Jeżeli chesz mieć własną stronę internetową, a Twoja firma znajduje się w miejscowości Zambrów - dobrze trafiłeś. Projektujemy, wdrażamy i tworzymy strony internetowe dla każdego. Napewno chesz aby klient wpisując w wyszukiwarkę nazwę "Twojej firmy + Zambrów" uzyskał informację o Twojej stronie oraz ofercie Twojej firmy. Dlatego jeżeli chcesz aby Twoja firma była dobrze widoczna kiedy wyszuka się informacje o mieście Zambrów warto stworzyć stronę korzystająć z naszych usług.
Pamietaj! jeśli "Strony Internetowe Zambrów" to tylko My.
Chcesz aby twój sklep był popularny i aby ludzie mogli go łatwo znaleźć, aby wpisując w wyszukiwarkę "sklep Zambrów" mogli trafić do twojej witryny i szybko oraz wygodnie zrobić zakupy? Potrzebujesz wydajnego i profesjonalnie wykonanego sklepu internetowego? Napisz teraz do nas. Projektujemy profesjonalne sklepy internetowe, dzięki naszym usługom możesz sprzedawać szybko i wygodnie w Internecie, na terenie miasta Zambrów i w całej Polsce!
Chcesz aby Twoja strona/sklep był popularny i aby ludzie mogli go łatwo znaleźć, aby wpisując w wyszukiwarkę "sklep Zambrów" lub "pewna firma Zambrów" mogli trafić do twojej witryny? Poznaj ofertę Malinemarketing dla Zambrów. Zyskaj profesionalneą reklamę i promocję dla Twojej firmy w Zambrów.
Poniżej mozesz zobaczyć kilka nszych prac. Pamiętaj każdy sklep projektujemy indywidualnie pod konkretne potrzeby..
|
|||||
Rynek w Zambrowie |
|||||
|
|||||
Państwo | Polska | ||||
Województwo | podlaskie | ||||
Powiat | zambrowski | ||||
Gmina | gmina miejska | ||||
Burmistrz | Kazimierz Jan Dąbrowski | ||||
Powierzchnia | 19 km² | ||||
Wysokość | 115–133 m n.p.m. | ||||
Populacja (30.06.2016) • liczba ludności • gęstość |
22 219[1] 1 168,2 os./km² |
||||
Strefa numeracyjna |
+48 86 | ||||
Kod pocztowy | 18-300 do 18-301 | ||||
Tablice rejestracyjne | BZA | ||||
52°59′08″N 22°14′28″E/52,985556 22,241111 | |||||
TERC (TERYT) |
2014011 | ||||
SIMC | 0957637 | ||||
Urząd miejski
ul. Fabryczna 3,18-300 Zambrów |
|||||
Strona internetowa |
Zambrów (wymowa ) – miasto w północno-wschodniej Polsce, w województwie podlaskim, w powiecie zambrowskim, nad rzeką Jabłonką. Zambrów leży na historycznym Mazowszu. Zambrów leży na trasie Warszawa – Białystok.
Miasto królewskie Korony Królestwa Polskiego w województwie mazowieckim[2].
Według danych z 30 czerwca 2015 r.[3] miasto liczyło 22 186 mieszkańców.
Zambrów leży w zachodniej części Niziny Północnopodlaskiej na Wysoczyźnie Wysokomazowieckiej. Teren jest lekko falisty i wznosi się 115–133 m n.p.m. Według Wł. Szafera, B. Pawłowskiego jest to prowincja Niżowo – Wyżynna Środkowoeuropejska, w której dominują lasy liściaste i mieszane z udziałem dębów, grabów, lip drobnolistnych.
Na wschód od miasta w odległości 3,5 km leży kompleks leśny „Grabówka”, który jest przykładem lasu naturalnego pochodzenia reprezentującego zespół grądu. Dlatego w 1996 r. utworzono tu Rezerwat przyrody Grabówka na powierzchni 60,80 ha. W rezerwacie dominuje grab w wieku 70 lat i dąb szypułkowy odznaczający się dorodnością. W północnej części kompleksu rośnie dużo starych ponad stuletnich dębów, a także osiki, brzoza brodawkowata oraz lipy. Warstwy krzewów tworzą: jarzębiny, lipy, leszczyny, głóg jednoszyjkowy, kalina, kruszyna. W warstwie ziół wiosną dominuje zawilec gajowy, a latem gwiazdnica wielkokwiatowa, kopytnik pospolity, jaskier kaszubski, fiołek leśny, gnieźnik leśny.
Według danych z roku 2013[4] Zambrów ma obszar 19,02 km², w tym:
Miasto stanowi 2,59% powierzchni powiatu.
W latach 1975–1998 miasto administracyjnie należało do województwa łomżyńskiego.
Zambrów składa się z 9 osiedli i 2 sołectw[5].
Od południowego wschodu bezpośrednio graniczy z Wolą Zambrowską, a od północnego zachodu z miejscowością Nagórki Jabłoń.
Według Okołowicza, Zambrów znajduje się w strefie klimatu umiarkowanego ciepłego przejściowego, a według klasyfikacji Köppena leży w strefie wilgotnego klimatu kontynentalnego podtypu o ciepłym lecie (Dfb)[6].
Wykres liczby ludności miasta Zambrowa od 1564 roku:
Źródła[7]
Dane z 31 grudnia 2013[8]
Opis | Ogółem | Kobiety | Mężczyźni | |||
---|---|---|---|---|---|---|
jednostka | osób | % | osób | % | osób | % |
populacja | 22 451 | 100 | 11 641 | 51,85 | 10 810 | 48,15 |
powierzchnia | 19 km² | |||||
gęstość zaludnienia (mieszk./km²) |
1 181,63 | 612,68 | 568,95 |
Nazwa miasta pochodzi od staropolskiego rzeczownika „ząbr” i oznacza „miejsce pobytu żubrów”, dlatego w herbie jest wizerunek głowy żubra.
Pierwsze wzmianki o Zambrowie pochodzą z XIII w. – 4 maja 1283 r. erygowano parafię pw. św. Trójcy. Zambrów – początkowo własność książąt mazowieckich – przed 1430 r. prawa miejskie chełmińskie, a w 1538 król Zygmunt Stary je potwierdził. Po przyłączeniu Mazowsza do Korony stał się miastem królewskim. W wyniku ukształtowania nowej struktury administracyjnej północno-wschodniego Mazowsza, został siedzibą władz powiatu (jednego z czterech tworzących dawną ziemię łomżyńską) i był nią do w latach 1443–1795. Rozkwit miasta nastąpił na przełomie XV i XVI wieku. Kiedy w 1538 roku król Zygmunt Stary potwierdził prawa miejskie, Zambrów stanowił lokalne centrum handlu i rzemiosła. Podczas najazdu szwedzkiego w XVII wieku miasto zostało zniszczone.
2 marca 1656 r. w Zambrowie wydano manifest, w którym żołnierze dywizji Aleksandra Koniecpolskiego oświadczyli, że porzucili służbę u króla szwedzkiego Karola X Gustawa na wieść o oblężeniu Jasnej Góry i wracają na służbę Jana Kazimierza.
W 1795 roku Zambrów znalazł się pod zaborem pruskim, a w 1807 roku był częścią Księstwa Warszawskiego i od 1815 Królestwa Polskiego.
W wyniku carskiej reformy administracyjnej Zambrów utracił prawa miejskie w 1870 r., które odzyskał decyzją rządu polskiego w 1919 r. W 1920 roku podczas wojny polsko-bolszewickiej oddziały gen. Edwarda Rydza-Śmigłego wykonujące zadania pościgowe odbiły Zambrów. W 1939 r. Zambrów zamieszkiwało 7500 osób (w tym ok. 50% stanowiła ludność żydowska).
Od końca XIX w. rozwój Zambrowa był związany z wojskiem. W tym czasie powstał w południowej części osady duży kompleks koszarowy. W okresie II Rzeczypospolitej zambrowski garnizon był jednym z większych w kraju. Stacjonował w nim m.in.: 71 Pułk Piechoty.
Na terenie Zambrowa istniały w tym czasie dwie szkoły wojskowe:
Podczas kampanii wrześniowej, 10-13 września 1939 w rejonie Zambrowa walki z siłami niemieckimi (XIX Korpus Pancerny gen. Guderiana) toczyła 18 Dywizja Piechoty Wojska Polskiego, dowodzona przez płk. Stefana Kosseckiego. Znaczna przewaga wojskowa wroga spowodowała kapitulację dywizji, której pozostali żołnierze (kilka tysięcy ludzi z 33, 71 i 42 pułku piechoty 18 DP), zostali spędzeni na plac ćwiczebny koszar wojskowych w Zambrowie. W nocy z 13 na 14 września doszło do masakry polskich jeńców, gdy Niemcy ostrzelali ich z karabinów maszynowych po tym, jak polscy żołnierze podrywali się z miejsc aby uniknąć stratowania przez spłoszone konie. Zginęło przy tym 200 żołnierzy polskich, a dalszych 100 zostało rannych[9].
Na mocy paktu Ribbentrop-Mołotow Zambrów znalazł się pod koniec września 1939 pod okupacją sowiecką, we włączonym do Białorusi obwodzie białostockim. Zarządzono wybory do władz Zachodniej Białorusi. Nastąpiły masowe deportacje Polaków w głąb ZSRR. Postawiono tam pomnik Lenina i Stalina (zburzony w 1941[10]). Po agresji Niemiec na ZSRR w 1941, Zambrów znajdował się do 1944 pod okupacją niemiecką. Od sierpnia 1941 roku do stycznia 1943 roku w Zambrowie znajdowało się getto – obóz przejściowy dla Żydów, działały także obozy dla jeńców wojennych i robotników przymusowych. Po likwidacji getta w styczniu 1943 r. roku jego mieszkańcy zostali wysłani do obozu zagłady w Auschwitz. Żydzi z zambrowskiego getta w czasie wielkich mrozów zostali wywiezieni chłopskimi furmankami (podstawionymi z nakazu władz okupacyjnych), w czasie tęgich mrozów, na stację kolejową do Czyżewa, a stamtąd do obozów śmierci.
Po napaści Niemiec na Związek Radziecki 22 czerwca 1941 r. i włączeniu Zambrowa do Rzeszy, utworzono obóz dla jeńców radzieckich, istniejący od jesieni 1941 r., gdzie z głodu, chorób i bestialskiego traktowania życie straciło ok. 12 000 żołnierzy. W roku 1943 na terenie zambrowskich koszar istniał także obóz dla ok. 3000 jeńców włoskich. Ich los był podobny do losu żołnierzy radzieckich – prawie wszyscy zginęli. W mieście funkcjonowały także obozy pracy.
Miasto zostało wyzwolone spod okupacji hitlerowskiej w sierpniu 1944 r. przez oddziały 3 armii II Frontu Białoruskiego(poległych w walce o miasto upamiętnił pomnik wzniesiony na ul. Kościelnej)[11].
W 1946 roku Zambrów liczył 4130 mieszkańców. Zniszczenia wojenne szacowano na ok. 43%. Zaczęto odbudowę miasta. W 1954 roku uruchomiono zakłady przemysłu bawełnianego, zatrudniające przeszło 3000 osób. Była to jedna z większych inwestycji w północno-wschodniej Polsce.
Do 1954 roku miejscowość była siedzibą gminy Długobórz.
W latach 1954–1975 miasto było siedzibą powiatu. W tym okresie nastąpił szybki rozwój miasta. Powstało wiele zakładów przemysłowych, rozwinęło się przetwórstwo rolno-spożywcze i baza usługowa. Przemysł, skoncentrowany głównie w koszarowej części miasta, w obrębie Al. Wojska Polskiego i ulic Fabryczna, Mazowiecka, Grunwaldzka dawał pracę tysiącom mieszkańców Zambrowa i okolic. Główny zakład, zwany kombinatem, to Zambrowskie Zakłady Przemysłu Bawełnianego imienia Rewolucji Październikowej (nazwa przetrwała do zmiany ustroju), zatrudniał ponad 3 tys. osób, głównie kobiet. W latach 70. powstały dwie filie zakładów przemysłowych z Warszawy i okolic: Państwowe Zakłady Teletransmisyjne (tzw. Teletransmisja) i Zakłady Mechaniczno-Precyzyjne MERA-BŁONIE (produkowały podzespoły do drukarek igłowych oraz termostaty do samochodów osobowych, do polskiego Fiata ale głównie do radzieckiej Ład). Oba zatrudniały po ok. 300 - 400 osób. Skończyły żywot po zmianie ustroju: zakłady teletransmisyjne kupił hiszpański ALCATEL, a Błonie utraciło rynki zbytu w krajach socjalistycznych i upadło. W mieście funkcjonował też POM - Państwowy Ośrodek Maszynowy (głównie na potrzeby rolnictwa) oraz Okręgowa Spółdzielnia Mleczarska ze stuletnią tradycją (dziś niesamodzielna część grajewskiego Mlekpolu). Te zakłady także zatrudniały po kilkaset osób. Przy przedsiębiorstwach funkcjonowały przyzakładowe szkoły zawodowe, które kształciły młodzież w zawodach potrzebnych przemysłowi: ślusarz, tokarz, tkacz itp.
Jesienią 1980 r. w zambrowskich przedsiębiorstwach i instytucjach zaczęły powstawać ogniwa NSZZ „Solidarność”, które skupiły się w powołanym do życia w końcu 1980 r. Oddziale NSZZ „Solidarność” Regionu Mazowsze. Po wprowadzeniu stanu wojennego 13 grudnia 1981 r. pięciu działaczy Związku zostało internowanych i osadzonych w więzieniu w Suwałkach. Zwolniono ich w 1982 r. W latach 80. XX w. działalność opozycyjna w Zambrowie skupiona była głównie wokół Lecha Feszlera, Eugeniusza Łomocińskiego, Krystyny Podolskiej i Marka Rutkowskiego. Częściowo działalność ta była prowadzona także w ramach lokalnych struktur Klubu Inteligencji Katolickiej oraz Towarzystwa Przyjaciół Powściągliwości i Pracy. W ramach tego ostatniego 4 grudnia 1988 r. powołano Komisję Założycielską Komitetu Odbudowy Pomnika Powstania Styczniowego, zburzonego w 1940 r. po rok wcześniejszym wcieleniu Zambrowa do ZSRR.
Aktywność opozycyjna młodzieży w końcu lat 80. skupiona była głównie wokół działalności IV Zambrowskiej Drużyny Harcerzy im. Andrzeja Małkowskiego oraz lokalnych struktur Federacji Młodzieży Walczącej, a następnie Niezależnego Ruchu Solidarności Młodych.
Działająca w Zambrowie opozycja wiosną 1989 r. skupiła się w ramach Komitetu Obywatelskiego „Solidarność. Jej sukcesem było wybranie kandydata KO „Solidarność” Marka Rutkowskiego posłem w wyborach w czerwcu 1989 r. oraz zwycięstwo w wyborach samorządowych w maju 1990 r.[12]
Wraz z upadkiem socjalizmu, w ciągu kilku lat po roku 1989 wszystkie firmy stworzone w czasach PRL upadły (z wyjątkiem OSM) i skończył się okres przemysłowego prosperity. Przemysł przetwórstwa spożywczego to Przetwórnia Owocowo-Warzywna przy ul. Magazynowej, która po zmianach i przekształceniach funkcjonuje nadal. Zambrów utraciwszy przemysł i miejsca pracy przestał przyciągać ludzi z okolic, mieszkańcy miasta sami musieli emigrować w poszukiwaniu pracy. Kurczenie się miejsc pracy w przemyśle i sytuację na rynku pracy dodatkowo pogorszyła likwidacja jednostki wojskowej w pobliskim Czerwonym Borze (lata 90. XX w.), gdzie przy wojsku funkcjonowały małe usługi jak kantyna, pralnia, przedszkole. Kolejne miejsca pracy Zambrów utracił w roku 2005, kiedy zlikwidowano zambrowski Oddział Zakładu Ubezpieczeń Społecznych obsługujący teren byłego województwa łomżyńskiego, obniżając poziom jednostki do rangi inspektoratu podległego oddziałowi w Białymstoku[potrzebny przypis].
W roku 1991 nastąpił podział miasta i gminy na dwie odrębne jednostki administracyjne: miasto Zambrów i gminę Zambrów. Miasto spełnia od tego czasu rolę centrum administracyjnego, handlowego, gospodarczego i usługowego dla okolicznych gmin.
Od 1 stycznia 1999 roku Zambrów po raz kolejny stał się siedzibą powiatu.
Dzisiaj Zambrów jest znaczącym ośrodkiem handlu, gdzie okoliczna ludność przyjeżdża na zakupy. Powstały dwa centra handlowe należące do lokalnych kupców: sklepy Gregorek przy ul. Podedwornego, a na ul. Magazynowej Eden E. Kaczyńskiego; sklepy polskich sieci Lewiatan i Polo; a do tego sklepy sieci zagranicznych: niemieckiego Lidla, brytyjskiego Tesco, kilka portugalskich Biedronek. W podzambrowskim Laskowcu funkcjonują powstałe już w XXI w. duże zakłady produkcji okien - Dobroplast, dziś należący do koncernu szwajcarskiego „AFG”. Z drugiej strony miasta, między wsiami Wądołki, a Ostróżne ulokowała się tłocznia gazu. Przy drodze do Czyżewa, w okolicach zwanych przez starych zambrowiaków „strzelnicą”, w ostatnich latach powstały niewielkie zakłady: Polski Asfalt, zakład produkcji sprzętu medycznego, firma Inter-Tech ze sprzętem typu podnośniki, ładowarki[potrzebny przypis].
Zambrów jest pierwszym miastem w kraju, które zawarło umowę na unijną dotację z Programu „Rozwój Polski Wschodniej” i zakończyło sukcesem ten projekt. W południowej części Zambrowa (ulice: Sitarska, Targowa, Strzelnicza) znajdują się tereny inwestycyjne o powierzchni 32,9 ha przeznaczone pod innowacyjne inwestycje produkcyjne. Grunt został uzbrojony w media, powstały drogi. Teren jest objęty zwolnieniami w podatkach.
Zambrów leży na trasach trzech dróg krajowych, jednej drodze ekspresowej i jednej międzynarodowej:
Dodatkowo z Zambrowa można dojechać do miejscowości:
Na terenie miasta zlokalizowane są 4 ronda:
Obwodnica rozpoczyna się kilka kilometrów przed zjazdem na wieś Sędziwuje i przebiega na północ od miasta. Za zjazdem na Sędziwuje i młynem wybudowany jest węzeł, ze zjazdem na DK63 (Łomża i Siedlce) i DK66 (Wysokie Mazowieckie). Następnie droga, po ominięciu miasta, krzyżuje się z obecną DK8 między Zambrowem a Wiśniewem, gdzie powstał zjazd do tych miejscowości. Obwodnica omija Wiśniewo od południa i przebiega nad trasą Wiśniewo – Ćwikły-Rupie – Kołaki Kościelne. Kilka kilometrów za Wiśniewem obwodnica włącza się w dotychczasowy przebieg DK8.
Połączenia autobusowe w Zambrowie i okolicach obsługuje miejscowe przedsiębiorstwo PKS. Posiada linie dalekobieżne do Warszawy (126 km), Białegostoku (70 km) i Olsztyna (173 km). Pozostałe ważniejsze kierunki to Łomża (26 km), Ostrów Mazowiecka (31 km), Wysokie Mazowieckie (22 km), Ostrołęka (62 km), Brańsk (55 km), Ciechanowiec (43 km) i Czyżew (23 km).[potrzebny przypis]
W Zambrowie organizowane są co roku od 13 lat „Dni Zambrowa”, podczas których odbywają się zawody sportowe oraz koncerty muzyczne. Z okazji Dni Zambrowa w mieście grały między innymi: Lombard, Ich Troje, Antonina Krzysztoń, Ryszard Rynkowski, Kobranocka, Blue Cafe, Sumptuastic, Video T.Love i Sylwia Grzeszczak.
Inscenizacja „Bitwy o Zambrów” została zorganizowana po raz pierwszy 13 września 2009 r. na pamiątkę 70. rocznicy wybuchu II wojny światowej. Uczczona została pamięć żołnierzy i oficerów 71 Pułku Piechoty, którzy to dzielnie walczyli z przeciwnikiem, jakim byli żołnierze hitlerowskich Niemiec. Uroczystość została poprzedzona mszą świętą za poległych.
W Zambrowie powstał i działa zespół hardcore/punk Złodzieje Rowerów. Wcześniej w latach 90. miał miejsce wysyp punkowo/rockowych kapel między innymi: HWDK Kaloryfer (później przemianowany na Dylizans), No Profits, Koziolek Matolek, Lidex Band i masa innych no name.
Repertuar kapeli stanowią głównie piosenki typowe dla folkloru miejskiego, głównie lwowskiego. Okazjonalnie zespół wykonuje melodie ludowe Podlasia i Kurpiów. Oprócz koncertów dla mieszkańców Zambrowa kapela uczestniczy w przeglądach twórczości amatorskiej, takich jak Ogólnopolski Przegląd Kapel Podwórkowych w Grajewie (2005, 2006 r.), Regionalne Przeglądy Kapel Ludowych w Zbójnej (2004, 2005, 2006 r.), Ogólnopolskie Dni Kultury Kurpiowskiej w Nowogrodzie (2005, 2006 r.).
Od wakacji na terenie Zambrowa można było płacić w niektórych sklepach monetami okolicznościowymi: wydanymi przez Miasto Zambrów – Ząbrami i wydanymi przez Powiat Zambrowski – Dukatami. Ten specyficzne monety to nie tylko element symboliczny-okolicznościowy dla mieszkańców Zambrowa i zwiedzających miasto turystów, ale także cel wielu kolekcjonerów.
Miejska Biblioteka Publiczna – główna część zbiorów biblioteki znajduje się przy ulicy Wyszyńskiego 2 (wypożyczalnia dla dorosłych i dla dzieci), filia biblioteki (wypożyczalnia dla dorosłych i dzieci) działa przy ulicy Grunwaldzkiej 1. W MBP działa również bezpłatna kawiarenka internetowa, z której można korzystać w celach naukowych.
Centrum Kultury zostało wzniesione na terenach pomiędzy Miejską Biblioteką Publiczną przy ul. Wyszyńskiego, a Miejskim Gimnazjum i Pływalnią Delfin przy ulicy Sportowej. Wjazd na parking jest możliwy od ul. Sportowej. W budynku znajduje się sala kinowo-widowiskowo-teatralna na 298 miejsc siedzących i 48 dodatkowych – w lożach, z 129-metrową sceną wyposażoną w specjalistyczne oświetlenie sceniczne. Aparatura projekcyjna umożliwia wyświetlanie filmowego materiału cyfrowego zabezpieczonego przed nieautoryzowanym wyświetlaniem (standard DCI tzw. D-cinema) oraz niezabezpieczonego (tzw. E-cinema) w technologii 2D oraz 3D. Zastosowano system okularów aktywnych XpanD i zsynchronizowano (po raz pierwszy w Polsce) dwa projektory w jednym systemie 3D. Nagłośnienie zapewnia odtwarzanie dźwięku przy zastosowaniu matrycy z procesorem DSP w standardzie 5.1 oraz konsolety Allen&Heath Ilive-112 (z liczbą tłumików 28 dla estrady) zdalnie kontrolującego pracą całego systemu oraz możliwością nagrywania ścieżki dźwiękowej.
Na parterze budynku znajduje się sala klubowo-konferencyjna oraz galeria wystaw artystycznych. Na piętrze znajdują się sale: taneczno-teatralna z lustrami i drążkami do ćwiczeń, muzyczna z wytłumieniem akustycznym, dwie pracownie plastyczne, magazynki na instrumenty, kostiumy i mundury oraz pomieszczenia administracyjno-biurowe dla personelu Miejskiego Ośrodka Kultury. W części podziemnej znajdują się pomieszczenia przeznaczone na pozostałą działalność (Regionalna Izba Historyczna) oraz pomieszczenia techniczne. Budynek posiada windę i jest przyjazny dla osób niepełnosprawnych.
Inwestycja w całości została sfinansowana ze środków budżetu Miasta Zambrów, Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa Podlaskiego na lata 2007-2013 oraz Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych. Uroczyste otwarcie nastąpiło 21 stycznia 2012 roku.
W Zambrowie działa założona w 1953 roku drużyna piłkarska ZKS Olimpia Zambrów, obecnie występująca w II lidze w grupie wschodniej.
Na terenie Zambrowa utworzono jeden z pierwszych w kraju kompleksów boisk w ramach programu „Moje boisko – Orlik 2012”. Znajduje się na terenach przy Szkole Podstawowej Nr 3. Dnia 30 kwietnia 2010 został oddany do użytku drugi „Orlik” przy Szkole Podstawowej Nr 4. Dodatkowo na „Orliku” rozgrywany jest Turniej Orlik Cup, w którym uczestniczą lokalne amatorskie drużyny[13].
Początki tego sportu w Zambrowie datuje się na rok 1957, wtedy to zorganizowano pierwszy turniej. Szczególne triumfy zambrowscy brydżyści odnosili na początku lat 90., kiedy to grali w III lidze, pod nazwą ZKZ Zambrów. Dzisiaj spotkania mają zdecydowanie charakter rozrywkowy, a na zambrowskie turnieje par przychodzi zwykle od 20 do 24 graczy.
Od kilku lat w Zambrowie działa Mazowiecko-Podlaski Klub Oyama Karate. Członkowie klubu poznają tajniki sztuki walki karate. Właśnie z Zambrowa pochodzą Wicemistrz Polski Oyama Karate Robert Gaździk oraz wielokrotny Wicemistrz Polski Oyama Karate i Mistrz Polski w Kyokushin Budokai Karate Bartosz Konopka.
W Zambrowie działa Klub Karate Kyokushin. Zajęcia odbywają się we wtorki i czwartki w Bibliotece Miejskiej na ul. Kard. St. Wyszyńskiego 2, a także Al. Wojska Polskiego 37 B. Jednym z instruktorów jest reprezentantka Polski Anna Kaczyńska, brązowa medalistka IX Mistrzostw Europy Open Karate Kyokushin oraz srebrna medalistka Mistrzostw Świata Kobiet Karate Kyokushin w Tokio.
Od 2011 roku działa w Zambrowie Klub Sztuk Walk w ramach Stowarzyszenia Sztuk Walk. Zajęcia prowadzone są z zakresu sportów: K1 i mma w Szkole Podstawowej nr 4 i nr 5. Z inicjatywy Prezesa Klubu Dariusza Lubaka powstała sekcja boksu.
Mieszkańcy Zambrowa mogą korzystać z kortów tenisowych ceglanych położonych przy stadionie ZKS Olimpia.
Zaczął funkcjonować w styczniu 1999 r., kiedy to zorganizowano I Zimową Wystawę Motocykli. Do dziś skupia pasjonatów sportów motorowych, którzy organizują zloty, wystawy, pikniki oraz występują na różnych imprezach.
Burmistrzem jest Kazimierz Jan Dąbrowski.
Zambrów jest członkiem Związku Miast Polskich.
Mieszkańcy Zambrowa wybierają parlamentarzystów z okręgu wyborczego Białystok, a posłów do Parlamentu Europejskiego z okręgu wyborczego Olsztyn.
W Zambrowie funkcjonują 3 Kościoły rzymskokatolickie:
W Zambrowie siedzibę ma parafia starokatolicka pw Wszystkich Świętych będąca pod jurysdykcją Kościoła Starokatolickiego w RP.
W Zambrowie działa 1 zbór Świadków Jehowy
Polski drobnicowiec. Został wybudowany w stoczni szczecińskiej. Służył na morzu przez blisko 29 lat. Został zezłomowany w Bombaju w Indiach.
Na terenie miasta Zambrowa funkcjonują stowarzyszenia utworzone przez zambrowiaków. Mają one za zadanie pomóc w rozwoju lokalnej społeczności i regionu. Należą do nich: „Towarzystwo Nasz Szpital”, Stowarzyszenie na Rzecz Edukacji, Rehabilitacji, Wsparcia Społecznego i Samorządności oraz Stowarzyszenia Wspierania Edukacji i Rynku Pracy.
W Zambrowie w rocznicę śmierci papieża Jana Pawła II odbywa się Marsz Światła. W marszu milczenia uczestniczy kilka tysięcy mieszkańców miasta. Trasa przebiega od placu przed Zespołem Szkół nr 1 im. Stefana Roweckiego „Grota” do pomnika papieża Jana Pawła II przed kościołem Trójcy Przenajświętszej. Pod pomnikiem papieża Jana Pawła II odmawiane są krótkie modlitwy i zapalane znicze, a godzinie 21.37 – godzinie śmierci Papieża, rozbrzmiewają dzwony kościelne.
Miasta i gminy partnerskie:
Visaginas (Litwa) – od 1999 roku[16]
|
|
|
|