Wolbrom (niem. Wolfram, Wohlborn, dawniej civitas Wolwrami, Wolwram, Nowe Miasto Wolwramów[2]) – miasto w województwie małopolskim, w powiecie olkuskim, siedziba gminy miejsko-wiejskiej Wolbrom. Jest ośrodkiem przemysłu gumowego, drzewnego i metalowego.
Był miastem królewskim Korony Królestwa Polskiego[3]. W latach 1931–1954 był siedzibą gminy Dłużec.
Miasto liczy 8763 mieszkańców (30.06.2016)[4].
Wolbrom leży na Wyżynie Krakowsko-Częstochowskiej, zwanej potocznie Jurą. Znajduje się na źródliskowym obszarze Białej Przemszy nad Pokrzywianką i Centarą w obniżeniu zwanym Bramą Wolbromską. Samo miasto zostało lokowane na cyplu wapiennym na wysokości 375–380 m n.p.m.[5]
Na południe od miasta wznosi się Kamienna Góra, zwieńczona stalowym milenijnym krzyżem, spod którego rozpościera się rozległy widok na Wolbrom i okolicę.
Według danych z 1 stycznia 2011 r. powierzchnia miasta wynosi 10,12 km²[6].
Miasto jest lokalnym ośrodkiem rolniczym, przemysłowym i handlowym. W latach 1975–1998 w woj. katowickim.
W 1886 r. pożar, który wszczął się na ul. Miechowskiej, strawił jedną trzecią miasta, tj. 136 nieruchomości[7].
W lipcu 1904 r. pożar strawił 2/3 miasta, ok. 246 nieruchomości. Ogień wszczął się około północy na ulicy Szydłowieckiej i w ciągu niespełna dwóch godzin objął zachodnią i północną połać Rynku i ul. Szydłowiecką. Pożar zniszczył ponadto ulice: Lgocką, Szkolną, Bożniczą, Pilicką i Krzywą, niszcząc do szczętu w tej dzielnicy cały majątek Wolbromia[7].
We wrześniu 1906 r. pożar zniszczył 44 nieruchomości, a w tej liczbie nowo wybudowaną remizę straży, której pomimo akcji ratunkowej obronić się nie udało[7].
W listopadzie i grudniu 1914 r. Wolbrom wszedł w strefę linii bojowej i przez 6 tygodni był nieustannie ostrzeliwany. Od granatu, który uderzył w jeden z domów na ulicy Żarnowieckiej, który się zapalił, a od niego zajęły się sąsiednie dwa domy, które prawie doszczętnie spłonęły[7].
Żydzi zaczęli się osiedlać w Wolbromiu po potopie szwedzkim. Ich populacja w 1827 roku wynosiła 724 osób, w 1897 – 2901, a w 1921 – 4276. Od 1941 do września 1942 w Wolbromiu istniało otwarte getto, jego mieszkańcy zostali wywiezieni do obozu zagłady w Bełżcu[8]. Wolbrom został wyzwolony 18 stycznia 1945 roku przez oddziały 21 armii I Frontu Ukraińskiego[9].
W 1949 r. zmieniono nazwy kilku ulic: ul. Miechowską przemianowano na ul. Armii Czerwonej, ul. Polną na ul. Wyzwolenia, ul. Bóżniczą na ul. Krótką, ul. Sióstr Karmelitanek na ul. Boczną, ul. Pierackiego na ul. 1 Maja. W niektórych przypadkach powrócono do pierwotnej nazwy[10].
Architektura[edytuj]
Obecna siedziba wolbromskiego magistratu powstała w latach 70. XX w., w miejscu w którym okresie rozkwitu miasta znajdował się zajazd[5][11][12] Wolbrom można podzielić na dwie części, granicą są tory kolejowe. Fragment z rynkiem i starą zabudową stanowi pierwotny rejon lokacyjny. Na rozbudowę nowej części miały wpływ dwa czynniki: kolej oraz zakłady stomilowskie. Obecne granice Wolbromia w większości pokrywają się z tymi pierwszymi, czyli lokacyjnymi.
W Wolbromiu jest 88 ulic (razem z Rynkiem).
We wschodniej połaci Rynku, otoczony XIX w. kamieniczkami stoi pomnik Jana Kilińskiego ufundowany przez wolbromski Cech Szewski w 1924 r. W rynku zachowało się sporo kamienic z końca XIX w. (nr 2–7, 14, 18–25), które w większości z biegiem lat utraciły cechy stylowe. We północno-wschodnim narożniku Rynku wznosi się kościół parafialny św. Katarzyny Aleksandryjskiej, którego obecny XVII-wieczny budynek zawdzięcza się sprowadzonym w 1628 r. przez ks. Marcina Wolbrama Kanonikom Regularnym Laterańskim z krakowskiego Kazimierza. Również z XVII w. pochodzi budynek klasztorny, który pełni dziś funkcję plebanii.
Rynek w Wolbromiu – styczeń 2009
Układ centrum pochodzi z okresu lokacji, jego ośrodkiem jest kwadratowy Rynek. Zabudowa najstarszej części Wolbromia cechuje charakterystyczna, małomiasteczkowa zabudowa. W zabudowie Rynku dominują piętrowe kamienice z końca XIX w., a okoliczne ulice nieco uboższe parterowe budynki z profilowanymi gzymsami i sieniami na przestrzał. Taką zabudową w większości cechuje się ul. Miechowska (nr 20, 24, 26, 28 i 30).
U zbiegu ul. Mariackiej i ul. Kościuszki znajduje się barokowy, modrzewiowy kościółek pw. Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Marii Panny (zwany Kościółkiem Mariackim). Został ufundowany w 1638 r. przez ks. Marcina Wolbrama jako kościół przyszpitalny. Szpital – przytułek dla ubogich, starców i kalek znajdował się po drugiej stronie ulicy (dzisiejszy budynek przy ul. Kościuszki 20). Przy ul. Krótkiej znajduje się budynek zbudowanej w XIX w., dawnej szkoły żydowskiej, od 1945 r. pełniący funkcję magazynu. Po jego północnej stronie wznosiła się XVIII-wieczna synagoga, wyburzona w 1956 r.
Obiekty historyczne[edytuj]
Nieistniejące[edytuj]
Nieistniejąca już kapliczka przy ul. Łukasińskiego z 1915 r.
- Kapliczka w pobliżu Kamiennej Góry z 1915 r. (na jej miejscu wznosi się nowa kapliczka z 2009 r.), ul. Łukasińskiego
- Synagoga (zburzona w 1956 r.)
Pomniki i miejsca pamięci[edytuj]
- pomnik Jana Kilińskiego (ul. Rynek)
- pomnik upamiętniający ofiary holokaustu (ul. 20 Straconych)
- pomnik poświęcony żołnierzom polskim ze wszystkich frontów i partyzantom, ul. Kamiennogórska
Podział miasta[edytuj]
- Stare Miasto
- Pompka
- Kozina
- Kapkazy
- Szwedy
- Nowe Miasto
Osiedla mieszkaniowe[edytuj]
- os. Bolesława Chrobrego
- os. Władysława Łokietka
- os. Wąwóz – Kapkazy
- os. Skalska
- os. XX-lecia Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej
- os. Domów Jednorodzinnych im. Łukasińskiego
- os. Wiejska
- Piramida wieku mieszkańców Wolbromia w 2014 roku[1].
Pod koniec XIX w., gdy liczba mieszkańców Wolbromia znacznie wzrosła, w miasteczku zaczął rozwijać się handel i rzemiosło szewskie. Okolica zaczęła rosnąć w siłę w wyniku decyzji cara Aleksandra III, który w 1885 r. podpisał statut Towarzystwa Drogi Żelaznej Iwangorodzko-Dąbrowskiej. Jej trasa przecinała wolbromską gminę. Rozpoczęła się budowa liczącego 433 wiorst (462 km) torowiska kolejowego, dworców, peronów, infrastruktury[13].
Okoliczni chłopi znajdowali zatrudnienie przy tej inwestycji, inni wzbogacali się sprzedając ziemię pod drogę żelazną. Wybudowany wówczas budynek dworca kolejowego IV klasy stoi po dzień dzisiejszy.
W Wolbromiu od 2013 roku działa Strefa Aktywności Gospodarczej.
Wolbrom jest ważnym ośrodkiem przemysłu gumowego w Polsce. Do 1992 r. istniały Wolbromskie Zakłady Przemysłu Gumowego Stomil, które zostały przekształcone w szereg niezależnych od siebie spółek.
- Fabryka Taśm Transporterowych Wolbrom S.A. – produkcja taśm transporterowych i przenośnikowych oraz płyt gumowych[14].
- Tebamix Sp. z o.o. Zakład Badawczo-Produkcyjny – produkcja mieszanek gumowych[15].
- Wolmot Sp. z o.o. Przedsiębiorstwo Produkcyjne Wyrobów Gumowych – produkcja węży gumowych i sylikonowych[16].
- Fagumit Fabryka Węży Gumowych i Tworzyw Sztucznych Sp. z o.o. – produkcja węży gumowych oraz węzy pcv.[17]
- FBO Wolbrom S.A. – bieżnikowanie opon.[18]
- WOSTAL – Zakłady Mechaniczno-Kuźnicze – produkcja konstrukcji metalowych, odkuwek oraz produktów dla górnictwa[19].
- TRI Poland (druga pod względem wielkości fabryka części do samochodów w Europie) – produkcja części motoryzacyjnych.
- Storem Sp. z o.o. – produkcja konstrukcji stalowych, instalacji elektrycznych i kanalizacyjnych oraz produkcja elementów gumowych[20].
- ES SYSTEM K – produkcja lad i urządzeń chłodniczych[21].
Podstawowym połączeniem komunikacyjnym jest droga wojewódzka Olkusz – Miechów oraz dodatkowo droga z Krakowa do Pilicy i Koniecpola (droga nr 794). Przez miasto biegnie zelektryfikowana linia kolejowa nr 62 ze stacją w Wolbromiu i trzema przystankami na terenie gminy oraz Linia Hutnicza Szerokotorowa.
Przy ul. 20 Straconych widnieje płyta pamiątkowa na miejscu rozstrzelania przez hitlerowców 20 osób schwytanych w 1943 r. w łapance ulicznej. Ich mogiła znajduje się na cmentarzu przy ul. Miechowskiej. Zespół tego cmentarza ma charakterystyczny kwaterowy układ, a najstarsze zachowane nagrobki pochodzą z lat 70. XIX w. 1 listopada 1993 r. oddano do użytku Kaplicę Pogrzebową, w której odtąd odbywają się uroczystości pogrzebowe. Na drugim końcu miasta, przy ul. Skalskiej przetrwał fragment dawnego cmentarza żydowskiego z początków XIX w., a w okolicznych lasach znajdują się mogiły ofiar holocaustu. Wartość zabytkową mają również liczne w mieście figury i krzyże przydrożne z przełomu XIX i XX w.[11]
Zalew Nerka, Zalew Wolbromski i Park[edytuj]
Zbiornik wodny tzw. Nerka o pow. ok. 2,55 ha[22], a na północ od miasta Zalew Wolbromski o pow. 20 ha obydwa stanowiące miejsca do wędkowania. Kąpiel jest zakazana[potrzebny przypis]. Przy ul. Konopnickiej położony jest wolbromski park w którym został wybudowany plac zabaw dla dzieci oraz skatepark. Przez park przepływa rzeka Pokrzywianka.
Panorama Zalewu wolbromskiego z przystani
Kamienna Góra[edytuj]
Na południe od miasta wznosi się Kamienna Góra zwieńczona stalowym milenijnym krzyżem spod którego rozpościera się rozległy widok na Wolbrom i okolicę.
Panorama Wolbromia z Kamiennej Góry
Na rozdrożach ulicy Łukasińskiego i polnej drogi, tuż za Rajami, w pobliżu tzw. Kamiennej Góry mieściła się kapliczka powstała w 1915 r. dla upamiętnienia miejsca, w którym polegli austriaccy żołnierze. Wewnątrz znajdował się obraz z wizerunkiem Matki Boskiej Częstochowskiej. Przez długi czas w kapliczce odbywały się lekcje religii prowadzone przez siostry karmelitanki. Kapliczka została rozebrana w lipcu 2008 r., w jej miejsce powstała nowa[12].
Zespół Szkół im. Romualda Traugutta
Na terenie miasta funkcjonują 3 przedszkola, 3 szkoły podstawowe, 3 gimnazja, Poradnia Psychologiczno – Pedagogiczna oraz Zespół Szkół, w skład którego wchodzą: Liceum Ogólnokształcące, Liceum Profilowane, Technikum Agrobiznesu, Zasadnicze Szkoły Zawodowe oraz Liceum Uzupełniające dla dorosłych.
- Przedszkola
- Przedszkole Publiczne Nr 1 im. Misia Uszatka
- Przedszkole Publiczne Nr 2
- Przedszkole Niepubliczne Integracyjne
- Szkoły podstawowe
- Gimnazja
Zespół Szkół im. Romualda Traugutta:
- Licea
- Technikum
- Zasadnicza Szkoła Zawodowa
Samolot MIG w parku przy Centrum Kultury
Życie kulturalne miasta i całej gminy skupia się w Miejskim Ośrodku Kultury, który ma siedzibę przy ul. Leśnej 2.
Placówki kulturalne[edytuj]
- Kino Radość
- Miejski Ośrodek Kultury
- Dom Kultury
- Gminne Centrum Promocji i Informacji
- Miejska Biblioteka Publiczna
Cykliczne imprezy[edytuj]
Dni Wolbromia[edytuj]
Impreza odbywa się cyklicznie od ośmiu lat. Ma formę trwającego dwa dni święta miasta (dawniej trzy), podczas którego odbywają się liczne festyny, parady oraz imprezy rekreacyjne i kulturalne. Tradycyjnie zapraszane są na Dni Wolbromia delegacje partnerskich miast z Węgier i Niemiec.
Rok |
Zespoły |
2014 |
Ego Trip, Mesajah, Donatan & Cleo, Formacja Nieżywych Schabuff, Uniqplan, Piersi, Elektryczne Gitary |
2013 |
Puzzle, ARh Rock, The Painters, 7th STEP, Mirami, Trzy Korony, Pudelsi, Obsesja, Pozytywnie Nakręceni, Off KulturaA, Axis Mundi, Neo Retros, Genesis Clasic[23] |
2012 |
Verba, Gooral, ZA NO ZA, Lady Pank, Another Pink Floyd, Likeit, Magistrala, Party Hard, Voyager, De Mono[23] |
2011 |
Grupa Operacyjna, Natty-Dead, Sztywny Pal Azji, Route 94, Blenders, Kombii[24] |
2010 |
Robert Gawliński, Andrzej Sikorski z córką, Omen, O! Ela, Modern Talking Reloaded[25] |
2009 |
Losza Vera, Formacja Nieżywych Schabuff, Skangur, Omen[26] |
2008 |
Ptaky, Coma, Skaldowie |
2007 |
Wędrowne Gitary, Leszcze |
2006 |
Golec uOrkiestra |
2005 |
Alergen, Goście... goście, Pidżama Porno, KSU, Nana, In-Grid, Kult (odwołany) |
Patriotyczne[edytuj]
- Rocznicy Uchwalenia Konstytucji 3 Maja
- Patrona Straży Pożarnej Św. Floriana
Dom kultury[edytuj]
- Filia Szkoły Muzycznej Casio
- Szkoła tańca towarzyskiego Wena
- Grupa Teatralna Moderna
- Teatr Tańca Actus Animi
- Zespół Pieśni i Tańca „Wolbromiacy”
- Formacja tańca nowoczesnego "SHINE"
Projekty integracyjno-aktywizujące[edytuj]
- Nowe Horyzonty
- Uniwersytet Trzeciego Wieku
Kościół Podwyższenia Krzyża Świętego wraz z plebanią
Parafie rzymskokatolickie[edytuj]
- Parafia pw. św. Katarzyny Aleksandryjskiej Dziewicy i Męczennicy
Parafia św. Katarzyny przy wolbromskim rynku została erygowana prawdopodobnie w XV w. Kościół parafialny został wzniesiony na przeł. XV w. i XVI w. Obecny kształt świątynia zyskała w XVII w. Konsekrowany został w 1692 r. Kościół św. Katarzyny może poszczycić się pięknymi obrazami Pana Jezusa na krzyżu, św. Katarzyny – patronki kościoła oraz Matki Bożej Pocieszenia.
- Parafia Podwyższenia Krzyża Świętego
Budowa kościoła rozpoczęła się w 1989 r. Kościół został konsekrowany i poświęcony w 2000 r. przez bp Adama Śmigielskiego. Wnętrze kościoła zaprojektował Jan Funek, artysta z Krakowa. Powstał ołtarz główny, ołtarz maryjny w osobnej kaplicy, przygotowano 58 ławek, konfesjonały, okna, nagłośnienie, wreszcie malowanie.
Zbór Świadków Jehowy powstały w Wolbromiu w latach 60. XX wieku. W 2012 roku do zboru Wolbrom przyłączono niewielki zbór w Bydlinie.
-
Osobny artykuł: Przebój Wolbrom.
Klub Sportowy Przebój ma obecnie jedynie sekcję piłki nożnej. Obecnie pierwsza drużyna znajduje się w 3 lidze małopolsko-świętokrzyskiej. Największym sukcesem klubu jest awans do rozgrywek na szczeblu centralnym, tj. do 2 ligi, grupy wschodniej.
Współpraca międzynarodowa[edytuj]
Ciekawostki[edytuj]
- Film kręcony w Wolbromiu: Próba mikrofonu to film krótkometrażowy wyreżyserowany przez studenta Wydziału Radia i Telewizji Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach, Tomasza Jurkiewicza. Jest to opowieść o młodym, dwudziestoletnim sprzedawcy biletów w kasie PKP, któremu świat marzeń myli się z rzeczywistością. Film zrealizowany był w Wolbromiu przy nieocenionej pomocy mieszkańców i tutejszych instytucji. Sceny kręcone m.in. na terenie wolbromskiej stacji PKP, ul. Ogrodowej, w budynku poczty. W filmie wystąpili: Paweł Tomaszewski, Olga Bołądź, Ewelina Starejki. Film ze specjalnym udziałem Tomasza Kota. Film kręcono w 2006 r.[28][29]
- „Biała plebania w Wolbromiu”. Kazimierz Koźniewski, swą skłonność do artykułów-donosów wyraził kiedyś w haniebnej broszurce „Biała plebania w Wolbromiu”. Pisze w niej m.in. – Chcieli pić wódkę, grabić, mordować – a czynili to jeszcze goręcej, gdy ich sumienie uspokajano bluźnierczym powoływaniem się na słowo Boże. Jej tematyka jest związana z powstaniem pierwszej mafii w Polsce. Wolbromska plebania jest tutaj terrorystyczną centralą, z której duchowni wydają polecenia zdegenerowanej bandzie. Dramatyczną rozmowę księdza z Grabińską Koźniewski podsumowuje: Ksiądz Oborski zdecydował: chłopiec musi zostać zamordowany. Tak będzie lepiej! Utwierdził więc Grabińską w jej dzieciobójczych planach swym najwyższym autorytetem. Rozgrzeszył z góry morderców sam stając z nimi w jednym szeregu[30].
- Kapliczka przy ul. Miechowskiej. Od mieszkańców miasta można usłyszeć, że postawiono ją w miejscu, w którym odpoczywał marszałek Józef Piłsudski po walkach pod Krzywopłotami. Postawiona przez Piotra Rogalskiego, modernizowana przez Mirosława Grelewicza w 2007 r. Dawniej kapliczka stała pomiędzy czterema wielkimi lipami[31].
Honorowi obywatele[edytuj]
Przypisy
- ↑ ab http://www.polskawliczbach.pl/Wolbrom, w oparciu o dane GUS.
- ↑ De Nova Civitate Wolwramow – zapiska sądowa z 1387 roku nazywa tak miasto.
- ↑ Magazin für die neue Historie und Geographie Angelegt, t. XVI, Halle, 1782, s. 15.
- ↑ Ludność. Stan i struktura w przekroju terytorialnym (Stan w dniu 31 XII 2010 r.). , 2011-06-10. Warszawa: Główny Urząd Statystyczny. ISSN 1734-6118.
- ↑ ab Andrzej Pankowicz, Wolbrom: Studium przestrzeni miejskich w okresie staropolskim, Urząd Miejski w Wolbromiu, 1998.
- ↑ Powierzchnia i ludność w przekroju terytorialnym w 2013 r.. „Powierzchnia i Ludność w Przekroju Terytorialnym”, 2013-07-26. Warszawa: Główny Urząd Statystyczny. ISSN 1505-5507.
- ↑ abcd Jerzy Nagawiecki, Złota Księga. 110 lat Straży Ogniowej w Wolbromiu (1894–2005), Ochotnicza Straż Pożarna w Wolbromiu, 2005.
- ↑ Historia – Społeczność żydowska przed 1989 – Wolbrom. Wirtualny Sztetl. [dostęp 2017-03-06].
- ↑ Rada Ochrony Pomników Walki i Męczeństwa ”Przewodnik po upamiętnionych miejscach walk i męczeństwa lata wojny 1939- 1945”, Sport i Turystyka 1988, ISBN 83-217-2709-3, str. 302
- ↑ Studium historyczno-urbanistyczne opracowane na zlecenie UMiG w Wolbromiu, Kraków 1987.
- ↑ ab Wolbrom: informator miejski, tekst: Augustyn Sikora; tł. na j. ang. Małgorzata Plata, Katarzyna Grabowska Wolbrom „Fama”, 1998.
- ↑ ab Przewodnik po Ziemi Wolbromskiej, zesp. red.: Wiesław Biernacki, Justyna Papaj; tł. Tomasz Posełek. Wolbrom: Urząd Miasta i Gminy, 2005.
- ↑ 100-letnia historia Fabryki Wyrobów Gumowych w Wolbromiu 1908–2008, tekst Jerzy Nagawiecki; fot. Stanisław Kajda, Piotr Pięta, Jacek Jarosz; oprac. Grażyna Kozak. Kraków: AWK „Geo”; Wolbrom: FTT Stomil Wolbrom, 2008.
- ↑ https://fttwolbrom.com.pl/offer/1.
- ↑ http://tebamix.com.pl/.
- ↑ http://www.wolmot.com.pl/index2.php?lang=pl.
- ↑ http://www.fagumit.com.pl/offer.
- ↑ http://fborubber.com/oferta/.
- ↑ http://www.wostal.pl/produkty/.
- ↑ http://www.storem.pl/.
- ↑ http://www.essystemk.pl/index.php?p=m&idg=pr,11.
- ↑ Powierzchnia Zalewu Nerka.
- ↑ ab Plan Dni Wolbromia 2013 (pol.). [dostęp 2013-06-29].
- ↑ Plan Dni Wolbromia 2011 (pol.). [dostęp 2011-12-12].
- ↑ Plan Dni Wolbromia 2010 (pol.). [dostęp 2014-10-1231].
- ↑ Plan Dni Wolbromia 2009 (pol.). [dostęp 2011-12-12].
- ↑ Zbór Wolbrom.
- ↑ www.filmpolski.pl – Próba Mikrofonu. [dostęp 2013-11-17].
- ↑ www.filmweb.pl – Próba mikrofonu (2006). [dostęp 2013-11-17].
- ↑ www.wiadomosciolkuskie.pl – Sprawa ks. dr Piotra Oborskiego. [dostęp 2013-11-17].
- ↑ www.it-jura.pl – Wolbrom. [dostęp 2013-11-17].
- ↑ Miejski Serwis Informacyjny.
Linki zewnętrzne[edytuj]
Miasta zdegradowane reformą carską z 1869–1870 |
---|
|
- Adamów (1539-1870)
- Aleksandrów Łódzki (1822-1870, 1924→)
- Andrzejewo (1528-1870)
- Annopol (1761-1870, 1996→)
- Babiak (1816-1870)
- Bakałarzewo (1570-1870)
- Balwierzyszki (1520-1870)
- Baranów (1544-1870)
- Bełchatów (1743-1870, 1925→)
- Bełżyce (1417-1870, 1958→)
- Będków (1453-1870)
- Biała Rawska (1498-1870, 1925→)
- Białaczów (1456-1870)
- Białobrzegi (1540-1870, 1958→)
- Bielawy (1403-1870)
- Bielsk (1373-1870)
- Bieżuń (1406-1870, 1994→)
- Biskupice (1450-1870)
- Bobrowniki (1403-1870)
- Bobrowniki (1485-1870)
- Bodzanów (1351-1870)
- Bodzentyn (1355-1870, 1994→)
- Bogoria (1616-1870)
- Bolesławiec (1266-1870)
- Bolimów (1370-1870)
- Brdów (1436-1870)
- Brok (1501-1870, 1922→)
- Brudzew (1511-1870)
- Burzenin (1378-1870)
- Busko-Zdrój (1287-1870, 1916→)
- Bychawa (1537-1870, 1958→)
- Cegłów (1621-1870)
- Chocz (1382-1870, 2015→)
- Chodecz (1442-1812, 1822-1870, 1921→)
- Chodel (1517-1824, 1838-1870)
- Chorzele (1542-1870, 1919→)
- Ciechanowiec Nowe Miasto*** (1815-1870)
- Ciepielów (1548-1870)
- Czeladź (1262-1870, 1919→)
- Czemierniki (1509-1870)
- Czersk (1350-1870)
- Czerwińsk nad Wisłą (1373-1870)
- Czyżew (1476-1870, 2011→)
- Ćmielów (1505-1870, 1962→)
- Daleszyce (1569-1870, 2007→)
- Dąbrowice (1455-1870)
- Denków*** (1564-1870)
- Dobra (1392-1870, 1919→)
- Dobrzyń nad Drwęcą* (1789-1870, 1919-1950→)
- Drobin (1511-1870, 1994→)
- Drzewica (1429-1870, 1987→)
- Działoszyn (1412-1870, 1994→)
- Filipów (1570-1870)
- Firlej (1557-1870)
- Frampol (1738-1870, 1993→)
- Gielniów (1455-1870)
- Gliniany (1595-1870)
- Głowaczów (1445-1870)
- Głowno (1427-1870, 1925→)
- Głusk*** (1688-1870)
- Gniewoszów (1693-1870)
- Golina (1330-1870, 1921→)
- Goraj (1405-1870)
- Gorzków-Osada (1689-1870)
- Goszczyn (1386-1870)
- Gowarczów (1430-1870)
- Góra Kalwaria # (1670-1883, 1919→)
- Grabowiec (1601-1870)
- Grabowiec (1418-1870)
- Grabów (1372-1870)
- Grajewo (1540-1870, 1919→)
- Granica**** (1735-1870)
- Grocholice*** (1485-1870)
- Grodzisk Mazowiecki (1522-1870, 1919→)
- Grzegorzew (1339-1870)
- Horodło (1432-1870)
- Horodyszcze (1558-1870)
- Iłów (1506-1870)
- Iłża (1239-1870, 1925→)
- Inowłódz (1350-1870)
- Iwaniska (1403-1870)
- Iwanowice (1469-1870)
- Izbica (1750-1870)
- Izbica Kujawska (1394-1870, 1973→)
- Jadów (1819-1870)
- Janowiec (1537-1870)
- Janowo (1421-1870)
- Janów (1696-1870)
- Janów Podlaski (1465-1870, 1919–1940, 1944–1946)
- Jarczów (1775-1870)
- Jastrząb (1422-1870)
- Jedlińsk (1530-1870)
- Jeziorzany (Łysobyki) (1498-1870)
- Jeżów (1334-1870)
- Jędrzejów (1271-1870, 1916→)
- Józefów (1725-1870, 1988→)
- Józefów nad Wisłą (1687-1870, 2018→)
- Kamieńczyk (1428-1870)
- Kamieńsk (1374-1870, 1994→)
- Kamionka (1469-1870)
- Karczew (1548-1870, 1959→)
- Kazanów (1566-1870)
- Kazimierz (1288-1870)
- Kazimierz Biskupi (1287-1870)
- Kazimierz Dolny (1370-1870, 1927→)
- Kiernozia (1523-1870)
- Kikół (1745-1870)
- Kleczew (1366-1870, 1919→)
- Klimontów (1604-1870)
- Klwów (1413-1870)
- Kłobuck (1244-1870, 1919→)
- Kłodawa (1383-1870, 1925→)
- Kock (1417-1870, 1919→)
- Kodeń (1511-1870)
- Kołbiel (1532-1870)
- Komarów-Osada (1748-1870)
- Koniecpol (1403-1870, 1927→)
- Konstantynów (1729-1870)
- Konstantynów Łódzki (1729-1870, 1924→)
- Końskowola (1532-1870)
- Koprzywnica (1262-1870, 2001→)
- Kosów Lacki (1723-1870; 2000→)
- Koszyce (1374-1870)
- Kowal (1339-1870, 1919→)
- Koziegłowy (1472-1870, 1950→)
- Koźminek (1369-1870)
- Krasnobród (1576-1870)
- Krasnosielc (1824-1870)
- Kromołów*** (1388-1870)
- Krośniewice (1452-1870, 1926→)
- Kryłów (1523-1870)
- Krzepice (1357-1870, 1919→)
- Krzeszów (1641-1870)
- Książ Wielki (1372-1870)
- Kuczbork-Osada (1384-1870)
- Kunów (1467-1870, 1990→)
- Kurów (1442-1870)
- Kurozwęki (1347-1870)
- Kurzelów (1285-1870)
- Lasocin (1547-1870)
- Latowicz (1423-1870)
- Lądek (1250-1870)
- Lelów (1314-1870)
- Lipsk (1580-1870, 1983→)
- Lipsko (1614-1870, 1958→)
- Liw (1421-1870)
- Lubień Kujawski (1566-1870, 1919→)
- Lubraniec (1509-1870, 1919→)
- Ludwinów (1719-1870)
- Lutomiersk (1274-1870)
- Lututów (1405-1720, 1843-1870)
- Łagów (1375-1870, 2018→)
- Łaskarzew (1418-1870, 1969→)
- Łaszczów (1549-1870, 2010→)
- Łomazy (1566-1870)
- Łosice (1505-1870, 1919→)
- Łoździeje (1597-1870, 1946→)
- Maciejowice (1507-1870)
- Magnuszew (1377-1576, 1776-1870)
- Małogoszcz (1408-1870, 1996→)
- Markuszów (1330-1870)
- Michów (1531-1870)
- Miedzna (1470-1870)
- Modliborzyce (1642-1870, 2014→)
- Modrzejów*** (1706-1870)
- Mogielnica (1317-1870, 1919→)
- Mokobody (1496-1870)
- Mordy (1488-1870, 1919→)
- Mrzygłód*** (1412-1870)
- Mstów (1278-1870)
- Myszyniec (1791-1870, 1993→)
- Nadarzyn (1453-1870)
- Nowa Brzeźnica (1287-1870)
- Nowa Słupia (1351-1870)
- Nowe Brzesko (1279-1870, 2011→)
- Nowe Miasto (1420-1870)
- Nowe Miasto nad Pilicą (1400-1870, 1916→)
- Nowogród (1427-1870, 1927→)
- Nowy Korczyn (1258-1870)
- Nur (1416-1870)
- Odrzywół (1418-1870)
- Ogrodzieniec (1386-1870, 1973→)
- Okuniew (1538-1870)
- Oleśnica (1470-1870)
- Olita (1581-1870 1977→)
- Olsztyn (1488-1870)
- Opatowiec (1271-1870)
- Opatówek (1360-1870, 2017→)
- Opole Lubelskie (1418-1870, 1957→)
- Orchówek (1506-XVIII, 1775-1870)
- Osięciny (1823-1870)
- Osieck (1558-1870)
- Osiek (1430-1870, 1994→)
- Osmolin (1462-1870)
- Ostrów Lubelski (1548-1870, 1919→)
- Ożarów (1569-1870, 1988→)
- Pacanów (1265-1870)
- Pajęczno (1276-1870, 1958→)
- Parysów (1538-1870)
- Parzęczew (1421-1870)
- Pawłów (1470-1870)
- Piaseczno (1429-1870, 1916→)
- Piaski (1456-1870, 1993→)
- Piątek (1339-1870)
- Pierzchnica (1370-1870)
- Pilica (1394-1870, 1994→)
- Pilwiszki (1536-1870)
- Piotrków Kujawski (1738-1870, 1998→)
- Piszczac (1530-1870)
- Pławno (1544-1870)
- Poddębice (1400-1794, 1822-1870, 1934→)
- Połaniec (1264-1870, 1980→)
- Poniemoń** (1763-1825, 1836-1931→)
- Praszka (1392-1870, 1919→)
- Proszowice (1358-1870, 1923→)
- Przedecz (1363-1870, 1919→)
- Przerośl (1576-1870)
- Przybyszew (1396-1870)
- Przyrów (1369-1870)
- Przysucha (1710-1870, 1958→)
- Przytyk (1333-1870)
- Puchaczów (1527-1870)
- Pyzdry (1257-1870, 1919→)
- Raciąż (1425-1870, 1922→)
- Raciążek (1317-1870)
- Raczki (1703-1870)
- Radoszyce (1370-1870, 2018→)
- Radzanów (1400-1870)
- Radziejów (1252-1870, 1919→)
- Radziłów (1466-1870)
- Rajgród (1566-1870, 1924→)
- Raków (1569-1870)
- Rejowiec (1547-1870, 2017→)
- Rossosz (1584-1870)
- Rozprza (1272-1870)
- Różan (1378-1870, 1919→)
- Rychwał (1458-1870, 1921→)
- Ryczywół (1369-1870)
- Rzgów (1467-1870, 2006→)
- Sapieżyszki (1825-1870)
- Sarnaki (1754-1870)
- Sawin (1492-1870)
- Secemin (1395-1870)
- Sereje (1511-1870)
- Serock (1417-1870, 1923→)
- Serokomla (1537-1870)
- Sieciechów (1370-1870)
- Siennica (1526-1870)
- Sienno (1421-1870)
- Siewierz (1304-1870, 1962→)
- Simno (1626-1870, 1956)
- Skalbmierz (1342-1870, 1927→)
- Skała (1262-1870, 1987→)
- Skaryszew (1264-1870, 1922→)
- Skępe (1445-1870, 1997→)
- Skrzynno (1308-1870)
- Skulsk (1384-1870)
- Sławatycze (1577-1870)
- Sławków (1286-1870, 1958-1977→**, 1984→)
- Słomniki (1358-1870, 1917→)
- Służewo (1458-1870)
- Sobków (1563-1870)
- Sobota (1393-1870)
- Sochocin (1385-1870)
- Sokoły (1827-1870, 1919-1950)
- Solec nad Wisłą (1370-1870)
- Sompolno (1477-1870, 1973→)
- Sopoćkinie (1560-1870)
- Stanisławów (1523-1870)
- Staw (1405-1870)
- Stawiski (1688-1871, 1919→)
- Stawiszyn (1291-1870, 1919→)
- Sterdyń (1737-1870)
- Stężyca (1330-1870)
- Stoczek Łukowski (1540-1870, 1919→)
- Stopnica (1362-1870, 2015→)
- Stryków (1394-1870, 1923→)
- Sudargi (1724-1870)
- Sulejów (1296-1870, 1927→)
- Szadek (1295-1870, 1919→)
- Szczekociny (1398-1870, 1923→)
- Szczerców (1364-1870)
- Szreńsk (1383-1870)
- Szydłów (1329-1870)
- Ślesin (1358-1870, 1921→)
- Śniadowo (1732-1870)
- Tarczyn (1353-1870, 2003→)
- Tarłów (1550-1870)
- Tarnogóra (1548-1870)
- Tarnogród (1567-1870, 1987→)
- Tuliszków (1458-1870, 1919→)
- Turobin (1420-1870)
- Tuszyn (1416-1870, 1924→)
- Tyszowce (1419-1870, 2000→)
- Uchanie (1484-1870)
- Ujazd (1428-1870)
- Uniejów (1290-1870, 1919→)
- Urzędów (1405-1870, 2016→)
- Waśniów (1351-1870)
- Wąchock (1454-1870, 1994→)
- Wąsosz (1436-1870)
- Wąwolnica (1346-1870)
- Widawa (1388-1870)
- Wieniawa*** (1768-1870)
- Wieruszów (1368-1870, 1919→)
- Wierzbica (1469-1870)
- Wierzbnik* (1624-1870, 1916-1939→)
- Wilczyn (1458-1870)
- Wiskitki (1595-1870)
- Wisznice (1579-1870)
- Wisztyniec (1570-1870)
- Wiślica (1345-1870, 2018→)
- Wizna (1435-1870)
- Wiżajny (1620-1870)
- Władysławów (1727-1870, 1919-1934)
- Włodowice (1386-1870)
- Włoszczowa (1539-1870, 1916→)
- Wodzisław (1366-1870)
- Wohyń (1519-1870)
- Wojsławice (1445-1870)
- Wolanów (1773-1870)
- Wolbórz (1273-1870, 2011→)
- Wolbrom (1321-1870, 1930→)
- Wysokie Mazowieckie (1503-1870, 1919→)
- Wyszków (1502-1870, 1919→)
- Wyśmierzyce (1338-1870, 1922→)
- Zagórów (1407-1870, 1919→)
- Zaklików (1565-1870, 2014→)
- Zambrów (1430-1870, 1919→)
- Zawichost # (1255-1888, 1926→)
- Złoczew (1605-1870, 1919→)
- Zwoleń (1425-1870, 1925→)
- Żarki (1382-1870, 1949→)
- Żarnowiec (1340-1870)
- Żarnów (1415-1870)
- Żółkiewka (1702-1870)
- Żuromin (1765-1870, 1925→)
- Żychlin (1397-1870, 1924→)
|
|
Legenda: (1) w nawiasach podano okres praw miejskich; (2) wytłuszczono miasta trwale restytuowane; (3) tekstem prostym opisano miasta nierestytuowane, miasta restytuowane przejściowo (obecnie ponownie zdegradowane) oraz miasta obecnie niesamodzielne, włączone do innych miast (wyjątek: miasta połączone na równych prawach, które wytłuszczono); (4) gwiazdki odnoszą się do terytorialnych zmian administracyjnych: (*) - miasto restytuowane połączone z innym miastem, (**) miasto restytuowane włączone do innego miasta, (***) miasto nierestytuowane włączone do innego miasta, (****) miasto nierestytuowane włączone do innej wsi; (5) znak (#) odnosi się do dwóch miast zdegradowanych w ramach korekty reformy (w 1883 i 1888 r.); (6) zastosowane nazewnictwo oddaje formy obecne, mogące się różnić od nazw/pisowni historycznych. Źródła: Zestawienie opiera się na oryginalnym ustawodawstwie opublikowanym w Dzienniku Praw. Obejmuje pełną listę miast (336) na obszarze Królestwa Polskiego zdegradowanych do rzędu wsi na mocy Ukazu do rządzącego senatu z 1 (13) czerwca 1869, ogłoszonego 1 (13 lipca) 1869. Listy miast poddanych do degradacji wydano w 20 postanowieniach między 29 października 1869 a 12 listopada 1870. Weszły one w życie: 13 stycznia 1870, 31 maja 1870, 28 sierpnia 1870, 13 października 1870 oraz 1 lutego 1871 (Stawiski).
|
|