Tworzenie stron internetowych

Świdwin
Panorama Świdwina
Herb Świdwina
Państwo	Polska
Województwo	zachodniopomorskie
Powiat	świdwiński
Gmina	gmina miejska
Prawa miejskie	1296
Burmistrz	Jan Owsiak
Powierzchnia	22,38 km²
Wysokość	79-111[1] m n.p.m.
Populacja (30.06.2016) • liczba ludności • gęstość	15 557[2] 695,1 os./km²
Strefa numeracyjna	(+48) 94
Kod pocztowy	78-300 do 78-301
Tablice rejestracyjne	ZSD
Położenie na mapie powiatu świdwińskiego Świdwin
Położenie na mapie województwa zachodniopomorskiego Świdwin
Położenie na mapie Polski Świdwin
53°46′28″N 15°46′36″E/53,774444 15,776667
TERC (TERYT)	3216011
SIMC	0950322
Urząd miejski pl. Konstytucji 3 maja 1 78-300 Świdwin
Multimedia w Wikimedia Commons
Informacje w Wikipodróżach
Hasło w Wikisłowniku
Strona internetowa

Świdwin (niem. Schivelbein) – miasto w północno-zachodniej Polsce, w województwie zachodniopomorskim, siedziba powiatu świdwińskiego, położone na Wysoczyźnie Łobeskiej nad Regą, przy drogach wojewódzkich: nr 151, nr 152, nr 162.

30 czerwca 2014 r. miasto miało 15 684 mieszkańców^[3].

Ośrodek przemysłu spożywczego, drzewnego, maszynowego, przetwórstwa tworzyw sztucznych i do niedawna dziewiarskiego. Siedziba Powiatowej Komendy Policji, Powiatowej Komendy Straży Pożarnej, dekanatu, nadleśnictwa.

Organizowane są tu cykliczne imprezy kulturalne m.in. wspólnie z Białogardem "Bitwa o Krowę", Ogólnopolski Konkurs Poetycki im. Jana Śpiewaka oraz Wojewódzki Przegląd Teatrów. W centrum miasta znajduje się również Park Wodny "Relax", który oferuje usługi rekreacyjne.

Położenie[edytuj]

Rega w Świdwinie

Miasto znajduje się w środkowej części województwa zachodniopomorskiego. Świdwin jest położony na Wysoczyźnie Łobeskiej nad rzeką Regą. W granicach administracyjnych miasta znajduje jezioro Bukowiec.

Najbliższe większe miasta to: Łobez (21 km), Drawsko Pomorskie (30 km), Połczyn-Zdrój (24 km), Białogard (32 km), Kołobrzeg (50 km), Resko (24 km), Złocieniec (39 km).

W latach 1975–1998 miasto administracyjnie należało do województwa koszalińskiego. Sąsiaduje z gminą Brzeżno.

Części miasta stanowią także: Buczyna, Rycerskie Dobra, Szczytniki, Świdwinek.

Według danych z 1 stycznia 2009 r. powierzchnia miasta wynosi 22,38 km²^[4]. Miasto stanowi 2,06% powierzchni powiatu.

41% powierzchni miasta zajmują użytki rolne, a 4% użytki leśne^[5].

Warunki naturalne[edytuj]

Klimat Świdwina jest umiarkowany przejściowy, charakteryzujący się niezbyt surową zimą, dość ciepłym i wilgotnym latem. Wiosna jest opóźniona z licznymi przymrozkami, lata niezbyt upalne, jesień deszczowo-przymrozkowa oraz zima prawie bezśnieżna^{[potrzebny przypis]}.

Przyroda[edytuj]

Toponimia[edytuj]

Nazwa miasta Świdwin nie jest historycznie udokumentowana. Naukowcy niemieccy np. Rudolf Virchow, J. Spers – nadają nazwie miasta pochodzenie słowiańsko-niemieckie. Natomiast Mikołaj Rudnicki – wybitny językoznawca polski wywodzi nazwę miasta od słów pomorskich "Skwilbin" lub "Skwielbin" oznaczające krążek na bagnie, czyli Świdwin to miasto położone na suchym krążku bagnistej rzeki Regi^[7].

Po zakończeniu II wojny światowej miasto pierwotnie nosiło nazwę Świbowina^[8][9] i dopiero po konsultacjach z naukowcami^[10] rozporządzeniem ministrów Administracji Publicznej i Ziem Odzyskanych z dnia 7 maja 1946 roku wprowadzono nazwę Świdwin^[11].

Historia[edytuj]

Fragmenty murów obronnych

Świdwin ok. 1860 r.

W XII w. gród pomorski na szlaku handlowym z Kołobrzegu do Wielkopolski. W XIII w. przekazany przez księcia Barnima I w posiadanie zakonowi norbertanów z Trzebiatowa. Później odsprzedany przez premonstratensów margrabiom brandenburskim i włączony do Nowej Marchii jako lenno książąt meklemburskich. Pierwsza wzmianka o mieście pochodzi z 1280 r., najstarsza pieczęć datowana na 1296 r. Od 1319 r. Świdwin był miastem prywatnym rodu Wedlów, którzy w latach 1384-1455 odstąpili miasto i zamek zakonowi krzyżackiemu. W 1351 r. miasto nawiedziła zaraza. 15 lipca 1469 r. na tle niepokojów między Branderburgią a Pomorzem miała miejsce słynna "Bitwa o krowę" pomiędzy mieszkańcami Świdwina a mieszczanami Białogardu. Tocząca się pod koniec XV w. wojna przyniosła zniszczenia, z których jednak miasto szybko się podniosło. W 1477 r. w Świdwinie został wybudowany klasztor Zakonu Kartuzów (sekularyzowany w 1539 r.). Rozwijało się warzelnictwo piwa – w 1535 r. jest jednym z najlepszych w całej Nowej Marchii. Od 1538 r. zaznaczyły się wpływy protestantyzmu. W latach 1540-1808 w mieście przebywają joannici, którzy organizują na zamku siedzibę komandorii. Rok 1550 przyniósł zarazę, na którą zmarła 1/3 mieszkańców, w latach 1619 i 1689 miały miejsce duże pożary miasta, a w 1621 r. panowały niezwykle niskie temperatury; w XVII wieku przez Świdwin przetoczyły się silne wichury. Dodatkowe spustoszenia przyniosła wojna trzydziestoletnia. Wszystkie te zdarzenia miały wpływ na stagnację miasta. Dopiero w połowie XVIII wieku liczba mieszkańców przekroczyła 1000, aby już w 1785 r. przekroczyć 2000. W mieście zaznaczył się rozwój sukiennictwa i handlu. W roku 1875 miasto liczyło już 5638 mieszkańców, a pół wieku później było ich 8428. Tuż przed wybuchem II wojny światowej Świdwin zamieszkiwało 9726 osób^[12] Przed II wojną światową miasto nosiło nazwę Schivelbein.

13 października 1821 r. urodził się w Świdwinie Rudolf Virchow, niemiecki patolog i antropolog, w latach 1849-1902 profesor uniwersytetów w Würzburgu i Berlinie. Po drugiej wojnie światowej miasto zasiedliła ludność z dawnych kresów wschodnich. Wysiedlono zaś Niemców. Miasto swój rozwój w dużym stopniu zawdzięcza istniejącym tu lotniczym jednostkom wojskowym^{[potrzebny przypis]} – 1 Brygada Lotnictwa Taktycznego, 21 Baza Lotnicza i 40 Eskadra Lotnictwa Taktycznego.

Krzysztof von Polentz, syn landwójta nowomarchijskiego Jakuba von Polentz w 1480 r. podejmował wyprawę do Ziemi Świętej. Po powrocie, w podziękowaniu za szczęśliwy powrót, ufundował w Świdwinie kaplicę Świętego Grobu. Została ona wzniesiona w takiej odległości od miasta, jaka dzieliła Kalwarię od bram Jerozolimy. W kaplicy tej rycerz Krzysztof umieścił przywiezioną przez siebie relikwię z drzewa krzyża świętego. Rycerz Krzysztof był również patronem ołtarza św. Katarzyny w Świdwinie.^{[potrzebny przypis]}

Architektura[edytuj]

Ul. 1 Maja (starówka)

Kościół Matki Boskiej Nieustającej Pomocy

Zamek joannicki

Brama Kamienna w Świdwinie

Wieża Bismarcka

Cmentarz żydowski

Pomnik Pamięci Poległym i Pomordowanym Żołnierzom Ofiarom Faszyzmu i Stalinizmu

Zabytki[edytuj]

Cały obszar Starego Miasta został wpisany do rejestru zabytków^[13]. Zabytki chronione prawem w Świdwinie:

• Kościół MB Nieustającej Pomocy – gotycki kościół parafialny, zbudowany w 1338 r. W ponad 100 lat później, w 1475 r. przebudowano boczne kaplice, gdzie umiejscowiono zakrystię. Wieżę dobudowano w 30 lat później. W czasie II wojny światowej bardzo poważnie uszkodzony, po wojnie odbudowany.
• Zamek Joannicki – zbudowany w XIII wieku nad rzeką Regą w celu ochrony szlaków handlowych znad Morza Bałtyckiego na południe kontynentu oraz ze Szczecina do Białogardu. Nazwa zamku pochodzi od joannitów, którzy od XVI do XIX wieku mieli w nim siedzibę swojej komandorii. Obecnie w obiekcie znajduje się Biblioteka Miejska, Kino Zamek, Centrum Informacji Turystycznej i Gospodarczej oraz Świdwiński Ośrodek Kultury.

 Osobny artykuł: Zamek w Świdwinie.

• brama Kamienna – wybudowana w XIV wieku, była jedną z trzech bram chroniących miasto. Do czasów teraźniejszych zachowała się jako jedyna. Jej przebudowa miała miejsce w 1475 r. W 2002 r. bramę zaopatrzono we wrota, stylizowane na gotyckie ważące prawie 2 tony, głównym wykonawcą wrót był świdwiński stolarz Edward Mirosław Koczwara.^{[potrzebny przypis]}
• obwarowania miejskie – mury mające za zadanie chronić miasto i mieszkańców, były budowane od 1319 r. Od XVIII wieku miasto zaczęło je demontować. Obecnie zachował się jedynie 14-metrowy odcinek nad rzeką Regą.
• plebania kościoła NMP
• park miejski – znajduje się w nim m.in. Wieża Bismarcka, która obecnie jednak jest niedostępna do zwiedzania; zabytkowy pałacyk, który właśnie został odrestaurowany. Wkrótce teren ten ma przejść rewitalizację.
• cmentarz żydowski (ul. Dobra Rycerskie) – powstały w XIX wieku na zboczu Żydowskiej Góry (Juden Berg). Oparty na kwadracie o powierzchni 0,5 ha. Cmentarz obecnie jest pod opieką Kościoła Zielonoświątkowego ze Świdwina.

Obiekty turystyczne[edytuj]

• Park wodny "Relax" – wielofunkcyjna kryta pływalnia. Posiada kompletne wyposażenie rozrywkowe: od basenu o wymiarach 25x16 metrów, spełniającego kryteria organizacyjne międzynarodowych zawodów pływackich, po 105-metrową zjeżdżalnię, 20-metrową sztuczną rzekę, saunę, stacje masażu podwodnego.
• Gotycka Kaplica – boczna kaplica dobudowana do Kościoła Matki Bożej Nieustającej Pomocy w 1475 r. Umiejscowiono w niej zakrystię, która mieści się tam do dnia dzisiejszego.
• Wieża Bismarcka – wieża poświęcona pamięci "Żelaznego Kanclerza" czyli Ottona von Bismarcka. Budowę ukończono 17 września 1911 r. Została zbudowana na wzgórzu Parku Miejskiego. Na szczycie znajduje się kosz widokowy, niegdyś dostępny dla mieszkańców, oraz cztery tarasy widokowe, prezentujące panoramę miasta. Obecnie budowla jest niedostępna do zwiedzania.
• jezioro Bukowiec zlokalizowane poza obszarami zabudowanymi miasta, jednak mieszczące się w jego granicach administracyjnych. Niegdyś miejsce ożywionego ruchu turystycznego, po przejęciu przez lokalnego inwestora podupadłe.

Zieleń miejska[edytuj]

Na terenie miasta znajdują się dwa parki. Pierwszy, potocznie zwany Małym Parkiem mieści się w centrum miasta, przy ulicy Armii Krajowej i Cmentarnej. Od 1 sierpnia 2005 r. nosi on nazwę Parku Solidarności, na cześć 25. rocznicy powstania związku zawodowego "Solidarność". Park jest oświetlony, usytuowany jest w nim nowy plac dla dzieci, w którym znajduje się wiele bezpiecznych, atestowanych przedmiotów do zabaw.

Park Zabytkowy potocznie przez mieszkańców nazywany "Dużym Parkiem", zlokalizowany jest na skraju miasta przy ulicy Drawskiej. Znajduje się w nim Wieża Bismarcka pochodząca z początku XX wieku. Nieco dalej w głębi znajduje się zabytkowy pałac, obecnie poddawany kapitalnemu remontowi po uprzednim spaleniu.

Gospodarka[edytuj]

W centrum Świdwina znajduje się duży zakład przetwórstwa drzewnego. Na terenie miasta znajduje się 6 supermarketów dużych sieci handlowych^[14].

Demografia[edytuj]

Struktura demograficzna mieszkańców Świdwina według danych z 31 grudnia 2008 r.^[15]:

Ludność Świdwina stanowi około 32% całej ludności powiatu świdwińskiego.

• Piramida wieku mieszkańców Świdwina w 2014 roku^[2].

Oświata[edytuj]

• Przedszkole nr 1 im. Kubusia Puchatka (ul. Drawska 30)
• Przedszkole nr 2 "Pod Topolą" (ul. Sportowa 3)
• Szkoła Podstawowa nr 1 im. Orła Białego (Pl. Jana Pawła II 5)
• Szkoła Podstawowa nr 2 im. ppor. Emilii Gierczak (ul. Armii Krajowej 19)
• Szkoła Podstawowa nr 3 im. Lotników Polskich (ul. Szturmowców 1)
• Szkoła Podstawowa Specjalna nr 2 w Sławoborzu filia w Świdwinie (ul. Szczecińska 87)
• Publiczne Gimnazjum w Świdwinie im. Osadników Wojskowych (ul. Kombatantów Polskich 6)
• Publiczne Gimnazjum Specjalne nr 2 w Świdwinie (ul. Szczecińska 87)
• Zespół Szkół Rolniczych Centrum Kształcenia Praktycznego im. Stefana Żeromskiego (ul. Szczecińska 88)
• Zespół Szkół Ponadgimnazjalnych im. Władysława Broniewskiego (ul. Kościuszki 28)
• Wydział Zamiejscowy Zachodniopomorskiego Uniwersytetu Technologicznego w Szczecinie

Kultura[edytuj]

Świdwiński Ośrodek Kultury[edytuj]

Świdwiński Ośrodek Kultury mieści się w XIII-wiecznym, świdwińskim zamku przy ulicy Niedziałkowskiego. Działa on od 1968 r. Do imprez plenerowych wykorzystywany jest dziedziniec mogący pomieścić 1000 osób oraz podzamcze.

• Bitwa o Krowę – impreza organizowana co roku naprzemiennie z Białogardem, upamiętniająca bitwę mieszczan świdwińskich i białogardzkich o stado krów z 15 lipca 1469 r. Ma charakter rozrywkowy i uznaną renomę w województwie. Zwycięzca dziedziczy przez rok krowie rogi.
• Ogólnopolski Konkurs Poetycki im. Jana Śpiewaka – korzenie tego konkursu sięgają 35 lat wstecz. Jest on skierowany do młodych, niezrzeszonych w organizacjach poetów. Co roku mają szansę wykazać się przed jury oraz publicznością w sali widowiskowej świdwińskiego zamku.
• Plastyka wokół nas – organizowane od 1990 r. ogólnopolskie warsztaty plastyczne.
• Wojewódzkie Przeglądy Teatrów – odbywający się w Świdwinie od 36 lat przegląd teatrów z województwa zachodniopomorskiego (dawniej koszalińskiego). Majowa impreza wszelkich form teatralnych.
• Dzieciowisko – impreza zapoczątkowana na początku lat 90. XX w., dająca możliwość wykazania swoich zdolności artystycznych podopiecznym domów dziecka z całego województwa zachodniopomorskiego.
• Kaziuki Wileńskie – jako że po II wojnie światowej sporą część mieszkańców miasta stanowili przybysze z kresów wschodnich, obyczaje tam praktykowane zostały przeszczepione na nowy teren. Odbywa się cyklicznie co rok, ma formę jarmarku wileńskiego i utrzymywana jest w klimacie kresowym.
• Dni Kultury Kresowej – coroczna wystawa artystyczna ludzi z kresów wschodnich, osiedlonych na Pomorzu.
• Ogólnopolski Turniej Rycerski – impreza utrzymywana w rycerskim, średniowiecznym klimacie. Współorganizatorem jest Świdwińskie Bractwo Rycerskie.

Kino „Zamek”[edytuj]

Kino „Zamek” znajduje się w sali widowiskowej świdwińskiego zamku. W okresie letnim jest ono nieczynne. Filmy wyświetlane są na rozwijanym ekranie. Udźwiękowieniem są głośniki znajdujące się w sali. Jest to obecnie jedyne kino w mieście. Dawniej była sala kinowa przy ul. Kościuszki, jednak zostało ono zamknięte i z czasem przerobione na sklep z artykułami budowlanymi. W latach 2000-2004 działał w Świdwińskim Ośrodku Kultury Dyskusyjny Klub Filmowy.^{[potrzebny przypis]}

Biblioteka Miejska[edytuj]

Została ona otwarta 8 stycznia 1948 r. przy ul. 3 Marca 39. W miarę rozrostu się księgozbioru, budynek przestał zaspokajać potrzeby i od 30 kwietnia 1949 r. siedzibą biblioteki stał się Świdwiński Ośrodek Kultury. Biblioteka ma powierzchnię 159 m². Od 1 maja 2004 r., czyli daty wejścia Polski do Unii Europejskiej, w bibliotece zostało zlokalizowane Centrum Informacji Turystycznej i Gospodarczej.

Media lokalne[edytuj]

Od września 2007 r. w gminach Świdwin, Połczyn-Zdrój, Rąbino, Brzeżno, Sławoborze ukazuje się gazeta powiatowa "Wieści Świdwińskie"[2].

W 2007 r. powstał internetowy serwis informacyjny Wirtualny Świdwin [3], będący obok oficjalnych portali – miejskiego i powiatowego, jednym z najważniejszych źródeł kompleksowej informacji o mieście. Oprócz aktualności, fotoreportaży i zapowiedzi, serwis zawiera m.in. obszerne galerie zdjęć, przewodnik po firmach i instytucjach oraz panel ogłoszeń. W Wirtualnym Świdwinie funkcjonuje największe obecnie internetowe forum miasta Świdwin.^{[potrzebny przypis]}

W Świdwinie działała (do końca 2008 r.) lokalna Telewizja Rega, która swoim zasięgiem obejmowała miasta Świdwin i Łobez. Materiały filmowe zbierane były z całego powiatu świdwińskiego i łobeskiego. Niejednokrotnie wykraczała poza te dwa powiaty. TV Rega nadawała w sieci kablowej Vectra. Zamieszczała także materiały filmowe na swojej stronie internetowej, które były do udostępnione internautom do oglądania za darmo^{[potrzebny przypis]}.

Od marca 2009 r. działa kanał N. Rega, który w dużej mierze tworzony jest przez ludzi odpowiedzialnych za dawny kanał TV Rega. Program emitowany jest bezpłatnie w lokalnej sieci telewizji kablowej Vectra. Materiały, nagrywane na terenie powiatu świdwińskiego i łobeskiego, uzupełniane są programami z innych telewizji lokalnych.

Działa również internetowa Telewizja Świdwin. Obszar działania zawężony jest jedynie do granic miasta. Jest to pierwsza telewizja internetowa ze Świdwina. Rejestruje ona wszystkie ważniejsze wydarzenia z miasta i podobnie jak TV Rega, udostępnia je internautom do oglądania bez dodatkowych opłat.

Wspólnoty religijne[edytuj]

Kościół Świętego Michała Archanioła w Świdwinie

Na terenie miasta działalność religijną prowadzą: Kościół Ewangelicko-Augsburski w RP, Kościół rzymskokatolicki, Kościół Zielonoświątkowy w RP oraz Chrześcijański Zbór Świadków Jehowy z Salą Królestwa^[16].

Miasto jest siedzibą dekanatu Świdwin, w diecezji koszalińsko-kołobrzeskiej. Większość mieszkańców miasta stanowią wyznawcy Kościoła rzymskokatolickiego^{[potrzebny przypis]}. Należą oni do dwóch parafii: Matki Boskiej Nieustającej Pomocy i św. Michała Archanioła.

Sport[edytuj]

Ośrodek rekreacyjny nad jeziorem Bukowiec w Świdwinie

Kluby sportowe[edytuj]

W Świdwinie działa sporo stowarzyszeń sportowych, propagujących rozwój sportu na terenie miasta^{[potrzebny przypis]}.

• Klub Sztuk Walk "Spartakus Świdwin"
• Klub Sportowy "Sumo-Team"
• Klub Sportowy "Technik"
• Miejski Ludowy Klub Tenisa Stołowego "Spójnia" Świdwin
• Klub Sportowy Piłki Nożnej "Spójnia"
• Klub Piłki Nożnej "Granit" (nie istnieje) – był to Wojskowy Klub Sportowy działający przy jednostce wojskowej

Trenerem drużyny, na początku lat 70. XX w., był sierżant Filipek. W roku 1972 Granit zdobył dwa puchary:

• • Burmistrza Kołobrzegu, po wygranej w finale turnieju z Kotwicą Kołobrzeg 2:0 /lub 2:1/
  • Burmistrza Świdwina, po wygranej z lokalnym rywalem, występującym w tamtym czasie o jeden poziom rozgrywkowy niżej Spójnią Świdwin 3:2^{[potrzebny przypis]}
• Klub Sportów Siłowych "Świt"
• Miejski Szkolny Związek Sportowy
• Świdwińskie Stowarzyszenie Lotnictwa Rekreacyjnego
• Gminny Ludowy Klub Sportowy "Żaki 2000 – Gmina Świdwin"
• Gminny Ludowy Klub Sportowy Aksa/Żaki Gmina Świdwin
• Międzyszkolny Uczniowski Klub Karate "Bushido"

Sumo Poland Open[edytuj]

18 sierpnia 2007 r. w Świdwinie, odbyły się Międzynarodowe Mistrzostwa Polski "Sumo Poland Open". Imprezę swoim patronatem objęła ambasada Japonii w Polsce oraz Genowefa Wiśniowska, wicemarszałek Sejmu RP. Zawodnicy startowali w sześciu kategoriach wagowych. Miasto było organizatorem mistrzostw dopiero pierwszy raz, po ich przenosinach z Krotoszyna.

Stowarzyszenie Lotnictwa Rekreacyjnego[edytuj]

Świdwińskie Stowarzyszenie Lotnictwa Rekreacyjnego założone zostało 24 marca 2002 r. Skupia ono miłośników latania w przeróżnych formach: od paralotni do motolotni. Upowszechnia wiedzę o lotnictwie wśród miejscowej ludności, szkoli przyszłych pilotów, występuje w pokazach^{[potrzebny przypis]}.

Memoriał im. Stefana Moskalewicza[edytuj]

Każdego roku w grudniu w Świdwinie odbywa się memoriał poświęcony imieniu Stefana Moskalewicza. Był to ojciec piłkarza Olgierda Moskalewicza oraz Cezarego Moskalewicza, byłego prezesa Spójni Świdwin. Na memoriał przyjeżdżają sławy polskiej piłki nożnej oraz takie zespoły jak m.in. Wisła Kraków, Arka Gdynia, Pogoń Szczecin. Wszystkie mecze odbywają się w Hali Sportowej "Relax" przy ul. 3 marca 50.

Transport[edytuj]

Transport drogowy[edytuj]

W mieście do 2013 roku działało przedsiębiorstwo transportu osobowego PKS Świdwin. Przez Świdwin przebiegają trzy drogi wojewódzkie:

• droga wojewódzka nr 151 Świdwin – Łobez – Węgorzyno – Ińsko – Recz – Choszczno – Barlinek – Gorzów Wielkopolski
• droga wojewódzka nr 152 Płoty – Świdwin – Połczyn-Zdrój
• droga wojewódzka nr 162 Kołobrzeg – Świdwin – Drawsko Pomorskie

Transport kolejowy[edytuj]

Dworzec kolejowy w Świdwinie

• Linia kolejowa nr 202 Gdańsk Główny - Stargard
  • tzw. Magistrala Nadbałtycka, znaczenia państwowego, pierwszorzędna, zelektryfikowana, częściowo dwutorowa. Czynna w ruchu pasażerskim i towarowym, bezpośrednie połączenie kolejowe ze Szczecinem, Gdynią, Olsztynem, Białymstokiem
  • linia przebiegająca przez Świdwin jest obecnie jednotorowa (uruchomiona w czerwcu 1859 r. jako linia dwutorowa). Wiosną 1945 r. Rosjanie jako zdobycz wojenną rozebrali drugi tor na odcinku Białogard - Runowo Pomorskie. Prędkości szlakowe: 120 km/h dla pasażerskich składów wagonowych, 120 km/h dla autobusów szynowych, 70 km/h dla towarowych składów wagonowych.
• Linia kolejowa nr 421 Smardzko - Świdwin
  • znaczenia państwowego, drugorzędna, niezelektryfikowana, jednotorowa. Czynna w ruchu towarowym, przewozy paliwa lotniczego do jednostki wojskowej w Świdwinie
  • prędkość szlakowa 50 km/h
  • dawniej jako linia Połczyn-Zdrój - Świdwin, odcinek Połczyn-Zdrój - Smardzko jest nieczynny i skreślony z ewidencji PKP Polskie Linie Kolejowe, przewozy pasażerskie zawieszone w 1997 r., towarowe w 1999 r. Infrastruktura nieczynnego odcinka mimo licznych ubytków jeszcze istnieje.

 Osobny artykuł: Świdwin (stacja kolejowa).

Transport lotniczy[edytuj]

Pomnik na Placu Lotników w Świdwinie

W odległości około 5 km od centrum miasta znajduje się lotnisko wojskowe, 21 Baza Lotnictwa Taktycznego. Ruch na lotnisku jest zamknięty dla cywili, jednak często służy jako lądowisko dla rządowych samolotów. Jest to wojskowe osiedle Świdwina. Pas startowy ma długość 2,5 km i 60 m szerokości^{[potrzebny przypis]}.

Ok. 23 km na północ od miasta znajdują się dwa prywatne, śmigłowcowe lądowiska: Agro Słowenkowo oraz PRH Słowenkowo.

Administracja[edytuj]

Urząd Miasta i Urząd Gminy w Świdwinie

Świdwin ma status gminy miejskiej. Mieszkańcy wybierają do Rady Miasta Świdwin 15 radnych^[17]. Organem wykonawczym władz jest burmistrz. Siedzibą władz miasta jest ratusz na placu Konstytucji 3 Maja.

Burmistrzowie Świdwina:

• Franciszek Paszel (1998–2002)
• Józef Paweł Pietraszek (PSL) (2002–2006)
• Jan Andrzej Owsiak (UP) (2006–2010, 2010-2014, 2014-2018)

W 2016 r. wykonane wydatki budżetu samorządu Świdwina wynosiły 62 mln zł, a dochody budżetu 62 mln zł. Zobowiązania samorządu (dług publiczny) według stanu na koniec 2016 r. wynosiły 13,7 mln zł, co stanowiło 22,1% poziomu dochodów^[18].

Obszar Świdwina podzielony jest na 8 osiedli (Nr 1 – Nr 8), będących jednostkami pomocniczymi gminy miejskiej. Każde z osiedli posiada radę osiedla i zarząd.

Od listopada 1992 r. Świdwin prowadzi współpracę z niemieckim miastem Prenzlau.

Miasto jest obszarem właściwości Sądu Rejonowego w Białogardzie, jednakże sprawy wieczystoksięgowe, sprawy z zakresu prawa karnego, karnego skarbowego i sprawy wykroczeniowe są obsługiwane przez wydziały zamiejscowe sądu w Świdwinie. Sprawy z zakresu prawa pracy oraz sprawy gospodarcze są rozpatrywane przez Sąd Rejonowy w Koszalinie^[19]. Świdwin jest obszarem właściwości Sądu Okręgowego w Koszalinie^[20]. Gmina (właśc. powiat świdwiński) jest obszarem właściwości miejscowej Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Koszalinie^[21].

Miasto jest siedzibą władz powiatu świdwińskiego, a także władz wiejskiej gminy Świdwin. Mieszkańcy Świdwina wybierają 5 z 17 radnych do Rady Powiatu w Świdwinie^[22], a radnych do Sejmiku Województwa Zachodniopomorskiego w okręgu nr 3. Posłów na Sejm wybierają z okręgu wyborczego nr 40, senatora z okręgu nr 99, a posłów do Parlamentu Europejskiego z okręgu nr 13.

Służba zdrowia[edytuj]

Jako szpital dla powiatu świdwińskiego funkcjonuje szpital w Połczynie-Zdroju. W mieście działa 5 niepublicznych ośrodków opieki zdrowotnej.

Osoby pochodzące ze Świdwina[edytuj]

• Tadeusz Bohdal - profesor dr hab. inż. Rektor Politechniki Koszalińskiej
• Rafał Reszelewski - polski astronom amator
• Olgierd Moskalewicz – piłkarz, grający na pozycji pomocnika,obecnie grający w zespole Pogoni Szczecin
• Grzegorz Halama – polski aktor komediowy, parodysta, komik
• Teresa Żurowska - polska piłkarska ręczna
• Waldemar Łazuga – prof. dr hab. nauk historycznych, członek grupy eksperckiej Donalda Tuska
• Stanisław Stuligłowa (1952-2012) - polski trener łucznictwa
• Rudolf Virchow (1821-1902) – patolog i antropolog
• Otto Georg Bogislaf von Glasenapp (1853–1928), wiceprezes Reichsbanku
• Siegfried Lemke (1921–1995), oficer Luftwaffe
• Johannes Poeppel (1921-2007), generał niemieckiej armii
• Stanisław Stuligłowa (1952-2012) - polski trener kadry narodowej w łucznictwie
• Janusz Wiśniewski - polski reżyser teatralny, dyrektor Teatru Nowego w Poznaniu w latach 2003-2011
• Danuta Gierczyńska - polska filolog, nauczyciel akademicki
• Władysław Blin - biskup witebski

Honorowi obywatele Świdwina[edytuj]

• Ks. Michał Czajkowski
• Kazimierz Dziok
• Jan Górski (pierwszy burmistrz powojennego Świdwina)
• Tadeusz Werno
• Andrzej Dulęba
• Stanisław Targosz

Zobacz też[edytuj]

Zobacz w indeksie Słownika geograficznego Królestwa Polskiego hasło Świdwin

• Synagoga w Świdwinie
• Stara Synagoga w Świdwinie
• Cmentarz żydowski w Świdwinie
• 40 Eskadra Lotnictwa Taktycznego
• 1 Skrzydło Lotnictwa Taktycznego
• (420779) Świdwin

Przypisy

Linki zewnętrzne[edytuj]

• Oficjalna strona miasta
• BIP gminy miejskiej Świdwin
• Schivelbein w Słowniku geograficznym Królestwa Polskiego. T. X: Rukszenice – Sochacze. Warszawa, 1889.

p • d • e Miasta województwa zachodniopomorskiego Miasta powiatowe Białogard • Choszczno • Drawsko Pomorskie • Goleniów • Gryfice • Gryfino • Kamień Pomorski • Kołobrzeg • Koszalin • Łobez • Myślibórz • Police • Pyrzyce • Sławno • Stargard • Szczecin • Szczecinek • Świdwin • Świnoujście • Wałcz  Miasta gminne Barlinek • Barwice • Biały Bór • Bobolice • Borne Sulinowo • Cedynia • Chociwel • Chojna • Czaplinek • Człopa • Darłowo • Dębno • Dobra k. Nowogardu • Dobrzany • Drawno • Dziwnów • Golczewo • Gościno • Ińsko • Kalisz Pomorski • Karlino • Lipiany • Maszewo • Mielno • Mieszkowice • Międzyzdroje • Mirosławiec • Moryń • Nowe Warpno • Nowogard • Pełczyce • Płoty • Polanów • Połczyn-Zdrój • Recz • Resko • Sianów • Stepnica • Suchań • Trzcińsko-Zdrój • Trzebiatów • Tuczno • Tychowo • Węgorzyno • Wolin • Złocieniec

p • d • e Gmina Świdwin Siedziba gminy: miasto Świdwin Sołectwa Bełtno • Berkanowo • Bierzwnica • Bystrzynka • Cieszeniewo • Cieszyno • Kluczkowo • Krosino • Lekowo • Łąkowo • Niemierzyno • Oparzno • Rogalino • Rusinowo • Sława • Smardzko • Stary Przybysław • Świdwinek Miejscowości niesołeckie Bedlno • Bierzwnica (osada) • Blizno • Buczyna • Bystrzyna • Czarnolesie • Dobra Rycerskie • Dobrowola • Głuszkowo • Gola Dolna • Gola Górna • Karpno • Kartlewo • Kawczyno • Klępczewo • Kluczkówko • Kłośniki • Kowanowo • Krasna • Kunowo • Lipce • Miłobrzegi • Nowy Przybysław • Osowo • Przybyradz • Przymiarki • Psary • Rogalinko • Rycerzewko • Stawiany • Szczytniki • Śliwno • Wierzbnica • Ząbrowo

p • d • e Powiat świdwiński Miasta Połczyn-Zdrój • Świdwin Gminy miejskie Świdwin Gminy miejsko-wiejskie Połczyn-Zdrój Gminy wiejskie Brzeżno • Rąbino • Sławoborze • Świdwin