Tworzenie stron internetowych

	Parzymiechy
	Parzymiechy
	; Kościół śś. Piotra i Pawła w Parzymiechach
Państwo	Polska
Województwo	śląskie
Powiat	kłobucki
Gmina	Lipie
Wysokość	od 219,0 do 256,8 m n.p.m.
Liczba ludności (2008)	715
Strefa numeracyjna	(+48) 34
Kod pocztowy	42-164
Tablice rejestracyjne	SKL
SIMC	0138017
	Położenie na mapie województwa śląskiego Parzymiechy
	Położenie na mapie Polski Parzymiechy
	51°02′24″N 18°44′14″E/51,040000 18,737222
	Multimedia w Wikimedia Commons

ul. Częstochowska

ul. Krzepicka i park

Parzymiechy – główna aleja cmentarza

Park w Parzymiechach

Ks. Bonawentura Metler

Grosz praski znaleziony w Parzymiechach

Parzymiechy – wieś w Polsce położona w województwie śląskim, w powiecie kłobuckim, w gminie Lipie. Siedziba sołectwa i rzymskokatolickiej parafii św. Apostołów Piotra i Pawła. We wsi znajduje się ośrodek odwykowy dla alkoholików.

Spis treści

1 Geografia
2 Przyroda
3 Historia
- 3.1 Przynależność administracyjna
4 Zabytki i pomniki
5 Turystyka
6 Komunikacja
7 Oświata
8 Kultura
9 Sport
10 Ochrona zdrowia
11 Ośrodek Terapii Uzależnień w Parzymiechach
12 Ludzie związani z Parzymiechami
13 Przypisy
14 Bibliografia
15 Linki zewnętrzne

Geografia[edytuj]

Wieś położona na terenie o rzeźbie polodowcowej z pagórkami morenowymi (Wysoczyzna Działoszyńsko-Lindowska^[1], część Wyżyny Wieluńskiej) wspartymi także na wapiennym podłożu jurajskim. Najstarsza, środkowa część miejscowości przylega od północnego zachodu do takiego pagórka.

W skład wsi wchodzą kolonie nazywane Zagórze i Parcele.

Przyroda[edytuj]

Rezerwat przyrody Stawiska – położony w północnej części wsi rezerwat przyrody o powierzchni 6,28 ha, utworzony w 1959 r. dla ochrony grądu niskiego i łęgu z 25 pomnikowymi dębami szypułkowymi.
Park w stylu angielskim – położony w środkowej części wsi, założony w końcu XVIII wieku, w XIX/XX wieku poszerzony do powierzchni 11,6 ha. W parku rośnie 19 gatunków drzew, w tym dwa egzotyczne – tulipanowiec i magnolia. Dwa parkowe stawy noszą nazwy „Mieszko” (większy) i „Księżycowy” (starszy).
Pomnikowy dąb szypułkowy – o obwodzie 513 cm; rośnie przy zbiegu ulic Zagórze^[2] i Częstochowskiej w pobliżu cmentarza.
Dawne aleje dekoracyjne – aleja wjazdowa do parku (lipowa) oraz stare aleje przy ulicach Stawowej i Kasztanowej (zachowana w części północno-wschodniej). Aleje przy ulicach Wieluńskiej i Chmielnej zostały wycięte.

Około 1,5 km na wschód od wsi znajduje się obszar źródliskowy Grabarki. Występują tu liczne krasowe źródła, rosną okazałe buki i jodły. Do stawów prowadzi aleja grabowa (obwody drzew do 250 cm), przy stawach okazałe dęby – pomniki przyrody.

W odległości 1 km na zach. od stawów – ścisły rezerwat przyrody Bukowa Góra utworzony w 1959 r., niedostępny dla turystów.

Historia[edytuj]

Lokowana w średniowieczu (1266). Dawniej szlachecka własność m.in. rodu Kobylańskich h. Grzymała, później Ponińskich h. Łodzia, potem Walewskich h. Kolumna, od 1865 r. m.in. niemieckiego rodu Klitzing, a w 1891 r. przeszła w ręce Potockich h. Pilawa. Od XV w. siedziba parafii Parzymiechy. Od schyłku XVIII w. Parzymiechy wyodrębnione z większego kompleksu dóbr ziemskich.

1 września 1939 w pobliżu wsi miała miejsce bitwa graniczna z Niemcami. Jeszcze tego samego dnia Niemcy spacyfikowali Parzymiechy, a także sąsiednią Zimnowodę. Zamordowano co najmniej 75 mieszkańców wsi, w tym ok. 20 dzieci^[3]^[4].

Osobny artykuł: Pacyfikacja wsi Zimnowoda i Parzymiechy.

Od 1940 w pobliżu wsi funkcjonował niemiecki obóz pracy przymusowej.

W 1964 w Parzymiechach otwarto zakład lecznictwa odwykowego.

Przynależność administracyjna[edytuj]

1919-1950 – województwo kieleckie, powiat częstochowski, gmina Lipie
- 1939-1945 – okupacja niemiecka: prowincja górnośląska (Oberschlesien), rejencja opolska (Regierungsbezirk Oppeln), powiat blachowieński (Kreis Blachstadt)
1950-1952 – województwo katowickie, powiat częstochowski, gmina Lipie
1952-1954 – województwo katowickie, powiat kłobucki, gmina Lipie
- 1953-1956 – jako województwo stalinogrodzkie
1954-1972 – województwo katowickie, powiat kłobucki, gromada Parzymiechy
1973-1975 – województwo katowickie, powiat kłobucki, gmina Lipie
1975-1998 – województwo częstochowskie, gmina Lipie
od 1999 – województwo śląskie, powiat kłobucki, gmina Lipie

Zabytki i pomniki[edytuj]

Kościół św.św. Piotra i Pawła – pierwotnie z XIV w., budowany z kamienia wapiennego. W latach 1570-1658 był zborem ariańskim (w Liber beneficiorum... , t. II, Gniezno 1891 r. podaje się, że był w rękach kalwinów do 1660 r.). Rozbudowany w XVIII, XIX i XX w. (dobudowana wieża z dzwonnicą) zatracił cechy stylu. Zachowały się w nim dwa gotyckie portale z XV w.

Zespół podworski – istniejący przynajmniej od XVIII w., poszerzony w XIX/XX w., składa się z parku w stylu angielskim, oficyny (która może być kontynuacją dawnego dworu), łazienek ogrodowych i pozostałości alei wjazdowej oraz budynków gospodarczych. Wykorzystywany obecnie przez ośrodek leczenia alkoholików. Pałac Potockich z pocz. XX w. został zniszczony w czasie II wojny światowej i rozebrany w latach powojennych.

Cmentarz Potockich – rodzinny cmentarz Potockich otoczony wysokim murem; groby z (XIX-XXI w.).

Pomnik żołnierzy – na cmentarzu na mogile 29 żołnierzy 83 Pułku Strzelców Poleskich z Kobrynia, którzy polegli 1 września 1939 r. w bitwie granicznej z Niemcami rozpoczynającej II wojnę światową.

Pomnik cywilnych ofiar II wojny światowej i okupacji – u zbiegu ulic Krzepickiej i Starowiejskiej, odsłonięty w 1965 r.

Pomnik ofiar niemieckiego obozu pracy przymusowej – przy drodze do wsi Grabarze, w pobliżu miejsca kaźni.

Tablice pamiątkowe – poświęcone Konspiracyjnemu Wojsku Polskiemu i ks. Bonawenturze Metlerowi, umieszczone na kościele.

W rejestrze zabytków umieszczone są: kościół, zespół podworski.

Turystyka[edytuj]

Przez Parzymiechy prowadzi turystyczny szlak rezerwatów przyrody, znakowany na niebiesko zaczynający się przy dworcu PKP w Blachowni, biegnący przez rezerwaty Szachownica, Węże, Dąbrowa w Niżankowicach, Mokry Las, do przystanku PKP Chorzew Siemkowice.

Komunikacja[edytuj]

Przez Parzymiechy przebiega droga krajowa nr 42 oraz drogi powiatowe, gminne i inne.

Wieś objęta jest komunikacją autobusową PKS obsługującą 7 przystanków, oferującą połączenia z Częstochową, Wieluniem, Pajęcznem oraz Wrocławiem i Opolem.

Oświata[edytuj]

Przedszkole Publiczne w Parzymiechach
Szkoła Podstawowa im. Adama Mickiewicza w Parzymiechach
Gimnazjum im. Ks. Bonawentury Metlera w Parzymiechach
Świetlica środowiskowa

Kultura[edytuj]

We wsi działa filia gminnej biblioteki publicznej oraz Stowarzyszenie im. ks. Bonawentury Metlera. W latach 1998-1999 ukazywał się miesięcznik „Nasza Wieś” poruszający problematykę Parzymiech i regionu. W latach 2001-2004 wydawane było lokalne czasopismo „Mała Ojczyzna”.

Sport[edytuj]

Parzymiechy są miejscem rozgrywania biegów przełajowych. Corocznie odbywa się najstarsza spośród tych imprez: Bieg Jesienny im. Redaktora Tomasza Hopfera.

Od 1992 działa klub piłkarski Sokół Parzymiechy. Sekcja juniorów działa do dnia dzisiejszego, natomiast sekcja seniorska zawiesiła swoją działalność w 2005 roku. W zakładzie odwykowym rozwinął działalność Klub Sportowy Zryw Parzymiechy.

Ochrona zdrowia[edytuj]

We wsi działa Wiejski Ośrodek Zdrowia, który podlega ZOZ w Kłobucku.

W centrum wsi znajduje się apteka.

Ośrodek Terapii Uzależnień w Parzymiechach[edytuj]

W 1964 roku na terenie parku podworskiego otwarto zakład lecznictwa odwykowego. Założony w 1964 roku Ośrodek w Parzymiechach jest miejscem z tradycjami. Powstał jako Wojewódzki Zakład Lecznictwa Odwykowego.

Od roku 2008 pacjenci korzystają z wielofunkcyjnego budynku z nowoczesnymi salami terapeutycznymi, laboratorium, kuchnią i stołówką. Utworzono także siłownię i klub fitness.

Od 1 marca 2011 roku funkcjonuje jako NZOZ Ośrodek Terapii Uzależnień.

W planach pozostaje jeszcze przebudowa kolejnego budynku. W ciągu najbliższych kilku lat ma tam powstać jeszcze jeden, 30-łóżkowy oddział i inne pomieszczenia służące terapii pacjentów. Ważniejsza jednak od modernizacji budynków i pomieszczeń okazała się modernizacja samego programu psychoterapii.

Ludzie związani z Parzymiechami[edytuj]

Z tym tematem związana jest kategoria: Ludzie związani z Parzymiechami .

Przypisy

↑ Renata Dulias: Makroregion Wyżyna Woźnicko-Wieluńska. GeoSilesia. [dostęp 2014-11-30].
↑ Por. [1] (wynik wyszukiwania "Parzymiechy Zagórze" ukazuje początek ul. Zagórze od skrzyżowania z ul. Częstochowską)
↑ Józef Fajkowski, Jan Religa: Zbrodnie hitlerowskie na wsi polskiej 1939–1945. Warszawa: Książka i Wiedza, 1981, s. 67–70.
↑ Jochen Böhler: Zbrodnie Wehrmachtu w Polsce. Kraków: Wydawnictwo „Znak”, 2009, s. 95–99. ISBN 978-83-240-1225-1.

Bibliografia[edytuj]

A. Ruszkowski, Sieradz i okolice, Sieradz 2000.
J. Jędrysiak, Dobra ziemskie Parzymiechy w czasach Potockich (1891-1939), Częstochowa-Parzymiechy 2002.
Z dziejów gminy Lipie, red. Z. Jakubowski, Lipie 1998.

Linki zewnętrzne[edytuj]

Strony dotyczące głównie miejscowości Parzymiechy

[1] Renata Dulias: Makroregion Wyżyna Woźnicko-Wieluńska. GeoSilesia. [dostęp 2014-11-30].

[2] Por. [1] (wynik wyszukiwania "Parzymiechy Zagórze" ukazuje początek ul. Zagórze od skrzyżowania z ul. Częstochowską)

[Fajkowski.26Religa-3] Józef Fajkowski, Jan Religa: Zbrodnie hitlerowskie na wsi polskiej 1939–1945. Warszawa: Książka i Wiedza, 1981, s. 67–70.

[Zbrodnie_Wehrmachtu-4] Jochen Böhler: Zbrodnie Wehrmachtu w Polsce. Kraków: Wydawnictwo „Znak”, 2009, s. 95–99. ISBN 978-83-240-1225-1.

[1]

[2]

[3]

[4]