Jeżeli chesz mieć własną stronę internetową, a Twoja firma znajduje się w miejscowości Słubice - dobrze trafiłeś. Projektujemy, wdrażamy i tworzymy strony internetowe dla każdego. Napewno chesz aby klient wpisując w wyszukiwarkę nazwę "Twojej firmy + Słubice" uzyskał informację o Twojej stronie oraz ofercie Twojej firmy. Dlatego jeżeli chcesz aby Twoja firma była dobrze widoczna kiedy wyszuka się informacje o mieście Słubice warto stworzyć stronę korzystająć z naszych usług.
Pamietaj! jeśli "Strony Internetowe Słubice" to tylko My.
Chcesz aby twój sklep był popularny i aby ludzie mogli go łatwo znaleźć, aby wpisując w wyszukiwarkę "sklep Słubice" mogli trafić do twojej witryny i szybko oraz wygodnie zrobić zakupy? Potrzebujesz wydajnego i profesjonalnie wykonanego sklepu internetowego? Napisz teraz do nas. Projektujemy profesjonalne sklepy internetowe, dzięki naszym usługom możesz sprzedawać szybko i wygodnie w Internecie, na terenie miasta Słubice i w całej Polsce!
Chcesz aby Twoja strona/sklep był popularny i aby ludzie mogli go łatwo znaleźć, aby wpisując w wyszukiwarkę "sklep Słubice" lub "pewna firma Słubice" mogli trafić do twojej witryny? Poznaj ofertę Malinemarketing dla Słubice. Zyskaj profesionalneą reklamę i promocję dla Twojej firmy w Słubice.
Poniżej mozesz zobaczyć kilka nszych prac. Pamiętaj każdy sklep projektujemy indywidualnie pod konkretne potrzeby..
|
|||||
Panorama miasta |
|||||
|
|||||
Państwo | Polska | ||||
Województwo | lubuskie | ||||
Powiat | słubicki | ||||
Gmina | Słubice gmina miejsko-wiejska |
||||
Data założenia | XIII wiek | ||||
Prawa miejskie | 1253 (1945 jako samodzielne miasto) | ||||
Burmistrz | Tomasz Ciszewicz | ||||
Powierzchnia | 19,2[1] km² | ||||
Wysokość | 17,5–60 m n.p.m. | ||||
Populacja (30.06.2016) • liczba ludności • gęstość |
16 895[2] 879,5 os./km² |
||||
Strefa numeracyjna |
(+48) 95 | ||||
Kod pocztowy | 69-100 do 69-102 | ||||
Tablice rejestracyjne | FSL | ||||
52°21′15″N 14°34′08″E/52,354167 14,568889 | |||||
TERC (TERYT) |
0805054 | ||||
SIMC | 0935736 | ||||
Hasło promocyjne: Miasto Hanzeatyckie | |||||
Urząd miejski
ul. Akademicka 169-100 Słubice |
|||||
Strona internetowa |
Słubice (do 1945 niem. Frankfurt (Oder)-Dammvorstadt) – miasto w zachodniej części województwa lubuskiego, w powiecie słubickim, siedziba gminy miejsko-wiejskiej Słubice, w obrębie Lubuskiego Przełomu Odry, nad rzeką Odrą. 14 grudnia 2015 r. miasto miało 16 872 mieszkańców[1]. Wraz z Frankfurtem nad Odrą tworzy aglomerację transgraniczną liczącą ok. 80 tys. mieszkańców. Jest to ośrodek akademicki – siedziba Collegium Polonicum, wspólnej jednostki dydaktyczno-naukowej Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu i Europejskiego Uniwersytetu Viadrina we Frankfurcie nad Odrą.
Znajduje się tu historyczny stadion SOSiR oraz inne atrakcje turystyczne, między innymi cmentarz żydowski – jeden z najstarszych w Europie, pierwsza wzmianka o nim pochodzi z 1399 r., zabytki architektury, ścieżka rowerowa na Promenadzie Nadodrzańskiej, szlaki turystyczne, oraz rezerwat przyrody i wiele innych. Część miasta objęta jest obszarem Kostrzyńsko-Słubickiej Specjalnej Strefy Ekonomicznej, należy ono również do Euroregionu Pro Europa Viadrina. Słubice są ponadto członkiem Związku Miast Polskich.
Położenie
Miasto położone jest przy granicy z Niemcami nad rzeką Odrą przy drogach krajowych nr 29 oraz nr 31, w odległości 70 km od Berlina, 80 km od Gorzowa Wlkp., 87 km od Zielonej Góry, 150 km od Szczecina, 180 km od Poznania, 249 km od Wrocławia i 490 km od Warszawy. Na południe od Słubic przechodzi autostrada A2. Leży na terenie Ziemi Lubuskiej między Pradoliną Warszawsko-Berlińską a Pradoliną Toruńsko-Eberswaldzką, na Pojezierzu Lubuskim i dolinie Odry Środkowej[3].
W latach 1975–1998 miasto administracyjnie należało do woj. gorzowskiego.
Osiedla mieszkalne Słubic: os. Folwarczne, os. Grzybowe, os. Kochanowskiego, os. Kopernika, os. Krasińskiego, os. Mała Moskwa, os. Paderewskiego, os. Słowiańskie, Stare Miasto, os. Transportowa, os. Witosa, os. Wojska Polskiego, os. Zielone Wzgórza.
Okoliczne wsie: Drzecin, Golice, Kunice, Kunowice (Słubice), Lisów, Nowe Biskupice, Nowy Lubusz, Pławidło, Rybocice, Stare Biskupice, Świecko.
Struktura użytkowania gruntów
Rodzaj użytku | powierzchnia [ha] | Udział w pow. miasta [%] |
---|---|---|
Użytki rolne | 1129 | 58,8 |
Grunty zabudowane | 485 | 25,26 |
Grunty leśne | 168 | 8,75 |
Nieużytki | 73 | 3,8 |
Grunty pod wodami | 56 | 2,92 |
Tereny różne | 9 | 0,47 |
Według danych z 1 stycznia 2009 powierzchnia miasta wynosi 19,2 km²[1].
Gleby
We wschodniej części miasta i okolic występują głównie gleby typu bielicowego, utworzonych z piasków i glin zwałowych, natomiast w części północnej i południowej występują mady ilaste i gleby typu bagiennego[3].
Geneza nazwy Słubice wywołuje wiele sporów. Niektórzy wywodzą nazwę od plemienia Słupian, zajmującego obszar między Sprewą a Odrą. W dokumencie z 992 wymieniona została między innymi Zulbica. Według innych źródeł historycznych po prawej stronie Odry leżała w średniowieczu osada Zbiwitz, Zbirwitz lub Zliwitz. Nazwę Słubice można też wywieźć od wyrazów słub, słup.
Do 1945 roku miasto stanowiło część Frankfurtu noszącą nazwę Dammvorstadt. Nazwa ta nie jest obecnie w użyciu pośród Niemców. Określając polską część transgranicznej aglomeracji, używają oni polskiej nazwy urzędowej bądź upraszczają ją do postaci Slubice (wymawianej ['slʊbɪtsə]). Nazwa ta stosowana jest również w języku oficjalnym, przykładowo na stronie internetowej miasta Frankfurt nad Odrą[5], a jedna z tamtejszych ulic nosi nazwę Slubicer Straße[6].
Wzmiankowane w XIII wieku jako osada handlowa po obu stronach Odry Zliwitz, której w 1225 roku Henryk I Brodaty nadał prawo składu. W 1253 roku osada otrzymuje prawa miejskie, a w dokumencie widnieje nazwa Vrankenvorde, później Frankfurt nad Odrą[7]. Od tego czasu do 1945 roku prawobrzeże stanowiło część Frankfurtu nad Odrą pod nazwą Dammvorstadt (dosł. Przedmieście na wale). Z 1399 pochodzi pierwsza pisemna wzmianka na temat miejscowego cmentarza żydowskiego, co czyni go najstarszym nadal istniejącym cmentarzem żydowskim w Europie Środkowo-Wschodniej. Według przypuszczeń cmentarz mógł zostać uruchomiony nawet 100 lat przed jego najstarszą, zachowaną wzmianką.
W 1749 w przedwojennych Słubicach powstało najstarsze przedsiębiorstwo przemysłowe Frankfurtu nad Odrą, czyli fabryka towarów z pszczelego wosku, oraz bielnik wosku. W latach 1777–1945 firmę prowadziła rodzina Harttungów[8]. W 1769 do użytku oddano okazałą fabrykę jedwabiu, przebudowaną później na budynek mieszkalny. Wśród lokatorów budynku był m.in. późniejszy prezydent Reichstagu i pierwszy przewodniczący Reichsgericht w Lipsku Eduard von Simson[9].
W 1785 większość obszaru dzisiejszych Słubic znalazła się pod wodą wskutek wiosennej powodzi roztopowej. Jedyną śmiertelną ofiarą tamtych dni był siostrzeniec króla Fryderyka Wielkiego i komendant garnizonu Frankfurt nad Odrą książę Leopold von Braunschweig-Wolfenbüttel, zwany potocznie Leopoldem Brunszwickim. 1 sierpnia 1787 odsłonięto pomnik księcia Leopolda i był to najstarszy pomnik w historii całego Frankfurtu nad Odrą[10].
W 1811 na tzw. Wzgórzach Żydowskich otwarto cmentarz miejski (Frankfurter Dammvorstadt-Friedhof), który od zakończenia wojny funkcjonuje jako cmentarz komunalny w Słubicach. II połowa XIX wieku to rozkwit przemysłu, wtedy to swoją działalność rozwinęła m.in. fabryka broni Wilhelma Collatha i Georga Teschnera (dzisiejszy teren sklepu Biedronka przy ul. Kościuszki), a także odlewnia żelaza A. Guttmanna (dzisiejszy teren Galerii Prima).
23 stycznia 1898 ruszyła linia tramwajowa przez most na Odrze, która docierała w okolice Domu Strzeleckiego (ob. kościół NMP), a od 1927 także w okolice cmentarza[11]. W latach 1914–1927 pod kierunkiem Otto Morgenschweissa wybudowano Stadion Wschodniomarchijski (Ostmarkstadion) przez rosyjskich jeńców wojennych pojmanych podczas I wojny światowej[12], wzniesiony na podstawie planów Grunewaldstadion w Berlinie. W dniach 4–7 lipca 1930 na stadionie odbyły się 24. Brandenburskie Zawody Gimnastyczne (24. Brandenburgisches Kreisturnfest), które przyniosły rekord frekwencji na obiekcie.
Mimo że w styczniu 1945 Frankfurt nad Odrą został ogłoszony twierdzą (Festung Frankfurt (Oder)), teren dzisiejszych Słubic nie uległ praktycznie wojennym zniszczeniom. W lutym 1945 ludność cywilna została ewakuowana, a 19 kwietnia 1945 niemieccy żołnierze wysadzili w powietrze kamienny most na Odrze. Walki w mieście trwały do 20 kwietnia. Poległo w nich ponad 100 żołnierzy 11 korpusu pancernego gwardii 1 Frontu Białoruskiego i 7 Wojska Polskiego (ku ich czci 22 lipca 1949 roku odsłonięto Pomnik Zwycięstwa i Braterstwa Broni na pl. Bohaterów)[13].
Od 1945 jako samodzielne miasto pod administracją polską. Pierwszym burmistrzem został Henryk Jastrzębski, zaś pierwszym kapłanem Maximilian Loboda – niemiecki ksiądz polskiego[14] pochodzenia z parafii Świętego Krzyża we Frankfurcie nad Odrą. Od sierpnia 1945 do stycznia 1946 komendantem wojennym miasta był ppor. Józef Krupa[15]. W 1950 Słubice stały się stolicą powiatu rzepińskiego, przekształconego w 1959 w powiat słubicki.
W 1972 Słubice rozpoczęły współpracę z Frankfurtem nad Odrą, otwarto wtedy przejście graniczne. Trzy lata później, w 1975 zlikwidowano powiat, a utworzono Urząd Miasta i Gminy (UMiG). W 1981 w budynku Słubickiego Miejskiego Ośrodku Kultury (SMOK) otwarto Galerię „OKNO”. W 1987 miasto zdobyło tytuł Mistrza Gospodarności.
Pod koniec 1987 roku Powszechna Spółdzielnia Spożywców „Społem” w Słubicach posiadała 34 lokale oraz ośrodek wypoczynkowy w Mrzeżynie, Stowarzyszenie Prywatnego Handlu miało 42 placówki, Przedsiębiorstwo Upowszechniania Prasy i Książki „Ruch” 14 kiosków, Gminna Spółdzielnia „Samopomoc Chłopska” w Słubicach 12 placówek, Wojewódzkie Przedsiębiorstwo Handlu Wewnętrznego 8 placówek, Zakład Rolny Białe w Słubicach 3 sklepy, Przedsiębiorstwo Eksportu Wewnętrznego „Pewex” 2 sklepy, Wojskowa Centrala Handlowa 2 sklepy, Centrala Przemysłu Ludowego i Artystycznego „Cepelia” 1 sklep, Przedsiębiorstwo Techniczno-Handlowe Motoryzacji „Polmozbyt” 1 sklep, a Spółdzielnia Pracy „Przyjaźń” miała 1 sklep.[16]
W Słubicach działały dwa państwowe gospodarstwa rolne: Zakład Rolny Białe w Słubicach wchodzący w skład Lubuskiego Kombinatu Rolnego w Rzepinie, znajdujący się w części miasta Białe i kolonii Dzierzążnia, oraz Szkolne Gospodarstwo Rolne Czerwony w Słubicach należące do Technikum Rolniczo-Łąkarskiego w Słubicach, znajdujące się w części miasta Czerwony.
W 1993 po raz pierwszy zwołano sesję dwóch miast jednocześnie – Frankfurtu nad Odrą i Słubic. Tego samego roku otwarto wysypisko odpadów komunalnych w pobliskich Kunowicach.
W 1994 rozpoczęto budować domy akademickie („Amicus”, „Arcadia”, „Gaudium”, „Juventa”, „Sapientia”, dom doktoranta), a w 1995 rozpoczęto budować Collegium Polonicum. W 1996 otwarto oczyszczalnię ścieków. W 1997 utworzono Kostrzyńsko-Słubicką Specjalną Strefę Ekonomiczną (K-SSSE). Tego samego roku Frankfurt i Słubice broniły się przed powodzią tysiąclecia[17]. W 1998 otwarto Collegium Polonicum, natomiast w 1999, wskutek reformy administracyjnej kraju, ponownie utworzono powiat słubicki. W 2006 rozpoczęto budowę domu akademickiego „Forum”, a w 2008 w SMOK-u otwarto nową salę kinową.
Historia Słubic jest przedmiotem badań regionalisty Rolanda Semika, Instytutu Historii Stosowanej przy Europejskim Uniwersytecie Viadrina we Frankfurcie nad Odrą (Institut für angewandte Geschichte) oraz Towarzystwa Historycznego we Frankfurcie nad Odrą (Historischer Verein zu Frankfurt (Oder)), w tym w szczególności historyka Eckarda Reißa.
Według listy Narodowego Instytutu Dziedzictwa do rejestru zabytków wpisane są[18]:
Inne zabytki, chronologicznie, według daty powstania:
Obiekty historyczne (już nieistniejące):
Przez miasto przebiega jeden ze szlaków drogi św. Jakuba, czyli Camino Polaco.
30 maja 2012 uroczyście otwarto też „Ścieżkę edukacyjną po historycznych miejscach Słubic”, czyli sieć 12 polsko-niemieckich tablic informacyjnych, opracowanych przez Roland Semika, Katarzynę Malczewską oraz Eckarda Reißa i sfinansowanych na ich wniosek przez Urząd Miejski w Słubicach. Tablice zawisły w miejscach, tj. m.in.:
W trakcie realizacji jest również inny projekt turystyczny „Szlakiem Kleistów przez Słubice i Frankfurt nad Odrą”.
Na placu Frankfurckim odsłonięto w październiku 2014 r. pierwszy na świecie pomnik Wikipedii.
Według danych z 14 grudnia 2015 roku miasto Słubice zamieszkuje 16 872 mieszkańców. Gminę zamieszkuje 19 978 mieszkańców, a obszar Słubic wraz z Kunowicami i Świeckiem 18 137 mieszkańców. Dodatkowo na terenie miasta przebywa ok. tysiąc osób. Liczba cudzoziemców w mieście to 668 osób, głównie Niemcy i Ukraińcy[1].
Źródło[22]:
Jeszcze pod koniec lat 90. XX wieku w Słubicach istniały fabryki jak np. „Terenówka” produkująca meble (obecnie galeria handlowa AXA) oraz jedne z największych w kraju produkujące odzież dżinsową Zakłady Przemysłu Odzieżowego „Komes” założone w 1957 r., a zlikwidowane w 1998 r. i ostatecznie wyburzone w 2008 roku. W najlepszym momencie zatrudniały ok. 2 tys. pracowników[23].
Obecnie Słubice są ośrodkiem handlowo-usługowym. Istnieją tu przedsiębiorstwa, które działają w branży samochodowej, metalowej, obuwniczej, maszynowej, elektronicznej, budowlanej, spożywczej, betonowej oraz drewnianej. W 1997 utworzono tu Kostrzyńsko-Słubicką Specjalną Strefę Ekonomiczną, na której zatrudnienie wynosi 747 osób w 2011 roku, z czego najwięcej – 173 osoby – zatrudnia firma przewozowa Transhand Słubice. Największym pracodawcą pozostaje bazar u zbiegu ul. Kupieckiej i ul. Sportowej. W mieście działa także wiele firm spedycyjnych i logistycznych.
Drogi krajowe i wojewódzkie:
W Słubicach mieszczą się dwa przystanki kolejowe: Słubice i Kunowice, które znajdują się na linii kolejowej nr 3. Przystanek w Kunowicach posiada bocznice na zlikwidowaną linię kolejową nr 386, która prowadzi do Cybinki.
W Słubicach znajduje się port rzeczny Nadzór Wodny Słubice, który jest jednym z głównych portów na rzece Odra. Niedawno zapadła decyzja, o zakupie statku pasażerskiego z pięcioma innymi gminami (Bytom Odrzański, Kostrzyn nad Odrą, Krosno Odrzańskie i Nowa Sól).
Miasto posiada sieć połączeń podmiejskich obsługiwanych przez Transhand Słubice, który także obsługuje komunikacje miejską. Autobusy docierają do większości wsi i miast w regionie. Z dworca PKS zlokalizowanego w centrum miasta można się też dostać do największych miast w Polsce oraz województwie lubuskim.
W Słubicach istnieje komunikacja miejska, która obsługiwana jest przez przedsiębiorstwo Transhand. Istnieje także komunikacja transgraniczna z Frankfurtem nad Odrą[24].
Miesiąc | Sty | Lut | Mar | Kwi | Maj | Cze | Lip | Sie | Wrz | Paź | Lis | Gru | Roczna |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Rekordy maksymalnej temperatury [°C] | 14.7 | 17.5 | 22.9 | 30.7 | 32.2 | 36.1 | 37.8 | 37.7 | 31.0 | 26.4 | 18.2 | 14.8 | 37,8 |
Średnie temperatury w dzień [°C] | 1.8 | 3.1 | 7.8 | 14.1 | 19.6 | 22.0 | 24.2 | 23.9 | 18.9 | 13.4 | 6.6 | 3.0 | 13,2 |
Średnie dobowe temperatury [°C] | -0.5 | 0.2 | 3.9 | 8.7 | 13.8 | 16.6 | 18.7 | 18.2 | 13.9 | 9.1 | 4.1 | 0.9 | 9,0 |
Średnie temperatury w nocy [°C] | -3.5 | -3.2 | -0.1 | 3.4 | 8.0 | 11.1 | 13.1 | 12.7 | 9.2 | 5.0 | 1.1 | -1.8 | 4,6 |
Rekordy minimalnej temperatury [°C] | -26.5 | -22.0 | -15.7 | -6.6 | -1.7 | 1.7 | 5.8 | 5.0 | 1.2 | -6.3 | -11.3 | -19.2 | -26,5 |
Opady [mm] | 35 | 29 | 36 | 30 | 50 | 56 | 78 | 57 | 44 | 33 | 36 | 40 | 523 |
Średnia liczba dni z opadami | 9 | 8 | 9 | 7 | 9 | 10 | 11 | 10 | 8 | 8 | 8 | 10 | 107 |
Źródło: Na podstawie 35-lecia 1979-2013[25] |
Na terenie miasta świadczenia zdrowotne zapewniają:
W Słubicach istnieje 6 szkół podstawowych (w tym jedna specjalna i jedna prywatna), 2 gimnazja, 3 szkoły ponadgimnazjalne, 1 liceum ogólnokształcące oraz Państwowa Szkoła Muzyczna I stopnia.
W 1992 r. w Słubicach zostało Collegium Polonicum jako wspólna placówka dydaktyczno-naukowa dwóch partnerskich uniwersytetów: Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu (UAM) oraz Uniwersytetu Europejskiego Viadrina (EUV) we Frankfurcie nad Odrą.
Na terenie miasta funkcjonuje jeden żłobek oraz 8 przedszkoli (w tym 3 niepubliczne)[27]. Istnieją tu także internat oraz sześć domów studenckich[28].
W Słubicach działało niegdyś kilka ośrodków kultury:
25 listopada 1962 przy PDK w Słubicach powstało Słubickie Towarzystwo Kultury (STK), którego pierwszym prezesem został Jan Krompiewski, zaś sekretarzem – Zygmunt Walkowiak. W 1987 przekształcono je w Towarzystwo Miłośników Ziemi Słubickiej[29].
Główną instytucją kultury w mieście pozostaje dziś Słubicki Miejski Ośrodek Kultury (SMOK), w którym działa Galeria „Okno”, młodzieżowy dom kultury, kino oraz sala widowiskowa. W Słubicach odbywają się zajęcia tańca towarzyskiego w Studio Tańca „Bohema”, odbywają się również zajęcia tańca nowoczesnego (break dance, street dance). W mieście działają także zespół tańca nowoczesnego „Frajda”, zespół wokalny „Rytmos” oraz Grupa Filmowa „Wolf”.
Co roku w mieście odbywało się organizowane przez SMOK Święto Odry, zastąpione kilka lat temu przez Miejskie Dni Hanzy (HanseStadtFest), współorganizowane z Frankfurtem nad Odrą. W Słubicach i Frankfurcie nad Odrą corocznie odbywa się również Festiwal Teatralny UNITHEA.
W mieście funkcjonują ponadto: Biblioteka Miejska przy ul. Jedności Robotniczej 18, która posiada osiem filii na terenie Słubic, Biblioteka Pedagogiczna oraz Biblioteka Collegium Polonicum przy ul. Kościuszki 1.
W Słubicach mieści się Słubickie Towarzystwo Muzyczne, które jest organizatorem cyklicznych Koncertów Noworocznych oraz Międzynarodowych Spotkań Muzycznych „Musica Autumna”, które na stałe wpisały się w kalendarz imprez kulturalnych miasta. Pod patronatem towarzystwa działa w Słubicach Chór Kameralny „Adoramus”. Znajduje się tu, także muszla koncertowa na Placu Bohaterów, na której od czasu do czasu odbywają się koncerty (m.in. Miejskie Dni Hanzy 2011).
Życie kulturalne miasta współkreują także niektóre lokalne stowarzyszenia (Stowarzyszenie Miłośników Ziemi Słubickiej, Związek Sybiraków Koło w Słubicach, Narodowe Słubice, Stowarzyszenie Nasza Mała Ojczyzna), a także osoby indywidualne jak np. regionalista Roland Semik.
Szlaki turystyczne w okolicach
Trasy rowerowe w okolicach
Obecnie w Słubicach wydawane są: biuletyn samorządowy „Gazeta Słubicka” oraz gazety niezależne: „Przekrój Lokalny” oraz „Pogranicze Lubuskie” (do dawnych tytułów należą „Echo Słubickie”, „Kurier Słubicki” oraz „Tylko Kostrzyn-Słubice”). W Słubicach swoje przedstawicielstwo posiada regionalna Gazeta Lubuska, wchodząca w skład grupy Media Regionalne.
W mieście swoją siedzibę ma operator telewizji kablowej Vectra. Lokalnym kanałem telewizyjnym jest Horyzont TV Słubice (HTS), która jest dostępna w telewizji kablowej Vectra oraz w internecie[30]. Oprócz oficjalnej strony Urzędu Miejskiego działa tu także Słubicki Portal Informacyjny – Slubice24.pl, który opisuje ważniejsze wydarzenia w mieście[31] oraz portal samorządowy Wrotaslubickie.pl.
Kościół Boży w Chrystusie zbór Dom Wolności (protestanckie),ul. Paderewskiego 24 - środa,godz.17.30-rozważanie Słowa Bożego; niedziela godz.10.00-nabożeństwo [1]
Głównym obiektem sportowym w mieście jest Słubicki Ośrodek Sportu i Rekreacji mieszczący się przy ul. Sportowej 1, który zarządza największą bazą sportową w powiecie słubickim. SOSiR posiada stadion zbudowany w latach 1914–1927, 4 boiska treningowe (w tym 1 ze sztuczną nawierzchnią oraz oświetleniem 4-masztowym), salę gimnastyczną, zespół basenów odkrytych, korty tenisowe, pole golfowe oraz zaplecze gastronomiczne[34].
Słubicki Ośrodek Sportu i Rekreacji okala Park Rozrywki i Rekreacji znany także jako Park „Odra” z trasami spacerowymi, biegowymi, kolarskimi, torem saneczkowym oraz ruinami wieży Kleista.
W mieście istnieje Miejska Sala Sportowa mieszcząca się przy ul. Piłsudskiego, należąca do SOSiR-u. W 2010 r. zostało oddane do użytku Szkolne Centrum Sportowe, które mieści się przy Szkole Podstawowej nr 1 i Gimnazjum nr 1. W wyniku realizacji projektu powstała m.in. wielofunkcyjna hala widowiskowo-sportowa o powierzchni 1059 na 39 m[35].
Najstarszym klubem sportowym w Słubicach jest piłkarski Miejski Klub Sportowy „Polonia” Słubice, który jest spadkobiercą pierwszego w mieście klubu piłkarskiego „Kotwica”, założonego w sierpniu 1945 roku. Do osiągnięć Polonii Słubice zaliczyć można 1/16 finału Pucharu Polski, zdobyty Puchar Polski na szczeblu wojewódzkim oraz uzyskane dwukrotnie czwarte miejsce w III poziomie rozgrywek piłkarskich w sezonie 1997/98 i 2006/07. Klub ten gra w gorzowskiej klasie okręgowej[36].
W 2002 i 2006 r. miasto było gospodarzem Mistrzostw Polski w kolarstwie przełajowym kobiet i mężczyzn.
W Słubicach znajdują się takie obiekty sportowe jak:
W Słubicach swoją siedzibę mają takie kluby jak:
Mieszkańcy Słubic wybierają do swojej rady miejskiej 13 radnych (9 z 15). Pozostałych 2 radnych wybierają mieszkańcy terenów wiejskich gminy Słubice[38]. Organem wykonawczym władz jest burmistrz. Siedzibą władz miejskich jest zabytkowy urząd miejski przy ul. Akademickiej.
Miasto jest siedzibą Starostwa powiatu słubickiego.
Parlamentarzyci są wybierani z okręgu wyborczego Zielona Góra, a posłowie do Parlamentu Europejskiego z okręgu wyborczego Gorzów Wielkopolski.
Okres tzw. Polski Ludowej:
III Rzeczpospolita Polska:
Okres tzw. Polski Ludowej:
III Rzeczpospolita Polska:
Miasto | Kraj | Data podpisania umowy | Populacja |
---|---|---|---|
Frankfurt nad Odrą | Niemcy | 1975/ 16 kwietnia 1991 | 57 649 |
Kłecko | Polska | ? | 2725 |
Lubusz | Niemcy | ? | 3148 |
Heilbronn | Niemcy | 1998 | 119 841 |
Tijuana | Meksyk | 1998 | 1 696 430 |
Yuma | Stany Zjednoczone | 2000 | 93 064 |
Szostka | Ukraina | 17 października 2008 | 77 847 |
Elektreny | Litwa | 19 maja 2010 | 12 012 |
Ten artykuł jest częścią cyklu artykułów o Słubicach | |
Osoby wyróżnione tytułem „Honorowy Obywatel Słubic”:
Osoby wyróżnione tytułem „Ambasador Słubic”:
|
|
|
|
|
|