Andrzej Richling: Atlas Rzeczypospolitej Polskiej. Warszawa: Centralny Ośrodek Dokumentacji Geodezyjnej i Kartograficznej, 1994.
  7. ↑ J. Łaski, Liber beneficiorum archidiecezji gnieźnieńskiej, wyd. J.Łukowski, Gniezno 1881, t.1, s.640
  8. ↑ Z. Guldon, J. Muszyńska, Powstanie i dzieje miasta w okresie przedrozbiorowym (do 1795 r.), w: Opoczno. Studia z Dziejów..., s. 31–83
  9. ↑ M. Pawlikowski, Sądownictwo grodzkie w przedrozbiorowej Rzeczypospolitej, Strzałków 2012, tenże, Sądownictwo ziemskie w przedrozbiorowej Rzeczypospolitej, Strzałków 2012
  10. ↑ http://www.wilanow-palac.pl/patrick_gordon_rane_w_starciu_pod_opocznem_otrzymuje.html
  11. ↑ abcde Czesław Pilichowski: Obozy hitlerowskie na ziemiach polskich 1939–1945. Informator encyklopedyczny. Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1979, s. 348. ISBN 83-01-00065-1.
  12. ↑ NID: Rejestr zabytków nieruchomych, województwo łódzkie. [dostęp 22 listopada 2008].
  13. ↑ Internet Archive Wayback Machine
  14. ↑ http://www.opoczno.i-gmina.pl/files/11680_Zal_Nr_5.pdf
  15. ↑ http://www.opoczno.i-gmina.pl/files/11680_Zal_Nr_5.pdf
  16. ↑ Jarosław Widawski "Miejskie mury obronne w Państwie Polskim do początku XV wieku" Instytut Sztuki Polskiej Akademii Nauk, wyd. MON 1973 s. 328–332
  17. ↑ 33 z 50 miast UE z najgorszym powietrzem jest w Polsce.. wiadomosci.gazeta.pl. [dostęp 2016-05-21].
  18. ↑ Czystość powietrza w Tomaszowie i Opocznie: Powietrze w regionie łódzkim truje jak papierosy. opoczno.naszemiasto.pl, 2016-01-05. [dostęp 2016-05-21].
  19. ↑ ab Raport o stanie środowiska w województwie łódzkim w 2014 r.. wios.lodz.pl, 2015-11-19. [dostęp 2016-05-21].
  20. ↑ Stacje pomiarowe - Opoczno-Pl. Kościuszki 15. wios.lodz.pl. [dostęp 2016-05-21].
  21. ↑ Raport o stanie środowiska w województwie łódzkim w 2015 r.. wios.lodz.pl, 2016. [dostęp 2016-11-22].
  22. ↑ Raport o stanie środowiska w województwie łódzkim w 2013 r.. wios.lodz.pl, 2014-11-20. [dostęp 2016-01-18].
  23. ↑ Raport o stanie środowiska w województwie łódzkim w 2012 r.. wios.lodz.pl, 2013. [dostęp 2016-01-18].
  24. ↑ Raport o stanie środowiska w województwie łódzkim w 2011 r.. wios.lodz.pl, 2012. [dostęp 2016-01-18].
  25. ↑ Dane według raportów wyszukiwarki zborów (www.jw.org) z 9 stycznia 2015.
  26. ↑ Ogłoszenia. „Nasza Służba Królestwa”, s. 8, marzec 2015. 
  27. ↑ opoczno.pl - Miasta partnerskie. 2010-04-01. [dostęp 2014-12-11].
  28. ↑ opoczno.pl - Honorowy obywatel - Stanisław Nałęcz-Małachowski. 2010-04-01. [dostęp 2014-12-11].
  29. ↑ Honorowy obywatel – Józef Piłsudski. opoczno.pl, 2010-04-01. [dostęp 2014-12-11].
  30. ↑ opoczno.pl - Honorowy obywatel - Władysław Dziadosz. 2010-04-01. [dostęp 2014-12-11].
  31. ↑ Honorowy obywatel – Edward Rydz-Śmigły. opoczno.pl, 2010-04-01. [dostęp 2014-12-11].
  32. ↑ opoczno.pl - Honorowy obywatel - Jan Paweł II. 2010-04-01. [dostęp 2014-12-11].
  33. ↑ opoczno.pl - Honorowy obywatel - Ryszard Kaczorowski. 2010-04-01. [dostęp 2014-12-11].
  34. ↑ opoczno.pl - Honorowy obywatel - Stanisław Dziwisz. 2010-04-01. [dostęp 2014-12-11].

Linki zewnętrzne[edytuj]

p • d • e
Gmina Opoczno
Siedziba gminy Herb gminy Opoczno
Sołectwa
Miejscowości niesołeckie
p • d • e
Miasta województwa łódzkiego
Miasta powiatowe Herb województwa łódzkiego
Miasta gminne
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Opoczno&oldid=50541105”
'