Tworzenie stron internetowych

Wschowa

Sprawdź naszą ofertę w zakresie tworzenia stron www oraz sklepów internetowych. Nasza firma oferuje wyzytówki online które przyciągną klientów w mieście Wschowa. Zapewniemy indywidualne podejście do Twojego biznesu. Atrakcyjne ceny i profesjonalne wykonanie zapewni Ci sukces. Strona www jest jedną z metod na pozyskanie klientów dla Twojego biznesu, dokładnie wykonana strona jest jednym z elementów który zachęcają kupującego do skorzystania z Twojej oferty. Rozwiązania z wysokiej półki jakie wykorzystujemy zapewniają skuteczne wykonanie naszej usługi.

Strony internetowe

Jeżeli chesz mieć własną stronę internetową, a Twoja firma znajduje się w miejscowości Wschowa - dobrze trafiłeś. Projektujemy, wdrażamy i tworzymy strony internetowe dla każdego. Napewno chesz aby klient wpisując w wyszukiwarkę nazwę "Twojej firmy + Wschowa" uzyskał informację o Twojej stronie oraz ofercie Twojej firmy. Dlatego jeżeli chcesz aby Twoja firma była dobrze widoczna kiedy wyszuka się informacje o mieście Wschowa warto stworzyć stronę korzystająć z naszych usług.
Pamietaj! jeśli "Strony Internetowe Wschowa" to tylko My.

Sklepy internetowe

Chcesz aby twój sklep był popularny i aby ludzie mogli go łatwo znaleźć, aby wpisując w wyszukiwarkę "sklep Wschowa" mogli trafić do twojej witryny i szybko oraz wygodnie zrobić zakupy? Potrzebujesz wydajnego i profesjonalnie wykonanego sklepu internetowego? Napisz teraz do nas. Projektujemy profesjonalne sklepy internetowe, dzięki naszym usługom możesz sprzedawać szybko i wygodnie w Internecie, na terenie miasta Wschowa i w całej Polsce!

Portfolio

Poniżej mozesz zobaczyć kilka nszych prac. Pamiętaj każdy sklep projektujemy indywidualnie pod konkretne potrzeby..

O mieście: Wschowa

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Skocz do: nawigacja, szukaj
Ten artykuł dotyczy miasta. Zobacz też: Wschowa (ujednoznacznienie).
Wschowa
Ratusz miejski nocą
Ratusz miejski nocą
Herb Flaga
Herb Wschowy Flaga Wschowy
Państwo  Polska
Województwo  lubuskie
Powiat wschowski
Gmina Wschowa
gmina miejsko-wiejska
Prawa miejskie 1273
Burmistrz Danuta Patalas
Powierzchnia 8,39[1] km²
Populacja (30.06.2016)
• liczba ludności
• gęstość

14 187[2]
1 533,7 os./km²
Strefa numeracyjna
(+48) 65
Kod pocztowy 67-400
Tablice rejestracyjne FWS
Położenie na mapie powiatu wschowskiego
Mapa lokalizacyjna powiatu wschowskiego
Wschowa
Wschowa
Położenie na mapie województwa lubuskiego
Mapa lokalizacyjna województwa lubuskiego
Wschowa
Wschowa
Położenie na mapie Polski
Mapa lokalizacyjna Polski
Wschowa
Wschowa
Ziemia51°48′05″N 16°18′56″E/51,801389 16,315556
TERC
(TERYT)
0812034
SIMC 0954685
Hasło promocyjne: Witamy w królewskim mieście
Urząd miejski
Rynek 1
67-400 Wschowa
Strona internetowa

Wschowa (niem. Fraustadt) – miasto w województwie lubuskim, w powiecie wschowskim, siedziba gminy miejsko-wiejskiej Wschowa. W latach 1975–1998 miasto administracyjnie należało do województwa leszczyńskiego. 31 grudnia 2010 miasto liczyło 14 357 mieszkańców[3].

Osiedla[edytuj]

  • Stare Miasto
  • Osiedle Jagiellonów
  • Osiedle Janusza Korczaka
  • Osiedle Zwycięstwa
  • Osiedle Nowe Ogrody
  • Osiedle Przylesie

Demografia[edytuj]

Dane z 30 czerwca 2008[4]:

Opis Ogółem Kobiety Mężczyźni
jednostka osób  % osób  % osób  %
populacja 14 400 100 7488 52 6912 48
gęstość zaludnienia
(osób/km²)
1716 892 824
  • Piramida wieku mieszkańców Wschowy w 2014 roku[2].


Piramida wieku Wschowa.png

Nazwa[edytuj]

Polska nazwa miasta jest interpretowana dwojako. Odrzucono hipotezę, jakoby była związana z czasownikiem schować, które w staropolskim występuje w formie wschować. Nazwa miasta oznaczałaby wtenczas miejsce, w którym można się schronić. Opowiedziano się za wersją, że pochodzi od dzierżawczej nazwy Wieszów, która wywodzi się od nazwy osobowej Wiesz będącej skróceniem imienia Wielisław. Wskazuje na to najstarsza pisownia miasta brzmiąca Veschov. Miejscowością o podobnej nazwie jest w Polsce Wieszowa.

W księdze łacińskiej Liber fundationis episcopatus Vratislaviensis (pol. Księga uposażeń biskupstwa wrocławskiego) spisanej za czasów biskupa Henryka z Wierzbna w latach 1295–1305 miejscowość wymieniona jest w zlatynizownej formie Weschowam[5][6].

Niemiecka nazwa Fraustadt odwołuje się bezpośrednio do Matki Bożej, którą otaczano w mieście kultem[7]. Obecna nazwa została oficjalnie ustalona 7 maja 1946[8].

Historia[edytuj]

Mury obronne, XV i XVI w.
Zamek starościński z XIV wieku, obecnie hotel i restauracja Zamek królewski

Miejscowość znajduje się na pograniczu Wielkopolski i Śląska. Pierwsza wzmianka o mieście pochodzi z roku 1136, kiedy została wymieniona w bulli papieża Innocentego II jako wieś arcybiskupów gnieźnieńskich. Położenie miasta na szlakach handlowych z Poznania do Głogowa oraz Czech spowodowało jego szybki rozwój w tamtym okresie. Miastem rządzili wtedy książęta śląscy. W 1343 roku król Kazimierz III Wielki przyłącza ponownie miasto do Polski, aby w latach 1345 i 1349 obdarzyć je przywilejami miasta królewskiego. Wschowa jako siedziba osobnej ziemi (powiatu), stała się również siedzibą sądów szlacheckich: ziemskiego i grodzkiego, które przetrwały do rozbiorów[9]. Na podstawie wydanego w roku 1404 prawa w mieście powstaje mennica działająca do ok. 1655-59. Miasto było znanym ośrodkiem sukiennictwa, działały też liczne warsztaty złotnicze, garncarskie, szewskie i konwisarskie. W wiekach XVI i XVII miasto było ośrodkiem luteranizmu. XVII wiek to okres dalszego rozwoju miasta. Wtedy Włoch Niccolo Bacaralli założył tu pierwszą w Polsce manufakturę farbiarską.

W 1633 starosta Hieronim Radomicki zbudował poza obrębem murów miejskich "Nowe Miasto", które w 1642 otrzymało miejskie prawo magdeburskie. Posiadała także samodzielny ratusz, samorząd, szpital i szkołę. 13 lutego 1706 pod Wschową między wsiami Dębowa Łęka i Osowa Sień w czasie III wojny północnej odbyła się bitwa między siłami szwedzkimi a armiami Saksonii i Rosji. W XVIII wieku często rezydowali tu królowie August II i August III, a także obradował senat. W tym czasie Wschowa pełniła rolę drugiej, "nieoficjalnej" stolicy Polski.

10 lipca 1737 roku we Wschowie zawarty został konkordat ze Stolicą Apostolską[10].

W 1793 w wyniku II rozbioru Polski Wschowa została wcielona do Królestwa Prus i przyłączona do Śląska. W okresie 1807–1815 należała do Księstwa Warszawskiego, a następnie znów do Prus. Pod zaborem pruskim wybudowano drogi i linię kolejową. W 1881 rozpoczęła pracę niedziałająca już cukrownia. W 1905 w mieście mieszkało 7452 osób, w tym 86,2% Niemców, 10,1% Polaków i 2,5% Żydów. Ewangelicy stanowili 53,3% ludności, zaś katolicy – 43%.[11]

Ze względu na przewagę ludności niemieckiej w mieście, po I wojnie światowej pozostało ono w granicach Niemiec, administracyjnie przyjmując postać enklawyMarchii Granicznej Poznań-Prusy Zachodnie (Grenzmark Posen-Westpreußen). W roku 1938 Wschowa została włączona do prowincji śląskiej. W czasie kampanii wrześniowej 1939 pod Wschowę dotarły oddziały wojska polskiego, które ostrzelały miasto (wypad na Wschowę).

Wschowa została zdobyta przez Armię Czerwoną w nocy z 31 stycznia na 1 lutego 1945. Wkrótce, po 152 latach przerwy, miasto ponownie weszło w skład państwa polskiego, a niemieccy mieszkańcy miasta zostali wysiedleni za Odrę.

W latach 1945-54 siedziba wiejskich gmin Wschowa-Południe i Wschowa-Północ.

W latach 1999-2001 miasto znajdowało się w powiecie nowosolskim.

Zabytki[edytuj]

Kościół ewangelicki pw. Żłóbka Chrystusa
Staromiejski cmentarz ewangelicki
Miejski Park Naturalistyczny

Według rejestru Narodowego Instytutu Dziedzictwa na listę zabytków wpisane są[12]:

  • miasto Wschowa
  • kościół farny – parafialny pod wezwaniem św. Stanisława św. Stanisława Biskupa Męczennika i Wniebowzięcia NMP, gotycki z XIV wieku, przebudowany w XVI wieku, XVIII wieku
  • plebania kościoła parafialnego, pl. Farny 2, z początku XIX wieku
  • zespół klasztorny franciszkanów, z XVII wieku, potem wielokrotnie przebudowywany, np. w XIX wieku:
    • kościół pod wezwaniem św. Józefa, z 1639 roku, XVIII wieku
    • klasztor, z 1629 roku, 1730 roku, XIX wieku
    • kaplica pod wezwaniem Świętego Krzyża, z XVIII wieku
  • kościół ewangelicki, obecnie rzymsko-katolicki filialny pod wezwaniem Świętej Trójcy, pl. Kosynierów, z XIX wieku
  • kościół ewangelicki pod wezwaniem Żłóbka Pana Jezusa – Kripplein Christi, z XVII-XVIII wieku; powstały w 1604 roku z połączonych dwóch gotyckich budynków mieszkalnych, po pożarze odbudowany w 1647 r. z wieżą przy Bramie Polskiej i murach obronnych; obecnie opuszczony. Przylegająca baszta pełni funkcję wystawienniczą
  • cmentarz ewangelicki, obecnie mieszczący Lapidarium Rzeźby Nagrobnej, ul. Spokojna – Solna – Polna, założony w 1609 roku, XIX wieku: ogrodzenie z krużgankiem i bramami, z XVII wieku, XIX wieku; kaplice grobowe rodzin: Teschner z XVIII wieku, Lauterbach z XIX wieku, Hoffmann z XIX wieku, Steiner z XIX wieku; kostnica z 1819 roku
  • aleja lipowa, ul. Lipowa
  • rezydencja jezuicka, pl. Farny 3, z 1727 roku. Odbudowana po pożarze w roku 2006, obecnie muzeum i biblioteka
  • mury obronne, pozostałości, z początku z XV i XVI wieku
  • ratusz, z połowy XVI wieku, przebudowany w 1860 roku
  • fontanna miejska
  • domy, ul. Bema 11, 15, 17, z połowy XIX wieku, nie istnieją
  • dom „Pod Murzynkiem”, ul. Bohaterów Westerplatte 5, z połowy XIX wieku
  • domy, ul. Bohaterów Westerplatte 6, 7, 8, 9, 10, 11, 12, 14 nie istnieje, 15, z połowy XIX wieku
  • domy, ul. Daszyńskiego 3, 7, 9, 11, 13, 15, 17, 27, z połowy XIX wieku
  • dom, pl. Farny 1, z XVII/XVIII wieku
  • dom, ul. Głogowska 11, z 1799 roku; dawny pałac rodu von Schlichting, obecnie szkoła muzyczna
  • domy w zespole cukrowni, z XIX wieku/XX wieku, ul. Kazimierza Wielkiego: willa właściciela nr 21, dom dyrektora nr 25, magazyn nr 23
  • dom, ul. Kilińskiego 2, z połowy XVII wieku, nr 8, z 1890 roku
  • dom, ul. Kopernika 2, z połowy XIX wieku
  • dom, ul. Kościelna 1, z XVIII wieku/XIX wieku
  • dom, ul. Kościuszki 3, z XVII-XVIII wieku
  • dom, ul. Łazienna 4, szachulcowy, z XVII/XVIII wieku
  • domy, ul. ks. Kostki 2, 3, 4, 6, 5, 7, 8, 9, 14, 20, 22, z połowy XIX wieku
  • domy, ul. Niepodległości 5, 7, 9, 11, 13, 15, 17, 19, 21, z XIX wieku
  • dom, obecnie ZUS, ul. Pocztowa 3, z początku XIX wieku
  • dom, ul. Pocztowa 4/6, z połowy XIX wieku
  • dawna szkoła ewangelicka, ul. Powstańców Wielkopolskich 16, z połowy XIX wieku
  • domy, ul. Ratuszowa 1, 2, 10, XVII, z połowy XIX wieku
  • domy, Rynek 1, 2, 3, 4, 5, 6, 8, 9, 10, 11,12, 13 / Rzeźnicka 1, 14, 15, 16, 17, 18 nie istnieje, 19, z XVII/XVIII wieku
  • dom, ul. Strażacka 8, z XIX wieku
  • dom, ul. Targowa 1, z XIX wieku, nie istnieje
  • dom, ul. Wolsztyńska 19, z początku XX wieku
  • domy – kamieniczki, pl. Zamkowy 2 (dec. ul. Jedności Robotniczej), z 1679 roku, 2 (d. 3), 3 (d. 5), 4 (d. 7), 9, 10 (d. 8), 14 z reliktami dawnego zamku, renesansowe z połowy XVII wieku, XIX wieku
  • wiatraki I , II, przy drodze do Wolsztyna, XIX wieku, nie istnieją

inne zabytki:

Pomniki[edytuj]

Pomnik byka

Pomniki przyrody

Kultura[edytuj]

  • Biblioteka Publiczna Miasta i Gminy Wschowa
  • Muzeum Ziemi Wschowskiej
  • Centrum Kultury i Rekreacji ( powstały przez połączenie Domu Kultury oraz Ośrodka Sportu i Rekreacji)

Edukacja[edytuj]

  • Szkoła Podstawowa nr 1
  • Szkoła Podstawowa nr 2 im. Bohaterów Westerplatte
  • Gimnazjum Językowe
  • Gimnazjum nr 2 im. Jana Pawła II
  • Zespół Szkół im. Stanisława Staszica
  • Liceum Ogólnokształcące im. Tomasza Zana
  • Szkoła Muzyczna I stopnia im. Karola Kurpińskiego
  • Ośrodek Szkolno-Wychowawczy im. Janusza Korczaka
  • Centrum Kształcenia Ustawicznego i Praktycznego

Sport[edytuj]

Stadion we Wschowie

Od 1953 roku we Wschowie funkcjonuje piłkarski Klub Sportowy „Pogoń” Wschowa, który występuje w B-klasie. Zespół rozgrywa mecze na Stadionie CKiR we Wschowie.

Od 1978 roku istnieje klub szachowy „Hetman” Wschowa.

Wschowski Klub Motorowy założony w latach 80-tych.

Klub Sportowy „Korona” Wschowa (piłka nożna, koszykówka, akrobatyka).

Wspólnoty wyznaniowe[edytuj]

Transport[edytuj]

 Osobny artykuł: Wschowa (stacja kolejowa).

Klimat (1979-2013)[edytuj]

Średnia temperatura i opady dla Wschowy
Miesiąc Sty Lut Mar Kwi Maj Cze Lip Sie Wrz Paź Lis Gru Roczna
Rekordy maksymalnej temperatury [°C] 15.1 18.5 22.0 30.0 31.1 35.8 36.9 37.4 30.2 26.2 18.0 14.7 37,4
Średnie temperatury w dzień [°C] 1.8 3.1 8.0 14.2 19.7 22.3 24.4 24.2 19.1 13.6 6.8 3.1 13,4
Średnie dobowe temperatury [°C] -1.0 -0.2 3.6 8.7 13.8 16.6 18.6 18.2 13.8 9.0 3.8 0.5 8,8
Średnie temperatury w nocy [°C] -3.9 -3.5 -0.2 3.3 7.9 11.0 13.0 12.6 9.0 4.9 0.9 -2.1 4,4
Rekordy minimalnej temperatury [°C] -27.0 -23.3 -17.2 -6.9 -3.2 2.0 4.5 4.3 0.4 -6.3 -12.3 -19.9 -27,0
Opady [mm] 34 31 37 31 45 54 77 64 41 31 36 40 521
Średnia liczba dni z opadami 10 9 9 6 9 10 11 10 8 7 9 10 108
Źródło: Na podstawie 35-lecia 1979-2013[14]

Osobistości[edytuj]

 Z tym tematem związana jest kategoria: Ludzie związani ze Wschową.

Współpraca międzynarodowa[edytuj]

Zobacz też[edytuj]

Przypisy

  1. Dane GUS: Ludność. Stan i struktura w przekroju terytorialnym (Stan w dniu 31 XII 2008 r.). [dostęp 23.09.2009].
  2. ab http://www.polskawliczbach.pl/Wschowa, w oparciu o dane GUS.
  3. Lucyna Nowak, Joanna Stańczyk, Agnieszka Znajewska: Ludność. Stan i struktura w przekroju terytorialnym (Stan w dniu 31 XII 2010 r.). Warszawa: Główny Urząd Statystyczny, 2011. ISSN 1734-6118. (pol.)
  4. Bank Danych Regionalnych – Strona główna (pol.). GUS. [dostęp 2010-09-14].
  5. Liber fundationis episcopatus Vratislaviensis online
  6. H. Markgraf, J. W. Schulte, "Codex Diplomaticus Silesiae T.14 Liber Fundationis Episcopatus Vratislaviensis", Breslau 1889
  7. Rospond Stanisław, Słownik etymologiczny miast i gmin, Wrocław 1984.
  8. Zarządzenie Ministrów: Administracji Publicznej i Ziem Odzyskanych z dnia 7 maja 1946 r. (M.P. z 1946 r. Nr 44, poz. 85).
  9. M. Pawlikowski, Sądownictwo grodzkie w przedrozbiorowej Rzeczypospolitej, Strzałków 2012, tenże, Sądownictwo ziemskie w przedrozbiorowej Rzeczypospolitej, Strzałków 2012.
  10. Vetera monumenta Poloniae et Lithuaniae gentiumque finitimarum historiam illustrantia maximam partem nondum edita ex tabulariis Vaticanis, deprompta collecta ac serie chronologica disposita. T. 4, Ab Innocentio PP. XII usque ad Pium PP. VI 1697-1775.P.1-2, wydał Augustyn Theiner, Rzym 1864, s. 123-126.
  11. Na podstawie danych ze spisu powszechnego z 1905 r., według deklarowanego języka ojczystego i religii; część ludności zadeklarowała więcej niż jeden język ojczysty; wliczono 538 mężczyzn odbywających w mieście służbę wojskową – Gemeindelexikon für das Königreich Preußen. Heft V., Provinz Posen, Berlin 1908.
  12. Rejestr zabytków nieruchomych woj. lubuskiego – stan na 31.12.2012 r.. Narodowy Instytut Dziedzictwa. [dostęp 23.2.13]. s. 86-90.
  13. Dane według raportów wyszukiwarki zborów (www.jw.org) z 4 czerwca 2014.
  14. European Climate Assessment & Dataset. [dostęp 2014-08-27].

Linki zewnętrzne[edytuj]

'