Strony internetowe
Jeżeli chesz mieć własną stronę internetową, a Twoja firma znajduje się w miejscowości Stary Dzików - dobrze trafiłeś. Projektujemy, wdrażamy i tworzymy strony internetowe dla każdego. Napewno chesz aby klient wpisując w wyszukiwarkę nazwę "Twojej firmy + Stary Dzików" uzyskał informację o Twojej stronie oraz ofercie Twojej firmy. Dlatego jeżeli chcesz aby Twoja firma była dobrze widoczna kiedy wyszuka się informacje o mieście Stary Dzików warto stworzyć stronę korzystająć z naszych usług.
Pamietaj! jeśli "Strony Internetowe Stary Dzików" to tylko My.
Sklepy internetowe
Chcesz aby twój sklep był popularny i aby ludzie mogli go łatwo znaleźć, aby wpisując w wyszukiwarkę "sklep Stary Dzików" mogli trafić do twojej witryny i szybko oraz wygodnie zrobić zakupy? Potrzebujesz wydajnego i profesjonalnie wykonanego sklepu internetowego? Napisz teraz do nas. Projektujemy profesjonalne sklepy internetowe, dzięki naszym usługom możesz sprzedawać szybko i wygodnie w Internecie, na terenie miasta Stary Dzików i w całej Polsce!
Reklama internetowa - Marketing www
Chcesz aby Twoja strona/sklep był popularny i aby ludzie mogli go łatwo znaleźć, aby wpisując w wyszukiwarkę "sklep Stary Dzików" lub "pewna firma Stary Dzików" mogli trafić do twojej witryny? Poznaj ofertę Malinemarketing dla Stary Dzików. Zyskaj profesionalneą reklamę i promocję dla Twojej firmy w Stary Dzików.
Portfolio
Poniżej mozesz zobaczyć kilka nszych prac. Pamiętaj każdy sklep projektujemy indywidualnie pod konkretne potrzeby..
O mieście: Stary Dzików
|
|||
|
|||
 Staw z wyspą w centrum wsi |
|||
| Państwo |  Polska |
||
| Województwo | podkarpackie | ||
| Powiat | lubaczowski | ||
| Gmina | Stary Dzików | ||
| Liczba ludności (2015-12-31) | 1279[1] | ||
| Strefa numeracyjna | 16 | ||
| Kod pocztowy | 37-632 | ||
| Tablice rejestracyjne | RLU | ||
| SIMC | 0611554 | ||
|
Położenie na mapie województwa podkarpackiego
  Stary Dzików
|
|||
|
Położenie na mapie Polski
 Stary Dzików
|
|||
 50°14′44″N 22°55′44″E/50,245556 22,928889 |
|||
Stary Dzików – wieś w Polsce położona w województwie podkarpackim, w powiecie lubaczowskim, na Płaskowyżu Tarnogrodzkim. Miejscowość jest siedzibą gminy Stary Dzików. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa przemyskiego.
Spis treści
Położenie[edytuj]
Stary Dzików znajduje się w północno-wschodniej części województwa podkarpackiego, w północno-zachodniej części powiatu lubaczowskiego. Wieś jest położona na Płaskowyżu Tarnogrodzkim.
Demografia[edytuj]
Liczba ludności (dane na koniec grudnia poszczególnych lat):
| Lata | 2004 | 2005 | 2006 | 2007 | 2008 | 2009 | 2010 | 2011 | 2012 | 2013 | 2014 | 2015 |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Liczba ludności | 1353 | 1343 | 1325 | 1315 | 1302 | 1304 | 1292 | 1289 | 1279 | 1284 | 1277 | 1279 |
Historia[edytuj]
Stary Dzików poświadczony jest źródłowo w 1469 r. W tym okresie wymieniony został w kronice Jana Długosza (około 1475 r.). Od połowy XV w. stanowił ośrodek klucza prywatnych dóbr w posiadaniu rodziny Ramszów. Na początku XVI w. znalazł się w składzie dóbr jarosławskich należących m.in. do Stanisława Odrowąża, wojewody ruskiego (zm. 1546). Przed 1562 r. wszedł w skład włości należących do Ramszów z Oleszyc; następnie na krótko został włączony do posiadłości królewskich. Od końca XVI w. znalazł się ponownie w kluczu oleszyckim, we władaniu Sieniawskich, od początku XVIII w. ks. Czartoryskich. W 1812 r. objęty został przez hr. Zamoyskich, a następnie włączony do klucza cewkowskiego i przejęty przez generała Władysława hr. Zamoyskiego; w tym czasie do połowy XIX w. dobrami galicyjskimi Zamoyskich administrował Leon ks. Sapieha. Na przełomie lat 70. i 80. XIX w. obszar dworski znalazł się w posiadaniu hr. Tarnowskich. Od około 1885 r. majątek należał do Józefa Laufera, a w 1894 r. został włączony do dóbr Ruda Różaniecka; w ich obrębie stanowił własność Brunickich i Wattmannów Maelcamp de Beaulieu. Przed 1914 r. grunty folwarczne zostały częściowo wykupione przez gminę i rozparcelowane.
.jpg)
Stary Dzików dzielił przemiany administracyjne Lubaczowa. W XV w. znajdował się w granicach powiatu lubaczowskiego w składzie województwa bełskiego (po 1531 r. w powiecie bełskim). Od 1772 r. teren dawnego powiatu lubaczowskiego wraz ze Starym Dzikowem znalazł się pod zaborem austriackim. W 1773 r. na krótko znalazł się na terenie dystryktu lubaczowskiego w składzie cyrkułu bełskiego. Po dalszych przemianach administracyjnych w 1783 r. Stary Dzików wraz z okolicznymi miejscowościami na dłużej wszedł w skład cyrkułu żółkiewskiego. W 1865 r. znalazł się na terenie powiatu cieszanowskiego. W tym czasie ukonstytuowała się w Starym Dzikowie rada gminy. Od 1 stycznia 1923 r. Stary Dzików wszedł w skład odnowionego wówczas powiatu lubaczowskiego (od 1920 r. województwo lwowskie). W okresie międzywojennym miejscowość stała się ośrodkiem gminy wiejskiej zbiorowej (1933, 1935 r.). Rolę tę pełniła również w okresie powojennym, pozostając w granicach powiatu lubaczowskiego i województwa rzeszowskiego (1944–1975). W międzyczasie, od początku lat 50. do 1973 r. w Starym Dzikowie funkcjonowała Gromadzka Rada Narodowa. Po 1975 r. odnowiona Gmina Stary Dzików znajdowała się w granicach województwa przemyskiego, po 1990 r. rejonu lubaczowskiego, a od 1999 r. weszła w skład powiatu lubaczowskiego i województwa podkarpackiego. Obecnie na jej terenie znajduje się pięć miejscowości: Cewków, Moszczanica, Nowy Dzików, Stary Dzików i Ułazów.
Według tradycji, w XVIII wieku Dzików był miasteczkiem. Wieś istotnie była niegdyś bardzo duża i ludna. W 1938 r. miała 2550 mieszkańców, w tym 1361 narodowości ukraińskiej.
Kościół[edytuj]
Stary Dzików początkowo należał do parafii w Oleszycach. W II połowie XVII wieku zbudowano kaplicę pw. Trójcy Przenajświętszej, przy której od 1707 roku posługiwał wikariusz. Parafia w Starym Dzikowie została erygowana w 1781 roku. Kościół parafii pw. Św. Trójcy, murowany, późnobarokowy, wzniesiony w 1781 roku. z fundacji Adama Czartoryskiego, restaurowany w 1896 roku, rozbudowany w 1937 roku. (dodanie transeptu), odnowiony w 1975 roku[2]. W kościele tablice poświęcone pamięci żołnierzy Wojska Polskiego, partyzantów Armii Krajowej i Batalionów Chłopskich oraz mieszkańców wsi, zamordowanych przez Niemców, NKWD i UPA. Opodal murowana plebania z początków XX w.
W zachodniej części wsi zrujnowana cerkiew grecko-katolicka, murowana, zbudowana w 1904 r. w stylu neobizantyjskim. Przy cerkwi murowana dzwonnica z bramką, w pobliżu murowana plebania z tego samego okresu. W zabudowie wsi kilkanaście drewnianych domów z początków XX stulecia, kilka starych kapliczek oraz niszczejący budynek dawnej synagogi z przełomu XIX i XX w. W pobliżu budynku Urzędu Gminy ruiny browaru i pozostałości założeń ogrodowych dawnego dworu. W średniowieczu był tu zameczek myśliwski. Później w jego miejscu powstał dwór obronny, w XIX w. przerobiony na browar. Po wojnie na terenie podworskim rozwinęło się obecne centrum usługowe wsi. Z okazałego niegdyś założenia ogrodowego pozostały pojedyncze drzewa i resztki starej alei lipowej, liczącej ponad 300 lat.
W plenerach Starego Dzikowa w styczniu 2007 były kręcone zdjęcia do filmu Andrzeja Wajdy Katyń .
Oświata[edytuj]
Początki szkolnictwa w Starym Dzikowie, są datowane na 1830 rok, gdy powstała szkoła parafialna przy cerkwi greckokatolickiej, a jej nauczycielem został adj. Symeon Morczyło[3][a].
W 1867 roku powstała państwowa szkoła trywialna. Przydatnym źródłem archiwalnym, do poznawania historii szkolnictwa w Galicji, są austriackie Szematyzmy Galicji i Lodomerii, które podają wykaz szkół ludowych, wraz z nazwiskami ich nauczycieli. Szkoły wiejskie początkowo były tylko męskie, a od 1890 roku były mieszane (koedukacyjne).
Początkowo w latach 1867-1874 posada nauczycielska była nieobsadzona[4][5]. Pierwszym nauczycielem był Józef Gocek[6]. W latach 1874-1901 szkoła była 1-klasowa, w latach 1901-1925 (2-klasowa), w latach 1925-1927 (3-klasowa), w latach 1927-1930 (4-klasowa), w latach 1930-1937 (5-klasowa), w latach 1937-1939 (6-klasowa). Od 1898 roku szkoła posiadała etat nauczycieli pomocniczych[b].
- Nauczyciele kierujący.
- 1867-1874. posada nieobsadzona.
- 1874-1875. Józef Gocek.
- 1875-1876. posada nieobsadzona.
- 1876-1885. Włodzimierz Ferencewicz[7].
- 1885-1887. Maria Sikorska[8].
- 1887-1892. Paulina Błażkiewicz[9].
- 1892-1895. Paulina Werner[10].
- 1895-1897. Jan Korybutiak[11].
- 1897-1901. Maria Ciećkiewicz[12].
- 1901-1903. Jan Cwakliński[13].
- 1903-1907. Bolesław Jaroszewski[14].
- 1907-1908. Izabela Krogulecka[15].
- 1908-1912. Antoni Wójciak[16].
- 1913-1914. Izabela Krogulecka[17].
- 1922-1924. Franciszek Ozimek.
Zabytki[edytuj]
Zobacz[edytuj]
Uwagi
- ↑ Według Schematyzmów Greckokatolickiej Eparchii Przemyskiej, szkoła parafialna w Starym Dzikowie była wzmiankowana w latach: 1831 (adj. Symeon Morczyło), 1835 (adj. Grzegorz Ochabski), 1848 (adj. Grzegorz Masnyk), 1849 (adj. Michał Myc, 46 uczniów). W latach 1835, 1836, 1842 i 1843 brak wzmianki o szkole parafialnej.
- ↑ Nauczycielami pomocniczymi byli: Maria Czopkówna (1898-1900), Franciszek Garda (1900-1901), Stefania Czerkawska (1900-1902), Franciszka Ciećkiewicz (1901-1902), Stefania Pychówna (1903-1905), Aleksander Lisowski (1903-1904), Stanisław Wojciechowski (1906-1907), Jan Małecki (1907-1909), Leonard Krapczak (1906-1907), Karolina Czaplakówna (1905-1906), Ksenia Dobrowolska (1902-1903), Leopoldyna Clinkiewiczówna (1902-1903), Jakub Sandler (1904-1906), Maria Krogulecka (1904-1905), Izabela Krogulecka (1904-1912), Helena Wójciakowa (1908-1913), Piotr Korzeniowski (1909-1910), Jan Sabal (1910-1914), Józef Ciećkiewicz (1910-1911), Alfred Argasiński (1912-1913), Franciszka Anderle (1913-1914), Franciszek Ozimek (1913-1914).
Przypisy
- ↑ Strona gminy
- ↑ Parafia Stary Dzików na stronie diecezji
- ↑ Schematismus Universi Venerabilis Cleri Dioeceseos graeco catholicae Premisliensis pro Anno Domini M.D.CCC.XXXI (str. 88) [Dostęp 2017-06-26]
- ↑ Galizisches Provinzial-Handbuch Fűr Dar Jahr 1868 (str. 709; niem. - Unbesetzt) [Dostęp 2017-06-21]
- ↑ Szematyzm Królestwa Galicji i Lodomerii z Wielkim Księstwem Krakowskim na rok 1870 (str. 411) [Dostęp 2017-06-21]
- ↑ Szematyzm Królestwa Galicji i Lodomerii z Wielkim Księstwem Krakowskim na rok 1875 (str. 414) [Dostęp 2017-06-21]
- ↑ Szematyzm Królestwa Galicji i Lodomerii z Wielkim Księstwem Krakowskim na rok 1877 (str. 404) [Dostęp 2017-06-22]
- ↑ Szematyzm Królestwa Galicji i Lodomerii z Wielkim Księstwem Krakowskim na rok 1886 (str. 377) [Dostęp 2017-06-21]
- ↑ Szematyzm Królestwa Galicji i Lodomerii z Wielkim Księstwem Krakowskim na rok 1888 (str. 377) [Dostęp 2017-06-22]
- ↑ Szematyzm Królestwa Galicji i Lodomerii z Wielkim Księstwem Krakowskim na rok 1893 (str. 426) [Dostęp 2017-06-22]
- ↑ Szematyzm Królestwa Galicji i Lodomerii z Wielkim Księstwem Krakowskim na rok 1896 (str. 427) [Dostęp 2017-06-22]
- ↑ Szematyzm Królestwa Galicji i Lodomerii z Wielkim Księstwem Krakowskim na rok 1898 (str. 509) [Dostęp 2017-06-22]
- ↑ Szematyzm Królestwa Galicji i Lodomerii z Wielkim Księstwem Krakowskim na rok 1902 (str. 547) [Dostęp 2017-06-22]
- ↑ Szematyzm Królestwa Galicji i Lodomerii z Wielkim Księstwem Krakowskim na rok 1904 (str. 598) [Dostęp 2017-06-22]
- ↑ Szematyzm Królestwa Galicji i Lodomerii z Wielkim Księstwem Krakowskim na rok 1908 (str. 571) [Dostęp 2017-06-22]
- ↑ Szematyzm Królestwa Galicji i Lodomerii z Wielkim Księstwem Krakowskim na rok 1909 (str. 621) [Dostęp 2017-06-22]
- ↑ Szematyzm Królestwa Galicji i Lodomerii z Wielkim Księstwem Krakowskim na rok 1913 (str. 724) [Dostęp 2017-06-22]
Linki zewnętrzne[edytuj]
- Dzików (2) w Słowniku geograficznym Królestwa Polskiego. T. II: Derenek – Gżack. Warszawa, 1881.
|
|||||||||||||||||