Strony internetowe
Jeżeli chesz mieć własną stronę internetową, a Twoja firma znajduje się w miejscowości Wisła - dobrze trafiłeś. Projektujemy, wdrażamy i tworzymy strony internetowe dla każdego. Napewno chesz aby klient wpisując w wyszukiwarkę nazwę "Twojej firmy + Wisła" uzyskał informację o Twojej stronie oraz ofercie Twojej firmy. Dlatego jeżeli chcesz aby Twoja firma była dobrze widoczna kiedy wyszuka się informacje o mieście Wisła warto stworzyć stronę korzystająć z naszych usług.
Pamietaj! jeśli "Strony Internetowe Wisła" to tylko My.
Sklepy internetowe
Chcesz aby twój sklep był popularny i aby ludzie mogli go łatwo znaleźć, aby wpisując w wyszukiwarkę "sklep Wisła" mogli trafić do twojej witryny i szybko oraz wygodnie zrobić zakupy? Potrzebujesz wydajnego i profesjonalnie wykonanego sklepu internetowego? Napisz teraz do nas. Projektujemy profesjonalne sklepy internetowe, dzięki naszym usługom możesz sprzedawać szybko i wygodnie w Internecie, na terenie miasta Wisła i w całej Polsce!
Reklama internetowa - Marketing www
Chcesz aby Twoja strona/sklep był popularny i aby ludzie mogli go łatwo znaleźć, aby wpisując w wyszukiwarkę "sklep Wisła" lub "pewna firma Wisła" mogli trafić do twojej witryny? Poznaj ofertę Malinemarketing dla Wisła. Zyskaj profesionalneą reklamę i promocję dla Twojej firmy w Wisła.
Portfolio
Poniżej mozesz zobaczyć kilka nszych prac. Pamiętaj każdy sklep projektujemy indywidualnie pod konkretne potrzeby..
O mieście: Wisła
Wisła (łac. Vistula) – najdłuższa rzeka Polski, a także najdłuższa rzeka uchodząca do Morza Bałtyckiego, o długości 1047 km. Wpływa do Zatoki Gdańskiej, a jej średnioroczny przepływ w odcinku ujściowym wynosi 1046 m³/s[1].
Sejm Rzeczypospolitej Polskiej ustanowił rok 2017, między innymi, Rokiem Rzeki Wisły[2].
Spis treści
Nazwa[edytuj]
Hydronim „Wisła” ma ponad 2000 lat. Pierwsza wzmianka spisana po łacinie pochodzi z 7–5 r. p.n.e. i znajduje się na wystawionej w Porticus Vipsania mapie Marka Agrypy oraz w Historii naturalnej Pliniusza Starszego, który nazwał rzekę Viscla. Od V wieku Vistla (Divisio orbis terrarum). W okresie tym dorzecze Wisły zasiedlone było od południa przez plemiona celtyckie, a od północy przez plemiona wschodniogermańskie.
W wiekach od II do IV występuje nazwa Viscla (Gaius Iulius Solinus, Pliniusz Starszy, Klaudiusz Ptolemeusz). Ptolemeusz podał także nazwy i siedziby plemion nad Wisłą: Wenedów, Gythonów, Galindów. Wisła u rzymskich historyków uchodziła do Morza Swebów (łac. Mare Suebicum, Tacyt I wiek), czyli Bałtyku, a ściślej Zatoki Wenedzkiej (II wiek), czyli obecnej Zatoki Gdańskiej – de internis eius partibus Alba, Guthalus, Viscla amnes latissimi praecipitant in oceanum. W germańskiej tradycji pisanej (Widsidh) nadwiślańskie lasy są ojczyzną Wandalów, Sasów i innych plemion germańskich, chociaż w rzeczywistości ludy te pochodzą z południowej Skandynawii[3].
Wincenty Kadłubek nazywał Wisłę Vandalus, wyprowadzając nazwę rzeki od imienia Wandy, a tę od wyrazu vanduo, oznaczającą w języku litewskim wodę, podobnie jak Ouiádou (=woda, rzeka) Ptolemeusza (rzeka Odra). Natomiast Jan Długosz w Annales seu cronicae incliti... nazywa Wisłę „rzeką Białą”: a nationibus orientalibus Polonis vicinis, ab aquae condorem Alba aqua... nominatur.
Najdawniejszą formę można próbować odtwarzać jako *Wīstlā, czy wykazać związek z pierwiastkiem *weys „płynąć”, lecz z braku nawiązań w toponimii i braku morfemu *Wīstl- w historycznych językach, można przyjąć, że jest to nazwa przejęta przez ludy indoeuropejskie od wcześniejszych mieszkańców[4].
Przebieg[edytuj]
Źródła rzeki znajdują się w południowej Polsce, na wysokości 1107 m n.p.m. (Czarna Wisełka) i 1080 m n.p.m. (Biała Wisełka)[5], na zachodnim stoku Baraniej Góry w Beskidzie Śląskim.
W sensie geograficznym Wisła ma dwa potoki źródłowe: Białą Wisełkę i Czarną Wisełkę[6]. Natomiast w sensie hydrologicznym rzeka Wisła zaczyna się w miejscu połączenia potoku Malinka z potokiem Wisełka powstałym z połączenia Białej i Czarnej Wisełki uchodzących do Jeziora Czerniańskiego[7][8].
Górny odcinek Wisły aż do ujścia Przemszy nie jest żeglowny i nosi nazwę Małej Wisły[7].
Podział biegu rzeki Wisły[9]:
- bieg górny – od źródeł do Zawichostu (poniżej ujścia Sanu)
- bieg środkowy – od Zawichostu do ujścia Narwi (operacyjnie często przyjmuje się do stopnia wodnego Włocławek)
- bieg dolny – od ujścia Narwi (lub od stopnia wodnego Włocławek) do ujścia.
Zbiorniki na Wiśle[edytuj]
Delta Wisły[edytuj]
W miejscowości Biała Góra koło Sztumu około 50 km od ujścia, rozdzielając się na dwa ramiona Leniwka (lewe) i Nogat (prawe), tworzy szeroką deltę, zwaną Żuławami. W miejscu noszącym obecnie nazwę Gdańska Głowa od Leniwki oddziela się w kierunku wschodnim kolejne ramię zwane Szkarpawa, w celu ochrony przeciwpowodziowej zamknięte śluzą. Kolejne ramię Martwa Wisła oddziela się w Przegalinie. Uchodzi do Zatoki Gdańskiej.
Do XIV wieku ujście Wisły dzieliło się na Wisłę Elbląską (główne wschodnie ramię) i Wisłę Gdańską (mniejsze zachodnie ramię). Od roku 1371 głównym ramieniem stała się Wisła Gdańska. Po powodzi w 1840 roku utworzyło się dodatkowe ramię Wisła Śmiała. W latach 1891–1895 wykonano przekop ujściowy koło Świbna.
Jednolite części wód[edytuj]
Na potrzeby gospodarki wodnej Wisła jest podzielona na następujące jednolite części wód[10]:
- Wisła do Dobki bez Kopydła (PLRW20001221113549)
- Wisła od Dobki do Bładnicy (PLRW20009211151)
- Wisła od Bładnicy do zbiornika Goczałkowice (PLRW20009211159)
- Wisła od zbiornika Goczałkowice do Białej (PLRW20001921139)
- Wisła od Białej do Przemszy (PLRW20001921199)
- Wisła od Przemszy bez Przemszy do Skawy (PLRW20001921339)
- równolegle kanał żeglowny Dwory (PLRW200002133529)
- Wisła od Skawy do Skawinki (PLRW2000192135599)
- równolegle Kanał Łączański (kanał Łączany-Skawina) (PLRW200002135594)
- Wisła od Skawinki do Podłężanki (PLRW2000192137759)
- Wisła od Podłężanki do Raby (PLRW200019213799)
- Wisła od Raby do Dunajca (PLRW200021213999)
- Wisła od Dunajca do Wisłoki (PLRW20002121799)
- Wisła od Wisłoki do Sanu (PLRW20002121999)
- Wisła od Sanu do Sanny (PLRW2000212319)
- Wisła od Sanny do Kamiennej (PLRW2000212339)
- Wisła od Kamiennej do Wieprza (PLRW2000212399)
- Wisła od Wieprza do Pilicy (PLRW2000212539)
- Wisła od Pilicy do Jeziorki (PLRW200021257)
- Wisła od Jeziorki do Kanału Młocińskiego (PLRW20002125971)
- Wisła od Kanału Młocińskiego do Narwi (PLRW20002125999)
- Wisła od Narwi do zbiornika Włocławek (PLRW2000212739)
- Wisła od wypływu ze zbiornika Włocławek do granicy Regionu Wodnego Środkowej Wisły (PLRW20002127911)
- Wisła od granicy Regionu Wodnego Dolnej Wisły do dopływu z Sierzchowa (PLRW20002127935)
- Wisła od dopływu z Sierzchowa do Wdy (PLRW2000212939)
- Wisła od Wdy do ujścia (PLRW20002129999)
- Martwa Wisła do Strzyży (PLRW20000487)
- Martwa Wisła od Strzyży do ujścia (PLRW200022489)
- Nogat (PLRW200005299)
- Szkarpawa (PLRW200005149)
- Wisła Królewiecka (PLRW200005129)
A także:
- zbiornik Goczałkowice (PLRW20000211179)
- zbiornik Włocławek (PLRW20000275999)
Dorzecze[edytuj]
Dorzecze Wisły zajmuje powierzchnię 194 424 km² (w Polsce 168,7 tys. km²)[11]. Najwyższy punkt dorzecza leży na wysokości 2655 m n.p.m. (szczyt Gerlach w Tatrach).
Przyroda[edytuj]
Dolina Wisły przebiega przez wiele kompleksów leśnych (na przykład Puszczę Sandomierską). Rzeka przepływa przez różne obszary chronione, a inne znajdują się w jej dolinie, na przykład Rezerwat przyrody Zbocza Płutowskie oraz obszar Natura 2000 Wiśliska.
Bezpośrednio obejmujące Wisłę obszary chronione to[12]:
- Dolina Górnej Wisły PLB240001
- Stawy w Brzeszczach PLB120009
- Dolina Dolnej Skawy PLB120005
- Małopolski Przełom Wisły PLB140006
- Dolina Środkowej Wisły PLB140004
- Dolina Dolnej Wisły PLB040003
- Ujście Wisły PLB220004
- Beskid Śląski PLH240005
- Zbiornik Goczałkowicki – Ujście Wisły i Bajerki PLH240039
- Tarnobrzeska Dolina Wisły PLH180049
- Dolina Dolnego Sanu PLH180020
- Przełom Wisły w Małopolsce PLH060045
- Kampinoska Dolina Wisły PLH140029
- Włocławska Dolina Wisły PLH040039
- Nieszawska Dolina Wisły PLH040012
- Dybowska Dolina Wisły PLH040011
- Solecka Dolina Wisły PLH040003
- Dolna Wisła PLH220033
- Ostoja w Ujściu Wisły PLH220044
- Twierdza Wisłoujście PLH220030
- Barania Góra
- Wisła
- Wisła pod Zawichostem
- Krowia Wyspa
- Łachy Brzeskie
- Wyspy Świderskie
- Ławice Kiełpińskie
- Kępy Kazuńskie
- Zakole Zakroczymskie
- Wikliny Wiślane
- Kępa Rakowska
- Kępa Antonińska
- Wyspy Zakrzewskie
- Wyspy Białobrzeskie
- Kępa Wykowska
- Ławice Troszyńskie
- Park Krajobrazowy Beskidu Śląskiego
- Bielańsko-Tyniecki Park Krajobrazowy
- Kazimierski Park Krajobrazowy
- Nadwiślański Park Krajobrazowy
- Chełmiński Park Krajobrazowy
- Obszar Chronionego Krajobrazu Doliny Wisły
- Solec nad Wisłą
- Chodelski Obszar Chronionego Krajobrazu
- Nadwiślański Obszar Chronionego Krajobrazu (kilka obszarów o tej nazwie w różnych regionach)
- Dolina rzeki Pilicy i Drzewiczki
- Warszawski Obszar Chronionego Krajobrazu
- Niziny Ciechocińskiej
- Doliny Kwidzyńskiej
- Białej Góry
- Rzeki Nogat
- Środkowożuławski Obszar Chronionego Krajobrazu
- Żuław Gdańskich
- Wyspy Sobieszewskiej
Ponadto Wisłę obejmuje otulina Kampinoskiego Parku Narodowego.
Zanieczyszczenie[edytuj]
Kilka lat temu, nie powołując się na żadne źródła, organizacja ekologiczna World Wildlife Fund oceniała, że wody Wisły na 56% długości biegu nie mieszczą się w żadnej klasie czystości[13].
Według danych Inspekcji Ochrony Środowiska w ciągu 2012 roku poprzez Wisłę do Morza Bałtyckiego trafiła duża ilość metali ciężkich, a mianowicie 28,0 ton cynku, 70,0 ton miedzi, 26,1 ton ołowiu, 0,9 tony kadmu, 11,3 ton chromu, 25,2 ton niklu oraz około 200 kg rtęci[14].
Zagospodarowanie[edytuj]
Żegluga rzeczna[edytuj]
Korytem Wisły przebiega Droga Wodna Wisły (ujście Przemszy – Gdańsk / Zalew Wiślany), a w jej biegu m.in.:
- Droga Wodna Górnej Wisły (Oświęcim – Kraków)
Wisła jest połączona za pomocą kanałów z:
- Odrą – Kanałem Bydgoskim, Notecią i Wartą (Droga wodna Wisła-Odra)
- Niemnem – Kanałem Augustowskim i Czarną Hańczą
- Dnieprem – Kanałem Królewskim i Prypecią.
Wisła w sieci międzynarodowych dróg wodnych[edytuj]
W 1996 roku w porozumieniu AGN (European Agreement on Main Inland Waterways of International Importance)[15] ustalono sieć europejskiego systemu dróg wodnych. Fragmenty rzeki Wisły zaliczono do dwóch dróg wodnych międzynarodowego znaczenia[15]:
- E40 – droga wodna łącząca Morze Bałtyckie z Morzem Czarnym. W Polsce przebiega na Wiśle od Gdańska do Warszawy, a dalej Narwią i Bugiem do Brześcia, gdzie łączy się z drogą wodną prowadzącą przez Polesie do Dniepru.
- E70 – europejski szlak wodny wschód-zachód łączący Antwerpię (Belgia, wybrzeże Morza Północnego) z Kłajpedą (Litwa, wybrzeże Bałtyku). Prowadzi poprzez Holandię, Niemcy, Polskę, Rosję do Litwy. W Polsce droga E70 przebiega na Wiśle na odcinku 114 km częściowo pokrywając się z drogą E40. Prowadzi od ujścia Brdy w Bydgoszczy do Malborka, a następnie Nogatem i Zalewem Wiślanym do granicy z Rosją.
Pomimo wpisania Wisły do umowy AGN jako drogi wodnej międzynarodowego znaczenia nie są wykonywane żadne działania mające na celu podniesienie najniższej I[16] klasy drogi wodnej obowiązującej na większości długości rzeki – ponadto klasa I również nie jest zachowana, ze względu na brak wymaganych głębokości tranzytowych[17]. Czynniki te sprawiają, że żegluga wiślana uprawiana jest wyłącznie w zakresie transportu urobku z dna rzeki, przewozu towarów ponadgabarytowych oraz turystyki.
Polska przystąpiła do Porozumienia AGN dopiero z dniem 15 lutego 2017[18].
Zagospodarowanie turystyczne[edytuj]
Od 2008 roku organizowane jest „Święto Wisły”, będące wodną imprezą na Wiśle, którego celem jest promocja wszelkich form aktywności wodnej. Podczas święta mają miejsce spływy kajakowe, krótkie rejsy po Wiśle, koncerty, wystawy, prezentacje, pokazy ratownictwa, gry i zabawy. Impreza organizowana jest przez Urząd Miasta Stołecznego Warszawy[19].
Powodzie, susze i regulacja rzeki[edytuj]
 |
Ta sekcja od 2008-02 wymaga zweryfikowania podanych informacji. Należy podać (wiarygodne) źródła, najlepiej w formie dokładnych przypisów bibliograficznych. Część lub nawet wszystkie informacje w sekcji mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte. Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tej sekcji. Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tej sekcji. |
Wody Wisły często wzbierają, powodując powodzie. W górnym biegu rzeki dzieje się tak zwykle w lipcu, pod wpływem obfitych opadów w górach, a w środkowym i dolnym biegu w marcu, pod wpływem roztopów wiosennych. Naturalny polder zalewowy na Nizinie Ciechocińskiej zalewany jest często dwukrotnie – wiosną i latem w rejonie Otłoczyna, gdzie znajduje się naturalny bród przez Wisłę (szlak bursztynowy).
W historii dochodziło wielokrotnie do katastrofalnych powodzi, między innymi w latach: 1813, 1844, 1888, 1934, 1960, 1997, 2001, 2010. Aby im zapobiec, powstały zbiorniki retencyjne na dopływach w górnym biegu; na odcinku od ujścia Przemszy do Stopnia Wodnego Przewóz rzeka jest skanalizowana, na kilometrze 675 położona jest Elektrownia Wodna we Włocławku; planowany jest także stopień wodny w Siarzewie[20]. Odcinek środkowy jest zabudowany budowlami regulacyjnymi, jednak brak prac konserwacyjnych od końca lat 70. sprawia, że od tej pory nie spełniały one swojej funkcji.
17 sierpnia 2015 roku poziom Wisły w Warszawie osiągnął 51 cm i był to najniższy stan lustra wody od końca XVIII wieku[21][22]. 28 sierpnia 2015 roku poziom Wisły w Warszawie spadł do 41 cm[23].
Miejscowości położone nad Wisłą[edytuj]
- Wisła
- Ustroń
- Harbutowice
- Górki Wielkie
- Skoczów
- Strumień
- Zabrzeg – tylko na prawym brzegu
- Goczałkowice-Zdrój – tylko na lewym brzegu
- Czechowice-Dziedzice – tylko na prawym brzegu
- Brzeszcze – tylko na prawym brzegu
- Wola – tylko na lewym brzegu
- Harmęże – tylko na prawym brzegu
- Bieruń – tylko na lewym brzegu
- Bobrek – tylko na lewym brzegu
- Gorzów – tylko na lewym brzegu
- Oświęcim – tylko na prawym brzegu
- Skawina – tylko na prawym brzegu
- Kraków
- Niepołomice – tylko na prawym brzegu
- Nowe Brzesko – tylko na lewym brzegu
- Opatowiec – tylko na lewym brzegu
- Nowy Korczyn – tylko na lewym brzegu
- Szczucin – tylko na prawym brzegu
- Połaniec – tylko na lewym brzegu
- Baranów Sandomierski – tylko na prawym brzegu
- Tarnobrzeg – tylko na prawym brzegu
- Sandomierz
- Zawichost – tylko na lewym brzegu
- Annopol – tylko na prawym brzegu
- Józefów nad Wisłą – tylko na prawym brzegu
- Solec nad Wisłą – tylko na lewym brzegu
- Kamień Puławski – tylko na prawym brzegu
- Janowiec – tylko na lewym brzegu
- Kazimierz Dolny – tylko na prawym brzegu
- Bochotnica – tylko na prawym brzegu
- Parchatka – tylko na prawym brzegu
- Puławy – tylko na prawym brzegu
- Góra Puławska – tylko na lewym brzegu
- Stężyca – tylko na prawym brzegu
- Dęblin – tylko na prawym brzegu
- Świerże Górne – tylko na lewym brzegu
- Czersk – tylko na lewym brzegu
- Góra Kalwaria – tylko na lewym brzegu
- Karczew – tylko na prawym brzegu
- Otwock – tylko na prawym brzegu
- Józefów – tylko na prawym brzegu
- Warszawa
- Łomianki – tylko na lewym brzegu
- Jabłonna – tylko na prawym brzegu
- Nowy Dwór Mazowiecki – tylko na prawym brzegu
- Zakroczym – tylko na prawym brzegu
- Czerwińsk nad Wisłą – tylko na prawym brzegu
- Wyszogród – tylko na prawym brzegu
- Płock
- Dobrzyń nad Wisłą – tylko na prawym brzegu
- Włocławek
- Stary Bógpomóż – tylko na prawym brzegu
- Bobrowniki – tylko na prawym brzegu
- Stare Rybitwy – tylko na prawym brzegu
- Nieszawa – tylko na lewym brzegu
- Ciechocinek – tylko na lewym brzegu
- Osiek nad Wisłą
- Złotoria – tylko na prawym brzegu
- Toruń
- Solec Kujawski – tylko na lewym brzegu
- Bydgoszcz (poprzez dzielnicę Fordon) – tylko na lewym brzegu
- Chełmno
- Świecie – tylko na lewym brzegu
- Grudziądz – tylko na prawym brzegu
- Dragacz – tylko na lewym brzegu
- Nowe – tylko na lewym brzegu
- Gniew – tylko na lewym brzegu
- Malbork (nad Nogatem)
- Tczew – tylko na lewym brzegu
- Gdańsk – nad Martwą Wisłą, a także nad Przekopem Wisły poprzez Wyspę Sobieszewską
- Mikoszewo – na prawym brzegu Przekopu Wisły
Zobacz też[edytuj]
- rzeki Polski
- Muzeum Wisły w Tczewie
- geomorfologia i hydrologia Wisły w Warszawie
- taras zalewowy Wisły w Warszawie
- bydgoskie zakole Wisły
- Żuławy Wiślane
- Dolina Dolnej Wisły
- Dolina Środkowej Wisły
- Fordoński Przełom Wisły
- Małopolski Przełom Wisły
- statki wiślane
- lodołamacze wiślane
- Fundacja Ja Wisła
Przypisy
- ↑ dane dla punktu pomiarowgo w Tczewie; źródło: Wyznaczenie granic bezpośredniego zagrożenia powodzią w celu uzasadnionego odtworzenia terenów zalewowych. Instytut Meteorologii i Gospodarki Wodnej Oddział w Gdyni/Poznaniu, 2003/2004 [dostęp: 2017-02-20]
- ↑ 2017 r. Rokiem Rzeki Wisły, Josepha Conrada – Korzeniowskiego, Marszałka Józefa Piłsudskiego, Adama Chmielowskiego i błogosławionego Honorata Koźmińskiego oraz Tadeusza Kościuszki. sejm.gov.pl, 2016-06-22. [dostęp 2016-10-17].
- ↑ obrzeża germańskiego osadnictwa północno-zachodniego, które ostatecznie ustaliło się w południowej Skandynawii, według: J. Czarnecki, The Goths in Acient Poland, Miami, 1975; Norman Davies, Boże igrzysko, 2002, str. 64]
- ↑ Zbigniew Babik: Najstarsza warstwa nazewnicza na ziemiach polskich w granicach średniowiecznej Słowiańszczyzny. Kraków: Uniwersitas, 2001, s. 313-315. ISBN 83-7052-597-0.
- ↑ Żaneta Kosińska: Rzeka Wisła.
- ↑ Komisja Nazw Miejscowości i Obiektów Fizjograficznych: Hydronimy. Izabella Krauze-Tomczyk, Jerzy Ostrowski (oprac. red). T. 1. Cz. 1: Wody płynące, źródła, wodospady. Warszawa: Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 2006. ISBN 83-239-9607-5.
- ↑ ab Zbigniew Cienciała: 5.3. Wody powierzchniowe. Opis zabudowy ważniejszych cieków. W: Monografia Wisły. T. I: Środowisko przyrodnicze Wisły. Wisła: Galeria „Na Gojach”, 2007, s. 110. ISBN 978-83-60551-05-9.
- ↑ Aleksander Dorda: Środowisko abiotyczne. Charakterystyka hydrograficzna. Rzeki i potoki. Dorzecze Małej Wisły. W: Dzieje Śląska Cieszyńskiego od zarania do czasów współczesnych pod redakcją Idziego Panica. T. I: Śląsk Cieszyński w czasach prehistorycznych. Cz. pierwsza: Środowisko przyrodnicze. Cieszyn: Starostwo Powiatowe, 2009, s. 64. ISBN 978-83-926929-2-8.
- ↑ Michał Ceran, Kamila Głowinkowska, Andrzej Hański, Alicja Kańska, Małgorzata Klejna, Magdalena Korcz, Beata Kowalska, Judyta Lasek, Agnieszka Malota, Magda Mielke, Jerzy Niedbała, Emilia Piskalska, Magdalena Retman, Tomasz Rogowski, Marek Soliwoda i inni: Słownik tematyczny pojęć stosowanych w prognozach hydrologicznych. Warszawa: Instytut Meteorologii i Gospodarki Wodnej – Państwowy Instytut Badawczy, 2014, s. 6, seria: HYDROLOGICZNA OSŁONA KRAJU. ISBN 978-83-61102-91-5.
- ↑ Plan gospodarowania wodami na obszarze dorzecza Wisły M.P. z 2011 r. Nr 49, poz. 549
- ↑ Polska. Podział hydrograficzny – Encyklopedia PWN.
- ↑ Natura 2000 – Przeglądanie. GDOŚ. [dostęp 2015-05-21].
- ↑ Co zagraża Wiśle?. World Wildlife Fund. [dostęp 2011-05-23].
- ↑ Tabl. 10.6 Odpływ metali ciężkich rzekami do Morza Bałtyckiego w 2012 r.. W: Rocznik statystyczny gospodarki morskiej 2013. Warszawa: Główny Urząd Statystyczny, 2014-01-21, s. 338. Cytat: „Wyniki Państwowego Monitoringu Środowiska w zakresie Monitoringu Wód” – Główny Inspektorat Ochrony Środowiska.
- ↑ ab Analiza potrzeb inwestycyjnych w zakresie żeglugi śródlądowej na rzece Odrze w latach 2007-2013. Akademia Morska w Szczecinie. Instytut Inżynierii Transportu. Zakład Żeglugi Śródlądowej i Gospodarki Wodnej. Szczecin 2006, ss. 25-26.
- ↑ Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 7 maja 2002 r. w sprawie klasyfikacji śródlądowych dróg wodnych, Dz.U. 2002 nr 77 poz. 695 [dostęp: 2017-02-20]
- ↑ _UZ/Informator%20nawigacyjny%20RZGWwWarszawie%20cz.III.pdf
- ↑ Ustawa o ratyfikacji Konwencji AGN weszła w życie, PortalMorski.pl, 2017-02-17 [dostęp: 2017-02-19]
- ↑ start. H2O Magazyn Sportów Wodnych i Turystyki. [dostęp 2010-05-27].
- ↑ Znana jest lokalizacja drugiego stopnia na Wiśle ENERGA – Biuro Prasowe
- ↑ Michał Wierzbicki: ZOSTAŁ POBITY REKORD NISKIEGO POZIOMU WODY W WIŚLE!. warszawawpigulce.pl. [dostęp 2015-08-17].
- ↑ amat, kaien (TVP Info): Rekord z XVIII wieku pobity. Wisła wysycha, a będzie jeszcze gorzej. strona internetowa stacji TVP Info, 2015-08-17. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-08-30)].
- ↑ jb/sk (TVN Warszawa): Kolejny rekord poziomu Wisły – 41 cm. „Sytuacja bezprecedensowa”. strona internetowa warszawskiej redakcji stacji TVN, 2015-08-28. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-08-30)].
Linki zewnętrzne[edytuj]
- Artykuł „Wisła w Warszawie” na stronach Urzędu Miasta Warszawa
- Wisła w Słowniku geograficznym Królestwa Polskiego. T. XIII: Warmbrun – Worowo. Warszawa, 1893.