Jeżeli chesz mieć własną stronę internetową, a Twoja firma znajduje się w miejscowości Siemianowice Śląskie - dobrze trafiłeś. Projektujemy, wdrażamy i tworzymy strony internetowe dla każdego. Napewno chesz aby klient wpisując w wyszukiwarkę nazwę "Twojej firmy + Siemianowice Śląskie" uzyskał informację o Twojej stronie oraz ofercie Twojej firmy. Dlatego jeżeli chcesz aby Twoja firma była dobrze widoczna kiedy wyszuka się informacje o mieście Siemianowice Śląskie warto stworzyć stronę korzystająć z naszych usług.
Pamietaj! jeśli "Strony Internetowe Siemianowice Śląskie" to tylko My.
Chcesz aby twój sklep był popularny i aby ludzie mogli go łatwo znaleźć, aby wpisując w wyszukiwarkę "sklep Siemianowice Śląskie" mogli trafić do twojej witryny i szybko oraz wygodnie zrobić zakupy? Potrzebujesz wydajnego i profesjonalnie wykonanego sklepu internetowego? Napisz teraz do nas. Projektujemy profesjonalne sklepy internetowe, dzięki naszym usługom możesz sprzedawać szybko i wygodnie w Internecie, na terenie miasta Siemianowice Śląskie i w całej Polsce!
Chcesz aby Twoja strona/sklep był popularny i aby ludzie mogli go łatwo znaleźć, aby wpisując w wyszukiwarkę "sklep Siemianowice Śląskie" lub "pewna firma Siemianowice Śląskie" mogli trafić do twojej witryny? Poznaj ofertę Malinemarketing dla Siemianowice Śląskie. Zyskaj profesionalneą reklamę i promocję dla Twojej firmy w Siemianowice Śląskie.
Poniżej mozesz zobaczyć kilka nszych prac. Pamiętaj każdy sklep projektujemy indywidualnie pod konkretne potrzeby..
|
|||||
Jedna z ulic centrum - Śląska |
|||||
|
|||||
Państwo | Polska | ||||
Województwo | śląskie | ||||
Powiat | miasto na prawach powiatu | ||||
Aglomeracja | górnośląska | ||||
Data założenia | 1178 | ||||
Prawa miejskie | 1932 | ||||
Prezydent | Rafał Piech | ||||
Powierzchnia | 25,5 km² | ||||
Wysokość | 260–294,9 m n.p.m. | ||||
Populacja (30.06.2016) • liczba ludności • gęstość |
68 011[1] 2 667,1 os./km² |
||||
Strefa numeracyjna |
(+48) 32 | ||||
Kod pocztowy | 41-100, 41-103 i 41-106 | ||||
Tablice rejestracyjne | SI | ||||
50°19′37″N 19°01′50″E/50,326944 19,030556 | |||||
TERC (TERYT) |
2474011 | ||||
SIMC | 0943150 | ||||
Urząd miejski
ul. Jana Pawła II 1041-100 Siemianowice Śląskie |
|||||
Strona internetowa | |||||
BIP |
Siemianowice Śląskie (śl. Śymjanowicy, niem. Siemianowitz, Laurahütte; 1923-27 Huta Laura-Siemianowice[2]) – miasto na prawach powiatu w południowej Polsce, położone na Górnym Śląsku, w województwie śląskim, położone nad rzeką Brynicą, na Wyżynie Śląskiej, w centrum Górnośląskiego Okręgu Przemysłowego (GOP). Jest jednym z ośrodków centralnych konurbacji górnośląskiej.
Siemianowice Śląskie leżą na garbie chorzowsko-bytomskim, który leży na Wyżynie Katowickiej będącej częścią Wyżyny Śląskiej, na terenie Górnego Śląska. Miasto położone jest na terenie charakteryzującym się słabym naturalnym rozwinięciem rzeźby, jednak jest dość urozmaicona. Znajdują się liczne niecki, rowy, doliny rzeczne oraz łagodne wzgórza. Przez miasto przepływa Brynica oraz kilka mniejszych rzek[3].
Najwyższe wzniesienie znajduje się w Bytkowie – 320 m n.p.m., a najniższe punkty Siemianowic leżą na terenie dawnych Sadzawek i w dolinie Brynicy – najniższy punkt wysokości 260 m n.p.m.[4] W topografii Siemianowic znaczna rolę odgrywają obok form naturalnych także formy będące rezultatem działalności człowieka. Są to hałdy, zwałowiska skały płonnej. Istnieją również zagłębienia powierzchni będące rezultatem: eksploatacji piasku i węgla. Pod względem geologicznym, Siemianowice położone są w Górnośląskim Zagłębiu Węglowym, obejmującym cały Górnośląski Okręg Przemysłowy i Rybnicki Okręg Węglowy. Siemianowice graniczą z: Katowicami, Chorzowem, Będzinem, Czeladzią, Piekarami Śląskimi i Wojkowicami.
Jest jednym z ośrodków centralnych konurbacji górnośląskiej.
W latach 1975-1998 miasto administracyjnie należało do województwa katowickiego.
Klimat miasta cechuje się pewną przewagą klimatu oceanicznego nad kontynentalnym. Maksymalna temperatura występuje najczęściej w lipcu i o kilka stopni przekracza 30 °C.[4] Minimalna temperatura zdarza się w styczniu lub lutym i sięga około –20 °C. Średnia roczna temperatura oscyluje wokół 8 °C.[4] Opady w mieście wynoszą przeciętnie 660–700 mm rocznie[4], a najbardziej deszczowym miesiącem jest lipiec. W mieście dominuje wiatr o kierunku południowo-zachodnim i zachodnim. Klimat Siemianowic był na przestrzeni XIX i XX zachwiany przez zanieczyszczenia atmosfery, zadymienia i zapylenia. Po upadku przemysłu ciężkiego, powietrze oczyściło się.
Gleby w Siemianowicach Śląskich najczęściej wykształcone są na podłożu czwartorzędowych osadów wodno-lodowcowych, czyli piasków, gliny oraz iłów. Podglebie utworzone z glin, glin piaszczystych, rzadziej z iłów, stanowi warstwę nieprzepuszczalną dla wód opadowych infiltrujących w głąb. W takich miejscach powstają stałe lub czasowo występujące strefy zawilgoceń i podtopień warstwy glebowej. Na podłożu holoceńskich osadów rzecznych (piaski, żwiry) na tarasie rzeki Brynicy w okolicach Bańgowa i Przełajki wykształciły się mady. Na podłożu triasowych skał węglanowych (wapienie, dolomity, margle) wykształciły się rędziny. Na północ od Parku Pszczelnik, w Bańgowie i Przełajce na podłożu triasowych skał węglanowych (wapienie, dolomity, margle) wykształciły się również rędziny. Natomiast w Michałkowicach jest gleba triasu środkowego, czyli wapień muszlowy oraz triasu dolnego, czyli ret. Rędziny są najbardziej urodzajnymi glebami w Siemianowicach, generalnie przeważają w nim jednak gleby gliniasto-piaszczyste średniej i gorszej jakości. Na znacznej powierzchni miasta, a przede wszystkim na południu gleba jest zdegradowana w wyniku działalności przemysłu ciężkiego. Głównymi źródłami skażeń gleb są: składowiska odpadów komunalnych i przemysłowych, emisje gazów i pyłów oraz ścieki przemysłowe. Największym problemem Siemianowickich gleb są skażenia metalami ciężkimi (kadmem, ołowiem i cynkiem).
Głównym surowcem mineralnym wydobywanym w mieście był węgiel kamienny, a na północy rudy cynku i ołowiu. Oba surowce eksploatowane były metodą podziemną. Metodą odkrywkową wydobywane były gliny, piasek oraz wapienie. W złożu, w pokładach pozostało 51,3 mln ton węgla zasobów pozabilansowych, w tym grupy A – 29,6 mln ton i B – 21,7 mln ton.[4]
Miasto w całości zlokalizowane jest w dorzeczu Wisły, oprócz północno-zachodniej części Michałkowic gdzie niewielki fragment dorzecza rzeki Odry (zlewnia Bytomki). Dział wodny I rzędu rozgraniczający oba dorzecza w Siemianowicach ma jednak przebieg niepewny, z powodu deformacji wywołanych działalnością górniczą. Dorzecze rzeki Wisły w granicach miasta to prawie wyłącznie fragment zlewni rzeki Brynicy, która stanowi północno-wschodnią granicę miasta na Przełajce i częściowo na Bańgowie. W całym mieście uchodzi do Brynicy tylko jeden ciek wodny – Rów Michałkowicki, który stanowi prawy dopływ rzeki. W południowo-wschodniej części miasta istnieje, również prawobrzeżny, dopływ rzeki Brynicy – Rów Siemianowicki, który uchodzi do tej rzeki już na terenie sąsiedniego miasta Katowice. Niestety, wymienione cieki wodne są bardzo zanieczyszczone z powodu wpuszczania do nich ścieków przemysłowych i komunalnych.
Na terenie Siemianowic Śląskich znajduje się kilkadziesiąt zbiorników wody stojącej. Są to jednak zbiorniki sztuczne. W większości są to zbiorniki podpoziomowe o konstrukcji ziemnej, w których utrzymywanie się wody jest możliwe na skutek zalegania w podłożu warstw gleby słabo przepuszczalnych i nieprzepuszczalnych. Znaczna część zalewisk powstała w wyniku prowadzonego wydobycia węgla. Ważnym problemem tychże zbiorników jest niedobór wody i wysychanie. Jest to często spowodowane zaprzestaniem dostarczania wód podziemnych z zamkniętych kopalni. Liczba bakterii coli, coli typu kałowego, paciorkowców kałowych i innych niebezpiecznych dla zdrowia jest w siemianowickich zbiornikach często znacznie przekroczona i nie ma możliwości kąpieli i korzystania z wód w celach rekreacyjnych.
Udział terenów zielonych szacuje się na 45% powierzchni miasta, co stawia Siemianowice Śląskie pod tym względem na jednej z czołowych pozycji w aglomeracji katowickiej. W mieście żyje 10 gatunków płazów zaliczanych do grupy bioindykatorów. Do najczęściej spotykanych należą m.in. traszka grzebieniasta, kumak nizinny, ropucha szara, rzekotka drzewna i żaba wodna. Jedynym występującym w mieście przedstawicielem gadów jest jaszczurka zwinka. Najpospolitsze ptaki to m.in. kaczka krzyżówka, bażant, łyska, gołąb miejski i sierpówka (łącznie 90 gatunków ptaków). Ze ssaków owadożernych spotkać można jeża, kreta oraz ryjówkę aksamitną. Ponadto w mieście żyją również nietoperze oraz łasice. Najliczniej reprezentowany jest rząd gryzoni – występują ssaki takie jak: mysz polna, szczur wędrowny, nornik, wiewiórka, karczownik ziemnowodny, piżmak czy chomik europejski. Na terenie Siemianowic Śląskich można spotkać także zająca szaraka i sarnę – jako jedynego ssaka średniej wielkości[4].
W Siemianowicach występuje 21 gatunków roślin chronionych[4].
Siemianowice Śląskie zajmują powierzchnię 25,5 km² i podzielone są na 5 dzielnic administracyjnych:
Opis | Ogółem | Kobiety | Mężczyźni | |||
---|---|---|---|---|---|---|
Jednostka | osób | % | osób | % | osób | % |
Populacja | 69 539 | 100 | 36 295 | 52% | 33 244 | 48% |
Gęstość zaludnienia [mieszk./km²] |
2727,0 | 1423,3 | 1303,7 |
Podczas Narodowego Spisu Powszechnego 2011 narodowość śląską podało 20 832 siemianowiczan, czyli 29,7% mieszkańców miasta[6].
Piramida wieku mieszkańców Siemianowic Śląskich w 2014 roku [1].
Pochodzenie nazwy Siemianowice nie jest do końca wyjaśnione. Najbardziej prawdopodobne są:
W 1923 r. utworzono gminę Huta Laura-Siemianowice, łącząc gminy: Siemianowice i Huta Laura[7]. Nazwę gminy zmieniono 23 lutego 1927 na Siemianowice Śląskie[2].
Siemianowice Śląskie uzyskały prawa miejskie w 1932, gmina miała wówczas 43 tys. mieszkańców i uchodziła za największą wieś w Europie. Dzieje miasta sięgają jednak średniowiecza. Były wówczas niewielką osadą dworską. Pod koniec XVIII wieku zaczął się rozwijać przemysł górniczy. Przełomowym momentem w dziejach Siemianowic była decyzja hrabiego Łazarza III Henckel von Donnersmarcka, tytularnego wolnego pana stanowego na ziemi bytomskiej, o uczynieniu tutejszego pałacu swoją siedzibą. Zainicjował on intensywny rozwój przemysłu, który kontynuowali kolejni spadkobiercy. Na przełomie XIX i XX wieku Siemianowice charakteryzowały się już intensywnie rozwiniętą zabudową miejską, chociaż pozostawały formalnie jedną z największych wsi Europy. Po II wojnie światowej nadal trwał szybki rozwój miasta, zaczęły powstawać nowe osiedla i ciągle rozwijały się kopalnie i huty. Obecnie przemysł ciężki w mieście prawie upadł i panuje spore bezrobocie.
Tę sekcję należy dopracować: od 2011-04 → zweryfikować treść i dodać przypisy, → poprawić styl – powinien być encyklopedyczny, → napisać artykuł w sposób neutralny. Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tej sekcji. Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tej sekcji. |
Gospodarka w Siemianowicach Śląskich zaczęła się rozwijać na dużą skalę od początku XIX wieku, wcześniej ludność miejscowa utrzymywała się głównie z rolnictwa, gospodarki leśnej i hodowli ryb. Intensywny rozwój gospodarczy w Siemianowicach wiąże się z otwarciem w 1786 roku pierwszej kopalni węgla kamiennego „Leśna” i pierwszej huty „Hohenlohe” w 1804 roku. W następnych dziesięcioleciach zaczęły powstawać kolejne huty, także cynku oraz kopalnie. W 1835 ukończono budowę huty Laura, której głównym udziałowcem był hrabia siemianowicki, Hugo Henckel von Donnersmarck, wnuk Łazarza III. Rozwój przemysłowy w Siemianowicach sprzyjał napływowi ludności. W latach 1853-1855 powstała kolej wąskotorowa z Tarnowskich Gór i Bytomia przez: Bytków, Hutę Laura, Hutę Jerzego aż do Brzęczkowic. W kolejnych latach XIX wieku na terenie dzisiejszych Siemianowic powstawały kolejne linie kolejowe, a przemysł dalej się rozwijał, w 1868 r.powstała Fabryka Śrub i Nitów (obecnie funkcjonuje pod nazwą: Fabryka Elementów Złącznych). W rok później Fitzner założył Fabrykę Kotłów Parowych, która funkcjonowała do wybuchu II wojny światowej, kiedy to produkcję przestawiono na produkcję broni. Po wojnie utrzymano ten stan o tyle, że fabryka funkcjonowała jako zakład wojskowy (m.in. naprawiano tabor, a z czasem zaczęto produkować pojazdy opancerzone. Przyjęto nazwę: Wojskowe Zakłady Mechaniczne (obecnie od sierpnia 2014 r. ROSOMAK S.A.). Po II wojnie światowej miasto posiadało ponad 82 tys. mieszkańców, działające kopalnie, huty i inne zakłady.Przełom XX i XXI przyniósł w Siemianowicach, podobnie jak w okolicznych miastach GOP szereg niekorzystnych zmian i strat materialnych. Zamknięta została i zlikwidowana jedna z największych w kraju kopalnia „Siemianowice”, pomimo że niezależne ekspertyzy dawały podstawy do jej dalszej eksploatacji. Nastąpiła likwidacja większości państwowych zakładów przemysłowych w tym Huty Jedność przekształconej w spółkę Skarbu Państwa, który nie zapewnił środków na ukończenie zaawansowanej już inwestycji w nową walcownię. W mieście w wyniku restrukturyzacji wystąpiły liczne problemy społeczne – spadek zaludnienia, wysokie bezrobocie strukturalne, emigracja zarobkowa młodych, wykształconych ludzi, masowe grabieże mienia na terenach poprzemysłowych i kolejowych. Niekorzystnym zmianom społecznym miasto stara się przeciwdziałać, organizując dodatkowe kursy edukacyjne dla młodzieży, szkolenia dla bezrobotnych oraz budując nowe obiekty sportowe i zachęcając inwestorów. W ostatnim okresie w mieście zainwestowały firmy Johnson Controls (producent części samochodowych) i Ugine & Alz (obecnie ArcelorMittal Stainless Service), dzięki czemu bezrobocie spadło z 29% do 16%.[potrzebny przypis]
Siemianowice posiadają w miarę dogodne połączenia drogowe z resztą kraju dzięki położeniu w centrum Górnośląskiego Okręgu Przemysłowego. W odległości około 30 km położony jest port lotniczy Katowice-Pyrzowice. W Siemianowicach wzrasta natężenie ruchu samochodowego. Od kilku lat planuje się budowę obwodnicy wschodniej, która będzie elementem drogi z Katowic do Pyrzowic i zachodniej – wspólnie z Chorzowem.
Przez miasto przebiega Droga Krajowa nr 94 ze Zgorzelca do Krakowa, Rzeszowa i dalej do Korczowej
W mieście jest 225 nazwanych ulic,które dają sieć 103 km dróg.[potrzebny przypis]
Tramwajem do Siemianowic można się dostać z Katowic do pętli przy Placu Skargi w centrum miasta. W latach 1899-2009 funkcjonowało również połączenie tramwajowe z Chorzowem. Pierwszy międzymiastowy parowy tramwaj uruchomiono na trasie Siemianowice – Katowice w roku 1896, a w 1898 uruchomiono na tej trasie tramwaj elektryczny (jako pierwsze połączenie zelektryfikowane w aglomeracji). Na przełomie XIX i XX wieku w mieście funkcjonowała zajezdnia. Wielokrotnie planowano budowę połączeń tramwajowych z Siemianowic w kierunku Bytomia przez Michałkowice i Czeladź, niestety planów nie zrealizowano. Obecnie w mieście istnieją połączenia komunikacji autobusowej i tramwajowej.
Przez miasto przebiega 29 linii autobusowych (0, 5, 22, 27, 30, 30N, 42, 43, 50, 72, 74, 91, 96, 98, 110, 119, 133, 168, 170, 190, 196, 222, 296, 662, 663, 664, 665, 860, 974) oraz linie tramwajowe 13 i 16.
Przez centrum miasta i Bytków przebiega dwutorowa linia kolejowa nr 161 Katowice Szopienice Północne-Chorzów Stary, na której znajduje się dworzec, od 1969 wykorzystywana jedynie w ruchu towarowym. W 2005 PKP wyburzyły zabytkowy budynek dworcowy z 1870. W północnej części miasta przebiegają linie dawnej kolei piaskowej z Jaworzna i Łagiszy w kierunku Bytomia. Najbliższy dworzec kolejowy czynny dla ruchu pasażerskiego znajduje się obecnie w Katowicach, w odległości 8 km od centrum miasta. W latach 1870-1968 miasto posiadało pasażerskie połączenia kolejowe.
W 2014 przy ul. Jana Pawła II oddano do użytku sanitarne lądowisko dla helikopterów.
W mieście istnieją wodociągi, z których korzysta 98,8% mieszkańców; sieć kanalizacyjna i sieć gazownicza, z której korzysta 68,7% siemianowiczan; oczyszczalnia ścieków „Centrum” i zakład składowania definitywnego i utylizacji odpadów „Landeco”[4].
Pierwsza przykościelna szkoła w Siemianowicach Śląskich i okolicy powstała w 1421 roku w Michałkowicach w miejscu dzisiejszego skrzyżowania ulicy Kościelnej i ulicy Elizy Orzeszkowej. Obecnie w mieście istnieje 12 szkół podstawowych, 10 gimnazjów i 10 szkół średnich. Większość siemianowickich placówek edukacyjnych to zespoły szkół.
Miejski Ośrodek Sportu i Rekreacji „Pszczelnik” oferuje: korty tenisowe, boiska piłkarskie, basen odkryty, halę sportową. MOSiR „Michał” oferuje: basen kryty ze zjeżdżalnią o długości 86 m, sauną i jacuzzi oraz halę sportowo-widowiskową. Miasto posiada również boisko do hokeja na trawie, strzelnicę myśliwską, pole golfowe, kręgielnie i centrum rozrywki, amfiteatr w Parku Miejskim i 100-letnią pływalnię. Od 1966 roku w Siemianowicach działa Muzeum Miejskie znajdujące się w zabytkowym budynku z XVIII wieku, ze stałą wystawą rzeźb w węglu i innymi przedstawiającymi historię, kulturę miasta i Górnego Śląska.
Muzea i ośrodki kultury:
Ośrodki sportowe:
Parki:
Trasy rowerowe:
Inne:
Miasto ma dużo familoków czy kamienic w centrum i Michałkowicach. W Centrum, Michałkowicach, Bytkowie i częściowo Bańgowie znajdują się osiedla bloków mieszkalnych wybudowanych przed 1990. Rolniczy charakter nieznacznie zachował się w Michałkowicach, w dużej mierze na Bańgowie i zupełnie w Przełajce.
Siemianowice Śląskie są miastem na prawach powiatu. Mieszkańcy wybierają do Rady Miasta Siemianowic Śląskich 23 radnych[8]. Organem wykonawczym samorządu jest prezydent miasta, którym obecnie jest Rafał Piech. Siedzibą władz miasta jest Urząd Miasta przy ul. Jana Pawła II.
Miasto jest członkiem Górnośląskiego Związku Metropolitalnego, Śląskiego Związku Gmin i Powiatów i Związku Miast Polskich.
Miasta partnerskie[9]:
Miasto | Kraj | Data podpisania umowy |
---|---|---|
Köthen | Niemcy | 1993 |
Wattrelos | Francja | 1993 |
Jabłonków | Czechy | 1998 |
Mohacz | Węgry | 1999 |
Câmpia Turzii | Rumunia | 2001 |
Siemianowicki Szpital Miejski powstał na bazie szpitali, które uruchomiono w latach międzywojennych. Szpital nr 1 przy ul. Jana Pawła II 1a – powstał na bazie szpitala Spółki brackiej, Szpital Miejski przy ul. 1 Maja 9 – na bazie zakładu leczniczego ówczesnej huty „Laura” (obecna Huta „Jedność”).
W mieście znajduje się również jedna z najnowocześniejszych w Europie i najnowocześniejsza w Polsce klinika leczenia oparzeń, która powstała w zabytkowym budynku szpitala Spółki brackiej, tuż obok Szpitala Miejskiego.
W skład szpitala wchodzą:
Artyści:
Sportowcy:
Kapłani:
Politycy:
Inni:
|
|
|
|