Tworzenie stron internetowych

Ruciane-Nida

Zobacz naszą ofertę w zakresie tworzenia stron www oraz sklepów internetowych. Nasza firma oferuje wyzytówki online które przyciągną klientów w mieście Ruciane-Nida. Zapewniemy szczegółowe podejście do Twojego biznesu. Atrakcyjne ceny i fachowe wykonanie zapewni Ci sukces. Strona www jest jedną z metod na pozyskanie klientów dla Twojego biznesu, ładnie wykonana strona jest jednym z elementów który zachęcają oferenta do skorzystania z Twojej oferty. Rozwiązania na czasie jakie wykorzystujemy zapewniają skuteczne wykonanie naszej usługi.

Strony internetowe

Jeżeli chesz mieć własną stronę internetową, a Twoja firma znajduje się w miejscowości Ruciane-Nida - dobrze trafiłeś. Projektujemy, wdrażamy i tworzymy strony internetowe dla każdego. Napewno chesz aby klient wpisując w wyszukiwarkę nazwę "Twojej firmy + Ruciane-Nida" uzyskał informację o Twojej stronie oraz ofercie Twojej firmy. Dlatego jeżeli chcesz aby Twoja firma była dobrze widoczna kiedy wyszuka się informacje o mieście Ruciane-Nida warto stworzyć stronę korzystająć z naszych usług.
Pamietaj! jeśli "Strony Internetowe Ruciane-Nida" to tylko My.

Sklepy internetowe

Chcesz aby twój sklep był popularny i aby ludzie mogli go łatwo znaleźć, aby wpisując w wyszukiwarkę "sklep Ruciane-Nida" mogli trafić do twojej witryny i szybko oraz wygodnie zrobić zakupy? Potrzebujesz wydajnego i profesjonalnie wykonanego sklepu internetowego? Napisz teraz do nas. Projektujemy profesjonalne sklepy internetowe, dzięki naszym usługom możesz sprzedawać szybko i wygodnie w Internecie, na terenie miasta Ruciane-Nida i w całej Polsce!

Portfolio

Poniżej mozesz zobaczyć kilka nszych prac. Pamiętaj każdy sklep projektujemy indywidualnie pod konkretne potrzeby..

O mieście: Ruciane-Nida

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Skocz do: nawigacja, szukaj
Ruciane-Nida
Przystań w Rucianem-Nidzie
Przystań w Rucianem-Nidzie
Herb
Herb Rucianego-Nidy
Państwo  Polska
Województwo  warmińsko-mazurskie
Powiat piski
Gmina Ruciane-Nida
gmina miejsko-wiejska
Prawa miejskie 1 stycznia 1966
Burmistrz Piotr Feliński
Powierzchnia 17,07 km²
Wysokość 128 m n.p.m.
Populacja (30.06.2016)
• liczba ludności
• gęstość

4 604[1]
269,7 os./km²
Strefa numeracyjna
87
Kod pocztowy 12-220
Tablice rejestracyjne NPI
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego
Mapa lokalizacyjna województwa warmińsko-mazurskiego
Ruciane-Nida
Ruciane-Nida
Położenie na mapie Polski
Mapa lokalizacyjna Polski
Ruciane-Nida
Ruciane-Nida
Ziemia53°39′01,07″N 21°32′59,80″E/53,650297 21,549944
TERC
(TERYT)
2816044
SIMC 0977841
Urząd miejski
Aleja Wczasów 4
12-220 Ruciane-Nida
Strona internetowa
BIP

Ruciane-Nida (do 1938 r. Rudczanny, a w latach 1938 - 1945 Niedersee) – miasto w woj. warmińsko-mazurskim, w powiecie piskim, siedziba gminy miejsko-wiejskiej Ruciane-Nida.

Według danych z 30 czerwca 2012 r. miasto miało 4766 mieszkańców[2].

Położenie[edytuj]

Ruciane, przystań statków nad Jeziorem Guzianka Wielka, ok. 1915 r.
Jezioro Nidzkie, widok na Nidę od strony Kowalika
Schron bojowy przy Kanale Nidzkim, Ruciane-Nida

Ruciane-Nida jest położone w południowej części Pojezierza Mazurskiego nad jeziorami: Nidzkie (niem. Niedersee) i Guzianka Wielka (niem. Gr. Guschiener See), które są połączone zbudowanym w drugiej połowie XVIII wieku Kanałem Nidzkim[3]. Przez miasto przepływa rzeka Nidka (niem. Niedenfluss), a otaczają je lasy Puszczy Piskiej (niem. Johannisburger Heide). Miejscowość leży na wysokości 130 m n.p.m. i według danych GUS zajmuje powierzchnię 17 km²[4].

W latach 1975–1998 Ruciane-Nida administracyjnie należało do województwa suwalskiego.

Historia[edytuj]

Początki[edytuj]

Początki istnienia osad Ruciane i Nida sięgają XVII wieku. Nida została założona w roku 1699 na miejscu dawnej wioski rybackiej oraz młyna położonego nad rzeką Nidką. Mieszkańcy osady trudnili się rybołówstwem oraz produkcją smoły i węgla drzewnego. W 1880 roku w Nidzie znajdował się urząd stanu cywilnego, który obejmował swym działaniem 335 osób. W okolicach Rucianego już w XIV wieku działały hamernie, smolarnie, dziegdziarnie, wypalarnie węgla drzewnego. Miejscowość istniała już jako osada szkatułowa i gajówka w XVIII wieku. W pierwszej połowie XIX wieku znajdowała się tu leśniczówka i niewielka osada leśna.

W drugiej połowie XIX wieku nastąpił znaczny rozwój komunikacji. W latach 1866–1869 zbudowano odcinek szosy Ruciane – Pisz, a w latach 1883-1885 uruchomiono linię kolejową OlsztynEłk ze stacją w Rucianem. W 1898 roku oddano do użytku połączenie kolejowe Ruciane – Mrągowo. U schyłku XIX wieku uruchomiono szlak wodny prowadzący z Giżycka do Mikołajek i Pisza, co zapoczątkowało turystyczny rozwój Rucianego. Po I wojnie światowej odwiedzało Ruciane ok. 12 tys. osób rocznie, co czyniło je jednym z ważniejszych ośrodków turystycznych w dawnych Prusach Wschodnich.

Po II wojnie światowej[edytuj]

Po II wojnie światowej uruchomiono pierwszy przenośny tartak w Wejsunach, następnie przystąpiono do odbudowy tartaku w Nidzie i w Rucianem. W 1949 roku rozpoczęła się budowa Zakładu Płyt Pilśniowych i Wiórowych. Po pięcioletniej budowie uruchomiono pierwszy wydział produkcyjny – wytwórnię płyt pilśniowych, w roku następnym – płyt twardych, a w kolejnych drugi wydział płyt wiórowych oraz w 1963 roku ostatni produkujący płyty laminowane. W 1965 roku w zakładzie zatrudnionych było 1144 osób. Dzięki zakładom następował wzrost liczby ludności i rozwój infrastruktury, budownictwa mieszkalnego, handlu, usług i transportu.

Uzyskanie praw miejskich[edytuj]

Powstanie zakładu spowodowało szybki rozwój Rucianego i Nidy oraz przyczyniło się do połączenia obu miejscowości i utworzenia miasta Ruciane-Nida. Prawa miejskie przyznane zostały 1 stycznia 1966 roku. W skład obszaru miejskiego oprócz dwóch głównych części: Rucianego i Nidy weszły Guzianka, Dybówek I, Dybówek II oraz Pólko, Wola Ratajowa i Zdróżno. 1 stycznia 1966 roku liczba ludności wynosiła 3050 osób. W 1973 roku, w związku z nowym podziałem administracyjnym kraju, utworzono gminę Ruciane-Nida.

Transport i komunikacja[edytuj]

Ruciane-Nida położone jest przy linii kolejowej nr 219 OlsztynSzczytnoEłk. Na terenie miasta znajdują się dwa przystanki kolejowe: Ruciane-Nida i Ruciane Nida Zachód. Przez miasto przebiegają drogi prowadzące do Szczytna (droga krajowa nr 58), Pisza (droga krajowa nr 58) i Piecek (droga wojewódzka nr 610). W okresie letnim w mieście funkcjonują przystanie statków pasażerskich, skąd wypływają rejsowe statki do Leśniczówki Pranie, Mikołajek i Giżycka.

Demografia[edytuj]

  • Piramida wieku mieszkańców Rucianego-Nidy w 2014 roku[1].

Piramida wieku Ruciane Nida.png

Edukacja[edytuj]

Atrakcje turystyczne i zabytki[edytuj]

  • Kościół p. w. Matki Bożej Ostrobramskiej przy ul. Dworcowej 32 – obiekt pochodzi z początku XX wieku. Do 1947 roku był siedzibą ewangelickiego okręgu duszpasterskiego, wydzielonego z parafii Ukta w 1907 roku. Dnia 11 lipca 1947 r. decyzją wojewody olsztyńskiego został przekazany katolikom[5][6].
  • Wyłuszczarnia nasion im. Zdzisława Borońskiego przy ul. Dworcowej - obiekt zbudowano w latach 1890 - 1892. Była to największa wyłuszczarnia w Prusach Wschodnich. W czasie drugiej wojny światowej suszono w niej tytoń dla wojska, a także przechowywano wino dla Hermanna Göringa, którego kwatera znajdowała się w nieodległym Szerokim Borze[7] .
  • Śluza Guzianka.
  • Kompleks fortyfikacji z przełomu XIX/XX w. wchodzących w skład Węzła obronnego Ruciane.
  • "Willa Andersa" przy ul. Dworcowej - wybudowana na początku XX wieku willa należała do rodziny wschodniopruskiego przedsiębiorcy Richarda Andersa. Wokół obiektu znajdują się pozostałości parku, w którym kiedyś hodowano rzadkie gatunki drzew i krzewów (obecnie można jeszcze zobaczyć: jodły nikko, jodły kalifornijskie czy cisy). Dzięki staraniom Stowarzyszenia na Rzecz Ochrony Krajobrazu Kulturowego Mazur "Sadyba" willa została wpisana do Rejestru Zabytków Województwa Warmińsko - Mazurskiego[8].
  • „Willa Strobla” przy ul. Żeglarskiej – willa zbudowana prawdopodobnie w drugiej połowie XIX wieku (obecnie - po przebudowie w czasach PRL – w znacznym stopniu zatraciła swój pierwotny wygląd). Przez mieszkańców Rucianego – Nidy nazywana też „ambasadą”. Według informacji zamieszczonych w przedwojennym przewodniku autorstwa Mieczysława Orłowicza należała do malarza o nazwisku Strobel[9]. Ten zaś miał ją odkupić od innego malarza – Wiessmanna[10]. Niestety, ani Orłowicz, ani inni autorzy nie podają żadnych dodatkowych informacji o właścicielach obiektu i tym samym znane są jedynie ich nazwiska. Tajemnicza postać Strobla zainspirowała olsztyńskiego prozaika Włodzimierza Kowalewskiego, który stworzył jego fikcyjny życiorys i jako Martina Stiebla uczynił bohaterem swojej mikropowieści pt. „Powrót do Breitenheide”.
  • "Borejszówka" przy ul. Słowiańskiej 19 - drewniany dom wybudowany w latach 20. XX wieku. Jego charakterystyczną cechą jest dach w kształcie odwróconej łodzi. Obiekt zyskał swoją nazwę dzięki Jerzemu Borejszy, który pomieszkiwał w nim na początku lat 50. XX wieku[11]. Założyciel "Czytelnika" przyjmował tutaj wielu gości, w tym: Józefa Cyrankiewicza, Karola Małłka, Pabla Neruda - chilijskiego poetę, późniejszego laureata literackiej Nagrody Nobla, a także Julię "Lunę" Brystiger - dyrektor Departamentu V Ministerstwa Bezpieczeństwa Publicznego[12].
  • "Mazurek" przy ul. Aleja Wczasów 15 - drewniany dom wybudowany w latach 20. XX wieku na terenie ówczesnego Kurhausu Rudczanny (obecnie ośrodek wczasowy "Perła Jezior"). W założeniu miał stanowić dodatkową atrakcję dla przybywających tu turystów. Łączy w sobie wiele elementów charakterystycznych dla budownictwa mazurskiego: podcienie szczytowe i boczne, pazdur itp[11].
  • Wieża wodna przy ul. Dworcowej - została zbudowana ok. 1884 roku i służyła do zasilania parowozów. Jest najstarszym przykładem architektury kolejowej w mieście[13].
  • Parowozownia pomocnicza przy ul. Aleja Wczasów - dwustanowiskowa parowozownia została wzniesiona ok. 1898 roku. W czasach PRL wnętrze budynku zostało zaadaptowane na biura i stołówkę ośrodka wczasów wagonowych[13].
  • Cmentarz komunalny przy ul. Cichej - został założony w 1909 roku, kiedy w Rucianem zamieszkał na stałe pastor[14]. Na terenie cmentarza znajduje się kwatera wojenna z czasów pierwszej wojny światowej oraz grobowiec Richarda Andersa.

Pomniki przyrody i ścieżki dydaktyczne

  • Sosna "Lira" przy ul. Aleja Wczasów - ponad 200 - letnia sosna pospolita (Pinus sylvestris L.) w kształcie liry. Jej wysokość wynosi 33 metry, a obwód 305 centymetrów.
  • Dąb "Dobko" przy ul. Dworcowej (naprzeciwko wyłuszczarni nasion) - ponad 300 - letni dąb szypułkowy (Quercus robur L.) o wysokości 29 metrów i obwodzie 550 centymetrów. Kilkadziesiąt metrów dalej rósł drugi dąb szypułkowy w zbliżonym wieku. W 2005 roku został ścięty z powodu uschnięcia. Jego pień pozostawiono na miejscu.
  • Ścieżka dydaktyczna "Wokół jeziora Chudek" – ścieżka o długości 1, 6 km. Zaczyna się przy Wyłuszczarni nasion im. Zdzisława Borońskiego w Rucianem – Nidzie i wiedzie wokół zarastającego jeziorka Chudek[15].
  • Ścieżka dydaktyczna „Ruciański las – szlakiem starych dębów” – ścieżka składa się z dwóch pętli o długości 1 i 2, 5 kilometra. Wiedzie przez półwysep otoczony jeziorami: Guzianka Wielka, Guzianka Mała i Gaik[15].

Galeria[edytuj]

Przypisy

  1. ab http://www.polskawliczbach.pl/Ruciane_Nida, w oparciu o dane GUS.
  2. GUS-Główny Urząd Statystyczny (pol.). stat.gov.pl. [dostęp 2013-01-27].
  3. M. Orłowicz, Ilustrowany przewodnik po Mazurach Pruskich i Warmii, Olsztyn 1991, s. 65.
  4. Powierzchnia i ludność w przekroju terytorialnym w 2013 r.. , 2013-07-26. Warszawa: Główny Urząd Statystyczny. ISSN 1505-5507. 
  5. ks. K. Bielawny, Dzieje parafii Nawiady, Ukta, Piecki i Ruciane w latach 1397 - 2000, Olsztyn 2009, s. 90 - 91.
  6. G. Jasiński, Zmiany w sieci parafialnej Kościoła ewangelickiego na Mazurach w XIX wieku, "Komunikaty Mazursko - Warmińskie", nr 3, 2001, s. 397.
  7. S.Fura, Wyłuszczarnia Nasion im. Zdzisława Borońskiego w Rucianem - Nidzie, "Znad Pisy", nr 16, 2007, s. 176 - 178.
  8. Wnioski o wpis do rejestru zabytków, https://sadybamazury.wordpress.com/2009/02/12/wnioski-o-ochrone/, 17. 04. 2016.
  9. M. Orłowicz, Ilustrowany przewodnik po Mazurach Pruskich i Warmii, Olsztyn 1991, s. 125.
  10. W. Kujawski, Krutynia. Szklak wodny, Olsztyn 2007, s. 426.
  11. ab P. Olszak, Najstarsza chata mazurska, "Znad Pisy", nr 11, 2002, s. 83.
  12. W. Kass, Borejsza i "Borejszówka", "Jaćwież", nr 23, 2003, s. 42.
  13. ab S. Jasiński, A. Żywiczyński, Węzeł kolejowy w Piszu (cz. II), "Znad Pisy", nr 11, 2002, s. 113 - 114.
  14. ks. K. Bielawny, Nekropolie w granicach parafii ewangelickich Nawiady, Piecki i Stara Ukta przed 1945 r., "Znad Pisy", nr 15, 2006, s. 205.
  15. ab E. Łopatko - Pomianek, A. M. Ptak, Zapraszamy na ścieżki edukacyjne!, http://www.maskulinskie.bialystok.lasy.gov.pl/sciezki-edukacyjne/-/asset_publisher/1M8a/content/zapraszamy-na-sciezki-edukacyjne-/pop_up?_101_INSTANCE_1M8a_viewMode=print#.VxxiLjE-c6A, 24. 04. 2016.

Linki zewnętrzne[edytuj]

'